Ishte koha e Pashkës, dhe ne ishim

në një dhomë të sipërme në Jeruzalem.

Ne ishim të gjithë duke u lutur
njëzëri.

Ne ishim duke u lutur për pendim
dhe përulësi,

dhe ishim duke rrëfyer mëkatet tona.

Ne ishim gjithashtu duke kërkuar
Vizionin i Zotit,

fuqinë dhe Shpirtin e Shenjtë.

Ishte një ndjenjë e pabesueshme
unifikimi

derisa luteshim zellshëm së bashku.

Papritur erdhi një zhurmë si një erë e fuqishme

që mbushi tërë dhomën
ku ishim ulur.

Flaka e zjarrit zbriti
dhe ky zjarr u mbështet mbi popull.

Të gjithë njerëzit në dhomë
u mbushën me Frymën e Shenjtë.

Tani, mos harroni se
në kohën e Pashkës

njerëzit erdhën nga shumë vende
per të adhuruar,

dhe tani, papritur ata mund të dëgjonin
ungjillin secili në gjuhën e tyre.

Si rezultat i kësaj,
3.000 njerëz iu shtuan

besimtarëve në një ditë.

Populli u përkushtua

mësimit të apostujve
dhe vëllazërisë-

ndarjes së bukës
dhe lutjeve.

Çdo ditë ata do të takoheshin së bashku
në tempull.

Në shtëpitë e tyre, ata e ndanë bukën
dhe hëngren së bashku,

dhe numri i atyre që u shpëtuan
u rrit çdo ditë.