1
00:00:00,703 --> 00:00:02,684
วันนี้

2
00:00:02,684 --> 00:00:04,324
หญิงที่มีความสับสน สังเกตเห็น

3
00:00:04,324 --> 00:00:06,316
เปลือกนอก ที่จิตวิญญาณของดิฉันพำนักอยู่

4
00:00:06,316 --> 00:00:09,457
และประกาศว่า ดิฉันนั้น

5
00:00:09,457 --> 00:00:11,364
"ใช้ภาษาเป็น"

6
00:00:11,364 --> 00:00:13,702
ซึ่งก็หมายความว่า เมื่อมาถึงเรื่องของ

7
00:00:13,702 --> 00:00:15,697
การออกเสียงที่ชัดเจน และการเลือกใช้คำ

8
00:00:15,697 --> 00:00:16,703
ฉันไม่เคยภะวงถึงเลย

9
00:00:16,703 --> 00:00:19,390
เพราะฉัน "ใช้ภาษาเป็น"

10
00:00:19,390 --> 00:00:21,970
ดังนั้นเมื่ออาจารย์ของดิฉัน ถามคำถาม

11
00:00:21,970 --> 00:00:24,129
และคำตอบของฉันแฝงไปด้วยความนัย

12
00:00:24,129 --> 00:00:25,477
แบบคนเมืองๆ

13
00:00:25,477 --> 00:00:27,943
จึงไม่มีความตั้งใจที่จะพูดผิดประเด็น

14
00:00:27,943 --> 00:00:28,920
ตั้งใจหน่อยนะ

15
00:00:28,920 --> 00:00:31,258
เพราะว่าดิฉัน "ใชัภาษาเป็น"

16
00:00:31,258 --> 00:00:34,815
ดังนั้นเมื่อพ่อถามว่า "ไอ้นี่มันอะไรหือ?"

17
00:00:34,815 --> 00:00:37,953
คำตอบที่ "ใช้ภาษาเป็น" ของดิฉันไม่เคยพลาด

18
00:00:37,953 --> 00:00:41,469
ฉันตอบ "พ่อ นี่เป็นปัญหาที่ใกล้เข้ามาแล้ว"

19
00:00:41,469 --> 00:00:42,796
และเมื่อฉันอยู่ในละแวกบ้าน

20
00:00:42,796 --> 00:00:44,491
ฉันก็สับเปลี่ยนมันไป เพราะฉันทำได้

21
00:00:44,491 --> 00:00:47,129
เมื่อแฟนฉันพูดว่า "ลูกชายเป็นอย่างไร"

22
00:00:47,129 --> 00:00:52,539
ก็แค่บอกว่า "ทะเลาะกับมัน แต่ตอนนี้เสร็จละ"

23
00:00:52,539 --> 00:00:54,131
และบางครั้งในห้องเรียน

24
00:00:54,131 --> 00:00:57,060
ฉันจะหยุดกระแสภูมิปัญญาชั่วครู่ เพื่อถาม

25
00:00:57,060 --> 00:01:00,725
"เฮ่! ทำไมหนังสือพวกนี้ ไม่มีเรื่องพวกชั้นเลย"

26
00:01:00,725 --> 00:01:02,890
ค่ะ ฉันได้ตกลงใจ ที่จะปฏิบัติกับ

27
00:01:02,890 --> 00:01:04,952
ภาษาทั้งสามแบบของดิฉัน ให้เท่าเทียมกัน

28
00:01:04,952 --> 00:01:08,950
เพราะว่าดิฉัน "ใช้ภาษาเป็น"

29
00:01:08,950 --> 00:01:11,371
แต่ใครล่ะ ควบคุมการใช้ภาษาว่าถูกหรือผิด?

30
00:01:11,371 --> 00:01:14,525
เพราะว่าภาษาอังกฤษนั้น เป็นโวหารที่ซับซ้อน

31
00:01:14,525 --> 00:01:16,344
ทำให้เปลี่ยนไปได้ โดยไม่มีขอบเขตจำกัด

32
00:01:16,344 --> 00:01:19,957
คุณอาจคิดว่า การพูดผิดๆถูกๆเป็นการไม่รู้

33
00:01:19,957 --> 00:01:23,114
แต่ฉันมาที่นี่ เพื่อบอกว่า แม้อเมริกันที่

34
00:01:23,114 --> 00:01:25,114
"ใช้ภาษาเป็น" ก็ฟังดูแปร่งๆ สำหรับคนอังกฤษ

35
00:01:25,114 --> 00:01:28,363
เมื่ออาจารย์มาแถวบ้าน ทักทายว่า "Hello"

36
00:01:28,363 --> 00:01:31,000
ฉันจึงหยุดเขา และบอกว่า "ไม่ช่ายยยย...

37
00:01:31,000 --> 00:01:33,144
อาจารย์ใช้ภาษาไม่เป็น...

38
00:01:33,144 --> 00:01:35,307
ที่ถูก ต้องพูดว่า 'what's good'"

39
00:01:35,307 --> 00:01:38,922
คุณอาจคิดว่า เป็นภาษาคนดำเกินไป ไม่เจ๋ง

40
00:01:38,922 --> 00:01:41,900
แต่ฉันมาเพื่อบอกว่า แม้ภาษาของเราเองก็มีกฎ

41
00:01:41,900 --> 00:01:44,512
ดังนั้นเมื่อคุณแม่ล้อเลียนดิฉัน ว่า

42
00:01:44,512 --> 00:01:46,770
"ya'll-be-madd-going-to-the-store"

43
00:01:46,770 --> 00:01:51,756
ฉันจึงบอกว่า "แม่ ไม่ได้ ประโยคนั่นผิดกฎ"

44
00:01:51,756 --> 00:01:55,447
อย่าใช้คำว่า "madd" หน้าคำกริยาเติม ing

45
00:01:55,447 --> 00:01:57,950
เป็นกฎง่ายๆของภาษาอังกฤษ

46
00:01:57,950 --> 00:01:59,620
ถ้ามีพลังในการเปล่งเสียง ฉันจะ

47
00:01:59,620 --> 00:02:01,674
ร้องเพลงนี้ จากยอดเขาทุกๆยอด

48
00:02:01,674 --> 00:02:03,950
จากทุกๆย่านชานเมือง ทุกๆละแวกบ้านคนดำ

49
00:02:03,950 --> 00:02:07,503
เพราะพระเจ้าองค์เดียวของภาษาคือ บันทึกของ Genesis

50
00:02:07,503 --> 00:02:09,220
กล่าวไว้ในคัมภีร์ของโลกนี้บอกว่า "ดีแล้ว"

51
00:02:09,220 --> 00:02:11,791
ดังนั้นฉันอาจไม่ได้มาอยู่ต่อหน้าท่าน

52
00:02:11,791 --> 00:02:13,185
พร้อมกับการพูดที่ดีเยี่ยมเสมอไป

53
00:02:13,185 --> 00:02:15,716
แต่อย่าตัดสินฉันจากการใช้ภาษา และคิดเองว่า

54
00:02:15,716 --> 00:02:17,235
ฉันขาดความรู้ พอที่จะสอนหนังสือ

55
00:02:17,235 --> 00:02:18,785
เพราะว่าดิฉันพูดได้สามภาษา

56
00:02:18,785 --> 00:02:19,933
หนึ่งภาษา ต่อหนึ่งสภาวะ

57
00:02:19,933 --> 00:02:21,678
บ้าน โรงเรียน และเพื่อน

58
00:02:21,678 --> 00:02:23,882
ดิฉันพูดได้สามภาษา

59
00:02:23,882 --> 00:02:25,851
บางทีก็ใช้ภาษาอย่างคงเส้นคงวา เช่นตอนนี้

60
00:02:25,851 --> 00:02:27,810
แล้วก็เปลี่ยน เพื่อไม่ให้เบื่อ

61
00:02:27,810 --> 00:02:29,687
บางทีก็อดกลั้นสองภาษาไว้

62
00:02:29,687 --> 00:02:31,622
และใช้อีกภาษาที่เหลือ ขณะอยู่ในชั้นเรียน

63
00:02:31,622 --> 00:02:33,547
และเมื่อใดที่ดิฉันใช้ภาษาทั้งหมด ปนเปกัน

64
00:02:33,547 --> 00:02:37,040
จะรู้สึกแปลกๆคล้าย...ไปทำกับข้าวในห้องนํ้า

65
00:02:37,040 --> 00:02:41,632
ดิฉันรู้ว่า ต้องยืมภาษาของพวกคุณมาใช้

66
00:02:41,632 --> 00:02:44,477
เพราะว่า ภาษาของฉันถูกขโมยไป

67
00:02:44,477 --> 00:02:48,377
อย่าหวังให้เล่าประวัติฯของพวกคุณทั้งหมดเลย

68
00:02:48,377 --> 00:02:49,879
ในเมื่อของฉันนั้น แตกสลายไป

69
00:02:49,879 --> 00:02:51,398
คำพูดเหล่านี้ ถูกพูดโดย

70
00:02:51,398 --> 00:02:53,705
คนที่แค่เบื่อหน่าย ต่ออุดมคติที่

71
00:02:53,705 --> 00:02:56,325
ถือยุโรปเป็นศูนย์กลาง ของยุคสมัยนิยมนี้

72
00:02:56,325 --> 00:02:59,808
เหตุที่ดิฉันพูดภาษาของคุณ แบบเอามารวมๆกัน

73
00:02:59,808 --> 00:03:03,560
ก็เพราะ ภาษาฉันและประวัติศาสตร์ถูกทำลายไป

74
00:03:03,560 --> 00:03:07,790
ฉันพูดอังกฤษผิดๆถูกๆ เพื่อให้แผลลึกมากมาย

75
00:03:07,790 --> 00:03:10,050
เตือนเราได้ว่า ฐานะปัจจุบันของเราไม่ลี้ลับ

76
00:03:10,050 --> 00:03:15,258
ฉันล้าต่อภาพพจน์เชิงลบ ที่ทำให้พวกฉันโกรธ

77
00:03:15,258 --> 00:03:19,501
ยกเว้นเห็นปล้นธนาคาร เลิกเรียกพวกเราว่าเลว

78
00:03:19,501 --> 00:03:23,157
ฉันเบื่อความต่างด้านเชื้อชาติที่เหลวไหลนี้

79
00:03:23,157 --> 00:03:25,710
จึงอย่าบอกว่าดี เว้นแต่เมื่อเป็นที่รู้ๆกัน

80
00:03:25,710 --> 00:03:27,255
ว่าพวกคุณบริจาคเพื่อการกุศล

81
00:03:27,255 --> 00:03:32,182
เท่าๆกับที่ได้ข่มขืนเอาไปจากพวกเรา

82
00:03:32,182 --> 00:03:36,121
คุณคาดหวังให้ฉัน ทำรอยประทับบนภาษาคุณ

83
00:03:36,121 --> 00:03:38,735
เหมือนเป็นสิ่งที่เท่าเทียมกันได้อย่างไร

84
00:03:38,735 --> 00:03:40,607
ขออย่ามีความสับสน

85
00:03:40,607 --> 00:03:42,421
ขออย่ามีความรีรอ

86
00:03:42,421 --> 00:03:44,485
นี่ไม่ได้เป็นการส่งเสริมการไม่รู้

87
00:03:44,485 --> 00:03:47,930
นี่เป็นการเฉลิมฉลองภาษาศาสตร์

88
00:03:47,930 --> 00:03:53,009
เป็นเหตุให้ฉันใส่ "สามภาษา" ในใบสมัครงาน

89
00:03:53,009 --> 00:03:55,740
ฉันช่วยให้ตลาดผู้บริโภคของคุณหลากหลายได้

90
00:03:55,740 --> 00:03:57,372
คือ สิ่งที่ฉันต้องการให้พวกเขารู้

91
00:03:57,372 --> 00:03:59,105
และเมื่อเขาเรียกฉันไปสัมภาษณ์

92
00:03:59,105 --> 00:04:00,615
ฉันจะยินดียิ่ง เพื่อให้เห็นว่า

93
00:04:00,615 --> 00:04:01,350
ฉันทักทายได้ว่า

94
00:04:01,350 --> 00:04:02,563
"What's good"

95
00:04:02,563 --> 00:04:03,548
"Whatagwan"

96
00:04:03,548 --> 00:04:06,452
และก็แน่ละ..."Hello"

97
00:04:06,452 --> 00:04:09,126
เพราะว่า ฉันนั้น "ใช้ภาษาเป็น"

98
00:04:09,126 --> 00:04:10,899
ขอบคุณคะ

99
00:04:10,899 --> 00:04:12,284
(เสียงปรบมือ)