1
00:00:07,420 --> 00:00:12,350
เส้นชัยอยู่อีกไม่ไกล 
และคุณก็กำลังเร่งความเร็วขึ้นอีก

2
00:00:12,350 --> 00:00:15,480
คุณซอยเท้าเร็วขึ้น คุณหายใจแรงขึ้น

3
00:00:15,480 --> 00:00:17,021
หัวใจของคุณเต้นแรง

4
00:00:17,021 --> 00:00:20,526
และเหงื่อก็ไหลลงมาตามผิวหนัง

5
00:00:20,526 --> 00:00:23,162
สารที่ว่านี้เกิดขึ้นมาได้อย่างไร

6
00:00:23,162 --> 00:00:26,460
และเพื่อจุดประสงค์ใดกันแน่

7
00:00:26,460 --> 00:00:29,782
เราเสียเหงื่อได้จากหลายกรณี

8
00:00:29,782 --> 00:00:30,896
การกินอาหารรสจัดจ้าน

9
00:00:30,896 --> 00:00:31,871
ความประหม่า

10
00:00:31,871 --> 00:00:33,589
และเมื่อคุณป่วย

11
00:00:33,589 --> 00:00:37,892
แต่มันเกิดขึ้นได้บ่อยที่สุด
เมื่อเราออกกำลังกาย

12
00:00:37,892 --> 00:00:41,403
ในกรณีนี้ การเสียเหงื่อเกิดขึ้น
เพื่อตอบสนองการเคลื่อนไหว

13
00:00:41,403 --> 00:00:43,902
ที่เกิดขึ้นอยู่ภายในเซลล์

14
00:00:43,902 --> 00:00:47,093
เมื่อคุณเร่งจังหวะ
กล้ามเนื้อของคุณทำงานมากขึ้น

15
00:00:47,093 --> 00:00:49,851
และต้องการพลังงานมากขึ้น

16
00:00:49,851 --> 00:00:52,693
กระบวนการที่เรียกว่า การหายใจระดับเซลล์

17
00:00:52,693 --> 00:00:56,913
บริโภคกลูโคสและออกซิเจน
เพื่อสร้าง ATP

18
00:00:56,913 --> 00:01:00,545
หน่วยพลังงานที่ใช้ในเซลล์

19
00:01:00,545 --> 00:01:05,841
กระบวนการนี้ส่วนใหญ่จะเกิดขึ้น
ในโครงสร้างที่เรียกว่า ไมโทคอนเดรีย

20
00:01:05,841 --> 00:01:07,275
ยิ่งเราเคลื่อนไหวมาก

21
00:01:07,275 --> 00:01:11,713
ไมโทคอนเดรียก็ยิ่งทำงานมากขึ้น
และให้พลังงานกับร่างกายของคุณ

22
00:01:11,713 --> 00:01:14,335
การทำงานทั้งหมดนี้มาพร้อมกับค่าเหนื่อย

23
00:01:14,335 --> 00:01:18,568
เมื่อเซลล์สลาย ATP 
พวกมันปลดปล่อยความร้อนออกมา

24
00:01:18,568 --> 00:01:23,002
ความร้อนดังกล่าวกระตุ้นหน่วยรับอุณหภูมิ
ที่มีอยู่ทั่วไปบนร่างกาย

25
00:01:23,002 --> 00:01:27,005
ตัวรับอุณหภูมิเหล่านี้สัมผัสได้
ถึงความร้อนจากเซลล์กล้ามเนื้อที่มากเกินไป

26
00:01:27,005 --> 00:01:30,713
และส่งข้อมูลนี้ไปยังไฮโปทาลามัส

27
00:01:30,713 --> 00:01:32,991
ซึ่งกำกับควบคุมอุณหภูมิของร่างกาย

28
00:01:32,991 --> 00:01:34,475
ไฮโปทาลามัสตอบสนอ

29
00:01:34,475 --> 00:01:37,825
โดยการส่งสัญญาณ
ผ่านระบบประสาทซิมพาทีติก

30
00:01:37,825 --> 00:01:40,695
และต่อมเหงื่อในผิวหนังของคุณ

31
00:01:40,695 --> 00:01:42,896
พวกมันกระจายอยู่ทั่วไปบนร่างกาย

32
00:01:42,896 --> 00:01:46,786
ซึ่งโดยมากจะพบได้ที่ฝ่ามือ

33
00:01:46,786 --> 00:01:48,426
ฝ่าเท้า

34
00:01:48,426 --> 00:01:50,025
และบนศีรษะ

35
00:01:50,025 --> 00:01:52,845
เมื่อต่อมเหงื่อเริ่มได้รับสัญญาณ

36
00:01:52,845 --> 00:01:56,121
ของไหลรอบ ๆ เซลล์ในฐานที่ขดไปมาของมัน

37
00:01:56,121 --> 00:01:59,986
มีปริมาณโซเดียมและคลอไรด์อยู่สูง

38
00:01:59,986 --> 00:02:03,531
เซลล์จะดันประจุเหล่านี้เข้าสู่ท่อกลวง

39
00:02:03,531 --> 00:02:06,176
ที่วิ่งผ่านต่อมเหงื่อ

40
00:02:06,176 --> 00:02:09,757
จากนั้น เพราะว่าความเค็มี่อยู่ภายในท่อ
สูงกว่าภายนอก

41
00:02:09,757 --> 00:02:13,555
น้ำจึงเคลื่อนจากท่อโดยการออสโมซิส

42
00:02:13,555 --> 00:02:18,268
เมื่อสิ่งที่เรียกว่าการหลั่งปฐมภูมิ
เกิดขึ้นที่ฐานของท่อแล้ว

43
00:02:18,268 --> 00:02:24,057
ความดันน้ำจึงดันมันขึ้นไปตามความยาวของท่อ

44
00:02:24,057 --> 00:02:25,818
ก่อนที่มันจะซึมออกสู่ผิวหนัง

45
00:02:25,818 --> 00:02:29,968
เซลล์ที่เรียงตัวอยู่รอบท่อจะดึงเกลือกลับมา
ให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

46
00:02:29,968 --> 00:02:32,057
กระบวนการนี้ก็จะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง

47
00:02:32,057 --> 00:02:35,147
น้ำในเหงื่อดึงเอาพลังงานความร้อนจากร่างกาย

48
00:02:35,147 --> 00:02:39,027
และจากนั้นพามันระเหยออกไป
เมื่อมันไปถึงผิวหนัง

49
00:02:39,027 --> 00:02:43,498
ซึ่งเป็นการลดอุณหภูมิร่างกาย

50
00:02:43,498 --> 00:02:46,494
กระบวนการนี้เรียกว่า 
การทำให้เย็นโดยการระเหย

51
00:02:46,494 --> 00:02:49,479
ซึ่งเป็นการปรับตัวที่สำคัญมาก
สำหรับบรรพบุรุษของเรา

52
00:02:49,479 --> 00:02:53,199
ผลจากการทำให้เย็นนี้
ไม่ได้เพียงแต่เป็นประโยชน์เมื่อออกกำลังกาย

53
00:02:53,199 --> 00:02:56,796
เราเสียเหงื่อให้กับกรณีอื่น ๆ ด้วย

54
00:02:56,796 --> 00:03:02,269
การกินอาหาร โดยเฉพาะอาหารที่รสจัดจ้าน
ทำให้บางคนเหงือแตกเต็มหน้าผาก

55
00:03:02,269 --> 00:03:06,771
มันเกิดขึ้นเพราะเครื่องเทศกระตุ้น
การตอบสนองของเส้นประสาทเดียวกันในสมอง

56
00:03:06,771 --> 00:03:12,600
ที่กระตุ้นตัวรับอุณหภูมิ
ซึ่งมักสนองตอบความร้อนที่เพิ่มขึ้น

57
00:03:12,600 --> 00:03:15,935
การเสียเหงื่อยังเป็นส่วนหนึ่ง
ของการตอบสนองว่าจะหนีหรือสู้

58
00:03:15,935 --> 00:03:19,991
ที่ถูกกระตุ้นโดยเหตุการณ์ที่ตึงเครียด
อย่างเช่นการขอใครสักคนเป็นแฟน

59
00:03:19,991 --> 00:03:22,290
หรือในการสัมภาษณ์งาน

60
00:03:22,290 --> 00:03:25,821
มันเกิดขึ้นเพราะอะดรีนาลีน
กระตุ้นการทำงานของกล้ามเนื้อ

61
00:03:25,821 --> 00:03:28,751
และทำให้หลอดเลือดขยายตัว

62
00:03:28,751 --> 00:03:33,481
ซึ่งการกระตุ้นทั้งสองนี้
เพิ่มความร้อนและกระตุ้นการหลั่งเหงื่อ

63
00:03:33,481 --> 00:03:36,780
และการเสียเหงี่อนี้
ยังเกิดขึ้นได้เมื่อเราป่วย

64
00:03:36,780 --> 00:03:39,521
เมื่อเราเป็นไข้
เราเสียเหงื่อเพราะเกิดการติดเชื้อ

65
00:03:39,521 --> 00:03:43,281
ซึ่งกระตุ้นไฮโปทาลามัส
ให้เพิ่มการทำงานของกล้ามเนื้อ

66
00:03:43,281 --> 00:03:46,951
ซึ่งส่งผลให้เกิดการปลดปล่อยพลังงาน
ออกมาเป็นความร้อน

67
00:03:46,951 --> 00:03:49,021
ความร้อนที่เพิ่มขึ้นนั้น

68
00:03:49,021 --> 00:03:54,482
เป็นกลไกการป้องกันที่ทำให้ร่างกายของคุณ
ไม่เหมาะสมต่อการเติบโตของเชื้อโรค

69
00:03:54,482 --> 00:03:58,163
เช่นเดียวกับการวิ่ง การเสียเหงื่อ
ยังช่วยให้ร่างกายถ่ายเทความร้อนออกไป

70
00:03:58,163 --> 00:04:00,561
เมื่อเราหมดไข้
หรือคุณเข้าเส้นชัยแล้ว

71
00:04:00,561 --> 00:04:03,960
ตัวรับอุณหภูมิจะสัมผัสได้
ถึงความร้อนที่ลดลง

72
00:04:03,960 --> 00:04:08,473
และไฮโปทาลามัสก็จะจบการตอบสนอง
การหลั่งเหงื่อของคุณ

73
00:04:08,473 --> 00:04:10,352
ในบางกรณี หลังจากการวิ่ง

74
00:04:10,352 --> 00:04:13,004
ไฮโปทาลามัสยังส่งสัญญาณ
ไปยังร่างกายของคุณ

75
00:04:13,004 --> 00:04:16,452
ว่าคุณต้องการทดแทนน้ำ
ที่สูญเสียออกไปในรูปของเหงื่อ

76
00:04:16,452 --> 00:04:19,411
ฉะนั้น ครั้งหน้า เมื่อคุณกำลังพยายาม
วิ่งเข้าเส้นชัย

77
00:04:19,411 --> 00:04:23,386
คิดว่าเหงื่อก็เป็นเสมือนเครื่องปรับระดับ

78
00:04:23,386 --> 00:04:26,193
ที่จะทำให้คุณไปได้ไกลกว่าเดิม