0:00:15.108,0:00:19.109
ทำไมปั๊มน้ำมัน[br]ถึงตั้งอยู่ติดกับปั๊มน้ำมันอื่นๆ

0:00:19.109,0:00:21.809
ทำไมผมถึงต้องขับรถเป็นไมล์โดยไม่พบร้านกาแฟซักร้าน

0:00:21.809,0:00:24.143
และจากนั้นก็มาเจอกับร้านกาแฟสามร้านในมุมถนนเดียวกัน

0:00:24.143,0:00:27.075
ทำไมร้านขายของชำ อู่ซ่อมรถ และร้านอาหาร

0:00:27.075,0:00:31.925
มักจะอยู่ในร่วมกัน แทนที่จะกระจายตัวให้ทั่วถึงทั้งชุมชน

0:00:31.925,0:00:35.843
ในขณะที่มีหลายปัจจัยที่ต้องพิจารณาในการตัดสินใจ[br]ว่าเราควรทำธุรกิจที่ไหน

0:00:35.843,0:00:39.475
การกระจุกตัวของธุรกิจที่เหมือน ๆ กัน[br]สามารถอธิบายได้ง่ายๆ

0:00:39.475,0:00:43.711
ด้วย “แบบจำลองการแข่งขันเชิงพื้นที่ของโฮเทลลิ่ง”[br](Hotelling’s Model of Spatial Competition)

0:00:43.711,0:00:45.092
สมมุติว่า คุณขายไอศครีมบนชายหาดแห่งหนึ่ง

0:00:45.092,0:00:48.075
ชายหาดนั้นยาว 1 ไมล์ และคุณไม่มีคู่แข่ง

0:00:48.075,0:00:51.293
คุณจะตั้งรถเข็นของคุณไว้ตรงไหน เพื่อที่จะขายสินค้าให้ได้มากที่สุด

0:00:51.293,0:00:52.392
ตรงกลางหาด

0:00:52.392,0:00:55.442
การเดินครึ่งไมล์อาจจะไกลเกินไปสำหรับบางคน

0:00:55.442,0:00:58.776
ที่อยู่บริเวณหัวและท้ายหาด แต่ที่จุดนี้คุณจะขายของให้กับลูกค้าได้มากที่สุด

0:00:58.776,0:01:02.692
วันหนึ่งคุณก็มาถึงชายหาดเดิม[br]พร้อมกับพบว่าเท็ดดี้ ญาติของคุณ

0:01:02.692,0:01:07.342
นำเข็นรถขายไอศกรีมของเขามาด้วย [br]จริงๆแล้วเขาขายไอศกรีมแบบเดียวกับที่คุณขายอยู่เลยล่ะ

0:01:07.342,0:01:10.810
คุณสองคนตกลงกันว่าจะแบ่งพื้นที่ชายหาดกันคนละครึ่ง

0:01:10.810,0:01:13.126
เพื่อให้มั่นใจว่าลูกค้าจะได้ไม่ต้องเดินไกลเกินไป

0:01:13.126,0:01:16.376
คุณเลยจอดรถเข็นไว้ห่างจากจุดกลางหาดลงมาทางใต้ 1ส่วน4ไมล์

0:01:16.376,0:01:18.294
เป็นตรงกลางของพื้นที่คุณพอดี

0:01:18.294,0:01:20.775
ส่วนเท็ดดี้ก็จอดรถเข็นของเขาไว้1ส่วน4ไมล์ไปทางเหนือจากจุดกลางหาด

0:01:20.775,0:01:22.792
ตรงกลางพื้นที่ของเท็ดดี้

0:01:22.792,0:01:25.293
ด้วยข้อตกลงนี้ [br]ลูกค้าที่อยู่ทางใต้ของคุณก็จะซื้อไอศกรีมจากคุณ

0:01:25.293,0:01:29.241
ลูกค้าที่อยู่ทางเหนือของเท็ดดี้ก็จะซื้อจากเท็ดดี้ [br]ส่วนลูกค้าที่เหลืออีก 50 เปอร์เซ็นต์ตรงกลาง

0:01:29.241,0:01:33.775
ก็จะเดินไปยังรถเข็นที่ใกล้ที่สุด จะไม่มีลูกค่าคนไหนต้องเดินไกลกว่า1ส่วน4ไมล์

0:01:33.775,0:01:36.677
และคนขายทั้งคู่ก็จะขายของให้กับลูกค้าบนชายหาดคนละครึ่ง

0:01:36.677,0:01:40.860
นักทฤษฎีเกม (Game Theorist) เห็นว่านี่เป็น “ทางแก้ปัญหาที่น่าพอใจที่สุดของสังคม” (Socially Optimal Solution – S.O.S.)

0:01:40.860,0:01:44.376
มันลดจำนวนก้าวสูงสุดที่ลูกค้าคนใดคนหนึ่งต้องต้องใช้

0:01:44.376,0:01:46.376
เพื่อให้ไปถึงยังรถขายไอศกรีม

0:01:46.376,0:01:48.259
แต่วันต่อมา เมื่อคุณมาถึงที่ทำงาน

0:01:48.259,0:01:51.058
คุณพบว่าเท็ดดี้กลับตั้งรถเข็นของเขาไว้ที่เส้นกลางชายหาดพอดี

0:01:51.058,0:01:54.325
ส่วนคุณก็กลับไปอยู่ที่เดิม ตรง 1ส่วน4 ไมล์ใต้จากเส้นกึ่งกลาง

0:01:54.325,0:01:57.093
และได้แค่ลูกค้า 25 เปอร์เซ็นต์ที่อยู่ทางใต้ของคุณเท่านั้น

0:01:57.093,0:02:00.659
เท็ดดี้ยังคงได้ลูกค้าทั้งหมดทานเหนือจากเขาขึ้นไป

0:02:00.659,0:02:04.726
แต่ตอนนี้คุณต้องแบ่งลูกค้า 25 เปอร์เซ็นต์ที่เหลือระหว่างรถเข็นทั้งสองคัน

0:02:04.726,0:02:07.559
วันที่ 3 ของสงครามไอศกรีม คุณไปถึงชายหาดเช้ากว่าปรกติ

0:02:07.559,0:02:10.191
แล้วจอดรถเข็นไว้ตรงกลางพื้นที่ของเท็ดดี้

0:02:10.191,0:02:14.276
โดยคิดว่าคุณจะได้ขายลูกค้า 75 เปอร์เซ็นต์ทั้งหมดที่อยู่ใต้คุณลงไป

0:02:14.276,0:02:17.576
ทิ้งให้ญาติของคุณขายไอศกรีมให้กับลูกค้าแค่ 25 เปอร์เซ็นต์ที่เหลือบนทางเหนือของหาด

0:02:17.576,0:02:20.544
เมื่อเท็ดดี้มาถึง เขากลับจอดรถเข็นไปทางใต้ของคุณ

0:02:20.544,0:02:24.859
หมายความว่าเขาแย่งเอาลูกค้าที่อยู่ทางใต้ลงไปทั้งหมด และเหลือแค่ลูกค้าน้อยนิดทางเหนือไว้ให้คุณ

0:02:24.859,0:02:29.360
เพื่อไม่ให้เขาได้เปรียบ คุณจึงย้ายรถเข็นของคุณลงไปทางใต้อีก 10 ก้าวเพื่อจะได้ลูกค้าคืนกลับมา

0:02:29.360,0:02:32.860
แต่ขณะที่คุณพักเที่ยง เท็ดดี้ก็ย้ายรถของเขาลงไปทางใต้อีก 10 ก้าว

0:02:32.860,0:02:36.559
และ อีกครั้งหนึ่ง เขาได้ขโมยเอาลูกค้าทางใต้ไปอีกเหมือนเดิม

0:02:36.559,0:02:40.025
และวันนี้ตลอดทั้งวัน คุณทั้งสองคนก็ผลัดกันขยับรถไปทางใต้

0:02:40.025,0:02:42.860
ไปยังกลุ่มลูกค้าที่ต้องการซื้อไอศครีม

0:02:42.860,0:02:45.475
จนในที่สุด คุณทั้งสองคนก็มาหยุดอยู่ตรงกลางชายหาด

0:02:45.475,0:02:49.743
หันหลังให้กัน แต่ละคนขายไอศกรีมให้กับลุกค้าบนชายหาดคนละ 50 เปอร์เซ็นต์

0:02:49.743,0:02:54.975
ที่จุดนี้ คุณและญาติคู่แข่งขันของคุณได้อยู่ในจุดที่นักทฤษฎีเกมเรียกว่า จุดดุลยภาพของแนช (Nash Equilibrium)

0:02:54.975,0:02:59.961
ซึ่งเป็นจุดที่คุณทั้งสองต่างก็ไม่สามารถทำให้สถานการณ์ดีขึ้นได้ โดยปรับเปลี่ยนกลยุทธ์ไปจากเดิม

0:02:59.961,0:03:03.859
กลยุทธ์เดิมของคุณ ที่ซึ่งคุณทั้งสองอยู่ตรงเส้น 1ส่วน4ไมล์จากเส้นกลางหาดนั้น

0:03:03.859,0:03:07.110
อยู่ไม่ได้นาน เพราะมันไม่ใช่"จุดดุลยภาพของแนช" [br](Nash Equilibrium)

0:03:07.110,0:03:10.960
คุณทั้งสองยังสามารถขยับรถเข็นเข้าหากัน เพื่อขายไอศครีมให้มากขึ้นได้

0:03:10.960,0:03:12.825
ด้วยที่ตอนนี้ที่คุณทั้งสองอยู่ในจุดตรงกลางของหาด

0:03:12.825,0:03:16.926
คุณไม่สามารถย้ายรถเข็นไปหาลูกค้าที่อยู่ไกลที่สุด

0:03:16.926,0:03:19.193
โดยไม่ทำให้ลูกค้าที่มีอยู่ลำบากขึ้นได้

0:03:19.193,0:03:22.592
อย่างไรก็ตาม ณ จุดนี้ คุณไม่มี [br]“ทางแก้ปัญหาที่น่าพอใจที่สุดของสังคม” อีกต่อไป

0:03:22.592,0:03:24.425
เพราะลูกค้าที่อยู่ตรงปลายสุดของหาดทั้งสองด้าน

0:03:24.425,0:03:27.626
จะต้องเดินมาไกลเกินความจำเป็นเพื่อให้ได้กินขนมหวาน

0:03:27.626,0:03:32.295
ลองมาคิดถึงร้านอาหารฟาสต์ฟู๊ด ร้านเสื้อผ้า และร้านมือถือในห้างดู

0:03:32.295,0:03:36.009
ลูกค้าจะได้รับความสะดวกมากกว่านี้ถ้าร้านเหล่านี้กระจายตัวกันออกไป

0:03:36.009,0:03:39.544
แต่นี่ทำให้ธุรกิจอ่อนแอต่อการแข่งขันที่รุนแรง

0:03:39.544,0:03:42.810
ในโลกแห่งความจริง ลูกค้ามามากว่าหนึ่งทิศทาง

0:03:42.810,0:03:45.693
และธุรกิจก็สามารถแข่งขันกันด้วยกลยุทธ์การตลาด

0:03:45.693,0:03:47.508
ด้วยการทำให้สินค้าของตัวแตกต่างออกไป และด้วยการตัดราคา

0:03:47.508,0:03:51.942
แต่หัวใจสำคัญของกลยุทธ์เหล่านั้นก็คือ [br]ธุรกิจต่างๆอยากให้การแข่งขันนั้น

0:03:51.942,0:03:55.942
"ใกล้" ที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้