WEBVTT 00:00:00.272 --> 00:00:02.614 [เสียงดนตรี] 00:00:06.715 --> 00:00:13.165 อันที่จริงแล้ว การเจริญสติ ก็คือการมีปฎิสัมพันธ์กับชีวิตของเรา 00:00:13.200 --> 00:00:17.756 โดยไม่จำเป็นต้องใช้พลังงานมากมายอะไร 00:00:17.791 --> 00:00:20.552 สิ่งที่เราต้องทำ 00:00:20.587 --> 00:00:23.451 ก็คือการสร้างสมาธิในรูปแบบจำเพาะ 00:00:23.486 --> 00:00:25.731 พูดง่าย ๆ ก็คือ 00:00:25.766 --> 00:00:28.031 เป็นการจงใจกำหนดสมาธิ 00:00:28.066 --> 00:00:30.943 ให้อยู่กับปัจจุบัน โดยไม่ต้องตัดสินอะไร 00:00:30.978 --> 00:00:34.423 จากนั้นเพิ่มเข้าไป ทำเหมือนกับว่าชีวิตเราต้องพึ่งพามัน 00:00:34.458 --> 00:00:36.105 เพราะมันเป็นจริงเช่นนั้น 00:00:36.140 --> 00:00:40.428 สมาธิคือศักยภาพแห่งสติปัญญา ที่จะนำทางชีวิตของเรา 00:00:40.463 --> 00:00:42.722 ไปในทางใดทางหนึ่ง และเพื่อให้เรารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 00:00:42.757 --> 00:00:44.798 หรือรู้ว่าเราไม่รู้อะไร 00:00:44.833 --> 00:00:51.566 และหาหนทางที่จะรับมือ อย่างชาญฉลาดขึ้น 00:00:51.601 --> 00:00:53.710 กับสิ่งต่าง ๆ ในชีวิตของเรา 00:00:53.745 --> 00:00:56.965 แทนที่จะนึกสงสาร การตอบสนองทางอารมณ์ของเรา 00:00:57.000 --> 00:01:00.783 ความคิดฟุ้งซ่าน ความหวาดกลัว และอื่น ๆ 00:01:00.818 --> 00:01:04.092 ฉะนั้น มันคือการจงใจกำหนดสมาธิ 00:01:04.126 --> 00:01:07.116 ให้อยู่กับปัจจุบัน โดยไม่ต้องตัดสินอะไร 00:01:07.151 --> 00:01:09.181 ราวกับว่าชีวิตเราต้องพึ่งพามัน 00:01:09.216 --> 00:01:11.902 คุณอาจถามว่า แล้วเราจะกำหนดสมาธิต่ออะไรล่ะ 00:01:11.937 --> 00:01:14.680 มันไม่ใช่สาระสำคัญหรอกครับ 00:01:14.715 --> 00:01:18.599 สมาธิเองต่างหากที่สำคัญ 00:01:18.634 --> 00:01:21.947 สำคัญเสียยิ่งว่า สิ่งที่คุณเพ่งสมาธิเสียอีก 00:01:21.982 --> 00:01:25.591 ทว่า หากคุณเริ่มกำหนดสมาธิ 00:01:25.626 --> 00:01:28.766 ไปที่ระดับความมากน้อย ของสมาธิที่คุณใช้ 00:01:28.801 --> 00:01:31.596 คุณก็จะเริ่มสังเกตว่า จิตใจก็วอกแวกไปหมด 00:01:31.631 --> 00:01:33.673 ไม่เคยอยู่นิ่งเลย 00:01:33.708 --> 00:01:36.980 แนวคิดนี้ ความคิดเห็นนั้น และปฏิกิริยาต่าง ๆ สารพัด 00:01:37.015 --> 00:01:39.532 เราใช้เวลาไปมากมาย 00:01:39.567 --> 00:01:42.066 กับการวางแผนและกังวลกับอนาคต 00:01:42.101 --> 00:01:44.890 และใช้เวลาอีกมากมาย รำลึกถึงอดีต 00:01:44.925 --> 00:01:47.800 ว่าใครทำอะไรกับใคร หรือทำไมมันถึงเป็นไปเช่นนั้น 00:01:47.835 --> 00:01:49.592 หรือทำไมมันไม่เป็นไปตามนั้น 00:01:49.627 --> 00:01:52.726 ในกาลปัจจุบัน คือเวลาเดียวเท่านั้น 00:01:52.761 --> 00:01:53.741 ที่เรามีชีวิตอยู่ 00:01:53.776 --> 00:01:56.073 เป็นเวลาเดียวเท่านั้น ที่เราอาจเรียนรู้อะไรได้ 00:01:56.108 --> 00:01:58.635 แสดงออกถึงรักและอารมณ์ต่าง ๆ ได้ 00:01:58.670 --> 00:02:00.600 เป็นเวลาเดียวเท่านั้น ที่เราอาจอยู่ในกายของเรา 00:02:00.635 --> 00:02:02.813 เป็นเวลาเดียวเท่านั้น ที่เราเห็น ได้ยิน รับกลิ่น 00:02:02.848 --> 00:02:05.440 รับรส สัมผัส หรืออื่น ๆ 00:02:05.475 --> 00:02:07.916 การสื่อสาร เกิดขึ้น ณ ปัจจุบัน 00:02:07.951 --> 00:02:11.337 ถึงกระนั้น กาลปัจจุบัน ถูกเบียดบังออกไปอย่างสมบูรณ์ 00:02:11.372 --> 00:02:14.653 จากการเข้าครอบครอง โดยอนาคตและอดีต 00:02:14.688 --> 00:02:16.760 เมื่อเราเริ่มกำหนดสมาธิ ไปยังจิตของเรา 00:02:16.795 --> 00:02:18.134 และกายของเรา 00:02:18.169 --> 00:02:20.565 มันเหมือนการเรียกชีวิตของคุณคืนมา 00:02:20.600 --> 00:02:23.267 การเจริญสติไม่ใช่เทคนิค 00:02:23.302 --> 00:02:24.769 แม้ว่ามันจะมีวิธีที่หลากหลาย 00:02:24.804 --> 00:02:26.154 ในการก่อให้เกิดการเจริญสติ 00:02:26.189 --> 00:02:29.421 อันที่จริง มันเป็นวิธีของการเป็นอยู่ การทำให้เป็นรูปธรรม 00:02:29.456 --> 00:02:31.336 การอยู่ในสมดุล 00:02:31.371 --> 00:02:33.861 กับสิ่งที่เข้ามาและสิ่งที่ออกไป จากโลกรอบตัวเรา 00:02:33.896 --> 00:02:36.528 และแม้แต่สิ่งที่เข้ามาและสิ่งที่ออกไป และเรื่องดีและร้าย 00:02:36.563 --> 00:02:40.109 ของการมีกาย ซึ่งแน่นอนว่ามันเป็นเรื่องอัศจรรย์ 00:02:40.144 --> 00:02:43.059 และบางครั้งก็เป็นปัญหา 00:02:43.094 --> 00:02:46.315 เมื่อเราต้องเผชิญปัญหาสุขภาพ รูปแบบใดรูปแบบหนึ่ง 00:02:46.350 --> 00:02:49.816 หรือสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับร่างกายของเรา 00:02:49.851 --> 00:02:53.509 ตราบใดที่เรามีคามสามารถ ในการตะหนักรู้ 00:02:53.544 --> 00:02:55.178 ทำไมเราถึงไม่ลองพัฒนามันล่ะ 00:02:55.213 --> 00:02:57.075 ส่วนใหญ่แล้ว 00:02:57.110 --> 00:03:00.281 หากคุณคิดถึงระบบการศึกษา และแบบแผนที่เราเติบโตขึ้นมา 00:03:00.316 --> 00:03:03.446 เราถูกสอนให้รู้จักคิดมากขึ้น 00:03:03.481 --> 00:03:06.521 และการคิดเป็นสิ่งที่น่าทึ่ง มันทรงพลานุภาพยิ่ง 00:03:06.556 --> 00:03:10.530 ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษยชาติ 00:03:10.565 --> 00:03:12.157 มาจากความคิด 00:03:12.192 --> 00:03:14.690 จากจินตนาการ และความคิดสร้างสรรค์ 00:03:14.725 --> 00:03:18.640 แต่อีกส่วนหนึ่งที่ทรงพลังไม่แท้กัน 00:03:18.675 --> 00:03:20.491 กับความสามารถของความคิดของจิต 00:03:20.526 --> 00:03:22.281 ก็คือความสามารถในการตระหนักรู้ 00:03:22.316 --> 00:03:25.028 แต่เราไม่ได้รับการฝึก ในเรื่องการตระหนักรู้และสมาธิ 00:03:25.063 --> 00:03:26.789 แต่เราถูกฝึกให้ใช้ความคิดซะมากกว่า 00:03:26.824 --> 00:03:29.922 ฉะนั้น บ่อยครั้งเมื่อเราเข้านอน หลังจากการทำงานอันเมื่อยล้า 00:03:29.957 --> 00:03:33.658 เราไม่อาจควบคุมความคิดของเราได้ และนอนไม่หลับ 00:03:33.693 --> 00:03:36.599 ความคิดเดิม ๆ เหล่านั้น 00:03:36.634 --> 00:03:37.903 วนเวียนอยู่ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเช่นนั้น 00:03:37.938 --> 00:03:39.500 แต่เราอยากจะหยุดมันเสียที 00:03:39.535 --> 00:03:41.881 ยิ่งเราพยายามจะหยุดมันเท่าไร มันก็ยิ่งถ่าโถมเข้ามามากเท่านั้น 00:03:41.916 --> 00:03:43.663 และชั่วอึดใจ คุณก็นอนไม่หลับ 00:03:43.698 --> 00:03:47.449 หรือลงเอย ด้วยอาการปริวิตกเรื้อร้ง 00:03:47.484 --> 00:03:49.984 หรืออาการในลักษณะนั้น 00:03:50.019 --> 00:03:54.614 การตรึกตรองเกี่ยวกับความซึมเศร้า สามารถดึงคุณเข้าสู่ภาวะซึมเศร้าได้ 00:03:54.649 --> 00:03:57.412 ความเศร้าเพียงเล็กน้อย และปัจจัยกระตุ้นเหล่านั้น 00:03:57.447 --> 00:04:01.077 เป็นการตอกย้ำซ้ำ ๆ ว่า "ฉันผิดอะไร" 00:04:01.112 --> 00:04:03.193 "ทำไมคนไม่รักฉัน ทำไมเขาไม่สนใจฉัน" 00:04:03.228 --> 00:04:06.022 ประเด็นอะไรก็ตาม ที่ทำให้เราคิดว่า "ฉันไม่มีอะไรดี" 00:04:06.057 --> 00:04:10.399 "ฉันแก่เกินไป ชีวิตของฉันมีแต่จะดิ่งลงเหวไปเรื่อย ๆ " 00:04:10.434 --> 00:04:12.963 ความคิดเหล่านี้เป็นเพียงความคิด 00:04:12.998 --> 00:04:16.140 แต่บ่อยครั้ง ที่เรามักคิดว่ามันเป็นความจริง 00:04:16.175 --> 00:04:17.641 ฉะนั้น สิ่งหนึ่งที่การเจริญสติทำก็คือ 00:04:17.676 --> 00:04:21.853 การอ้าแขนรับภาวะจริง ของจิต ใจ และกาย 00:04:21.887 --> 00:04:24.997 และความสัมพันธ์ของเรา กับโลกภายนอก 00:04:25.032 --> 00:04:27.410 และให้เรามีโอกาสที่จะมีอิสระ 00:04:27.445 --> 00:04:30.188 ที่จะจัดการกับเรื่องดีร้าย และสิ่งที่เข้ามาและจากไป 00:04:30.223 --> 00:04:32.447 ที่มีความสัมพันธ์เกี่ยวกับชีวิตของเรา 00:04:32.482 --> 00:04:35.163 กับผู้คนอื่น ๆ 00:04:35.198 --> 00:04:37.789 กับความปรารถนา และความกลัวของเรา 00:04:37.824 --> 00:04:41.269 และที่สำคัญที่สุด กับร่างกายของเรา 00:04:41.304 --> 00:04:43.528 เอาล่ะ พวกเราส่วนใหญ่ ไม่อยากจะยุ่งกับร่างกายของเรา 00:04:43.563 --> 00:04:47.313 เว้นเสียแต่กรณีที่จำเพาะมาก ๆ ณ เวลาจำเพาะ 00:04:47.348 --> 00:04:50.691 เหมือนกับว่า ว้าว มันน่าทึ่งนะที่จะมีประสบการณ์เกี่ยวกับกาย 00:04:50.726 --> 00:04:54.507 แต่ส่วนใหญ่เรามักจะใช้เวลาไปกับ 00:04:54.542 --> 00:04:56.192 การคิด แล้วก็การคิด แล้วก็การคิด 00:04:56.227 --> 00:05:00.504 และเชื่อเสียเหลือเกินว่า ความคิดมากมายเหล่านี้คือความจริง 00:05:00.539 --> 00:05:02.701 ที่กำหนดให้เราอยู่ในกรอบแคบ ๆ 00:05:02.736 --> 00:05:04.605 ของศัยภาพมากมายที่เป็นไปได้ของเรา 00:05:04.640 --> 00:05:07.647 ในเรื่องของประสบการณ์ความเป็นมนุษย์ 00:05:08.426 --> 00:05:10.740 [เสียงดนตรี]