1 00:00:07,645 --> 00:00:12,249 Αnn Hamilton «To Συμβάν μιας Κλωστής» 2 00:00:15,519 --> 00:00:21,538 [Ραδιοφωνικά παράσιτα] [Η φωνή της εκφωνήτριας από τα ηχεία] 3 00:00:23,825 --> 00:00:27,131 [Ραδιοφωνικά παράσιτα] [Η φωνή του εκφωνητή από τα ηχεία] 4 00:00:54,157 --> 00:00:57,994 Το χέρι μου είναι ένα χέρι που ράβει, ένα χέρι που υφαίνει, 5 00:00:58,021 --> 00:01:02,275 είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ κειμένου και υφάσματος. 6 00:01:02,465 --> 00:01:06,001 Ο τίτλος του έργου είναι «To Συμβάν μιας Κλωστής». 7 00:01:06,574 --> 00:01:10,974 Τον όρο αυτόν εισήγαγε η Anni Albers, η οποία περιέγραψε την ύφανση 8 00:01:10,974 --> 00:01:14,445 ως την κάθετη και οριζόντια διάβαση μιας κλωστής, 9 00:01:14,445 --> 00:01:18,348 που αγγίζει και εφάπτεται στα σημεία όπου διασταυρώνεται. 10 00:01:19,417 --> 00:01:23,215 To ύφασμα ανυψώνεται ή χαμηλώνει αναλόγως με τις ταλαντεύσεις της κάθε κούνιας. 11 00:01:23,215 --> 00:01:27,407 Η παρουσία όλων των επισκεπτών εγγράφεται στις ίνες του υφάσματος. 12 00:01:27,407 --> 00:01:31,067 Κι αυτή η διαδικασία, με τη σειρά της, δημιουργεί τις δικές της υφάνσεις. 13 00:01:46,544 --> 00:01:50,246 [Ήχοι και φωνές επισκεπτών αντηχούν στην αίθουσα] 14 00:01:51,304 --> 00:01:54,119 [Ραδιοφωνικά παράσιτα] [Η φωνή της εκφωνήτριας από τα ηχεία] 15 00:01:54,119 --> 00:02:01,087 [Εκφωνητής]...«Ασύμβατες αρχές». «Ασύμβατα ψήγματα επιστήμης». 16 00:02:01,740 --> 00:02:04,161 [Εκφωνητής] «Η αδικία ενός ανθρώπου»... 17 00:02:04,161 --> 00:02:07,847 [Η φωνή του εκφωνητή από τα ηχεία] ...«αποτελεί αδικία ενός άλλου ανθρώπου». 18 00:02:07,964 --> 00:02:11,343 [ Ann Hamilton] Αρχικά αναρωτηθήκαμε αν οι επισκέπτες θα έκαναν κούνια. 19 00:02:11,343 --> 00:02:14,306 «Ελπίζουμε να μην κάθονται απλώς σαν να κρέμονται» λέγαμε. 20 00:02:14,306 --> 00:02:17,700 Συμβαίνει κάτι ιδιαίτερο όταν αιωρείται κανείς πάνω σε μια κούνια. 21 00:02:17,700 --> 00:02:24,314 Σίγουρα υπάρχει κάποια νευρολογική εξήγηση για αυτήν την αίσθηση ευχαρίστησης 22 00:02:24,448 --> 00:02:27,750 και πιστεύω ότι άνθρωποι ενδίδουν στην αίσθηση αυτή. 23 00:02:29,085 --> 00:02:33,022 Ήρθε εδώ μια οικογένεια χθες που παρέμεινε στον χώρο για τρεις ώρες. 24 00:02:33,124 --> 00:02:37,161 Έχει δημιουργηθεί εδώ κάτι σαν παιδική χαρά. 25 00:02:43,967 --> 00:02:47,270 Πιστεύω πως εδώ συναντά κανείς κάτι πολύ οικείο 26 00:02:47,270 --> 00:02:50,801 αλλά και κάτι το οποίο είναι πολύ ευρύ και παρέχει μια αίσθηση ανωνυμίας. 27 00:02:50,801 --> 00:02:56,241 Αυτές οι ιδιότητες της μοναχικότητας αλλά και της ομαδικής συνύπαρξης 28 00:02:56,241 --> 00:02:59,616 θεωρώ ότι δημιουργούν μια πραγματικά παρηγορητική αίσθηση 29 00:02:59,616 --> 00:03:02,957 και κάτι που όλοι έχουμε ανάγκη. 30 00:03:08,625 --> 00:03:11,271 Στην μέση, κάτω από το ύφασμα... 31 00:03:11,271 --> 00:03:14,136 ....το ήξερα πως θα ήταν υπέροχα να σταθεί κανείς εκεί, 32 00:03:14,136 --> 00:03:19,354 να περιβάλλεται κανείς από τον στροβιλισμό και τη ρευστότητα του υφάσματος. 33 00:03:19,354 --> 00:03:23,775 Όμως δεν είχα καν φανταστεί ότι οι άνθρωποι θα ξάπλωναν στο πάτωμα 34 00:03:23,775 --> 00:03:27,777 και ότι θα παρέμεναν σε οριζόντια θέση για πάρα πολλή ώρα. 35 00:03:38,240 --> 00:03:41,991 Αποφάσισα εξ΄αρχής ότι θα βρίσκομαι εδώ καθ΄όλη τη διάρκεια της έκθεσης. 36 00:03:41,991 --> 00:03:44,074 Η κάθε μέρα φέρνει και κάτι διαφορετικό. 37 00:03:44,074 --> 00:03:47,164 Κάθε μέρα παρατηρείται και κάποιος νέος τρόπος αλληλεπίδρασης... 38 00:03:47,164 --> 00:03:51,134 ....και μοιάζει σαν το έργο να επιστρέφει με κριτικό τρόπο ξανά σε εμένα. 39 00:04:00,277 --> 00:04:06,617 Ένα κορίτσι είπε ότι ένιωσε πολύ ελεύθερη αλλά και παράλληλα ασφαλής. 40 00:04:06,617 --> 00:04:11,907 'Οταν το άκουσα αυτό...σκέφτηκα ότι είναι πράγματι καταπληκτικό. 41 00:04:11,907 --> 00:04:14,925 Υπάρχουν τόσες συναισθηματικές αποχρώσεις 42 00:04:14,925 --> 00:04:19,128 ώστε προσπαθώ να δώσω ή να δημιουργήσω τις ευκαιρίες για τέτοιες εμπειρίες, 43 00:04:19,128 --> 00:04:22,087 χωρίς όμως να προκαθορίζω ποιες θα είναι αυτές τις εμπειρίες. 44 00:04:22,087 --> 00:04:25,337 Με τη σειρά της, αυτή η προσέγγιση με ανταμείβει ουσιαστικά, 45 00:04:25,337 --> 00:04:28,024 μέσα από όλα όσα οι ίδιοι επισκέπτες προσφέρουν στο έργο. 46 00:04:28,024 --> 00:04:33,591 Το να είμαι παρούσα και να βιώνω τα πάντα, είναι φοβερά ικανοποιητικό.