WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:03.000
คุณรู้ไหมว่าหนึ่งในความสุขอันยิ่งใหญ่ ของการท่องเที่ยว

00:00:03.000 --> 00:00:05.000
และหนึ่งในความดีใจของการศึกษา ด้านชาติพันธุ์วรรณนา

00:00:05.000 --> 00:00:07.000
คือการได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับพวกเขาเหล่านั้น

00:00:07.000 --> 00:00:09.000
ซึ่งยังไม่ลืมวิถีชีวิตอันเก่าแก่

00:00:09.000 --> 00:00:12.000
ผู้ซึ่งยังรู้สึกได้ถึงอดีตในสายลม

00:00:12.000 --> 00:00:15.000
ยังสัมผัสถึงอดีตจากหิน ที่ถูกกัดกร่อนโดยสายฝน

00:00:15.000 --> 00:00:17.000
ยังลิ้มรสถึงอดีตได้ในใบไม้รสขมของต้นพืช

00:00:17.000 --> 00:00:21.000
เพียงเพื่อที่จะรู้ว่าเหล่าหมอผี Jaguar ยังคงเดินทางผ่านเลยทางช้างเผือกอยู่

00:00:21.000 --> 00:00:25.000
หรือตำนานของผู้อาวุโสชาวอินนุยท์ ยังคงก้องกังวานไปด้วยความหมาย

00:00:25.000 --> 00:00:27.000
หรือดั่งเช่นที่หิมาลัย

00:00:28.000 --> 00:00:32.000
เหล่าพระสงฆ์ยังคงมุ่งสู่คำสอนของธรรมะ

00:00:32.000 --> 00:00:35.000
ซึ่งความจริงคือ การรำลึกถึงการค้นพบหลักของมนุษยวิทยา

00:00:35.000 --> 00:00:37.000
และนี่คือแนวคิดที่ว่า โลกที่เราอาศัยอยู่นั้น

00:00:38.000 --> 00:00:40.000
ไม่มีตัวตนอยู่ในบางสัจธรรม

00:00:40.000 --> 00:00:41.000
แต่เป็นเพียงแค่รูปแบบของความเป็นจริง

00:00:41.000 --> 00:00:45.000
เป็นผลที่ตามมาของชุดทางเลือก ในการปรับตัวชุดหนึ่งโดยเฉพาะ

00:00:45.000 --> 00:00:49.000
ที่เชื้อสายบรรพบุรุษของเรา ได้ทำไว้สำเร็จเมื่อหลายรุ่นก่อน

NOTE Paragraph

00:00:50.000 --> 00:00:54.000
และแน่นอน เราก็ใช้ความสำคัญ ในการปรับตัวเดียวกันนั้นด้วย

00:00:54.000 --> 00:00:56.000
เราทุกคนเกิดมา เราให้กำเนิดลูกหลานของเราบนโลกนี้

00:00:56.000 --> 00:00:58.000
เราได้ผ่านพิธีกรรมแรกเริ่ม

00:00:58.000 --> 00:01:00.000
เราต้องรับมือกับการตายจากกัน ที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

00:01:00.000 --> 00:01:04.000
ดังนั้น จึงไม่น่าแปลกใจ ที่พวกเราล้วนร้องรำทำเพลง

00:01:04.000 --> 00:01:06.000
เราล้วนมีศิลปะ

NOTE Paragraph

00:01:06.000 --> 00:01:09.000
แต่สิ่งที่น่าสนใจคือ ท่วงทำนองอันเป็นเอกลักษณ์ของเพลง

00:01:09.000 --> 00:01:11.000
จังหวะของการเต้นในทุกๆ วัฒนธรรม

00:01:11.000 --> 00:01:14.000
และไม่ว่าจะเป็นชาวเผ่าเพนานในป่าบอร์เนียว

00:01:14.000 --> 00:01:17.000
หรือเหล่าผู้ช่วยนักบวชวูดูในเฮติ

00:01:18.000 --> 00:01:22.000
หรือเหล่านักรบ แห่งทะเลทราย Kaisut แห่งเคนย่าเหนือ

00:01:24.000 --> 00:01:26.000
หรือ Curandero ในเทือกเขาแอนดีส

00:01:27.000 --> 00:01:32.000
หรือชาวคาราวานเซอเร กลางทะเลทรายซาฮาร่า

00:01:32.000 --> 00:01:34.000
นี่คือคนที่ผมได้บังเอิญ ร่วมเดินทางไปในทะเลทรายด้วย

00:01:34.000 --> 00:01:35.000
เมื่อเดือนก่อน

00:01:35.000 --> 00:01:38.000
หรือว่าจะเป็นคนเลี้ยงตัวยาค ที่เนินเขาโคโมลังมา

00:01:38.000 --> 00:01:40.000
เทือกเขาเอเวอเรสต์ ซึ่งเป็นพระแม่ของผืนพิภพ

NOTE Paragraph

00:01:40.000 --> 00:01:43.000
ผู้คนเหล่านี้สอนเราว่า ยังมีวิธีการดำรงอยู่แบบอื่นๆ อีก

00:01:43.000 --> 00:01:44.000
วิถีการคิดแบบอื่น

00:01:44.000 --> 00:01:46.000
วิธีการอื่นสำหรับการกำหนดตัวตน ของคุณเองในโลก

00:01:46.000 --> 00:01:48.000
และหากคุณลองคิดดู นี่คือแนวคิด

00:01:48.000 --> 00:01:50.000
ที่จะเติมเต็มคุณด้วยความหวังเท่านั้น

00:01:50.000 --> 00:01:53.000
ขณะนี้ เหล่าวัฒนธรรมในโลก จำนวนนับไม่ถ้วนได้ร่วมกัน

00:01:53.000 --> 00:01:57.000
สร้างเครือข่ายชีวิต ด้านจิตวิญญาณและวัฒนธรรม

00:01:57.000 --> 00:01:59.000
ซึ่งห่อหุ้มดาวเคราะห์ดวงนี้ไว้

00:01:59.000 --> 00:02:01.000
และมีความสำคัญ ต่อความสมบูรณ์พูนสุขของโลก

00:02:01.000 --> 00:02:04.000
เป็นเครือข่ายชีวิตทางชีววิทยา ของชีวิตที่คุณรู้จักกันในชื่อ biosphere

00:02:04.000 --> 00:02:07.000
และคุณอาจคิดว่าเครือข่ายชีวิตทางวัฒนธรรมนี้

00:02:07.000 --> 00:02:08.000
เป็น ethnosphere

00:02:08.000 --> 00:02:10.000
และคุณอาจบัญญัติให้ ethnosphere

00:02:10.000 --> 00:02:13.000
เป็นศูนย์รวม ของความคิดและความฝัน ตำนาน

00:02:13.000 --> 00:02:16.000
แนวคิด แรงบัลดาลใจ สัญชาตญาณที่เกิดขึ้น

00:02:16.000 --> 00:02:20.000
ด้วยความคิดสร้างสรรค์ของมนุษย์ ตั้งแต่ยุคแรกเริ่มของการรับรู้

00:02:20.000 --> 00:02:23.000
Ethnosphere คือมรดกชิ้นยอดของมนุษย์ชาติ

00:02:23.000 --> 00:02:25.000
นี่คือสัญลักษณ์ของทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นเรา

00:02:25.000 --> 00:02:29.000
และทุกสิ่งที่เราสามารถเป็นได้ ในฐานะ ชาติพันธุ์ที่มีความอยากรู้อยากเห็นอันน่าทึ่ง

NOTE Paragraph

00:02:30.000 --> 00:02:33.000
และดั่งเช่นที่ biosphere ถูกกัดกร่อนอย่างรุนแรง

00:02:33.000 --> 00:02:35.000
ethnosphere ก็เป็นเช่นเดียวกัน

00:02:35.000 --> 00:02:37.000
-- และยังถูกกัดกร่อนในอัตราที่รวดเร็วกว่า

00:02:37.000 --> 00:02:39.000
ยกตัวอย่างเช่น จะไม่มีนักชีววิทยาคนใดกล้าที่จะพูด

00:02:39.000 --> 00:02:42.000
ว่า 50% ของชาติพันธุ์ทั้งหมด หรือมากกว่านั้นได้หรือกำลัง

00:02:42.000 --> 00:02:44.000
ใกล้จะสูญพันธุ์ เพราะว่านั่นไม่ใช่ความจริง

00:02:44.000 --> 00:02:46.000
แต่ -- สถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด

00:02:46.000 --> 00:02:49.000
ในโลกของความหลากหลายด้านชีวภาพ

00:02:49.000 --> 00:02:52.000
ไม่มาสู่สถานการณ์ ที่เราคิดว่าดีที่สุดเลยแม้แต่น้อย

00:02:52.000 --> 00:02:54.000
ในโลกแห่งความหลากหลายทางวัฒนธรรม

00:02:54.000 --> 00:02:57.000
และแน่นอนที่สุด ข้อบ่งชี้สำคัญ ก็คือการสาปสูญของภาษา

NOTE Paragraph

00:02:57.000 --> 00:03:00.000
เมื่อคุณแต่ละคนในห้องนี้ได้เกิดมา

00:03:00.000 --> 00:03:03.000
ในดาวเคราะห์ดวงนี้ มีภาษาที่ใช้พูดกันกว่า 6:00 ภาษา

00:03:03.000 --> 00:03:06.000
ภาษาไม่เพียงแต่เป็นแค่โครงร่างของคำศัพท์

00:03:06.000 --> 00:03:08.000
หรือชุดหลักไวยกรณ์เท่านั้น

00:03:08.000 --> 00:03:10.000
ภาษาคือประกายแสงของจิตวิญญาณมนุษย์

00:03:10.000 --> 00:03:13.000
ภาษาเป็นพาหนะ นำพาจิตวิญญาณของแต่ละวัฒนธรรม

00:03:13.000 --> 00:03:14.000
ผ่านเข้าสู่โลกแห่งรูปธรรม

00:03:14.000 --> 00:03:17.000
ภาษาแต่ละภาษานั้น คือผืนป่าอันเก่าแก่แห่งจิตใจ

00:03:17.000 --> 00:03:21.000
คือลุ่มน้ำ ความคิด และระบบนิเวศน์ ของความเป็นไปได้ทางจิตวิญญาณ

NOTE Paragraph

00:03:21.000 --> 00:03:25.000
และในขณะที่เรานั่งอยู่ในเมืองมอเทอเรย์วันนี้ ในภาษา 6:00 ภาษานี้

00:03:25.000 --> 00:03:29.000
มีครึ่งหนึ่งที่ไม่ได้ถูกนำมาพูดคุย ถ่ายทอดให้เด็กๆ ฟังอีกต่อไป

00:03:29.000 --> 00:03:32.000
ภาษาไม่ได้ถูกนำไปสอนเด็กทารกอีกต่อไป

00:03:32.000 --> 00:03:34.000
ซึ่งหมายความว่า หากไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลงแล้ว

00:03:34.000 --> 00:03:35.000
ภาษาเหล่านั้นได้สูญหายไปแล้วจริงๆ

00:03:35.000 --> 00:03:39.000
จะมีอะไรเปล่าเปลี่ยวมากไปกว่า การถูกห้อมล้อมด้วยความเงียบ

00:03:39.000 --> 00:03:41.000
การเป็นคนสุดท้ายในกลุ่มคนของคุณ ที่ยังใช้ภาษาของตนเองอยู่

00:03:41.000 --> 00:03:44.000
การหมดสิ้นหนทาง ที่จะส่งต่อภูมิปัญญาของบรรพบุรุษ

00:03:44.000 --> 00:03:47.000
หรือเฝ้ารอความหวังของลูกหลาน

00:03:47.000 --> 00:03:50.000
แต่แล้ว ชะตากรรมที่เลวร้ายนั้น เป็นชะตากรรมของใครบางคน

00:03:50.000 --> 00:03:52.000
ที่อยู่แห่งใดแห่งหนึ่งในโลกนี้ ประมาณทุกๆ 2 สัปดาห์

00:03:52.000 --> 00:03:54.000
เพราะว่าทุกๆ 2 สัปดาห์ จะมีผู้สูงอายุจากโลกนี้ไป

00:03:54.000 --> 00:03:56.000
และได้นำพยางค์สุดท้ายของภาษาอันเก่าแก่

00:03:56.000 --> 00:03:58.000
ไปกับเขาด้วย

NOTE Paragraph

00:03:58.000 --> 00:04:00.000
และผมรู้ว่ามีพวกคุณบางคน ที่พูดว่า "แล้วไม่ดีหรือไง

00:04:00.000 --> 00:04:01.000
โลกจะน่าอยู่ขึ้นไม่ใช่หรือ

00:04:01.000 --> 00:04:04.000
หากพวกเราทุกคน พูดภาษาเดียวกัน" ผมก็จะบอกว่า "เยี่ยม

00:04:04.000 --> 00:04:07.000
งั้นเอาภาษา Yoruba เป็นยังไง ใช้ภาษาจีนกวางตุ้งดีมั้ย

00:04:07.000 --> 00:04:08.000
ใช้ภาษา Kogi แล้วกัน"

00:04:08.000 --> 00:04:10.000
แล้วคุณจะรู้ในทันทีทันใดว่าเป็นอย่างไร

00:04:10.000 --> 00:04:13.000
ที่ไม่สามารถใช้ภาษาของตนเองได้

NOTE Paragraph

00:04:13.000 --> 00:04:16.000
ดังนั้น สิ่งที่ผมอยากจะท ำร่วมกับพวกคุณในวันนี้

00:04:16.000 --> 00:04:20.000
คือการนำพาคุณ ไปในการเดินทางสู่ ethnosphere

00:04:20.000 --> 00:04:22.000
การเดินทางสั้นๆ ผ่าน ethnosphere

00:04:22.000 --> 00:04:26.000
เพื่อที่จะให้คุณได้เริ่มรับรู้ถึงสิ่งที่สูญสิ้นไปจริงๆ

00:04:27.000 --> 00:04:34.000
มีพวกเราหลายๆ คนที่เหมือนกับลืมไป

00:04:34.000 --> 00:04:36.000
ว่าเมื่อผมพูด "วิถีการดำรงอยู่ที่แตกต่างออกไป"

00:04:36.000 --> 00:04:38.000
ผมหมายถึงวิถีการดำรงอยู่ ที่แตกต่างออกไปจริงๆ

NOTE Paragraph

00:04:39.000 --> 00:04:44.000
ตัวอย่างเช่น เด็กชาวบาราซาน่า ในอะเมซอนตะวันตกเฉียงเหนือคนนี้

00:04:44.000 --> 00:04:45.000
ชาวเผ่าแห่งอานาคอนด้า

00:04:45.000 --> 00:04:47.000
ที่เชื่อตามตำนานว่างูอานาคอนด้า ขึ้นมาจากแม่น้ำแห่งน้ำนม

00:04:47.000 --> 00:04:50.000
จากทางตะวันออกในท้องของงูศักดิ์สิทธ์

00:04:50.000 --> 00:04:53.000
นี่คือผู้คนที่ โดยทางการรับรู้แล้ว

00:04:53.000 --> 00:04:55.000
ไม่สามารถแยกแยะ ความแตกต่างของฟ้าและสีเขียวได้

00:04:55.000 --> 00:04:57.000
เพราะว่าท้องฟ้าบนสรวงสวรรค์

00:04:57.000 --> 00:04:58.000
นั้นเท่าเทียมกันกับท้องฟ้าแห่งผืนป่า

00:04:58.000 --> 00:05:00.000
ซึ่งผู้คนได้พึ่งพาอาศัยอยู่

00:05:00.000 --> 00:05:03.000
พวกเขามีภาษา และวัฒนธรรมการแต่งงานที่น่าสนใจ

00:05:03.000 --> 00:05:05.000
ซึ่งเรียกว่าการแต่งงานนอกกลุ่มทางภาษา

00:05:05.000 --> 00:05:08.000
คุณจะต้องแต่งงานกับผู้ที่พูดภาษาอื่น

00:05:08.000 --> 00:05:10.000
ซึ่งวัฒนธรรมนี้มีรากเหง้า มาจากตำนานในอดีต

00:05:10.000 --> 00:05:12.000
แต่สิ่งที่น่าสนใจก็คือ ในบ้านทรงยาวเหล่านี้

00:05:12.000 --> 00:05:14.000
มีภาษาที่ใช้พูดอยู่หกหรือเจ็ดภาษา

00:05:14.000 --> 00:05:16.000
เนื่องจากการแต่งงานข้ามวัฒนธรรม

00:05:16.000 --> 00:05:19.000
คุณจะไม่ได้ยินใครฝึกใช้ภาษา

00:05:19.000 --> 00:05:22.000
พวกเขาเพียงแค่ฟังแล้วเริ่มพูดเอง

NOTE Paragraph

00:05:22.000 --> 00:05:24.000
หรือหนึ่งในชนเผ่าที่น่าสนใจที่สุดที่ เท่าที่ผมเคยอาศัยอยู่ด้วย

00:05:24.000 --> 00:05:28.000
คือเผ่า Waorani แห่งภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเอกวาดอร์

00:05:28.000 --> 00:05:31.000
ผู้คนที่น่าพิศวงนี้ติดต่อ กับโลกภายนอกอย่างสันติในปี 1958

00:05:31.000 --> 00:05:35.000
ในปี 1957 นักเผยแพร่ศาสนา 5 คน พยายามติดต่อ

00:05:35.000 --> 00:05:36.000
และได้ทำความผิดพลาดร้ายแรง

00:05:36.000 --> 00:05:37.000
โดยการโปรยรูปภาพอาบมัน

00:05:37.000 --> 00:05:39.000
ขนาดแปดคูณสิบของตนเองจากบนอากาศ

00:05:39.000 --> 00:05:41.000
ซึ่งเราคิดว่าเป็นการแสดงออกถึงความเป็นมิตร

00:05:41.000 --> 00:05:43.000
โดยลืมไปว่าชนเผ่าแห่งป่าฝนเหล่านี้

00:05:43.000 --> 00:05:46.000
ไม่เคยเห็นอะไรที่อยู่ใน รูป 2 มิติมาก่อนเลยในชีวิต

00:05:46.000 --> 00:05:48.000
พวกเขาเก็บรูปภาพขึ้นมาจากพื้นป่า

00:05:48.000 --> 00:05:51.000
พยายามมองด้านหลังของใบหน้าเพื่อหารูปทรง

00:05:51.000 --> 00:05:53.000
แต่ไม่พบอะไร และสรุปว่านี่เป็นสัญญาณของปีศาจ

00:05:53.000 --> 00:05:56.000
พวกเขาเลยพุ่งหอกใส่นักเผยแพร่ศาสนาทั้ง 5 จนถึงแก่ความตาย

00:05:57.000 --> 00:05:59.000
แต่พวก Waorani ไม่ได้พุ่งหอกใส่แค่คนนอกเท่านั้น

00:05:59.000 --> 00:06:00.000
พวกเขาพุ่งหอกใส่กันและกันด้วย

00:06:00.000 --> 00:06:03.000
54% ของการเสียชีวิต เกิดจากการพุ่งหอกใส่กันเอง

00:06:03.000 --> 00:06:06.000
ซึ่งเราลองไล่ย้อนกลับไป 8 ชั่วอายุคน

00:06:06.000 --> 00:06:08.000
เราพบการตายตามธรรมชาติ 2 ราย

00:06:08.000 --> 00:06:10.000
และเมื่อเราลองซักไซร้ถามผู้คนเกี่ยวกับเรื่องนี้

00:06:10.000 --> 00:06:12.000
พวกเขายอมรับว่า ผู้เสียชีวิตเหล่านั้นชราภาพมาก

00:06:12.000 --> 00:06:16.000
ซึ่งกำลังจะแก่ตายอยู่แล้ว เราก็ยังพุ่งหอกใส่เขาอยู่ดี (หัวเราะ)

00:06:16.000 --> 00:06:19.000
แต่ในขณะเดียวกัน พวกเขามีสติปัญญาอันเฉียบแหลม

00:06:19.000 --> 00:06:20.000
เกี่ยวกับป่า ซึ่งเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจมาก

00:06:20.000 --> 00:06:23.000
นักล่าของพวกเขาสามารถ ตามกลิ่นปัสสาวะของสัตว์ได้ในระยะ 40 ก้าว

00:06:23.000 --> 00:06:26.000
และสามารถบอกคุณได้ว่าเป็นของสัตว์ชนิดใด

NOTE Paragraph

00:06:26.000 --> 00:06:28.000
ในช่วงต้นทศวรรษที่ 80 ผมได้รับงานที่น่าทึ่งมากๆ

00:06:28.000 --> 00:06:30.000
เมื่อศาสตราจารย์ของผมที่ฮาวาร์ดถามว่า

00:06:30.000 --> 00:06:32.000
ผมสนใจที่จะไปเฮติหรือไม่

00:06:33.000 --> 00:06:35.000
เพื่อลักลอบเข้าไปในสังคมลับ

00:06:35.000 --> 00:06:37.000
ซึ่งเป็นรากฐานความแข็งแกร่งของ Duvalier

00:06:37.000 --> 00:06:38.000
และ Tonton Macoutes

00:06:38.000 --> 00:06:41.000
และเก็บตัวอย่างยาพิษที่ใช้ในพีธีทำซอมบี้

00:06:41.000 --> 00:06:44.000
เพื่อที่จะสามารถ ทำความเข้าใจในงานอันน่าตื่นเต้นนี้

00:06:44.000 --> 00:06:47.000
ผมต้องเข้าใจบางสิ่งเกี่ยวกับชะตาชีวิตที่น่าทึ่งนี้

00:06:47.000 --> 00:06:50.000
ของชาว Vodoun ซึ่งวูดูนั้นไม่ใช่ลัทธิมนต์ดำ

00:06:50.000 --> 00:06:53.000
ในทางกลับกัน คือทัศนะวิสัยต่อโลกแบบอภิปรัชญาที่ซับซ้อน

00:06:53.000 --> 00:06:54.000
น่าสนใจมาก

00:06:54.000 --> 00:06:55.000
หากผมขอให้พวกคุณ บอกชื่อศาสนาที่ยิ่งใหญ่ในโลก

00:06:55.000 --> 00:06:56.000
คุณจะบอกว่าอย่างไร

00:06:56.000 --> 00:06:59.000
ศาสนาคริสต์ อิสลาม พุทธ ยิว อะไรก็ตาม

NOTE Paragraph

00:06:59.000 --> 00:07:01.000
แต่มักจะมีทวีปหนึ่งที่ถูกมองข้าม

00:07:01.000 --> 00:07:03.000
ความเชื่อว่าทวีปแอฟริกา ตั้งแต่ทะเลทรายซาฮาร่าลงไป

00:07:03.000 --> 00:07:05.000
ไม่มีความเชื่อทางศาสนา แต่จริงๆ แล้วพวกเขามี

00:07:05.000 --> 00:07:07.000
และวูดูเป็นเพียงแค่การกลั่นกรอง

00:07:08.000 --> 00:07:09.000
ของแนวคิดทางศาสนาที่ลึกซึ้งยิ่งเหล่านี้

00:07:09.000 --> 00:07:12.000
ที่ได้มาระหว่างโศกนาฏกรรม การหนีจากยุคการล่าทาส

00:07:12.000 --> 00:07:14.000
แต่สิ่งที่ทำให้วูดูน่าสนใจอย่างมาก

00:07:14.000 --> 00:07:16.000
ก็คือความสัมพันธ์ที่มีชีวิต

00:07:16.000 --> 00:07:17.000
ระหว่างคนเป็นกับคนตาย

00:07:17.000 --> 00:07:18.000
เมื่อคนเป็นให้กำเนิดวิญญาณ

00:07:18.000 --> 00:07:21.000
วิญญาณสามารถ ถูกปลุกจากเบื้องล่างน้ำศักดิ์สิทธ์

00:07:21.000 --> 00:07:23.000
ตอบสนองต่อจังหวะการเต้นรำ

00:07:23.000 --> 00:07:25.000
เพื่อที่จะแยกวิญญาณ ออกจากคนเป็นเพียงช่วงหนึ่ง

00:07:25.000 --> 00:07:29.000
และในช่วงเสี้ยวเวลาอันเจิดจ้านั้นเอง ผู้ช่วยนักบวชจะกลายเป็นพระเจ้า

00:07:29.000 --> 00:07:31.000
เพราะอย่างนั้นผู้ปฏิบัติวูดูจึงชอบพูดว่า

00:07:31.000 --> 00:07:34.000
"พวกคนขาวอย่างคุณ ไปโบสถ์เพื่อพูดถึงพระเจ้า

00:07:34.000 --> 00:07:36.000
เราเต้นในวิหารของเราแล้วกลายเป็นพระเจ้า"

00:07:36.000 --> 00:07:39.000
และเพราะว่าคุณถูกสิง คุณเป็นหนึ่งเดียวกับดวงวิญญาณ

00:07:39.000 --> 00:07:40.000
คุณจะได้รับอันตรายได้อย่างไร

00:07:40.000 --> 00:07:43.000
ดังนั้น คุณจะเห็น การแสดงอันน่าทึ่งเหล่านี้ เช่น

00:07:43.000 --> 00:07:45.000
ผู้ช่วยนักบวชวูดูในสภาพเข้าทรง

00:07:45.000 --> 00:07:48.000
ถือถ่านที่ยังคุกรุ่นอยู่โดยปลอดภัย

00:07:48.000 --> 00:07:51.000
ช่างเป็นการแสดงถึง ความสามารถของจิตใจที่น่าทึ่ง

00:07:51.000 --> 00:07:52.000
ซึ่งมีผลต่อร่างกายที่เป็นภาชนะรองรับ

00:07:52.000 --> 00:07:55.000
เมื่อถูกกระตุ้นในสถาพที่ถูกปลุกเร้าอย่างรุนแรง

NOTE Paragraph

00:07:56.000 --> 00:07:58.000
ในบรรดาผู้คนที่ผมได้เคยใช้ชีวิตอยู่ร่วมด้วยมา

00:07:58.000 --> 00:08:00.000
พวกที่แปลกประหลาดที่สุดคือเผ่า Kogi

00:08:00.000 --> 00:08:03.000
แห่ง Sierra Nevada de Santa Marta ในตอนเหนือของโคลัมเบีย

00:08:03.000 --> 00:08:06.000
ลูกหลานของอารายธรรมโบราณที่กดขี่โหดร้าย

00:08:06.000 --> 00:08:09.000
ซึ่งเคยครอบครองพื้นที่ราบแถบ ชายฝั่งแคริบเบียนของโคลัมเบีย

00:08:09.000 --> 00:08:10.000
ในช่วงหลังของการพิชิต

00:08:10.000 --> 00:08:13.000
ผู้คนเหล่านี้ถอยร่นไป อยู่ในบริเวณภูเขาไฟไปที่โดดเดี่ยว

00:08:13.000 --> 00:08:15.000
ซึ่งยืนตระหง่านเหนือพื้นที่ ราบแถบชายฝั่งคาริบเบียน

00:08:15.000 --> 00:08:17.000
ในทวีปที่โชลมไปด้วยเลือด

00:08:17.000 --> 00:08:20.000
ผู้คนเหล่านี้เท่านั้น ที่ไม่ได้ถูกพิชิตลงโดยชาวสเปน

00:08:20.000 --> 00:08:23.000
จนกระทั่งทุกวันนี้ พวกเขายังคงถูกปกครองโดยการทำพิธีบวช

00:08:23.000 --> 00:08:25.000
แต่การฝึกสำหรับการเป็นนักบวชนั้น แปลกประหลาดมาก

00:08:26.000 --> 00:08:28.000
ผู้ช่วยนักบวชที่ยังเด็กจะถูกพรากไป จากครอบครัว

00:08:28.000 --> 00:08:30.000
เมื่ออายุได้ 3 หรือ 4 ขวบ

00:08:30.000 --> 00:08:32.000
ถูกแยกให้อยู่โดดเดี่ยว ในโลกภายใต้เงาของความมืด

00:08:32.000 --> 00:08:36.000
ให้กระท่อมหินที่ฐาน ของธารน้ำแข็งเป็นเวลา 18 ปี

00:08:36.000 --> 00:08:37.000
แบ่งเป็นสองช่วง ช่วงละ 9 ปี

00:08:37.000 --> 00:08:40.000
ถูกเลือกอย่างตั้งใจเพื่อเลียนแบบ กระบวนการตั้งครรภ์เป็นเวลา 9 เดือน

00:08:40.000 --> 00:08:42.000
ซึ่งพวกเขาได้อยู่ในครรภ์ของมารดา

00:08:42.000 --> 00:08:45.000
ตอนนี้ เปรียบได้ว่าพวกเขา ได้อยู่ในครรภ์ของพระแม่ธรณี

00:08:45.000 --> 00:08:46.000
และตลอดช่วงเวลานี้

00:08:47.000 --> 00:08:50.000
พวกเขาได้ถูกปลูกฝังในคุณค่า แห่งชุมชนของพวกเขา

00:08:50.000 --> 00:08:52.000
คุณค่าที่คอยค้ำจุนจุดประสงค์ ที่คำภาวนาของพวกเขา

00:08:52.000 --> 00:08:55.000
และคำภาวนาของพวกเขาเท่านั้น ที่คอยค้ำจุนจักรวาล

00:08:55.000 --> 00:08:57.000
หรือที่เราเรียกว่าสมดุลทางธรรมชาติ

00:08:58.000 --> 00:08:59.000
และในช่วงท้ายของกรรมวิธีเริ่มแรกอันน่าทึ่งนี้

00:08:59.000 --> 00:09:01.000
จู่ๆ วันหนึ่งพวเขาก็ถูกพาออกมา

00:09:01.000 --> 00:09:04.000
และเป็นครั้งแรกในชีวิตเมืออายุได้ 18 ปี

00:09:04.000 --> 00:09:08.000
พวกเขาจะเห็นพระอาทิตย์ขึ้น และในช่วงเวลาแห่งการรับรู้ที่กระจ่าง

00:09:08.000 --> 00:09:11.000
ของแสงอาทิตย์แรกเริ่มสาดส่องไปทั่วเชิงเขา

00:09:11.000 --> 00:09:12.000
ที่มีภาพภูมิประเทศอันน่าตื่นตะลึง

00:09:13.000 --> 00:09:15.000
ในทันทีนั้น ทุกอย่างที่พวกเขา ได้เรียนมาในแบบนามธรรม

00:09:15.000 --> 00:09:18.000
จะได้รับการยืนยันอย่างเจิดจ้า แล้วนักบวชก็จะถอยออกมา

00:09:18.000 --> 00:09:20.000
และพูดว่า "เห็นไหม เป็นอย่างที่ได้บอกเจ้าไว้

00:09:20.000 --> 00:09:23.000
ว่ามันงดงามเพียงใด นี่คืิอสิ่งที่เจ้าต้องปกป้องไว้"

00:09:23.000 --> 00:09:25.000
พวกเขาเรียกตัวเองว่าพี่ชาย

00:09:25.000 --> 00:09:28.000
และพวกเขาบอกว่า พวกเราที่เป็นน้องชาย

00:09:28.000 --> 00:09:31.000
เป็นผู้ที่ต้องรับผิดชอบต่อการทำลายโลก

NOTE Paragraph

00:09:32.000 --> 00:09:34.000
สัญชาตญาณในระดับนี้กลายเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง

00:09:34.000 --> 00:09:36.000
เมื่อใดที่เรานึกถึงเหล่าชนพื้นเมือง และภูมิประเทศ

00:09:36.000 --> 00:09:38.000
เราก็จะอ้างถึง Rousseau

00:09:38.000 --> 00:09:41.000
และเรื่องหลอกลวงเก่าๆ ของคนเถื่อนที่ไร้มลทิน

00:09:41.000 --> 00:09:43.000
ซึ่งเป็นแนวคิดการเหยียดผิว ในรูปแบบง่ายที่สุด

00:09:43.000 --> 00:09:46.000
หรือเราอาจจะเลือกอ้างถึง Thoreau

00:09:46.000 --> 00:09:48.000
แล้วบอกว่าคนเหล่านี้ ใกล้ชิดกับโลกมากกว่าพวกเรา

00:09:48.000 --> 00:09:50.000
ที่จริงแล้ว ชนพื้นเมืองเหล่านี้ ไม่ได้มีอารมณ์อ่อนไหว

00:09:50.000 --> 00:09:52.000
หรือรู้สึกอาลัยอาวรณ์ในเรื่องเก่าๆ ที่ผ่านมา

00:09:52.000 --> 00:09:54.000
สำหรับพวกเขาแล้วมันเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็น

00:09:54.000 --> 00:09:56.000
ในบึง Asmat ที่เต็มไปด้วยเชื้อมาลาเรีย

00:09:56.000 --> 00:09:59.000
หรือในสายลมอันหนาวเหน็บของธิเบต แต่อย่างไรก็ตาม พวกเขาได้

00:09:59.000 --> 00:10:03.000
หล่อหลอมความเร้นลับทางประเพณี ของพื้นพิภพผ่านเวลาและพิธีกรรม

00:10:03.000 --> 00:10:06.000
ซึ่งไม่ได้มีพื้นฐานมาจากแนวคิด ของการอยู่ใกล้กับสิ่งนี้อย่างมีสติรับรู้ของตน

00:10:06.000 --> 00:10:08.000
แต่อยู่บนสัญชาตญาณที่เรียบง่ายกว่านั้น

00:10:08.000 --> 00:10:11.000
แนวคิดที่ว่าโลกจะมีตัวตนอยู่ได้

00:10:12.000 --> 00:10:14.000
เพราะโลกมีชีวิตขึ้นมาได้ด้วยการ รับรู้ของมนุษย์เท่านั้น

NOTE Paragraph

00:10:14.000 --> 00:10:16.000
นั่นหมายความว่าอย่างไร

00:10:16.000 --> 00:10:18.000
หมายความว่า เด็กคนหนึ่งจากเถือกเขาแอนดีส

00:10:18.000 --> 00:10:20.000
ที่ถูกเลี้ยงดูมาให้เชื่อว่า ภูเขานั้นคือวิญญาณของ Apu

00:10:20.000 --> 00:10:22.000
ที่จะคอยชี้นำชะตาชีวิตของเขาและเธอ

00:10:22.000 --> 00:10:25.000
จะเป็นมนุษย์ที่ต่างกันอย่างสิ้นเชิง

00:10:25.000 --> 00:10:28.000
และมีความสัมพันธ์กับแหล่งความรู้นั้น

00:10:28.000 --> 00:10:30.000
หรือสถานที่นั้นต่างออกไป จากเด็กที่มาจากมอนทาน่า

00:10:30.000 --> 00:10:33.000
ซึ่งถูกเลี้ยงให้เชื่อว่าภูเขาก็เป็นแค่กองหิน

00:10:33.000 --> 00:10:34.000
ที่พร้อมสำหรับการทำเหมืองแร่

00:10:34.000 --> 00:10:38.000
การเป็นบ้านของวิญญาณ หรือเป็นแค่ก้อนแร่นั้นไม่ใช่สิ่งสำคัญ

00:10:38.000 --> 00:10:41.000
สิ่งที่น่าสนใจก็คือการเปรียบเทียบ ที่กำหนดความสัมพันธ์

00:10:41.000 --> 00:10:43.000
ระหว่างปัจเจกชนกับโลกธรรมชาติ

00:10:43.000 --> 00:10:45.000
ผมถูกเลี้ยงขึ้นมาในป่าบริทิชโคลัมเบีย

00:10:45.000 --> 00:10:47.000
ผมเชื่อว่าป่าเกิดขึ้นมาเพื่อถูกตัด

00:10:47.000 --> 00:10:49.000
ทำให้ผมเป็นคนที่แตกต่างออกไป

00:10:49.000 --> 00:10:51.000
จากเพื่อนของผมในเผ่า Kwakiutl

00:10:51.000 --> 00:10:53.000
ผู้ที่เชื่อว่าป่าเหล่านั้น เป็นบ้านของ Hukuk

00:10:53.000 --> 00:10:54.000
และจงอยปากที่โค้งงอของสวรรค์

00:10:54.000 --> 00:10:57.000
และ วิญญาณกินคน ที่อาศัยอยู่ที่ส่วนเหนือสุดของโลก

00:10:57.000 --> 00:11:01.000
เป็นเหล่าวิญญาณที่พวกเขา ต้องเข้าร่วมในระหว่างพิธีบวช Hamatsa

NOTE Paragraph

00:11:01.000 --> 00:11:03.000
หากคุณเริ่มที่จะดูแนวคิด

00:11:03.000 --> 00:11:05.000
ที่วัฒนธรรมเหล่านี้ อาจสร้างความเป็นจริงที่แตกต่าง

00:11:05.000 --> 00:11:06.000
คุณอาจจะเริ่มเข้าใจถึง

00:11:06.000 --> 00:11:11.000
การค้นพบอันน่าอันเยี่ยมยอดของพวกเขา อย่างเช่นพืชต้นนี้

00:11:11.000 --> 00:11:13.000
เป็นรูปภาพที่ผมถ่ายจากทางตะวันตกเฉียงเหนือ ของอะมาซอนในเดือนเมษายนที่ผ่านมา

00:11:13.000 --> 00:11:16.000
นี่คือ ayahuasca ซึ่งพวกคุณหลายคนเคยได้ยินมา

00:11:16.000 --> 00:11:19.000
ยาปรุงสมุนไพรซึ่งมีฤทธิ์กระตุ้นประสาทรุนแรงที่สุด

00:11:19.000 --> 00:11:21.000
จากเทคนิคของหมอผี

00:11:21.000 --> 00:11:23.000
สิ่งที่ทำให้ ayahuasca นั้นน่าหลงใหล

00:11:23.000 --> 00:11:27.000
ไม่ใช่ศักยภาพด้านเภสัชวิทยา ของยาสมุนไพรตัวนี้

00:11:27.000 --> 00:11:31.000
แต่เป็นการผลิตของยา ยาทำมาจากวัตถุดิบสองชนิดที่แตกต่างกัน

00:11:31.000 --> 00:11:33.000
ชนิดแรกคือเถาวัลย์ไม้

00:11:33.000 --> 00:11:35.000
ซี่งมีสารจำพวก beta-carboline อยู่

00:11:35.000 --> 00:11:38.000
harmine และ harmoline ซึ่งมีฤทธิ์หลอนประสาทอ่อนๆ

00:11:38.000 --> 00:11:40.000
ในการใช้เถาวัลย์อย่างเดียว

00:11:40.000 --> 00:11:42.000
จะทำให้รู้สึกเหมือนมีควันสีฟ้า

00:11:42.000 --> 00:11:44.000
ล่องลอยอยู่เหนือสติสัมปชัญญะของคุณ

00:11:44.000 --> 00:11:47.000
แต่จะถูกนำไปผสมกับ ใบจากพุ่มไม้ในตระกูลต้นกาแฟ

00:11:47.000 --> 00:11:49.000
เรียกว่า Psychotria viridis

00:11:49.000 --> 00:11:52.000
พืชชนิดนี้มีสารจำพวก tryptamine ซึ่งมีฤทธิ์แรงมาก

00:11:52.000 --> 00:11:56.000
ซึ่งใกล้เคียงกับสาร serotonin ในสมอง หรือ dimethyltryptamine-5

00:11:56.000 --> 00:11:57.000
methoxydimethyltryptamine

00:11:57.000 --> 00:11:59.000
หากคุณเคยพบ Yanomami

00:11:59.000 --> 00:12:01.000
พวกเขาสูดดมยานัตถุ์นั้น

00:12:01.000 --> 00:12:04.000
ซึ่งเป็นสารที่พวกเขาทำมาจากพืชหลากพันธุ์

00:12:04.000 --> 00:12:08.000
ยังมีสาร methoxydimethyltryptamine อยู่ด้วย

00:12:08.000 --> 00:12:10.000
หากใช้จมูกสูดผงนั่นเข้าไป

00:12:10.000 --> 00:12:14.000
จะรู้สึกเหมือนกับถูกยิงออกมา จากลำกล้องปืนไรเฟิล

00:12:14.000 --> 00:12:21.000
มีรอยด้วยภาพวาดแนวพิศดาร แล้วตกลงสู่ทะเลแห่งกระแสไฟฟ้า (หัวเราะ)

00:12:21.000 --> 00:12:23.000
สิ่งนี้ไม่ได้สร้างการบิดเบือนความเป็นจริง

00:12:23.000 --> 00:12:24.000
แต่ก่อให้เกิดการพังทลายของความเป็นจริง

NOTE Paragraph

00:12:24.000 --> 00:12:27.000
จริงๆ แล้ว ผมเคยโต้เถียงกับศาสตราจารย์ของผมชื่อ Richard Evan Shultes

00:12:27.000 --> 00:12:29.000
ซึ่งเป็นผู้จุดประกายยุคบุปฝาชน

00:12:29.000 --> 00:12:31.000
ด้วยการค้นพบเห็ดมหัศจรรย์

00:12:31.000 --> 00:12:33.000
ในเม็กซิโกในช่วงทศวรรษที่ 1930

00:12:33.000 --> 00:12:35.000
ผมเคยแย้งกับท่านว่า คุณไม่สามารถแยกประเภท tryptamine ว่า

00:12:35.000 --> 00:12:38.000
เป็นสารหลอนประสาท เพราะว่าเมือคุณตกอยู่ในฤทธิ์ของมัน

00:12:38.000 --> 00:12:42.000
คุณก็หมดสติไม่ได้ประสบกับ อาการหลอนประสาทแล้ว (หัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:12:42.000 --> 00:12:45.000
แต่ tryptamine ไม่สามารถเสพโดยการกินได้

00:12:45.000 --> 00:12:47.000
เพราะว่ามันถูกต้านทานโดยเอนไซม์

00:12:47.000 --> 00:12:50.000
ที่พบในอวัยวะภายในของมนุษย์ตามธรรมชาติ ซึ่งเรียกว่า mono amine oxidase

00:12:50.000 --> 00:12:53.000
คุณสามารถกินได้วิธีเดียวโดยการทานร่วมกับ

00:12:53.000 --> 00:12:56.000
สารเคมีอื่นซึ่งมีฤทธิ์ต้านทาน MAO

00:12:56.000 --> 00:12:57.000
สิ่งที่น่าสนใจยิ่ง

00:12:57.000 --> 00:13:01.000
ก็คือ beta-carboline ที่พบในเถาวัลย์ไม้

00:13:01.000 --> 00:13:04.000
เป็นตัวยับยั้ง MAO ที่ลงตัวเหมาะเจาะเพียงพอที่จะ

00:13:05.000 --> 00:13:08.000
ช่วยเสริมพลังของ tryptamine ได้ คุณถึงถามตัวเองว่า

00:13:08.000 --> 00:13:12.000
จากพืชพันธุ์กว่า 80:00 พันธุ์ ในตระกูลพืชฝาดสมาน

00:13:12.000 --> 00:13:16.000
คนเหล่านี้หาพืช ที่มีโครงสร้างแตกต่างกัน 2 ชนิด

00:13:16.000 --> 00:13:17.000
ซึ่งเมื่อนำมาผสมกันในวิธีนี้แล้ว

00:13:17.000 --> 00:13:19.000
ได้ก่อให้เกิดรูปแบบทางชีวเคมี

00:13:19.000 --> 00:13:21.000
ของการเป็นตัวเต็มเดี่ยวๆ ที่มากกว่าผลรวมของส่วนต่างๆ

NOTE Paragraph

00:13:21.000 --> 00:13:24.000
เราใช้วิธีที่เรียกให้สวยหรูว่าการลองผิดลองถูก

00:13:24.000 --> 00:13:25.000
ซึ่งดูแล้วไร้ความหมายโดยสิ้นเชิง

00:13:26.000 --> 00:13:29.000
แต่เมื่อคุณถามชาวอินเดียน พวกเขาตอบว่า "พืชพูดกับพวกเรา"

NOTE Paragraph

00:13:29.000 --> 00:13:30.000
หมายความว่าอย่างไรกัน

00:13:30.000 --> 00:13:34.000
เผ่า Cofan นี้มี ayahuasca กว่า 17 ชนิด

00:13:34.000 --> 00:13:37.000
ซึ่งทั้งหมดอยู่แยกกันในป่า เป็นระยะทางที่ไกลมาก

00:13:38.000 --> 00:13:42.000
ซึ่งในสายตาของพวกเรา มองเห็นเป็นพืชชนิดเดียวกัน

00:13:42.000 --> 00:13:44.000
แล้วเมื่อคุณถามว่าพวกเขา แยกประเภทออกได้อย่างไร

00:13:44.000 --> 00:13:47.000
พวกเขาก็จะพูดว่า "หลงนึกว่าคุณรู้เรื่องต้นไม้ซะอีก

00:13:47.000 --> 00:13:49.000
คือว่า คุณรู้อะไรบ้างมั้ย" ซึ่งผมก็ตอบไปว่า "ไม่รู้"

00:13:49.000 --> 00:13:52.000
กลายเป็นว่า คุณเก็บพืชแต่และชนิด ทั้ง 17 ชนิด

00:13:52.000 --> 00:13:55.000
ในคืนพระจันทร์เต็มดวง และพืชจะร้องเพลงให้คุณในโทนที่แตกต่างกัน

00:13:55.000 --> 00:13:57.000
วิธีนี้จะไม่ทำให้คุณได้ปริญญาเอกที่ฮาร์วาร์ด

00:13:57.000 --> 00:14:01.000
แต่ก็น่าสนใจมากกว่าการนับเกสรตัวผู้

NOTE Paragraph

00:14:01.000 --> 00:14:02.000
ตอนนี้

00:14:02.000 --> 00:14:05.000
(เสียงปรบมือ)

00:14:05.000 --> 00:14:07.000
ปัญหา -- ปัญหาคือแม้กระทั่งพวกเรา

00:14:07.000 --> 00:14:09.000
เห็นใจต่อสถานการณ์อันเลวร้าย ของชนเผ่าเหล่านั้น

00:14:09.000 --> 00:14:10.000
มองพวกเขาเป็บผู้มีสีสันและน่าอัศจรรย์

00:14:10.000 --> 00:14:12.000
แต่ด้วยเหตุบางประการถูกลดจำนวน เหลือแค่ส่วนเล็กๆในหน้าประวัติศาสตร์

00:14:12.000 --> 00:14:15.000
ขณะที่โลกแท้จริง หมายถึงโลกของเราก้าวไปข้างหน้า

00:14:15.000 --> 00:14:17.000
ความจริงก็คือศตวรรษที่ 20 ในอีก 300 ปีข้างหน้า

00:14:17.000 --> 00:14:20.000
จะไม่ถูกจดจำในเรื่องสงครามต่างๆ

00:14:20.000 --> 00:14:21.000
หรือความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี

00:14:21.000 --> 00:14:23.000
แต่จะถูกจดจำว่าเป็นยุคที่เรายืนอยู่เฉยๆ

00:14:24.000 --> 00:14:26.000
แล้วอนุมัติอย่างเปิดเผยหรือแอบยอมรับ

00:14:26.000 --> 00:14:29.000
การทำลายล้างครั้งมโหฬารของทั้งความหลากหลาย ทางชีวภาพและวัฒนธรรม

00:14:29.000 --> 00:14:32.000
บนดาวเคราะห์ใบนี้ ปัญหาก็ยังคงเดิม

00:14:32.000 --> 00:14:34.000
วัฒนธรรมทั้งหลายในทุกยุคทุกสมัย

00:14:34.000 --> 00:14:37.000
ได้ข้าร่วมการเฉลิมฉลองร่วมกับ

00:14:37.000 --> 00:14:38.000
กับความเป็นไปได้ในชีวิตอย่างสม่ำเสมอ

NOTE Paragraph

00:14:39.000 --> 00:14:41.000
และปัญหาก็ไม่ใช่ที่ตัวเทคโนโลยีเอง

00:14:42.000 --> 00:14:44.000
ชาวอินเดียนเผ่า Sioux ไม่ได้เลิกเป็น Sioux

00:14:44.000 --> 00:14:45.000
เมื่อพวกเขาเลิกใช้ธนูและลูกศร

00:14:45.000 --> 00:14:47.000
ไม่ต่างไปจากที่ชาวอเมริกัน ไม่ได้เลิกเป็นชาวอเมริกัน

00:14:47.000 --> 00:14:49.000
เมื่อพวกเขาเลิกใช้ม้าและรถเทียมม้า

00:14:49.000 --> 00:14:50.000
ไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงหรือเทคโนโลยี

00:14:50.000 --> 00:14:54.000
ที่คุกคามความมั่นคงของ ethnosphere แต่เป็นพลังต่างหาก

00:14:54.000 --> 00:14:56.000
ใบหน้าหยาบช้าของการปกครอง

00:14:56.000 --> 00:14:58.000
และเมื่อใดที่คุณมองไปรอบๆ โลก

00:14:58.000 --> 00:15:01.000
คุณจะพบว่าวัฒนธรรมเหล่านี้ ไม่ควรที่จะสูญหายไป

00:15:01.000 --> 00:15:03.000
ผู้คนเหล่านี้เป็นผู้ที่ใช้ชีวิตหลากหลาย

00:15:03.000 --> 00:15:06.000
ที่ถูกขับไล่ไปสู่การดับสูญโดยอำนาจที่เขารู้จักดี

00:15:06.000 --> 00:15:08.000
ซึ่งพวกเขาไม่สามารถปรับตัวให้เข้าได้

00:15:08.000 --> 00:15:10.000
ไม่ว่าจะเป็นการตัดไม้ทำลายป่าอันเลวทราม

00:15:11.000 --> 00:15:13.000
ในบ้านเกิดของชาวเพนาน

00:15:13.000 --> 00:15:16.000
ชาวเผ่าเร่ร่อนจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จากซาลาวัก

00:15:16.000 --> 00:15:20.000
ผู้ที่ใช้ชีวิตอยู่ในป่า อย่างอิสระจนกระทั่งถึงรุ่นก่อน

00:15:20.000 --> 00:15:23.000
ตอนนี้ถูกลดสภาพลงเหลือ เพียงทาสและการค้าประเวณี

00:15:23.000 --> 00:15:25.000
ตามชายฝั่งแม่น้ำ

00:15:25.000 --> 00:15:29.000
ที่คุณจะเห็นแม่น้ำที่เหลือเพียงแค่โคลน

00:15:29.000 --> 00:15:31.000
ซึ่งดูเหมือนจะพัดพาครึ่งหนึ่ง ของหมู่เกาะบอร์เนียวไป

00:15:31.000 --> 00:15:32.000
ถึงทะเลจีนใต้

00:15:32.000 --> 00:15:34.000
ซึ่งมีเรือขนสินค้าญี่ปุ่นลอยลำอยู่สุดขอบฟ้า

00:15:34.000 --> 00:15:38.000
พร้อมที่จะรับท่อนซุงที่ถูกกระชากออก จากป่าให้เต็มท้องเรือ

00:15:38.000 --> 00:15:39.000
หรือในกรณีของ Yanomami

00:15:39.000 --> 00:15:41.000
คือเชื้อของโรคร้ายที่ได้เข้ามา

00:15:41.000 --> 00:15:43.000
ในช่วงหลังของการค้นพบทองคำ

NOTE Paragraph

00:15:43.000 --> 00:15:45.000
หรือหากเราไปที่เทือกเขาในธิเบต

00:15:45.000 --> 00:15:47.000
ซึ่งในช่วงหลังๆ ผมได้ทำการค้นคว้าวิจัยไว้มาก

00:15:48.000 --> 00:15:51.000
คุณจะเห็นใบหน้าอันหยาบกร้าน ของการยึดครองทางการเมือง

00:15:51.000 --> 00:15:53.000
คุณรู้ใช่ไหม ว่าการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ การทำให้มนุษย์สูญพันธุ์

00:15:53.000 --> 00:15:55.000
จะถูกประนามจากทุกฝ่าย แต่การทำลายล้างวัฒนธรรม (ethnocide)

00:15:56.000 --> 00:15:59.000
การทำลายล้างวิถีชีวิตของผู้คน กลับไม่เพียงไม่ได้รับการประนาม

00:15:59.000 --> 00:16:02.000
แต่กลับได้รับการเฉลิมฉลอง

00:16:02.000 --> 00:16:04.000
โดยนับเป็นส่วนหนึ่งของแผนการพัฒนา

00:16:04.000 --> 00:16:07.000
คุณไม่สามารถเข้าใจถึงความเจ็บปวดของธิเบตได้

00:16:07.000 --> 00:16:09.000
จนกว่าคุณจะได้สำรวจดูในระดับพื้นดิน

00:16:09.000 --> 00:16:13.000
ผมเคยเดินทางจากเมืองเฉิงตูทางตะวันตกของจีน เป็นระยะทาง 6:00 ไมล์

00:16:13.000 --> 00:16:16.000
ทางภาคพื้นดินผ่านเขตตะวันตกเฉียงใต้ ของธิเบตสู่เมืองลาซา

00:16:16.000 --> 00:16:20.000
ร่วมกับเพื่อนร่วมงานอายุน้อย และเมื่อผมไปถึงลาซา

00:16:20.000 --> 00:16:23.000
ผมก็ได้เข้าใจถึงความจริงเบื้องหลังสถิติ

00:16:23.000 --> 00:16:24.000
ที่พวกคุณเคยได้ยิน

00:16:24.000 --> 00:16:28.000
อนุเสาวรีย์อันศักดิ์สิทธิ์ 6:00 แห่ง ซึ่งถูกรื้อลงมาจนกลายเป็นธุลีดิน

00:16:28.000 --> 00:16:31.000
คนกว่า 1.2 ล้านคนถูกฆ่าโดยนักปฏิวัติ

00:16:31.000 --> 00:16:32.000
ในช่วงการปฏิวัติวัฒนธรรม

00:16:33.000 --> 00:16:35.000
พ่อของเด็กหนุ่มคนนี้ถูกตราหน้าว่า เป็นปันเชน ลามะ

00:16:35.000 --> 00:16:37.000
ซึ่งหมายความว่าเขาถูกฆ่าในทันที

00:16:37.000 --> 00:16:39.000
ในช่วงการบุกของจีน

00:16:39.000 --> 00:16:41.000
ลุงของเขาหนีไปกับองค์ดาไลลามะ ในกลุ่มผู้หลบหนี

00:16:41.000 --> 00:16:44.000
ซึ่งพาผู้คนอพยพไปยังเนปาล

00:16:44.000 --> 00:16:46.000
แม่ของเขาถูกจองจำเนื่องจาก

00:16:46.000 --> 00:16:48.000
ความผิดเพราะมีฐานะร่ำรวย

00:16:49.000 --> 00:16:51.000
เขาถูกลอบนำเข้าไปในคุกเมื่ออายุได้ 2 ขวบ

00:16:51.000 --> 00:16:53.000
โดยให้หลบอยู่ใต้กระโปรงของแม่

00:16:53.000 --> 00:16:55.000
เพราะเธอไม่สามารถอยู่โดยไม่มีเขาได้

00:16:55.000 --> 00:16:57.000
พี่สาวซึ่งได้ทำเรื่องกล้าหาญนั้น

00:16:57.000 --> 00:16:58.000
ถูกจับเข้าค่ายอบรมศึกษา

00:16:58.000 --> 00:17:00.000
วันหนึ่งเธอได้เหยียบปลอกแขน ของประธานเหมาโดยไม่ตั้งใจ

00:17:01.000 --> 00:17:03.000
และเพราะการกระทำผิดนั้น

00:17:03.000 --> 00:17:06.000
เธอถูกลงโทษให้ใช้แรงงานหนักเป็นเวลา 7 ปี

00:17:06.000 --> 00:17:09.000
ความเจ็บปวดของธิเบตอาจเป็นสิ่งที่ไม่อาจรับได้

00:17:09.000 --> 00:17:12.000
แต่จิดวิญญาณไถ่บาปของผู้คนเป็นสิ่งที่ต้องจับตามอง

NOTE Paragraph

00:17:13.000 --> 00:17:16.000
และในท้ายที่สุด ก็จะเหลือแค่การเลือก

00:17:16.000 --> 00:17:19.000
ว่าเราอยากมีชีวิตอยู่ในโลกสีโทนเดียว อันน่าเบื่อซ้ำซาก

00:17:19.000 --> 00:17:22.000
หรือเราต้องการจะรับโลกที่มากด้วยสีสัน แห่งความหลากหลายกันแน่

00:17:22.000 --> 00:17:25.000
Margaret Mead นักมนุษย์วิทยาที่ยิ่งใหญ่เคยพูดเอาไว้ว่าก่อนสิ้นลม

00:17:25.000 --> 00:17:28.000
ว่าสิ่งที่เธอกลัวที่สุดก็คือการที่กำลังเข้าไปสู่

00:17:28.000 --> 00:17:30.000
โลกทัศน์โดยรวมที่มืดบอดนี้

00:17:30.000 --> 00:17:35.000
ไม่เพียงแต่เราจะเห็นสุดขอบ การจินตนาการของมนุษย์

00:17:35.000 --> 00:17:39.000
ซึ่งเหลือเป็นเพียงแค่ทัศนะภาวะ ของความคิดที่คับแคบ

00:17:39.000 --> 00:17:40.000
แต่เป็นการที่เราตื่นจากความฝันในสักวันหนึ่ง

00:17:40.000 --> 00:17:43.000
โดยที่ลืมเลือนว่ายังมีความเป็นไปได้อื่นๆ อีก

NOTE Paragraph

00:17:44.000 --> 00:17:47.000
และเป็นการถ่อมตนที่จะระลึกถึง เผ่าพันธุ์ของเราซึ่งอาจจะ

00:17:47.000 --> 00:17:49.000
มีมานานกว่า 600:00 ปี

00:17:49.000 --> 00:17:52.000
การปฏิวัติหลังยุคหิน -- ซึ่งทำให้เรามีการเกษตรกรรม

00:17:52.000 --> 00:17:54.000
ซึ่งเป็นเวลาที่เรายอมให้กับลัทธิแห่งเมล็ดพันธุ์

00:17:54.000 --> 00:17:56.000
บทกวีของเหล่าหมอผีถูกแทนที่

00:17:56.000 --> 00:17:57.000
ด้วยความจืดชืดของการเป็นนักเทศ

00:17:57.000 --> 00:18:00.000
เราได้สร้างระบบชนชั้นวรรณะ

00:18:00.000 --> 00:18:02.000
เมื่อ 10:00 ปีก่อนเท่านั้น

00:18:02.000 --> 00:18:04.000
ยุคอุตสาหกรรมที่เรารู้จักในปัจจุบัน

00:18:04.000 --> 00:18:06.000
มีอายุเพียงแค่ 300 ปีเท่านั้น

00:18:06.000 --> 00:18:08.000
ประวัติศาสตร์สั้นๆ นั้นไม่ได้บอกผม

00:18:08.000 --> 00:18:11.000
ว่าเรามีคำตอบสำหรับหรับทุกความท้าทาย

00:18:11.000 --> 00:18:13.000
ที่เราจะเผชิญในสหัสวรรษหน้า

00:18:13.000 --> 00:18:15.000
เมื่อวัฒนธรรมมากมายในโลกนี้

00:18:15.000 --> 00:18:18.000
ถูกถามถึงความหมายของการเป็นมนุษย์

00:18:18.000 --> 00:18:20.000
พวกเขาจะตอบกลับมาด้วยเสียงที่แตกต่างกัน : 10:00 เสียง

NOTE Paragraph

00:18:20.000 --> 00:18:26.000
และในเสียงเพลงนั้นเอง ที่เราจะค้นพบความเป็นไปได้อีกครั้ง

00:18:26.000 --> 00:18:29.000
ในการเป็นสิ่งที่เราเป็น: สิ่งมีชีวิตที่มีความรับรู้สมบูรณ์

00:18:29.000 --> 00:18:32.000
รับรู้เต็มที่ที่จะทำให้คนและผืนป่าท้งหมด

00:18:32.000 --> 00:18:38.000
มีหนทางที่จะเบ่งบาน และมีช่วงเวลาแห่งการมองโลกในแง่ดี

NOTE Paragraph

00:18:38.000 --> 00:18:41.000
นี่คือรูปที่ผมได้ถ่ายที่แหลม ทางตอนเหนือของเกาะ Baffin

00:18:41.000 --> 00:18:43.000
เมื่อผมไปล่าปลาวาฬขนาดเล็กกับชาวอินนุยท์

00:18:44.000 --> 00:18:47.000
และชายคนนี้ชื่อโอลาย่า ได้เล่าเรื่องสนุกสนานของปู่ให้ผมฟัง

00:18:48.000 --> 00:18:50.000
รัฐบาลของแคนนาดานั้นไม่ได้ใจดีเสมอไป

00:18:50.000 --> 00:18:52.000
กับชาวอินนุยท์ และในช่วงทศวรรษที่ 1950

00:18:52.000 --> 00:18:55.000
เพื่อก่อตั้งอำนาจอธิปไตยของเรา เราบังคับให้พวกเขาไปอยู่ในชุมชน

00:18:55.000 --> 00:18:59.000
ปู่ของชายชราคนนี้ไม่ยอมไป

00:18:59.000 --> 00:19:03.000
ทางครอบครัวซึ่งห่วงใยในชีวิตของเขา ได้ปลดอาวุธเขา

00:19:03.000 --> 00:19:04.000
เครื่องมือทั้งหมด

00:19:05.000 --> 00:19:07.000
คุณต้องเข้าใจว่าชาวอินนุยท์นั้น ไม่ได้กลัวความหนาว

00:19:07.000 --> 00:19:08.000
พวกเขาใช้มันให้เป็นประโยชน์

00:19:08.000 --> 00:19:11.000
ส่วนกระดานเลื่อนของเลื่อนหิมะของเขานั้น เดิมทีทำจากปลา

00:19:11.000 --> 00:19:12.000
หุ้มด้วยหนังกวาง caribou

00:19:12.000 --> 00:19:17.000
ปู่ของชายคนนี้ไม่ได้หวาดกลัวค่ำคืน ในคาบสมุทรอาร์คติก

00:19:17.000 --> 00:19:19.000
หรือพายุหิมะที่โหมกระหน่ำอยู่

00:19:19.000 --> 00:19:22.000
เขาเพียงแค่แอบลอบออกไป และลดกางเกงหนังแมวน้ำ

00:19:23.000 --> 00:19:26.000
แล้วถ่ายอุจจาระลงบนมือ และเมื่ออุจาระเริ่มแข็ง

00:19:26.000 --> 00:19:29.000
เขาก็แต่งรูปทรงให้กลายเป็นใบมีด

00:19:29.000 --> 00:19:31.000
เขาพ่นน้ำลายใส่ปลายมีดอุจจาระ

00:19:31.000 --> 00:19:34.000
และมื่อมันแข็งเต็มที่เขาก็ใช้มันฆ่าหมา

00:19:34.000 --> 00:19:37.000
เขาถลกหนังมันและนำมาดัดแปลงเป็นสายรัด

00:19:37.000 --> 00:19:40.000
นำซี่โครงของหมามาทำเป็นเลื่อน

00:19:41.000 --> 00:19:42.000
รัดหมาตัวที่อยู่ติดกัน

00:19:42.000 --> 00:19:46.000
แล้วหายไปบนแผ่นน้ำแข็ง โดยมีมีดอุจจาระเหน็บไว้ที่เอว

00:19:46.000 --> 00:19:50.000
การเอาตัวรอดตัวเปล่ามันต้องแบบนี้ (หัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:19:50.000 --> 00:19:51.000
และเรื่องนี้ ในหลายๆ ด้านแล้ว

00:19:51.000 --> 00:19:53.000
(เสียงปรบมือ)

00:19:53.000 --> 00:19:55.000
คือสัญลักษณ์แห่งความยืดหยุ่นของชาวอินนุยท์

00:19:55.000 --> 00:19:58.000
และในชนเผ่าพื้นเมืองทั้งหมดทั่วโลก

00:19:58.000 --> 00:20:00.000
ในเดือนเมษายน ปี 1999 รัฐบาลแคนนาดา

00:20:00.000 --> 00:20:03.000
ได้ยกอำนาจการปกครองทั้งหมด คืนแก่ชาวอินนุยท์

00:20:03.000 --> 00:20:06.000
เป็นพื้นที่ที่มีขนาดใหญ่กว่า รัฐแคลิฟอร์เนียและเท็กซัสรวมกัน

00:20:06.000 --> 00:20:08.000
เป็นบ้านเกิดใหม่ของเราที่เรียกว่า Nunavut

00:20:09.000 --> 00:20:12.000
เป็นพรมแดนอิสระ พวกเขาควบคุมทรัพยากรแร่ทั้งหมด

00:20:12.000 --> 00:20:14.000
ถือเป็นตัวอย่างที่น่าทึ่งของการที่ประเทศ

00:20:14.000 --> 00:20:18.000
ที่สามารถบรรลุถึงการให้คืนแก่ประชาชน

NOTE Paragraph

00:20:19.000 --> 00:20:22.000
และในท้ายที่สุด ผมคิดว่ามันชัดเจนเพียงพอ

00:20:22.000 --> 00:20:23.000
อย่างน้อยก็สำหรับพวกเราที่ได้เดินทาง

00:20:23.000 --> 00:20:25.000
ไปสู่ที่ห่างไกลสุดขอบดาวเคราะห์ดวงนี้

00:20:27.000 --> 00:20:28.000
เพื่อรับรู้ว่าที่เหล่านั้นไม่ได้ห่างไกลเลย

00:20:28.000 --> 00:20:30.000
ที่เหล่านั้นเป็นบ้านเกิดของใครบางคน

00:20:30.000 --> 00:20:32.000
เป็นตัวแทนของกิ่งก้านสาขาของจินตนาการมนุษย์

00:20:32.000 --> 00:20:36.000
ทีย้อนกลับไปถึงครั้งโบราณกาล และสำหรับเราทุกคน

00:20:36.000 --> 00:20:39.000
ความฝันของเด็กเหล่านี้ ก็เป็นเหมือนกับความฝันของลูกหลานของเรา

00:20:39.000 --> 00:20:42.000
ซึ่งกลายเป็นภูมิศาสตร์แห่งความหวังอันเปลือยเปล่า

NOTE Paragraph

00:20:42.000 --> 00:20:46.000
ท้ายที่สุด สิ่งที่เราต้องการทำที่ National Geographic

00:20:46.000 --> 00:20:50.000
คือ เราเชื่อว่านักการเมือง จะไม่สามารถทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันได้

00:20:50.000 --> 00:20:51.000
เราคิดว่าการโต้เถียง --

00:20:51.000 --> 00:20:53.000
(เสียงปรบมือ)

00:20:53.000 --> 00:20:55.000
เราคิดว่าการโต้เถียงไม่ใช่การโน้มน้าว

00:20:55.000 --> 00:20:58.000
แต่เราคิดว่าการเล่าเรื่องราวสามารถเปลี่ยนโลกได้

00:20:58.000 --> 00:21:01.000
และเราอาจจะเป็นสถาบันเล่าเรื่องที่ดีที่สุด

00:21:01.000 --> 00:21:04.000
ในโลก โดยที่มีผู้เข้าชมเว็บไซต์เรากว่า 35 ล้านครั้ง ในแต่ละเดือน

00:21:04.000 --> 00:21:07.000
กว่า 156 ประเทศมีรายการโทรทัศน์ของเรา

00:21:08.000 --> 00:21:10.000
วารสารของเรามีผู้อ่านเป็นจำนวนหลายล้านคน

00:21:10.000 --> 00:21:13.000
และสิ่งที่เราทำคือการเดินทาง

00:21:13.000 --> 00:21:15.000
สู่ ethnosphere ซึ่งเราจะนำผู้ชมของเรา

00:21:15.000 --> 00:21:17.000
ไปสู่สถานที่ของความมหัศจรรย์ทางวัฒนธรรม

00:21:18.000 --> 00:21:20.000
ซึ่งพวกเขาจะต้องตื่นตะลึง

00:21:20.000 --> 00:21:22.000
จากสิ่งที่เขาได้พบเห็นมา และหวังว่า

00:21:22.000 --> 00:21:25.000
พวกเขาแต่ละคนจะยินดีรับ

00:21:25.000 --> 00:21:27.000
หัวใจของการค้นพบทางมนุษยวิทยา

00:21:27.000 --> 00:21:31.000
ว่าโลกนี้ควรจะดำรงอยู่ด้วยหนทาง ที่หลากหลาย

00:21:31.000 --> 00:21:32.000
ที่เราสามารถหาหนทางในการมีชีวิต

00:21:32.000 --> 00:21:35.000
ในโลกที่มีวัฒนธรรมที่หลากหลายอย่างแท้จริง

00:21:35.000 --> 00:21:37.000
ที่ซึ่งสติปัญญาทั้งหมดของทุกคน

00:21:37.000 --> 00:21:40.000
สามารถมีส่วนร่วมต่อความผาสุข ของพวกเราทั้งปวง

NOTE Paragraph

00:21:40.000 --> 00:21:41.000
ขอบคุณทุกคนมากครับ

00:21:41.000 --> 00:21:43.000
(ปรบมือ)