1
00:00:07,072 --> 00:00:11,132
คุณจะได้ในสิ่งที่คุณต้องการ
โดยใช้เพียงลมปากได้อย่างไร

2
00:00:11,132 --> 00:00:15,653
อริสโตเติล เริ่มหาคำตอบต่อคำถามนี้
นานกว่า 2,000 ปีมาแล้ว

3
00:00:15,653 --> 00:00:18,152
ในตำราว่าด้วยเรื่องวาทศิลป์

4
00:00:18,152 --> 00:00:19,993
วาทศิลป์ ตามแนวคิดเห็นของอริสโตเติล

5
00:00:19,993 --> 00:00:24,013
คือ ศิลปะแห่งการมองเห็น
หนทางในการจูงใจ

6
00:00:24,013 --> 00:00:27,143
และในปัจจุบัน เราประยุกต์มัน
ให้เข้ากับการสื่อสารในทุกรูปแบบ

7
00:00:27,143 --> 00:00:29,582
หากแต่อริสโตเติล
มุ่งเน้นไปที่การกล่าวสุนทรพจน์

8
00:00:29,582 --> 00:00:33,623
และเขาได้อธิบายถึงสามรูปแบบ
ของการพูดโน้มน้าวใจไว้ดังนี้

9
00:00:33,623 --> 00:00:35,713
นิติวาทศิลป์
(Forensic/Judical Rhetoric)

10
00:00:35,713 --> 00:00:38,753
มีการให้ข้อเท็จจริง
และการตัดสินเกี่ยวกับอดีต

11
00:00:38,753 --> 00:00:41,314
คล้ายกันกับเหล่านักสืบ
ที่สถานที่เกิดอาชญากรรม

12
00:00:41,314 --> 00:00:43,714
วาทศิลป์เฉพาะกิจ (Epideictic/
Demonstrative Rhetoric)

13
00:00:43,714 --> 00:00:46,134
เป็นการประกาศถึงสถานการณ์ปัจจุบัน

14
00:00:46,134 --> 00:00:48,384
ดังเช่น สุนทรพจน์ในพิธีแต่งงาน

15
00:00:48,384 --> 00:00:52,064
แต่วิธีการที่จะทำให้ได้มาซึ่งความเปลี่ยนแปลง 
คือการใช้วิธีวาทศิลป์แนวเสรี

16
00:00:52,064 --> 00:00:54,253
หรือ ซิมบูวลิวทิกอน (symbouleutikon)

17
00:00:54,253 --> 00:00:56,164
วาทศิลป์แนวเสรีให้ความสนใจกับอนาคต

18
00:00:56,164 --> 00:00:59,164
แทนที่จะเป็นอดีตหรือปัจจุบันกาล

19
00:00:59,164 --> 00:01:01,254
วาทศิลป์ของนักการเมือง

20
00:01:01,254 --> 00:01:05,085
ถูกใช้ในการอภิปรายกฎหมายใหม่ด้วยการ
ลองจินตนาการว่ามันอาจส่งผลกระทบอย่างไร

21
00:01:05,085 --> 00:01:08,106
อย่างเช่น ตอนที่โรนัลด์ เรแกน
ประกาศเตือนว่าระบบสุขภาพขั้นพื้นฐาน

22
00:01:08,106 --> 00:01:11,274
จะนำไปสู่เหตุการณ์
ที่นักสังคมศาสตร์ในอนาคต


23
00:01:11,274 --> 00:01:16,135
จะต้องสอนคนไปชั่วลูกสืบหลาน ว่ามันเคย
เป็นอย่างไรเมื่อผู้คนในอเมริกาเคยมีเสรีภาพ

24
00:01:16,135 --> 00:01:19,465
แต่วาทศิลป์ของนักเคลื่อนไหว ก็ยังทำให้
เกิดกระแสความเปลี่ยนแปลงอีกด้วย

25
00:01:19,465 --> 00:01:21,995
อย่างเช่น "ความฝัน" ของ
มาร์ติน ลูเธอร์ คิง จูเนียร์

26
00:01:21,995 --> 00:01:24,195
ที่ว่าสักวันหนึ่งที่ลูก ๆ ของเขา
จะดำรงชีวิตในประเทศชาติหนึ่ง

27
00:01:24,195 --> 00:01:26,905
ที่พวกเขาจะไม่ต้องถูกตัดสิน
จากสีผิวของพวกเขา

28
00:01:26,905 --> 00:01:29,255
แต่ตัดสินกันด้วยอุปนิสัยของพวกเขา

29
00:01:29,255 --> 00:01:33,117
จากทั้งสองกรณี ผู้พูดได้แสดงให้ผู้ฟัง
เห็นถึงภาพอนาคตที่เป็นไปได้

30
00:01:33,117 --> 00:01:37,064
และพยายามจะขอการสนับสนุน
ในการหลีกเลี่ยงหรือทำให้มันเป็นจริง

31
00:01:37,064 --> 00:01:39,435
แต่อะไรที่ทำให้วาทศิลป์แนวเสรี
มีข้อได้เปรียบ

32
00:01:39,435 --> 00:01:41,465
นอกเหนือไปจากการใช้อนาคตกาลล่ะ

33
00:01:41,465 --> 00:01:44,923
ตามความเห็นของอริสโตเติล
มีสิ่งจูงใจอยู่สามประการ คือ

34
00:01:44,923 --> 00:01:46,066
บุคลิกลักษณะ
(เอธอส; Ethos)

35
00:01:46,066 --> 00:01:47,025
เหตุผล 
(โลกอส; Logos)

36
00:01:47,025 --> 00:01:48,477
และการปลุกเร้าอารมณ์
(พาธอส; Pathos)

37
00:01:48,477 --> 00:01:52,145
เอธอส คือวิธีที่เราชักจูงผู้ฟัง
ด้วยความน่าเชื่อถือของเรา

38
00:01:52,145 --> 00:01:56,856
ค.ศ. 1941 วินสตัน เชอร์ชิล กล่าวถึง
สภาคองเกรสของสหรัฐโดยประกาศว่า

39
00:01:56,856 --> 00:02:01,244
"ตลอดชีวิต ข้าพเจ้าสามัคคีปรองดอง
กับกระแสน้ำจากทั้งสองฝั่งฟาก

40
00:02:01,244 --> 00:02:05,615
ของมหาสมุทรแอตแลนติก
ในการทัดทานเอกสิทธิ์และระบบผูกขาด"

41
00:02:05,615 --> 00:02:09,776
ซึ่งเป็นการเน้นย้ำจุดเด่นของเขา
ในฐานะผู้เป็นที่มุ่งมันศรัทธาประชาธิปไตย

42
00:02:09,776 --> 00:02:12,686
เนิ่นนานก่อนหน้านั้น ในการแก้ต่าง
แทนอาร์คิอัสผู้เป็นกวี

43
00:02:12,686 --> 00:02:16,367
คิเคโร (Cicero) กงสุลชาวโรมัน 
ใช้ปัญญาในเชิงปฏิบัติของตนเอง

44
00:02:16,367 --> 00:02:18,657
และความเชี่ยวชาญในฐานะ
นักการเมืองคนหนึ่ง ในสุนทรพจน์ที่ว่า

45
00:02:18,657 --> 00:02:21,538
"จากการศึกษาค้นคว้า
ด้านศาสตร์และศิลป์ของข้าพเจ้า

46
00:02:21,538 --> 00:02:23,828
และจากการฝึกฝนอย่างใส่ใจ
ข้าพเจ้าต้องขอบอกว่า

47
00:02:23,828 --> 00:02:27,407
ไม่เคยมีครั้งไหนในชีวิตเลย
ที่ข้าพเจ้าจะมิอาจรับได้ถึงเพียงนี้"

48
00:02:27,407 --> 00:02:30,736
และในที่สุดคุณก็สามารถ
ที่จะแสดงความเพิกเฉย

49
00:02:30,736 --> 00:02:33,866
หรือแสดงว่าคุณไม่ได้รู้สึกถูกกระตุ้น
ด้วยผลประโยชน์ส่วนตัว

50
00:02:33,866 --> 00:02:37,247
โลกอส คือการใช้ตรรกะและเหตุผล

51
00:02:37,247 --> 00:02:41,138
กลวิธีนี้สามารถใช้เป็นเครื่องมือ
ในทางวาทศิลป์ได้ เช่น การอุปมา

52
00:02:41,138 --> 00:02:42,177
การยกตัวอย่าง

53
00:02:42,177 --> 00:02:45,177
และการอ้างอิงงานวิจัยหรือสถิติ

54
00:02:45,177 --> 00:02:47,728
แต่มันไม่ใช่เพียงแค่ข้อเท็จจริง
และตัวเลขเท่านั้น

55
00:02:47,728 --> 00:02:51,148
มันยังเป็นโครงสร้างและเนื้อหา
ของสุนทรพจน์เองด้วย

56
00:02:51,148 --> 00:02:54,907
ประเด็นก็คือ การใช้ความรู้เชิงข้อเท็จจริง
ในการจูงใจผู้ฟัง

57
00:02:54,907 --> 00:02:58,577
ดังเช่น การถกเถียงของโซจูร์เนอร์ ทรูธ
ในหัวข้อสิทธิสตรี

58
00:02:58,577 --> 00:03:02,597
"ฉันมีกล้ามมากพอ ๆ กับผู้ชายไม่ว่าคนใด
และทำงานได้มากทัดเทียมกับผู้ชาย

59
00:03:02,597 --> 00:03:06,788
ฉันทั้งไถนา เกี่ยวข้าว กระเทาะเปลือกข้าว
ตัดต้นไม้ และถางหญ้า

60
00:03:06,788 --> 00:03:09,939
แล้วมีผู้ชายหน้าไหนทำได้มากกว่านี้ไหม"

61
00:03:09,939 --> 00:03:14,472
น่าเสียดายที่ผู้พูดยังสามารถชักจูงผู้คน
ด้วยข้อมูลผิด ๆ

62
00:03:14,472 --> 00:03:16,939
ที่ผู้ฟังเข้าใจว่าถูกต้องได้อีกด้วย

63
00:03:16,939 --> 00:03:19,589
เช่น ความคิดที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าผิด 
แต่ยังเป็นที่เชื่อถือกันในวงกว้าง

64
00:03:19,589 --> 00:03:22,247
ว่าวัคซีนก่อให้เกิดโรคออทิซึม

65
00:03:22,247 --> 00:03:25,602
และสุดท้าย
"พาธอส" ดึงดูดเข้าถึงอารมณ์

66
00:03:25,602 --> 00:03:29,639
และในยุคแห่งสื่อมวลชนของเรานี้
มันมักจะเป็นวิธีที่ใช้ได้ผลที่สุด

67
00:03:29,639 --> 00:03:32,208
โดยปกติแล้ว
พาธอสไม่ได้ดีหรือเลวร้ายอะไร

68
00:03:32,208 --> 00:03:35,309
แต่มันอาจไร้ซึ่งเหตุผลและคาดเดาไม่ได้

69
00:03:35,309 --> 00:03:37,868
มันเรียกผู้คนให้มาชุมนุมกันเพื่อสันติภาพ

70
00:03:37,868 --> 00:03:40,259
ได้ง่ายดายพอ ๆ กับ
การกระตุ้นให้เกิดสงคราม

71
00:03:40,259 --> 00:03:41,703
การโฆษณาส่วนใหญ่

72
00:03:41,703 --> 00:03:45,609
ตั้งแต่ผลิตภัณฑ์ความงามที่ยืนยันว่า
จะลบเลือนความบกพร่องทางกายภาพ

73
00:03:45,609 --> 00:03:47,919
ไปจนถึงรถยนต์ที่ทำให้เรารู้สึกมีหน้ามีตา

74
00:03:47,919 --> 00:03:50,419
ล้วนขึ้นอยู่กับพาธอสทั้งสิ้น

75
00:03:50,419 --> 00:03:54,728
เสน่ห์เชิงวาทศิลป์ของอริสโตเติล
ยังคงเป็นเครื่องมืออันทรงพลังในปัจจุบัน

76
00:03:54,728 --> 00:03:56,799
แต่การที่จะตัดสินใจว่าจะเลือกใช้แบบไหน

77
00:03:56,799 --> 00:03:59,372
เป็นเรื่องของการรู้ว่าจุดประสงค์คืออะไร
และผู้ฟังของคุณเป็นใคร

78
00:03:59,372 --> 00:04:01,629
เช่นเดียวกันกับกาละเทศะ

79
00:04:01,629 --> 00:04:04,369
และบางทีนั่นก็อาจสำคัญพอ ๆ กับ
ความช่างสังเกต

80
00:04:04,369 --> 00:04:08,490
ว่าเมื่อใดที่กลวิธีในการจูงใจเดียวกันนี้
ถูกใช้กับคุณ