WEBVTT

00:00:07.420 --> 00:00:12.350
เส้นชัยอยู่อีกไม่ไกล 
และคุณก็กำลังเร่งความเร็วขึ้นอีก

00:00:12.350 --> 00:00:15.480
คุณซอยเท้าเร็วขึ้น คุณหายใจแรงขึ้น

00:00:15.480 --> 00:00:17.021
หัวใจของคุณเต้นแรง

00:00:17.021 --> 00:00:20.526
และเหงื่อก็ไหลลงมาตามผิวหนัง

00:00:20.526 --> 00:00:23.162
สารที่ว่านี้เกิดขึ้นมาได้อย่างไร

00:00:23.162 --> 00:00:26.460
และเพื่อจุดประสงค์ใดกันแน่

NOTE Paragraph

00:00:26.460 --> 00:00:29.782
เราเสียเหงื่อได้จากหลายกรณี

00:00:29.782 --> 00:00:30.896
การกินอาหารรสจัดจ้าน

00:00:30.896 --> 00:00:31.871
ความประหม่า

00:00:31.871 --> 00:00:33.589
และเมื่อคุณป่วย

00:00:33.589 --> 00:00:37.892
แต่มันเกิดขึ้นได้บ่อยที่สุด
เมื่อเราออกกำลังกาย

00:00:37.892 --> 00:00:41.403
ในกรณีนี้ การเสียเหงื่อเกิดขึ้น
เพื่อตอบสนองการเคลื่อนไหว

00:00:41.403 --> 00:00:43.902
ที่เกิดขึ้นอยู่ภายในเซลล์

00:00:43.902 --> 00:00:47.093
เมื่อคุณเร่งจังหวะ
กล้ามเนื้อของคุณทำงานมากขึ้น

00:00:47.093 --> 00:00:49.851
และต้องการพลังงานมากขึ้น

00:00:49.851 --> 00:00:52.693
กระบวนการที่เรียกว่า การหายใจระดับเซลล์

00:00:52.693 --> 00:00:56.913
บริโภคกลูโคสและออกซิเจน
เพื่อสร้าง ATP

00:00:56.913 --> 00:01:00.545
หน่วยพลังงานที่ใช้ในเซลล์

00:01:00.545 --> 00:01:05.841
กระบวนการนี้ส่วนใหญ่จะเกิดขึ้น
ในโครงสร้างที่เรียกว่า ไมโทคอนเดรีย

NOTE Paragraph

00:01:05.841 --> 00:01:07.275
ยิ่งเราเคลื่อนไหวมาก

00:01:07.275 --> 00:01:11.713
ไมโทคอนเดรียก็ยิ่งทำงานมากขึ้น
และให้พลังงานกับร่างกายของคุณ

00:01:11.713 --> 00:01:14.335
การทำงานทั้งหมดนี้มาพร้อมกับค่าเหนื่อย

00:01:14.335 --> 00:01:18.568
เมื่อเซลล์สลาย ATP 
พวกมันปลดปล่อยความร้อนออกมา

00:01:18.568 --> 00:01:23.002
ความร้อนดังกล่าวกระตุ้นหน่วยรับอุณหภูมิ
ที่มีอยู่ทั่วไปบนร่างกาย

NOTE Paragraph

00:01:23.002 --> 00:01:27.005
ตัวรับอุณหภูมิเหล่านี้สัมผัสได้
ถึงความร้อนจากเซลล์กล้ามเนื้อที่มากเกินไป

00:01:27.005 --> 00:01:30.713
และส่งข้อมูลนี้ไปยังไฮโปทาลามัส

00:01:30.713 --> 00:01:32.991
ซึ่งกำกับควบคุมอุณหภูมิของร่างกาย

00:01:32.991 --> 00:01:34.475
ไฮโปทาลามัสตอบสนอ

00:01:34.475 --> 00:01:37.825
โดยการส่งสัญญาณ
ผ่านระบบประสาทซิมพาทีติก

00:01:37.825 --> 00:01:40.695
และต่อมเหงื่อในผิวหนังของคุณ

00:01:40.695 --> 00:01:42.896
พวกมันกระจายอยู่ทั่วไปบนร่างกาย

00:01:42.896 --> 00:01:46.786
ซึ่งโดยมากจะพบได้ที่ฝ่ามือ

00:01:46.786 --> 00:01:48.426
ฝ่าเท้า

00:01:48.426 --> 00:01:50.025
และบนศีรษะ

NOTE Paragraph

00:01:50.025 --> 00:01:52.845
เมื่อต่อมเหงื่อเริ่มได้รับสัญญาณ

00:01:52.845 --> 00:01:56.121
ของไหลรอบ ๆ เซลล์ในฐานที่ขดไปมาของมัน

00:01:56.121 --> 00:01:59.986
มีปริมาณโซเดียมและคลอไรด์อยู่สูง

00:01:59.986 --> 00:02:03.531
เซลล์จะดันประจุเหล่านี้เข้าสู่ท่อกลวง

00:02:03.531 --> 00:02:06.176
ที่วิ่งผ่านต่อมเหงื่อ

00:02:06.176 --> 00:02:09.757
จากนั้น เพราะว่าความเค็มี่อยู่ภายในท่อ
สูงกว่าภายนอก

00:02:09.757 --> 00:02:13.555
น้ำจึงเคลื่อนจากท่อโดยการออสโมซิส

NOTE Paragraph

00:02:13.555 --> 00:02:18.268
เมื่อสิ่งที่เรียกว่าการหลั่งปฐมภูมิ
เกิดขึ้นที่ฐานของท่อแล้ว

00:02:18.268 --> 00:02:24.057
ความดันน้ำจึงดันมันขึ้นไปตามความยาวของท่อ

00:02:24.057 --> 00:02:25.818
ก่อนที่มันจะซึมออกสู่ผิวหนัง

00:02:25.818 --> 00:02:29.968
เซลล์ที่เรียงตัวอยู่รอบท่อจะดึงเกลือกลับมา
ให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

00:02:29.968 --> 00:02:32.057
กระบวนการนี้ก็จะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง

NOTE Paragraph

00:02:32.057 --> 00:02:35.147
น้ำในเหงื่อดึงเอาพลังงานความร้อนจากร่างกาย

00:02:35.147 --> 00:02:39.027
และจากนั้นพามันระเหยออกไป
เมื่อมันไปถึงผิวหนัง

00:02:39.027 --> 00:02:43.498
ซึ่งเป็นการลดอุณหภูมิร่างกาย

00:02:43.498 --> 00:02:46.494
กระบวนการนี้เรียกว่า 
การทำให้เย็นโดยการระเหย

00:02:46.494 --> 00:02:49.479
ซึ่งเป็นการปรับตัวที่สำคัญมาก
สำหรับบรรพบุรุษของเรา

NOTE Paragraph

00:02:49.479 --> 00:02:53.199
ผลจากการทำให้เย็นนี้
ไม่ได้เพียงแต่เป็นประโยชน์เมื่อออกกำลังกาย

00:02:53.199 --> 00:02:56.796
เราเสียเหงื่อให้กับกรณีอื่น ๆ ด้วย

NOTE Paragraph

00:02:56.796 --> 00:03:02.269
การกินอาหาร โดยเฉพาะอาหารที่รสจัดจ้าน
ทำให้บางคนเหงือแตกเต็มหน้าผาก

00:03:02.269 --> 00:03:06.771
มันเกิดขึ้นเพราะเครื่องเทศกระตุ้น
การตอบสนองของเส้นประสาทเดียวกันในสมอง

00:03:06.771 --> 00:03:12.600
ที่กระตุ้นตัวรับอุณหภูมิ
ซึ่งมักสนองตอบความร้อนที่เพิ่มขึ้น

00:03:12.600 --> 00:03:15.935
การเสียเหงื่อยังเป็นส่วนหนึ่ง
ของการตอบสนองว่าจะหนีหรือสู้

00:03:15.935 --> 00:03:19.991
ที่ถูกกระตุ้นโดยเหตุการณ์ที่ตึงเครียด
อย่างเช่นการขอใครสักคนเป็นแฟน

00:03:19.991 --> 00:03:22.290
หรือในการสัมภาษณ์งาน

00:03:22.290 --> 00:03:25.821
มันเกิดขึ้นเพราะอะดรีนาลีน
กระตุ้นการทำงานของกล้ามเนื้อ

00:03:25.821 --> 00:03:28.751
และทำให้หลอดเลือดขยายตัว

00:03:28.751 --> 00:03:33.481
ซึ่งการกระตุ้นทั้งสองนี้
เพิ่มความร้อนและกระตุ้นการหลั่งเหงื่อ

00:03:33.481 --> 00:03:36.780
และการเสียเหงี่อนี้
ยังเกิดขึ้นได้เมื่อเราป่วย

NOTE Paragraph

00:03:36.780 --> 00:03:39.521
เมื่อเราเป็นไข้
เราเสียเหงื่อเพราะเกิดการติดเชื้อ

00:03:39.521 --> 00:03:43.281
ซึ่งกระตุ้นไฮโปทาลามัส
ให้เพิ่มการทำงานของกล้ามเนื้อ

00:03:43.281 --> 00:03:46.951
ซึ่งส่งผลให้เกิดการปลดปล่อยพลังงาน
ออกมาเป็นความร้อน

00:03:46.951 --> 00:03:49.021
ความร้อนที่เพิ่มขึ้นนั้น

00:03:49.021 --> 00:03:54.482
เป็นกลไกการป้องกันที่ทำให้ร่างกายของคุณ
ไม่เหมาะสมต่อการเติบโตของเชื้อโรค

00:03:54.482 --> 00:03:58.163
เช่นเดียวกับการวิ่ง การเสียเหงื่อ
ยังช่วยให้ร่างกายถ่ายเทความร้อนออกไป

NOTE Paragraph

00:03:58.163 --> 00:04:00.561
เมื่อเราหมดไข้
หรือคุณเข้าเส้นชัยแล้ว

00:04:00.561 --> 00:04:03.960
ตัวรับอุณหภูมิจะสัมผัสได้
ถึงความร้อนที่ลดลง

00:04:03.960 --> 00:04:08.473
และไฮโปทาลามัสก็จะจบการตอบสนอง
การหลั่งเหงื่อของคุณ

00:04:08.473 --> 00:04:10.352
ในบางกรณี หลังจากการวิ่ง

00:04:10.352 --> 00:04:13.004
ไฮโปทาลามัสยังส่งสัญญาณ
ไปยังร่างกายของคุณ

00:04:13.004 --> 00:04:16.452
ว่าคุณต้องการทดแทนน้ำ
ที่สูญเสียออกไปในรูปของเหงื่อ

NOTE Paragraph

00:04:16.452 --> 00:04:19.411
ฉะนั้น ครั้งหน้า เมื่อคุณกำลังพยายาม
วิ่งเข้าเส้นชัย

00:04:19.411 --> 00:04:23.386
คิดว่าเหงื่อก็เป็นเสมือนเครื่องปรับระดับ

00:04:23.386 --> 00:04:26.193
ที่จะทำให้คุณไปได้ไกลกว่าเดิม