Πάνω από έναν αιώνα από την εμφάνισή του

στο ομιχλώδες και φωτισμένο με λάμπες 
γκαζιού Βικτοριανό Λονδίνο,

ο Σέρλοκ Χολμς είναι παγκοσμίως
αναγνωρίσιμος.

Ακόμη και τα ρούχα και τα αξεσουάρ του
είναι εμβληματικά:

η κάπα Ινβερνές,

το καπέλο με αυτιά,

και η πίπα από νεροκολοκύθα,

φιγούρες όπως ο σύντροφος
και συγκάτοικος του, Δόκτωρ Γουάτσον,

o αιώνιος αντίπαλός του ο Μόριαρτι,

και η σπιτονοικοκυρά Κυρία Χάτσον

ανήκουν πλέον στη μαζική συνείδηση,

όπως και οι εξαιρετικές,
αλάνθαστες δυνάμεις επαγωγής

που χρησιμοποιούνται
εν ονόματι του νόμου,

τα περιβόητα ναρκωτικά,

και η δημοφιλής πιασάρικη έκφραση,
«Στοιχειώδες, αγαπητέ μου Γουάτσον».

Πολλά, ωστόσο, από αυτά τα αναγνωρίσιμα
χαρακτηριστικά του Χολμς

δεν εμφανίζονται στις αυθεντικές
ιστορίες του 'Αρθουρ Κόναν Ντόιλ.

Ο διάσημος ντετέκτιβ του Ντόιλ
επιλύει τα εγκλήματα με κάθε τρόπο,

όχι απλώς με την επαγωγή.

Κάνει εικασίες, κάποιες φορές μαντεύει,
και τακτικά κάνει λανθασμένες υποθέσεις.

Επιπλέον, σπάνια αναφέρεται 
η κυρία Χάτσον,

κανείς δεν λέει,
«Στοιχειώδες, αγαπητέ μου Γουάτσον»,

και ο ντεντέκτιβ και o παρατρεχάμενός του
δεν ζουν μαζί τον περισσότερο καιρό.

Ο Μόριαρτι, ο μέγας κακός,
εμφανίζεται σε δυο μόνο ιστορίες,

η χρήση ναρκωτικών είναι σπάνια
μετά από τα δύο πρώτα βιβλία

και ο Χόλμς σπάνια γοητεύεται
από το αγγλικό νομικό σύστημα.

Προτιμά να εφαρμόζει
τον δικό του τύπο δικαιοσύνης

παρά να προσκολλάται
στο γράμμα του νόμου.

Τελικά, πολλά εμβληματικά στοιχεία
του μύθου του Χολμς

δεν είναι του Ντόιλ.

Το καπέλο με αυτιά και η κάπα
είναι συλλήψεις του Σίντνεϊ Πάτζετ,

του αρχικού εικονογράφου.

Η σκαλιστή πίπα ήταν επιλογή
του αμερικανού ηθοποιού Γουίλιαμ Τζιλέτ

έτσι ώστε το κοινό να μπορεί να δει
το πρόσωπό του καθαρά στη σκηνή,

και τη φράση
«Στοιχειώδες, αγαπητέ Γουάτσον,»

την εφήυρε ο συγγραφέας
και χιουμορίστας Π.Τ. Γούντχαουζ.

Ποιος είναι λοιπόν ο Σέρλοκ Χολμς;

Ποιος είναι ο πραγματικός ντετέκτιβ
και πού τον βρίσκουμε;

Οι καθαρολόγοι μπορεί να πουν
ότι ο αυθεντικός Σέρλοκ,

που εμπνεύστηκε ο Δρ. Τζόζεφ Μπελ,
μέντορας του Α.Κ. Ντόιλ στο πανεπιστήμιο,

είναι ο πραγματικός.

Είναι όμως γεγονός ότι εκείνη 
η εκδοχή έχει κατά πολύ εκλείψει

από τον όγκο της ερμηνείας

αφήνοντας αγνώριστο
τον ντετέκτιβ του Ντόιλ.

Υπάρχει μια πιο περίπλοκη,

αλλά ίσως πιο ικανοποιητική
απάντηση στο ερώτημα,

για να φτάσουμε όμως εκεί πρέπει
να δούμε τον τεράστιο όγκο των ερμηνειών

περί του μεγάλου ντετέκτιβ.

Από την πρώτη εμφάνιση του
στις ιστορίες του Κόναν Ντόιλ το 1887,

υπήρξαν χιλιάδες διασκευές του Χολμς,

πράγμα που τον κάνει τον χαρακτήρα
με τις περισσότερες διασκευές στον κόσμο.

Ξεκίνησαν στη Βικτωριανή εποχή,

και επιταχύνθηκαν με την έλευση
του κινηματογράφου.

Υπήρξαν πάνω από 100 κινηματογραφικές
διασκευές του Χολμς

τις πρώτες δύο δεκαετίες 
του 20ού αιώνα μόνο.

Και από τότε υπήρξαν χιλιάδες σε έντυπα,

σε ταινίες,

στην τηλεόραση,

στο θέατρο

και το ραδιόφωνο.

Πολλοί ερμήνευσαν τον Χολμ παντού,

με σημαντικά διαφορετικούς
και συχνά αντιφατικούς τρόπους.

Οι διασκευές αυτές δείχνουν
τόσο την δημοφιλία

όσο και την ευπλαστότητα του Χολμς.

Για παράδειγμα, εμφανίζεται

σε πολλές αντιναζιστικές ταινίες
προπαγάνδας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Τόσο ο Γουίνστον Τσώρτσιλ
όσο και ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ

ήταν ένθερμοι οπαδοί του,

ο τελευταίος μάλιστα εντάχθηκε
στους Ακανόνιστους της Μπέικερ Στριτ,

μια λέσχη θαυμαστών του Χολμς,

και ονομάτισε Μπέικερ Στριτ
έναν κρυψώνα της μυστικής υπηρεσίας.

Ταυτόχρονα,

ο Χολμς εμφανίστηκε σε πολλές
γερμανόφωνες διασκευές,

κάποιες από τις οποίες λέγεται
ότι αγαπούσε ο Αδόλφος Χίτλερ.

Ας γυρίσουμε λοιπόν στο ερώτημά μας.

Θα είχε την καλοσύνη να σηκωθεί
ο αυθεντικός Σέρλοκ Χολμς;

Η αλήθεια είναι ότι έγινε παλίμψηστο
μέσα από τις πολλές διασκευές.

Ο Σέρλοκ είναι ένα πολιτιστικό κείμενο,

που συστηματικά μετατρέπεται
κάθε φορά που κυριαρχεί μια νέα ερμηνεία

επί των προηγουμένων.

Αυτό σημαίνει ότι ο Σέρλοκ Χολμς
συνεχώς εξελίσσεται,

ενσωματώνοντας ιδέες και αξίες

που συχνά απέχουν
από εκείνες του Κόναν Ντόιλ.

Κάθε φορά που τελειώνει μια ιστορία,
ο Σερλοκ ξαναζωντανεύει,

πιθανόν λίγο αλλαγμένος,

με νέο πρόσωπο και νέες ιδιοτυπίες
στη συμπεριφορά ή στην έκφραση,

εξακολουθεί όμως είναι ουσιαστικά
ο Σέρλοκ, ο δικός μας Σέρλοκ.