Αυτό είναι το πρώτο μου ταξίδι.
Το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό σαν πρώτη κυρία.
Το πιστεύετε;
(Χειροκρότημα)
Και ενώ δεν είναι η πρώτη μου επίσκεψη στο Ηνωμένο Βασίλειο,
πρέπει να πω πως χαίρομαι που αυτή είναι η πρώτη μου επίσημη επίσκεψη.
Η ξεχωριστή σχέση μεταξύ των Η.Π.Α. και του Ηνωμένου Βασιλείου
δεν βασίζεται μόνο σε διακυβερνητική σχέση,
αλλά σε μια κοινή γλώσσα και τις κοινές αξίες που μοιραζόμαστε.
Και το θυμάμαι αυτό βλέποντάς σας όλους σήμερα εδώ.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης είχα την ιδιαίτερη χαρά
να συναντήσω κάποιες από τις πιο εξαιρετικές γυναίκες της Βρετανίας.
Γυναίκες που ανοίγουν νέους δρόμους για όλους εσάς.
Και είναι ιδιαίτερη τιμή μου να σας συναντήσω,
τις μέλλουσες ηγέτιδες της Μεγάλης Βρετανίας και του κόσμου.
Και ενώ οι συγκυρίες της ζωής μας μπορεί να δείχνουν μακρινές,
εγώ να στέκομαι μπροστά σας σαν πρώτη κυρία των Η.Π.Α.
και εσείς να είστε ακόμα στο σχολείο.
Θέλω να σας πω πως έχουμε πολλά κοινά,
Τίποτα στο μονοπάτι της ζωής μου
δεν προέδειχνε πως θα στεκόμουν εδώ
σαν την πρώτη Αφρο-Αμερικανή πρώτη κυρία
των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Δεν υπάρχει τίποτα στη δική μου ιστορία που θα με έφερνε εδώ που είμαι.
Δεν μεγάλωσα με πλούτο και μέσα
ή κάποια ιδιαίτερη κοινωνική θέση που να χρήζει αναφοράς.
Μεγάλωσα στο Νότιο Σικάγο.
Πρόκειται για το αληθινό κομμάτι του Σικάγου.
Και ήμουν παιδί από εργατική οικογένεια.
Ο πατέρας μου δούλευε για το δήμο όλη του τη ζωή.
Η μητέρα μου ήταν νοικοκυρά.
Και έμεινε σπίτι να μεγαλώσει εμένα και το μεγαλύτερο αδελφό μου.
Κανείς από τους γονείς μου δεν πήγαν στο πανεπιστήμιο.
Ο πατέρας μου έπαθε σκλήρυνση κατά πλάκας
σε νεότατη ηλικία.
Και ενώ άρχισε να δυσκολεύεται στο βάδισμα
και να ντύνεται το πρωί -
τον έβλεπα να αγωνίζεται όλο και περισσότερο -
ποτέ δεν παραπονέθηκε για αυτό του τον αγώνα,
Ήταν ευγνώμων για αυτά που είχε.
Απλά σηκωνόταν λίγο νωρίτερα και δούλευε λίγο σκληρότερα.
Και εγώ με τον αδελφό μου μεγαλώσαμε με ότι στ' αλήθεια χρειάζεσαι:
αγάπη, ισχυρές αξίες
και πίστη πως με καλή μόρφωση
και πολύ σκληρή δουλειά,
δεν υπήρχε κάτι που δεν μπορούσαμε να κατορθώσουμε.
Είμαι ένα παράδειγμα του τι είναι δυνατόν
όταν κορίτσια από την αρχή της ζωής τους
αγαπιούνται και ανατρέφονται από τους γύρω τους.
Με περιέβαλαν εξαιρετικές γυναίκες στη ζωή μου.
Γιαγιάδες, δασκάλες, θείες, ξαδέλφες, γειτόνισσες,
που μου δίδαξαν τη σεμνή δύναμη και την αξιοπρέπεια.
Και η μητέρα μου, το σημαντικότερο πρότυπο στη ζωή μου,
που ζεί μαζί μας στο Λευκό Οίκο
και βοηθάει με την ανατροφή των δύο μικρών θυγατέρων μας,
τη Μάλια και τη Σάσα.
Είναι μια ενεργή παρουσία τόσο στις ζωές τους, όσο και στη δική μου,
και τις διαποτίζει
με τις ίδιες αξίες που δίδαξε σ' έμενα και τον αδελφό μου:
πράγματα όπως η συμπόνια, η αξιοπρέπεια,
η αυτοπεποίθηση, και η καρτερικότητα.
Όλα αυτά "τυλιγμένα" με άνευ όρων αγάπη
που μόνο μια γιαγιά μπορεί να δώσει.
Ήμουν πολύ τυχερή να με περιβάλλουν με στοργή και να με ενθαρρύνουν
και κάποια δυνατά ανδρικά πρότυπα επίσης,
συμπεριλαμβανομένων του πατέρα μου, του αδελφούμου, των θείων μου και των παππούδων μου.
Οι άνδρες στη ζωή μου με έμαθαν επίσης μερικά σπουδαία πράγματα.
Με έμαθαν να αναγνωρίζω μια σχέση σεβασμού
μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Με έμαθαν τι σημαίνει ένας δυνατός γάμος,
Πως είναι δομημένος στη πίστη και την αφοσίωση
και τον θαυμασμό για τα μοναδικά χαρίσματα του ενός για τον άλλο.
Με έμαθαν τι σημαίνει να
είσαι πατέρας
και να μεγαλώνεις οικογένεια.
Και όχι μόνο να επενδύεις στο δικό σου σπίτι
αλλά να προσφέρεις βοήθεια για την ανατροφή άλλων παιδιών
στην ευρύτερη κοινότητα.
Και αυτές ήταν οι ίδιες αξίες
που έψαχνα να βρώ και στο δικό μου σύζυγο.
Μπαράκ Ομπάμα
Και όταν πρωτογνωριστήκαμε
ένα από τα πράγματα που θυμάμαι είναι ότι με έβγαλε ραντεβού.
Το ραντεβού ήταν πως με πήγε σε μια κοινοτική συνάντηση.
(Γέλια)
Ξέρω, τι ρομαντικό.
(Γέλια)
Αλλά όταν γνωριστήκαμε, ο Μπαράκ ήταν αναμεμιγμένος στα κοινά.
Προσπαθούσε να βοηθά ανθρώπους να βρουν εργασία
και προσπαθούσε να φέρνει πόρους σε γειτονιές που είχαν ανάγκη.
Καθώς μιλούσε στους παρευρισκόμενους στο κοινοτικό κέντρο,
μίλησε για δύο έννοιες.
Μίλησε για "τον κόσμο ως έχει" και τον "κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι".
Και μίλησα για αυτές σε όλη τη διάρκεια της πολιτικής εκστρατείας του.
Αυτό που έλεγε ήταν, πως πολύ συχνά,
καταδεχόμαστε την απόσταση μεταξύ των δύο αυτών ιδεών.
Και μερικές φορές συμβιβαζόμαστε με τον κόσμο ως έχει,
ακόμα και όταν δεν αντανακλά τις αξίες και τις προσδοκίες μας.
Αλλά ο Μπαράκ μας θύμισε εκείνη την ημέρα,
σε όλους μας μέσα στο δωμάτιο, πως όλοι γνωρίζουμε καλά
πως θα έπρεπε να μοιάζει ο κόσμος μας.
Πως γνωρίζουμε με τι μοιάζουν η αμεροληψία και η δικαιοσύνη και οι ίσες ευκαιρίες.
Όλοι γνωρίζουμε.
Και παρότρυνε τους παρευρισκομένους στη συνάντηση,
σε εκείνη την κοινότητα,
να αφοσιωθούν ώστε να κλείσει αυτό το κενό
μεταξύ των δύο ιδεών,
να δουλέψουν μαζί για να προσπαθήσουν να κάνουν τον κόσμο ως έχει
και τον κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι, το ίδιο και το αυτό.
Και το σκέφτομαι αυτό σήμερα διότι μου
το θυμίζετε και είμαι πεπεισμένη πώς όλες εσείς σε αυτό το σχολείο
είστε πολύ σημαντικά κομμάτια για το κλείσιμο αυτού του κενού.
Εσείς είστε οι γυναίκες που θα χτίσετε τον κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι.
Εσείς θα γράψετε το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας.
Όχι μόνο για τους εαυτούς σας, αλλά για την γενιά σας
και τις επόμενες γενιές που ακολουθούν.
Και για αυτό το λόγο η απόκτηση καλής παιδείας
είναι τόσο σημαντική.
Αυτός είναι ο λόγος που τα περνάτε όλα αυτά -
τα πάνω και τα κάτω, οι δάσκαλοι που αγαπάτε και οι δάσκαλοι που δεν συμπαθείτε
γιατί είναι τόσο σημαντικό.
Γιατί οι κοινότητες, οι χώρες και ο κόσμος γενικά,
είναι τόσο ισχυρός όσο και η "υγεία" των γυναικών που τον αποτελούν.
Και αυτό είναι σημαντικό να το κρατάτε υπ' όψη.
Μέρος αυτής της υγείας περιλαμβάνει μια εξαιρετική παιδεία.
Η διαφορά μεταξύ μιας οικογένειας που παλεύει και μιας υγειούς
είναι συχνά η παρουσία μιας χειραφετημένης γυναίκας,
ή γυναικών, στο επίκεντρο αυτής της οικογένειας.
Η διαφορά μεταξύ μιας "σπασμένης" κοινότητας και μιας ανθίζουσας
είναι συχνά ένας υγιής σεβασμός μεταξύ ανδρών και γυναικών
που εκτιμούν τις συνδρομές του καθενός στη κοινωνία.
Η διαφορά μεταξύ ενός μαραζωμένου έθνους
και ένα που θα ανθίσει
είναι η αναγνώριση πως χρειαζόμαστε ίση πρόσβαση στην εκπαίδευση
για αγόρια και κορίτσια.
Και αυτό το σχολείο, που φέρει το όνομα της πρώτης γυναίκας ιατρού στο Ην. Βασίλειο,
και τα γειτονικά κτήρια που φέρουν το όνομα της Μεξικάνας καλλιτέχνιδας Φρίντα Κάλο,
Μαίρη Σίκολ,
της Τζαμαϊκανής νοσοκόμας γνωστής και ως "το μαύρο αηδόνι Φλώρενς"
και τςη Αγγλίδας συγγραφέως, Έμιλι Μπρόντε,
τιμά γυναίκες που πάλεψαν το σεξισμό, το ρατσισμό και την άγνοια,
ώστε να κυνηγήσουν το πάθος τους και να θρέψουν τις ψυχές τους.
Δεν επέτρεψαν να τους φέρουν εμπόδια.
Όπως λεεί και η πινακίδα πίσω εκεί "χωρίς περιορισμούς".
Δεν γνώριζαν άλλο τρόπο να ζουν
από το να ακολουθούν τα όνειρά τους.
Και αφού έζησαν έτσι, αυτές οι γυναίκες
μετακίνησαν πολλά εμπόδια.
Και άνοιξαν πολλές νέες πόρτες
για εκατομμύρια γυναίκες γιατρούς και νοσοκόμες
και καλλιτέχνες και συγγραφείς,
που αργότερα τις ακολούθησαν.
Με το αποκτήσεις μια καλή παιδεία
και εσύ μπορείς να ελέγξεις την μοίρα σου.
Παρακαλώ να το θυμάστε αυτό.
Αν θέλετε να ξέρετε το λόγο που στέκομαι εδώ,
είναι χάρη στην παιδεία.
Ποτέ δεν έκανα κοπάνα από το σχολείο. Συγνώμη, δεν ξέρω αν κανείς κάνει κοπάνα από το μάθημα.
Εγώ ποτέ δεν το έκανα.
Μου άρεσε να παίρνω άριστα.
Μου άρεσε να είμαι έξυπνη.
Μου άρεσε να είμαι στην ώρα μου. Μου άρεσε να διεκπεραιώνω τις εργασίες μου.
Πίστευα πως το να είσαι ευφυής είναι το πιο cool πράγμα στο κόσμο.
Έτσι και εσείς επίσης, με αυτές τις ίδιες αξίες,
μπορείτε να ελέγξετε το πεπρωμένο σας.
Και εσείς μπορείτε να ανοίξετε νέους δρόμους.
Και εσείς μπορείτε να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας,
και τότε η δουλειά σας θα είναι να απλώσετε
χέρι βοηθείας ώστε κάποιος σαν εσάς να κάνει ακριβώς το ίδιο.
Η ιστορία έχει αποδείξει πως δεν έχει σημασία
εάν έρχεστε από εργατικές πολυκατοικίες
ή έπαυλη στην εξοχή.
Η επιτυχία σας θα αποφασισθεί
από το δικό σας ηθικό/ψυχικό σθένος,
από τη δική σας σιγουριά, την ατομική σας σκληρή δουλειά.
Αυτή είναι η αλήθεια. Είναι η αλήθεια του κόσμου στον οποίο ζούμε.
Τώρα έχετε έλεγχο στο πεπρωμένο σας.
Και δεν θα είναι εύκολο. Αυτό είναι σίγουρο.
Αλλά έχετε τα πάντα όσα χρειαζόσαστε.
Τα πάντα όσο χρειαζόσαστε να πετύχετε,
τα έχετε ήδη ακριβώς εδώ.
Ο σύζυγός μου εργάζεται σε ένα μεγάλο γραφείο.
Το αποκαλούν το "Οβάλ Γραφείο".
Στον Λευκό Οίκο υπάρχει το γραφείο στο οποίο κάθεται.
ονομάζεται "Resolute" (Αποφασιστικός).
Έχει κατασκευαστεί από το ξύλο του Βασιλικού Πλοίου "Resolute"
και εδωρήθει απο την Βασίλισσα Βικτώρια.
Ένα διαχρονικό σύμβολο της φιλίας μεταξύ των δύο εθνών μας.
Και το όνομά του, "Αποφασιστικός",
μια υπενθύμιση ότι απαιτείται δύναμη και χαρακτήρας
όχι μόνο για να οδηγείς μια χώρα,
αλλά για να ζήσεις μια ζωή με νόημα επίσης.
Και ελπίζω πως καθώς διεκδικείτε τα όνειρά σας, όλες θα παραμείνετε αποφασιστικές,
και θα προχωρήσετε μπροστά χωρίς όρια,
και θα χρησιμοποιήσετε τα ταλέντα σας - γιατί είναι πολλά. Τα έχουμε δεί.
Υπάρχουν.
Να τα χρησιμοποιήσετε για να δημιουργήσετε έναν κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι.
Διότι υπολογίζουμε σε εσάς.
Υπολογίζουμε στην κάθε μια από εσάς
να είστε η καλύτερη που μπορείτε να είστε.
Γιατί ο κόσμος είναι μεγάλος.
Και είναι γεμάτος προκλήσεις.
Και χρειαζόμαστε δυνατές, έξυπνες, γεμάτες αυτοπεποίθηση νέες γυναίκες
να σταθούν και να πάρουν τα χαλινάρια.
Ξέρουμε πως μπορείτε να το κάνετε. Σας αγαπούμε. Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκρότημα)