Vietnam ormanlarının derinliklerinde,
her iki taraftaki askerler
yaklaşık 20 yıl boyunca ısı kaybına
ve birbirlerine karşı savaştılar.
Ancak Komünist zaferin anahtarı
silah ya da tahammül değildi,
toprak bir yoldu.
Vietnam, Laos
ve Kamboçya'dan geçen
Ho Chi Minh Patikası,
başlarda basit bir toprak yol ağıydı
ve Vietnam Savaşı sırasında
kazanan taraf olan Kuzey Vietnam
stratejisinin merkezini oluşturdu
ve Güney'e silah,
asker ve psikolojik destek sağladı.
Patika, Vietnam ve Laos arasındaki
Truong Son Sıradağları boyunca
kuzey Vietnam
ve güneyi batıya doğru ilerleyen
parkurlar,
toprak yollar ve nehir geçişlerinden
oluşan bir ağdı.
Güney'e yolculuk aslında altı ay sürerdi.
Ancak, mühendislik ve yaratıcılıkla
Vietnamlılar yolu genişletti
ve geliştirdi.
Savaşın sonuna doğru,
ana yollar Laos'tan geçtiği için
sadece bir hafta sürüyordu.
İşte böyle oldu.
1959'da Kuzey ve Güney
arasındaki ilişkiler kötüleştikçe,
askerlere, silahlara ve tedariklere
Güney Vietnam'a sızmak için
bir patika sistemi inşa edildi.
İlk birlikler yerel etnik gruplar
tarafından
kullanılan yollar boyunca
tek sıra halinde taşındı
ve tozlu kavşaklardaki kırık ağaç dalları
genellikle yönü gösteren şeydi.
Başlangıçta, patikadan inen
Komünist kadroların çoğu,
doğuştan itibaren Kuzey Vietnam'da
eğitim almış Güneylilerdi.
Damalı eşarp, siyah, ipek pijamalarla
sivil köylüler gibi giyinmişlerdi.
Ayaklarında Ho Chi Minh
sandaletleri giyiyorlardı,
kamyon lastiklerinden yaparlardı
ve pişmiş pirinç haklarını
fillerin bağırsaklarında taşıdılar,
vücutlarının etrafına
bir keten tüp asılıydı.
Koşullar zordu
ve birçok insan sıtma
ve amipli dizanteri yüzünden
hayatını kaybetti.
Kaybolmak,
açlıktan ölmek
ve vahşi kaplan veya ayıların saldırması
olasılığı tehdidi vardı.
Yemekler her zaman sadece pirinç ve tuzdu
ve çok kolay biterdi.
Korku, can sıkıntısı
ve ev özlemi baskın duygulardı.
Askerler boş zamanlarını
mektup yazarak,
eskiz çizerek
ve yerel köylülerle içki
ve sigara içerek harcadılar.
Patikadaki ilk askerler
çok fazla çatışmaya girmediler.
Altı aylık yorucu bir yolculuktan sonra,
güneye gelmek,
genellikle şarkı söylenerek
kutlanan bir olaydı.
1965 yılına gelindiğinde, patikada
yolculuk kamyonla yapılabilirdi.
Çin ve Rusya tarafından sağlanan
binlerce kamyon,
vahşi B-52 bombardımanının
ortasında görevi üstlendi
ve kamyon şoförleri yer pilotları
olarak bilinir hale geldi.
Patikadaki trafik arttıkça
ABD bombardımanı da arttı.
Hava saldırılarını önlemek için
gece veya sabah erken saatlerde sürdüler
ve bekçiler düşman uçaklarının
sürücülerini
uyarmaya hazırdılar.
Patikadaki köyler,
trafik akışını garantilemek
ve sürücülerin hava saldırılarının
neden olduğu hasarı
onarmasına yardımcı olmak için
ekipler kurdu.
Onların yakalama sloganları
"Güneyli kardeşlerimiz için!"
ve "Araçlar henüz geçmediyse
evlerimiz için endişelenmeyeceğiz." idi.
Bazı aileler yolları onarmak için
kapılarını
ve ahşap yataklarını bağışladılar.
Vietnam kuvvetleri, yol yapımında
ve bakımında ince çakıl yapmak için
dağları bombalamaları amacıyla
ABD uçaklarını kandırdılar.
Her yerde dolaşan kırmızı toz,
her kuytu ve köşeye sızdı.
Ho Chi Minh Patikası,
Vietnam Savaşı üzerinde
derin bir etkiye sahipti
ve bu Hanoi'nin başarısının anahtarıydı.
Kuzey Vietnam zaferi
savaş alanları tarafından değil,
politik, stratejik
ve ekonomik olarak temel taş olan
patika tarafından belirlendi.
Amerikalılar, "20. yüzyılın
askeri mühendisliğindeki
büyük başarılardan biri" diyerek
patikanın başarısını kabul etti.
Patika, Vietnam halkının iradesinin
gücünün bir kanıtıdır
ve bu yolu kullanan kadın ve erkekler
halk kahramanları haline gelmiştir.