1
00:00:00,320 --> 00:00:01,940
สวัสดีค่า วิวจากแชนเนล Point of View ค่ะ

2
00:00:01,940 --> 00:00:04,680
กลับมาพบกันอีกครั้งนะคะ กับทุกวันพุธที่วิวจะนำเอา

3
00:00:04,720 --> 00:00:09,380
บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช เล่มนี้

4
00:00:09,380 --> 00:00:10,440
มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

5
00:00:10,460 --> 00:00:12,920
ซึ่งหลายคนนะคะ จากอาทิตย์ที่แล้วที่เห็นว่า

6
00:00:12,920 --> 00:00:15,800
ทศกัณฐ์ตายไปแล้วเนี่ย ก็เข้าใจว่าเรื่องใกล้จบแล้วค่ะ

7
00:00:15,800 --> 00:00:18,320
แต่อย่างที่วิวบอกไว้ตั้งแต่คลิปแรกๆ นะคะ ว่า

8
00:00:18,320 --> 00:00:20,440
เรื่องรามเกียรติ์เนี่ย มีทั้งหมด 4 เล่มค่ะ

9
00:00:20,440 --> 00:00:24,200
และนี่เพิ่งจะถึงเล่ม 3 ช่วงปลายๆ เท่านี้ แค่นั้นเองค่ะ

10
00:00:24,200 --> 00:00:26,480
ดังนั้นยังมีเรื่องราวต่ออีกมากมายนะคะ

11
00:00:26,480 --> 00:00:28,680
อย่างไรก็ตาม ช่วงนี้เราอยู่ในช่วงที่

12
00:00:28,680 --> 00:00:30,620
เนื้อหาค่อนข้างจะเข้มข้นนิดนึงค่ะ

13
00:00:30,620 --> 00:00:32,780
เพราะว่าหลังจากที่ทศกัณฐ์ตายไป

14
00:00:32,780 --> 00:00:34,980
ก็ยังมีอีเว้นต์ใหญ่ๆ อยู่อีกหนึ่งอีเว้นต์นะคะ

15
00:00:34,980 --> 00:00:36,700
เห็นจากชื่อคลิปด้านล่างแล้วใช่มั้ย?

16
00:00:36,700 --> 00:00:39,120
ตอนนี้เป็นตอนที่นางสีดาจะลุยไฟ

17
00:00:39,120 --> 00:00:41,940
และเป็นตอนที่หลายๆ คนเข้าใจพระรามผิดค่ะ

18
00:00:41,940 --> 00:00:44,000
ดังนั้นนะคะ ถ้าใครยังไม่ได้ดูตอนก่อนๆ

19
00:00:44,000 --> 00:00:45,680
อย่าลืมกดไปดูได้ตรงนี้นะคะ

20
00:00:45,680 --> 00:00:47,040
วิวทำเป็นเพลย์ลิสต์ไว้ให้แล้ว

21
00:00:47,040 --> 00:00:49,520
และที่สำคัญนะคะ ถ้ารู้สึกว่า "เฮ้ย มันยาวเกินไป

22
00:00:49,520 --> 00:00:52,260
นี่ 80 กว่าตอน จะ 90 ตอนแล้ว ใครจะไปดูไหว" นะคะ

23
00:00:52,260 --> 00:00:53,440
ก็ ตรงนี้เช่นกันค่ะ

24
00:00:53,440 --> 00:00:55,980
วิวเคยเล่าไว้แค่ 10 นาทีจบเท่านั้นนะคะ

25
00:00:55,980 --> 00:00:57,360
นอกจากนี้นะคะ บอกเลยว่า

26
00:00:57,360 --> 00:00:58,900
วิวไม่ได้ทำแค่เรื่องรามเกียรติ์นะคะ

27
00:00:58,900 --> 00:01:01,080
ยังมีเรื่องอื่นๆ อีกที่น่าสนใจ เพียบเลยค่ะ

28
00:01:01,080 --> 00:01:03,860
ดังนั้นอย่าลืมติดตามวิวให้ครบทุกช่องทางนะคะ

29
00:01:03,860 --> 00:01:05,260
ไม่ว่าจะเป็นทาง Facebook, Youtube,

30
00:01:05,260 --> 00:01:06,320
Twitter, Instagram นะคะ

31
00:01:06,320 --> 00:01:08,360
แต่ละช่องทางเนื้อหาไม่เหมือนกันค่ะ

32
00:01:08,360 --> 00:01:10,040
ตอนนี้พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่

33
00:01:10,040 --> 00:01:12,160
ทั้งสนุกแล้วก็ได้สาระกันรึยังคะ?

34
00:01:12,440 --> 00:01:14,400
ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ

35
00:01:18,340 --> 00:01:19,600
ความเดิมจากตอนที่แล้วนะคะ

36
00:01:19,600 --> 00:01:21,980
ทศกัณฐ์โดนพระรามยิงศรปักอกค่ะ

37
00:01:21,980 --> 00:01:23,200
แล้วก็ล้มลงที่พื้น

38
00:01:23,200 --> 00:01:24,800
จากนั้นก็มีงาช้างอันหนึ่งเนี่ย

39
00:01:24,800 --> 00:01:26,560
กระเด็นออกมาจากตัวทศกัณฐ์นะคะ

40
00:01:26,560 --> 00:01:28,480
ทศกัณฐ์นอนพะงาบๆ อยู่ที่พื้น

41
00:01:28,480 --> 00:01:30,540
สิบปากตะโกนสั่งเรื่องนั้นเรื่องนี้

42
00:01:30,540 --> 00:01:31,340
จนกระทั่งในที่สุด

43
00:01:31,340 --> 00:01:33,580
หนุมานก็ขยี้กล่องดวงใจของทศกัณฐ์

44
00:01:33,580 --> 00:01:35,520
ทำให้ทศกัณฐ์ตายจากไปค่ะ

45
00:01:35,520 --> 00:01:36,680
เหตุการณ์หลังจากนั้นนะคะ

46
00:01:36,680 --> 00:01:37,860
คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น?

47
00:01:37,860 --> 00:01:40,200
ร้องสั่งขนาดนี้ พิเภกน่าจะร้องไห้ใช่มะ?

48
00:01:40,200 --> 00:01:40,860
เปล่าเลยค่ะ

49
00:01:40,860 --> 00:01:43,180
พิเภกเป็นคนที่ค่อนข้างจะรู้หน้าที่ตัวเองนะคะ

50
00:01:43,180 --> 00:01:45,040
เพราะว่าทันทีที่ทศกัณฐ์ตายเนี่ย

51
00:01:45,040 --> 00:01:46,240
พิเภกยังไม่ฟูมฟายค่ะ

52
00:01:46,240 --> 00:01:48,980
เพราะว่าพระรามหันมาถามเรื่องราวกับพิเภกก่อน

53
00:01:48,980 --> 00:01:51,480
พระรามนี่หันมาถามว่า "พิเภก เกิดอะไรขึ้น?

54
00:01:51,480 --> 00:01:54,800
ข้าไม่เข้าใจเลย ทำไมตอนที่ข้ายิงลูกธนูโดนทศกัณฐ์เนี่ย

55
00:01:54,800 --> 00:01:57,920
อยู่ดีๆ ทำไมถึงมีงาช้างอันหนึ่งกระเด็นออกมาจากอกทศกัณฐ์

56
00:01:57,920 --> 00:02:00,660
มันมาจากไหน ข้าก็ไม่ได้ยิงธนูเป็นงาช้างนี่?"

57
00:02:00,660 --> 00:02:02,340
ซึ่งพิเภกก็เล่าให้ฟังนะคะ บอกว่า

58
00:02:02,340 --> 00:02:04,200
"อ๋อ ตอนนั้นเนี่ยทศกัณฐ์ไปแย่งชิง

59
00:02:04,200 --> 00:02:06,380
บุษบกแก้วมาจากพี่ชายตัวเอง

60
00:02:06,380 --> 00:02:09,460
ตอนนั้นพระอิศวรเนี่ยนะ เอางาช้างปักอกทศกัณฐ์ไว้

61
00:02:09,460 --> 00:02:10,520
แล้วก็สาปไว้ว่า

62
00:02:10,520 --> 00:02:12,920
ให้ถอนไม่ออกจนกระทั่งถึงวันสุดท้ายของชีวิต

63
00:02:12,920 --> 00:02:14,420
นี่แหละ ตอนที่ท่านยิงทศกัณฐ์

64
00:02:14,420 --> 00:02:17,100
ทศกัณฐ์ก็รู้ว่านี่คือวันสุดท้ายของชีวิตตัวเองแล้ว

65
00:02:17,100 --> 00:02:19,500
งาช้างก็เลยกระเด็นออกมาจากตัว ประมาณนั้น

66
00:02:19,500 --> 00:02:20,560
ท่านมีอะไรจะถามอีกมั้ย?

67
00:02:20,560 --> 00:02:22,100
ถ้าไม่มีแล้วข้าขอไปเศร้าก่อนได้มั้ย

68
00:02:22,100 --> 00:02:23,960
ที่พี่ข้าตายทั้งคนนะ นอนอยู่ตรงนั้นน่ะ

69
00:02:23,960 --> 00:02:25,940
ซึ่งพระรามก็ไม่มีอะไรจะถามแล้วนะคะ

70
00:02:25,940 --> 00:02:28,580
พิเภกก็เลย ไปแล้วก็ร้องห่มร้องไห้ฟูมฟายค่ะ

71
00:02:28,580 --> 00:02:30,640
ประมาณว่า "พี่ทศ พี่ไม่น่าเลย

72
00:02:30,640 --> 00:02:32,560
ข้าเตือนพี่แล้วใช่มั้ยว่าอย่าทำแบบนี้

73
00:02:32,560 --> 00:02:34,320
ข้าเตือนพี่แล้วให้คืนนางสีดา"

74
00:02:34,320 --> 00:02:36,020
ก็ร้องไห้ฟูมฟายไปมานะคะ

75
00:02:36,020 --> 00:02:38,560
หลังจากที่ตัวเองร้องไห้ฟูมฟายใหญ่โตไปแล้วเนี่ย

76
00:02:38,560 --> 00:02:40,160
พิเภกก็เงยหน้าขึ้นมาค่ะ

77
00:02:40,160 --> 00:02:42,200
เห็นลูกน้องของทศกัณฐ์อยู่สองตนนะคะ

78
00:02:42,200 --> 00:02:43,960
แอบอยู่ริมป่าค่ะ สองตนนี้

79
00:02:43,960 --> 00:02:46,340
เรียกได้ว่า จริงๆ เป็นยักษ์ที่ถึกที่สุดของกรุงลงกา

80
00:02:46,340 --> 00:02:48,300
ไม่ใช่ทศกัณฐ์ ไม่ใช่อินทรชิต

81
00:02:48,300 --> 00:02:49,920
ไม่ใช่กุมภกรรณ ไม่ใช่อะไรค่ะ

82
00:02:49,920 --> 00:02:51,120
สองตัวนี้แหละ ก็คือ

83
00:02:51,260 --> 00:02:53,840
หนึ่ง โลทัน โลทันคือสารทีนะคะ

84
00:02:53,840 --> 00:02:55,220
คนขับรถของทศกัณฐ์เนี่ย

85
00:02:55,220 --> 00:02:57,200
ออกมากี่รอบไม่เคยตายเลย ไม่รู้ทำไม

86
00:02:57,200 --> 00:02:59,180
กับอีกตัวหนึ่งก็คือ เปาวนาสูรค่ะ

87
00:02:59,180 --> 00:03:00,700
เปาวนาสูรนี่เป็นเหมือนกับ

88
00:03:00,700 --> 00:03:03,140
ราชเลขาประจำตัวทศกัณฐ์อะไรอย่างเนี้ย

89
00:03:03,140 --> 00:03:04,520
ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นตำแหน่งอะไรนะ

90
00:03:04,520 --> 00:03:05,900
เป็นเสนาบดี ประมาณนั้นอะ

91
00:03:05,920 --> 00:03:08,940
คือเป็นคนที่ทศกัณฐ์คอยให้วิ่งไปบอกคนนั้นสิว่าอย่างนั้น

92
00:03:08,940 --> 00:03:10,560
เอ้า วิ่งไปบอกคนนี้สิว่าอย่างนี้

93
00:03:10,560 --> 00:03:12,920
วิ่งไปบอกเพื่อนข้าหน่อยว่ากรุงลงกามีศึก

94
00:03:12,920 --> 00:03:13,980
ประมาณนั้นนะคะ

95
00:03:14,000 --> 00:03:16,060
ทั้งสองตนเนี่ยแอบอยู่ที่ริมป่าค่ะ

96
00:03:16,080 --> 00:03:17,100
ก็ยังไม่ตาย

97
00:03:17,140 --> 00:03:18,940
ดังนั้นนะคะ พิเภกก็เลยบอกว่า

98
00:03:18,940 --> 00:03:20,720
"เปาวนาสูร โลทัน มานี่สิ

99
00:03:20,720 --> 00:03:23,260
เข้าไปในเมือง รีบไปแจ้งนางมณโฑกับนางอัคคี"

100
00:03:23,260 --> 00:03:24,480
ที่เป็นเมียทศกัณฐ์เนี่ย

101
00:03:24,500 --> 00:03:27,260
"ว่าตอนนี้ทศกัณฐ์ตายแล้ว มารับศพไปหน่อย" นะคะ

102
00:03:27,260 --> 00:03:29,540
ทั้งสองตนก็เลยรีบเข้าไปในเมืองค่ะ

103
00:03:29,540 --> 00:03:31,400
ไปแจ้งนางมณโฑกับนางอัคคีนะคะ

104
00:03:31,420 --> 00:03:33,180
ซึ่งทั้งสองนางเนี่ย พอได้ยินก็

105
00:03:33,180 --> 00:03:34,820
จริงๆ ก็เตรียมใจอยู่แล้วแหละว่าแบบ

106
00:03:34,820 --> 00:03:36,420
เออทศกัณฐ์ออกไปต้องตายแน่นอน

107
00:03:36,420 --> 00:03:39,760
แต่พอมันมาถึงจริงๆ ก็ไม่ได้แปลว่าจะทำใจได้นะคะ

108
00:03:39,760 --> 00:03:42,500
ทั้งสองนางก็ออกมา แล้วก็ร้องไห้ฟูมฟายค่ะ

109
00:03:42,520 --> 00:03:45,360
พร้อมกับเหล่าสนมกำนัลของทศกัณฐ์มากมายนะคะ

110
00:03:45,380 --> 00:03:48,200
ทุกตนก็ออกมา แล้วก็ร้องห่มร้องไห้ ประมาณว่า

111
00:03:48,200 --> 00:03:51,300
"ทศกัณฐ์ไม่น่าตายเลย ข้าบอกท่านแล้วใช่มั้ย

112
00:03:51,300 --> 00:03:52,980
บอกว่าให้เอาไปคืน"

113
00:03:52,980 --> 00:03:54,820
น่ะ นางมณโฑก็ฟูมฟายๆ

114
00:03:54,820 --> 00:03:56,760
ฝั่งนางอัคคีนี่ก็มีสติเหมือนกันนะ

115
00:03:56,760 --> 00:03:58,740
จริงๆ เมียทศกัณฐ์มีสติทุกคนเลยนะคะ

116
00:03:58,780 --> 00:04:01,220
แต่ไม่มีใครสามารถเตือนสติทศกัณฐ์ได้นะ

117
00:04:01,220 --> 00:04:04,320
นางอัคคีก็แบบ "ข้าบอกแล้วอีสำมนักขามันชั่ว!

118
00:04:04,320 --> 00:04:06,280
บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าไปเชื่อมัน!

119
00:04:06,280 --> 00:04:08,700
นี่ไง เห็นมั้ยฉิบหายทั้งโคตรทั้งวงศ์เลย

120
00:04:08,700 --> 00:04:11,360
ตอนนี้จะทำยังไงกันต่อล่ะ!?" ก็ฟูมฟายๆ

121
00:04:11,360 --> 00:04:13,800
พิเภกนะคะ ซึ่งตั้งสติได้แล้วก็บอกว่า

122
00:04:13,800 --> 00:04:16,920
"เอาล่ะทุกคน เกิดแก่เจ็บตายล้วนเป็นเรื่องธรรมดา

123
00:04:16,920 --> 00:04:18,660
อย่าร้องไห้ฟูมฟายไปเลย"

124
00:04:18,660 --> 00:04:20,820
จริงๆ ตอนแรกตัวเองน่ะร้องหนักสุดเลยนะ

125
00:04:20,840 --> 00:04:23,120
อย่าร้องไห้ฟูมฟายไปเลย หักใจเสียเถอะ

126
00:04:23,120 --> 00:04:26,360
เราเอาศพทศกัณฐ์กลับเมืองกันเถอะทุกคน" นะคะ

127
00:04:26,360 --> 00:04:28,880
ทุกคนก็เลยแห่ศพทศกัณฐ์กลับไปที่เมืองค่ะ

128
00:04:28,880 --> 00:04:31,680
แล้วก็เอาไปรดนงรดน้ำ ทำอะไรตามพิธีนะคะ

129
00:04:31,680 --> 00:04:33,720
เสร็จแล้วค่ะ พิเภกก็รู้สึกว่า

130
00:04:33,720 --> 00:04:35,080
"เออนี่แหละ ถึงเวลาละ

131
00:04:35,080 --> 00:04:38,640
เราจะต้องเอานางสีดาไปถวายคืนให้กับพระรามซะที

132
00:04:38,680 --> 00:04:41,300
ดังนั้น พิเภกนะคะ ก็เลยสั่งให้สาวๆ นางยักษ์เนี่ย

133
00:04:41,300 --> 00:04:43,780
เตรียมตัวเพื่อไปรับนางสีดาไปหาพระรามค่ะ

134
00:04:43,780 --> 00:04:46,980
ไล่ตั้งแต่นางมณโฑ นางอัคคี เมียของทศกัณฐ์ใช่มะ

135
00:04:47,000 --> 00:04:49,060
แล้วก็สุวรรณกันยุมา มีอิทรชิต

136
00:04:49,060 --> 00:04:50,960
จันทวดี เมียของกุมภกรรณ

137
00:04:50,960 --> 00:04:52,900
แล้วก็แห่กันไปที่สวนขวัญค่ะ

138
00:04:52,920 --> 00:04:56,560
ไปถึงก็ไปบอกนางสีดาว่า "ตอนนี้ทศกัณฑ์ตายแล้วนะ

139
00:04:56,560 --> 00:04:58,880
อะ เชิญพระแม่ไปหาพระรามได้จ้า"

140
00:04:58,880 --> 00:05:00,440
ซึ่งนางสีดานะคะ ได้ยินแบบนั้นก็แบบ

141
00:05:00,440 --> 00:05:04,160
"ในที่สุดฉันก็เป็นอิสระแล้ว! ดีใจจังเลย

142
00:05:04,200 --> 00:05:06,980
แต่ว่าก่อนที่จะไปเนี่ย ข้าขออาบน้ำก่อนได้มั้ย?

143
00:05:06,980 --> 00:05:10,740
คือตลอดระยะเวลาที่ทศกัณฐ์จับนางสีดามานะคะ

144
00:05:10,740 --> 00:05:13,360
นางสีดาไม่ยอมอาบน้ำค่ะทุกคน

145
00:05:13,360 --> 00:05:15,800
คือแบบว่าทั้งเนื้อทั้งตัวทิ้งเนื้อทิ้งตัวมาก

146
00:05:15,800 --> 00:05:18,220
แบบว่าผมเผ้าก็ไม่ทำ ฉันจะเละให้ถึงที่สุด

147
00:05:18,220 --> 00:05:21,400
น่าจะคิดประมาณว่าแบบ "ทศกัณฐ์ แกจะได้ไม่กล้าแตะตัวฉัน"

148
00:05:21,400 --> 00:05:24,140
หรือไม่ก็แบบ "ฉันไม่มีอารมณ์อาบน้ำแต่งตัวสวยๆ เข้าใจมั้ย

149
00:05:24,140 --> 00:05:26,620
ฉันโดนพรากจากผัว ฉันโดนลักพาตัวมา

150
00:05:26,620 --> 00:05:29,340
เอามากักขังหน่วงเหนี่ยวไว้" ทำนองนั้นนะคะ

151
00:05:29,480 --> 00:05:31,500
ซึ่งพอนางสีดาจะอาบน้ำเนี่ย

152
00:05:31,500 --> 00:05:33,860
บอกเลยว่าคนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นปีๆ เนี่ยนะคะ

153
00:05:33,860 --> 00:05:36,400
อีเว้นต์การอาบน้ำของนางสีดาเนี่ยใหญ่มาก

154
00:05:36,400 --> 00:05:39,440
ถึงระดับที่ว่าอยู่ดีๆ พระอินทร์ที่อยู่บนสวรรค์เนี่ยก็รู้ตัว

155
00:05:39,440 --> 00:05:40,840
ประมาณว่า "เอ๊ ได้ข่าวว่า

156
00:05:40,840 --> 00:05:42,900
นางสีดาจะอาบน้ำไปหาพระรามเหรอ?

157
00:05:42,900 --> 00:05:44,620
อีเว้นต์นี้มันจะต้องใหญ่มากแน่ๆ เลย

158
00:05:44,620 --> 00:05:47,120
อะๆ นางอัปสรรัมภากับนางอรุณวดี

159
00:05:47,120 --> 00:05:48,840
ลงไปช่วยนางสีดาอาบน้ำหน่อย

160
00:05:48,840 --> 00:05:51,560
แล้วก็เอาชุดสวยๆ บนสวรรค์เนี่ยลงไปถวายด้วย

161
00:05:51,560 --> 00:05:54,660
คือนางมีแต่ชุดเดิมเนี่ย ที่ใส่มาตั้งแต่อยู่ที่กุฏินะ

162
00:05:54,660 --> 00:05:56,540
ดังนั้นลงไปช่วยนางหน่อย" นะคะ

163
00:05:56,680 --> 00:05:59,480
ซึ่งนางอัปสรก็ลงมา แล้วก็ช่วยนางสีดาอาบน้ำ

164
00:05:59,480 --> 00:06:01,080
ขัดสีฉวีวรรณต่างๆ นานา

165
00:06:01,080 --> 00:06:02,960
ทำสปา ทำเล็บ ทำผมนะคะ

166
00:06:02,960 --> 00:06:05,500
เรียกได้ว่าเตรียมพร้อมจะกลับไปพบกับพระรามค่ะ

167
00:06:05,500 --> 00:06:07,740
ซึ่งพอหลังจากเตรียมตัวเสร็จแล้วเนี่ยนะคะ

168
00:06:07,740 --> 00:06:09,180
เหล่าพวกนางยักษ์ทั้งหลายเนี่ย

169
00:06:09,180 --> 00:06:11,180
ก็แห่นางสีดาออกจากเมืองกันไปค่ะ

170
00:06:11,180 --> 00:06:12,900
โดยที่นั่งกันเป็นคู่ๆ นะคะ

171
00:06:12,900 --> 00:06:16,300
ก็ไล่ตั้งแต่ยามลิวันกันยุเวก ที่เป็นลูกของอินทรชิต

172
00:06:16,300 --> 00:06:19,160
ก็เป็นเด็กน้อยสองตัวนะคะ ถือขงถือของไป

173
00:06:19,160 --> 00:06:22,140
มาเป็นนางเบญกาย ลูกพิเภกที่เป็นเมียหนุมานไปแล้ว

174
00:06:22,160 --> 00:06:24,640
แล้วก็สุวรรณกันยุมา เมียอินทรชิต

175
00:06:24,640 --> 00:06:26,000
ซึ่งก็เป็นเมียหนุมานไปแล้ว

176
00:06:26,000 --> 00:06:27,520
ก็แห่กันมาอีกคู่หนึ่ง

177
00:06:27,540 --> 00:06:29,580
คู่ถัดไปนะคะ ก็เป็นนางจันทวดี

178
00:06:29,580 --> 00:06:31,000
ซึ่งเป็นเมียของกุมภกรรณ

179
00:06:31,000 --> 00:06:33,180
นั่งคู่กับตรีชฎา เมียพิเภก

180
00:06:33,180 --> 00:06:35,520
แล้วก็สุดท้ายเป็นนางมณโฑกับนางอัคคีค่ะ

181
00:06:35,580 --> 00:06:38,660
ก็เรียกได้ว่า สาวๆ ทั้งเมืองยักษ์ที่เหลืออยู่ ที่ไม่ได้ออกไปรบเนี่ย

182
00:06:38,660 --> 00:06:40,020
ก็แห่กันออกไปหมดนะคะ

183
00:06:40,020 --> 00:06:41,760
นั่งไปในรถกับนางสีดาด้วย

184
00:06:41,760 --> 00:06:44,320
ทีนี้เหลือสาวอยู่คนหนึ่ง จำได้มั้ยคะว่าใคร?

185
00:06:44,380 --> 00:06:46,500
คนๆ นั้นก็คือสำมนักขานั่นเอง

186
00:06:46,500 --> 00:06:48,240
สำมนักขา ต้นเรื่องทั้งหมดเนี่ย

187
00:06:48,240 --> 00:06:49,660
เห็นญาติๆ ออกไปกันหมด

188
00:06:49,660 --> 00:06:51,620
จะไม่ไปก็แบบ อ่าวเราเป็นเมืองขึ้นเขาแล้ว

189
00:06:51,620 --> 00:06:53,520
เดี๋ยวเขาเข้ามา จะหาว่าเราไม่เคารพ

190
00:06:53,520 --> 00:06:55,400
แต่จะออกไป เราก็เป็นคนก่อเรื่อง

191
00:06:55,400 --> 00:06:57,880
เราก็เป็นคนไปหาเรื่องพระลักษมณ์ พระรามไว้ตั้งแต่แรกเลย

192
00:06:57,880 --> 00:06:59,440
จะทำยังไงดีน้า

193
00:06:59,440 --> 00:07:01,200
ก็เลยแอบวิ่งตามรถไปด้วยค่ะ

194
00:07:01,200 --> 00:07:03,560
วิ่งตามไปแล้วก็แอบตะกายๆ เกาะหลังรถไปด้วยนะคะ

195
00:07:03,560 --> 00:07:05,680
อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครสนใจนางค่ะ

196
00:07:05,680 --> 00:07:08,760
ระหว่างทางค่ะ นางสีดาก็มีความกังวลมาตลอดว่าแบบ

197
00:07:08,780 --> 00:07:11,380
"เอ้ ฉันก็อยากจะวิ่งเข้าไป"

198
00:07:11,380 --> 00:07:13,300
นึกสภาพคนไม่เจอแฟนมานานๆ

199
00:07:13,300 --> 00:07:16,440
ก็เห็นก็อยากจะวิ่งเข้าไปแบบ "พระราม ฉันกลับมาแล้วจ้า"

200
00:07:16,440 --> 00:07:17,360
อะไรอย่างนี้ใช่มั้ย?

201
00:07:17,360 --> 00:07:19,320
"แต่ว่าเราก็มีชนักปักหลัง"

202
00:07:19,320 --> 00:07:21,880
คือผู้หญิงสมัยก่อนเนี่ย เรื่องความบริสุทธิ์สำคัญมากใช่มั้ยคะ?

203
00:07:21,880 --> 00:07:25,640
ดังนั้นแบบ "โดนทศกัณฑ์จับมาขังไว้ตั้งเป็นปี

204
00:07:25,800 --> 00:07:29,920
แล้วทศกัณฑ์ ทุกคนก็รู้ว่าเป็นคนแบบไหน เป็นยักษ์แบบไหน

205
00:07:29,940 --> 00:07:33,120
เอ้ คือเราเนี่ยรู้ตัวเองว่าเราไม่ได้โดนอะไร

206
00:07:33,120 --> 00:07:35,000
แต่ว่าคนอื่นเขาจะรู้กับเรามั้ย?

207
00:07:35,000 --> 00:07:37,940
ทำยังไงดีน้า? ปากคนเนี่ยเขาก็เม้าท์กันไปได้เรื่อยๆ

208
00:07:37,940 --> 00:07:39,860
ทำยังไงดี? ทำยังไงดี? ทำยังไงดี?" นะคะ

209
00:07:40,060 --> 00:07:43,300
พอไปถึงค่ะ นางสีดาก็เลยไม่กล้าทำอะไรมากนะคะ

210
00:07:43,300 --> 00:07:45,440
แทนที่จะแบบ "เสด็จพี่ขา กลับมาแล้วค่ะ"

211
00:07:45,440 --> 00:07:46,640
อะไรอย่างเนี่ย ก็ไม่กล้านะคะ

212
00:07:46,640 --> 00:07:48,320
ก็เลยหมอบกราบพระรามค่ะ

213
00:07:48,320 --> 00:07:49,940
แล้วก็หมอบค้างอยู่อย่างนั้นนะคะ

214
00:07:50,000 --> 00:07:52,740
ฝั่งพระรามเนี่ย ถามว่าดีใจมั้ย? เห็นนางสีดา

215
00:07:52,780 --> 00:07:55,360
แน่นอนนะคะว่าสู้มาขนาดนี้ก็ต้องดีใจ

216
00:07:55,360 --> 00:07:57,360
คืออยากได้นางสีดาคืนใจจะขาดอยู่แล้วแหละ

217
00:07:57,360 --> 00:08:00,100
แต่ความเป็นกษัตริย์มันค้ำคอ ประมาณว่าแบบ

218
00:08:00,100 --> 00:08:01,420
"ถ้าสมมุติเราวิ่งเข้าไป

219
00:08:01,420 --> 00:08:03,100
แล้วเราก็วิ่งไปกอดนางสีดาเลยเนี่ยนะ

220
00:08:03,100 --> 00:08:06,280
ถึงเราจะรู้ว่านางสีดาเป็นพระลักษมีอวตาร

221
00:08:06,280 --> 00:08:09,640
ยังไงก็บริสุทธิ์ผุดผ่อง ยังไงทศกัณฑ์ก็จับตัวไม่ได้หรอก

222
00:08:09,640 --> 00:08:11,580
แต่คนอื่นเขาไม่ได้มารู้กับเราด้วย

223
00:08:11,580 --> 00:08:14,320
คนอื่นเขาก็จะแบบ "โอ้ย อีนี่หลงเมียจนหน้ามืดตามัว

224
00:08:14,320 --> 00:08:17,040
มันไปตกเป็นของใครมาแล้ว ยังจะไปสนใจมันอีก" นะคะ

225
00:08:17,060 --> 00:08:19,420
ดังนั้นค่ะ พระรามก็เลยต้องเก๊กนะคะ

226
00:08:19,460 --> 00:08:20,140
ประมาณว่าแบบ

227
00:08:20,140 --> 00:08:22,580
"อืม เรารู้แหละว่าเมียเราดี แต่เราต้องเก๊กไว้ก่อน

228
00:08:22,680 --> 00:08:24,900
ก็เลยประมาณว่า "อะ สีดา

229
00:08:25,060 --> 00:08:28,180
เป็นยังไงบ้าง? เราเนี่ยได้ข่าวว่าเจ้าโดนจับตัวมา

230
00:08:28,180 --> 00:08:29,680
เราก็เลยมาช่วยเหลือเจ้า

231
00:08:29,680 --> 00:08:31,680
ด้วยความยากลำบากต่างๆ นานา

232
00:08:31,680 --> 00:08:33,640
ตอนนี้ทศกัณฑ์ก็ตายแล้ว

233
00:08:33,660 --> 00:08:36,220
ว่าแต่เจ้าไปอยู่กับทศกัณฑ์มาตั้งนานเนี่ยนะ

234
00:08:36,220 --> 00:08:39,520
ทศกัณฑ์ให้ของอะไรมาบ้างละ? เพชรนิลจินดา

235
00:08:39,520 --> 00:08:40,740
เอามาอวดเราบ้างสิ"

236
00:08:40,740 --> 00:08:42,880
มีความใจร้ายนะคะ แต่อย่างไรก็ตาม

237
00:08:42,880 --> 00:08:44,860
เวอร์ชั่นนี้ไม่ได้ให้พระรามใจร้ายขนาดนั้นนะ

238
00:08:44,880 --> 00:08:47,260
เพราะมันมีเหตุผลอยู่เบื้องหลัง อย่างที่เล่าไปเมื่อกี้นะคะ

239
00:08:47,300 --> 00:08:49,620
อย่าเพิ่งมองพระรามร้ายขนาดนั้นนะทุกคน

240
00:08:49,740 --> 00:08:51,360
นางสีดานะคะ ได้ยินแบบนั้น

241
00:08:52,260 --> 00:08:54,260
ตกใจมาก นางสีดาแบบ "นี่มันเจ็บปวด

242
00:08:54,280 --> 00:08:57,040
เจ็บปวดยิ่งกว่าตอนโดนทศกัณฑ์ฉุดไปอีก

243
00:08:57,060 --> 00:08:59,740
นี่คืออะไร? ทำไมจะต้องมาว่าฉันขนาดนี้

244
00:08:59,740 --> 00:09:01,720
เจ็บ เจ็บมากๆ ทำยังไงดี?"

245
00:09:01,760 --> 00:09:04,540
ดังนั้นนะคะ นางสีดีก็เลยเงยหน้าขึ้นมาค่ะ

246
00:09:04,540 --> 00:09:06,460
แล้วก็บอกพระรามว่า "ข้าเข้าใจ

247
00:09:06,460 --> 00:09:09,020
ข้ามันเป็นผู้หญิง เรื่องแบบนี้มันไม่มีใครมาเก็ตด้วยหรอก

248
00:09:09,040 --> 00:09:11,440
ดังนั้นเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวข้า

249
00:09:11,440 --> 00:09:13,980
ข้าจะขอลุยไฟพิสูจน์ความบริสุทธิ์

250
00:09:13,980 --> 00:09:15,480
ท่านยิงลูกศรขึ้นฟ้าไปเลย

251
00:09:15,480 --> 00:09:17,540
เรียกเหล่าเทวดาลงมาเป็นพยาน

252
00:09:17,560 --> 00:09:19,740
เดี๋ยวข้าจะเดินลุยไฟให้ดูเลย" นะคะ

253
00:09:19,740 --> 00:09:21,140
ซึ่งพระรามก็ได้ยินก็แบบ

254
00:09:21,160 --> 00:09:24,780
"อืม เมียเราฉลาด ดีมากๆๆ อื้ม เริ่ด!" นะคะ

255
00:09:24,840 --> 00:09:27,600
ดังนั้นพระรามนะคะ ก็เลยยิงลูกศรขึ้นไปบนฟ้าค่ะ

256
00:09:27,600 --> 00:09:29,260
ซึ่งพวกเหล่าพระอินทร์อะไรต่างๆ เนี่ย

257
00:09:29,300 --> 00:09:30,540
ได้ยินเสียงลูกศรนะคะ

258
00:09:30,540 --> 00:09:32,860
ก็ลงมาประชุมพร้อมกันโดยพร้อมเพรียงค่ะ

259
00:09:32,860 --> 00:09:35,220
มาถึงปุ๊บ พระรามก็บอกว่า "โอเคทุกคน

260
00:09:35,220 --> 00:09:38,160
พวกเจ้าจงมาเป็นพยานนะ เดี๋ยวนางสีดาจะลุยไฟ

261
00:09:38,160 --> 00:09:41,360
อะ สุครีพ ไปเอาเชื้อไฟอะไรต่างๆ มากองให้ได้เยอะๆ เลย

262
00:09:41,360 --> 00:09:44,200
พอกองๆๆ เสร็จนะคะ พระรามก็เอาลูกศรอัคนิวาตนะคะ

263
00:09:44,200 --> 00:09:46,180
ยิงใส่กองเชื้อเพลิงพวกนั้นนะคะ

264
00:09:46,180 --> 00:09:48,520
ก็ลุกเป็นไฟใหญ่โตมโหฬารเลยนะคะ

265
00:09:48,540 --> 00:09:51,300
นางสีดานะคะ ก็ยกมือขึ้นไหวค่ะ แล้วก็บอกว่า

266
00:09:51,320 --> 00:09:53,340
"เอาล่ะ ด้วยเดชะความสัตย์ของข้า

267
00:09:53,380 --> 00:09:55,640
ถ้าสมมุติว่าข้าไม่ได้โดนทศกัณฑ์ทำอะไร

268
00:09:55,640 --> 00:09:57,760
ถ้าสมมุติว่าจิตใจของข้าไม่เคยหวั่นไหว

269
00:09:57,760 --> 00:09:59,860
ไม่เคยหลงรักทศกัณฐ์แม้แต่นิดเดียว

270
00:09:59,860 --> 00:10:02,740
ไม่เคยทำอะไรผิด ไม่เคยทำอะไรที่ไม่เหมาะไม่ควร

271
00:10:02,740 --> 00:10:04,560
ขอให้เดินเข้าไปในกองไฟเนี่ยนะ

272
00:10:04,560 --> 00:10:06,300
ขอให้ไฟเนี่ย ไม่ไหม้ข้า

273
00:10:06,300 --> 00:10:08,440
แต่ถ้าข้าคิดอะไรแย่ๆ แม้แต่นิดเดียวนะ

274
00:10:08,480 --> 00:10:11,360
ขอให้ไหม้ข้าเป็นจุล ตกนรกหมกไหม้เลยนะ

275
00:10:11,460 --> 00:10:14,340
ว่าแล้วนะคะ นางสีดาก็ก้าวเข้าไปในกองไฟค่ะ

276
00:10:14,360 --> 00:10:16,360
ซึ่ง ด้วยความบริสุทธิ์ของนางสีดานะคะ

277
00:10:16,360 --> 00:10:19,040
ทำให้ 1. นางไม่รู้สึกร้อนเลยแม้แต่น้อย

278
00:10:19,060 --> 00:10:21,820
2. เกิดดอกบัวค่ะ ผุดขึ้นมากลายกองไฟ

279
00:10:21,820 --> 00:10:24,820
รองรับเท้าของนางไว้ไม่ให้แตะกองไฟนะคะ

280
00:10:24,820 --> 00:10:26,300
พระอินทร์เห็นแบบนั้นค่ะ ก็แบบ

281
00:10:26,300 --> 00:10:28,740
"เห็นมั้ยย นางสีดาบริสุทธิ์ ทุกคนน

282
00:10:28,740 --> 00:10:30,620
อะ นางสีดาออกมาได้จ้า"

283
00:10:30,620 --> 00:10:32,220
นางสีดาก็เลยเดินออกมานะคะ

284
00:10:32,260 --> 00:10:34,540
ตอนนี้พระรามก็เคลียร์ชื่อให้นางสีดาแล้วใช่มะ

285
00:10:34,540 --> 00:10:37,360
ก็เลยวิ่งเข้าไปรับนางสีดาได้ค่ะ แล้วก็บอกว่า

286
00:10:37,380 --> 00:10:39,420
"จริงๆ พี่ก็รู้นะว่าเจ้าอะบริสุทธิ์

287
00:10:39,420 --> 00:10:42,000
แต่ว่าพี่กลัวคนนินทา พี่ก็เลยต้องทำแบบนี้

288
00:10:42,040 --> 00:10:44,920
ดีใจจังเลยที่ในที่สุดเราก็ได้มาอยู่ร่วมกันแล้ว

289
00:10:44,920 --> 00:10:46,600
นี่ รู้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น?"

290
00:10:46,660 --> 00:10:50,260
ว่าแล้วนะคะ พระรามก็เล่าเรื่องราวฝั่งตัวเองให้นางสีดาฟังค่ะ

291
00:10:50,260 --> 00:10:52,700
ไล่ตั้งแต่ "พี่ออกไปจากกุฏิอยู่ดีๆ นะ

292
00:10:52,700 --> 00:10:55,440
พระลักษมณ์ก็วิ่งตามมา พี่ก็รู้สึกว่ามันไม่ปกติแล้ว

293
00:10:55,440 --> 00:10:58,140
พี่กลับมา อุ้ย! ไม่เจอเจ้าเลย แย่มาก

294
00:10:58,140 --> 00:11:01,340
พี่เข้าไปในป่านะ ไปเจอพญานกนอนตายอยู่

295
00:11:01,340 --> 00:11:04,340
อู้หู! ตกใจสุดๆ เลย สดายุเนี่ยนะ

296
00:11:04,380 --> 00:11:07,220
หลังจากนั้นพี่ก็ติดตามเจ้าไป เก็บนู่นเก็บนี่

297
00:11:07,220 --> 00:11:10,000
ได้กองทัพลิงมา" ก็เล่าๆๆ นะคะ

298
00:11:10,060 --> 00:11:12,420
ฝั่งนางสีดาก็เล่าเรื่องตัวเองให้ฟังบ้างค่ะว่า

299
00:11:12,420 --> 00:11:14,820
"เนี่ย ทศกัณฐ์มันปลอมตัวมา ฉุดข้ามานะ

300
00:11:14,820 --> 00:11:16,220
ข้าก็ทำอย่างนั้นอย่างนี้

301
00:11:16,240 --> 00:11:18,180
อยู่ในสวนขวัญนะ มันก็มาจีบข้า

302
00:11:18,200 --> 00:11:20,020
ข้าก็ไม่ชอบ ก็ด่ามันไป

303
00:11:20,080 --> 00:11:22,200
มันก็ให้เหล่านางกำนัลมาจิกหัวข้าเนี่ย

304
00:11:22,200 --> 00:11:24,820
ข้าจะฆ่าตัวตายอยู่แล้ว ดีนะหนุมานมาช่วยไว้ทัน

305
00:11:24,820 --> 00:11:27,020
ก็เล่าเรื่องกันไปเล่าเรื่องกันมานะคะ

306
00:11:27,060 --> 00:11:29,640
ซึ่งทำให้วิวคิดว่าคลิปวิดิโอนี้ยาวพอสมควรแล้ว

307
00:11:29,640 --> 00:11:31,980
เดี๋ยวเราไปดูกันที่สัปดาห์หน้าดีกว่าค่ะว่า

308
00:11:31,980 --> 00:11:34,220
เมื่อพระรามยึดกรุงลงกาได้แล้วเนี่ย

309
00:11:34,220 --> 00:11:36,920
พระรามจะจัดการยังไงกับกรุงลงกาต่อไปนะคะ

310
00:11:36,940 --> 00:11:38,980
เรื่องรามเกียรติ์ยังไม่จบนะคะทุกคน

311
00:11:38,980 --> 00:11:42,140
ขอย้ำอีกรอบว่ายังไม่จบ อย่าลืมติดตามกันต่อไปค่ะ

312
00:11:42,140 --> 00:11:43,640
สำหรับวันนี้ ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้

313
00:11:43,640 --> 00:11:44,980
อย่าลืมกดไลก์เป็นกำลังใจให้วิว

314
00:11:44,980 --> 00:11:47,120
แล้วก็กดแชร์เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันค่ะ

315
00:11:47,120 --> 00:11:49,100
วันนี้ลาไปก่อนนะคะทุกคน บ๊ายบาย~

316
00:11:49,160 --> 00:11:49,740
สวัสดีค่ะ

317
00:11:49,740 --> 00:11:51,820
เอาจริงตอนนี้อะ เป็นตอนที่แต่ละเวอร์ชั่น

318
00:11:51,820 --> 00:11:53,700
ให้พระรามใจร้ายไม่เท่ากันนะคะ

319
00:11:53,700 --> 00:11:55,380
บางเวอร์ชั่นก็จะบอกว่าใจร้ายมาก

320
00:11:55,380 --> 00:11:58,020
ถึงขนาดที่ประกาศว่า "นี่ ฉันไม่ได้มารบเพื่อหล่อนหรอกนะ

321
00:11:58,020 --> 00:12:00,800
ฉันแค่ต้องการจะบอกว่า ฉันฆ่าได้หยามไม่ได้

322
00:12:00,800 --> 00:12:02,280
มาขโมยเมียฉัน คือการหยามฉัน

323
00:12:02,280 --> 00:12:03,940
ฉันก็เลยมารบ ฆ่าทศกัณฐ์ทิ้ง

324
00:12:03,940 --> 00:12:06,460
ส่วนตอนนี้เธอจะไปไหนก็ไป" อะไรแบบนี้ก็มีนะ

325
00:12:06,480 --> 00:12:09,460
แต่ว่าเวอร์ชั่นร.1 เนี่ย พระรามไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้นค่ะ

326
00:12:09,460 --> 00:12:11,340
ดังนั้นอย่าด่าพระรามขนาดนั้นเลยทุกคน

327
00:12:11,340 --> 00:12:13,820
สงสารนะ สงสารพระเอกของเราหน่อยนะคะ

328
00:12:13,920 --> 00:12:16,020
เอาเป็นว่ารอติดตามตอนถัดๆ แล้วกันค่ะ

329
00:12:16,020 --> 00:12:17,940
มีตอนที่น่าด่ากว่านี้อีกหลายตอนเลยนะ

330
00:12:17,940 --> 00:12:19,500
สำหรับวันนี้ลาไปก่อนแล้วกันค่ะทุกคน

331
00:12:19,500 --> 00:12:20,260
บ๊ายบาย~

332
00:12:20,660 --> 00:12:21,340
สวัสดีค่ะ