1
00:00:13,544 --> 00:00:16,544
ကြော်ငြာ အတုအတွက် တောင်းပန်ရင်းနဲ့ပဲ
စလိုက်ချင်ပါတယ်။

2
00:00:16,544 --> 00:00:18,744
ဒီက တစ်ယောက်ယောက်က မုတ်ဆိတ်
နဲ့လူကို ရှာနေရင်ပေါ့

3
00:00:18,744 --> 00:00:19,754
(ရယ်သံများ)

4
00:00:19,754 --> 00:00:22,196
ပြောရရင် ဒါရဲ့ 
လွှမ်းမိုးခံရဖို့ ကြိုးစားခဲ့တော့

5
00:00:22,196 --> 00:00:23,516
ရိတ်ပစ်လိုက်တယ်လေ။

6
00:00:25,416 --> 00:00:29,126
ဒီတော့ မှော်ဆန်မှုက ကလေးတွေအတွက်တော့
အလွယ်လေး ရောက်လာတာမို့လား။

7
00:00:29,126 --> 00:00:32,576
ကျွန်တော်တို့ သူတို့ကို သင်ပေးတယ်၊ ဒါကို
ယုံကြည်ဖို့ အားပေးတယ်။

8
00:00:32,924 --> 00:00:37,334
ငှက်ကျားနဲ့ ဂေါ်ဖီထုတ်ခင်းတွေအကြောင်း
ဇာတ်လမ်းတွေဟာ ပိုငယ်တဲ့ မောင်နှမ

9
00:00:37,334 --> 00:00:40,644
ပေါ်လာတာအတွက် အများကြီး လွယ်တဲ့ 
ရှင်းလင်းချက်တွေပါ။

10
00:00:41,365 --> 00:00:44,740
အာဒမ်နဲ့ ဧဝ ဇာတ်လမ်းဟာ လေးနှစ်သား
တစ်ယောက်ကို ဗျိုးရိုးဗီဒတွေအကြောင်း

11
00:00:44,740 --> 00:00:48,280
ရှင်းပြရတာထက် ပြောပြရတာ အတော်ပိုလွယ်တယ်။

12
00:00:49,234 --> 00:00:52,317
ကောင်းကင်ဘုံဟာ မိသားစု 
အိမ်မွေး တိရစ္ဆာန်အတွက် (သို့)

13
00:00:52,317 --> 00:00:54,477
ဆုံးသွားတဲ့ အဖွားအတွက် နေရာကောင်းတစ်ခုပါ။

14
00:00:55,025 --> 00:00:57,285
ကဲ ဒီမထူးခြားတဲ့ မှော်ဆန်မှုတွေအတွက်

15
00:00:57,285 --> 00:01:00,855
ဇာတ်လမ်းတွေကို ဖလှယ်တဲ့ ဖြစ်စဉ်ထဲမှာ
ကြီးပြင်းလာခြင်းပါ၊

16
00:01:01,012 --> 00:01:05,922
ဥပမာ နှစ်ထပ်တိုး (သို့) 
အရက်ရဲ့ ဓာတုဖြစ်စဉ်ပါ။

17
00:01:06,553 --> 00:01:09,773
ဒါက ဆိုးလှတဲ့ ဖလှယ်မှုဆိုပေမဲ့ 
အားလုံး လုပ်ကြပါတယ်။

18
00:01:10,716 --> 00:01:14,796
ကဲ ကျွန်တော်ဟာ ကြိုတင်သတိရှိရှိနဲ့
လေးနက်တဲ့ သဘောရှိတဲ့ ကလေးဖြစ်ခဲ့တယ်။

19
00:01:17,576 --> 00:01:20,376
ဒါဟာ အကျင့်ဆိုးတစ်ခုပါ၊
ဒါကို ကျွန်တော့အမေ သက်သေပြလိမ့်မယ်။

20
00:01:20,693 --> 00:01:22,963
သက်တူ ရွယ်တူတွေက မီးသတ်သမား၊

21
00:01:22,963 --> 00:01:27,725
ဘဲလေးကချေသည် (သို့) အာကာသယဉ်မှူး
(သို့)ဖြစ်နိုင်ရင် အမေရိကန် ပြည်ထောင်စုရဲ့

22
00:01:27,725 --> 00:01:29,992
သမ္မတ လုပ်မလား ဆုံးဖြတ်နေစဉ်မှာ

23
00:01:29,992 --> 00:01:34,358
စိတ်ထဲမှာ သိခဲ့တာက ကျွန်တော်ဟာ 
ဒဿနိက ဘွဲ့ကို သွားယူချင်ခဲ့တာပေါ့။

24
00:01:34,468 --> 00:01:35,588
(ရယ်သံများ)

25
00:01:36,408 --> 00:01:39,304
ဒါပေမဲ့ ဒီအလေးအနက် သဘောရှိပေမဲ့

26
00:01:39,704 --> 00:01:41,474
မှော်ဆန်မှုကို လိုချင်တုန်းပဲ။

27
00:01:42,104 --> 00:01:44,923
ကံကောင်းစွာပဲ အမေ့ရဲ့ စာဖတ်တဲ့အကျင့်
ကျွန်တော့ဆီ ကူးစက်တယ်။

28
00:01:44,923 --> 00:01:49,354
ကလေးဘဝဟာ သီတင်းပတ်အကုန်မှာ ဆိုဖာမှာ 
လျောင်းနေတဲ့ အမေ့အမှတ်တရတွေနဲ့ ပြည့်နေတယ်။

29
00:01:49,354 --> 00:01:51,634
သူ့နောက်မှာက စာအုပ်ပုံကြီးတစ်ပုံနဲ့လေ။

30
00:01:51,864 --> 00:01:55,900
ကဲ အမေဟာ ထိတ်လန့်ဖွယ်
စာအုပ်တွေကို ပိုနှစ်သက်ပြီး။

31
00:01:55,900 --> 00:01:58,980
အဆက်မပြတ် ဆေးလိပ်သောက်သူလို
ဆက်တိုက် ဖတ်နိုင်တယ်။

32
00:01:58,980 --> 00:02:03,570
ဒီလိုနဲ့ မဆီမလျော်ဖြစ်လောက်တာက ကျွန်တော့
ပထမဆုံး လူကြီး ဝတ္ထုတွေက သရဲ ဝတ္ထုတွေပါ

33
00:02:03,916 --> 00:02:05,866
အထူးသဖြင့်တော့ Stephen King ပါ။

34
00:02:06,461 --> 00:02:09,016
ဒီနေ့အထိ ကျွန်တော် အမှတ်ရနေတဲ့ 
ဝတ္ထုတစ်အုပ်ရှိတယ်။

35
00:02:09,016 --> 00:02:10,826
ပထမဆုံး ဖတ်ခဲ့တဲ့ သူ့စာအုပ်တွေထဲက

36
00:02:10,826 --> 00:02:13,422
စိတ်ကူးယဉ် တစ်အုပ်က 
"The Eyes of the Dragon" ပါ။

37
00:02:13,422 --> 00:02:14,762
ဆိုးယုတ်တဲ့ မှော်ဆရာတွေ၊

38
00:02:14,762 --> 00:02:19,642
နဂါးတွေ၊ မှော်တွေအားလုံးရဲ့ ပျော်ရွှင်စရာ 
သရုပ်ဆောင်မှုဆိုရင် အတော်လေး ပုံမှန်ပါပဲ။

39
00:02:20,270 --> 00:02:22,900
ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့ထိ စိတ်မှာ စွဲနေသေးတာက

40
00:02:22,900 --> 00:02:27,971
ကျွန်တော် စိတ်ဝင်စားတာ အစစ်အမှန်
ဒါပဲဆိုတဲ့ အံ့ဖွယ် ကာလလိုမျိုး ဖြစ်ခဲ့ပြီး

41
00:02:27,971 --> 00:02:29,771
ဒါကို လုပ်ချင်တာက

42
00:02:29,981 --> 00:02:34,059
သူ့မှာ ခွေးတစ်ကောင်ရဲ့ အမြင်ကနေ 
ဇာတ်ကောင်တစ်ကောင် ရှိခဲ့တာပါ။

43
00:02:34,059 --> 00:02:37,889
ခွေးက အရောင်ထဲမှာ အနံ့ရတယ်ဆိုတဲ့ 
ရိုးစင်းတဲ့ အတင်အပြတစ်ခု သက်သက်ပါ။

44
00:02:37,889 --> 00:02:41,359
သူတို့ဟာ လျှပ်စစ်အပြာ ဘာဖြစ်ဖြစ် 
လူတစ်ယောက်ရဲ့ လမ်းကြောင်းနောက်လိုက်တယ်။

45
00:02:41,359 --> 00:02:45,101
ဒီစိတ်ကူးနဲ့ နက်ရှိုင်းစွာ စွဲလန်းခဲ့တာကို
ကျွန်တော် အမှတ်ရမိတယ်။

46
00:02:45,520 --> 00:02:49,450
အဲဒီအချိန်ကတည်း ထာဝရ နှစ်သက်ပြီး
အံ့ဩခဲ့တာပါ။

47
00:02:49,915 --> 00:02:53,825
အခု နောက်ဆုံးတော့ ဒဿနိက 
ဘွဲ့ကို ကျွန်တော့ ရခဲ့တယ်။

48
00:02:54,061 --> 00:02:55,653
လူအများစုလိုပါပဲ

49
00:02:55,923 --> 00:03:00,843
ကျွန်တော် ရွေးထားတဲ့ ခံယူချက်မှုက ကျောင်း
ကို ပြန်သွားပြီး နောက်တစ်ဘွဲ့ယူဖို့ပါ။

50
00:03:01,082 --> 00:03:03,752
ဒါနဲ့ သိပ္ပံပညာရှင်၊ ကွန်ပြူတာ
သိပ္ပံပညာရှင် ဖြစ်လာတယ်။

51
00:03:03,752 --> 00:03:07,296
ဒါပေမဲ့ စကားလုံးတွေနဲ့ ဆက်ဆံပြောဆို
ခြင်းကို နှစ်သက်တာက ရှိနေသေးတော့

52
00:03:07,296 --> 00:03:12,163
ကျွန်တော် အာရုံစိုက်ခဲ့တာက
လူသားတွေ တုံ့လှည့်ဆက်သွယ်ပုံ၊

53
00:03:12,163 --> 00:03:14,863
ဆော့ဖ်ဝဲမှာ သူတို့ ဆက်သွယ်ပုံကို 
အသွင်တုခြင်းပါ။

54
00:03:15,355 --> 00:03:17,715
ကျွန်တော့စာတမ်းက ဘာအကြောင်းလဲလို့
လူတွေ မေးတဲ့အခါ

55
00:03:17,715 --> 00:03:21,005
ကျွန်တော်က စက်တွေကို ငြင်းခုံနည်း
သင်ပေးတာလို့ ပြောပြတယ်။

56
00:03:21,900 --> 00:03:26,860
ကဲ သိပ္ပံပညာဟာ မှော်ပညာရဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်
ဆိုတဲ့ နာလည်မှုလွဲနေကျတစ်ခုပါ။

57
00:03:26,860 --> 00:03:28,340
ဒါ မမှန်ပါဘူး။

58
00:03:28,350 --> 00:03:31,440
ကျွန်တော့ ပညာရေးက ကျွန်တော်တို့ သုံးတဲ့
ဘာသာစကား ကျွန်တော်တို့

59
00:03:31,440 --> 00:03:34,030
ပြောတဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေအကြောင်း
ကျွန်တော့ အံ့ဩမှု ထပ်ပြီး

60
00:03:34,030 --> 00:03:35,250
လွယ်ကူစေခဲ့တာမျိုးပါ။

61
00:03:35,250 --> 00:03:36,590
ဒီတော့ ဥပမာတစ်ခု ပေးပါမယ်။

62
00:03:36,590 --> 00:03:38,710
"နှုတ်ပြော လုပ်ဆောင်မှု အယူအဆ"
ဆိုတာရှိတယ်။

63
00:03:38,710 --> 00:03:40,830
ရုပ်ပိုင်း လုပ်ဆောင်မှုတွေဟာ ကမ္ဘာကို

64
00:03:40,830 --> 00:03:45,010
နက်နဲ့တဲ့ နည်းနဲ့ သက်ရောက်စေတယ်ဆိုတဲ့ 
အယူအဆနဲ့ အားလုံး အလွန် အရသာတွေ့နေကြတယ်။

65
00:03:45,010 --> 00:03:47,760
ဒီတော့ ရာသီဥတု ပြောင်းလဲမှု ဆွေးနွေးပွဲက
ဒါ အတိအကျပါ။

66
00:03:47,760 --> 00:03:50,670
လူတွေဟာ အရာတွေကို ခွဲကြတယ်၊
အရာတွေကို ဖန်တီးတယ်ဆိုတဲ့ အယူအဆကို

67
00:03:50,670 --> 00:03:52,780
အလွန် အရသာတွေ့တယ်။
စားသုံးတယ်၊ထုတ်လုပ်တယ်ပေါ့

68
00:03:52,780 --> 00:03:54,417
ဒါပေမဲ့ တကယ့် နှုတ်ထွက်စကားတွေ

69
00:03:54,417 --> 00:03:58,337
ကျွန်တော်တို ပြောတဲ့ အရာတွေဟာ ကမ္ဘာကို 
အကြီးအကျယ် ပြောင်းလဲစေတယ်လို့

70
00:03:58,337 --> 00:04:00,187
နှုတ်ပြော လုပ်ဆောင်မှု အယူအဆက ဆိုတယ်။

71
00:04:00,187 --> 00:04:03,117
ဒီတော့ လွန်ကဲတဲ့ ဥပမာတစ်ခုပေးပါမယ်။

72
00:04:03,497 --> 00:04:07,287
လူတစ်ယောက်ရ အခြားတစ်ယောက်ကို
သတ်တဲ့ လုပ်ရပ်ကို ကြည့်ရအောင်လား။

73
00:04:07,287 --> 00:04:10,717
ဒီရုပ်ပိုင်း လုပ်ရပ်က ကမ္ဘာကို အကြီးအကျယ်
ပြောင်းစေတယ်၊ ခံရသူအတွက်ပေမဲ့

74
00:04:10,717 --> 00:04:13,867
ကမ္ဘာကိုယ်၌အတွက်လည်း
လူတစ်ယောက် ပိုနည်းသွားတာပါ။

75
00:04:13,867 --> 00:04:16,147
ကဲ တရားစီရင်မှုဆီ အမြန်သွားလိုက်ရအောင်။

76
00:04:16,147 --> 00:04:20,157
အဆုံးမှာ တရားသူကြီးက သိတဲ့အတိုင်း
အသံကြိုးတွေ အလွှာပါးတွေပေါ်မှာ

77
00:04:20,157 --> 00:04:22,137
အဆုတ်ကနေ လေထုတ်ကို မှုတ်ထုတ်တဲ့အခါ

78
00:04:22,137 --> 00:04:24,379
စကားလုံးတွေကို သူ့ပါးစပ်၊
သူ့လျှာနဲ့ ပုံဖော်ပြီး

79
00:04:24,379 --> 00:04:26,519
ပြောလိုက်တာက
"မင်းမှာ အပြစ်ရှိတာ တွေ့ပြီ"

80
00:04:26,519 --> 00:04:29,599
Texas မှာ ဆိုရင်တော့ 
"မင်းကို သေဒဏ်ချမှတ်တယ်" ပေါ့။

81
00:04:29,608 --> 00:04:34,608
ကဲ သူ့ရဲ့ လုပ်ရပ်က ပြောနေတာက 
ကမ္ဘာကို အကြီးအကျယ် ပြောင်းစေတာပါ။

82
00:04:34,608 --> 00:04:38,578
ပထမဆုံး ကျွန်တော်တို့ဟာ စွပ်စွဲခံရသူ
အကြောင်း မပြောတော့ဘူး၊ အခု သူက တရားခံပါ။

83
00:04:38,584 --> 00:04:42,814
လူ့အဖွဲ့အစည်း ကိုယ်၌က အခု
ဒီလူရဲ့ ထောက်ပံစရိတ်ကို ပံ့ပိုးဖို့လိုတယ်။

84
00:04:43,514 --> 00:04:46,684
လွန်ကဲမှု ပိုနည်းတဲ့ ဥပမာတစ်ခုက
မင်္ဂလာဆောင် တစ်ခုပါ။

85
00:04:46,684 --> 00:04:48,228
ဒီအခြေအနေမှာ သီးခြားလူနှစ်ယောက်က

86
00:04:48,228 --> 00:04:52,248
"ကတိပြုပါတယ်"ဆိုတဲ့စကားလုံးတွေကို ပြော
တဲ့အခါ ကမ္ဘာ ပြောင်းလဲပုံကို တွေးကြည့်ပါ။

87
00:04:53,422 --> 00:05:00,232
ဒီတော့ တစ်ခုခုရှိတယ်ဆိုရင် ကျွန်တော့ 
အံ့ဩမှု ထပ်ပေါင်းတဲ့ နားလည်ခြင်းပါ။

88
00:05:00,238 --> 00:05:05,128
ဆော့ဖ်ဝဲလ်မှာ အံ့ဩစရာတွေ လုပ်ကြတယ်။
Siri အားလုံးမှာရှိတဲ့ ကစားစရာတစ်ခုပါ။

89
00:05:05,128 --> 00:05:09,012
ပေါင်မုန့်မီးကင်စက်ထက် ပိုမတော်တဲ့ တစ်ခုခု
ကို စကားပြောနေတယ်ဆိုတဲ့ အချက်ဆိုပေမဲ့

90
00:05:09,012 --> 00:05:14,392
ဘယ်လောက်တောင် ညံ့တယ်ဆိုတာကို 
အားလုံးက ညည်းညူနေကြတယ်၊

91
00:05:14,392 --> 00:05:17,462
(သို့) လူသား ကလေးတစ်ယောက်ဟာ

92
00:05:17,462 --> 00:05:21,332
ဘာသာစကား သုံးစွဲမှုမှာ ပိုပြီးတောင် 
ထွင်ဉာဏ်ရှိပြီး တက်ကြွနေမယ်ဆိုတဲ့ အချက်ပါ။

93
00:05:21,842 --> 00:05:26,812
အရင် ဟောပြောသူက Hemingway ရဲ့ကျော်ကြားတဲ့
စကား ခြောက်လုံး ဝတ္ထုကို ပြောတယ်။

94
00:05:26,812 --> 00:05:30,182
ပိုကောင်းတာတစ်ခုကို ထိခိုက်တဲ့
အရေအတွက် စကားရပ်နဲ လုပ်နိုင်တယ်ထင်တယ်။

95
00:05:30,182 --> 00:05:33,330
ဘိုးတော်ထက် ၃၃% ပိုထိရောက်တာပေါ့။

96
00:05:33,330 --> 00:05:34,400
(ရယ်သံများ)

97
00:05:34,590 --> 00:05:38,080
ဒီတော့ ကလေးတွေအတွက် စာအုပ်တစ်အုပ်ရှိတယ်၊
စကားမပြောသေးတဲ့ ပရိတ်သတ်ပါ။

98
00:05:38,080 --> 00:05:40,120
ဒါက ခေတ်ကို တော်လှန်ပုံကို တွေးကြည့်ပါ။

99
00:05:40,120 --> 00:05:43,472
ဒီစာအုပ်ရဲ့ ခေါင်းစဉ်က 
"That's Not My Pirate" ပါ။

100
00:05:44,032 --> 00:05:48,432
ဒါက စကားလုံး လေးလုံးနဲ့ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ 
ဝတ္ထုတစ်ပုဒ်လို့ အကြံပြုပါတယ်။

101
00:05:48,432 --> 00:05:51,696
စိတ်ပျက်ဖွယ် ကလေး ဖိနပ်ထက် 
ပိုရောင်းတန်းဝင်တဲ့ တစ်ခုဖြစ်လောက်တယ်။

102
00:05:51,696 --> 00:05:53,136
(ရယ်သံများ)

103
00:05:56,487 --> 00:05:58,167
ဒီတော့ ဒါကို ပိုင်းခြားကြည့်ရအောင်။

104
00:05:58,547 --> 00:06:01,797
ပင်လယ်ဓားပြတွေအကြောင်း ပြောနေတာပါ
အာမခံတဲ့ စွန့်စားခန်းမို့လား။

105
00:06:01,797 --> 00:06:05,917
ပျဉ်ချပ်တွေ၊ ငါးမန်းတွေ၊ မြှပ်ထားတဲ့ ရတနာ၊
ကြက်တူရွေးတွေ အကြောင်း ပြောနေတာပါ။

106
00:06:05,917 --> 00:06:07,577
ကြက်တူရွေး မကြိုက်တာ ဘယ်သူရှိလဲ။

107
00:06:08,669 --> 00:06:11,509
ဒါပေမဲ့ ဒီမေးခွန်းထဲမှာ
ရှာဖွေမှုမှာ ရှိနေတာ သိပြီးသားလေ၊

108
00:06:11,509 --> 00:06:14,249
ဇာတ်ကြောင်းပြောသူက သူတို့ရဲ့
ပင်လယ်ဓားပြကို ရှာနေတယ်။

109
00:06:14,509 --> 00:06:15,669
ဒါပေမဲ့ ဒါ့အပြင်

110
00:06:15,669 --> 00:06:21,541
ဒီရိုးရိုး ဝါကျကလည်း ပင်လယ်ဓားပြတွေရဲ့ 
ရွေးချယ်မှု တစ်ခုရှိတယ်။

111
00:06:22,006 --> 00:06:24,126
တစ်ယောက်က မေးတယ်၊
"မင်းရဲ့ ပင်လယ်ဓားပြလား။

112
00:06:24,126 --> 00:06:26,146
"ဒါ ငါ့ပင်လယ်ဓားပြ မဟုတ်ဘူး။"

113
00:06:26,146 --> 00:06:27,157
(ရယ်သံများ)

114
00:06:27,157 --> 00:06:29,610
ဒီတော့ မျှော်လင့်ချက်တွေမြှင့်ပေးကာ
ပျက်စီးသွားတယ်။

115
00:06:29,610 --> 00:06:31,360
ဒါက စိတ်ကူးယဉ် ဝတ္ထုကောင်းပါ။

116
00:06:32,120 --> 00:06:35,140
သင့်စိတ်က သင့်ကို ကျွန်တော် မရွေးတဲ့
သိပ်သည်းတဲ့ဇာတ်ကြောင်းနဲ့

117
00:06:35,140 --> 00:06:37,070
အလုပ်ရှုပ်နေတာမျိုး ဖြစ်နေစဉ်

118
00:06:37,070 --> 00:06:39,930
ဒါကို တွေးကြည့်ပါ၊ သူက ပယ်လယ်ဓားပြ
တစ်ယေက်ကို ပိုင်တယ်။

119
00:06:39,930 --> 00:06:40,960
(ရယ်သံများ)

120
00:06:41,100 --> 00:06:44,810
ပျောက်နေတဲ့ ခွေးတွေ၊ကြောင်တွေ ဒါ နားလည်တယ်
ဒါပေမဲ့ သူ့မှာ ပယ်လယ်ဓားပြရှိတယ်။

121
00:06:44,820 --> 00:06:47,350
ကျွန်စနစ်ကို ပြောနေတာလား
(သို့) အခင်ဆုံး မိတ်ဆွေလား။

122
00:06:47,350 --> 00:06:49,100
အဲဒီမှာ ဘာဆက်ဖြစ်နေလဲ။

123
00:06:49,610 --> 00:06:51,670
ဒါက ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ စာအုပ်မို့လား။

124
00:06:51,670 --> 00:06:53,680
ကလေးစာအုပ်ရဲ့ ခေါင်းစဉ်ပဲလေ။

125
00:06:53,680 --> 00:06:55,820
လုပ်နိုင်စွမ်းအကြောင်း သင် စတွေးတဲ့အခါ၊

126
00:06:55,820 --> 00:07:01,080
ဝတ္ထုတစ်ပုဒ် Gogol ရဲ့
"Dead Souls" ကို တွေးမိတဲ့အခါ

127
00:07:01,080 --> 00:07:04,161
ကျွန်တော်ဟာ ၂၁ ရာစုမှာ တစ်ဦးတည်းသော 
အင်္ဂလိပ်ဘာသာ ကျွမ်းကျင်တဲ့

128
00:07:04,161 --> 00:07:06,751
အမေရိကန်တစ်ဦးအဖြစ် ကွဲထွက်နေတယ်။


129
00:07:06,921 --> 00:07:10,721
ဒီစာအုပ်ရဲ့ စာရေးသူ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၂၀၀ က
ရုရှားတစ်ဦးနဲ့ ကျယ်ပြောတဲ့

130
00:07:10,721 --> 00:07:12,861
အကွာအဝေးနဲ့ ကျွန်တော် ကွဲထွက်နေတယ်။

131
00:07:13,148 --> 00:07:15,228
ဘာသာပြန်သူကနေ သုံးသပ်ခံရတာပါ။

132
00:07:15,228 --> 00:07:19,538
ဒါပေမဲ့ ဒီတုန်းကတောင် "Dead Souls"ကို 
ဖတ်တုန်းအခါ ဒါက အသံထွက် ရယ်မောစရာဖြစ်ပြီး

133
00:07:19,538 --> 00:07:22,438
ဒါက မယုံနိုင်စရာ မယုံနိုင်စရာ တစ်ခုပါ။

134
00:07:22,518 --> 00:07:23,958
ဒါမှမဟုတ် ကဗျာကို ကြည့်ရအောင်။

135
00:07:23,958 --> 00:07:29,218
ဥပမာ Thomas Hardy ရဲ့ 
"The Darkling Thrush" ကို ပြန်ဖတ်တယ်။

136
00:07:29,218 --> 00:07:33,568
အခြေခံကတော့ ဆောင်းမှာလမ်းလျှောက်ပြီး 
ငှက်သံ ကြားလိုက်တဲ့ ကောင်လေးအကြောင်းကဗျာပါ

137
00:07:33,859 --> 00:07:39,229
ဒါပေမဲ့ ဒီစာအုပ်ကို ဖတ်လိုက်တိုင်း
ရပ်ပြီး နောက်တစ်ခါ ထပ်တွေးဆဖို့လိုတယ်။

138
00:07:39,229 --> 00:07:40,959
ဒါက ဒီလောက် အစွမ်းရှိပါတယ်။

139
00:07:41,858 --> 00:07:46,558
ကဲ ကျင့်ဝတ်ရဲ့ ကံခေခြင်း အကြောင်းခံက
ကျွန်တော်တို့ဟာ ဘဝတစ်ခု၊ အမြင်တစ်ခုရတာပါ။

140
00:07:46,558 --> 00:07:48,918
အချိန်ထဲက တစ်နေရာတည်းမှာ အများဆုံးပါ။

141
00:07:49,798 --> 00:07:55,198
ကံကောင်းရင် ကမ္ဘာကို ဝင်ကြည့်ပြီး
ဒါကို နားလည်ဖို့ ဘာသာစကား အနည်းငယ်သိပေမဲ့

142
00:07:55,198 --> 00:07:57,363
စာရေးခြင်းက ဒါကို လှည့်စားတယ်မို့လား။

143
00:07:57,363 --> 00:08:03,733
အကြောင်းက ကျွန်တော်တို့ ဇာတ်လမ်းတွေဖတ်တယ်၊
ရေးတယ်၊အများကြီး တွေ့ကြုံခံစားလို့ပါ။

144
00:08:03,733 --> 00:08:06,353
ဒီအကြောင်း တွေးတဲ့အခါ ခက်ပါတယ်။

145
00:08:06,353 --> 00:08:11,033
ဒီစာရေးခြင်းက ကျွန်တော်တို့ ပြောတဲ့ 
ဒီဇာတ်လမ်းတွေ၊ မှော်မဆန်ဘူး
။

146
00:08:11,447 --> 00:08:13,654
နမူနာတစ်ခု ထပ်ပေးပါမယ်။

147
00:08:13,654 --> 00:08:15,974
သိပ္ပံပညာဟာ အင်မတန် စနစ်ကျတဲ့ အလုပ်ပါ။

148
00:08:15,974 --> 00:08:20,704
သင်ဟာ အဆိုကြမ်းတစ်ခုကို တည်ဆောက်တယ်၊
ဒီအဆိုကြမ်းကို စမ်းသပ်တယ်၊

149
00:08:22,790 --> 00:08:26,600
ဒါကို မွမ်းမံတယ်၊ ထပ်ပြီး စမ်းသပ်တယ်
ဒါက အလွန် စနစ်ကျပါတယ်။

150
00:08:26,600 --> 00:08:32,360
သင်ဟာ အုတ်တစ်ချပ်ချင်း ဆောက်ပြီး
အုပ်ကွက်တိုင်း၊ အဆင့်တိုင်းမှာ

151
00:08:32,360 --> 00:08:35,753
အရင် အဆင့်တွေကနေ သေချာပေါက်
လိုက်နာတာမျိုး မဟုတ်ဘူး။

152
00:08:36,948 --> 00:08:40,138
ဒါပေမဲ့ စာရေးခြင်းမှာ ဒါက
စနစ်တကျလုပ်တဲ့ အလုပ်ဆိုပေမဲ့

153
00:08:40,718 --> 00:08:43,928
မျက်နှာကြက်ကို ငေးကြည့်ရင်း
မနေ့က အလုပ်ကို ဆုံးဖြတ်ရင်း

154
00:08:43,928 --> 00:08:45,778
တစ်ယောက်တည်း အချိန်များစွာ ကုန်တယ်၊

155
00:08:46,098 --> 00:08:49,258
ဒါပေမဲ့ တစ်ချိန်ချိန်မှာ 
အဂ္ဂိရတ် စတင်တယ်။

156
00:08:49,768 --> 00:08:53,698
ဇာတ်ကောင်တွေကို သင် လုပ်စေချင်တာက
သင့်အလုပ်ကို မှန်ကန်ကန်ကန် လုပ်ထားရင်

157
00:08:53,698 --> 00:08:58,178
သင် စာရေးနေစဉ် အချိန်ထဲက ဒီအခိုက်မှာ
ဇာတ်ကောင်တွေကို သင် လုပ်စေချင်တာက

158
00:08:58,178 --> 00:08:59,188
အရေးမပါဘူး။

159
00:08:59,188 --> 00:09:02,708
သူတို့ရဲ့ တုံ့ပြန်မှုတွေက သူတို့က 
အခြားဇာတ်ကောင်တွေကို စကားပြောပုံကို

160
00:09:02,708 --> 00:09:06,308
အရင် စကားလုံး ၁၀၀၀၀ ၂၀၀၀၀ နဲ့
ချမှတ်ပေးတာပါ။

161
00:09:06,638 --> 00:09:10,158
ဒါကို အကြိမ် အနည်းငယ်သာ တွေ့ကြုံခဲ့ပေမဲ့
အကြိမ်တိုင်း ကြုံရတာက

162
00:09:10,158 --> 00:09:13,168
လုံးဝ အံ့ဖွယ်တစ်ခု၊
ကျွန်တော့အတွက် မှော်တစ်ခုပါ။

163
00:09:13,823 --> 00:09:15,113
ဒီတော့ ဒီအကြောင်းတွေအတွက်ပါ

164
00:09:15,113 --> 00:09:18,903
အလွန် စိတ်အားထက်သန်တဲ့ ကလေး၊
သိပ္ပံပညာရှင်အဖြစ် လေ့ကျင့်သင်ယူခဲ့ပေမဲ့

165
00:09:19,373 --> 00:09:22,293
စာရေးခြင်းဟာ မှော်ဆန်တယ်လို့ 
ကျွန်တော် ယုံကြည်ဆဲပါ။

166
00:09:23,253 --> 00:09:24,433
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

167
00:09:24,433 --> 00:09:25,733
(လက်ခုပ်သံများ)