WEBVTT

00:00:26.754 --> 00:00:28.517
حدود دو سال پیش

00:00:28.517 --> 00:00:31.024
گزارشی درباره من در نیویورک تایمز منتشر شد به نام

00:00:31.024 --> 00:00:32.761
«ماجراهای یک نوجوان چند زبانه،»

00:00:32.761 --> 00:00:35.841
که درباره اشتیاق من به آموختن زبان های خارجی بود.

00:00:35.841 --> 00:00:38.253
یعنی عادت خاص من.

00:00:38.253 --> 00:00:40.265
در اولین نگاه خیلی عالی بود.

00:00:40.265 --> 00:00:43.257
از این که زبان آموزی مورد توجه بیشتر قرار گرفته خوشحال بودم.

00:00:43.257 --> 00:00:44.736
همینطور از این که این عادت

00:00:44.736 --> 00:00:46.121
قرار نیست همیشه کیفیت منزوی کنننده داشته باشد،

00:00:46.121 --> 00:00:49.705
و از این که ناگهان مرا با مردم همه جای جهان
در ارتباط قرار داده بود.

00:00:49.705 --> 00:00:52.395
با سپری کردن وقت بیشتر زیر توجه رسانه ها،

00:00:52.395 --> 00:00:54.800
تمرکز ماجرای من کم کم عوض شد.

00:00:55.560 --> 00:00:59.262
تا جایی که منی که همیشه علاقه داشتم درباره 
چرایی و چگونگی حرف بزنم،

00:00:59.262 --> 00:01:02.169
این که چرا زبان های خارجی یاد می گرفتم 
و چطور این کار را می کردم،

00:01:02.169 --> 00:01:04.509
در عوض تبدیل شده بودم به سیرک،

00:01:04.509 --> 00:01:08.930
سیرکی که شوهای رسانه ای می خواستند
زیادی احساساتی اش کنند.

00:01:09.659 --> 00:01:12.112
مثلا چیزی شبیه این می شد،

00:01:12.112 --> 00:01:14.885
«سلام، امروز اینجا هستیم با تیموتی دونر ۱۷ ساله

00:01:14.885 --> 00:01:17.050
که به ۲۰ زبان حرف می زنه.

00:01:17.050 --> 00:01:18.057
نه، ببخشید،

00:01:18.057 --> 00:01:20.515
در واقع می تونه شما را به ۲۵ زبان تحقیر کنه

00:01:20.515 --> 00:01:22.573
و به ده زبان دیگر مسلطه.

00:01:22.573 --> 00:01:26.237
تیم، چطوره به مخاطبان ما بگی «صبح بخیر

00:01:26.237 --> 00:01:28.769
و «متشکریم که بیننده ما هستید به زبان مسلمانها؟»

00:01:28.769 --> 00:01:31.759
(خنده حاضران)

00:01:33.003 --> 00:01:34.781
«....عربی.»

00:01:36.261 --> 00:01:39.304
(عربی)

00:01:39.765 --> 00:01:41.314
«عالیه تیم. حالا میشه ازت بخواهیم

00:01:41.314 --> 00:01:42.870
خودت را معرفی کنی و بگی

00:01:42.870 --> 00:01:44.899
«من به ۲۳ زبان تسلط دارم، به زبان آلمانی»

00:01:44.899 --> 00:01:46.741
«این حقیقت نداره، ولی...»

00:01:46.741 --> 00:01:48.520
«نه، نه، فقط به بینندگان بگو.»

00:01:48.520 --> 00:01:52.212
(آلمانی)

00:01:57.778 --> 00:01:59.141
«عالی. خب حالا چطوره که

00:01:59.141 --> 00:02:00.758
یک جمله بازی با تلفظ کلمات به چینی بگی؟»

00:02:00.758 --> 00:02:02.250
(خنده حاضران)

00:02:02.250 --> 00:02:04.772
«خب، میشه درباره زبان چینی صحبت کنیم،

00:02:04.772 --> 00:02:07.790
می دانید، آمریکایی های زیادی این روزها 
چینی یاد می گیرند،

00:02:07.790 --> 00:02:09.978
و به نظر من کار بسیار باارزشی است.»

00:02:09.978 --> 00:02:12.131
«نه، نه، نه. فقط یک عبارت با تلفظ دشوار بگو.»

00:02:12.131 --> 00:02:12.991
(خنده حاضران)

00:02:12.991 --> 00:02:16.111
(چینی)

00:02:18.444 --> 00:02:19.775
«چه پسری! چطوره که

00:02:19.775 --> 00:02:21.751
یک عبارت با تلفظ دشوار دیگه به چینی بگی؟»

00:02:21.751 --> 00:02:23.429
َ« ترجیح میدم این کارو نکنم، اما می دونین

00:02:23.429 --> 00:02:25.107
میتونیم درباره چین صحبت کنیم.»

00:02:25.107 --> 00:02:27.551
آدم با یادگرفتن یک زبان چیزهای زیادی بدست میاره.

00:02:27.551 --> 00:02:29.895
«ببخشید تیم، وقتمون تموم شده.»

00:02:29.895 --> 00:02:31.428
(خنده حاضران)

00:02:31.428 --> 00:02:33.772
(تشویق حاضران)

00:02:37.506 --> 00:02:39.507
«حالا چطوره که به شنوندگان ما

00:02:39.507 --> 00:02:40.668
به زبان ترکی خداحافظ بگی؟

00:02:40.668 --> 00:02:42.249
و اینجا دیگر کارمان تمام می شه.»

00:02:42.249 --> 00:02:44.908
«نشد که حرف درست و حسابی بزنیم.»

00:02:44.908 --> 00:02:46.612
«ترکی لطفا.»

00:02:46.612 --> 00:02:51.767
(ترکی)

00:02:51.767 --> 00:02:53.089
«چه پسری، نه؟

00:02:53.089 --> 00:02:54.937
حتما دخترها دنبالش هستند...

00:02:54.937 --> 00:02:58.502
(خنده حاضران)

00:02:58.502 --> 00:03:01.017
از جاتون تکان نخورید چون بعد از این در برنامه

00:03:01.017 --> 00:03:03.255
بولداگ اسکیت سوار و مایوپوش داریم.»

00:03:03.255 --> 00:03:05.250
(خنده حاضران)

00:03:05.250 --> 00:03:10.742
(تشویق حاضران)

00:03:10.742 --> 00:03:13.997
هر چقدر هم که مضحک بود،

00:03:13.997 --> 00:03:16.081
این مسئله دو مشکل عمده را مطرح کرد

00:03:16.081 --> 00:03:17.698
درباره نحوه پوشش رسانه ای که از من شد.

00:03:17.698 --> 00:03:19.554
از نظر شخصی،

00:03:20.164 --> 00:03:24.468
احساس می کردم که یادگیری زبان حالا دیگر نوعی وظیفه شده بود، تقریبا.

00:03:24.468 --> 00:03:29.364
وظیفه ای که ناگهان باید 
خیلی شکل مرتب و منظمی به خود می گرفت.

00:03:29.364 --> 00:03:32.261
چیزی که باید طبقه بندی و سازماندهی منطقی شود،

00:03:32.261 --> 00:03:33.929
و در یک عدد قاطع بیان شود.

00:03:33.929 --> 00:03:34.925
من به فلان تعداد زبان صحبت می کنم.

00:03:34.925 --> 00:03:36.581
من فلان تعداد زبان می دانم.

00:03:36.581 --> 00:03:38.519
برعکس چیزی که همیشه انجام داده بودم،

00:03:38.519 --> 00:03:40.976
یعنی صرف یاد گرفتن زبان به خاطر لذت بردن از آن.

00:03:40.976 --> 00:03:42.759
آموختن ارتباط با آدم ها،

00:03:42.759 --> 00:03:44.457
یادگرفتن فرهنگ های خارجی.

00:03:44.457 --> 00:03:47.951
و در تصویر بزرگتر، این وضع، 
منزلت هدف از حرف زدن به یک زبان دیگر

00:03:47.959 --> 00:03:49.235
یا دانستن یک زبان دیگر را، پایین آورده.

00:03:49.235 --> 00:03:52.041
حالا اگر بتوانم چیزی امروز در تداکس-نوجوانان 
به شما عرضه کنم،

00:03:52.041 --> 00:03:53.724
آن چیز این است که دانستن یک زبان

00:03:53.724 --> 00:03:56.885
فراتر از دانستن مشتی لغت از دیکشنری است.

00:03:56.885 --> 00:03:58.481
فراتر از این است که

00:03:58.481 --> 00:04:00.361
بتوانیم از کسی بپرسیم دستشویی کجاست،

00:04:00.361 --> 00:04:02.068
یا به کسی بگوییم ساعت چند است.

00:04:02.068 --> 00:04:04.105
اما، دارم از خودم جلو می زنم.

00:04:04.945 --> 00:04:07.681
برای آن دسته از افرادی که
با داستان من آشنا نیستند،

00:04:07.685 --> 00:04:10.627
شاید خیلی از شماها در اینجا با کلمه «پالی گلات» (چندزبانه) آشنا نیستید،

00:04:10.627 --> 00:04:12.576
که خیلی کلمه عجیبی هم هست.

00:04:14.496 --> 00:04:15.774
من از اینجا شروع کردم.

00:04:16.754 --> 00:04:19.736
این بچه کوچولو من هستم، در سال ۲۰۰۱،

00:04:19.736 --> 00:04:22.551
و این آغاز سفر من در یادگیری زبان است.

00:04:22.551 --> 00:04:24.146
من در واقع یک کودک بازیگر بودم.

00:04:24.146 --> 00:04:25.877
قبل از آن که زبانی یاد بگیرم.

00:04:25.877 --> 00:04:28.508
و همیشه از نظر تقلید لهجه استعداد داشتم.

00:04:28.508 --> 00:04:30.765
و برای شرکت در آزمون آگهی های رادیویی

00:04:30.765 --> 00:04:32.062
یا تلویزیونی شرکت می کردم،

00:04:32.062 --> 00:04:34.152
و ادای آستین پاورز را در می آوردم،

00:04:34.152 --> 00:04:36.138
الان این کار را نمی کنم.

00:04:36.738 --> 00:04:39.768
(خنده حاضران)

00:04:39.768 --> 00:04:41.196
یا مثلا صدای

00:04:41.196 --> 00:04:42.624
آپو از سیمپسون ها را درمی آوردم.

00:04:42.624 --> 00:04:44.862
در واقع یک بار شد که در یک آزمون،

00:04:44.862 --> 00:04:46.304
رد شدم،

00:04:46.304 --> 00:04:49.264
چون از من خواستند تک زبانی مثل یک بچه کوچولو صحبت کنم،

00:04:49.264 --> 00:04:51.819
و من مثل دارث ویدر با لهجه فرانسوی حرف زدم.

00:04:51.819 --> 00:04:53.496
(خنده حاضران)

00:04:53.496 --> 00:04:55.919
اما این الفبا را یادم داد

00:04:55.919 --> 00:04:57.895
که چطور صداها را بشکنم،

00:04:57.895 --> 00:04:59.817
چطور یک لهجه خارجی به خودم بگیرم.،

00:04:59.817 --> 00:05:01.292
یا از الگوهای حرف زدن به زبانی دیگر پیروی کنم،

00:05:01.292 --> 00:05:02.769
و در واقع با آن زندگی کنم.

00:05:02.769 --> 00:05:04.587
حالا یک کمی بریم جلو،

00:05:05.245 --> 00:05:06.769
حالا کلاس سوم دبستان هستم،

00:05:06.769 --> 00:05:09.110
و تازه برای اولین بار زبان فرانسه را شروع کرده ام.

00:05:09.110 --> 00:05:10.515
اما شش ماه تا یک سال بعد،

00:05:10.515 --> 00:05:11.760
حتی دو سال بعد،

00:05:11.760 --> 00:05:13.265
نمی توانم با کسی حرف بزنم.

00:05:13.265 --> 00:05:15.272
فرانسه فقط اسم یک درس در مدرسه است.

00:05:15.272 --> 00:05:17.263
و با وجودی که می توانم اسم بعضی کلمات را بگویم

00:05:17.263 --> 00:05:19.255
مثل آرنج، استخوان زانو، بند کفش،

00:05:19.509 --> 00:05:22.522
نمی توانم با کسی روان صحبت کنم.

00:05:23.522 --> 00:05:25.510
یک کم بیشتر برویم جلو.

00:05:25.510 --> 00:05:27.200
کلاس هفتم، لاتین را شروع کردم.

00:05:27.200 --> 00:05:29.016
البته که لاتین یک زبان مرده است،

00:05:29.016 --> 00:05:31.107
و با یادگیری لاتین، آدم حقیقتا یاد می گیرد

00:05:31.107 --> 00:05:32.351
که چطور زبان را تجزیه کند،

00:05:32.351 --> 00:05:33.753
زبان را به مثابه یک سیستم نگاه کند همراه

00:05:33.753 --> 00:05:36.128
با قوانین، و برخی معماها.

00:05:36.128 --> 00:05:37.270
خب، عالی بود،

00:05:37.270 --> 00:05:39.621
ولی هنوز احساس نمی کردم که زبان آموزی به کار من بیاید.

00:05:40.493 --> 00:05:42.508
بیشتر برویم جلو.

00:05:42.508 --> 00:05:43.515
حدود ۱۳ ساله ام،

00:05:43.515 --> 00:05:45.536
و دوست دارم چیزهای بیشتری یاد بگیرم

00:05:45.536 --> 00:05:47.447
درباره مناقشه اسرائیل-فلسطین،

00:05:47.447 --> 00:05:48.868
برای همین شروع کردم به یادگرفتن عبری،

00:05:48.868 --> 00:05:50.429
نمی دانستم چه کنم.

00:05:50.429 --> 00:05:52.647
اصلا نمی دانستم که باید چه کار کنم،

00:05:52.647 --> 00:05:54.478
بنابراین شروع کردم به گوش کردن موسیقی رپ.

00:05:54.478 --> 00:05:57.011
شعر ترانه ها را حفظ می کردم و تکرار می کردم،

00:05:57.011 --> 00:05:59.479
و سعی می کردم با افراد عبری زبان حرف بزنم،

00:05:59.479 --> 00:06:01.261
هفته ای یک بار، ماهی یک بار،

00:06:01.261 --> 00:06:03.600
و متوجه شدم که به شکل تصاعدی،

00:06:03.006 --> 00:06:04.751
شروع کرده ام به فهم بیشتر و بیشتر.

00:06:04.751 --> 00:06:06.797
شبیه به کسی که زبان اصلی اش عبری باشد نبودم،

00:06:06.797 --> 00:06:08.756
نمی توانستم خیلی واضح حرف بزنم و

00:06:08.756 --> 00:06:10.712
قطعا دستور زبان را بلد نبودم.

00:06:10.712 --> 00:06:13.396
اما کاری را کرده بودم که هرگز در مدرسه نتوانستم،

00:06:13.396 --> 00:06:15.548
یعنی یادگرفتن اصول اولیه یک زبان

00:06:15.548 --> 00:06:16.829
به تنهایی.

00:06:16.829 --> 00:06:18.544
یک کمی بیشتر برویم جلو.

00:06:18.544 --> 00:06:20.592
در ۱۴ سالگی عربی حرف زدن را شروع کردم

00:06:20.592 --> 00:06:22.614
در برنامه تابستانی قبل از کلاس نهم.

00:06:22.614 --> 00:06:23.776
تابستان سال ۲۰۱۰.

00:06:23.776 --> 00:06:26.233
بعد از یک ماه متوجه شدم که

00:06:26.233 --> 00:06:27.550
می توانم بدون مشکل بخوانم و بنویسم.

00:06:27.550 --> 00:06:29.780
با اصول نوع رسمی زبان عربی آشنا شدم

00:06:29.780 --> 00:06:31.600
همینطور با یکی از یکی از لهجه های اصلی آن.

00:06:31.600 --> 00:06:35.470
و متوجه این حقیقت شدم که زبان آموزی می تواند 
سرگرمی من باشد.

00:06:35.470 --> 00:06:39.515
بالاخره ۲۴ مارس ۲۰۱۱ فرا رسید.

00:06:39.515 --> 00:06:41.241
من شدیدا به بی خوابی دچارم،

00:06:41.241 --> 00:06:43.317
و همینطور که زبان می خواندم

00:06:43.317 --> 00:06:45.871
با استفاده از کتاب های دستور زبان یا تماشای برنامه های تلویزیونی،

00:06:45.871 --> 00:06:49.470
و مثلا عربی یا عبری،
تبدیل شد به راهی برای متمرکز ساختن زمان.

00:06:50.425 --> 00:06:56.026
آن شب، همانطور که خدا می داند تا ساعت چند بیدار بودم،

00:06:56.026 --> 00:06:58.738
عربی حرف زدم و صدایم را روی کامپیوترم ضبط کردم،

00:06:58.738 --> 00:06:59.754
رویش اسم گذاشتم،

00:06:59.754 --> 00:07:01.263
و روی یوتیوب آپلود کردم

00:07:01.263 --> 00:07:03.198
زیر عنوان، «تیم عربی صحبت می کند.»

00:07:03.198 --> 00:07:05.037
(عربی)

00:07:05.037 --> 00:07:06.513
فردایش همین کار را تکرار کردم،

00:07:06.513 --> 00:07:07.520
(عبری)

00:07:07.520 --> 00:07:08.757
تیم عبری صحبت می کند.

00:07:08.757 --> 00:07:11.747
کامنت ها که شروع به آمدن کردند، عالی بودند.

00:07:11.747 --> 00:07:12.746
مثلا نوشته بودند،

00:07:12.746 --> 00:07:15.899
«هیچ وقت یه آمریکایی که عربی حرف بزنه ندیده بودم.»

00:07:15.899 --> 00:07:19.980
(خنده حاضران)

00:07:19.980 --> 00:07:21.808
به نظر شما پرت که نمی گویند؟

00:07:22.688 --> 00:07:24.613
علاوه بر این، چیزهای دیگری هم دریافت می کردم

00:07:24.613 --> 00:07:27.013
«بهتره تلفظ فلان حرف رو تصحیح کنی.»

00:07:27.013 --> 00:07:29.231
یا «این کلمه اینجوری تلفظ میشه.»

00:07:29.231 --> 00:07:31.121
بنابراین، ناگهان زبان آموزی

00:07:31.121 --> 00:07:32.901
از کتاب خواندن به تنهایی

00:07:32.901 --> 00:07:34.533
یا صفحه کامپیوتر شخصی من

00:07:34.533 --> 00:07:35.987
به جهانی بزرگ وارد شد.

00:07:35.987 --> 00:07:37.499
بعد از این بود که دیگر گرفتار شدم.

00:07:37.499 --> 00:07:40.525
جامعه ای از افراد داشتم که 
می توانستم با آن تعامل داشته باشم،

00:07:40.525 --> 00:07:43.247
و در نهایت معلم یا شرکای مکالمه در اختیار داشتم

00:07:43.247 --> 00:07:45.231
برای هر زبانی که اراده می کردم.

00:07:45.231 --> 00:07:47.770
این جا یک ویدئوی کوتاه مونتاژ شده برایتان نمایش می دهم.

00:07:47.946 --> 00:07:52.699
ویدئو: (عربی) تقریبا 6 ماه پیش 
شروع کردم به یادگرفتن عربی.

00:07:54.140 --> 00:07:57.124
(اندونزیایی)


00:07:58.765 --> 00:08:00.286
این ماجرا شروع شد...یک، دو، سه، چهار...

00:08:00.751 --> 00:08:03.103
شاید چهار ماه پیش.

00:08:03.103 --> 00:08:06.187
(عبری) احساس می کنم
خواندن و نوشتن به عربی آسان تر است.

00:08:06.624 --> 00:08:10.261
(اُجیبوه)
به نظر من اُجیبوه قطعا مشکل است!

00:08:10.415 --> 00:08:14.204
(سواحیلی) ولی پریروز آمدم خانه.

00:08:14.536 --> 00:08:18.145
(پشتو) تلفظم چطوره؟ 
خیلی ممنون!

00:08:18.905 --> 00:08:21.750
روز به خیر. خداحافظ!

00:08:24.014 --> 00:08:27.874
(تشویق حاضران)

00:08:28.260 --> 00:08:29.909
تیم دونر: این تبدیل شد به روش من

00:08:29.909 --> 00:08:31.528
در دستیابی و رسیدن به جهان.

00:08:31.528 --> 00:08:33.643
اما در حین این که داشتم 
این زبان ها را یاد می گرفتم،

00:08:33.643 --> 00:08:35.203
با موانعی برخورد کردم.

00:08:35.203 --> 00:08:37.565
اول، نمی دانستم چطور به خودم یاد بدهم.

00:08:37.565 --> 00:08:39.768
در واقع، مطمئنم اگر به بسیاری از شماها بگویند

00:08:39.768 --> 00:08:41.700
که تا ماه بعد باید پشتون یاد بگیرید،

00:08:41.700 --> 00:08:43.185
نمی دانید که باید چه کنید.

00:08:43.185 --> 00:08:44.254
پس شروع کردم به امتحان راه های مختلف.

00:08:44.254 --> 00:08:45.618
این یک راهش است.

00:08:45.618 --> 00:08:48.864
در کلاس زبان لاتین خوانده بودم که سیسرون 
از چیزی صحبت کرده بود

00:08:48.864 --> 00:08:50.520
به نام تکنیک «قصر حافظه.»

00:08:50.520 --> 00:08:51.762
یا همان «لوکوروم».

00:08:51.762 --> 00:08:55.244
که تکنیکی است که در آن آدم از تداعی استفاده می کند.

00:08:55.244 --> 00:08:56.805
مثلا فرض می کنیم می خواهید

00:08:56.805 --> 00:08:58.328
ده کلمه در یک فهرست را یاد بگیرید.

00:08:58.328 --> 00:08:59.912
هر کدام از آن کلمات را در نظر می گیرید

00:08:59.912 --> 00:09:01.744
و به جای حفظ کردنشان در جدول،

00:09:01.744 --> 00:09:04.068
آن ها را در حافظه محیطی و جهت یاب خود بگنجانید.

00:09:04.068 --> 00:09:05.165
به این ترتیب.

00:09:05.165 --> 00:09:06.513
این جا میدان یونیون است.

00:09:06.513 --> 00:09:08.003
مسیر هر روزه من است.

00:09:08.003 --> 00:09:09.200
اگر چشمم را ببندم

00:09:09.200 --> 00:09:11.079
می توانم کاملا شفاف تصورش کنم.

00:09:11.079 --> 00:09:13.343
تصور می کنم که دارم از میدان یونیون عبور می کنم،

00:09:13.343 --> 00:09:15.663
و هر نقطه ای از میدان را که در مغزم ایجاد رزونانس کند

00:09:15.663 --> 00:09:18.376
با یکی از آن کلمات شناسایی می کنم.

00:09:19.076 --> 00:09:20.280
الان نشانتان می دهم که چطوری.

00:09:20.280 --> 00:09:21.926
دارم از خیابان پارک راه می روم.

00:09:21.926 --> 00:09:23.632
به ژاپنی راه رفتن می شود «ایکو»

00:09:23.632 --> 00:09:25.520
کمی جلوتر، به راست می پیچم،

00:09:25.520 --> 00:09:27.772
روی پله ها می نشینم، که می شود «سوارو».

00:09:27.772 --> 00:09:30.276
درست در شمال آن نقطه مجسمه جرج واشنگتن است

00:09:30.276 --> 00:09:32.170
که قبلا فکر می کردم فواره است،

00:09:32.170 --> 00:09:33.750
پس کلمه اش می شود «نومو» یعنی نوشیدن.

00:09:33.750 --> 00:09:36.385
درست بعد از آن، درختی است که می شود قعطش کرد، یعنی «کیرو».

00:09:36.385 --> 00:09:38.434
اگر بخواهید به طرف شمال و کتابفروشی بارنز اند نوبل بروید

00:09:38.434 --> 00:09:39.851
می توانید آنجا بخوانید، یعنی «یومو».

00:09:39.851 --> 00:09:42.860
یا اگر گرسنه باشم و بخواهم به فلافل فروشی محبوبم بروم،

00:09:42.860 --> 00:09:45.870
یک بلاک به طرف غرب می روم، تا چیزی بخورم، یعنی «تابرو».

00:09:45.870 --> 00:09:46.849
یک کلمه جا انداختم؟

00:09:46.849 --> 00:09:49.377
عیبی ندارد. هشت تا از ده تا. بد نیست.

00:09:49.516 --> 00:09:51.216
متوجه شدم که اغلب اوقات

00:09:51.216 --> 00:09:53.359
با تجربه کردن این قبیل روش ها

00:09:53.359 --> 00:09:56.290
می شود زبان آموزی را 
به تجربه ای فعل و انفعالی تبدیل کرد.

00:09:56.290 --> 00:09:58.844
این روش باعث شد که حفظیاتم را بهبود دهم.

00:09:58.844 --> 00:10:00.415
و خیلی هم لذت بخش بود.

00:10:00.415 --> 00:10:01.626
شاید به نظر شما خوب نباشد.

00:10:01.626 --> 00:10:02.746
این هم یک روش دیگر است.

00:10:02.746 --> 00:10:04.381
خیلی از افراد از من می پرسند،

00:10:04.381 --> 00:10:06.977
با یادگیری همزمان این همه زبان،

00:10:06.977 --> 00:10:08.417
چطور آن ها را با هم قاطی نمی کنی؟

00:10:08.417 --> 00:10:10.664
یا این که چطور این همه لغت را یاد می گیری؟

00:10:10.664 --> 00:10:12.416
تا معنی کلمه میز را به اسپانیایی یاد می گیرم و

00:10:12.416 --> 00:10:14.630
معنی کلمه کتاب از گوش دیگرم در می رود.

00:10:14.630 --> 00:10:16.020
کاری که من می کنم این است که
کلمات را یک جا در بر می گیرم.

00:10:16.020 --> 00:10:17.519
مثلا

00:10:17.519 --> 00:10:19.320
این سه کلمه را به زبان اندونزیایی در نظر بگیرید.

00:10:19.320 --> 00:10:22.274
این ها جزو ۵۰ کلمه ای هستند که اول یاد گرفتم.

00:10:22.274 --> 00:10:23.688
کپالا، کابار، کانتور

00:10:23.688 --> 00:10:25.699
که از نظر واژگانی ربطی به هم ندارند.

00:10:25.699 --> 00:10:28.501
«کپالا» یعنی سر. «کابار» یعنی اخبار، و «کانتور» یعنی دفتر کار.

00:10:28.501 --> 00:10:30.667
اما همگی صوت مشابه دارند. «ک» و «آ». 
درست است؟

00:10:30.667 --> 00:10:31.842
کاری که من می کنم،

00:10:31.842 --> 00:10:35.066
این است که کلمات با صدای مشابه را گروه بندی 
و آن ها را حفظ می کنم.

00:10:35.066 --> 00:10:37.291
پس وقتی که کلمه «کاپالا» را در زبان اندونزیایی می شنوم

00:10:37.291 --> 00:10:39.923
خودبه خود به کلمات «کابار» و «کانتور» فکر می کنم.

00:10:39.923 --> 00:10:42.310
در عربی هم همینطور، «اقتصاد»، «استقلال» و «سقوط».

00:10:42.310 --> 00:10:43.899
این سه کلمه بی ربط هستند.

00:10:43.899 --> 00:10:46.382
اولی یعنی اقتصاد، دومی یعنی استقلال و سومی سقوط.

00:10:46.382 --> 00:10:48.652
اما وقتی یکی را بشنوم،...
(خنده حاضران)

00:10:48.652 --> 00:10:51.262
(خنده حاضران)

00:10:51.262 --> 00:10:52.774
بقیه را متبادر می کند

00:10:53.494 --> 00:10:54.536
در عبری هم به همین شکل.

00:10:54.536 --> 00:10:56.011
(عبری)

00:10:56.011 --> 00:10:58.516
با این که معنی این کلمات هست، برگشتن، به خاطر آوردن و درخشیدن.

00:10:58.516 --> 00:11:01.006
یا در فارسی که به هم مرتبط هستند.

00:11:01.006 --> 00:11:02.891
پس وقتی کلمه «پدر» را می شنوم،

00:11:02.891 --> 00:11:03.970
به معنی پدر،

00:11:03.970 --> 00:11:05.689
خود به خود به این کلمات فکر می کنم،

00:11:05.689 --> 00:11:07.263
مادر، برادر، دختر

00:11:07.263 --> 00:11:08.509
مادر، برادر، دختر

00:11:08.509 --> 00:11:10.268
خب این هم یک روش دیگر است،

00:11:10.268 --> 00:11:13.304
نمی گویم که شما را در یادگیری یک زبان روان می کند،

00:11:13.304 --> 00:11:14.896
اما یکی از روش های من

00:11:14.896 --> 00:11:16.845
در برداشتن موانع است.

00:11:16.845 --> 00:11:18.697
شاید بپرسید،

00:11:18.697 --> 00:11:20.909
هدف از این کار چیست؟

00:11:20.909 --> 00:11:22.932
چرا آدم باید پشتو یا اُجیبوه یاد بگیرد

00:11:22.932 --> 00:11:24.344
آن هم وقتی که در نیویورک زندگی می کند؟

00:11:24.344 --> 00:11:26.529
و این کار دلیلی دارد.

00:11:27.165 --> 00:11:29.512
در واقع، من تمام عمرم در نیویورک زندگی کرده ام

00:11:29.512 --> 00:11:32.027
و همیشه از تعداد زبان هایی که

00:11:32.027 --> 00:11:34.094
هر روز آدم می شنود، مغزم سوت می کشد.

00:11:34.094 --> 00:11:37.217
در خیابان که راه می روم، 
بیلبوردهایی می بینم که رویشان چینی یا اسپانیولی نوشته شده.

00:11:37.217 --> 00:11:40.362
کتاب فروشی های روسی می بینم، رستوران هندی و حمام ترکی.

00:11:40.362 --> 00:11:42.220
با وجود این تنوع زبانی،

00:11:42.220 --> 00:11:43.748
فرهنگ غالب آمریکایی

00:11:43.748 --> 00:11:45.366
همچنان یک زبانه است.

00:11:45.366 --> 00:11:47.174
و گر معتقدید که این صحت ندارد،

00:11:47.174 --> 00:11:49.925
نگاه کنید به واکنش ها 
به ویدئوی کوکاکولای سوپربال.


00:11:51.015 --> 00:11:55.264
من هر چه بیشتر در زبان آموزی غرق شدم،

00:11:55.264 --> 00:11:57.048
متوجه شدم که حلقه اجتماعی خودم را دارم

00:11:57.048 --> 00:11:58.502
شامل کسانی که اینجا در نیویورک زبان آموزند.

00:11:58.502 --> 00:12:00.068
می روم به بخش های دیگر نیویورک،

00:12:00.068 --> 00:12:02.462
و در جستجوی کلمه بهتر، خودم را غرق می کنم.

00:12:02.462 --> 00:12:04.121
سعی می کنم تمام روز با آدم ها حرف بزنم،

00:12:04.121 --> 00:12:05.461
نظراتشان را درباره چیزهای مختلف بپرسم،

00:12:05.461 --> 00:12:07.361
و چیزهای جدیدی که یاد گرفته ام را استفاده کنم.

00:12:07.361 --> 00:12:09.719
ویدئو: (روسی) اسم شما چیه؟

00:12:09.719 --> 00:12:10.938
ناتان.
-روزبخیر.

00:12:10.938 --> 00:12:11.984
اسم شما چیه؟

00:12:11.984 --> 00:12:13.770
تیم هستم.

00:12:14.150 --> 00:12:15.611
از دیدنتون خوشحالم.

00:12:15.611 --> 00:12:17.099
من هم از دیدنتون خوشحالم.

00:12:17.099 --> 00:12:18.387
کجایی هستید؟

00:12:18.387 --> 00:12:20.135
(اردو) این کتاب نوشته

00:12:20.135 --> 00:12:22.251
قدرت الله شهاب است.

00:12:23.735 --> 00:12:25.655
نویست یعنی چه؟

00:12:25.655 --> 00:12:28.795
یعنی نویسنده نوشته...

00:12:31.282 --> 00:12:33.036
آهان، خود نوشت

00:12:33.036 --> 00:12:34.728
مثل همان خودنوشت در فارسی!

00:12:34.728 --> 00:12:36.909
شاید آدم مجبور شود از زبان انگلیسی زیاد استفاده کند،

00:12:36.909 --> 00:12:38.250
شاید آدم واقعا

00:12:38.250 --> 00:12:40.336
آنقدر خوب حرف نزند،

00:12:40.336 --> 00:12:42.381
اما نکته اینجاست که آدم می رود بیرون

00:12:42.381 --> 00:12:43.822
و در معرض فضا و آدم ها قرار می گیرد.

00:12:43.822 --> 00:12:45.438
من آنقدرها اردو خوب بلد نیستم،

00:12:45.438 --> 00:12:47.379
و این مکالمه خیلی دست و پا چلفتی بود،

00:12:47.379 --> 00:12:50.407
اما با این همه،
یک کلمه جدید یاد گرفتم: «خودنوشت».

00:12:50.407 --> 00:12:51.977
که هرگز فراموشش نمی کنم.

00:12:51.977 --> 00:12:53.740
خب، مکن است دوباره بپرسید،

00:12:53.740 --> 00:12:55.513
که چی؟

00:12:55.513 --> 00:12:57.342
و من همیشه خیلی سعی کرده ام 
برای افراد توضیح دهم

00:12:57.342 --> 00:12:58.994
انگیزه هایم چیست،

00:12:58.994 --> 00:13:01.491
ولی اغلب احساس می کنم این گفته
از نلسون ماندلا

00:13:01.491 --> 00:13:03.101
بهترین توضیح است.

00:13:03.101 --> 00:13:05.532
«اگر با کسی به زبانی حرف بزنی که می فهمد،

00:13:05.532 --> 00:13:07.159
آن حرف توکله اش فرو می ره.

00:13:07.159 --> 00:13:10.005
اگر با کسی به زبان خودش حرف بزنی، 
به قلبش نفوذ می کند.»

00:13:10.005 --> 00:13:11.256
من متوجه شدم که

00:13:11.256 --> 00:13:12.717
ارتباط فوق العاده ای وجود دارد،

00:13:12.717 --> 00:13:14.158
بین زبان و فرهنگ،

00:13:14.158 --> 00:13:15.520
زبان و اندیشه.

00:13:15.520 --> 00:13:19.015
و راستش را بگویم، مثلا اگر بخواهید فارسی یاد بگیرید،

00:13:19.015 --> 00:13:22.221
دیکشنری را برمی دارید و می گویید: «بلدم بگویم «متشکرم.»

00:13:22.221 --> 00:13:24.091
بلدم بگویم «این چند است؟»

00:13:24.091 --> 00:13:25.573
و بلدم بگویم «خداحافظ.»

00:13:25.573 --> 00:13:27.313
اوه، من فارسی حرف می زنم.»

00:13:27.313 --> 00:13:29.015
احتمالا نه، بیایید نگاهی بیاندازیم.

00:13:29.015 --> 00:13:32.022
در واقع، اگر شما بخواهید از یک کتاب فروشی ایرانی چیزی بخرید،

00:13:32.022 --> 00:13:34.067
از کسی می پرسید، «این چنده؟»

00:13:34.067 --> 00:13:35.733
معمولا طرف جواب می دهد،

00:13:35.733 --> 00:13:37.013
«قابلی نداره.»

00:13:37.013 --> 00:13:38.596
که یعنی «ارزشی نداره.»

00:13:38.596 --> 00:13:39.775
(خنده حاضران)

00:13:39.775 --> 00:13:43.150
این کار که در فرهنگ مردم عجین شده
«تعارف» نام دارد،

00:13:43.150 --> 00:13:45.389
که در آن دو نفری که حرف می زنند،

00:13:45.389 --> 00:13:47.760
هر دو تلاش می کنند از دیگری فروتن تر باشند.

00:13:47.760 --> 00:13:49.264
پس وقتی می خواهم کتاب بخرم،

00:13:49.264 --> 00:13:51.906
بی ادبانه است اگر طرف بگوید «قیمتش پنج دلار می شه».

00:13:51.906 --> 00:13:53.853
باید بگوید «قابلی نداره، خواهش می کنم.»

00:13:53.853 --> 00:13:55.917
چقدر خوش تیپ هستین، چقدر بااستعداد،

00:13:55.917 --> 00:13:56.745
(خنده حاضران)

00:13:56.745 --> 00:13:59.224
مال خودت، اصلا حرف پول را نزن.»

00:13:59.224 --> 00:14:00.767
(خنده حاضران)

00:14:00.767 --> 00:14:04.276
یا ممکن است چیزی شبیه این عبارت را بشنوید:

00:14:04.276 --> 00:14:05.752
اگر بخواهید از کسی تشکر کنید،

00:14:05.752 --> 00:14:08.029
یا مراتب قدردانی خودتان را نشان دهید،

00:14:08.029 --> 00:14:09.370
یا بگویید «از دیدنتون خوشحالم»،

00:14:09.370 --> 00:14:12.230
می توانم بگویم، «خب، بلدم به فارسی بگویم متشکرم.

00:14:12.230 --> 00:14:13.735
پس فارسی بلدم.»
شاید به اندازه کافی بلد نیستید.

00:14:13.735 --> 00:14:16.776
وقتی با ایرانی ها حرف می زنم، این عبارت را زیاد می شنوم،

00:14:16.776 --> 00:14:17.852
«قربانت برم.»

00:14:17.852 --> 00:14:18.910
که معنی لغوی اش می شود،

00:14:18.910 --> 00:14:22.770
الهی جانم را برایت بدهم.»
(خنده حاضران)

00:14:22.770 --> 00:14:24.771
باز می گویم، این خیلی شاعرانه است

00:14:24.771 --> 00:14:26.723
شاید بگویید ملودراماتیک است.

00:14:27.833 --> 00:14:31.598
اما این همان چیزی است که آدم باید
برای درکش، فرهنگ را بفهمد.

00:14:32.536 --> 00:14:34.263
نمی خواهم مبالغه کنم،

00:14:34.263 --> 00:14:37.266
چون، فکرش را بکنید، ما در انگلیسی هم
عین همین ها را داریم.

00:14:37.266 --> 00:14:39.006
اگر از کسی بپرسید «چطوری؟»

00:14:39.006 --> 00:14:40.451
انتظار دارید چه بشنوید؟

00:14:40.451 --> 00:14:41.209
«خوبم.»

00:14:41.209 --> 00:14:43.355
اگر جواب دیگری بدهید، 
من علاقه ای به شنیدنش ندارم.

00:14:43.355 --> 00:14:44.896
(خنده حاضران)

00:14:44.896 --> 00:14:46.035
اما در هر صورت این کار را می کنیم.

00:14:46.035 --> 00:14:47.217
می گوییم «خدا پشت و پناهت.»

00:14:47.217 --> 00:14:49.870
حتی اگر هیچ بعد دینی و مذهبی وجود نداشته باشد،

00:14:49.870 --> 00:14:51.527
وقتی کسی عطسه می کند. درست است؟

00:14:51.527 --> 00:14:54.123
جالب است که ما فکر می کنیم

00:14:54.123 --> 00:14:55.533
بیشتر زبان شناسان معتقدند

00:14:55.533 --> 00:14:58.501
زبان به شکل ذاتی بر طرز فکر آدم تاثیر نمی گذارد.

00:14:58.501 --> 00:15:01.444
درست. هیچ زبانی نیست که باعث شود 
شما تبدیل به نابغه ریاضی شوید.

00:15:01.444 --> 00:15:03.152
هیچ زبانی نیست که

00:15:03.152 --> 00:15:05.563
فهم مسئله های منطقی را غیرممکن کند.

00:15:05.563 --> 00:15:08.034
اما زبان و فرهنگ رابطه واقعی دارند.

00:15:08.034 --> 00:15:09.868
زبان می تواند چیزهایی زیادی را به آدم بگوید

00:15:09.868 --> 00:15:11.604
درباره طرز فکر فرهنگی یک نفر.

00:15:11.604 --> 00:15:13.079
و در واقع روی کره زمین،

00:15:13.079 --> 00:15:16.228
هر دو هفته، یک زبان می میرد.

00:15:16.228 --> 00:15:17.750
و هیچ آدم دیگری به آن تکلم نمی کند.

00:15:17.750 --> 00:15:19.774
به خاطر جنگ، قحطی،

00:15:19.774 --> 00:15:21.730
خیلی اوقات فقط به خاطر جذب شدن در جامعه دیگر.

00:15:21.730 --> 00:15:24.483
شاید برای من آسان تر باشد 
که به زبان روستایم حرف نزنم

00:15:24.483 --> 00:15:26.245
ولی در عوض، مثلا عربی حرف بزنم.

00:15:26.245 --> 00:15:28.763
یا شاید از قبیله ای در آمازون باشم،

00:15:28.763 --> 00:15:30.070
زیستگاهم نابود شده،

00:15:30.070 --> 00:15:32.819
و منطقی تر این است که زبان پرتغالی یاد بگیرم

00:15:32.819 --> 00:15:34.874
و فرهنگم را از دست بدهم.

00:15:34.874 --> 00:15:36.064
فکرش را بکنید.

00:15:36.064 --> 00:15:38.264
دو ماه دیگر اول آوریل است.

00:15:38.264 --> 00:15:40.349
برای خیلی از شما ممکن است که این تاریخ 
پر از استرس باشد

00:15:40.349 --> 00:15:41.864
چون یا تاریخ تحویل مقاله دانشگاهی تان است،

00:15:41.864 --> 00:15:42.780
یا زمان پرداخت کرایه خانه.

00:15:42.780 --> 00:15:45.105
اما برای دو گروه از افراد
در سرتاسر جهان،

00:15:45.105 --> 00:15:47.860
برای دو فرهنگ، این تاریخ به معنای
مرگ زبانشان است.

00:15:47.860 --> 00:15:50.745
مرگ افسانه ها، تاریخ و فرهنگ فولکورشان.

00:15:50.745 --> 00:15:52.495
مرگ فهمشان از جهان است.

00:15:52.495 --> 00:15:54.684
حالا این که شما زبان اسپانیایی تان را تقویت می کنید،

00:15:54.684 --> 00:15:56.496
و به کلاس زبان ژاپنی می روید،

00:15:56.496 --> 00:15:58.788
مرگ زبان را متوقف نمی کند.

00:15:59.228 --> 00:16:02.770
اما این تلاش ها باعث می شود که شما 
فکرتان را به این ایده باز کنید

00:16:02.770 --> 00:16:05.517
که زبان در ذات خود،

00:16:05.517 --> 00:16:08.743
نماینده یک دیدگاه فرهنگی جهانی است.

00:16:08.743 --> 00:16:11.490
و آنچه که امروز در این جلسه TEDxTeen
شاید به شما عرضه کنم

00:16:11.490 --> 00:16:13.003
این است:

00:16:13.003 --> 00:16:14.983
می توان به آسانی کلمات را ترجمه کرد

00:16:14.983 --> 00:16:17.377
اما معنا و مفهموم را به آسانی نمی توان ترجمه کرد.

00:16:17.377 --> 00:16:18.382
متشکرم

00:16:18.382 --> 00:16:19.858
(تشویق حاضران)