WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:02.000
Zacznę od tego:

00:00:02.000 --> 00:00:04.000
kilka lat temu otrzymałam telefon od osoby zajmującej się planowaniem spotkań,

00:00:04.000 --> 00:00:06.000
ponieważ zamierzałam zorganizować wystąpienie.

00:00:06.000 --> 00:00:08.000
Ta osoba zadzwoniła i powiedziała:

00:00:08.000 --> 00:00:10.000
"Zmagam się z kwestią,

00:00:10.000 --> 00:00:12.000
w jaki sposób napisać o tobie na ulotce."

00:00:12.000 --> 00:00:14.000
Pomyślałam: "W czym problem?"

00:00:14.000 --> 00:00:16.000
A ona odpowiedziała: "Cóż, widziałam, jak przemawiałaś,

00:00:16.000 --> 00:00:19.000
i zamierzam przedstawić cię jako badacza,

00:00:19.000 --> 00:00:21.000
ale obawiam się, że jeśli to zrobię, to nikt nie przyjdzie,

00:00:21.000 --> 00:00:23.000
ponieważ wszyscy pomyślą, że jesteś nudna i niewarta uwagi."

00:00:23.000 --> 00:00:25.000
(Śmiech)

00:00:25.000 --> 00:00:27.000
OK

00:00:27.000 --> 00:00:29.000
I dodała: "To, co mi się spodobało w twojej przemowie,

00:00:29.000 --> 00:00:31.000
to fakt, że jesteś gawędziarką.

00:00:31.000 --> 00:00:34.000
Sądzę więc, że nazwę cię po prostu gawędziarką."

00:00:34.000 --> 00:00:37.000
No i oczywiście, akademicka, pozbawiona poczucia bezpieczeństwa część mnie

00:00:37.000 --> 00:00:39.000
zapytała: "Jak mnie nazwiesz?"

00:00:39.000 --> 00:00:42.000
A ona odpowiedziała: "Nazwę cię gawędziarką."

00:00:42.000 --> 00:00:45.000
Więc ja na to: "A może wróżką?"

00:00:45.000 --> 00:00:48.000
(Śmiech)

00:00:48.000 --> 00:00:51.000
Zdezorientowana, odpowiedziałam: "Pozwól mi o tym przez chwilę pomyśleć."

00:00:51.000 --> 00:00:54.000
Spróbowałam odwołać się stanowczo do mojej odwagi

00:00:54.000 --> 00:00:57.000
i pomyślałam: "Jestem gawędziarką."

00:00:57.000 --> 00:00:59.000
Jestem naukowcem zajmującym się badaniami jakościowymi.

00:00:59.000 --> 00:01:01.000
Zbieram historie – to właśnie robię.

00:01:01.000 --> 00:01:04.000
I może historie są po prostu informacjami, które posiadają duszę.

00:01:04.000 --> 00:01:06.000
I może jestem po prostu gawędziarką.

00:01:06.000 --> 00:01:08.000
Więc odpowiedziałam: "Wiesz co?

00:01:08.000 --> 00:01:11.000
Nazwij mnie po prostu naukowcem-gawędziarką."

00:01:11.000 --> 00:01:14.000
A ona na to: "Haha. Takie coś nie istnieje."

00:01:14.000 --> 00:01:16.000
(Śmiech)

00:01:16.000 --> 00:01:18.000
No więc jestem naukowcem-gawędziarką,

00:01:18.000 --> 00:01:20.000
i zamierzam wam dziś opowiedzieć –

00:01:20.000 --> 00:01:22.000
mówimy o rozszerzaniu percepcji –

00:01:22.000 --> 00:01:24.000
chcę wam opowiedzieć niektóre z historii

00:01:24.000 --> 00:01:27.000
dotyczących wycinka moich badań,

00:01:27.000 --> 00:01:30.000
które zasadniczo poszerzyły moją percepcję

00:01:30.000 --> 00:01:33.000
i rzeczywiście zmieniły sposób, w jaki żyję, kocham,

00:01:33.000 --> 00:01:35.000
pracuję i wychowuję dzieci.

NOTE Paragraph

00:01:35.000 --> 00:01:37.000
I tu się zaczyna moja historia.

00:01:37.000 --> 00:01:40.000
Kiedy byłam młodym naukowcem, doktorantem,

00:01:40.000 --> 00:01:42.000
na pierwszym roku miałam profesora,

00:01:42.000 --> 00:01:44.000
który powiedział nam:

00:01:44.000 --> 00:01:46.000
"Oto, w czym rzecz:

00:01:46.000 --> 00:01:49.000
jeśli czegoś nie można zmierzyć, to znaczy, że to nie istnieje."

00:01:49.000 --> 00:01:52.000
Pomyślałam, że zwyczajnie się przymila.

00:01:52.000 --> 00:01:55.000
Zapytałam: "Naprawdę?", a on odpowiedział: "Bezwzględnie!"

00:01:55.000 --> 00:01:57.000
Zatem musicie zrozumieć,

00:01:57.000 --> 00:01:59.000
że uzyskałam licencjat i magisterium na studiach związanych z opieką społeczną,

00:01:59.000 --> 00:02:01.000
i że wtedy zdobywałam doktorat na tym samym kierunku,

00:02:01.000 --> 00:02:03.000
zatem cała moja akademicka kariera

00:02:03.000 --> 00:02:05.000
kręciła się wokół ludzi,

00:02:05.000 --> 00:02:07.000
którzy wyznawali taki pogląd:

00:02:07.000 --> 00:02:10.000
życie to bałagan – pokochaj go!

00:02:10.000 --> 00:02:12.000
A ja jestem raczej typem: życie to bałagan –

00:02:12.000 --> 00:02:15.000
posprzątaj go, uporządkuj

00:02:15.000 --> 00:02:17.000
i włóż w bento box [konwencjonalny japoński pojemnik na posiłek, który tradycyjnie wykonuje się bardzo starannie jako oryginalny przedmiot osobistego użytku].

00:02:17.000 --> 00:02:19.000
(Śmiech)

00:02:19.000 --> 00:02:22.000
A przekonawszy się, że już znalazłam swoją drogę,

00:02:22.000 --> 00:02:25.000
rozpoczynam porywającą karierę –

00:02:25.000 --> 00:02:28.000
tak naprawdę w pracy socjalnej jednym z najważniejszych jest powiedzenie:

00:02:28.000 --> 00:02:31.000
wychodź w pracy poza sferę komfortu.

00:02:31.000 --> 00:02:34.000
A ja lubię stuknąć dyskomfort w głowę,

00:02:34.000 --> 00:02:36.000
odsunąć go na bok i zgarnąć same najlepsze oceny.

00:02:36.000 --> 00:02:39.000
To była moja mantra.

00:02:39.000 --> 00:02:41.000
Więc byłam tym bardzo podekscytowana.

00:02:41.000 --> 00:02:44.000
I pomyślałam: wiesz, to jest kariera dla mnie,

00:02:44.000 --> 00:02:47.000
ponieważ mnie interesują takie skomplikowane tematy.

00:02:47.000 --> 00:02:49.000
Alę chcę móc uczynić je nieskomplikowanymi.

00:02:49.000 --> 00:02:51.000
Chcę je zrozumieć.

00:02:51.000 --> 00:02:53.000
Chcę się wgryźć w te rzeczy.

00:02:53.000 --> 00:02:55.000
Wiem, jak są ważne, dlatego chcę

00:02:55.000 --> 00:02:57.000
je rozpracować, aby każdy mógł zobaczyć, jak są skonstruowane.

NOTE Paragraph

00:02:57.000 --> 00:03:00.000
Więc zaczęłam od związków.

00:03:00.000 --> 00:03:03.000
Ponieważ w momencie, w którym będziesz mieć przepracowane 10 lat w opiece społecznej,

00:03:03.000 --> 00:03:05.000
uświadomisz sobie,

00:03:05.000 --> 00:03:08.000
że związki są powodem, dla których tu jesteśmy.

00:03:08.000 --> 00:03:11.000
To właśnie one nadają cel i znaczenie naszemu życiu.

00:03:11.000 --> 00:03:13.000
O to właśnie chodzi.

00:03:13.000 --> 00:03:15.000
Nie ważne, czy rozmawiasz z ludźmi,

00:03:15.000 --> 00:03:18.000
którzy pracują w wydziale sprawiedliwości społecznej i zdrowia psychicznego, przy sprawach dotyczących nadużyć i zaniedbań,

00:03:18.000 --> 00:03:20.000
my wiemy, że związki,

00:03:20.000 --> 00:03:23.000
umiejętność odczuwania bycia połączonym –

00:03:23.000 --> 00:03:26.000
jesteśmy tak "okablowani" neurologicznie –

00:03:26.000 --> 00:03:28.000
jest powodem, dla którego tu jesteśmy.

00:03:28.000 --> 00:03:31.000
Więc pomyślałam, wiesz, zacznę od związków.

00:03:31.000 --> 00:03:34.000
Znacie tą sytuację,

00:03:34.000 --> 00:03:36.000
kiedy dostajecie ocenę od szefowej –

00:03:36.000 --> 00:03:39.000
wymienia ona 37 punktów, w których jesteście niesamowici

00:03:39.000 --> 00:03:41.000
i jeden, który być może jest okazją do rozwoju.

00:03:41.000 --> 00:03:43.000
(Śmiech)

00:03:43.000 --> 00:03:46.000
I jedyne, o czym jesteście w stanie myśleć, to ta okazja do rozwoju.

00:03:47.000 --> 00:03:50.000
Najwyraźniej moja praca również poszła w tym kierunku,

00:03:50.000 --> 00:03:53.000
ponieważ kiedy zapytacie ludzi o miłość,

00:03:53.000 --> 00:03:55.000
opowiadają wam o zawodzie miłosnym.

00:03:55.000 --> 00:03:57.000
Kiedy pytacie ludzi o poczucie przynależności,

00:03:57.000 --> 00:04:00.000
opwiadają o najpotworniejszych doświadczeniach

00:04:00.000 --> 00:04:02.000
bycia wykluczonymi.

00:04:02.000 --> 00:04:04.000
A kiedy pytacie o związki –

00:04:04.000 --> 00:04:07.000
historie, które mi opowiedziano, dotyczyły rozdzielenia.

NOTE Paragraph

00:04:07.000 --> 00:04:10.000
Zatem bardzo szybko – po sześciu tygodniach tych badań –

00:04:10.000 --> 00:04:13.000
natknęłam się na tę nienazwaną rzecz,

00:04:13.000 --> 00:04:16.000
to zupełnie nieujawnione połączenie,

00:04:16.000 --> 00:04:19.000
w sposób, jakiego nigdy wcześniej nie doświadczyłam.

00:04:19.000 --> 00:04:21.000
Więc wycofałam się z badań

00:04:21.000 --> 00:04:24.000
i pomyślałam, że muszę zrozumieć, czym to coś jest.

00:04:24.000 --> 00:04:27.000
Okazało się, że jest to wstyd.

00:04:27.000 --> 00:04:29.000
Wstyd można pojąć najprościej

00:04:29.000 --> 00:04:31.000
jako strach przed oddzieleniem.

00:04:31.000 --> 00:04:33.000
Czy istnieje taka rzecz, która sprawi –

00:04:33.000 --> 00:04:36.000
jeśli ludzie się o niej dowiedzą –

00:04:36.000 --> 00:04:39.000
że nie będę wart posiadania żadnego kontaktu.

00:04:39.000 --> 00:04:41.000
Mogę wam powiedzieć na ten temat,

00:04:41.000 --> 00:04:43.000
że jest to uniwersalne – wszyscy to mamy.

00:04:43.000 --> 00:04:45.000
Jedyni ludzie, którzy nie doświadczają wstydu,

00:04:45.000 --> 00:04:47.000
to ci, którzy nie posiadają zdolności do empatii czy tworzenia kontaktów.

00:04:47.000 --> 00:04:49.000
Nikt nie chce o tym rozmawiać,

00:04:49.000 --> 00:04:52.000
a im mniej o tym rozmawiasz, tym więcej tego masz.

00:04:54.000 --> 00:04:56.000
To, co wspierało ten wstyd,

00:04:56.000 --> 00:04:58.000
to przekonanie: "Nie jestem wystarczająco dobry" –

00:04:58.000 --> 00:05:00.000
wszyscy je dobrze znamy –

00:05:00.000 --> 00:05:02.000
"Nie jestem kryształowy. Nie jestem wystarczająco szczupły,

00:05:02.000 --> 00:05:04.000
bogaty, piękny, mądry,

00:05:04.000 --> 00:05:06.000
nie otrzymałem wystarczająco wysokiego awansu."

00:05:06.000 --> 00:05:08.000
Ideą, która to wspierała,

00:05:08.000 --> 00:05:11.000
była nieznośna wrażliwość,

00:05:11.000 --> 00:05:13.000
przekonanie,

00:05:13.000 --> 00:05:15.000
że aby mógł powstać kontakt

00:05:15.000 --> 00:05:18.000
musimy pozwolić sobie samym, aby być widzianymi,

00:05:18.000 --> 00:05:20.000
widzianymi takimi, jakimi naprawdę jesteśmy.

NOTE Paragraph

00:05:20.000 --> 00:05:23.000
A wiecie, co czuję w kwestii wrażliwości. Nie znoszę jej.

00:05:23.000 --> 00:05:25.000
Więc pomyślałam: to jest moja szansa,

00:05:25.000 --> 00:05:28.000
aby odeprzeć to moim kijkiem do mierzenia.

00:05:28.000 --> 00:05:31.000
Wejdę w to, dowiem się, o co w tym wszystkim chodzi,

00:05:31.000 --> 00:05:34.000
poświęcę na to rok, rozbiorę wstyd na części,

00:05:34.000 --> 00:05:36.000
zrozumiem, jak działa wrażliwość

00:05:36.000 --> 00:05:39.000
i przechytrzę ją.

00:05:39.000 --> 00:05:42.000
Byłam gotowa i podekscytowana.

00:05:44.000 --> 00:05:46.000
Ale jak już wiecie, nie wypadnę dobrze.

00:05:46.000 --> 00:05:49.000
(Śmiech)

00:05:49.000 --> 00:05:51.000
Już to wiecie.

00:05:51.000 --> 00:05:53.000
Mogłabym wam zatem powiedzieć wiele na temat wstydu,

00:05:53.000 --> 00:05:55.000
ale musiałabym wykorzystać na to czas pozostałych mówców.

00:05:55.000 --> 00:05:58.000
Powiem wam jednak, do czego to wszystko się sprowadza –

00:05:58.000 --> 00:06:01.000
i to może być jedna z najważniejszych rzeczy, których się kiedykolwiek nauczyłam

00:06:01.000 --> 00:06:04.000
w ciągu dekady pracy nad tymi badaniami.

00:06:04.000 --> 00:06:06.000
Jeden rok

00:06:06.000 --> 00:06:08.000
zamienił się w sześć lat,

00:06:08.000 --> 00:06:10.000
tysiące historii,

00:06:10.000 --> 00:06:13.000
setki długich wywiadów, dyskusje grupowe [metoda badawcza wykorzystywana w badaniach jakościowych w naukach społecznych].

00:06:13.000 --> 00:06:15.000
W pewnym momencie ludzie przysyłali mi strony z pamiętników

00:06:15.000 --> 00:06:18.000
i swoje historie –

00:06:18.000 --> 00:06:21.000
tysiące danych w przeciągu sześciu lat.

00:06:21.000 --> 00:06:23.000
I ja jakoś sobie z tym poradziłam.

NOTE Paragraph

00:06:23.000 --> 00:06:25.000
W pewnym sensie zrozumiałam, czym jest wstyd,

00:06:25.000 --> 00:06:27.000
jak działa.

00:06:27.000 --> 00:06:29.000
Napisałam książkę,

00:06:29.000 --> 00:06:31.000
opublikowałam teorię,

00:06:31.000 --> 00:06:34.000
ale coś było nie tak;

00:06:34.000 --> 00:06:36.000
chodziło o to,

00:06:36.000 --> 00:06:38.000
że jeśli wzięłabym z grubsza ludzi, z którymi przeprowadziłam wywiady,

00:06:38.000 --> 00:06:41.000
i podzieliła na tych,

00:06:41.000 --> 00:06:44.000
którzy naprawdę posiadają poczucie wartości –

00:06:44.000 --> 00:06:46.000
bowiem do tego się to sprowadza –

00:06:46.000 --> 00:06:48.000
poczucia wartości –

00:06:48.000 --> 00:06:51.000
ludzie ci posiadają właściwe zrozumienie miłości i silne poczucie przynależności –

00:06:51.000 --> 00:06:53.000
oraz na tych, którzy się z tym zmagają

00:06:53.000 --> 00:06:55.000
i którzy zawsze zastanawiają się, czy są wystarczająco dobrzy.

00:06:55.000 --> 00:06:57.000
Była tylko jedna zmienna,

00:06:57.000 --> 00:06:59.000
która oddzielała ludzi

00:06:59.000 --> 00:07:01.000
z silnym zmysłem miłości i poczuciem przynależności

00:07:01.000 --> 00:07:03.000
od ludzi, którzy się z tym borykają.

00:07:03.000 --> 00:07:05.000
Tą zmienną był fakt, że ludzie posiadający

00:07:05.000 --> 00:07:07.000
silne poczucie miłości i przynależności

00:07:07.000 --> 00:07:10.000
wierzą, że są warci miłości i przynależności.

00:07:10.000 --> 00:07:12.000
To wszystko.

00:07:12.000 --> 00:07:14.000
Wierzą, że są tego warci.

00:07:15.000 --> 00:07:18.000
Problem stanowił dla mnie fakt,

00:07:18.000 --> 00:07:21.000
że istnieje coś, co trzyma nas z dala od kontaktów –

00:07:21.000 --> 00:07:24.000
jest to nasz strach, że nie jesteśmy warci żadnych kontaktów;

00:07:24.000 --> 00:07:26.000
było to coś, co potrzebowałam zrozumieć lepiej,

00:07:26.000 --> 00:07:29.000
osobiście i zawodowo.

00:07:29.000 --> 00:07:32.000
Oto, co zrobiłam –

00:07:32.000 --> 00:07:34.000
zebrałam wszystkie te wywiady,

00:07:34.000 --> 00:07:37.000
w których badani ukazywali swoje wysokie poczucie wartości

00:07:37.000 --> 00:07:40.000
i spojrzałam na nie.

NOTE Paragraph

00:07:40.000 --> 00:07:42.000
Co ci ludzie mają ze sobą wspólnego?

00:07:42.000 --> 00:07:44.000
Cierpię na niegroźny nałóg związany przedmiotami biurowymi,

00:07:44.000 --> 00:07:47.000
ale to temat na inną rozmowę.

00:07:47.000 --> 00:07:50.000
No więc miałam papier do pakowania i marker,

00:07:50.000 --> 00:07:52.000
i zastanawiałam się, jak nazwę te badania.

00:07:52.000 --> 00:07:54.000
I pierwszym określeniem, które przyszło mi do głowy

00:07:54.000 --> 00:07:56.000
było: osoby o pełnym sercu.

00:07:56.000 --> 00:07:59.000
Istnieją ludzie o pełnym sercu, czerpiący z tego głębokiego poczucia wartości.

00:07:59.000 --> 00:08:02.000
Zapisałam to więc na górze teczki

00:08:02.000 --> 00:08:04.000
i zaczęłam przeglądać dane.

00:08:04.000 --> 00:08:06.000
Ogarnęłam to

00:08:06.000 --> 00:08:08.000
w ciągu czterech dni

00:08:08.000 --> 00:08:11.000
bardzo intensywnych analiz zebranych danych,

00:08:11.000 --> 00:08:14.000
gdzie musiałam się cofnąć, wygrzebać potrzebne wywiady, wyciągnąć konkretne historie i przypadki.

00:08:14.000 --> 00:08:17.000
Jaki jest motyw przewodni? Jaki jest wzór?

00:08:17.000 --> 00:08:20.000
Mój mąż wyjechał z dziećmi z miasta,

00:08:20.000 --> 00:08:23.000
ponieważ zawsze wpadam

00:08:23.000 --> 00:08:25.000
w szał pisania,

00:08:25.000 --> 00:08:28.000
kiedy przełączam się na tryb badawczy.

00:08:28.000 --> 00:08:30.000
A oto, co odkryłam.

00:08:32.000 --> 00:08:34.000
Wspólnym mianownikiem

00:08:34.000 --> 00:08:36.000
była odwaga.

00:08:36.000 --> 00:08:39.000
I chcę tutaj na moment oddzielić odwagę i śmiałość.

00:08:39.000 --> 00:08:41.000
Pierwotne znaczenie słowa odwaga –

00:08:41.000 --> 00:08:43.000
kiedy pojawiło się ono po raz pierwszy w języku angielskim –

00:08:43.000 --> 00:08:46.000
wywodzi się z łacińskiego "cor" oznaczającego serce

00:08:46.000 --> 00:08:48.000
i jego sens był następujący:

00:08:48.000 --> 00:08:51.000
opowiedzieć historię o tym, kim się jest naprawdę, całym sercem.

00:08:51.000 --> 00:08:53.000
Zatem ci ludzie

00:08:53.000 --> 00:08:55.000
mieli zwyczajnie odwagę,

00:08:55.000 --> 00:08:57.000
aby być niedoskonałymi.

00:08:58.000 --> 00:09:00.000
Mieli współczucie

00:09:00.000 --> 00:09:03.000
przede wszystkim w stosunku do samych siebie, a następnie dla innych,

00:09:03.000 --> 00:09:06.000
ponieważ, jak się okazało, nie możemy zastosować współczucia w stosunku do innych ludzi,

00:09:06.000 --> 00:09:09.000
jeśli nie potrafimy traktować dobrze samych siebie.

00:09:09.000 --> 00:09:11.000
I ostatnia rzecz – mieli związek

00:09:11.000 --> 00:09:13.000
i – to była ta trudna część –

00:09:13.000 --> 00:09:16.000
jako wynik bycia prawdziwymi;

00:09:16.000 --> 00:09:19.000
byli w stanie odpuścić to, kim, jak sądzili, powinni być,

00:09:19.000 --> 00:09:21.000
aby być tym, kim byli –

00:09:21.000 --> 00:09:24.000
i to jest to, co koniecznie trzeba zrobić

00:09:24.000 --> 00:09:26.000
w celu uzyskania związku.

NOTE Paragraph

00:09:28.000 --> 00:09:30.000
Inną wspólną rzeczą

00:09:30.000 --> 00:09:32.000
było to.

00:09:35.000 --> 00:09:38.000
Całkowicie zaakceptowali wrażliwość.

00:09:40.000 --> 00:09:43.000
Wierzyli,

00:09:43.000 --> 00:09:46.000
że to, co czyniło ich wrażliwymi,

00:09:46.000 --> 00:09:48.000
czyniło ich pięknymi.

00:09:50.000 --> 00:09:52.000
Nie nazywali wrażliwości

00:09:52.000 --> 00:09:54.000
czymś komfortowym

00:09:54.000 --> 00:09:57.000
ani czymś rozdzierającym –

00:09:57.000 --> 00:09:59.000
jak to miało miejsce w przypadku wywiadów dotyczących wstydu.

00:09:59.000 --> 00:10:02.000
Określali ją po prostu jako coś niezbędnego.

00:10:03.000 --> 00:10:05.000
Mówili o gotowości

00:10:05.000 --> 00:10:08.000
do powiedzenia "Kocham cię" jako pierwsi,

00:10:08.000 --> 00:10:11.000
o gotowości

00:10:11.000 --> 00:10:13.000
do działania,

00:10:13.000 --> 00:10:16.000
kiedy nie ma żadnych gwarancji,

00:10:16.000 --> 00:10:18.000
o gotowości,

00:10:18.000 --> 00:10:20.000
aby oddychać, czekając na telefon od lekarza

00:10:20.000 --> 00:10:22.000
po zrobionej mammografii.

00:10:23.000 --> 00:10:26.000
Byli skłonni inwestować w związek,

00:10:26.000 --> 00:10:29.000
które mogą, ale nie muszą się udać.

00:10:29.000 --> 00:10:32.000
Sądzili, że to było podstawą.

NOTE Paragraph

00:10:32.000 --> 00:10:35.000
Ja osobiście uważałam to za zdradę.

00:10:35.000 --> 00:10:38.000
Nie mogłam uwierzyć, że złożyłam przysiegę wierności

00:10:38.000 --> 00:10:40.000
badaniom naukowym –

00:10:40.000 --> 00:10:42.000
definicja badań naukowych

00:10:42.000 --> 00:10:45.000
określa, że ich celem jest kontrolowanie i przewidywanie, obserwowanie zjawisk

00:10:45.000 --> 00:10:47.000
dla oczywistych powodów –

00:10:47.000 --> 00:10:49.000
aby być w stanie kontrolować i przewidywać.

00:10:49.000 --> 00:10:51.000
I teraz moja misja,

00:10:51.000 --> 00:10:53.000
aby kontrolować i przewidywać,

00:10:53.000 --> 00:10:56.000
przyniosła odpowiedź, że aby żyć we właściwy sposób, trzeba połączyć się ze swoją wrażliwością

00:10:56.000 --> 00:10:59.000
i zaprzestać kontroli i przewidywania.

00:10:59.000 --> 00:11:02.000
To odkrycie doprowadziło do małego załamania –

00:11:02.000 --> 00:11:06.000
(śmiech)

00:11:06.000 --> 00:11:09.000
– które właściwie wyglądało bardziej tak.

00:11:09.000 --> 00:11:11.000
(Śmiech)

00:11:11.000 --> 00:11:13.000
Do tego to właśnie doprowadziło.

00:11:13.000 --> 00:11:16.000
Ja nazwałam to załamaniem, moja terapeutka określa to duchowym przebudzeniem.

00:11:17.000 --> 00:11:19.000
Duchowe przebudzenie brzmi lepiej niż załamanie,

00:11:19.000 --> 00:11:21.000
ale zapewniam was, że to było załamanie.

00:11:21.000 --> 00:11:23.000
Musiałam odłożyć na bok wyniki swoich badań i poszukać psychoterapeuty.

00:11:23.000 --> 00:11:26.000
Pozwólcie, że coś wam powiem: wiecie, w jakim stanie jesteście,

00:11:26.000 --> 00:11:29.000
kiedy dzwonicie do swoich przyjaciół i mówicie: "Myślę, że potrzebuję pomocy.

00:11:29.000 --> 00:11:32.000
Możesz mi kogoś polecić?"

00:11:32.000 --> 00:11:34.000
Około pięcioro moich przyjaciół zareagowało tak:

00:11:34.000 --> 00:11:36.000
"Uuuu, nie chciałbym być twoim terapeutą."

00:11:36.000 --> 00:11:39.000
(Śmiech)

00:11:39.000 --> 00:11:41.000
Ja na to: "A co to niby ma znaczyć?"

00:11:41.000 --> 00:11:44.000
A oni: "No wiesz, ja tylko tak mówię.

00:11:44.000 --> 00:11:46.000
Ale nie przynoś ze sobą swojego kijka do mierzenia."

00:11:46.000 --> 00:11:49.000
A ja odpowiadałam: "OK".

NOTE Paragraph

00:11:51.000 --> 00:11:53.000
Więc znalazłam terapeutkę.

00:11:53.000 --> 00:11:56.000
Na pierwsze spotkanie z nią – ma na imię Diana –

00:11:56.000 --> 00:11:58.000
przyniosłam swoją listę

00:11:58.000 --> 00:12:01.000
przedstawiającą charakterystykę życia ludzi o pełnych sercach i usiadłam.

00:12:01.000 --> 00:12:03.000
Ona zapytała: "Jak się masz?"

00:12:03.000 --> 00:12:06.000
Ja odpowiedziałam: "Świetnie. Dobrze."

00:12:06.000 --> 00:12:08.000
Ona: "Co się dzieje?"

00:12:08.000 --> 00:12:11.000
A to jest terapeutka, która odwiedza terapeutów,

00:12:11.000 --> 00:12:13.000
ponieważ musimy chodzić do tych,

00:12:13.000 --> 00:12:16.000
u których poziom wygadywanych bzdur jest akceptowalny.

00:12:16.000 --> 00:12:18.000
(Śmiech)

00:12:18.000 --> 00:12:20.000
No więc powiedziałam:

00:12:20.000 --> 00:12:22.000
"Oto, w czym rzecz. Zmagam się."

00:12:22.000 --> 00:12:24.000
A ona: "Z czym?"

00:12:24.000 --> 00:12:27.000
Ja: "No cóż, mam problem z wrażliwością.

00:12:27.000 --> 00:12:30.000
A ja wiem, że wrażliwość jest jądrem

00:12:30.000 --> 00:12:32.000
wstydu i strachu

00:12:32.000 --> 00:12:34.000
i naszych walk o zyskanie poczucia wartości,

00:12:34.000 --> 00:12:37.000
ale zdaje się, że jest ona także miejscem narodzin

00:12:37.000 --> 00:12:40.000
radości, kreatywności,

00:12:40.000 --> 00:12:42.000
poczucia przynależności, miłości.

00:12:42.000 --> 00:12:44.000
I wydaje mi się, że mam problem

00:12:44.000 --> 00:12:47.000
i potrzebuję pomocy."

00:12:47.000 --> 00:12:49.000
I dodałam: "Ale uprzedzam,

00:12:49.000 --> 00:12:51.000
żadnych spraw rodzinnych,

00:12:51.000 --> 00:12:53.000
żadnych bredni na temat dzieciństwa."

00:12:53.000 --> 00:12:55.000
(Śmiech)

00:12:55.000 --> 00:12:58.000
"Potrzebuję po prostu kilku strategii."

00:12:58.000 --> 00:13:02.000
(Śmiech)

00:13:02.000 --> 00:13:05.000
(Oklaski)

00:13:05.000 --> 00:13:07.000
Dziękuję.

00:13:09.000 --> 00:13:12.000
Jej reakcja była taka.

00:13:12.000 --> 00:13:14.000
(Śmiech)

00:13:14.000 --> 00:13:17.000
Zapytałam: "Jest źle, prawda?"

00:13:17.000 --> 00:13:20.000
A ona odpowiedziała: "Nie jest ani źle, ani dobrze."

00:13:20.000 --> 00:13:22.000
(Śmiech)

00:13:22.000 --> 00:13:24.000
"To po prostu jest tym, czym jest."

00:13:24.000 --> 00:13:27.000
A ja na to: "O, mój Boże, to będzie okropne."

NOTE Paragraph

00:13:27.000 --> 00:13:30.000
(Śmiech)

NOTE Paragraph

00:13:30.000 --> 00:13:32.000
Było i nie było.

00:13:32.000 --> 00:13:35.000
Zabrało to około roku.

00:13:35.000 --> 00:13:37.000
I wiecie, są ludzie

00:13:37.000 --> 00:13:40.000
którzy – kiedy uświadomią sobie, że wrażliwość i czułość są ważne –

00:13:40.000 --> 00:13:43.000
poddają się i wchodzą w to.

00:13:43.000 --> 00:13:45.000
A: ja taka nie jestem,

00:13:45.000 --> 00:13:48.000
i B: ja się nawet nie zadaję z takimi ludźmi.

00:13:48.000 --> 00:13:51.000
(Śmiech)

00:13:51.000 --> 00:13:54.000
Dla mnie była to trwająca rok walka uliczna.

00:13:54.000 --> 00:13:56.000
To była walka na gołe pięści.

00:13:56.000 --> 00:13:58.000
Wrażliwość naciskała, ja odpierałam.

00:13:58.000 --> 00:14:01.000
Przegrałam walkę,

00:14:01.000 --> 00:14:03.000
ale prawdopodobnie odzyskałam swoje życie.

NOTE Paragraph

00:14:03.000 --> 00:14:05.000
Następnie wróciłam do swoich badań

00:14:05.000 --> 00:14:07.000
i kilka kolejnych lat spędziłam

00:14:07.000 --> 00:14:10.000
próbując naprawdę zrozumieć ludzi o pełnym sercu,

00:14:10.000 --> 00:14:12.000
wybory, jakich dokonywali,

00:14:12.000 --> 00:14:14.000
i to, co my robimy

00:14:14.000 --> 00:14:16.000
z wrażliwością.

00:14:16.000 --> 00:14:18.000
Dlaczego tak bardzo się z nią zmagamy?

00:14:18.000 --> 00:14:21.000
Czy jestem jedyną osobą, która się z nią zmaga?

00:14:21.000 --> 00:14:23.000
Nie.

00:14:23.000 --> 00:14:25.000
I oto, czego się nauczyłam.

00:14:26.000 --> 00:14:29.000
Uśmierzamy wrażliwość –

00:14:29.000 --> 00:14:31.000
kiedy czekamy na telefon.

00:14:31.000 --> 00:14:33.000
To było zabawne, zadałam pytanie na Twitterze czy Facebooku:

00:14:33.000 --> 00:14:35.000
"Jak zdefiniowalibyście wrażliwość?

00:14:35.000 --> 00:14:37.000
Co sprawia, że czujecie się podatni na zranienie?"

00:14:37.000 --> 00:14:40.000
I w ciągu półtorej godziny otrzymałam 150 odpowiedzi.

00:14:40.000 --> 00:14:42.000
Ponieważ chciałam wiedzieć,

00:14:42.000 --> 00:14:44.000
co znajdę na zewnątrz.

00:14:45.000 --> 00:14:47.000
Proszenie o pomoc swojego męża,

00:14:47.000 --> 00:14:50.000
ponieważ jestem chora, a jesteśmy świeżo poślubieni;

00:14:50.000 --> 00:14:53.000
inicjowanie seksu z mężem;

00:14:53.000 --> 00:14:55.000
inicjowanie seksu z żoną;

00:14:55.000 --> 00:14:58.000
spotkanie się z odmową; proponowanie spotkania;

00:14:58.000 --> 00:15:00.000
czekanie na telefon od lekarza;

00:15:00.000 --> 00:15:03.000
zwolnienie z pracy; zwalnianie ludzi –

00:15:03.000 --> 00:15:05.000
to jest świat, w którym żyjemy.

00:15:05.000 --> 00:15:08.000
Żyjemy w bezbronnym świecie.

00:15:08.000 --> 00:15:10.000
I jednym ze sposobów, aby sobie z tym poradzić,

00:15:10.000 --> 00:15:12.000
jest uśmierzanie wrażliwości.

NOTE Paragraph

00:15:12.000 --> 00:15:14.000
Uważam, że istnieje na to dowód –

00:15:14.000 --> 00:15:16.000
i nie jest to jedyna przyczyna istnienia tego dowodu,

00:15:16.000 --> 00:15:18.000
ale sądzę, że jest ona ogromna –

00:15:18.000 --> 00:15:22.000
jesteśmy najbardziej zadłużoną,

00:15:22.000 --> 00:15:25.000
otyłą,

00:15:25.000 --> 00:15:28.000
uzależnioną, także od lekarstw,

00:15:28.000 --> 00:15:30.000
grupą wiekową dorosłych w historii USA.

00:15:33.000 --> 00:15:36.000
Problem w tym – a odkryłam to dzięki badaniom –

00:15:36.000 --> 00:15:39.000
że nie możemy uśmierzać emocji wybiórczo.

00:15:40.000 --> 00:15:43.000
Nie możemy powiedzieć: to tutaj to złe rzeczy.

00:15:43.000 --> 00:15:45.000
Tutaj mamy wrażliwość, tu smutek, tu wstyd,

00:15:45.000 --> 00:15:47.000
tu strach, a tutaj rozczarowanie –

00:15:47.000 --> 00:15:49.000
nie chcę tego czuć.

00:15:49.000 --> 00:15:52.000
Wypiję parę piw i zjem bananową babeczkę z orzechami.

00:15:52.000 --> 00:15:54.000
(Śmiech)

00:15:54.000 --> 00:15:56.000
Nie chcę odczuwać tych uczuć.

00:15:56.000 --> 00:15:58.000
Wiem, że to jest śmiech porozumiewawczy.

00:15:58.000 --> 00:16:01.000
Włamuję się do waszego życia, żeby zarobić na swoje.

00:16:01.000 --> 00:16:03.000
Boże.

00:16:03.000 --> 00:16:05.000
(Śmiech)

00:16:05.000 --> 00:16:08.000
Nie możecie zagłuszyć tych trudnych odczuć

00:16:08.000 --> 00:16:10.000
bez tłumienia swojego życia uczuciowego i emocji jako całości.

00:16:10.000 --> 00:16:12.000
Nie możecie tłumić wybiórczo.

00:16:12.000 --> 00:16:15.000
Zatem, kiedy uśmierzamy te przykre odczucia,

00:16:15.000 --> 00:16:17.000
tłumimy radość,

00:16:17.000 --> 00:16:19.000
tłumimy wdzięczność,

00:16:19.000 --> 00:16:21.000
tłumimy szczęście.

00:16:21.000 --> 00:16:24.000
A potem stajemy się żałośni,

00:16:24.000 --> 00:16:26.000
szukamy celu i znaczenia,

00:16:26.000 --> 00:16:28.000
potem czujemy się bezbronni

00:16:28.000 --> 00:16:31.000
i kupujemy piwo i bananowo-orzechową babeczkę.

00:16:31.000 --> 00:16:34.000
I staje się to groźnym, powtarzalnym schematem.

NOTE Paragraph

00:16:36.000 --> 00:16:39.000
Jedną z rzeczy, nad którymi, jak sądzę, musimy się zastanowić,

00:16:39.000 --> 00:16:41.000
jest: dlaczego i w jaki sposób tłumimy?

00:16:41.000 --> 00:16:44.000
I niekoniecznie musi to być uzależnienie.

00:16:44.000 --> 00:16:46.000
Inna rzecz, którą robimy,

00:16:46.000 --> 00:16:49.000
to czynienie wszystkiego, co niepewne, pewnym.

00:16:50.000 --> 00:16:53.000
Religia przestała być wiarą w obietnicę i tajemnicę,

00:16:53.000 --> 00:16:55.000
stała się pewnością.

00:16:55.000 --> 00:16:58.000
Ja mam rację, ty się mylisz. Zamknij się.

00:16:58.000 --> 00:17:00.000
To wszystko.

00:17:00.000 --> 00:17:02.000
Po prostu pewność.

00:17:02.000 --> 00:17:04.000
Im bardziej przestraszeni jesteśmy, tym bardziej jesteśmy wrażliwi

00:17:04.000 --> 00:17:06.000
i tym bardziej się boimy.

00:17:06.000 --> 00:17:08.000
Oto, jak dziś wygląda polityka.

00:17:08.000 --> 00:17:10.000
Dyskusja jest już nieobecna.

00:17:10.000 --> 00:17:12.000
Nie ma rozmowy.

00:17:12.000 --> 00:17:14.000
Jest już tylko obwinianie się.

00:17:14.000 --> 00:17:17.000
Wiecie, jak opisuje się obwinianie w badaniach?

00:17:17.000 --> 00:17:20.000
Sposób, aby rozładować ból i zakłpotanie.

00:17:21.000 --> 00:17:23.000
Udoskonalamy.

00:17:23.000 --> 00:17:26.000
Jeśli istnieje ktokolwiek, kto chciałby, aby jego życie wyglądało tak, to jestem to właśnie ja,

00:17:26.000 --> 00:17:28.000
ale to nie działa.

00:17:28.000 --> 00:17:30.000
Ponieważ bierzemy tłuszcz z naszych tyłków

00:17:30.000 --> 00:17:32.000
i wkładamy go w nasze policzki.

00:17:32.000 --> 00:17:35.000
(Śmiech)

00:17:35.000 --> 00:17:37.000
I mam nadzieję, że za sto lat

00:17:37.000 --> 00:17:39.000
ludzie popatrzą wstecz i powiedzą: "Ho ho ho."

NOTE Paragraph

00:17:39.000 --> 00:17:41.000
(Śmiech)

NOTE Paragraph

00:17:41.000 --> 00:17:43.000
A w najgroźniejszy sposób udoskonalamy

00:17:43.000 --> 00:17:45.000
nasze dzieci.

00:17:45.000 --> 00:17:47.000
Pozwólcie, że powiem wam, co myślimy o dzieciach.

00:17:47.000 --> 00:17:50.000
Posiadają niemodyfikowalną, wbudowaną konstrukcyjnie gotowość do zmagań w chwili przyjścia na świat.

00:17:50.000 --> 00:17:53.000
A kiedy trzymamy na rękach te doskonałe, małe dzieci,

00:17:53.000 --> 00:17:55.000
naszym zadaniem nie jest mówienie: "Spójrz na nią, jest doskonała.

00:17:55.000 --> 00:17:57.000
Moim zadaniem jest sprawić, aby pozostała doskonała –

00:17:57.000 --> 00:18:00.000
upewnić się, że znajdzie się w drużynie tenisowej zanim rozpocznie piątą klasę i że dostanie się na Yale, zanim dotrze do siódmej."

00:18:00.000 --> 00:18:02.000
To nie jest nasze zadanie.

00:18:02.000 --> 00:18:04.000
Naszym zadaniem jest spojrzeć i powiedzieć:

00:18:04.000 --> 00:18:07.000
"Wiesz co? Jesteś niedosknała i wyposażona w przyrządy do podejmowania zmagań,

00:18:07.000 --> 00:18:09.000
ale jesteś warta miłości i przynależności."

00:18:09.000 --> 00:18:11.000
To jest nasze zadanie.

00:18:11.000 --> 00:18:13.000
Pokażcie mi pokolenie dzieci wychowanych w taki sposób,

00:18:13.000 --> 00:18:16.000
a sądzę, że rozwiążemy problemy, które dziś obserwujemy.

00:18:16.000 --> 00:18:20.000
Udajemy, że to, co robimy,

00:18:20.000 --> 00:18:23.000
nie ma wpływu na ludzi.

00:18:23.000 --> 00:18:25.000
Postępujemy tak w naszym życiu osobistym.

00:18:25.000 --> 00:18:27.000
Postępujemy tak zbiorowo –

00:18:27.000 --> 00:18:29.000
czy chodzi o dofinansowanie, wyciek oleju,

00:18:29.000 --> 00:18:31.000
odwołanie –

00:18:31.000 --> 00:18:33.000
udajemy, że to, co robimy

00:18:33.000 --> 00:18:36.000
wcale nie ma potężnego wpływu na innych ludzi.

00:18:36.000 --> 00:18:39.000
Firmom powiedziałabym: hej, to nie jest nasza pierwsza przejażdżka.

00:18:40.000 --> 00:18:42.000
Potrzebujemy zwyczajnie, abyście byli autentyczni i prawdziwi

00:18:42.000 --> 00:18:44.000
i abyście potrafili powiedzieć: "Przykro nam.

00:18:44.000 --> 00:18:47.000
Naprawimy to."

NOTE Paragraph

00:18:50.000 --> 00:18:52.000
Ale istnieje inny sposób – i z tym was pozostawię.

00:18:52.000 --> 00:18:54.000
Oto, co odkryłam:

00:18:54.000 --> 00:18:56.000
trzeba pozwolić sobie samym być widzianym,

00:18:56.000 --> 00:18:58.000
dogłębnie widzianym

00:18:58.000 --> 00:19:01.000
jako ktoś wrażliwy;

00:19:01.000 --> 00:19:03.000
kochać całym sercem,

00:19:03.000 --> 00:19:05.000
nawet jeśli nie ma żadnych gwarancji,

00:19:05.000 --> 00:19:07.000
a to jest naprawdę trudne –

00:19:07.000 --> 00:19:10.000
mogę wam powiedzieć jako rodzic, że jest to potwornie trudne;

00:19:12.000 --> 00:19:15.000
praktykować wdzięczność i radość

00:19:15.000 --> 00:19:17.000
w tych chwilach trwogi,

00:19:17.000 --> 00:19:19.000
kiedy zastanawiamy się: "Czy mogę aż tak cię kochać?

00:19:19.000 --> 00:19:21.000
Czy mogę wierzyć w to aż tak namiętnie?

00:19:21.000 --> 00:19:24.000
Czy mogę być aż tak niezłomny w tej kwestii?" –

00:19:24.000 --> 00:19:26.000
po prostu po to, aby się zatrzymać i, zamiast dramatyzować na temat tego, co może się zdarzyć,

00:19:26.000 --> 00:19:29.000
powiedzieć: "Jestem niesamowicie wdzięczny,

00:19:29.000 --> 00:19:32.000
ponieważ bycie aż tak wrażliwym oznacza, że żyję."

00:19:33.000 --> 00:19:36.000
I ostatnia rzecz, prawdopodobnie najważniejsza,

00:19:36.000 --> 00:19:39.000
to wierzyć, że jesteśmy wystarczający.

00:19:39.000 --> 00:19:41.000
Ponieważ kiedy pracujemy z czymś na miejscu,

00:19:41.000 --> 00:19:44.000
wierzę, że to oznacza: "Jestem wystarczający";

00:19:45.000 --> 00:19:48.000
wtedy przestajemy krzyczeć i zaczynamy słuchać,

00:19:49.000 --> 00:19:51.000
jesteśmy milsi i łagodniejsi w stosunku do ludzi, którzy nas otaczają,

00:19:51.000 --> 00:19:54.000
i jesteśmy milsi i łagodniejsi w stosunku do samych siebie.

NOTE Paragraph

00:19:54.000 --> 00:19:56.000
To wszystko, co mam na dziś. Dziękuję.

NOTE Paragraph

00:19:56.000 --> 00:19:59.000
(Oklaski)