WEBVTT

00:00:00.760 --> 00:00:04.936
Ik wil met jullie praten 
over de toekomst van de geneeskunde.

00:00:04.960 --> 00:00:09.056
Maar voordat ik dat doe, 
wil ik het even hebben over het verleden.

00:00:09.080 --> 00:00:12.696
Gedurende een groot deel van de recente 
geschiedenis van de geneeskunde,

00:00:12.720 --> 00:00:16.536
hebben we nagedacht 
over ziekte en behandeling

00:00:16.560 --> 00:00:19.936
in termen van een heel eenvoudig model.

00:00:19.960 --> 00:00:22.656
In feite is het model zo eenvoudig

00:00:22.680 --> 00:00:25.736
dat je het zou kunnen 
samenvatten in zes woorden:

00:00:25.760 --> 00:00:29.840
krijg ziekte, neem pil, dood iets.

00:00:31.080 --> 00:00:35.816
De reden dat dit model zo dominant is,

00:00:35.840 --> 00:00:38.456
is natuurlijk de antibiotica-revolutie.

00:00:38.480 --> 00:00:41.656
Misschien weten jullie het niet, 
maar toevallig vieren we

00:00:41.680 --> 00:00:45.736
het honderdste jaar van de invoering 
van antibiotica in de Verenigde Staten.

00:00:45.760 --> 00:00:47.586
Maar jullie weten wel

00:00:47.606 --> 00:00:51.640
dat dat een totale ommekeer bracht.

00:00:52.880 --> 00:00:56.736
Plots was daar een stof, 
hetzij uit de natuurlijke wereld

00:00:56.760 --> 00:00:59.496
of kunstmatig gesynthetiseerd 
in een laboratorium,

00:00:59.520 --> 00:01:02.776
die door je lichaam stroomde,

00:01:02.800 --> 00:01:05.576
zijn doel vond,

00:01:05.600 --> 00:01:07.256
zich eraan vastklikte -

00:01:07.280 --> 00:01:09.496
een microbe of een deel van een microbe -

00:01:09.520 --> 00:01:13.280
om dan als een sleutel in een slot

00:01:13.300 --> 00:01:17.006
op een uitgelezen
precieze manier in te grijpen.

00:01:17.520 --> 00:01:21.816
Een ziekte die daarvoor nog dodelijk was -

00:01:21.840 --> 00:01:24.976
longontsteking, syfilis, tuberculose -

00:01:25.000 --> 00:01:29.040
werd nu ziekte die te genezen
of te behandelen was.

00:01:30.080 --> 00:01:31.560
Je krijgt een longontsteking,

00:01:32.480 --> 00:01:33.856
je neemt penicilline,

00:01:33.880 --> 00:01:35.416
je doodt de microbe

00:01:35.440 --> 00:01:37.166
en je geneest van de ziekte.

00:01:37.600 --> 00:01:40.536
Dit idee was zo verleidelijk

00:01:40.560 --> 00:01:46.316
en de metafoor van slot en sleutel
en iets doden was zo krachtig,

00:01:46.316 --> 00:01:48.336
dat het door de hele biologie raasde.

00:01:48.360 --> 00:01:50.480
Het was een transformatie als geen ander.

00:01:52.160 --> 00:01:55.336
De laatste 100 jaar

00:01:55.360 --> 00:01:58.450
hebben we geprobeerd om dat model 
steeds weer toe te passen

00:01:58.450 --> 00:02:00.529
op niet-besmettelijke ziekten,

00:02:00.529 --> 00:02:04.223
chronische ziekten zoals diabetes, 
hoge bloeddruk en hartziekte.

00:02:05.120 --> 00:02:08.758
Dat werkte, 
maar gedeeltelijk.

00:02:09.120 --> 00:02:10.776
Ik toon het even.

00:02:10.800 --> 00:02:13.696
Als je het hele universum bekijkt

00:02:13.720 --> 00:02:16.930
van alle chemische reacties 
in het menselijk lichaam,

00:02:16.950 --> 00:02:20.130
elke chemische reactie 
waartoe je lichaam in staat is,

00:02:20.130 --> 00:02:23.586
dan denken de meeste mensen dat 
dat in de orde van een miljoen is.

00:02:23.606 --> 00:02:25.436
Laten we zeggen: één miljoen.

00:02:25.436 --> 00:02:26.616
Nu kan je vragen:

00:02:26.640 --> 00:02:29.296
hoeveel of welk gedeelte van die reacties

00:02:29.320 --> 00:02:31.136
kan daadwerkelijk aangepakt worden

00:02:31.160 --> 00:02:35.976
door de hele farmacopee, 
de gehele medicinale chemie?

00:02:36.000 --> 00:02:38.040
Dat aantal is 250.

00:02:39.680 --> 00:02:42.216
De rest bestaat uit chemische duisternis.

00:02:42.240 --> 00:02:48.416
In andere woorden, slechts 0,025% 
van alle chemische reacties in het lichaam

00:02:48.440 --> 00:02:52.560
zijn eigenlijk aan te pakken 
met dit slot-en-sleutelmechanisme.

00:02:53.680 --> 00:02:56.736
Als je de menselijke fysiologie bekijkt

00:02:56.760 --> 00:03:00.216
als een uitgestrekt, 
wereldwijd telefoonnetwerk

00:03:00.240 --> 00:03:04.120
met interactieve knooppunten 
en interactieve lijnen,

00:03:04.600 --> 00:03:07.776
dan beperkt onze hele medicinale chemie

00:03:07.800 --> 00:03:10.056
zich tot een klein hoekje

00:03:10.080 --> 00:03:12.776
ergens aan de rand van dat netwerk.

00:03:12.800 --> 00:03:16.616
Het is net alsof je
onze gehele farmaceutische chemie

00:03:16.640 --> 00:03:20.416
vergelijkt met een telefoniste
in Wichita, Kansas,

00:03:20.440 --> 00:03:23.550
die aan ongeveer 10 of 15 
telefoonlijnen zit te sleutelen.

00:03:24.880 --> 00:03:27.040
Wat doen we met dit idee?

00:03:28.160 --> 00:03:30.520
Wat als we de aanpak eens omgooiden?

00:03:32.080 --> 00:03:35.456
In feite blijkt 
dat de natuurlijke wereld

00:03:35.480 --> 00:03:40.536
ons in de richting stuurt
om over ziekte te denken

00:03:40.560 --> 00:03:42.216
op een radicaal andere manier.

00:03:42.240 --> 00:03:45.960
In plaats van: ziekte, medicijnen, doel.

00:03:47.080 --> 00:03:50.456
De natuur is hiërarchisch 
opwaarts georganiseerd,

00:03:50.480 --> 00:03:52.336
niet omlaag, maar omhoog.

00:03:52.360 --> 00:03:58.600
We beginnen met een zelfregulerende, 
semi-autonome eenheid: de cel.

00:03:59.640 --> 00:04:02.856
Deze zelfregulerende, 
semi-autonome eenheden

00:04:02.880 --> 00:04:07.696
leiden tot andere zelfregulerende, 
semi-autonome eenheden: de organen.

00:04:07.720 --> 00:04:10.720
Die organen vormen 
dan weer dingen als mensen.

00:04:11.920 --> 00:04:15.816
Deze leven uiteindelijk 
dan weer in omgevingen,

00:04:15.840 --> 00:04:19.440
die deels zelfregulerend 
en deels semi-autonoom zijn.

00:04:20.920 --> 00:04:23.736
Wat zo leuk is 
aan dit hiërarchische schema

00:04:23.760 --> 00:04:26.456
van omhoog bouwen 
in plaats van naar beneden,

00:04:26.480 --> 00:04:29.856
is dat het ons ook in staat stelt 
om over ziekte na te denken

00:04:29.880 --> 00:04:32.264
op een enigszins andere manier.

00:04:32.400 --> 00:04:34.520
Neem een ziekte zoals kanker.

00:04:36.120 --> 00:04:37.416
Sinds de jaren 1950,

00:04:37.440 --> 00:04:39.831
hebben we nogal wanhopig geprobeerd

00:04:39.851 --> 00:04:42.801
om dit slot-en-sleutelmodel 
op kanker toe te passen.

00:04:43.121 --> 00:04:45.880
We hebben geprobeerd om cellen te doden

00:04:45.905 --> 00:04:50.252
met verschillende chemotherapieën 
of gerichte therapieën,

00:04:50.276 --> 00:04:52.696
en, zoals jullie wel weten, 
heeft dat gewerkt.

00:04:52.720 --> 00:04:54.578
Het werkte voor ziekten als leukemie

00:04:54.602 --> 00:04:56.976
en voor sommige vormen van borstkanker,

00:04:57.000 --> 00:05:00.736
maar uiteindelijk stoot je 
tegen een plafond met die aanpak.

00:05:00.760 --> 00:05:03.110
Pas in de laatste 10 jaar of zo

00:05:03.130 --> 00:05:06.600
begonnen we eraan te denken 
om het immuunsysteem te gebruiken.

00:05:06.630 --> 00:05:09.506
Een kankercel groeit immers
niet in een vacuüm,

00:05:09.506 --> 00:05:11.450
maar in een menselijk organisme.

00:05:11.450 --> 00:05:14.426
Misschien kon je die organische capaciteit
wel gebruiken:

00:05:14.426 --> 00:05:17.103
mensen hebben een immuunsysteem 
om kanker aan te vallen.

00:05:17.127 --> 00:05:18.700
Dat leidde tot een aantal

00:05:18.700 --> 00:05:22.480
van de meest spectaculaire 
nieuwe geneesmiddelen voor kanker.

00:05:22.480 --> 00:05:25.814
Tenslotte is er nog 
het niveau van het milieu, niet?

00:05:26.160 --> 00:05:29.136
We denken niet aan kanker 
als het veranderen van het milieu.

00:05:29.160 --> 00:05:33.756
Maar laat me een voorbeeld geven 
van een intens kankerverwekkende omgeving:

00:05:34.080 --> 00:05:35.630
een gevangenis.

00:05:36.160 --> 00:05:41.296
Combineer eenzaamheid, 
depressie, opsluiting

00:05:41.320 --> 00:05:42.520
en voeg hierbij,

00:05:43.400 --> 00:05:45.960
opgerold in een klein stukje wit papier,

00:05:47.000 --> 00:05:50.776
een van de meest potente neurostimulantia 
die we kennen, nicotine,

00:05:50.800 --> 00:05:55.736
een van de meest krachtige 
verslavende stoffen die je kent,

00:05:55.760 --> 00:05:58.556
en je hebt een pro-carcinogene omgeving.

00:05:59.520 --> 00:06:01.976
Maar er bestaan ook 
anti-carcinogene omgevingen.

00:06:02.000 --> 00:06:04.696
Er zijn pogingen gedaan
om milieus te creëren,

00:06:04.720 --> 00:06:07.890
het hormonale milieu voor borstkanker 
veranderen, bijvoorbeeld.

00:06:07.890 --> 00:06:10.270
We proberen 
het metabole milieu te veranderen

00:06:10.280 --> 00:06:11.880
voor andere vormen van kanker.

00:06:11.880 --> 00:06:14.296
Of neem een andere ziekte, 
zoals depressie.

00:06:14.320 --> 00:06:16.976
Alweer naar boven werkend,

00:06:17.000 --> 00:06:21.016
hebben we sinds de jaren 1960 en 1970 
opnieuw wanhopig geprobeerd

00:06:21.040 --> 00:06:25.216
moleculen uit te schakelen 
die tussen zenuwcellen werken -

00:06:25.240 --> 00:06:27.416
serotonine, dopamine -

00:06:27.440 --> 00:06:29.256
om depressie op die manier te genezen.

00:06:29.280 --> 00:06:31.720
Het werkte, 
maar weer werd een limiet bereikt.

00:06:33.000 --> 00:06:35.620
Nu weten we dat wat je 
waarschijnlijk echt moet doen:

00:06:35.644 --> 00:06:38.616
de fysiologie wijzigen 
van het orgaan, de hersenen,

00:06:38.640 --> 00:06:40.776
ze herbedraden, ze herbouwen.

00:06:40.800 --> 00:06:43.376
Studie na studie heeft aangetoond

00:06:43.400 --> 00:06:45.355
dat praattherapie precies dat doet.

00:06:45.355 --> 00:06:47.815
Studie na studie heeft aangetoond 
dat praattherapie

00:06:47.815 --> 00:06:50.536
in combinatie met geneesmiddelen, pillen,

00:06:50.560 --> 00:06:52.960
veel effectiever is dan elk apart.

00:06:52.960 --> 00:06:55.830
Kunnen we ons 
een meeslepender omgeving indenken

00:06:55.830 --> 00:06:57.440
om een depressie te veranderen?

00:06:57.440 --> 00:07:01.496
Kun je de signalen die depressie 
uitlokken, buitensluiten?

00:07:01.520 --> 00:07:07.000
Alweer omhoogklimmen langs deze 
hiërarchische keten van organisatie.

00:07:07.760 --> 00:07:10.456
Waar het hier misschien echt om gaat,

00:07:10.480 --> 00:07:13.736
is niet het medicijn zelf, 
maar een metafoor.

00:07:13.760 --> 00:07:15.816
In plaats van iets te doden,

00:07:15.840 --> 00:07:19.536
in het geval van de grote 
chronische degeneratieve ziekten -

00:07:19.560 --> 00:07:22.470
nierfalen, diabetes, 
hoge bloeddruk, osteoartritis -

00:07:22.470 --> 00:07:24.200
moeten we misschien eerder

00:07:24.200 --> 00:07:26.676
naar de metafoor 
van iets te laten groeien.

00:07:26.676 --> 00:07:28.616
Dat is misschien wel het belangrijkste

00:07:28.640 --> 00:07:31.136
om ons denken over geneeskunde te herzien.

00:07:31.160 --> 00:07:34.616
Dat idee van veranderen,

00:07:34.640 --> 00:07:36.976
van een perceptuele verschuiving, 
als het ware,

00:07:37.000 --> 00:07:40.616
kwam ongeveer 10 jaar geleden wel 
op een zeer persoonlijke manier bij me op.

00:07:40.616 --> 00:07:43.056
10 jaar geleden 
- ik ren al bijna mijn hele leven -

00:07:43.056 --> 00:07:45.296
ging ik op een zaterdagochtend hardlopen.

00:07:45.296 --> 00:07:47.856
De volgende morgen 
kon ik niet meer bewegen.

00:07:47.856 --> 00:07:49.816
Mijn rechterknie was opgezwollen,

00:07:49.840 --> 00:07:53.360
en je kon een onheilspellende geknars 
van bot tegen bot horen.

00:07:54.240 --> 00:07:59.136
Een van de voordelen van het arts zijn, 
is dat je je eigen MRI’s kan bestellen.

00:07:59.160 --> 00:08:03.136
Ik had de week erop een MRI, 
en zo zag het eruit.

00:08:03.160 --> 00:08:07.456
De meniscus van kraakbeen tussen het bot

00:08:07.480 --> 00:08:10.896
was helemaal gescheurd 
en het bot zelf was verbrijzeld.

00:08:10.920 --> 00:08:13.376
Voordat je medelijden met me krijgt,

00:08:13.400 --> 00:08:15.216
geef ik een paar feiten.

00:08:15.240 --> 00:08:19.416
Als ik een MRI zou nemen
van elke persoon in dit publiek,

00:08:19.440 --> 00:08:21.496
dan zou 60% van jullie tekenen vertonen

00:08:21.520 --> 00:08:24.296
van bot- en kraakbeendegeneratie 
zoals hier.

00:08:24.320 --> 00:08:28.096
85 procent van alle vrouwen 
op de leeftijd van 70

00:08:28.120 --> 00:08:31.376
zou matige tot ernstige 
kraakbeendegeneratie vertonen.

00:08:31.400 --> 00:08:33.410
50 tot 60% van de mannen in het publiek

00:08:33.410 --> 00:08:35.326
zou ook dergelijke tekenen vertonen.

00:08:35.326 --> 00:08:37.256
Dit is dus een veel voorkomende ziekte.

00:08:37.256 --> 00:08:39.306
Een tweede voordeel van het arts zijn,

00:08:39.306 --> 00:08:42.135
is dat je kunt gaan experimenteren 
op je eigen kwalen.

00:08:42.159 --> 00:08:44.376
Ongeveer 10 jaar geleden zijn we begonnen,

00:08:44.400 --> 00:08:46.816
we brachten dit proces naar het lab,

00:08:46.840 --> 00:08:48.856
en begonnen met eenvoudige experimenten,

00:08:48.880 --> 00:08:51.336
om degeneratie mechanisch 
proberen op te lossen.

00:08:51.360 --> 00:08:56.176
We injecteerden chemicaliën 
in de knieholtes van dieren

00:08:56.200 --> 00:08:58.856
om te proberen 
de kraakbeendegeneratie te keren.

00:08:58.880 --> 00:09:03.416
Een korte samenvatting van een zeer lang 
en pijnlijk proces:

00:09:03.440 --> 00:09:05.216
het draaide op niets uit.

00:09:05.240 --> 00:09:06.440
Er gebeurde niks.

00:09:06.880 --> 00:09:11.656
Ongeveer zeven jaar geleden hadden we 
een onderzoeksstudent uit Australië.

00:09:11.680 --> 00:09:13.205
Het leuke van Australiërs is

00:09:13.205 --> 00:09:16.521
dat ze gewoon zijn om de wereld 
op zijn kop te bekijken.

00:09:16.546 --> 00:09:17.703
(Gelach)

00:09:17.727 --> 00:09:21.816
Dan suggereerde: "Misschien is 
het helemaal geen mechanisch probleem.

00:09:21.840 --> 00:09:25.840
Ook geen chemisch probleem. 
Misschien is het een stamcelprobleem."

00:09:27.120 --> 00:09:29.656
Met andere woorden:
hij had twee hypothesen.

00:09:29.680 --> 00:09:33.496
Nummer één, er bestaat zoiets 
als een skeletstamcel -

00:09:33.520 --> 00:09:36.514
die het hele gewervelde skelet opbouwt:

00:09:36.514 --> 00:09:39.596
bot, kraakbeen en de vezelachtige 
elementen van het skelet,

00:09:39.620 --> 00:09:41.945
net zoals er een stamcel zit in het bloed,

00:09:41.945 --> 00:09:43.669
en een stamcel in het zenuwstelsel.

00:09:43.669 --> 00:09:45.879
Ten tweede, 
misschien is de degeneratie

00:09:45.879 --> 00:09:48.044
of het disfunctioneren van deze stamcellen

00:09:48.044 --> 00:09:50.284
de oorzaak van osteochondrale arthritis,

00:09:50.284 --> 00:09:51.646
die veel voorkomende kwaal.

00:09:51.646 --> 00:09:54.726
Het kwam er dus op neer 
dat we op zoek waren naar een pil

00:09:54.726 --> 00:09:56.936
terwijl we eigenlijk 
een cel moesten zoeken.

00:09:56.960 --> 00:09:59.816
We veranderden onze modellen,

00:09:59.840 --> 00:10:02.960
en begonnen te zoeken 
naar skelet-stamcellen.

00:10:03.560 --> 00:10:06.056
Om weer een lang verhaal kort te maken,

00:10:06.080 --> 00:10:09.000
ongeveer vijf jaar geleden 
vonden we deze cellen.

00:10:09.800 --> 00:10:12.296
Ze leven in het skelet.

00:10:12.320 --> 00:10:15.216
Hier is een schema 
en een echte foto van een ervan.

00:10:15.240 --> 00:10:17.176
Het witte spul is bot,

00:10:17.200 --> 00:10:20.216
en deze rode kolommen en de gele cellen

00:10:20.240 --> 00:10:23.496
zijn cellen die zijn ontstaan 
uit één soort skelet-stamcel -

00:10:23.520 --> 00:10:26.816
kolommen van kraakbeen, 
kolommen van bot uit één soort cel.

00:10:26.840 --> 00:10:29.776
Deze cellen zijn fascinerend. 
Ze hebben vier eigenschappen.

00:10:30.240 --> 00:10:33.936
Ten eerste: ze leven 
waar we ze verwachten.

00:10:33.960 --> 00:10:36.336
Net onder het oppervlak van het bot,

00:10:36.360 --> 00:10:37.570
onder het kraakbeen.

00:10:37.944 --> 00:10:40.974
Zelfs in de biologie gaat het om
locatie, locatie en locatie.

00:10:41.224 --> 00:10:45.096
Ze bewegen naar de juiste plaatsen 
om er bot en kraakbeen te vormen.

00:10:45.096 --> 00:10:46.096
Dat is een.

00:10:46.120 --> 00:10:48.376
Hier een interessante eigenschap:

00:10:48.376 --> 00:10:50.336
je kunt ze uit het skelet halen

00:10:50.360 --> 00:10:52.850
en ze in petrischalen 
in het laboratorium kweken.

00:10:52.850 --> 00:10:54.910
Alles wat ze willen is kraakbeen aanmaken.

00:10:54.910 --> 00:10:57.160
Bedenk hoe we 
met de beste wil in de wereld

00:10:57.160 --> 00:11:00.055
geen kraakbeen konden maken?
Deze cellen willen niets liever.

00:11:00.055 --> 00:11:02.655
Ze vormen hun eigen laagjes 
kraakbeen om zich heen.

00:11:02.710 --> 00:11:05.676
Drie: ze zijn ook 
de efficiëntste reparateurs

00:11:05.676 --> 00:11:08.446
van breuken die we 
ooit zijn tegengekomen.

00:11:08.580 --> 00:11:11.816
Dit is een klein bot, 
een muisbot dat we braken

00:11:11.830 --> 00:11:13.416
en vanzelf lieten genezen.

00:11:13.430 --> 00:11:16.416
Stamcellen repareerden het bot (geel) en

00:11:16.430 --> 00:11:18.886
het kraakbeen (wit) bijna volledig.

00:11:19.120 --> 00:11:22.616
Als je ze labelt 
met een fluorescerende kleurstof

00:11:22.640 --> 00:11:26.260
kan je ze zien als een 
eigenaardig soort cellulaire lijm

00:11:26.280 --> 00:11:28.856
die een fractuur lokaal komen herstellen

00:11:28.876 --> 00:11:31.256
en dan stoppen met hun werk.

00:11:31.280 --> 00:11:33.926
Punt vier is het meest onheilspellende:

00:11:33.926 --> 00:11:36.950
hun aantal daalt plotsklaps

00:11:36.950 --> 00:11:41.490
met een factor 10 tot 50, 
als je ouder wordt.

00:11:41.870 --> 00:11:44.096
Waar het eigenlijk op neerkwam,

00:11:44.120 --> 00:11:46.976
was dat we in een perceptuele verschuiving
terecht kwamen.

00:11:47.000 --> 00:11:49.736
We vertrokken op jacht naar pillen

00:11:49.760 --> 00:11:52.256
maar we vonden uiteindelijk theorieën.

00:11:52.280 --> 00:11:53.666
In zekere zin

00:11:53.676 --> 00:11:56.136
waren we verkocht aan dit idee:

00:11:56.160 --> 00:11:58.836
cellen, organismen, omgevingen.

00:11:59.080 --> 00:12:01.656
Want nu dachten we aan botstamcellen,

00:12:01.680 --> 00:12:05.120
aan artritis in termen 
van een cellulaire ziekte.

00:12:05.840 --> 00:12:08.136
Dan de volgende vraag: 
zijn er organen?

00:12:08.150 --> 00:12:11.189
Kan je dit als een weefsel 
buiten het lichaam bouwen?

00:12:11.189 --> 00:12:14.256
Kun je kraakbeen 
op traumaplaatsen implanteren?

00:12:14.280 --> 00:12:16.256
En misschien wel het meest interessant:

00:12:16.280 --> 00:12:18.926
kan je omhoog werken 
en omgevingen creëren?

00:12:18.936 --> 00:12:21.736
We weten dat oefening bot renoveert,

00:12:21.760 --> 00:12:24.176
maar ja, niemand van ons gaat oefenen.

00:12:24.200 --> 00:12:29.376
Kun je dan manieren bedenken om bot 
passief aan te brengen en te verwijderen

00:12:29.400 --> 00:12:34.216
om degenererend kraakbeen 
te recreëren of te regenereren?

00:12:34.240 --> 00:12:36.621
Misschien nog interessanter 
en belangrijker:

00:12:36.645 --> 00:12:40.096
kan je dit model algemener 
buiten de geneeskunde toepassen?

00:12:40.120 --> 00:12:44.176
Waar het om gaat, zoals ik al zei, 
is niet iets doden,

00:12:44.200 --> 00:12:45.640
maar iets laten groeien.

00:12:46.280 --> 00:12:50.900
Dat roept een reeks van de
meest interessante vragen op

00:12:50.920 --> 00:12:54.660
over de manier waarop we denken 
over geneeskunde in de toekomst.

00:12:55.040 --> 00:12:57.920
Kan je medicijn een cel 
en geen pil zijn?

00:12:58.840 --> 00:13:00.360
Hoe kweken we deze cellen?

00:13:00.740 --> 00:13:04.266
Wat gaan we doen om kwaadaardige 
groei van deze cellen te stoppen?

00:13:04.280 --> 00:13:08.036
We hoorden over de problemen 
van het stimuleren van de groei.

00:13:08.270 --> 00:13:10.976
Kunnen we in deze cellen 
zelfmoordgenen implanteren

00:13:11.000 --> 00:13:13.050
om ze te laten stoppen met groeien?

00:13:13.050 --> 00:13:16.860
Kan je geneesmiddel een orgaan zijn
dat buiten het lichaam is gemaakt

00:13:16.880 --> 00:13:18.936
en daarna in het lichaam geïmplanteerd?

00:13:18.960 --> 00:13:21.696
Kan dat de degeneratie wat tegengaan?

00:13:21.720 --> 00:13:24.175
Wat als dat orgaan geheugen moet hebben?

00:13:24.175 --> 00:13:28.416
Bij bepaalde ziekten van het zenuwstelsel 
hebben sommige weefsels geheugen.

00:13:28.440 --> 00:13:30.896
Hoe kunnen we die herinneringen 
terug implanteren?

00:13:30.920 --> 00:13:32.736
Kunnen we deze weefsels opslaan?

00:13:32.760 --> 00:13:35.903
Moet elk orgaan voor elk individu 
apart worden ontwikkeld

00:13:35.917 --> 00:13:37.367
en dan teruggezet?

00:13:38.520 --> 00:13:41.136
Misschien wel het raadselachtigste:

00:13:41.160 --> 00:13:43.120
kan je medicijn een omgeving zijn?

00:13:43.920 --> 00:13:46.456
Kun je een octrooi nemen op een omgeving?

00:13:47.100 --> 00:13:51.616
In elke cultuur hebben sjamanen 
omgevingen als medicijnen gebruikt.

00:13:52.280 --> 00:13:55.340
Kunnen we ons dat voorstellen 
voor onze toekomst?

00:13:56.080 --> 00:13:59.360
Ik heb veel over modellen gesproken. 
Ik begon ermee.

00:13:59.370 --> 00:14:02.726
Laat me eindigen met wat 
ideeën over het bouwen van modellen.

00:14:02.746 --> 00:14:04.296
Dat doen wetenschappers.

00:14:04.320 --> 00:14:07.616
Als een architect een model bouwt,

00:14:07.640 --> 00:14:10.936
probeert hij of zij je een wereld 
in miniatuur te tonen.

00:14:10.960 --> 00:14:13.856
Maar als een wetenschapper 
een model bouwt,

00:14:13.880 --> 00:14:16.994
probeert hij of zij je de wereld 
in metafoor te tonen.

00:14:17.600 --> 00:14:21.456
Hij of zij probeert om tot een nieuwe 
manier van zien te komen.

00:14:21.480 --> 00:14:25.600
De eerste is een schaalverschuiving, 
de laatste een perceptuele verschuiving.

00:14:26.920 --> 00:14:31.440
Antibiotica creëerden 
zo'n grote perceptuele verschuiving,

00:14:31.460 --> 00:14:35.030
dat onze manier van denken 
over geneeskunde

00:14:35.050 --> 00:14:39.200
de afgelopen eeuw
heeft gekleurd en vervormd.

00:14:40.400 --> 00:14:44.816
Maar we moeten nieuwe modellen bedenken 
voor de geneeskunde van de toekomst.

00:14:44.840 --> 00:14:47.080
Daar gaat het om.

00:14:47.610 --> 00:14:50.816
Een populaire gezegde luidt

00:14:50.840 --> 00:14:54.660
dat we geen transformerende invloed

00:14:54.680 --> 00:14:57.026
op de behandeling 
van ziekten hebben gehad,

00:14:57.036 --> 00:14:59.786
omdat onze geneesmiddelen 
niet krachtig genoeg zijn.

00:14:59.806 --> 00:15:01.360
Dat is gedeeltelijk waar.

00:15:02.120 --> 00:15:04.206
Maar misschien is de echte reden wel

00:15:04.206 --> 00:15:06.680
dat onze manieren 
van denken over medicijnen

00:15:06.680 --> 00:15:08.560
niet krachtig genoeg zijn.

00:15:08.560 --> 00:15:11.796
Het is zeker waar dat het mooi zou zijn

00:15:11.806 --> 00:15:14.776
om nieuwe medicijnen te hebben.

00:15:14.800 --> 00:15:19.456
Maar misschien gaat het wel
om drie immateriëlere doelen:

00:15:19.480 --> 00:15:23.296
mechanismen, modellen, metaforen.

00:15:23.320 --> 00:15:24.656
Dankjewel.

00:15:24.680 --> 00:15:31.520
(Applaus)

00:15:33.600 --> 00:15:37.016
Chris Anderson: 
Ik hou echt van deze metafoor.

00:15:37.040 --> 00:15:38.576
Hoe gaat het koppelen?

00:15:38.600 --> 00:15:41.736
Er is veel gepraat in technologieland

00:15:41.760 --> 00:15:43.896
over de personalisatie van de geneeskunde.

00:15:43.920 --> 00:15:47.336
Met al deze gegevens zal de medische 
behandeling van de toekomst

00:15:47.360 --> 00:15:51.856
specifiek zijn voor jou, 
jouw genoom, jouw huidige context.

00:15:51.880 --> 00:15:54.750
Geldt dat ook voor dit model hier?

00:15:54.750 --> 00:15:57.470
Siddhartha Mukherjee: 
Dat is een zeer interessante vraag.

00:15:57.470 --> 00:16:00.190
Bij personalisatie van de geneeskunde

00:16:00.210 --> 00:16:02.336
dachten we vooral aan genomica.

00:16:02.336 --> 00:16:04.520
Het gen is zo'n dominante metafoor

00:16:04.530 --> 00:16:06.960
in de hedendaagse geneeskunde

00:16:06.980 --> 00:16:09.080
dat het genoom volgens ons

00:16:09.100 --> 00:16:11.770
de personalisering van
de geneeskunde mogelijk zal maken.

00:16:11.780 --> 00:16:14.736
Maar natuurlijk is het genoom 
enkel de eerste schakel

00:16:14.760 --> 00:16:17.646
van een lange keten van 'zijn'.

00:16:18.540 --> 00:16:22.416
De eerste georganiseerde eenheid 
van die keten van zijn, is de cel.

00:16:22.440 --> 00:16:24.640
Als we zo gaan werken,

00:16:24.640 --> 00:16:27.980
moeten we denken aan het personaliseren 
van cellulaire therapieën,

00:16:27.980 --> 00:16:31.696
vervolgens aan het personaliseren 
van orgaan- of organismale therapieën,

00:16:31.696 --> 00:16:35.406
en uiteindelijk het personaliseren 
van immersietherapieën voor het milieu.

00:16:35.436 --> 00:16:37.790
Ik denk dat voor elke fase -

00:16:37.810 --> 00:16:40.856
je kent die metafoor wel:
de ene schildpad op de vorige.

00:16:40.880 --> 00:16:43.261
Hier is het: personalisatie op elk niveau.

00:16:43.285 --> 00:16:46.176
CA: Dus als je zegt 
dat een geneesmiddel een cel

00:16:46.200 --> 00:16:48.016
en geen pil kan zijn,

00:16:48.040 --> 00:16:50.296
praat je mogelijk over je eigen cellen.

00:16:50.320 --> 00:16:52.696
SM: Absoluut. 
CA: Dus omgezet naar stamcellen,

00:16:52.720 --> 00:16:57.256
misschien getest op alle soorten 
geneesmiddelen of zoiets, en voorbereid.

00:16:57.280 --> 00:16:59.976
SM: Er is geen misschien. 
Dit is wat we doen.

00:16:59.986 --> 00:17:03.576
Dit is wat er gebeurt. 
In feite gaan we langzaamaan,

00:17:03.600 --> 00:17:07.415
niet weg van genomica, 
maar naar integratie van genomica

00:17:07.440 --> 00:17:12.175
in wat wij noemen multi-orde, 
semi-autonome, zelfregulerende systemen,

00:17:12.200 --> 00:17:14.816
zoals cellen, organen en omgevingen.

00:17:14.829 --> 00:17:16.207
CA: Dank je wel.

00:17:16.227 --> 00:17:17.517
SM: Met plezier. Bedankt.