0:00:00.000,0:00:02.000 Eg startar med dette: 0:00:02.000,0:00:04.000 for eit par år sidan blei eg oppringt av ein arrangementplanleggar 0:00:04.000,0:00:06.000 fordi eg skulle halde eit føredrag på eit arrangement 0:00:06.000,0:00:08.000 Og ho ringte og sa: 0:00:08.000,0:00:10.000 "Eg strevar verkeleg med kva 0:00:10.000,0:00:12.000 eg skal skrive om deg på flyeren." 0:00:12.000,0:00:14.000 Eg tenkte: "Vel, kva er problemet?" 0:00:14.000,0:00:16.000 Og ho svarte: "Vel, eg såg føredraget ditt, 0:00:16.000,0:00:19.000 og eg skal kalle deg ein forskar, trur eg, 0:00:19.000,0:00:21.000 men eg er redd at viss eg kallar deg forskar, kjem ingen til å komme. 0:00:21.000,0:00:23.000 fordi då trur dei at du er keisam og irrelevant." 0:00:23.000,0:00:25.000 (Latter) 0:00:25.000,0:00:27.000 Ok, tenkte eg. 0:00:27.000,0:00:29.000 Og ho heldt fram: "Men det eg likte med føredraget ditt 0:00:29.000,0:00:31.000 er at du er ein historiefortellar. 0:00:31.000,0:00:34.000 Så eg trur eg rett og slett kallar deg ein historiefortellar." 0:00:34.000,0:00:37.000 Og den akademiske, usikre delen av meg sa sjølvsagt 0:00:37.000,0:00:39.000 "Du har tenkt å kalle meg kva?" 0:00:39.000,0:00:42.000 Og ho svarte: "Eg skal kalle deg ein historiefortellar." 0:00:42.000,0:00:45.000 Og eg sa: "Kvifor kallar du meg ikkje Tingeling?" 0:00:45.000,0:00:48.000 (Latter) 0:00:48.000,0:00:51.000 Og eg heldt fram: "La meg tenke på dette ein augeblink." 0:00:51.000,0:00:54.000 Eg prøvde å hente fram mot. 0:00:54.000,0:00:57.000 Og eg tenkte, veit du, eg er ein historieforteljar. 0:00:57.000,0:00:59.000 Eg er ein kvalitativ forskar. 0:00:59.000,0:01:01.000 Eg samlar på historier; det er nettopp det eg gjer. 0:01:01.000,0:01:04.000 Og kanskje historier berre er data med sjel. 0:01:04.000,0:01:06.000 Og kanskje er eg nettopp ein historieforteljar. 0:01:06.000,0:01:08.000 Så eg sa: "Veit du kva?" 0:01:08.000,0:01:11.000 Kvifor seier du ikkje berre at eg er ein historieforteljande forskar." 0:01:11.000,0:01:14.000 Og ho sa: "ha, ha. Det finst ikkje noko slikt." 0:01:14.000,0:01:16.000 (Latter) 0:01:16.000,0:01:18.000 Så eg er ein historieforteljande forskar, 0:01:18.000,0:01:20.000 og idag skal eg fortelje om -- 0:01:20.000,0:01:22.000 me snakkar om å utvide sanseevna -- 0:01:22.000,0:01:24.000 eg vil altså snakke med dykk og fortelje nokre historier 0:01:24.000,0:01:27.000 om ein del av forskinga mi 0:01:27.000,0:01:30.000 som utvida mi eiga sanseevne på ein grunnleggande måte 0:01:30.000,0:01:33.000 og verkeleg endra måten eg lever på, elskar på, 0:01:33.000,0:01:35.000 jobbar og er mor på. 0:01:35.000,0:01:37.000 Og det er her forteljinga mi startar. 0:01:37.000,0:01:40.000 Då eg var ein ung forskar, doktorgradsstudent, 0:01:40.000,0:01:42.000 hadde eg ein forskarrettleiar det første året 0:01:42.000,0:01:44.000 som fortalde oss: 0:01:44.000,0:01:46.000 "No skal de høyre: 0:01:46.000,0:01:49.000 viss du ikkje kan måle det, fins det ikkje." 0:01:49.000,0:01:52.000 Og eg trudde han berre godsnakka med meg. 0:01:52.000,0:01:55.000 Eg sa: "Verkeleg? og han svarte: "Så klart!" 0:01:55.000,0:01:57.000 Og no må de forstå 0:01:57.000,0:01:59.000 eg hadde ein bachelorgrad i sosialarbeid, ein mastergrad i sosialarbeid, 0:01:59.000,0:02:01.000 og var i gang med ph.d.-graden mi i sosialarbeid, 0:02:01.000,0:02:03.000 så heile min akademiske karriere 0:02:03.000,0:02:05.000 var omringa av menneske 0:02:05.000,0:02:07.000 som på ein måte trudde 0:02:07.000,0:02:10.000 at "livet er eit rot, elsk det." 0:02:10.000,0:02:12.000 Og min stil er heller: livet er eit rot, 0:02:12.000,0:02:15.000 rydd opp i det, organiser det, 0:02:15.000,0:02:17.000 og putt det oppi ein matboks. 0:02:17.000,0:02:19.000 (Latter) 0:02:19.000,0:02:22.000 Så å tru at eg hadde funne vegen min, 0:02:22.000,0:02:25.000 funne ein karriere som tar meg -- 0:02:25.000,0:02:28.000 ein av grunnsetningane innan sosialarbeid er faktisk 0:02:28.000,0:02:31.000 at ein skal dykke ned i ubehaget i jobben. 0:02:31.000,0:02:34.000 Mens eg er meir av typen som fjernar ubehag frå tankane 0:02:34.000,0:02:36.000 går vidare og får gode karakterer. 0:02:36.000,0:02:39.000 Det var mantraet mitt. 0:02:39.000,0:02:41.000 Så eg var veldig opprømt over dette. 0:02:41.000,0:02:44.000 Og tenkte: veit du kva, dette er rett karriere for meg, 0:02:44.000,0:02:47.000 fordi eg er interessert i kinkige tema. 0:02:47.000,0:02:49.000 Men eg har lyst å vere i stand til å gjere dei ikkje-kinkige. 0:02:49.000,0:02:51.000 Eg ønskjer å forstå dei. 0:02:51.000,0:02:53.000 Eg vil hakke laus på desse tinga 0:02:53.000,0:02:55.000 eg veit er viktige 0:02:55.000,0:02:57.000 og løyse koden slik at alle andre ser det. 0:02:57.000,0:03:00.000 Så eg starta med tilknyting. 0:03:00.000,0:03:03.000 Fordi når du har vore sosionom i ti år 0:03:03.000,0:03:05.000 skjønar du 0:03:05.000,0:03:08.000 at tilknyting er grunnen til at me er her. 0:03:08.000,0:03:11.000 Det er det som gir liva våre mål og meining. 0:03:11.000,0:03:13.000 Det er det alt handlar om. 0:03:13.000,0:03:15.000 Det betyr ikkje noko om du snakkar med menneske 0:03:15.000,0:03:18.000 som jobbar med sosial rettferd, mental helse og misbruk og forsøming, 0:03:18.000,0:03:20.000 det me veit er at tilknyting, 0:03:20.000,0:03:23.000 evna til å føle tilknyting er -- 0:03:23.000,0:03:26.000 den nevrobiologiske måten me er skrudd saman på -- 0:03:26.000,0:03:28.000 det er grunnen til at me er her. 0:03:28.000,0:03:31.000 Så eg tenkte: veit du kva, eg startar med tilknyting. 0:03:31.000,0:03:34.000 Og du kjenner situasjonen 0:03:34.000,0:03:36.000 kor du blir evaluert av sjefen din, 0:03:36.000,0:03:39.000 og ho fortel deg 37 ting du gjer på ein framifrå måte 0:03:39.000,0:03:41.000 og ein ting -- ein "muligheit for vekst?" 0:03:41.000,0:03:43.000 (Latter) 0:03:43.000,0:03:46.000 Og alt du klarar å tenke på er den muligheita for å vekse, ikkje sant? 0:03:47.000,0:03:50.000 Vel, tilsynelatande er det slik arbeidet mitt gjekk også, 0:03:50.000,0:03:53.000 fordi, når du spør menneske om kjærleik, 0:03:53.000,0:03:55.000 fortel dei deg om hjartesorg. 0:03:55.000,0:03:57.000 Når du spør menneske om tilhøyrsle, 0:03:57.000,0:04:00.000 vil dei fortelje deg om sine mest ulidelege opplevingar 0:04:00.000,0:04:02.000 ved å bli ekskludert. 0:04:02.000,0:04:04.000 Og når du spør om tilknyting, 0:04:04.000,0:04:07.000 fortel dei historier om fråkobling. 0:04:07.000,0:04:10.000 Veldig fort -- verkeleg berre seks veker etter at eg begynte med forskingsprosjektet -- 0:04:10.000,0:04:13.000 støytte eg på ein namnlaus ting 0:04:13.000,0:04:16.000 som forandra tilknytinga fullstendig 0:04:16.000,0:04:19.000 på ein måte eg ikkje forsto eller hadde nokon gong sett. 0:04:19.000,0:04:21.000 Så eg trakk meg ut av forskingsprosjektet 0:04:21.000,0:04:24.000 og tenkte: eg må finne ut kva dette er. 0:04:24.000,0:04:27.000 Og det viste seg å vere skam. 0:04:27.000,0:04:29.000 Og skam er verkeleg enkelt å forstå 0:04:29.000,0:04:31.000 som redsle for å miste tilknytinga: 0:04:31.000,0:04:33.000 Er det noko ved meg 0:04:33.000,0:04:36.000 som, viss andre får vite om det eller ser det, 0:04:36.000,0:04:39.000 gjer at eg ikkje fortener tilknyting? 0:04:39.000,0:04:41.000 Tinga eg kan fortelje deg om: 0:04:41.000,0:04:43.000 det er universelt; me har det alle saman. 0:04:43.000,0:04:45.000 Dei einaste som aldri vil oppleve skam 0:04:45.000,0:04:47.000 er dei utan evne til menneskeleg innlevingsevne eller tilknyting 0:04:47.000,0:04:49.000 Ingen vil snakke om det, 0:04:49.000,0:04:52.000 og jo mindre du snakkar om det, jo meir har du det. 0:04:54.000,0:04:56.000 Det som underbygger denne skamma, 0:04:56.000,0:04:58.000 dette "eg er ikkje god nok," -- 0:04:58.000,0:05:00.000 den kjensla me alle kjenner: 0:05:00.000,0:05:02.000 "Eg er ikkje glup nok. Eg er ikkje tynn nok, 0:05:02.000,0:05:04.000 rik nok, vakker nok, smart nok, 0:05:04.000,0:05:06.000 i høg nok stilling." 0:05:06.000,0:05:08.000 Det som underbygde dette 0:05:08.000,0:05:11.000 var ei ulideleg sårbarheit, 0:05:11.000,0:05:13.000 tanken på at, 0:05:13.000,0:05:15.000 for at tilknyting skal skje, 0:05:15.000,0:05:18.000 må me late oss sjølv bli sett, 0:05:18.000,0:05:20.000 verkeleg sett. 0:05:20.000,0:05:23.000 Og de veit kva eg tenker om sårbarheit. Eg hatar sårbarheit. 0:05:23.000,0:05:25.000 Så eg tenkte at her er sjansen min 0:05:25.000,0:05:28.000 til å slå tilbake med målestaven min. 0:05:28.000,0:05:31.000 eg skal, eg skal finne ut av dette, 0:05:31.000,0:05:34.000 eg skal bruke år på det, eg skal dekonstruere skamma fullstendig, 0:05:34.000,0:05:36.000 eg skal forstå korleis sårbarheit verkar, 0:05:36.000,0:05:39.000 og eg skal vinne over den med list. 0:05:39.000,0:05:42.000 Så eg var klar, og eg var verkeleg opprømt. 0:05:44.000,0:05:46.000 Og som de veit, gjekk det ikkje så bra. 0:05:46.000,0:05:49.000 (Latter) 0:05:49.000,0:05:51.000 De veit det. 0:05:51.000,0:05:53.000 Så eg kan fortelje dykk ein masse om skam, 0:05:53.000,0:05:55.000 men eg vil måtte stele av dei andre si tid. 0:05:55.000,0:05:58.000 Men her er det eg kan fortelje dykk at det kokar ned til -- 0:05:58.000,0:06:01.000 og det er kanskje ein av dei viktigaste tinga eg nokon gong har lært 0:06:01.000,0:06:04.000 gjennom tiåret eg har forska på dette. 0:06:04.000,0:06:06.000 Det eine året 0:06:06.000,0:06:08.000 blei til seks år: 0:06:08.000,0:06:10.000 tusenvis av historier, 0:06:10.000,0:06:13.000 hundrevis av lange intervju, fokusgrupper. 0:06:13.000,0:06:15.000 På eit tidspunkt sendte folk meg dagboksider 0:06:15.000,0:06:18.000 og dei sendte meg historiene sine -- 0:06:18.000,0:06:21.000 tusenvis av data på seks år. 0:06:21.000,0:06:23.000 Og eg fekk på ein måte grepet om det. 0:06:23.000,0:06:25.000 Eg forsto på ein måte at dette er kva skam er, 0:06:25.000,0:06:27.000 dette er korleis det fungerer 0:06:27.000,0:06:29.000 Eg skreiv ei bok, 0:06:29.000,0:06:31.000 publiserte ein teori, 0:06:31.000,0:06:34.000 men det var noko som ikkje var greitt -- 0:06:34.000,0:06:36.000 og det var at 0:06:36.000,0:06:38.000 viss eg grovt rekna tok for meg menneska eg intervjua 0:06:38.000,0:06:41.000 og delte dei opp i menneske 0:06:41.000,0:06:44.000 som verkelege hadde ei kjensle av verd -- 0:06:44.000,0:06:46.000 det er det dette handlar om, 0:06:46.000,0:06:48.000 ei kjensle av verd -- 0:06:48.000,0:06:51.000 dei har ei sterk kjensle av kjærleik og tilhøyring -- 0:06:51.000,0:06:53.000 og folk som kjempar for det, 0:06:53.000,0:06:55.000 og folk som alltid lurer på om dei er gode nok. 0:06:55.000,0:06:57.000 Det var berre ein variabel 0:06:57.000,0:06:59.000 som skilte folk med 0:06:59.000,0:07:01.000 ei sterk kjensle av kjærleik og tilhøyring 0:07:01.000,0:07:03.000 og folk som verkeleg kjempa for det. 0:07:03.000,0:07:05.000 Og det var at folk som har 0:07:05.000,0:07:07.000 ei sterk kjensle av kjærleik og tilhøyring 0:07:07.000,0:07:10.000 trur at dei er verd kjærleik og tilhøyring 0:07:10.000,0:07:12.000 Der har me det. 0:07:12.000,0:07:14.000 Dei trur dei er verdfulle. 0:07:15.000,0:07:18.000 Og for meg, det vanskelege 0:07:18.000,0:07:21.000 av dei tinga som held oss vekke frå tilknyting 0:07:21.000,0:07:24.000 er redsla for at me ikkje er verd tilknyting, 0:07:24.000,0:07:26.000 og det var noko som eg følte, både personleg og karrieremessig, 0:07:26.000,0:07:29.000 at eg trengte å forstå betre. 0:07:29.000,0:07:32.000 Så det eg gjorde 0:07:32.000,0:07:34.000 var å ta alle intervjua 0:07:34.000,0:07:37.000 kor eg såg verd, kor eg såg at menneska levde slik, 0:07:37.000,0:07:40.000 og tok ein titt berre på dei. 0:07:40.000,0:07:42.000 Kva har desse menneska til felles? 0:07:42.000,0:07:44.000 Eg er lett avhengig av kontorrekvisita, 0:07:44.000,0:07:47.000 men det er eit anna foredrag. 0:07:47.000,0:07:50.000 Så eg hadde ei arkivmappe og ein merkepenn, 0:07:50.000,0:07:52.000 Og eg tenkte: kva skal eg kalle dette forskingsprosjektet? 0:07:52.000,0:07:54.000 Og dei første orda som slo meg 0:07:54.000,0:07:56.000 var heilhjarta. 0:07:56.000,0:07:59.000 Dette er heilhjarta menneske som lever ut frå denne djupe kjensla av verd. 0:07:59.000,0:08:02.000 Så eg skreiv øverst på arkivmappa 0:08:02.000,0:08:04.000 og eg begynte å kikke på opplysningane. 0:08:04.000,0:08:06.000 Faktum er at eg gjorde det først 0:08:06.000,0:08:08.000 gjennom ein fire dagars 0:08:08.000,0:08:11.000 svært intensiv dataanalyse 0:08:11.000,0:08:14.000 kor eg gjekk tilbake, såg på intervjua, historiene, hendingane. 0:08:14.000,0:08:17.000 Kva er temaet? Kva er mønsteret? 0:08:17.000,0:08:20.000 Mannen min forlet byen med borna 0:08:20.000,0:08:23.000 fordi eg går alltid inn i denne Jackson Pollock-galskapen, 0:08:23.000,0:08:25.000 kor eg berre skriv 0:08:25.000,0:08:28.000 og er i forskarmoduset mitt. 0:08:28.000,0:08:30.000 Og her eg det eg fann ut. 0:08:32.000,0:08:34.000 Det dei hadde til felles 0:08:34.000,0:08:36.000 var ei kjensle av mot. 0:08:36.000,0:08:39.000 Og eg vil gjerne skilje mot og tapperheit for dykk eit augeblikk. 0:08:39.000,0:08:41.000 Mot, den opprinnelege definisjonen av mot, 0:08:41.000,0:08:43.000 når det først kom inn i den engelske språket -- 0:08:43.000,0:08:46.000 kom frå ordet på latin cor, som tyder hjarte -- 0:08:46.000,0:08:48.000 og den opprinnelege definisjonen 0:08:48.000,0:08:51.000 var å fortelje historia om kven du er med heile hjartet ditt. 0:08:51.000,0:08:53.000 Og desse folka 0:08:53.000,0:08:55.000 hadde, enkelt og greit, motet 0:08:55.000,0:08:57.000 til å vere ufullkomne. 0:08:58.000,0:09:00.000 Dei hadde medkjensla 0:09:00.000,0:09:03.000 til å vere snille med seg sjølv først og så til andre, 0:09:03.000,0:09:06.000 fordi, som det viser seg, kan me ikkje vise medkjensle for andre menneske 0:09:06.000,0:09:09.000 viss me ikkje kan behandle oss sjølv godt. 0:09:09.000,0:09:11.000 Og det siste var at dei hadde tilknyting, 0:09:11.000,0:09:13.000 og -- det var den vanskelege delen -- 0:09:13.000,0:09:16.000 som eit resultat av autentisitet, 0:09:16.000,0:09:19.000 dei var viljuge til å ikkje bry seg om kven dei trudde dei burde vere 0:09:19.000,0:09:21.000 for å vere den dei var, 0:09:21.000,0:09:24.000 noko du absolutt må gjere 0:09:24.000,0:09:26.000 for tilknyting. 0:09:28.000,0:09:30.000 Det andre dei hadde felles 0:09:30.000,0:09:32.000 var dette: 0:09:35.000,0:09:38.000 Dei omfamna sårbarheit fullstendig. 0:09:40.000,0:09:43.000 Dei trudde 0:09:43.000,0:09:46.000 at det som gjorde dei sårbare 0:09:46.000,0:09:48.000 gjorde dei vakre. 0:09:50.000,0:09:52.000 Dei snakka ikkje om sårbarheit 0:09:52.000,0:09:54.000 med behag, 0:09:54.000,0:09:57.000 og dei snakka heller ikkje om det med smerte -- 0:09:57.000,0:09:59.000 som eg hadde høyrt tidlegare i samband med skamintervjua. 0:09:59.000,0:10:02.000 Snakka dei berre om det som noko naudsynt. 0:10:03.000,0:10:05.000 Dei snakka om viljen 0:10:05.000,0:10:08.000 til å sei: "Eg elskar deg" først. 0:10:08.000,0:10:11.000 viljen 0:10:11.000,0:10:13.000 til å gjere noko 0:10:13.000,0:10:16.000 der det ikkje er nokon garantiar, 0:10:16.000,0:10:18.000 viljen 0:10:18.000,0:10:20.000 til å puste sjølv om dei venta på ein telefon frå legen 0:10:20.000,0:10:22.000 etter mammografien. 0:10:23.000,0:10:26.000 Dei var viljuge til å investere i eit forhald 0:10:26.000,0:10:29.000 som kunne eller ikkje bli vellukka. 0:10:29.000,0:10:32.000 Dei meinte at dette var grunnleggjande. 0:10:32.000,0:10:35.000 Personleg tenkte eg det var eit svik. 0:10:35.000,0:10:38.000 Eg kunne ikkje tru eg hadde forplikta meg til lojalitet 0:10:38.000,0:10:40.000 til forskinga, der jobben vår -- 0:10:40.000,0:10:42.000 du veit, sjølve definisjonen på forsking 0:10:42.000,0:10:45.000 er å kontrollere og forutsei, å studere fenomen, 0:10:45.000,0:10:47.000 av den uttrykkelege grunnen 0:10:47.000,0:10:49.000 å kontrollere og forutsei. 0:10:49.000,0:10:51.000 Og no har oppdraget mitt om 0:10:51.000,0:10:53.000 å kontrollere og forutsei 0:10:53.000,0:10:56.000 fått svaret at måten å leve på er gjennom sårbarheit, 0:10:56.000,0:10:59.000 og å slutte å kontrollere og forutsei. 0:10:59.000,0:11:02.000 Dette førte til ein lite samanbrudd -- 0:11:02.000,0:11:06.000 (Latter) 0:11:06.000,0:11:09.000 -- som egentlig såg meir sånn ut. 0:11:09.000,0:11:11.000 (Latter) 0:11:11.000,0:11:13.000 Og det gjorde det. 0:11:13.000,0:11:16.000 I kallar det et samanbrot; terapeuten min kallar det åndeleg oppvaking. 0:11:17.000,0:11:19.000 Åndeleg oppvaking lyder betre enn eit samanbrot, 0:11:19.000,0:11:21.000 men eg kan forsikre dykk om at det var eit samanbrot. 0:11:21.000,0:11:23.000 Og eg måtte legge vekk dataene og finne meg ein terapeut. 0:11:23.000,0:11:26.000 La meg fortelje deg ein ting: du veit kven du er 0:11:26.000,0:11:29.000 når du ringer venene dine og seier. "Eg trur eg må snakke med nokon. 0:11:29.000,0:11:32.000 Har du nokon du kan tilrå?" 0:11:32.000,0:11:34.000 Fordi rundt fem av venene min sa, 0:11:34.000,0:11:36.000 "Oj. Eg ville ikkje vore terapeuten din." 0:11:36.000,0:11:39.000 (Latter) 0:11:39.000,0:11:41.000 Og eg spurte, "Kva tyder det?" 0:11:41.000,0:11:44.000 Og dei svarer berre: "Eg berre nemner det, veit du. 0:11:44.000,0:11:46.000 Ikkje ta med deg målestaven din." 0:11:46.000,0:11:49.000 Og eg: "Okei." 0:11:51.000,0:11:53.000 Så eg fann ei terapeut. 0:11:53.000,0:11:56.000 På det første møtet mitt med henne, Diana -- 0:11:56.000,0:11:58.000 tok eg med meg lista mi 0:11:58.000,0:12:01.000 over måten dei heilhjarta lever på og sette meg ned. 0:12:01.000,0:12:03.000 Og ho sa, "Korleis er det med deg?" 0:12:03.000,0:12:06.000 Og eg sa, "Eg har det topp. Eg er heilt okay." 0:12:06.000,0:12:08.000 Ho sa, "Kva er det som skjer?" 0:12:08.000,0:12:11.000 Og dette er ein terapeut som hjelper terapeutar. 0:12:11.000,0:12:13.000 fordi me må gå til slike, 0:12:13.000,0:12:16.000 fordi dei er gode på å avdekke tullprat. 0:12:16.000,0:12:18.000 (Latter) 0:12:18.000,0:12:20.000 Så eg sa, 0:12:20.000,0:12:22.000 "Det som egentlig skjer er at eg strevar." 0:12:22.000,0:12:24.000 Og ho sa, "Kva er det du strevar med?" 0:12:24.000,0:12:27.000 Og eg sa, "Vel, eg har problem med sårbarheit. 0:12:27.000,0:12:30.000 Og eg veit at sårbarheit er kjernen 0:12:30.000,0:12:32.000 til skam og frykt 0:12:32.000,0:12:34.000 og kampen vår for å vere verdfulle, 0:12:34.000,0:12:37.000 men det viser seg òg at det er fødestaden 0:12:37.000,0:12:40.000 til glede, til kreativitet, 0:12:40.000,0:12:42.000 til tilhøyring, til kjærleik. 0:12:42.000,0:12:44.000 Og eg trur eg har eit problem, 0:12:44.000,0:12:47.000 og eg treng litt hjelp." 0:12:47.000,0:12:49.000 Og eg sa, "Men vilkåret er: 0:12:49.000,0:12:51.000 ikkje noko familiegreier. 0:12:51.000,0:12:53.000 ikkje noko barndomsskit." 0:12:53.000,0:12:55.000 (Latter) 0:12:55.000,0:12:58.000 "Eg treng berre nokre strategiar." 0:12:58.000,0:13:02.000 (Latter) 0:13:02.000,0:13:05.000 (Applaus) 0:13:05.000,0:13:07.000 Takk. 0:13:09.000,0:13:12.000 Og ho held fram, 0:13:12.000,0:13:14.000 (Latter) 0:13:14.000,0:13:17.000 Og så sa eg, "Det er gale, er det ikkje?" 0:13:17.000,0:13:20.000 Og ho sa, "Det er verken godt eller gale." 0:13:20.000,0:13:22.000 (Latter) 0:13:22.000,0:13:24.000 "Det er berre det det er." 0:13:24.000,0:13:27.000 Og eg sa, "Herregud, dette kjem til å suge." 0:13:27.000,0:13:30.000 (Latter) 0:13:30.000,0:13:32.000 Og det gjorde det, og det gjorde det ikkje. 0:13:32.000,0:13:35.000 Og det tok omlag eit år. 0:13:35.000,0:13:37.000 Og du veit korleis desse folka er, 0:13:37.000,0:13:40.000 når dei innser at sårbarheit og ømheit er viktig, 0:13:40.000,0:13:43.000 så gir dei seg over og går rett inn i det. 0:13:43.000,0:13:45.000 A: det er ikkje meg, 0:13:45.000,0:13:48.000 og B: Eg er ikkje ein gong saman med slike menneske. 0:13:48.000,0:13:51.000 (Latter) 0:13:51.000,0:13:54.000 For meg var det eit års gatekamp. 0:13:54.000,0:13:56.000 Det var ein boksekamp. 0:13:56.000,0:13:58.000 Sårbarheita pressa seg på, og eg pressa tilbake. 0:13:58.000,0:14:01.000 Eg tapte kampen, 0:14:01.000,0:14:03.000 men vann truleg livet mitt tilbake. 0:14:03.000,0:14:05.000 Og så gjekk eg tilbake til forskinga mi 0:14:05.000,0:14:07.000 og brukte dei neste par åra 0:14:07.000,0:14:10.000 på å verkeleg prøve å forstå dei heilhjarta, 0:14:10.000,0:14:12.000 kva val dei tok, 0:14:12.000,0:14:14.000 og kva dei gjorde 0:14:14.000,0:14:16.000 med sårbarheita. 0:14:16.000,0:14:18.000 Kvifor kjempar me så mykje mot den? 0:14:18.000,0:14:21.000 Er eg åleine som kjempar mot sårbarheita? 0:14:21.000,0:14:23.000 No. 0:14:23.000,0:14:25.000 Og det var det eg lærte. 0:14:26.000,0:14:29.000 Me gjer sårbarheita nummen -- 0:14:29.000,0:14:31.000 når me ventar på ein telefon. 0:14:31.000,0:14:33.000 Det var morosamt, eg posta noko på Twitter og Facebook 0:14:33.000,0:14:35.000 som seier, "Korleis vil du definere sårbarheit? 0:14:35.000,0:14:37.000 Kva gjer at du føler sårbarheit?" 0:14:37.000,0:14:40.000 Og på ein og ein halv time, hadde eg 150 svar. 0:14:40.000,0:14:42.000 Fordi eg ville vite 0:14:42.000,0:14:44.000 kva som var der ute. 0:14:45.000,0:14:47.000 Å måtte spørre mannen min etter hjelp 0:14:47.000,0:14:50.000 fordi eg er sjuk, og me er nygifte; 0:14:50.000,0:14:53.000 å ta initiativ til sex med mannen min; 0:14:53.000,0:14:55.000 å ta initiativ til sex med kona mi. 0:14:55.000,0:14:58.000 å bli avvist; å be nokon ut; 0:14:58.000,0:15:00.000 å vente på at legen skal ringe tilbake; 0:15:00.000,0:15:03.000 å få sparken; å sparke folk -- 0:15:03.000,0:15:05.000 dette er verda vi lever i. 0:15:05.000,0:15:08.000 Me lever i ei sårbar verd. 0:15:08.000,0:15:10.000 Og ein måte å takle det på 0:15:10.000,0:15:12.000 er å bedøve sårbarheita. 0:15:12.000,0:15:14.000 Og eg trur det er bevismateriale -- 0:15:14.000,0:15:16.000 og det er ikkje den einaste grunnen til at dette beviset fins, 0:15:16.000,0:15:18.000 men eg trur det er ein stor årsak -- 0:15:18.000,0:15:22.000 me er den vaksne generasjonen med mest gjeld, 0:15:22.000,0:15:25.000 mest overvektige, 0:15:25.000,0:15:28.000 avhengige og medisinerte 0:15:28.000,0:15:30.000 i USA si historie. 0:15:33.000,0:15:36.000 Dette problemet er -- og dette lærte eg frå forskinga -- 0:15:36.000,0:15:39.000 at du kan ikkje bedøve kjenslene på selektivt vis. 0:15:40.000,0:15:43.000 Du kna ikkje sei, her er dei dårlege greiene. 0:15:43.000,0:15:45.000 Her er sårbarheite, her er sorg, her er skam, 0:15:45.000,0:15:47.000 her er frykt, her er nederlag. 0:15:47.000,0:15:49.000 Eg vil ikkje føle på noko av dette. 0:15:49.000,0:15:52.000 Eg tar meg eit par øl og ein banan- og nøttemuffins. 0:15:52.000,0:15:54.000 (Latter) 0:15:54.000,0:15:56.000 Eg vil ikkje føle på desse. 0:15:56.000,0:15:58.000 Og eg veit det er gjenkjennande latter. 0:15:58.000,0:16:01.000 Eg lever av å hacke meg inn i liva dykkar. 0:16:01.000,0:16:03.000 Gud. 0:16:03.000,0:16:05.000 (Latter) 0:16:05.000,0:16:08.000 Du kan ikkje bedøve dei vonde kjenslene 0:16:08.000,0:16:10.000 utan å bedøve og påvirke andre emosjonar. 0:16:10.000,0:16:12.000 Du kan ikkje bedøve noko selektivt. 0:16:12.000,0:16:15.000 Så når me bedøver dei kjenslene, 0:16:15.000,0:16:17.000 bedøver me gleda. 0:16:17.000,0:16:19.000 me bedøver takksemda, 0:16:19.000,0:16:21.000 me bedøver lukka, 0:16:21.000,0:16:24.000 Og så føler me oss elendige, 0:16:24.000,0:16:26.000 og me ser etter mål og meining. 0:16:26.000,0:16:28.000 og då føler me oss sårbare, 0:16:28.000,0:16:31.000 så tar me eit par øl og ein banan- og nøttemuffins. 0:16:31.000,0:16:34.000 Og det blir ein dårleg runddans. 0:16:36.000,0:16:39.000 Ein av dei tinga eg trur me bør tenke på 0:16:39.000,0:16:41.000 er kvifor og korleis me bedøver. 0:16:41.000,0:16:44.000 Og det treng ikkje berre handle om å vere avhengig. 0:16:44.000,0:16:46.000 Det andre me kan gjere 0:16:46.000,0:16:49.000 er å gjere alt som er usikkert, sikkert. 0:16:50.000,0:16:53.000 Religion har gått frå ei tru på tru og mystikk 0:16:53.000,0:16:55.000 til visse. 0:16:55.000,0:16:58.000 Eg har rett, du tek feil. Hald kjeft. 0:16:58.000,0:17:00.000 Det er alt. 0:17:00.000,0:17:02.000 Berre sikker. 0:17:02.000,0:17:04.000 Jo reddare vi er, jo meir sårbare er vi, 0:17:04.000,0:17:06.000 jo reddare er vi. 0:17:06.000,0:17:08.000 Slik ser politikken ut i dag. 0:17:08.000,0:17:10.000 Det fins ingen diskurs lenger. 0:17:10.000,0:17:12.000 Det fins ikkje nokon samtale. 0:17:12.000,0:17:14.000 Det fins berre skuld. 0:17:14.000,0:17:17.000 Veit de korleis skuld blir skildra i forsking? 0:17:17.000,0:17:20.000 Det er ein måte å fjerne smerte og ubehag på. 0:17:21.000,0:17:23.000 Vi strebar mot det perfekte. 0:17:23.000,0:17:26.000 Viss det er nokon som vil at livet deira skal sjå slik ut, er det eg, 0:17:26.000,0:17:28.000 men det funkar ikkje. 0:17:28.000,0:17:30.000 Fordi det me gjer er å fjerne feitt frå baken vår 0:17:30.000,0:17:32.000 og putte det inn i kinna. 0:17:32.000,0:17:35.000 (Latter) 0:17:35.000,0:17:37.000 Eg håpar at om 100 år 0:17:37.000,0:17:39.000 vil folk sjå tilbake og seie, "Wow." 0:17:39.000,0:17:41.000 (Latter) 0:17:41.000,0:17:43.000 Og det farligste vi kan gjere er å perfeksjonere 0:17:43.000,0:17:45.000 borna våre. 0:17:45.000,0:17:47.000 La me fortelje dykk kva me tenker om borna våre. 0:17:47.000,0:17:50.000 Dei er skrudd saman for kamp når dei kjem hit. 0:17:50.000,0:17:53.000 Og når du held dei perfekte små babyane i armane dine, 0:17:53.000,0:17:55.000 er ikkje jobben vår å seie. "Sjå på ho, ho er perfekt. 0:17:55.000,0:17:57.000 Jobben mi er berre å halde henne perfekt -- 0:17:57.000,0:18:00.000 vere sikker på at ho kjem med på tennislaget før ho går i femte og går på Yale i sjuande klasse." 0:18:00.000,0:18:02.000 Det er ikkje jobben vår. 0:18:02.000,0:18:04.000 Jobben vår er å sjå og seie, 0:18:04.000,0:18:07.000 "Veit du kva? Du er ikkje perfekt, og du er skrudd saman for å kjempe, 0:18:07.000,0:18:09.000 men du er verd kjærleik og tilhøyring." 0:18:09.000,0:18:11.000 Det er jobben vår. 0:18:11.000,0:18:13.000 Vis meg ein generasjon av barn som veks opp slik, 0:18:13.000,0:18:16.000 og problema me ser i dag vil ta slutt. 0:18:16.000,0:18:20.000 Vi latar som om det me gjer 0:18:20.000,0:18:23.000 ikkje påvirkar folk. 0:18:23.000,0:18:25.000 Vi gjer det i våre private liv. 0:18:25.000,0:18:27.000 Me gjer det i yrkeslivet -- 0:18:27.000,0:18:29.000 om det handlar om økonomisk hjelp, ein oljelekkasje 0:18:29.000,0:18:31.000 tilbaketrekking -- 0:18:31.000,0:18:33.000 vi latar som om det me gjer 0:18:33.000,0:18:36.000 ikkje har ein enorm innverknad på andre menneske. 0:18:36.000,0:18:39.000 Til bedrifter ville eg sagt: vi er ikkje naive, folkens. 0:18:40.000,0:18:42.000 Vi har behov for at de er ekte og verkelege 0:18:42.000,0:18:44.000 og seier, "Me beklagar. 0:18:44.000,0:18:47.000 Me skal fikse det." 0:18:50.000,0:18:52.000 Men det er òg ein annan vei, og eg vil avslutte med det. 0:18:52.000,0:18:54.000 Her er det eg har funne ut: 0:18:54.000,0:18:56.000 la dei sjå oss, 0:18:56.000,0:18:58.000 på ein djup måte, 0:18:58.000,0:19:01.000 med all sårbarheita vår; 0:19:01.000,0:19:03.000 la oss elske med heile hjartene våre 0:19:03.000,0:19:05.000 sjølv om me ikkje har nokon garanti -- 0:19:05.000,0:19:07.000 og det er verkeleg vanskelge, 0:19:07.000,0:19:10.000 og eg kan fortelje deg som mor at det er ulideleg vanskeleg -- 0:19:12.000,0:19:15.000 å praktisere takksemd og glede 0:19:15.000,0:19:17.000 i stunder av frykt, 0:19:17.000,0:19:19.000 når me lurer, "Kan eg elske deg så mykje? 0:19:19.000,0:19:21.000 Kan eg tru på dette så lidenskapeleg? 0:19:21.000,0:19:24.000 Kan eg vere så voldsom i samband med dette?" 0:19:24.000,0:19:26.000 berre å vere i stand til å stoppe og, i staden for å tenke at alt endar med katastrofe, 0:19:26.000,0:19:29.000 seie, "Eg er berre så takksam, 0:19:29.000,0:19:32.000 fordi å kjenne meg så sårbar tyder at eg lever." 0:19:33.000,0:19:36.000 Og til slutt, noko eg trur kanskje er det viktigaste, 0:19:36.000,0:19:39.000 er å tru at vi er nok. 0:19:39.000,0:19:41.000 Fordi me jobbar frå ein plass, 0:19:41.000,0:19:44.000 trur eg, som seier, "Eg er nok," 0:19:45.000,0:19:48.000 så sluttar me å skrike og byrjar å lytte, 0:19:49.000,0:19:51.000 me er vennlegare og mildare til menneska rundt oss, 0:19:51.000,0:19:54.000 og me er vennlegare og mildare til oss sjølve. 0:19:54.000,0:19:56.000 Det er alt eg har. Takk. 0:19:56.000,0:19:59.000 (Applaus)