WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:03.000
ดิฉันอยากให้พวกคุณลองมองเด็กคนนี้

00:00:03.000 --> 00:00:06.000
สิ่งที่ดึงดูดความสนใจ คือดวงตาของเธอ

00:00:06.000 --> 00:00:09.000
และผิวพรรณที่คุณอยากสัมผัส

00:00:09.000 --> 00:00:12.000
แต่วันนี้ ดิฉันจะพูดถึงสิ่งที่คุณไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

00:00:12.000 --> 00:00:15.000
นั่นคือสิ่งที่เกิดอะไรขึ้นในสมองน้อยๆของเธอ

00:00:16.000 --> 00:00:18.000
เครื่องมือสมัยใหม่ทางประสาทวิทยาศาสตร์

00:00:18.000 --> 00:00:21.000
จะแสดงให้พวกเราเห็นว่ามีอะไรเกิดขึ้นบนนั้น

00:00:21.000 --> 00:00:24.000
เป็นเรื่องที่เรายังจัดว่าค่อนข้างลี้ลับ

00:00:24.000 --> 00:00:26.000
และสิ่งที่พวกเราศึกษาอยู่

00:00:26.000 --> 00:00:28.000
กำลังจะเปิดเผยให้พวกเราเห็น

00:00:28.000 --> 00:00:31.000
ในประเด็นที่นักประพันธ์บทกลอนโรแมนติก

00:00:31.000 --> 00:00:34.000
ใช้คำบรรยายว่า "การเปิดรับจากสรวงสวรรค์"

00:00:34.000 --> 00:00:36.000
ของสมองเด็กทารก

NOTE Paragraph

00:00:36.000 --> 00:00:38.000
ที่เราเห็นในภาพนี้

00:00:38.000 --> 00:00:40.000
เธอเป็นแม่คนหนึ่งในประเทศอินเดีย

00:00:40.000 --> 00:00:42.000
เธอพูดภาษาโคโร่

00:00:42.000 --> 00:00:44.000
ซึ่งเป็นภาษาที่เพิ่งค้นพบไม่นาน

00:00:44.000 --> 00:00:46.000
เธอใช้ภาษานี้กับทายาทของเธอ

00:00:46.000 --> 00:00:48.000
คุณแม่คนนี้

00:00:48.000 --> 00:00:51.000
และผู้คนอีกกว่า 800 ชีวิตทั่วโลกที่ใช้ภาษานี้

00:00:51.000 --> 00:00:54.000
ต่างเข้าใจในแนวทางเดียวกันว่า การที่จะอนุรักษ์ภาษานี้ไว้

00:00:54.000 --> 00:00:57.000
พวกเขาจำเป็นต้องใช้ภาษาดังกล่าวพูดกับเด็กทารก

00:00:57.000 --> 00:01:00.000
ทีนี้ ปัญหาที่น่าฉงนใจก็เกิดขึ้น

00:01:00.000 --> 00:01:02.000
นั่นก็คือ "ทำไมคนเราถึงอนุรักษ์ภาษา

00:01:02.000 --> 00:01:05.000
ด้วยการสื่อสารกับพวกเรากันเอง หรือผู้ใหญ่ไม่ได้?"

00:01:05.000 --> 00:01:08.000
เอาล่ะค่ะ นั่นเป็นเพราะการทำงานของสมองคุณ

00:01:08.000 --> 00:01:10.000
ที่เราเห็นนี้

00:01:10.000 --> 00:01:13.000
คือ "ภาษา" มีช่วงเวลาเรียนรู้ที่จำกัด

00:01:13.000 --> 00:01:16.000
สำหรับสไลด์นี้ แนวนอนหมายถึงอายุของพวกคุณ

00:01:16.000 --> 00:01:19.000
(เสียงหัวเราะ)

00:01:19.000 --> 00:01:21.000
และในแนวตั้ง คุุณจะเห็นถึง

00:01:21.000 --> 00:01:23.000
ความสามารถในการเรียนรู้ภาษาที่สองของคุณ

00:01:23.000 --> 00:01:25.000
ทารกและเด็กถือเป็นอัจฉริยะ

00:01:25.000 --> 00:01:27.000
จนถึงอายุเจ็ดขวบ

00:01:27.000 --> 00:01:30.000
แล้วจะค่อยๆลดลงตามลำดับ

00:01:30.000 --> 00:01:32.000
จะเห็นได้ว่าวัยรุ่นได้หลุดออกจากกรอบนี้ไปแล้ว

00:01:32.000 --> 00:01:35.000
ไม่มีนักวิทยาศาสตร์คนไหนแย้งในจุดนี้

00:01:35.000 --> 00:01:37.000
ห้องทดลองทั่วทุกมุมโลก

00:01:37.000 --> 00:01:40.000
ต่างพยายามหาเหตุผลให้ได้ว่า ทำไมมันถึงเป็นเช่นนี้

NOTE Paragraph

00:01:40.000 --> 00:01:42.000
สำหรับในห้องทดลองดิฉัน

00:01:42.000 --> 00:01:44.000
จะมุ่งเน้นในระยะพัฒนาการแรกๆของช่วงวิกฤต

00:01:44.000 --> 00:01:46.000
ซึ่งเป็นช่วงที่

00:01:46.000 --> 00:01:49.000
ทารกพยายามแยกแยะว่าเสียงไหนใช้ในภาษาแม่ของพวกเขา

00:01:49.000 --> 00:01:52.000
เราเชื่อว่า ด้วยการศึกษาวิธีที่ทารกเหล่านี้ใช้เรียนรู้เรื่องเสียง

00:01:52.000 --> 00:01:54.000
จะทำให้เรามีต้นแบบของส่วนที่เหลือของภาษา

00:01:54.000 --> 00:01:57.000
และอาจได้ข้อมูลเกี่ยวกับช่วงเวลาเรียนรู้จำกัดที่อาจมีอยู่ในวัยเด็ก

00:01:57.000 --> 00:01:59.000
สำหรับการพัฒนาการทางด้านสังคม ด้านอารมณ์

00:01:59.000 --> 00:02:01.000
และด้านการคิด

00:02:01.000 --> 00:02:03.000
พวกเราจึงได้ศึกษาในตัวทารก

00:02:03.000 --> 00:02:05.000
โดยใช้เทคนิคที่พวกเราใช้กันทั่วโลก

00:02:05.000 --> 00:02:07.000
และเสียงในทุกๆภาษา

00:02:07.000 --> 00:02:09.000
เด็กๆจะนั่งบนตักพ่อแม่

00:02:09.000 --> 00:02:11.000
แล้วเราก็ฝึกให้พวกเขาหันหน้าหาเมื่อเสียงเปลี่ยน

00:02:11.000 --> 00:02:13.000
เช่นจากเสียง "ah..." ไปเป็น "ee..."

00:02:13.000 --> 00:02:15.000
เมื่อพวกเขาตอบสนองในเวลาที่เหมาะสม

00:02:15.000 --> 00:02:17.000
กล่องสีดำจะเปล่งแสง

00:02:17.000 --> 00:02:19.000
ตามด้วยหมีแพนด้าจะตีกลองรัว

00:02:19.000 --> 00:02:21.000
เด็ก 6 ขวบชอบกิจกรรมนี้ทีเดียว

NOTE Paragraph

00:02:21.000 --> 00:02:23.000
ว่าแต่...เราได้ข้อมูลอะไรบ้างล่ะ?

00:02:23.000 --> 00:02:25.000
เอาล่ะค่ะ...ทารกทั่วทุกมุมโลก

00:02:25.000 --> 00:02:27.000
เป็นสิ่งที่ดิฉันอยากจะเปรียบเป็น

00:02:27.000 --> 00:02:29.000
"พลเมืองของโลก"

00:02:29.000 --> 00:02:32.000
พวกเขาสามารถแบ่งแยกความแตกต่างของเสียงในทุกๆภาษา

00:02:32.000 --> 00:02:35.000
จากการทดสอบในทุกๆประเทศและทุกๆภาษาที่เราใช้

00:02:35.000 --> 00:02:38.000
นี่ถือเป็นสิ่งที่น่าคิด เพราะดิฉันและพวกคุณทำไม่ได้

00:02:38.000 --> 00:02:40.000
พวกเราเป็นผู้ฟังที่ผูกกับวัฒนธรรมไปแล้ว

00:02:40.000 --> 00:02:42.000
จะสามารถแยกความต่างของเสียงได้เฉพาะในภาษาของพวกเราเอง

00:02:42.000 --> 00:02:44.000
ไม่สามารถแยกในภาษาอื่นได้

00:02:44.000 --> 00:02:46.000
ฉะนั้น คำถามก็ตามมาอีกว่า :

00:02:46.000 --> 00:02:48.000
"แล้วเมื่อไหร่ล่ะ? ที่พลเมืองของโลกเหล่านี้

00:02:48.000 --> 00:02:51.000
จะแปลงสถานะเป็นผู้ฟังที่ผูกกับภาษาเหมือนเราๆ?"

00:02:51.000 --> 00:02:54.000
และคำตอบก็คือ "ก่อนครบรอบวันเกิดปีแรกของพวกเขา"

00:02:54.000 --> 00:02:57.000
และนี่คือ ผลของสมรรธภาพใน "ภารกิจหันหน้า"

00:02:57.000 --> 00:02:59.000
ของทารกที่เราทดสอบในโตเกียวและสหรัฐฯ

00:02:59.000 --> 00:03:01.000
ณ ที่แห่งนี้ ซีแอตเทิล

00:03:01.000 --> 00:03:03.000
เมื่อได้ลองให้พวกเขาฟังเสียง "ra" และ "la" --

00:03:03.000 --> 00:03:06.000
ความต่างของสองเสียงมีผลในภาษาอังกฤษ แต่ไม่มีผลในภาษาญี่ปุ่น

00:03:06.000 --> 00:03:09.000
ณ ช่วงอายุ 6-8 เดือน ความสามารถของทารกเหล่านี้ไม่ต่างกันมาก

00:03:09.000 --> 00:03:12.000
แต่สองเดือนถัดมาสิ่งที่น่ามหัศจรรย์ก็ปรากฏ

00:03:12.000 --> 00:03:14.000
ทารกในสหรัฐฯดีขึ้นกว่าเดิมมาก

00:03:14.000 --> 00:03:16.000
แต่ทารกในญี่ปุ่นแย่ลงๆ

00:03:16.000 --> 00:03:18.000
ทั้งที่ทารกทั้งสองกลุ่มต่างกำลัง

00:03:18.000 --> 00:03:21.000
เตรียมตัวเพื่อเรียนรู้ภาษาแม่ของตัวเองเหมือนๆกัน

NOTE Paragraph

00:03:21.000 --> 00:03:24.000
ทีนี้คำถามก็คือ "เกิดอะไรขึ้น

00:03:24.000 --> 00:03:26.000
กับช่วงวิกฤตสองเดือนนี้?"

00:03:26.000 --> 00:03:28.000
นี่เป็นช่วงวิกฤตของการพัฒนาทางด้านเสียง

00:03:28.000 --> 00:03:30.000
แล้วมันเกิดอะไรขึ้นล่ะ?

00:03:30.000 --> 00:03:32.000
คำตอบคือ มีสองปัจจัย

00:03:32.000 --> 00:03:35.000
อย่างแรก เนื่องจากทารกจะฟังเราอย่างตั้งใจ

00:03:35.000 --> 00:03:38.000
และเก็บข้อมูลในขณะที่พวกเราพูดคุยกัน

00:03:38.000 --> 00:03:40.000
พวกเขาเก็บสถิติในหัว

00:03:40.000 --> 00:03:43.000
เราลองมาฟังคุณแม่สองคนพูดกับลูก

00:03:43.000 --> 00:03:46.000
โดยใช้ภาษาเด็กๆที่เราใช้เหมือนๆกัน

00:03:46.000 --> 00:03:49.000
อันแรกเป็นภาษาอังกฤษ ต่อด้วยญี่ปุ่น

NOTE Paragraph

00:03:49.000 --> 00:03:52.000
(วีดีโอ) คุณแม่ที่ใช้ภาษาอังกฤษ: "โอ๋...แม่ล่ะชอบตาสีฟ้าโตๆของลูกจังเลย

00:03:52.000 --> 00:03:55.000
น่ารักน่าชังดีจริงๆ"

NOTE Paragraph

00:03:56.000 --> 00:04:02.000
คุณแม่ที่ใช้ภาษาญี่ปุ่น: [ภาษาญี่ปุ่น]

NOTE Paragraph

00:04:02.000 --> 00:04:04.000
แพทริเซีย คัห์ล: ตลอดการพูดเหล่านี้

00:04:04.000 --> 00:04:06.000
เมื่อทารกเหล่านี้ได้ฟัง

00:04:06.000 --> 00:04:08.000
พวกเขาจะเก็บสถิติ

00:04:08.000 --> 00:04:11.000
จากภาษาที่พวกเขาได้ยิน

00:04:11.000 --> 00:04:14.000
ความสามารถด้านการแยกแยะเสียงก็จะดีขึ้น

00:04:14.000 --> 00:04:16.000
และสิ่งที่พวกเราเรียนรู้

00:04:16.000 --> 00:04:19.000
ก็คือ ทารกจะอ่อนไหวกับสถิติมาก

00:04:19.000 --> 00:04:22.000
และสถิติของภาษาญี่ปุ่นกับอังกฤษต่างกันมากทีเดียว

00:04:22.000 --> 00:04:25.000
ในภาษาอังกฤษ จะมีเสียง R และ L เยอะมาก

00:04:25.000 --> 00:04:27.000
สังเกตได้จากภาพนี้

00:04:27.000 --> 00:04:29.000
และการแยกเสียงในภาษาญี่ปุ่นก็ต่างกันอย่างสิ้นเชิง

00:04:29.000 --> 00:04:32.000
ที่เห็นกันนี้ คือกลุ่มเสียงที่อยู่่กึ่งกลาง

00:04:32.000 --> 00:04:35.000
ทั้งหมดนี้คือ "R" ในภาษาญี่ปุ่น

00:04:35.000 --> 00:04:37.000
ฉะนั้นทารกจะค่อยๆซึมซับ

00:04:37.000 --> 00:04:39.000
สถิติของภาษานั้นๆ

00:04:39.000 --> 00:04:41.000
และมันสร้างความเปลี่ยนแปลงกับสมองพวกเขา

00:04:41.000 --> 00:04:43.000
โดยผันจากพลเมืองของโลก

00:04:43.000 --> 00:04:46.000
ไปเป็นผู้ฟังที่ผูกกับวัฒนธรรมเหมือนพวกเรา

00:04:46.000 --> 00:04:48.000
แต่สำหรับผู้ใหญ่อย่างเราๆ

00:04:48.000 --> 00:04:50.000
ไม่ได้ซึมซับสถิติเหล่านั้นอีกแล้ว

00:04:50.000 --> 00:04:53.000
พวกเราถูกควบคุมโดยความจำ

00:04:53.000 --> 00:04:56.000
ที่ถูกสร้างมาในช่วงพัฒนาแรกๆ

NOTE Paragraph

00:04:56.000 --> 00:04:58.000
สิ่งที่เห็นในนี้

00:04:58.000 --> 00:05:01.000
คือการเปลี่ยนแปลงแม่แบบว่าช่วงวิกฤตการเรียนรู้มีผลอย่างไร

00:05:01.000 --> 00:05:04.000
พวกเราถกเถียงจากมุมมองทางคณิตศาสตร์

00:05:04.000 --> 00:05:07.000
ว่าความไวในการเรียนรู้ภาษาจะค่อยๆลดลง

00:05:07.000 --> 00:05:09.000
เมื่อการกระจายของข้อมูลคงที่

00:05:09.000 --> 00:05:12.000
ซึ่งก็สร้างความคาใจกับหลายคนที่ใช้สองภาษา

00:05:12.000 --> 00:05:16.000
เพราะคนเหล่านี้ต้องเก็บข้อมูลสองชุดในเวลาเดียวกัน

00:05:16.000 --> 00:05:19.000
และเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาระหว่างสองภาษานั้นๆ

00:05:19.000 --> 00:05:21.000
ขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาพูดกับใคร

NOTE Paragraph

00:05:21.000 --> 00:05:23.000
เราเลยเกิดข้อสงสัยว่า

00:05:23.000 --> 00:05:26.000
เด็กทารกจะเก็บสถิติจากภาษาที่ไม่เคยได้ยินได้หรือเปล่า?

00:05:26.000 --> 00:05:28.000
เราได้ลองทดสอบกับเด็กอเมริกัน

00:05:28.000 --> 00:05:30.000
ที่ไม่เคยได้ยินภาษาที่สองเลย

00:05:30.000 --> 00:05:33.000
มาฟังจีนแมนดารินเป็นครั้งแรกในช่วงวิกฤต

00:05:33.000 --> 00:05:35.000
เราได้ข้อมูลว่า เมื่อทดสอบเด็กที่ใช้ภาษาเดียว

00:05:35.000 --> 00:05:38.000
กับจีนแมนดารินที่ไทเปและซีแอตเทิล

00:05:38.000 --> 00:05:40.000
ผลที่ออกมาก็เหมือนกัน

00:05:40.000 --> 00:05:42.000
ในช่วง 6-8 เดือน พวกเขาได้พอๆกัน

00:05:42.000 --> 00:05:45.000
แต่สองเดือนถัดไป สิ่งมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้น

00:05:45.000 --> 00:05:48.000
แต่คราวนี้เด็กไต้หวันจะดีกว่า ไม่ใช่อเมริกัน

00:05:48.000 --> 00:05:51.000
และในช่วงวิกฤตนี้ เราก็ได้ลองให้ทารกอเมริกัน

00:05:51.000 --> 00:05:53.000
ลองฟังจีนแมนดาริน

00:05:53.000 --> 00:05:56.000
ประหนึ่งว่ามีญาติคนจีนมาเยี่ยมประมาณหนึ่งเดือน

00:05:56.000 --> 00:05:58.000
แล้วย้ายมาอยู่ในบ้านเดียวกัน

00:05:58.000 --> 00:06:00.000
แล้วพูดกับทารกช่วงหนึ่ง เป็นเวลา 12 ครั้ง

00:06:00.000 --> 00:06:02.000
นี่คือหน้าตาห้องทดลอง

NOTE Paragraph

00:06:02.000 --> 00:06:24.000
(วีดีโอ) : [ภาษาจีนแมนดาริน]

NOTE Paragraph

00:06:24.000 --> 00:06:26.000
แล้วเกิดอะไรขึ้นในสมองน้อยๆของพวกเขาล่ะ?

00:06:26.000 --> 00:06:29.000
(เสียงหัวเราะ)

00:06:29.000 --> 00:06:31.000
พวกดิฉันต้องกำหนดกลุ่มทดลอง

00:06:31.000 --> 00:06:33.000
เพื่อให้แน่ใจว่า เพียงแค่เข้ามาเยี่ยมห้องทดลองของเรานั้น

00:06:33.000 --> 00:06:35.000
ไม่ได้ช่วยให้ภาษาจีนของคุณให้ดีขึ้นเลย

00:06:35.000 --> 00:06:37.000
ดังนั้นจึงมีทารกอีกกลุ่มหนึ่งที่เข้ามาและฟังภาษาอังกฤษ

00:06:37.000 --> 00:06:39.000
ในกราฟนี้แสดงให้เห็นว่า

00:06:39.000 --> 00:06:41.000
การเปิดรับภาษาอังกฤษไม่ได้ทำให้ภาษาจีนของพวกเขาดีขึ้นเลย

00:06:41.000 --> 00:06:43.000
แต่เราลองมาดูว่าทารกที่

00:06:43.000 --> 00:06:45.000
ได้ฟังจีนแมนดารินเป็น 12 ครั้ง

00:06:45.000 --> 00:06:47.000
ปรากฏว่าพวกเขาทำได้ดีพอๆกับทารกที่อยู่ในไต้หวัน

00:06:47.000 --> 00:06:50.000
ที่ได้ฟังมา 10 เดือนครึ่ง

00:06:50.000 --> 00:06:52.000
ผลที่ออกมา

00:06:52.000 --> 00:06:54.000
คือ ทารกจะเก็บสถิติในภาษาใหม่ๆ

00:06:54.000 --> 00:06:58.000
อะไรก็ตามที่คุณป้อนเข้าไป พวกเขาก็จะนับทั้งหมด

NOTE Paragraph

00:06:58.000 --> 00:07:00.000
แต่พวกเราสงสัยว่า

00:07:00.000 --> 00:07:02.000
มนุษย์เราสวมบทบาทอะไร

00:07:02.000 --> 00:07:04.000
ในเรื่องฝึกฝนการเรียนรู้

00:07:04.000 --> 00:07:06.000
พวกเราก็เลยทดลองกับทารกอีกกลุ่มหนึ่ง

00:07:06.000 --> 00:07:09.000
ในจำนวนรอบที่เท่ากันคือ 12 ครั้ง

00:07:09.000 --> 00:07:11.000
แต่ทำผ่านทางโทรทัศน์

00:07:11.000 --> 00:07:14.000
ในขณะที่อีกกลุ่มหนึ่งมีเพียงได้ฟังเพียงเสียง

00:07:14.000 --> 00:07:16.000
และดูหมีเท็ดดี้บนจอ

00:07:16.000 --> 00:07:19.000
แล้ว เราได้ทำอะไรกับสมองพวกเขา

00:07:19.000 --> 00:07:22.000
ที่เห็นนี้คือ ผลจากการทดสอบฟังเสียงออดิโอ

00:07:22.000 --> 00:07:24.000
ไม่มีการเรียนรู้ใดๆเกิดขึ้น

00:07:24.000 --> 00:07:27.000
ผลของวีดีโอ

00:07:27.000 --> 00:07:29.000
ไม่มีการเรียนรู้เกิดขึ้นเช่นกัน

00:07:29.000 --> 00:07:31.000
ฉะนั้นทารกจะเก็บข้อมูลได้จาก

00:07:31.000 --> 00:07:33.000
การฟังจากคนจริงๆเท่านั้น

00:07:33.000 --> 00:07:35.000
เพราะตอนที่เก็บข้อมูลเหล่านั้น

00:07:35.000 --> 00:07:37.000
ทารกจะใช้สมองส่วนปฏิสัมพันธ์มาควบคุม

NOTE Paragraph

00:07:37.000 --> 00:07:39.000
พวกเราต้องการเข้าถึงสมอง

00:07:39.000 --> 00:07:41.000
เพื่อศึกษาว่าเกิดอะไรขึ้นในนั้น

00:07:41.000 --> 00:07:43.000
และมีอะไรที่ไม่เหมือนกันระหว่างที่ทารกอยู่หน้าโทรทัศน์

00:07:43.000 --> 00:07:45.000
กับตอนที่อยู่หน้าผู้คน

00:07:45.000 --> 00:07:47.000
โชคดี ที่เรามีเครื่องมือตัวใหม่

00:07:47.000 --> 00:07:49.000
ชื่อเครื่องสแกน "MEG"

00:07:49.000 --> 00:07:51.000
ที่ช่วยให้ความหวังกลายเป็นจริง

00:07:51.000 --> 00:07:53.000
หน้าตามันเหมือนไดร์เป่าผมที่มาจากดาวอังคาร

00:07:53.000 --> 00:07:55.000
แต่มันปลอดภัยทีเดียวเลยล่ะค่ะ

00:07:55.000 --> 00:07:58.000
ไม่อันตราย แล้วก็ไม่ส่งเสียงรบกวน

00:07:58.000 --> 00:08:00.000
พวกเราใช้หน่วยมิลลิเมตร

00:08:00.000 --> 00:08:02.000
และมิลลิวินาที

00:08:02.000 --> 00:08:04.000
เพื่อให้ผลที่ได้ออกมาแม่นยำ

00:08:04.000 --> 00:08:06.000
โดยใช้เครื่อง 306 SQUIDs

00:08:06.000 --> 00:08:08.000
หรือ Superconducting Quantum Interference Devices--

00:08:08.000 --> 00:08:10.000
เป็นเครื่องมือที่ใช้วัดคลื่นสนามแม่เหล็ก

00:08:10.000 --> 00:08:12.000
ที่แผ่ออกมาในสมอง

00:08:12.000 --> 00:08:14.000
เครื่่องจะจับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นตอนเราคิด

00:08:14.000 --> 00:08:16.000
พวกเราถือเป็นกลุ่มแรกในโลกนี้

00:08:16.000 --> 00:08:18.000
ที่ใช้เครื่องแสกน MEG

00:08:18.000 --> 00:08:20.000
บันทึกข้อมูลของทารก

00:08:20.000 --> 00:08:22.000
ขณะที่พวกเขาเรียนรู้

NOTE Paragraph

00:08:22.000 --> 00:08:24.000
และนี่คือ น้องเอ็มม่า

00:08:24.000 --> 00:08:26.000
อายุหกเดือน

00:08:26.000 --> 00:08:28.000
และเธอฟังเสียงของหลายภาษามาแล้ว

00:08:28.000 --> 00:08:31.000
โดยผ่านหูฟังที่ใส่อยู่

00:08:31.000 --> 00:08:33.000
พวกคุณจะเห็นว่า เธอเคลื่อนไหวไปมาได้

00:08:33.000 --> 00:08:35.000
พวกเรากำลังตามรอยสมองเธอ

00:08:35.000 --> 00:08:37.000
ด้วยเครื่องมือที่ครอบอยู่บนหัว

00:08:37.000 --> 00:08:40.000
ฉะนั้นเธอจะเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ

00:08:40.000 --> 00:08:42.000
นี่เป็นผลงานที่แลกมาด้วยหยาดเหงื่อมากพอควร

00:08:42.000 --> 00:08:44.000
แล้วพวกเราเห็นอะไรบ้าง?

00:08:44.000 --> 00:08:46.000
พวกเราเห็นสมองของเด็ก เช่น

00:08:46.000 --> 00:08:49.000
ถ้าเธอได้ยินคำในภาษาของตัวเอง

00:08:49.000 --> 00:08:51.000
ส่วนการฟังจะเปล่งแสงขึ้น

00:08:51.000 --> 00:08:53.000
และส่วนอื่นๆใกล้เคียงก็เปล่งตามกันมา

00:08:53.000 --> 00:08:56.000
ซึ่งพวกเราเชื่อว่ามีความเกี่ยวเนื่องกัน

00:08:56.000 --> 00:08:58.000
ทำให้สมองเชื่อมโยงกับส่วนต่างๆ

00:08:58.000 --> 00:09:00.000
ตามที่ควรจะเป็น

00:09:00.000 --> 00:09:03.000
สมองส่วนหนึ่งปลุกให้อีกส่วนหนึ่งทำงาน

NOTE Paragraph

00:09:03.000 --> 00:09:05.000
พวกเราเป็นผู้บุกเบิก

00:09:05.000 --> 00:09:08.000
ในยุคทองของ

00:09:08.000 --> 00:09:11.000
ความรู้เกี่ยวกับการพัฒนาสมองของทารก

00:09:11.000 --> 00:09:13.000
และเราก็จะเห็นสมองของเด็ก

00:09:13.000 --> 00:09:15.000
ขณะที่พวกเขาเกิดอารมณ์ต่างๆขึ้น

00:09:15.000 --> 00:09:17.000
ขณะที่พวกเขาเรียนรู้ที่จะพูดและอ่าน

00:09:17.000 --> 00:09:19.000
ขณะที่พวกเขาไขโจทย์คณิตศาสตร์

00:09:19.000 --> 00:09:21.000
ขณะที่พวกเขามีความคิดใหม่ๆ

00:09:21.000 --> 00:09:24.000
และด้วยสิ่งนี้ พวกเราก็จะสามารถสร้างนวัตกรรมใหม่

00:09:24.000 --> 00:09:27.000
เพื่อช่วยเด็กที่มีปัญหาด้านการเรียนรู้

00:09:27.000 --> 00:09:30.000
เหมือนอย่างที่นักประพันธ์กลอนและนักเขียนได้อธิบายไว้

00:09:30.000 --> 00:09:32.000
พวกเรากำลังจะมองเห็น

00:09:32.000 --> 00:09:34.000
การเปิดรับที่มหัศจรรย์

00:09:34.000 --> 00:09:36.000
การเปิดรับที่เต็มเปี่ยม

00:09:36.000 --> 00:09:39.000
ในความนึกคิดของเด็ก

00:09:39.000 --> 00:09:41.000
ด้วยการศึกษาสมองของทารกเหล่านี้

00:09:41.000 --> 00:09:43.000
พวกเราจะค้นพบความจริง

00:09:43.000 --> 00:09:45.000
ว่าสิ่งนี้มีความสัมพันธ์กับชีวิตมนุษย์อย่างไร

00:09:45.000 --> 00:09:47.000
อีกทั้งในกระบวนการนี้

00:09:47.000 --> 00:09:49.000
อาจสามารถช่วยให้สมองของพวกเรา

00:09:49.000 --> 00:09:51.000
เปิดรับการเรียนรู้ตลอดช่วงชีวิตไปเลยก็ได้

NOTE Paragraph

00:09:51.000 --> 00:09:53.000
ขอบคุณค่ะ

NOTE Paragraph

00:09:53.000 --> 00:09:56.000
(เสียงปรบมือ)