1 00:00:00,760 --> 00:00:04,346 Θέλω να σας μιλήσω για το μέλλον της ιατρικής. 2 00:00:04,960 --> 00:00:08,196 Αλλά πριν απ' αυτό, θέλω να μιλήσω λιγάκι για το παρελθόν. 3 00:00:09,080 --> 00:00:12,696 Λοιπόν, σχεδόν σε όλη την πρόσφατη ιστορία της ιατρικής, 4 00:00:12,696 --> 00:00:16,512 σκεφτόμαστε την ασθένεια και τη θεραπεία 5 00:00:16,512 --> 00:00:19,708 στα πλαίσια ενός πολύ απλού μοντέλου. 6 00:00:19,960 --> 00:00:22,656 Συγκεκριμένα, το μοντέλο είναι τόσο απλό 7 00:00:22,656 --> 00:00:25,712 που μπορείς να το συνοψίσεις σε 6 λέξεις: 8 00:00:25,712 --> 00:00:29,792 έχεις αρρώστια, παίρνεις χάπι, σκοτώνεις κάτι. 9 00:00:31,080 --> 00:00:35,816 Λοιπόν, η αιτία της κυριαρχίας αυτού του μοντέλου 10 00:00:35,816 --> 00:00:38,432 είναι φυσικά η επανάσταση των αντιβιοτικών. 11 00:00:38,432 --> 00:00:41,608 Πολλοί ίσως να μην το γνωρίζετε αλλά τυχαίνει να εορτάζουμε 12 00:00:41,608 --> 00:00:45,664 την εκατονταετή επέτειο της εμφάνισης των αντιβιοτικών στις ΗΠΑ. 13 00:00:45,664 --> 00:00:47,340 Αλλά αυτό που σίγουρα γνωρίζετε 14 00:00:47,340 --> 00:00:51,870 είναι ότι η εμφάνιση αυτή δεν ήταν κάτι επαναστατικό. 15 00:00:52,880 --> 00:00:56,736 Έπαιρνες μια χημική ουσία, είτε από τη φύση, 16 00:00:56,760 --> 00:00:59,496 είτε τεχνητά κατασκευασμένη σε εργαστήριο, 17 00:00:59,496 --> 00:01:02,752 και αυτή θα έρεε μέσα στο σώμα σου, 18 00:01:02,752 --> 00:01:05,528 θα έβρισκε το στόχο της, 19 00:01:05,528 --> 00:01:07,184 θα τον κλείδωνε σε αυτόν 20 00:01:07,184 --> 00:01:09,400 -σε ένα μικρόβιο ή κάποιο τμήμα του- 21 00:01:09,400 --> 00:01:13,810 και μετά θα τον απενεργοποιούσε 22 00:01:13,810 --> 00:01:17,496 με εξαιρετική δεξιοτεχνία, εξαιρετική ακρίβεια. 23 00:01:17,496 --> 00:01:21,792 Και τελικά θα είχες πάρει μια ως τότε μοιραία, θανατηφόρο ασθένεια 24 00:01:21,792 --> 00:01:24,928 -πνευμονία, σύφιλη, φυματίωση- 25 00:01:24,928 --> 00:01:29,418 και θα την είχες μετατρέψει σε μια ιάσιμη ή αντιμετωπίσιμη ασθένεια. 26 00:01:30,080 --> 00:01:32,410 Έχεις πνευμονία, 27 00:01:32,410 --> 00:01:33,856 παίρνεις πενικιλλίνη, 28 00:01:33,856 --> 00:01:35,392 σκοτώνεις το μικρόβιο 29 00:01:35,392 --> 00:01:37,308 και θεραπεύεις την ασθένεια. 30 00:01:37,528 --> 00:01:40,574 Τόσο σαγηνευτική ήταν η ιδέα αυτή, 31 00:01:40,574 --> 00:01:44,776 τόσο ισχυρή η αλληγορία κλειδιού-κλειδαριάς 32 00:01:44,776 --> 00:01:46,296 που σκοτώνει κάτι, 33 00:01:46,320 --> 00:01:48,376 που πραγματικά σάρωσε όλη τη βιολογία. 34 00:01:48,376 --> 00:01:51,280 Ήταν μεταμόρφωση χωρίς προηγούμενο. 35 00:01:52,160 --> 00:01:55,336 Και πραγματικά περάσαμε τα τελευταία 100 χρόνια 36 00:01:55,336 --> 00:01:58,750 προσπαθώντας να αναπαράγουμε το μοντέλο αυτό ξανά και ξανά 37 00:01:58,750 --> 00:02:00,129 για μη λοιμώδη νοσήματα, 38 00:02:00,129 --> 00:02:04,483 για χρόνιες ασθένειες όπως ο διαβήτης και η υπέρταση και οι καρδιοπάθειες. 39 00:02:05,120 --> 00:02:08,879 Και δούλεψε, αλλά δούλεψε μέχρι ενός σημείου. 40 00:02:09,120 --> 00:02:10,776 Επιτρέψτε μου να σας δείξω. 41 00:02:10,776 --> 00:02:13,672 Ξέρετε, αν πάρουμε το σύνολο 42 00:02:13,672 --> 00:02:17,168 όλων των χημικών αντιδράσεων στο ανθρώπινο σώμα, 43 00:02:17,168 --> 00:02:20,434 κάθε μία χημική αντίδραση για την οποία είναι ικανό το σώμα σας, 44 00:02:20,434 --> 00:02:23,330 οι περισσότεροι νομίζουν πως είναι περίπου ένα εκατομμύριο. 45 00:02:23,330 --> 00:02:24,896 Ας το δεχτούμε. 46 00:02:24,896 --> 00:02:26,592 Και τώρα κάντε την ερώτηση, 47 00:02:26,592 --> 00:02:29,248 ποιος αριθμός ή μέρος των αντιδράσεων, 48 00:02:29,248 --> 00:02:31,064 μπορεί να στοχοποιηθεί 49 00:02:31,064 --> 00:02:35,980 από ολόκληρη τη φαρμακευτική, ολόκληρη την κλινική χημεία; 50 00:02:35,980 --> 00:02:38,500 Ο αριθμός είναι 250. 51 00:02:39,680 --> 00:02:42,216 Τα υπόλοιπα είναι χημικό σκοτάδι. 52 00:02:42,216 --> 00:02:48,442 Με άλλα λόγια, το 0,025 % όλων των χημικών αντιδράσεων στο σώμα σας 53 00:02:48,442 --> 00:02:52,770 μπορεί στην πραγματικότητα να στοχοποιηθεί από αυτό το μηχανισμό κλειδιού-κλειδαριάς. 54 00:02:53,680 --> 00:02:56,736 Ξέρετε, αν σκεφτείτε την ανθρώπινη φυσιολογία 55 00:02:56,736 --> 00:03:00,192 ως ένα αχανές παγκόσμιο τηλεφωνικό δίκτυο 56 00:03:00,192 --> 00:03:04,510 με κόμβους και τμήματα που αλληλεπιδρούν, 57 00:03:04,510 --> 00:03:07,776 τότε όλη η κλινική χημεία μας 58 00:03:07,776 --> 00:03:10,032 λειτουργεί σε μια μικρή γωνιά 59 00:03:10,032 --> 00:03:12,728 στην εξωτερική άκρη αυτού του δικτύου. 60 00:03:12,728 --> 00:03:16,544 Είναι σαν όλη η φαρμακευτική χημεία μας 61 00:03:16,544 --> 00:03:20,320 να είναι ένας χειριστής τερματικού στο Γουίτσιτα του Κάνσας 62 00:03:20,320 --> 00:03:23,900 που καταπιάνεται με περίπου 10 ή 15 τηλεφωνικές γραμμές. 63 00:03:24,880 --> 00:03:27,310 Οπότε τι κάνουμε με αυτή την ιδέα; 64 00:03:28,160 --> 00:03:31,260 Μήπως να αναδιοργανώναμε αυτή την προσέγγιση; 65 00:03:32,080 --> 00:03:35,456 Στην πραγματικότητα, αποδεικνύεται ότι ο φυσικός κόσμος 66 00:03:35,456 --> 00:03:40,512 μας δίνει μια αίσθηση του πώς θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί την ασθένεια 67 00:03:40,512 --> 00:03:42,268 με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο, 68 00:03:42,268 --> 00:03:46,100 αντί για ασθένεια, φάρμακο, στόχο. 69 00:03:47,080 --> 00:03:50,456 Πράγματι, ο φυσικός κόσμος οργανώνεται ιεραρχικά προς τα πάνω 70 00:03:50,456 --> 00:03:52,372 -όχι προς τα κάτω, αλλά προς τα πάνω- 71 00:03:52,372 --> 00:03:58,830 και ξεκινάμε με μια αυτορυθμιζόμενη, ημιαυτόνομη μονάδα που λέγεται κύτταρο. 72 00:03:59,640 --> 00:04:02,856 Αυτές οι αυτορυθμιζόμενες, ημιαυτόνομες μονάδες 73 00:04:02,856 --> 00:04:07,672 δημιουργούν αυτορυθμιζόμενες, ημιαυτόνομες μονάδες που λέγονται όργανα, 74 00:04:07,672 --> 00:04:11,192 και αυτά συνδέονται για να σχηματίσουν πράγματα που λέγονται άνθρωποι, 75 00:04:11,920 --> 00:04:15,816 και αυτοί οι οργανισμοί τελικά ζουν σε περιβάλλοντα, 76 00:04:15,816 --> 00:04:19,496 που είναι εν μέρει αυτορυθμιζόμενα και εν μέρει ημιαυτόνομα. 77 00:04:20,920 --> 00:04:23,796 Το ωραίο με αυτό το ιεραρχικό σχέδιο 78 00:04:23,796 --> 00:04:26,456 που χτίζεται προς τα πάνω, αντί προς τα κάτω, 79 00:04:26,456 --> 00:04:29,832 είναι ότι μας επιτρέπει να σκεφτούμε και την ασθένεια 80 00:04:29,832 --> 00:04:31,426 κάπως διαφορετικά. 81 00:04:32,400 --> 00:04:34,830 Πάρτε μια ασθένεια σαν τον καρκίνο. 82 00:04:36,120 --> 00:04:39,510 Από το '50 προσπαθούμε μάλλον απεγνωσμένα 83 00:04:39,510 --> 00:04:42,920 να εφαρμόσουμε το ίδιο μοντέλο στον καρκίνο. 84 00:04:42,921 --> 00:04:45,880 Προσπαθούμε να σκοτώσουμε κύτταρα 85 00:04:45,880 --> 00:04:50,227 χρησιμοποιώντας διάφορες χημειοθεραπείες ή στοχευμένες θεραπείες, 86 00:04:50,227 --> 00:04:52,647 και όπως γνωρίζουμε οι περισσότεροι, αυτό δούλεψε. 87 00:04:52,647 --> 00:04:54,552 Δούλεψε για ασθένειες όπως η λευχαιμία. 88 00:04:54,552 --> 00:04:56,976 Δούλεψε για κάποιες μορφές καρκίνου του μαστού, 89 00:04:57,000 --> 00:05:00,710 αλλά τελικά φτάνεις στην οροφή αυτής της προσέγγισης. 90 00:05:00,710 --> 00:05:03,256 Και μόλις τα τελευταία 10 χρόνια ή κάπου εκεί 91 00:05:03,256 --> 00:05:06,380 αρχίσαμε να σκεφτόμαστε να χρησιμοποιήσουμε το ανοσοποιητικό, 92 00:05:06,380 --> 00:05:09,586 ενθυμούμενοι ότι το καρκινικό κύτταρο όντως δεν μεγαλώνει σε κενό. 93 00:05:09,586 --> 00:05:11,570 Μεγαλώνει σε έναν ανθρώπινο οργανισμό. 94 00:05:11,570 --> 00:05:14,360 Και μήπως να χρησιμοποιήσουμε την ικανότητά του οργανισμού, 95 00:05:14,360 --> 00:05:17,087 το ανοσοποιητικό μας, για να επιτεθούμε στον καρκίνο; 96 00:05:17,087 --> 00:05:21,757 Όντως, αυτό οδήγησε σε μερικά από τα πιο θεαματικά νέα αντικαρκινικά φάρμακα. 97 00:05:22,480 --> 00:05:25,814 Και τελικά υπάρχει το επίπεδο του περιβάλλοντος, έτσι δεν είναι; 98 00:05:26,160 --> 00:05:29,186 Ξέρετε, δεν σκεφτόμαστε ότι ο καρκίνος αλλάζει το περιβάλλον. 99 00:05:29,186 --> 00:05:34,040 Μα αφήστε με να σας φέρω ένα παράδειγμα ενός πολύ καρκινογόνου περιβάλλοντος. 100 00:05:34,040 --> 00:05:35,470 Ονομάζεται φυλακή. 101 00:05:36,160 --> 00:05:41,270 Πάρτε τη μοναξιά, την κατάθλιψη, τον περιορισμό, 102 00:05:41,270 --> 00:05:43,030 και προσθέστε σε αυτά, 103 00:05:43,400 --> 00:05:46,380 τυλιγμένο σε ένα μικρό άσπρο κομμάτι χαρτί, 104 00:05:47,000 --> 00:05:50,886 ένα από τα πιο ισχυρά νευροδιεγερτικά που ξέρουμε, ονομάζεται νικοτίνη, 105 00:05:50,886 --> 00:05:55,660 και προσθέστε σε αυτά μια από τις εθιστικότερες ουσίες που ξέρετε, 106 00:05:55,660 --> 00:05:58,556 κι έχετε ένα προκαρκινογόνο περιβάλλον. 107 00:05:59,330 --> 00:06:01,976 Μα μπορεί να έχετε και αντικαρκινογόνα περιβάλλοντα. 108 00:06:01,976 --> 00:06:04,672 Γίνονται προσπάθειες να δημιουργήσουμε περιβάλλοντα, 109 00:06:04,672 --> 00:06:07,814 να αλλάξουμε το ορμονικό περιβάλλον π.χ. στον καρκίνο του μαστού. 110 00:06:08,200 --> 00:06:11,856 Προσπαθούμε να αλλάξουμε το μεταβολικό περιβάλλον για άλλα είδη καρκίνου. 111 00:06:11,856 --> 00:06:14,272 Ή πάρτε μια άλλη ασθένεια, όπως την κατάθλιψη. 112 00:06:14,272 --> 00:06:16,928 Ομοίως, δουλεύοντας προς τα πάνω, 113 00:06:16,928 --> 00:06:20,984 από τη δεκαετία του '60 και του '70 προσπαθούμε, ξανά, απεγνωσμένα 114 00:06:20,984 --> 00:06:25,160 να αδρανοποιήσουμε μόρια που ενεργούν μεταξύ νευρικών κυττάρων 115 00:06:25,160 --> 00:06:27,270 -σεροτονίνη, ντοπαμίνη- 116 00:06:27,270 --> 00:06:29,316 σε μια προσπάθεια θεραπείας της κατάθλιψης 117 00:06:29,316 --> 00:06:32,010 κι αυτό δούλεψε, μα μετά φτάσαμε στο όριο. 118 00:06:33,000 --> 00:06:35,620 Και τώρα ξέρουμε ότι αυτό που μάλλον πρέπει να κάνουμε 119 00:06:35,620 --> 00:06:38,242 είναι να αλλάξουμε τη φυσιολογία του εγκεφάλου, 120 00:06:38,242 --> 00:06:40,828 να τον αναπρογραμματίσουμε, να τον επανασχεδιάσουμε, 121 00:06:40,828 --> 00:06:43,400 και ότι, φυσικά, ξέρουμε ότι απανωτές μελέτες έδειξαν 122 00:06:43,400 --> 00:06:45,525 ότι η λογοθεραπεία κάνει ακριβώς αυτό 123 00:06:45,525 --> 00:06:47,279 και έδειξαν ότι η λογοθεραπεία 124 00:06:47,279 --> 00:06:50,440 σε συνδυασμό με φάρμακα, χάπια, 125 00:06:50,440 --> 00:06:53,519 όντως είναι πολύ πιο αποτελεσματική από καθένα από αυτά μόνο του. 126 00:06:53,840 --> 00:06:57,666 Μπορούμε να φανταστούμε ένα πιο βαθύ περιβάλλον που θα αλλάξει την κατάθλιψη; 127 00:06:57,666 --> 00:07:01,460 Μπορούμε να κλειδώσουμε έξω τα σήματα που προκαλούν κατάθλιψη; 128 00:07:01,460 --> 00:07:07,240 Πάλι, κινούμενοι προς την κορυφή αυτής της ιεραρχικής αλυσίδας της οργάνωσης. 129 00:07:07,760 --> 00:07:10,420 Αυτό που πράγματι διακυβεύεται εδώ 130 00:07:10,420 --> 00:07:13,720 ίσως δεν είναι το ίδιο το φάρμακο αλλά η αλληγορία. 131 00:07:13,720 --> 00:07:15,816 Αντί να σκοτώνουμε κάτι, 132 00:07:15,816 --> 00:07:19,512 στην περίπτωση σοβαρών χρόνιων εκφυλιστικών παθήσεων 133 00:07:19,512 --> 00:07:23,008 -νεφρική ανεπάρκεια, διαβήτης, υπέρταση, οστεοαρθρίτιδα - 134 00:07:23,008 --> 00:07:26,580 ίσως αυτό που πράγματι χρειαζόμαστε είναι μια νέα αλληγορία ανάπτυξης. 135 00:07:26,580 --> 00:07:28,520 Και αυτό είναι ίσως το κλειδί, 136 00:07:28,520 --> 00:07:31,106 για να επαναπροσδιορίσουμε τη σκέψη μας για τα φάρμακα. 137 00:07:31,106 --> 00:07:34,496 Λοιπόν, αυτή η ιδέα της αλλαγής, 138 00:07:34,496 --> 00:07:36,942 της δημιουργίας μιας νέας αντίληψης, όπως ήταν, 139 00:07:36,942 --> 00:07:40,238 ήρθε για να μείνει με ένα πολύ προσωπικό τρόπο πριν περίπου 10 χρόνια. 140 00:07:40,238 --> 00:07:42,904 Περίπου πριν 10 χρόνια -τρέχω σχεδόν σε όλη μου τη ζωή- 141 00:07:42,904 --> 00:07:44,924 πήγα για τρέξιμο, ένα πρωινό Σαββάτου, 142 00:07:44,924 --> 00:07:47,880 γύρισα σπίτι και σηκώθηκα και βασικά δεν μπορούσα να κουνηθώ. 143 00:07:47,880 --> 00:07:49,996 Το δεξί μου γόνατο είχε πρηστεί, 144 00:07:49,996 --> 00:07:53,560 και μπορούσες να ακούσεις εκείνο το δυσοίωνο τρίξιμο μεταξύ των οστών. 145 00:07:54,240 --> 00:07:59,010 Και ένα από τα καλά του να είσαι γιατρός είναι ότι κανονίζεις τις μαγνητικές σου. 146 00:07:59,010 --> 00:08:03,136 Και έκανα μαγνητική την επόμενη εβδομάδα και φαινόταν κάπως έτσι. 147 00:08:03,136 --> 00:08:07,432 Βασικά, ο μηνίσκος του αρθρικού χόνδρου που βρίσκεται ανάμεσα στα οστά 148 00:08:07,432 --> 00:08:10,848 είχε σκιστεί εντελώς και το ίδιο το οστό είχε θρυμματιστεί. 149 00:08:10,850 --> 00:08:13,376 Λοιπόν, αν με κοιτάτε και με λυπάστε, 150 00:08:13,376 --> 00:08:15,212 επιτρέψτε μου να σας πω κάτι. 151 00:08:15,212 --> 00:08:19,386 Αν επρόκειτο να κάνω μαγνητική σε όλους όσους είναι στο κοινό, 152 00:08:19,386 --> 00:08:21,772 το 60% από εσάς θα παρουσίαζε 153 00:08:21,772 --> 00:08:24,616 σημάδια εκφυλισμού οστών και αρθρικών χόνδρων όπως αυτό. 154 00:08:24,616 --> 00:08:28,096 Το 85% των γυναικών ως τα 70 τους χρόνια 155 00:08:28,096 --> 00:08:31,352 θα είχαν μέτριο ως σοβαρό εκφυλισμό αρθρικών χόνδρων. 156 00:08:31,352 --> 00:08:33,570 Το 50-60% των ανδρών σε αυτό το κοινό 157 00:08:33,570 --> 00:08:35,096 θα είχε επίσης τέτοια σημάδια. 158 00:08:35,096 --> 00:08:36,926 Άρα είναι πολύ κοινή ασθένεια. 159 00:08:36,926 --> 00:08:39,096 Λοιπόν, το δεύτερο καλό να είσαι γιατρός 160 00:08:39,096 --> 00:08:42,019 είναι ότι μπορείς να πειραματιστείς με τις δικές σου ασθένειες. 161 00:08:42,019 --> 00:08:44,456 Έτσι περίπου πριν 10 χρόνια ξεκινήσαμε, 162 00:08:44,456 --> 00:08:46,816 φέραμε αυτή την διαδικασία στο εργαστήριο, 163 00:08:46,816 --> 00:08:48,882 και αρχίσαμε να κάνουμε απλά πειράματα, 164 00:08:48,882 --> 00:08:51,346 προσπαθώντας μηχανικά να διορθώσουμε τον εκφυλισμό. 165 00:08:51,360 --> 00:08:56,176 Προσπαθήσαμε να εγχύσουμε χημικά σε περιοχές του γόνατου σε ζώα 166 00:08:56,176 --> 00:08:58,952 σε μια προσπάθεια αντιστροφής του εκφυλισμού των χόνδρου 167 00:08:58,952 --> 00:09:03,350 και για να κάνω μια μικρή περίληψη μιας μακράς και οδυνηρής διαδικασίας, 168 00:09:03,350 --> 00:09:05,190 βασικά καταλήξαμε στο τίποτα. 169 00:09:05,190 --> 00:09:06,510 Δε συνέβη τίποτα. 170 00:09:06,880 --> 00:09:11,610 Και τότε περίπου πριν από 7 χρόνια, είχαμε έναν φοιτητή από την Αυστραλία. 171 00:09:11,610 --> 00:09:13,225 Το καλό με τους Αυστραλούς 172 00:09:13,225 --> 00:09:16,541 είναι ότι έχουν συνηθίσει να κοιτάζουν τον κόσμο ανάποδα. 173 00:09:16,546 --> 00:09:17,743 (Γέλια) 174 00:09:17,743 --> 00:09:21,856 Κι έτσι ο Νταν μου είπε, «Ξέρεις, μπορεί να μην είναι μηχανικό πρόβλημα. 175 00:09:21,856 --> 00:09:26,070 Μπορεί να μην είναι χημικό πρόβλημα. Μπορεί να είναι πρόβλημα βλαστοκυττάρων». 176 00:09:27,760 --> 00:09:29,736 Με άλλα λόγια, είχαμε δύο υποθέσεις. 177 00:09:29,736 --> 00:09:33,526 Πρώτον, υπάρχει κάτι που λέγεται σκελετικό βλαστοκύτταρο 178 00:09:33,526 --> 00:09:36,950 που χτίζει όλο το σκελετό ενός σπονδυλωτού, 179 00:09:36,950 --> 00:09:39,626 -οστό, χόνδρο και τα συνδετικά στοιχεία του σκελετού- 180 00:09:39,626 --> 00:09:41,545 ακριβώς όπως ένα βλαστοκύτταρο στο αίμα, 181 00:09:41,545 --> 00:09:43,939 ακριβώς όπως ένα βλαστοκύτταρο στο νευρικό σύστημα. 182 00:09:43,939 --> 00:09:47,529 Και δεύτερον, ότι ίσως ο εκφυλισμός ή δυσλειτουργία αυτού 183 00:09:47,529 --> 00:09:51,241 προκαλεί οστεοχονδρική αρθρίτιδα, μια πολύ κοινή ασθένεια. 184 00:09:51,241 --> 00:09:54,260 Έτσι πράγματι η ερώτηση ήταν, ψάχναμε για ένα χάπι 185 00:09:54,260 --> 00:09:56,996 όταν θα έπρεπε πράγματι να ψάχνουμε για ένα κύτταρο. 186 00:09:56,996 --> 00:09:59,816 Έτσι αλλάξαμε τα μοντέλα μας, 187 00:09:59,816 --> 00:10:03,106 και τώρα αρχίσαμε να ψάχνουμε για σκελετικά βλαστοκύτταρα. 188 00:10:03,560 --> 00:10:06,030 Και για να συντομεύουμε, 189 00:10:06,030 --> 00:10:09,180 περίπου 5 χρόνια πριν, βρήκαμε αυτά τα κύτταρα. 190 00:10:09,800 --> 00:10:12,376 Ζουν μέσα στο σκελετό. 191 00:10:12,376 --> 00:10:15,236 Εδώ ένα σχήμα και μετά μια φωτογραφία ενός από αυτά. 192 00:10:15,240 --> 00:10:17,160 Το άσπρο είναι οστό, 193 00:10:17,160 --> 00:10:20,190 και αυτές οι κόκκινες στήλες που βλέπετε και τα κίτρινα κύτταρα, 194 00:10:20,190 --> 00:10:23,450 είναι κύτταρα που προήλθαν από ένα μόνο σκελετικό βλαστοκύτταρο - 195 00:10:23,450 --> 00:10:26,816 στήλες χόνδρου, στήλες οστού προερχόμενες από ένα μόνο κύτταρο. 196 00:10:26,816 --> 00:10:29,892 Αυτά τα κύτταρα είναι εκπληκτικά. Έχουν 4 ιδιότητες. 197 00:10:30,112 --> 00:10:33,698 Πρώτον, ζουν εκεί που είναι αναμενόμενο. 198 00:10:33,960 --> 00:10:36,330 Ζουν ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του οστού, 199 00:10:36,330 --> 00:10:37,896 κάτω από τον αρθρικό χόνδρο. 200 00:10:37,896 --> 00:10:40,516 Ξέρετε, στη βιολογία, κύρια σημασία έχει η θέση. 201 00:10:40,516 --> 00:10:44,868 Και κινούνται στις κατάλληλες περιοχές και σχηματίζουν οστό και χόνδρο. 202 00:10:44,868 --> 00:10:46,096 Αυτό είναι το ένα. 203 00:10:46,096 --> 00:10:47,702 Να μια ενδιαφέρουσα ιδιότητα. 204 00:10:47,702 --> 00:10:50,386 Μπορούμε να τα εξάγουμε από το σπονδυλωτό σκελετό, 205 00:10:50,386 --> 00:10:52,976 να τα καλλιεργήσουμε σε τριβλία petri στο εργαστήριο, 206 00:10:52,976 --> 00:10:55,060 κι αυτά ανυπομονούν να σχηματίσουν χόνδρο. 207 00:10:55,060 --> 00:10:57,766 Θυμάστε πώς δεν μπορούσαμε να φτιάξουμε χόνδρο με τίποτα; 208 00:10:57,766 --> 00:10:59,955 Τα κύτταρα αυτά πεθαίνουν να φτιάξουν χόνδρο. 209 00:10:59,955 --> 00:11:02,580 Φτιάχνουν τις δικές τους σπείρες χόνδρου γύρω τους, 210 00:11:02,580 --> 00:11:04,270 Είναι επίσης, τρίτον, 211 00:11:04,270 --> 00:11:08,536 οι αποτελεσματικότεροι επιδιορθωτές καταγμάτων που έχουμε συναντήσει. 212 00:11:08,536 --> 00:11:11,740 Αυτό είναι ένα μικρό οστό, ένα οστό ποντικού που σπάσαμε 213 00:11:11,740 --> 00:11:13,406 και μετά το αφήσαμε να επουλωθεί. 214 00:11:13,406 --> 00:11:15,716 Αυτά τα βλαστοκύτταρα ήρθαν και επιδιόρθωσαν, 215 00:11:15,716 --> 00:11:19,126 - με κίτρινο το οστό, με λευκό ο χόνδρος- σχεδόν εξ ολοκλήρου. 216 00:11:19,126 --> 00:11:22,676 Σε τέτοιο βαθμό που αν τα ιχνηθετήσεις με μια φθορίζουσα χρωστική 217 00:11:22,676 --> 00:11:26,350 μπορείς να τα δεις λες και είναι μια παράξενη κυτταρική κόλλα 218 00:11:26,350 --> 00:11:28,256 να μπαίνουν στην περιοχή του κατάγματος, 219 00:11:28,256 --> 00:11:31,232 να το διορθώνουν τοπικά και μετά να σταματούν τη δουλειά τους, 220 00:11:31,232 --> 00:11:33,568 Τώρα, το τέταρτο είναι το πιο δυσοίωνο, 221 00:11:33,568 --> 00:11:37,734 και αυτό είναι ότι οι αριθμοί τους μειώνονται απότομα, 222 00:11:37,734 --> 00:11:42,420 απότομα, δέκα φορές, πενήντα φορές, όσο μεγαλώνουμε. 223 00:11:42,420 --> 00:11:44,196 Και έτσι αυτό όντως που συνέβη, 224 00:11:44,196 --> 00:11:46,950 είναι ότι άλλαξε η αντίληψή μας. 225 00:11:46,950 --> 00:11:49,736 Είχαμε βγει να κυνηγήσουμε χάπια 226 00:11:49,736 --> 00:11:52,220 αλλά καταλήξαμε να βρούμε θεωρίες, 227 00:11:52,220 --> 00:11:53,526 Και κάπως 228 00:11:53,526 --> 00:11:56,196 είχαμε γατζωθεί σε αυτή την ιδέα: 229 00:11:56,196 --> 00:11:59,050 -κύτταρα, οργανισμοί, περιβάλλοντα- 230 00:11:59,050 --> 00:12:01,656 διότι τώρα σκεφτόμασταν τα οστικά βλαστοκύτταρα, 231 00:12:01,656 --> 00:12:05,236 σκεφτόμασταν την αρθρίτιδα με όρους μιας κυτταρικής ασθένειας. 232 00:12:05,840 --> 00:12:08,130 Και τότε η επόμενη ερώτηση ήταν, υπάρχουν όργανα; 233 00:12:08,130 --> 00:12:10,499 Μπορείς να το φτιάξεις ως όργανο έξω από το σώμα; 234 00:12:10,499 --> 00:12:14,256 Μπορείς να εμφυτεύσεις χόνδρο σε τραυματισμένες περιοχές; 235 00:12:14,256 --> 00:12:16,232 Και ίσως το πιο ενδιαφέρον, 236 00:12:16,232 --> 00:12:18,608 μπορείς να πας και να δημιουργήσεις περιβάλλοντα; 237 00:12:18,608 --> 00:12:21,738 Ξέρετε, γνωρίζουμε ότι η άσκηση επανασχεδιάζει το οστό, 238 00:12:21,738 --> 00:12:24,176 αλλά σιγά, κανείς από εμάς δεν πρόκειται να ασκηθεί. 239 00:12:24,176 --> 00:12:29,352 Έτσι θα μπορούσατε να φανταστείτε τρόπους παθητικής φόρτωσης και εκφόρτωσης οστού 240 00:12:29,352 --> 00:12:34,228 ώστε να επαναδημιουργήσεις ή να επανενεργοποιήσεις χόνδρο; 241 00:12:34,228 --> 00:12:36,583 Και ίσως το πιο ενδιαφέρον, και το πιο σημαντικό, 242 00:12:36,583 --> 00:12:40,214 το θέμα είναι, μπορούμε να εφαρμόσουμε το μοντέλο πιο γενικά εκτός ιατρικής; 243 00:12:40,214 --> 00:12:44,214 Αυτό που διακυβεύεται, όπως είπα πριν, δεν είναι να σκοτώσεις κάτι, 244 00:12:44,214 --> 00:12:45,900 αλλά να αναπτύξεις κάτι. 245 00:12:46,280 --> 00:12:51,030 Και αυτό εγείρει μια σειρά από μερικές πολύ ενδιαφέρουσες, νομίζω, ερωτήσεις 246 00:12:51,030 --> 00:12:54,010 για το πώς σκεφτόμαστε για τα φάρμακα του μέλλοντος. 247 00:12:54,830 --> 00:12:58,170 Θα μπορούσε το φάρμακό σας να είναι ένα κύτταρο και όχι ένα χάπι; 248 00:12:58,840 --> 00:13:01,210 Πώς θα αναπτύσσαμε αυτά τα κύτταρα; 249 00:13:01,210 --> 00:13:04,256 Τι θα κάναμε για να σταματήσουμε την κακοήθη αύξησή τους; 250 00:13:04,256 --> 00:13:08,222 Ακούσαμε για τα προβλήματα της ακατάσχετης αύξησης. 251 00:13:08,222 --> 00:13:10,976 Θα μπορούσαμε να τους εμφυτεύσουμε γονίδια αυτοκτονίας, 252 00:13:11,000 --> 00:13:12,820 για να σταματήσουμε την αύξησή τους; 253 00:13:13,040 --> 00:13:16,976 Θα μπορούσε το φάρμακό σας να είναι ένα όργανο που φτιάχτηκε έξω από το σώμα 254 00:13:16,976 --> 00:13:18,912 και στη συνέχεια εμφυτεύτηκε στο σώμα; 255 00:13:18,912 --> 00:13:21,580 Θα μπορούσε αυτό να σταματήσει κάποιον από τον εκφυλισμό; 256 00:13:21,580 --> 00:13:23,619 Τι θα γινόταν αν θα έπρεπε να έχει μνήμη; 257 00:13:23,619 --> 00:13:28,416 Σε ασθένειες του νευρικού συστήματος κάποια από αυτά τα όργανα είχαν μνήμη. 258 00:13:28,416 --> 00:13:30,836 Πώς θα μπορούσαμε να τις εμφυτεύσουμε ξανά; 259 00:13:30,836 --> 00:13:32,792 Θα μπορούσαμε να αποθηκεύσουμε τα όργανα; 260 00:13:32,792 --> 00:13:36,033 Θα έπρεπε το κάθε όργανο να αναπτυχθεί για ένα συγκεκριμένο άνθρωπο 261 00:13:36,033 --> 00:13:37,537 και να επανατοποθετηθεί; 262 00:13:38,520 --> 00:13:41,136 Και ίσως το πιο περίπλοκο 263 00:13:41,136 --> 00:13:43,660 θα μπορούσε το φάρμακό σας να είναι ένα περιβάλλον; 264 00:13:43,660 --> 00:13:45,846 Θα μπορούσατε να πατεντάρετε ένα περιβάλλον; 265 00:13:45,846 --> 00:13:49,296 Ξέρετε, σε κάθε κουλτούρα, 266 00:13:49,296 --> 00:13:52,232 οι σαμάνοι χρησιμοποιούν περιβάλλοντα ως φάρμακα. 267 00:13:52,232 --> 00:13:54,942 Θα μπορούσαμε να το φανταστούμε για το μέλλον μας; 268 00:13:56,080 --> 00:13:59,456 Μίλησα πολύ για μοντέλα. Ξεκίνησα αυτή την ομιλία με μοντέλα. 269 00:13:59,456 --> 00:14:02,322 Ας την τελειώσω με κάποιες σκέψεις για τη δημιουργία τους. 270 00:14:02,322 --> 00:14:04,200 Αυτό κάνουμε ως επιστήμονες. 271 00:14:04,200 --> 00:14:07,656 Ξέρετε, όταν ένας αρχιτέκτονας κατασκευάζει ένα μοντέλο, 272 00:14:07,656 --> 00:14:10,936 αυτός ή αυτή προσπαθεί να σας δείξει έναν κόσμο σε μικρογραφία. 273 00:14:10,940 --> 00:14:13,856 Αλλά όταν ένας επιστήμονας κατασκευάζει ένα μοντέλο, 274 00:14:13,856 --> 00:14:16,940 αυτός ή αυτή προσπαθεί να σας δείξει τον κόσμο μεταφορικά. 275 00:14:17,600 --> 00:14:21,486 Αυτός ή αυτή προσπαθεί να δημιουργήσει ένα νέο τρόπο να βλέπουμε τα πράγματα. 276 00:14:21,486 --> 00:14:25,950 Το πρώτο είναι αλλαγή σε κλίμακα. Το δεύτερο είναι αλλαγή στην αντίληψη. 277 00:14:26,920 --> 00:14:31,850 Λοιπόν, τα αντιβιοτικά δημιούργησαν τέτοια αλλαγή στην αντίληψη 278 00:14:31,850 --> 00:14:35,696 στον τρόπο που σκεφτόμαστε τα φάρμακα που άλλαξαν, διαστρέβλωσαν, 279 00:14:35,696 --> 00:14:40,036 πολύ επιτυχώς, τον τρόπο που σκεφτόμαστε τα φάρμακα τα τελευταία 100 χρόνια. 280 00:14:40,400 --> 00:14:44,730 Αλλά χρειαζόμαστε νέα μοντέλα για να σκεφτούμε τα φάρμακα του μέλλοντος, 281 00:14:44,730 --> 00:14:46,610 Αυτό είναι το διακύβευμα. 282 00:14:47,480 --> 00:14:50,816 Ξέρετε, υπάρχει μια δημoφιλής θεωρία εκεί έξω 283 00:14:50,816 --> 00:14:54,792 ότι ο λόγος που δεν έχουμε την επαναστατική αλλαγή 284 00:14:54,792 --> 00:14:56,828 στη θεραπεία των ασθενειών 285 00:14:56,828 --> 00:14:59,684 είναι επειδή δεν έχουμε αρκετά ισχυρά φάρμακα, 286 00:14:59,684 --> 00:15:01,664 και αυτό είναι κατά ένα μέρος αλήθεια. 287 00:15:02,120 --> 00:15:03,656 Αλλά ίσως η αληθινή αιτία είναι 288 00:15:03,656 --> 00:15:07,110 ότι δεν έχουμε αρκετά ισχυρούς τρόπους σκέψης σχετικά με τα φάρμακα. 289 00:15:08,560 --> 00:15:10,930 Είναι σίγουρα αλήθεια ότι 290 00:15:10,930 --> 00:15:14,496 θα ήταν θαυμάσιο να έχουμε νέα φάρμακα. 291 00:15:14,800 --> 00:15:19,420 Αλλά ίσως αυτό που όντως διακυβεύεται είναι τρεις περισσότερο άυλοι στόχοι: 292 00:15:19,420 --> 00:15:22,866 μηχανισμοί, μοντέλα, μεταφορές. 293 00:15:23,320 --> 00:15:24,656 Σας ευχαριστώ. 294 00:15:24,656 --> 00:15:31,496 (Χειροκρότημα) 295 00:15:33,600 --> 00:15:37,016 Κρις Άντερσον: Στα αλήθεια μου άρεσε αυτή η μεταφορά. 296 00:15:37,016 --> 00:15:38,642 Πώς συνδέεται; 297 00:15:38,642 --> 00:15:41,796 Γίνεται πολλή κουβέντα στον κόσμο της τεχνολογίας 298 00:15:41,796 --> 00:15:43,966 για την εξατομίκευση των φαρμάκων, 299 00:15:43,966 --> 00:15:47,366 ότι έχουμε όλα αυτά τα δεδομένα και ότι οι θεραπείες του μέλλοντος 300 00:15:47,366 --> 00:15:51,856 θα είναι για ειδικά για σένα, για το γονιδίωμά σου, την οντότητά σου. 301 00:15:51,856 --> 00:15:55,392 Εφαρμόζεται αυτό στο μοντέλο που έχουμε εδώ; 302 00:15:55,792 --> 00:15:58,400 Σιντάρτα Μούκερτζι: Είναι πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. 303 00:15:58,400 --> 00:16:00,650 Σκεφτόμαστε για την εξατομίκευση των φαρμάκων 304 00:16:00,650 --> 00:16:02,160 κυρίως με όρους γενωμικής. 305 00:16:02,160 --> 00:16:04,926 Αυτό επειδή το γονίδιο είναι μια τόσο κυρίαρχη μεταφορά, 306 00:16:04,926 --> 00:16:07,832 πάλι, για να χρησιμοποιήσω την ίδια λέξη, στην ιατρική σήμερα, 307 00:16:07,832 --> 00:16:11,668 που νομίζουμε ότι το γονιδίωμα θα οδηγήσει την εξατομίκευση των φαρμάκων, 308 00:16:11,668 --> 00:16:14,796 Αλλά φυσικά το γονιδίωμα είναι απλά η αρχή 309 00:16:14,796 --> 00:16:17,816 μιας μακριάς αλυσίδας της ύπαρξης, όπως ήταν. 310 00:16:18,600 --> 00:16:22,466 Όντως η πρώτη οργανωμένη μονάδα της ύπαρξης είναι το κύτταρο. 311 00:16:22,466 --> 00:16:25,456 Αν λοιπόν πραγματικά πρόκειται να φτιάξουμε φάρμακα έτσι, 312 00:16:25,456 --> 00:16:28,336 θα πρέπει να σκεφτούμε εξατομικευμένες κυτταρικές θεραπείες, 313 00:16:28,336 --> 00:16:31,480 και μετά εξατομικευμένα όργανα ή οργανισμικές θεραπείες, 314 00:16:31,480 --> 00:16:35,336 και τελικά εξατομικευμένες θεραπείες σε βάθος για το περιβάλλον. 315 00:16:35,336 --> 00:16:38,446 Έτσι νομίζω σε κάθε στάδιο, ξέρετε- 316 00:16:38,446 --> 00:16:40,886 υπάρχει αυτή η μεταφορά, τη συναντάς συνεχώς. 317 00:16:40,886 --> 00:16:43,261 Σε αυτό, υπάρχει εξατομίκευση παντού. 318 00:16:43,265 --> 00:16:46,326 ΚΑ: Έτσι όταν είπες ότι φάρμακο θα μπορούσε να είναι ένα κύτταρο 319 00:16:46,326 --> 00:16:48,016 και όχι ένα χάπι, 320 00:16:48,016 --> 00:16:50,272 μιλάς δυνητικά για τα δικά σου κύτταρα. 321 00:16:50,272 --> 00:16:52,818 ΣΜ: Βεβαίως. ΚΑ: Άρα μετασχηματισμένα σε βλαστοκύτταρα 322 00:16:52,818 --> 00:16:57,248 ίσως δοκιμασμένα για κάθε φάρμακο ή κάτι άλλο και προετοιμασμένα. 323 00:16:57,248 --> 00:16:59,844 ΣΜ: Και δεν υπάρχει ίσως. Αυτό είναι που κάνουμε. 324 00:16:59,844 --> 00:17:03,576 Αυτό είναι που συμβαίνει, και στην πραγματικότητα κινούμαστε αργά, 325 00:17:03,576 --> 00:17:07,391 όχι μακριά από τη γενωμική, αλλά εντάσσοντας τη γενωμική 326 00:17:07,391 --> 00:17:12,126 σε αυτό που ονομάζουμε πολυδιάστατα, ημιαυτόνομα, αυτορυθμιζόμενα συστήματα, 327 00:17:12,126 --> 00:17:14,742 όπως τα κύτταρα, όπως τα όργανα, όπως τα περιβάλλοντα. 328 00:17:14,742 --> 00:17:16,230 ΚΑ: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. 329 00:17:16,230 --> 00:17:18,117 ΣΜ: Ευχαρίστησή μου. Ευχαριστώ.