WEBVTT

00:00:00.370 --> 00:00:01.928
ฉันเป็นนักเขียนพจนานุกรมคะ

00:00:01.928 --> 00:00:03.682
ฉันทำพจนานุกรม

00:00:03.682 --> 00:00:05.121
และหน้าที่ของฉันก็คือ

00:00:05.121 --> 00:00:08.841
พยายามใส่คำทุกคำลงใน
พจนานุกรม

00:00:08.841 --> 00:00:14.924
หน้าที่ฉันไม่ใช่การตัดสินว่าคำนั้นๆ แปล
ว่าอะไร นั่นเป็นงานของคุณ

NOTE Paragraph

00:00:14.924 --> 00:00:17.821
ทุกคนที่พูดภาษาอังกฤษ 
ตัดสินร่วมกัน

00:00:17.821 --> 00:00:20.153
อะไรใช่คำ และไม่ใช่คำ

00:00:20.153 --> 00:00:25.305
ทุกภาษาก็แค่กลุ่มคนที่ตกลง
ที่จะเข้าใจซึ่งกันและกัน

00:00:25.305 --> 00:00:29.909
เดี๋ยวนี้ บางครั้งเวลาที่ผู้คนพยายาม
ตัดสินว่านี่เป็นคำที่ดีหรือไม่ดี

00:00:29.909 --> 00:00:31.677
พวกเขาไม่ได้มีเหตุผลดีๆ นักหรอก

00:00:31.677 --> 00:00:34.488
ก็มักจะพูดกันว่า
"เพราะมันเป็นแกรมม่า (ไวยากรณ์)"

00:00:34.488 --> 00:00:36.422
(เสียงหัวเราะ)

00:00:36.862 --> 00:00:40.425
ฉันไม่ค่อยใส่ใจแกรมม่ามากนัก
อย่าไปบอกใครเชียว

NOTE Paragraph

00:00:40.425 --> 00:00:43.564
แต่คำว่า "แกรมม่า" จริงๆ แล้ว
มีอยู่ 2 ประเภท

00:00:43.564 --> 00:00:46.434
คือ แกรมม่าประเภทที่อาศัยอยู่
ในสมองของเรา

00:00:46.434 --> 00:00:48.543
และถ้าคุณเป็นเจ้าของภาษา
ในภาษานั้น

00:00:48.543 --> 00:00:50.132
หรือเก่งภาษานั้น

00:00:50.132 --> 00:00:53.531
มันเป็นกฎที่ใช้แบบไม่รู้ตัว
เวลาที่คุณพูดภาษานั้นๆ

00:00:53.531 --> 00:00:56.552
และนี่คือการเรียนภาษา
เมื่อเราเรียนตอนเด็ก

00:00:56.552 --> 00:00:58.189
มาดูตัวอย่างกันค่ะ

00:00:58.189 --> 00:00:59.714
นี่คือ วัค ใช่ไหมคะ

00:00:59.714 --> 00:01:01.775
นี่คือ วัค

00:01:01.775 --> 00:01:03.471
และนี่ก็อีกตัว

00:01:03.471 --> 00:01:04.634
มีตัวแบบนี้ 2 ตัว

00:01:04.634 --> 00:01:05.923
พวกนั้นเป็น...

00:01:05.923 --> 00:01:07.107
ผู้ชม: วัคส์

00:01:07.107 --> 00:01:10.820
เอริน แม็คคีน: ใช่เลย คุณรู้ว่า
ต้องแปลง วัค เป็นพหูพจน์ยังไง

00:01:10.820 --> 00:01:12.301
กฎนั้นอยู่ในหัวของเรา

00:01:12.301 --> 00:01:15.250
มันไม่จำเป็นต้องสอน
คุณก็แค่เข้าใจมันเอง

00:01:15.250 --> 00:01:18.879
นี่เป็นการทดลองที่สร้างโดย
ศาสตราจารย์ (ที่มหาวิทยาลัยบอสตัน)

00:01:18.879 --> 00:01:22.024
ชื่อว่าชอน เบอร์โก กลีสัน ในปี 1958

00:01:22.024 --> 00:01:25.049
ที่จริงเราก็พูดเรื่องนี้กันมานานแล้ว

NOTE Paragraph

00:01:25.049 --> 00:01:28.563
กฎธรรมชาติที่อยู่
ในสมองคุณ

00:01:28.563 --> 00:01:32.785
มันไม่เหมือนกับกฎจราจร
มันเหมือนกับกฎของธรรมชาติมากกว่า

00:01:32.785 --> 00:01:36.140
และไม่มีใครมาเตือนคุณให้ทำ
ตามกฎนี้ด้วย จริงไหมคะ

00:01:36.140 --> 00:01:39.093
พอคุณออกจากบ้านในตอนเช้า
แม่คุณก็ไม่ได้พูดว่า

00:01:39.093 --> 00:01:41.972
"ลูกรัก แม่ว่าวันนี้น่าจะหนาว 
ใส่เสื้อมีหมวกซะ

00:01:41.972 --> 00:01:44.439
แล้วอย่าลืมทำตามกฎแรงโน้มถ่วงด้วยนะลูก"

00:01:44.439 --> 00:01:46.325
ไม่มีใครพูดแบบนี้กันหรอก

00:01:46.325 --> 00:01:53.182
มาถึงอีกกฎกันบ้าง ที่จะออกทาง
มารยาท มากกว่าทางธรรมชาติ

00:01:53.182 --> 00:01:56.046
เช่นคุณคิดถึงคำว่าหมวก

00:01:56.046 --> 00:01:58.296
เมื่อคุณรู้ว่าหมวกใช้ยังไง

00:01:58.296 --> 00:02:01.163
ไม่มีใครต้องบอกคุณว่า
"อย่าใส่หมวกที่เท้านะ"

00:02:01.163 --> 00:02:04.507
สิ่งที่เขาต้องบอกคุณคือ
"คุณใส่หมวกในอาคารได้ไหม"

00:02:04.507 --> 00:02:06.264
ใครสามารถใส่หมวกได้

00:02:06.264 --> 00:02:09.396
หมวกแบบไหนที่คุณใส่ได้

00:02:09.396 --> 00:02:11.818
เหล่านี้คือแกรมม่าในประเภท
ที่สอง

00:02:11.818 --> 00:02:16.121
ซึ่งนักภาษาศาสตร์เรียกบ่อยครั้ง
ว่าการใช้งานแบบตรงข้ามแกรมม่า

NOTE Paragraph

00:02:16.121 --> 00:02:20.255
บางครั้งคนเราใช้กฎนี้เป็น
หลักแกรมม่า

00:02:20.255 --> 00:02:23.043
เพื่อกดให้คนไม่กล้าคิดคำใหม่ๆ

00:02:23.043 --> 00:02:25.727
และฉันคิดว่ามัน.. อืม โง่

00:02:25.727 --> 00:02:28.993
ตัวอย่างเช่น คนที่มัก
พูดกับคุณเสมอว่าให้

00:02:28.993 --> 00:02:34.233
คิดนอกกรอบ สร้างเพลงใหม่ งานศิปะ
ประดิษฐ์ของ พัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี

00:02:34.233 --> 00:02:36.271
แต่พอพูดถึงเรื่อง คำ
พวกเขาก็แบบ

00:02:36.271 --> 00:02:40.991
"ไม่! อย่า ความคิดสร้างสรรค์หยุดตรงนั้น 
เจ้าคนอ่อนวัยไร้เดียงสา พับเก็บไปซะ"

00:02:41.004 --> 00:02:42.421
(เสียงหัวเราะ)

00:02:42.421 --> 00:02:44.142
แต่นั่นมันไม่จริงสำหรับฉันเลย

00:02:44.142 --> 00:02:46.474
คำต่างๆ มันเจ๋ง
เราควรมีคำเยอะๆ

00:02:46.474 --> 00:02:50.530
ฉันอยากให้คุณสร้าง
คำให้มากที่สุด เท่าที่ทำได้

00:02:50.530 --> 00:02:55.538
และฉันจะบอก 6 วิธีที่คุณ
สามารถสร้างคำในภาษาอังกฤษได้

NOTE Paragraph

00:02:55.550 --> 00:02:57.639
วิธีแรกเป็นวิธีที่ง่ายที่สุด

00:02:57.639 --> 00:02:59.862
ง่ายๆ เลย ขโมยจากภาษาอื่น

00:02:59.862 --> 00:03:02.686
["ไปขโมยชาวบ้านกัน"]
(เสียงหัวเราะ)

00:03:03.936 --> 00:03:05.764
นักภาษาศาสตร์เรียกว่า การยืม

00:03:05.764 --> 00:03:08.824
แต่ เราไม่เคยคืนคำเหล่านั้น
ดังนั้น ฉันจะเรียกแบบซื่อๆ

00:03:08.824 --> 00:03:10.784
เลยนะว่า การขโมย

00:03:10.784 --> 00:03:14.154
เรามักเลือกเอาคำต่างๆ จาก
สิ่งที่เราชอบ เช่น อาหารที่อร่อย

00:03:14.154 --> 00:03:17.944
เราเอา "คุมเควท" (ส้มจี้ด) จากภาษาจีน
แล้วก็ "คาราเมล" จากภาษาฝรั่งเศส

00:03:17.944 --> 00:03:20.851
แล้วเราก็เลือกเอาคำ จากของเจ๋งๆ
อย่างเช่น "นินจา" ใช่ไหมคะ

00:03:20.851 --> 00:03:22.301
คำนี้เราเอามาจากภาษาญี่ปุ่น

00:03:22.301 --> 00:03:25.570
ซึ่งเป็นเทคนิคที่เจ๋งมากเพราะ
มันยากที่จะขโมยนินจาจริงๆ

00:03:25.570 --> 00:03:27.684
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:03:27.684 --> 00:03:30.944
อีกวิธีที่คุณจะสร้างคำ
ในภาษาอังกฤษคือ

00:03:30.944 --> 00:03:33.885
ยำคำภาษาอังกฤษ
2 คำเข้าด้วยกัน

00:03:33.885 --> 00:03:35.572
วิธีนี้เรียกว่า การประสม

00:03:35.572 --> 00:03:37.082
คำในภาษาอังกฤษเหมือนกับเลโก้

00:03:37.082 --> 00:03:40.447
ถ้าคุณใช้กำลังมากพอ
คุณสามารถยำ 2 คำไหนเข้าด้วยกันก็ได้

00:03:40.447 --> 00:03:42.112
(เสียงหัวเราะ)

00:03:42.832 --> 00:03:44.627
เราทำแบบนี้ในภาษาอังกฤษเสมอแหละ

00:03:44.627 --> 00:03:50.105
อย่างเช่น "อกหัก" "หนอนหนังสือ"
"ปราสาททราย" ทั้งหมดนี้ก็ประสมกัน

00:03:50.105 --> 00:03:53.606
ดังนั้นก็ลุยเลย ลองสร้างคำอย่าง
"หน้าเป็ด" แต่อย่าทำหน้าแบบนั้นก็พอ

00:03:53.606 --> 00:03:55.085
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:03:55.835 --> 00:03:59.848
อีกหนึ่งทางในการสร้างคำใน
ภาษาอังกฤษก็คล้ายๆ การประสม

00:03:59.848 --> 00:04:04.899
แต่คุณใช้แรงมากเกินไป
ตอนที่คุณอัดมันเข้าด้วยกัน

00:04:04.899 --> 00:04:06.534
ทำให้บางส่วนหลุดออกไป

00:04:06.534 --> 00:04:08.215
วิธีนี้คือการสนธิคำ

00:04:08.215 --> 00:04:12.064
อย่าง "บรันช์" คือการกลืนกันของ
"มื้อเช้า" และ "มื้อกลางวัน"

00:04:12.064 --> 00:04:14.796
"โมเทล" กลืนระหว่าง "รถ" กับ "โรงแรม"

00:04:14.796 --> 00:04:17.737
มีใครในที่นี้รู้บ้างว่า "โมเทล" เป็นคำสนธิ

00:04:17.737 --> 00:04:19.581
ใช่ คำนี้เก่ามากในภาษาอังกฤษ

00:04:19.581 --> 00:04:22.692
ที่หลายคนไม่ทราบว่ามีบาง
ส่วนหายไป

00:04:22.692 --> 00:04:26.987
"เอ็ดดูเทนเม้นท์" ก็สนธิ
ระหว่าง "การศึกษา" และ "ความบันเทิง"

00:04:26.987 --> 00:04:32.197
และแน่นอน "อิเล็กโทรคิวท์" สนธิกัน
ของ "ไฟฟ้า" กับ "การประหาร"

00:04:32.197 --> 00:04:34.007
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:04:34.007 --> 00:04:37.328
คุณสามารถสร้างคำใหม่
โดยการเปลี่ยนการทำงานมันซะ

00:04:37.328 --> 00:04:38.941
วิธีนี้เรียกว่า เปลี่ยนการใช้งาน

00:04:38.941 --> 00:04:41.242
คุณเอาคำหนึ่งที่เป็นหนึ่งใน
บทพูด

00:04:41.242 --> 00:04:43.522
แล้วเปลี่ยนไปไว้อีกส่วน
ของบทพูด

00:04:43.522 --> 00:04:47.541
โอเค ใครในที่นี้รู้บ้างว่า
"เพื่อน" ไม่ได้เป็นกริยาตลอด

00:04:48.881 --> 00:04:53.076
"เพื่อน" ใช้เป็นคำนาม แล้วเรา
เอามาใช้เป็นกริยาด้วย

00:04:53.076 --> 00:04:56.345
คำเกือบทุกคำในภาษาอังกฤษใช้เป็นกริยาได้

00:04:56.345 --> 00:04:58.978
คุณสามารถเอาคำคุณศัพท์
มาใช้เป็นคำนามได้

00:04:58.978 --> 00:05:02.705
"คอมเมอร์เชียล" เป็นคำคุณศัพท์
แต่ตอนนี้เราใช้เป็นคำนามด้วย

00:05:02.705 --> 00:05:05.151
และแน่นอนว่า คุณทำให้เป็นสีเขียวได้

NOTE Paragraph

00:05:05.151 --> 00:05:08.489
อีกวิธีนึงในการสร้างคำภาษาอังกฤษ
คือการตัดทอนรูปคำ

00:05:08.489 --> 00:05:11.747
คุณก็เอาคำมา แล้วก็บีบ
ให้มันเล็กลงหน่อย

00:05:11.747 --> 00:05:16.568
เช่นว่า ในภาษาอังกฤษ เรามีคำว่า
"เอดิเตอร์" ก่อนหน้าคำว่า "เอดิต"

00:05:16.568 --> 00:05:18.320
คำว่า "เอดิต" มาจาก "เอดิเตอร์"

00:05:18.320 --> 00:05:21.065
บางครั้งวิธีลดทอนนี้ก็ฟังดูตลกๆ

00:05:21.065 --> 00:05:25.453
บูล์โดเซอร์ บูล์โดซ บัทเลอร์ บัททัล
แล้วก็ บักเกลอร์ เบอร์เกิล

00:05:25.453 --> 00:05:27.078
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:05:27.278 --> 00:05:29.050
อีกวิธีสำหรับภาษาอังกฤาในการสร้างคำ

00:05:29.050 --> 00:05:32.220
คือ การเอาตัวอักษรแรกของคำ
มารวมกัน

00:05:32.220 --> 00:05:35.251
เช่น องค์การอวกาศแห่งชาติของประเทศอเมริกา
กลางเป็น นาซ่า

00:05:35.251 --> 00:05:38.963
และแน่นอนว่าคุณใช้ได้กับทุกคำ
โอ เอ็ม จี!

NOTE Paragraph

00:05:38.963 --> 00:05:44.602
ดังนั้น มันไม่เกี่ยวว่า
คำจะดูตลกแค่ไหน

00:05:44.602 --> 00:05:46.608
มันสามารถเป็นคำที่ดีในภาษาอังฤษได้

00:05:46.608 --> 00:05:50.626
"สุดจี้ดจริงๆ" ก็เป็นคำที่ใช่
สำหรับภาษาอังกฤษ

00:05:50.626 --> 00:05:53.489
"คนเป็นกลาง" ก็ดีสำหรับ
ภาษาอังกฤษ

00:05:53.489 --> 00:05:58.067
คำ ไม่จำเป็นต้องฟังดูปกติ
มันสามารถฟังดูขำๆ ได้

NOTE Paragraph

00:05:58.067 --> 00:06:00.256
ทำไมคุณไม่สร้างคำล่ะ

00:06:00.256 --> 00:06:02.397
คุณควรสร้างคำขึ้นเพราะทุกคำ

00:06:02.397 --> 00:06:06.918
คือโอกาสในการสื่อความคิด
และความหมายของคุณออกมา

00:06:06.918 --> 00:06:09.514
และคำใหม่ได้ความสนใจจากคนรอบๆ

00:06:09.514 --> 00:06:12.163
ทำให้คนทั่วไปจับจ้อง
ว่าคุณพูดว่าอะไร

00:06:12.163 --> 00:06:15.427
และให้โอกาสที่ดีกว่ากับคุณ
ในการส่งความหมายต่อ

00:06:15.427 --> 00:06:18.376
คนในวงการนี้ พูดว่า

00:06:18.376 --> 00:06:19.938
"ในอนาคตคุณสามารถทำแบบนี้

00:06:19.938 --> 00:06:23.471
ช่วยแบบนั้น ช่วยค้นพบ ช่วย
ประดิษฐ์ต่างๆ"

00:06:23.471 --> 00:06:25.100
คุณสร้างคำได้เดี๋ยวนี้

00:06:25.100 --> 00:06:27.433
ภาษาอังกฤษไม่มีเลขอายุจำกัด

00:06:27.433 --> 00:06:29.859
เอาเลยค่ะ เริ่มสร้างคำตั้งแต่วันนี้

00:06:29.859 --> 00:06:33.546
ส่งมาให้ฉัน แล้วฉันจะดึงพวกมัน
มาอยู่ในพจนานุกรมออนไลน์ Wordnik

00:06:33.546 --> 00:06:34.835
ขอบคุณมากค่ะ

00:06:34.835 --> 00:06:39.642
(เสียงปรบมือ)