1
00:00:09,070 --> 00:00:10,810
بسیار سپاسگزارم.

2
00:00:12,390 --> 00:00:14,199
من یک روزنامهنگار هستم.

3
00:00:14,539 --> 00:00:18,029
شغل من صحبت کردن با مردمی
از موقعیت های اجتماعی مختلف

4
00:00:18,239 --> 00:00:19,919
در سراسر دنیا است.

5
00:00:19,999 --> 00:00:21,439
امروز میخواهم به شما بگویم

6
00:00:21,439 --> 00:00:25,740
چرا تصمیم گرفتم اینکار را
با زندگیام انجام دهم و چهچیز آموختم.

7
00:00:26,580 --> 00:00:29,429
داستان من در کاراکاس، ونزوئلا

8
00:00:29,479 --> 00:00:31,899
در آمریکای جنوبی جایی که
بزرگ شدهام شروع میشود؛

9
00:00:32,119 --> 00:00:35,000
جایی که برای من سحرآمیز

10
00:00:35,000 --> 00:00:36,950
و پر از شگفتی بودهاست و خواهد بود.

11
00:00:37,740 --> 00:00:39,070
از سنین بسیار پایین

12
00:00:39,070 --> 00:00:42,600
والدین من از من میخواستند
که دید وسیعتری نسبت به دنیا داشته باشم.

13
00:00:43,160 --> 00:00:46,350
یادم میآید زمانی که حدوداً هفت ساله بودم،

14
00:00:46,430 --> 00:00:48,610
پدرم پیش من آمد و گفت:

15
00:00:48,610 --> 00:00:52,220
«ماریانا، میخواهم تو و خواهر کوچکترت را-

16
00:00:52,230 --> 00:00:54,010
که در آن زمان شش ساله بود-

17
00:00:54,040 --> 00:00:56,629
به جایی بفرستم که
هیچ کس اسپانیایی صحبت نمیکند.

18
00:00:56,649 --> 00:00:59,440
میخواهم فرهنگهای متفاوت را تجربه کنید.»

19
00:00:59,920 --> 00:01:03,839
او همچنان درباره مزیتهای گذراندن
یک تابستان کامل

20
00:01:03,839 --> 00:01:06,620
در یک کمپ تابستانی
در ایالات متحده صحبت کرد

21
00:01:07,070 --> 00:01:08,569
و روی عبارتی که

22
00:01:08,569 --> 00:01:11,699
آن زمان توجه زیادی
به آن نمیکردم تاکید میکرد:

23
00:01:11,829 --> 00:01:14,480
«هیچوقت نمیدانی در آینده
چه اتفاقی خواهد افتاد.»

24
00:01:14,850 --> 00:01:17,480
در ضمن، در ذهن هفت ساله خودم

25
00:01:17,480 --> 00:01:21,110
فکر میکردم به کمپ تابستانهای
در میامی میرویم.

26
00:01:21,110 --> 00:01:22,050
(خنده)

27
00:01:22,050 --> 00:01:24,700
شاید بهتر هم باشد،

28
00:01:24,700 --> 00:01:27,910
و قرار است کمی به طرف
شمال برویم، به اورلاندو

29
00:01:27,960 --> 00:01:29,539
جایی که میکی ماوس زندگی میکرد.

30
00:01:29,539 --> 00:01:30,279
(خنده)

31
00:01:30,279 --> 00:01:31,630
واقعاً هیجان زده بودم.

32
00:01:32,100 --> 00:01:35,120
هرچند پدرم برنامه متفاوتی داشت.

33
00:01:35,580 --> 00:01:39,710
از کاراکاس او ما را 
به برینرد در مینه سوتا فرستاد.

34
00:01:39,720 --> 00:01:41,070
(خنده)

35
00:01:41,240 --> 00:01:43,260
میکی ماوس آنجا نبود

36
00:01:43,260 --> 00:01:44,270
(خنده)

37
00:01:44,270 --> 00:01:47,830
نه موبایلی نه اسنپ چت
یا اینستاگرامی وجود نداشت

38
00:01:47,830 --> 00:01:49,940
نمیتوانستم هیچ اطلاعاتی را جستجو کنم.

39
00:01:50,460 --> 00:01:51,460
به آنجا رسیدیم،

40
00:01:51,460 --> 00:01:53,289
و یکی از اولین چیزهایی که متوجه آن شدم

41
00:01:53,289 --> 00:01:56,530
این بود که موی بچههای آنجا
چندین برابر بورتر بود،

42
00:01:56,750 --> 00:01:58,910
و بیشتر آنها چشمهای آبی داشتند.

43
00:01:59,210 --> 00:02:02,099
ضمناً این چیزی بود که ما بهنظر میرسیدیم.

44
00:02:03,089 --> 00:02:06,970
اولین شب، مدیر کمپ همه را
دور یک آتش جمع کرد

45
00:02:07,000 --> 00:02:08,180
و گفت:

46
00:02:08,180 --> 00:02:11,910
«بچهها، ما امسال یک
کمپ بینالمللی داریم.

47
00:02:12,170 --> 00:02:14,770
آتنسیوها از ونزوئلا اینجا هستند.»

48
00:02:14,790 --> 00:02:15,510
(خنده)

49
00:02:15,920 --> 00:02:19,510
بچههای دیگر طوری به ما نگاه میکردند
که انگار ما از سیاره دیگری آمده بودیم.

50
00:02:19,890 --> 00:02:21,750
از چیزهایی میپرسیدند مثل:

51
00:02:22,010 --> 00:02:24,080
«میدانید همبرگر چیست؟»

52
00:02:24,090 --> 00:02:27,880
یا «آیا شما با الاغ
یا قایق به مدرسه میروید؟»

53
00:02:27,890 --> 00:02:28,700
(خنده)

54
00:02:28,700 --> 00:02:31,170
سعی کردم با انگلیسیِ
دستوپا شکسته خودم پاسخ بدهم

55
00:02:31,170 --> 00:02:32,630
و آنها فقط میخندیدند.

56
00:02:32,670 --> 00:02:34,780
میدانم نمیخواستند بیرحم باشند؛

57
00:02:34,800 --> 00:02:37,260
فقط سعی میکردند بفهمند ما چهکسی بودیم،

58
00:02:37,270 --> 00:02:39,779
و به دنیایی که می شناختند ربط بدهند.

59
00:02:40,349 --> 00:02:42,070
ما هم میتوانستیم مانند آنها باشیم،

60
00:02:42,070 --> 00:02:44,900
یا شخصیت های بیرون آمده
از کتابی پر از ماجرا

61
00:02:44,900 --> 00:02:47,250
مانند علاءالدین یا کتاب جنگل.

62
00:02:47,600 --> 00:02:49,369
مطمئناً مانند آنها بهنظر نمیرسیدیم

63
00:02:49,589 --> 00:02:51,460
ما به زبان آنها صحبت نمیکردیم،

64
00:02:51,480 --> 00:02:52,650
ما متفاوت بودیم.

65
00:02:52,690 --> 00:02:55,219
در سن هفتسالگی این مسئله
شما را میرنجاند.

66
00:02:55,749 --> 00:02:58,469
اما من باید از خواهر کوچکم مراقبت میکردم

67
00:02:58,469 --> 00:03:01,060
و او هر روز در کمپ تابستانی گریه میکرد.

68
00:03:01,120 --> 00:03:03,639
پس تصمیم گرفتم تظاهر به قوی بودن کنم

69
00:03:03,789 --> 00:03:07,400
و تا آنجا که میتوانم
سنتهای آمریکایی را بپذیرم.

70
00:03:08,060 --> 00:03:11,300
بعد به طول هشت سال و
در شهرهای مختلفی که بیشتر آمریکاییها

71
00:03:11,370 --> 00:03:16,260
حتی اسمشان را نشنیدهاند کاری انجام دادیم
که به آن «آزمایش کمپ تابستانی» میگفتند.

72
00:03:17,080 --> 00:03:21,750
چیزی که بیشتر درباره این لحظهها به یاد
دارم وقتی بود که با کسی دوست میشدم.

73
00:03:22,230 --> 00:03:25,590
پیدا کردن دوست پاداشی خاص بود.

74
00:03:26,200 --> 00:03:28,900
همه میخواهند باارزش و مقبول باشند

75
00:03:28,900 --> 00:03:32,870
و ما فکر میکنیم این باید خود به خود
اتفاق بیفتد اما اینطور نیست.

76
00:03:33,260 --> 00:03:36,790
وقتی متفاوت هستید
مجبورید برای پذیرش تلاش کنید.

77
00:03:37,250 --> 00:03:40,590
شما باید بسیار مفید، باهوش، بامزه،

78
00:03:40,990 --> 00:03:44,730
و هر چیز دیگری باشید تا برای جمعی که
میخواهید با آنها وقت بگذرانید جالب باشد.

79
00:03:45,490 --> 00:03:47,280
بعد از آن وقتی دبیرستانی بودم

80
00:03:47,330 --> 00:03:50,070
پدرم به این برنامه تابستانه چیزی اضافه کرد

81
00:03:50,300 --> 00:03:53,790
و در سالهای مقدماتی دبیرستان از کاراکاس

82
00:03:53,790 --> 00:03:55,760
مرا به ولینگفورد در کنتیکت فرستاد.

83
00:03:56,060 --> 00:03:59,030
یادم میآید این بار در هواپیما داشتم

84
00:03:59,050 --> 00:04:03,640
درباره «تجربه دبیرستان آمریکایی»
با یک کمد خیالپردازی میکردم.

85
00:04:03,890 --> 00:04:05,210
قرار بود عالی باشد،

86
00:04:05,210 --> 00:04:08,260
دقیقاً مانند برنامه تلویزیونی
موردعلاقهام: «زنگ مدرسه نجاتش داد»

87
00:04:08,260 --> 00:04:09,280
(خنده)

88
00:04:09,800 --> 00:04:11,499
به آنجا رسیدم و به من گفتند

89
00:04:11,499 --> 00:04:14,810
که هماتاقی من مشتاقانه منتظر است.

90
00:04:15,530 --> 00:04:16,620
در را باز کردم

91
00:04:16,640 --> 00:04:18,750
و اوآنجا بود روی تخت نشسته بود،

92
00:04:19,670 --> 00:04:21,460
با روسری.

93
00:04:22,380 --> 00:04:25,370
نامش فاطیما بود،
مسلمان بود و از بحرین آمده بود،

94
00:04:25,370 --> 00:04:27,740
و کسی نبود که انتظارش را داشتم.

95
00:04:28,090 --> 00:04:31,070
احتمالاً وقتی نگاهش کردم
متوجه ناامیدیام شد

96
00:04:31,070 --> 00:04:33,960
چون تلاشی برای پنهان کردنش نکردم.

97
00:04:34,890 --> 00:04:37,430
ببینید به عنوان یک نوجوان
میخواستم بیشتر پذیرفته شوم،

98
00:04:37,430 --> 00:04:39,430
محبوب تر شوم،

99
00:04:39,430 --> 00:04:42,249
شاید دوست پسری برای
جشن دبیرستان داشته باشم

100
00:04:42,469 --> 00:04:45,090
و احساس میکردم فاطیما تنها با خجالت

101
00:04:45,090 --> 00:04:47,810
و قوانین سختگیرانه پوشش خود
جلوی مرا میگیرد.

102
00:04:49,330 --> 00:04:51,690
نمیفهمیدم داشتم باعث میشدم
حسی در او ایجاد شود

103
00:04:52,120 --> 00:04:54,230
که بچه های کمپ تابستانی
در من ایجاد میکردند.

104
00:04:54,760 --> 00:04:57,430
این معادل دبیرستانی

105
00:04:57,540 --> 00:04:59,970
پرسش «میدانی پیتزا چیست؟» بود.

106
00:05:00,260 --> 00:05:02,540
من بسیار خودخواه بودم

107
00:05:02,540 --> 00:05:05,360
و نمیتوانستم خود را جای او بگذارم.

108
00:05:06,500 --> 00:05:08,410
باید با شما روراست باشم،

109
00:05:08,690 --> 00:05:11,150
ما تنها چند ماه باهم گذراندیم

110
00:05:11,200 --> 00:05:14,130
چون مدتی بعد به جای دانشآموزان دیگری

111
00:05:14,130 --> 00:05:15,959
با یک مشاور زندگی کرد.

112
00:05:16,189 --> 00:05:19,140
یادم است به این فکر میکردم
که «آه، اوضاعش خوب خواهد بود.

113
00:05:19,190 --> 00:05:20,850
او فقط متفاوت است.»

114
00:05:21,590 --> 00:05:23,730
میبینید، وقتی به کسی
برچسب متفاوت بودن بزنیم،

115
00:05:23,740 --> 00:05:25,800
آنها را به نحوی تحقیر میکند.

116
00:05:26,050 --> 00:05:27,870
آنها «دیگری» میشوند.

117
00:05:27,940 --> 00:05:31,020
آنها ارزش زمان ما را ندارند،
مسئله ما نیستند،

118
00:05:31,020 --> 00:05:36,430
و درواقع، آنها، «دیگری»،
باعث مشکلات ما هستند.

119
00:05:37,280 --> 00:05:40,010
بنابراین چطور نقاط کورمان را
تشخیص میدهیم؟

120
00:05:40,470 --> 00:05:45,010
اینکار با شناخت تفاوتهایتان،

121
00:05:45,130 --> 00:05:47,130
با پذیرش آن رفتارها آغاز میشود.

122
00:05:47,610 --> 00:05:52,070
تنها پس از آن می توانید
چیزی که دیگران را خاص میکند بپذیرید.

123
00:05:52,910 --> 00:05:54,670
زمانی را که این را فهمیدم
یادم میآید.

124
00:05:54,670 --> 00:05:56,810
چندماه بعد از آن اتفاق بود.

125
00:05:56,810 --> 00:05:58,910
دوست پسری برای جشن
دبیرستان پیدا کرده بودم،

126
00:05:58,910 --> 00:06:00,280
چندین دوست داشتم

127
00:06:00,280 --> 00:06:02,990
و تقریباً فاطیما را فراموش کردهبودم

128
00:06:02,990 --> 00:06:07,200
تا وقتی که همه برای
برنامه استعدادیابی خیریهای ثبت نام کردند.

129
00:06:07,420 --> 00:06:10,180
هرکس باید استعدادی را حراج میکرد.

130
00:06:10,220 --> 00:06:14,190
گویا هرکس چیز خاصی را برای ارائه داشت.

131
00:06:14,350 --> 00:06:16,630
بعضی کودکان میخواستند ویولون بزنند،

132
00:06:16,630 --> 00:06:19,310
بقیه میخواستند یک
تکگویی تئاتر را بخوانند،

133
00:06:19,710 --> 00:06:21,250
و یادم میآید داشتم فکر میکردم

134
00:06:21,250 --> 00:06:24,220
«ما استعدادها را اینگونه
در خانه تمرین نمیکنیم.»

135
00:06:24,240 --> 00:06:27,269
اما من مصمم بودم که چیز باارزشی بیابم.

136
00:06:27,609 --> 00:06:29,499
روز برگزاری برنامه استعدادیابی فرارسید،

137
00:06:29,499 --> 00:06:31,649
و من با ضبط صوت کوچکم
روی صحنه رفتم،

138
00:06:31,649 --> 00:06:34,320
و آن را روی زمین گذاشتم
و دکمه روشن را فشردم.

139
00:06:34,320 --> 00:06:39,050
آهنگی از خواننده موردعلاقهام،
شکیرا، پخش شد.

140
00:06:39,530 --> 00:06:44,589
و شروع کردم:
«هر وقت و هرجایی که باید با هم باشیم،»

141
00:06:44,589 --> 00:06:49,399
و گفتم: «نامم ماریانا است
و من میخواهم کلاس رقص بگذارم»

142
00:06:50,199 --> 00:06:53,889
تقریباً تمام کلاس دستهایشان را بلند کردند.

143
00:06:54,249 --> 00:06:56,119
کلاس رقص من از دهمین دوره کلاس ویولن

144
00:06:56,119 --> 00:06:59,160
که آن روز پیشنهاد شده بود
بسیار برجستهتر بود.

145
00:06:59,540 --> 00:07:02,650
وقتی به خوابگاه برگشتم
اصلاً حس نکردم متفاوت هستم.

146
00:07:02,689 --> 00:07:04,399
احساس کردم خاص هستم.

147
00:07:04,969 --> 00:07:08,269
همان موقع به فاطیما فکر کردم

148
00:07:08,349 --> 00:07:12,559
که وقتی اولینبار با او روبهرو شدم
نتوانستم او را خاص ببینم.

149
00:07:13,229 --> 00:07:14,740
او اهل خاورمیانه بود،

150
00:07:14,740 --> 00:07:17,349
مانند خانواده شکیرا
که از خاورمیانه بودند.

151
00:07:17,379 --> 00:07:20,949
اگر گشادهرو بودم او میتوانست

152
00:07:20,949 --> 00:07:22,780
یکی دوتا چیز از رقص شکم یادم دهد.

153
00:07:23,550 --> 00:07:25,490
حالا از شما میخواهم که آن برچسبهایی

154
00:07:25,490 --> 00:07:28,390
که در ابتدای جلسه بهشما داده شد را بگیرید

155
00:07:28,390 --> 00:07:30,530
به جایی نگاه کنید که چیزی را که

156
00:07:30,530 --> 00:07:32,299
شما را خاص میکند نوشتید.

157
00:07:32,409 --> 00:07:34,799
اگر درخانه دارید تماشا میکنید،
یک تکه کاغذ بردارید

158
00:07:34,799 --> 00:07:37,369
و چیزی که شما را متفاوت میکند بنویسید.

159
00:07:38,399 --> 00:07:40,360
ممکن است احتیاط کنید،

160
00:07:40,370 --> 00:07:43,339
شاید حتی کمی خجالت زده شوید،
یا حتی احساس غرور کنید.

161
00:07:44,189 --> 00:07:46,409
اما باید آن را بپذیرید.

162
00:07:46,739 --> 00:07:51,910
به یاد داشته باشید این نخستین قدمی است
که برای پذیرش ویژگی خاص دیگران برمیدارید.

163
00:07:52,830 --> 00:07:55,049
وقتی به ونزوئلا برگشتم،

164
00:07:55,049 --> 00:07:59,609
متوجه شدم چطور این تجربیات
داشت مرا تغییر میداد

165
00:08:00,259 --> 00:08:02,880
توانایی صحبت به چند زبان

166
00:08:02,880 --> 00:08:06,750
و هدایت افراد و مکان های مختلف

167
00:08:07,240 --> 00:08:09,590
درکی منحصربهفرد به من داد.

168
00:08:09,800 --> 00:08:11,750
در نهایت فهمیدم

169
00:08:11,750 --> 00:08:15,359
چقدر خود را جای دیگران گذاشتن مهم است.

170
00:08:16,109 --> 00:08:21,040
این یکی از بزرگترین دلایل من
برای انتخاب شغل خبرنگاری بود.

171
00:08:21,250 --> 00:08:26,130
به خصوص با وجود بودن از بخشی از جهان
که به آن برچسبهای «حیاط خلوتی»،

172
00:08:26,130 --> 00:08:29,020
«بیگانه های نامشروع»،
«جهان سوم»، «غریبهها»،

173
00:08:29,549 --> 00:08:32,179
میخواستم قدمی برای تغییر آن بردارم.

174
00:08:32,779 --> 00:08:34,609
هرچند اینها حول زمانی بود

175
00:08:34,609 --> 00:08:36,960
که دولت ونزوئلا

176
00:08:36,960 --> 00:08:39,210
بزگترین ایستگاه تلویزیونی
کشورمان را تعطیل کرد.

177
00:08:39,800 --> 00:08:41,428
سانسور به شدت افزایش یافت.

178
00:08:41,988 --> 00:08:44,668
پدرم پیش من آمد و گفت:

179
00:08:44,748 --> 00:08:47,000
«چطور میخواهی اینجا روزنامهنگار شوی؟

180
00:08:47,450 --> 00:08:48,850
باید از اینجا بروی.»

181
00:08:49,350 --> 00:08:50,949
همانموقع فهمیدم

182
00:08:51,349 --> 00:08:54,069
مرا برای این لحظه داشت آماده میکرد.

183
00:08:54,419 --> 00:08:56,970
این چیزی است که آینده برایم در نظر داشت.

184
00:08:57,710 --> 00:09:02,969
در سال ۲۰۰۸ چمدانم را جمع کردم
و به ایالات متحده آمدم

185
00:09:03,759 --> 00:09:05,859
و هنوز هم برنگشتم.

186
00:09:06,729 --> 00:09:10,049
من به عنوان یک فرد ۲۴ ساله میدانستم

187
00:09:10,049 --> 00:09:15,340
دوباره داشتم به یک پناهجو،
یک مهاجر، یک غریبه تبدیل میشدم

188
00:09:15,420 --> 00:09:18,410
اما این بار برای همیشه.

189
00:09:19,340 --> 00:09:22,920
میتوانستم برای تحصیل
در روزنامهنگاری بورسیه بگیرم.

190
00:09:23,260 --> 00:09:26,300
یادم میآید وقتی آنها اولین تکلیفم را

191
00:09:26,640 --> 00:09:30,490
پوشش اخبار انتخاب تاریخی رئیس جمهور
باراک اوباما تعیین کردند.

192
00:09:31,110 --> 00:09:33,500
احساس میکردم بسیار خوش شانسم،
بسیار امیدوار شدم.

193
00:09:33,500 --> 00:09:35,210
با خود میگفتم «آره، خودشه.

194
00:09:35,210 --> 00:09:37,670
به آمریکای فراتر از نژاد آمدهام،

195
00:09:37,670 --> 00:09:40,760
جایی که تفکر ما و آنها درحال پوسیدن است

196
00:09:40,760 --> 00:09:43,759
و احتمالاً در طول عمر من
از بین خواهد رفت.»

197
00:09:45,359 --> 00:09:48,450
آیا اشتباه میکردم، درست است؟

198
00:09:49,420 --> 00:09:54,100
چرا ریاست جمهوری باراک اوباما
تنشهای نژادی را در کشورمان کمتر نکرد؟

199
00:09:54,490 --> 00:09:56,899
چرا بعضی افراد همچنان احساس میکنند

200
00:09:56,899 --> 00:10:00,129
از جانب مهاجران، دگرباشها،
و اقلیت مردمی احساس خطر میکنند

201
00:10:00,129 --> 00:10:02,649
که فقط میکوشند جایی در
ایالات متحده پیدا کنند

202
00:10:02,649 --> 00:10:05,569
که باید برای همه باشد؟

203
00:10:06,279 --> 00:10:08,090
درآن زمان جوابی نداشتم

204
00:10:08,900 --> 00:10:11,580
اما در هشتم نوامبر سال ۲۰۱۶

205
00:10:11,580 --> 00:10:15,029
وقتی دونالد ترامپ به ریاستجمهوری
رسید، برایم روشن شد

206
00:10:15,029 --> 00:10:18,750
که بخش بزرگی از رای دهندگان،
آنها را «غریبه» میدانند.

207
00:10:18,960 --> 00:10:21,819
بعضیها افرادی را میبینند
که میخواهند شغلشان را بگیرند

208
00:10:21,819 --> 00:10:24,869
یا تروریستهای بالقوه
که به یک زبان خارجی صحبت میکنند.

209
00:10:25,719 --> 00:10:31,550
درضمن اقلیت افراد،
اغلب تنها تنفر، تعصب

210
00:10:31,550 --> 00:10:34,149
و تنگنظری را از گروه دیگر میبینند.

211
00:10:34,869 --> 00:10:38,379
انگار ما در حبابهایی گیر کردهایم
که هیچکس نمیخواهد آنها را بترکاند.

212
00:10:39,209 --> 00:10:42,400
تنها راهش، تنها راه رهایی از آن

213
00:10:42,420 --> 00:10:47,500
این است که بفهمیم متفاوت بودن
به معنای متفاوت فکرکردن هم است.

214
00:10:48,020 --> 00:10:50,490
احترام گذاشتن شجاعت میخواهد.

215
00:10:51,200 --> 00:10:52,830
وُلتِر میگوید:

216
00:10:53,010 --> 00:10:55,540
«ممکن است با چیزی که
مجبوری بگویی، موافق نباشم

217
00:10:55,540 --> 00:10:59,500
اما تا پای جان از حق تو
برای گفتنش دفاع میکنم.»

218
00:11:00,860 --> 00:11:03,280
این که هیچ چیز خوبی در طرف مقابل نبینیم

219
00:11:03,440 --> 00:11:05,550
گفتگو را غیرممکن میکند.

220
00:11:05,810 --> 00:11:09,230
بدون گفتگو همان اشتباهات را تکرار میکنیم

221
00:11:09,230 --> 00:11:12,090
چون ما چیز تازهای یاد نگرفتهایم.

222
00:11:13,210 --> 00:11:17,390
من انتخابات سال ۲۰۱۶ را
برای خبرگزاری انبیسی پوشش دادم.

223
00:11:17,560 --> 00:11:21,540
این اولین ماموریت من در
این شبکه همگانی است

224
00:11:21,540 --> 00:11:24,470
که از تلویزیون اسپانیایی عبور کرده بودم.

225
00:11:25,350 --> 00:11:27,860
و من میخواستم کاری متفاوت انجام دهم.

226
00:11:28,220 --> 00:11:32,100
من نتایج انتخابات را
با خانوادههای ثبتنشده تماشا کردم.

227
00:11:33,360 --> 00:11:37,360
برخی میخواستند آن لحظه را با خانوادههایی
که جزو شهروندان نیستند تقسیم کنند

228
00:11:37,670 --> 00:11:40,790
اما در واقع بیشتر ماندند
تا آن شب شکست بخورند.

229
00:11:42,470 --> 00:11:45,025
وقتی معلوم شد که دونالد ترامپ پیروز میشود

230
00:11:45,400 --> 00:11:49,240
یک دختر هشت ساله به نام آنجلینا
با اشک به طرف من دوید.

231
00:11:49,970 --> 00:11:53,860
او گریه میکرد و از من پرسید
آیا مادرش قرار است دیپورت شود.

232
00:11:54,530 --> 00:11:57,410
بغلش کردم و گفتم: «همه چیز درست میشود.»

233
00:11:57,950 --> 00:11:59,820
اما واقعاً نمیدانستم.

234
00:12:00,030 --> 00:12:04,760
این عکسی است که آن شب گرفتیم
و برای همیشه در قلبم حک شد.

235
00:12:05,450 --> 00:12:06,820
این آن دخترک است

236
00:12:06,820 --> 00:12:10,520
که در همان سنی بود
که من به اردوگاه برینرد رفتم.

237
00:12:11,400 --> 00:12:13,580
او همانموقع میدانست که یک «غریبه» است.

238
00:12:13,980 --> 00:12:16,970
او هرروز از مدرسه تا خانه را
با این ترس میرفت

239
00:12:17,030 --> 00:12:19,160
که نکند مادرش را بیرون کردهاند.

240
00:12:19,940 --> 00:12:22,990
چطور میتوانیم خود را
بهجای آنجلینا بگذاریم؟

241
00:12:23,620 --> 00:12:26,770
چطور به او بفهمانیم که خاص است

242
00:12:26,820 --> 00:12:30,440
و نه آنقدر بیارزش
که نتواند خانوادهاش را دور هم ببیند؟

243
00:12:32,490 --> 00:12:36,120
با بردن دوربین به خانواده او
و خانوادههای مانند آنها

244
00:12:36,520 --> 00:12:40,040
خواستم مردم این خانوادهها را
به عنوان انسان ببینند

245
00:12:40,040 --> 00:12:42,060
و نه «بیگانگان غیرقانونی».

246
00:12:42,670 --> 00:12:45,910
بله، آنها قانون را زیرپا گذاشتند
و باید جریمه آن را پرداخت کنند

247
00:12:46,440 --> 00:12:49,210
اما آنها مانند همه
مهاجرانی که قبلاً بودند

248
00:12:49,210 --> 00:12:51,730
همه چیزشان را برای این کشور دادهاند.

249
00:12:53,040 --> 00:12:56,600
مسیر رشد شخصیام را برایتان تعریف کردم.

250
00:12:57,280 --> 00:13:01,740
در آخر می خواهم به شما بگویم
چطور بدترین ضزبه را در زندگی خوردم،

251
00:13:02,110 --> 00:13:04,710
ضربهای که بهشدت مرا تکان داد.

252
00:13:05,270 --> 00:13:08,440
چهارمین روز ماه آوریل ۲۰۱۴،

253
00:13:09,410 --> 00:13:13,430
در حال رانندگی به طرف استودیو بودم 
که پدر و مادرم زنگ زدند.

254
00:13:13,580 --> 00:13:15,790
پرسیدند: «در حال پخش برنامهای؟»

255
00:13:15,790 --> 00:13:17,950
فوراً متوجه شدم اتفاقی افتاده است.

256
00:13:17,950 --> 00:13:19,680
گفتم: «چه شده؟»

257
00:13:20,370 --> 00:13:23,460
«خواهرت. تصادف کرده.»

258
00:13:24,910 --> 00:13:28,000
انگار قلبم از کار ایستاد.

259
00:13:29,270 --> 00:13:31,480
به فرمان ماشین چنگ زده بودم

260
00:13:31,500 --> 00:13:33,350
و یادم میآید این کلمات را شنیدم:

261
00:13:33,500 --> 00:13:36,480
«دیگه نمیتونه راه بره.»

262
00:13:37,580 --> 00:13:40,360
میگویند یک لحظه میتواند
زندگی را تغییر دهد.

263
00:13:41,360 --> 00:13:43,530
تغییر زندگی من همان لحظه بود.

264
00:13:44,220 --> 00:13:48,040
خواهرم از نیمه دیگر موفق من بودن،

265
00:13:48,040 --> 00:13:49,930
با تنها یک سال تفاوت سنی،

266
00:13:49,930 --> 00:13:53,030
به فردی ناتوان در حرکت دادن پاهایش،

267
00:13:53,620 --> 00:13:56,400
راست نشستن، یا به تنهایی
لباس پوشیدن تبدیل شد.

268
00:13:57,100 --> 00:14:00,680
مانند اردوگاه تابستانی نبود
که با آنجا به طرزعجیبی بهتر کنار آمدم.

269
00:14:01,130 --> 00:14:02,730
وحشتناک بود.

270
00:14:03,940 --> 00:14:08,420
در طول دوسال، خواهرم
۱۵ بار تحت عمل جراحی قرار گرفت

271
00:14:08,690 --> 00:14:11,160
و بیشتر این مدت را روی ویلچر گذراند.

272
00:14:12,170 --> 00:14:14,410
اما این از همه بدتر نبود.

273
00:14:14,750 --> 00:14:20,250
بدترین اتفاق بسیار درناک بود،
حالا هم به زبان آوردنش سخت است.

274
00:14:21,070 --> 00:14:24,110
تغییر نگاه مردم به او،

275
00:14:24,960 --> 00:14:27,560
تغییر نگاه به ما، بود.

276
00:14:28,500 --> 00:14:32,650
مردم نمیتوانستند یک وکیل موفق

277
00:14:32,950 --> 00:14:36,940
یا یک جوان تیزهوش و خوشقلب را ببینند.

278
00:14:37,600 --> 00:14:39,220
هرجا میرفتیم،

279
00:14:39,550 --> 00:14:42,900
متوجه میشدم تنها یک دختر
بیچاره معلول را می دیدند.

280
00:14:43,180 --> 00:14:46,378
نمیتوانستند چیزی فراتر از آن را ببینند.

281
00:14:48,440 --> 00:14:50,390
بعد از جنگیدن مانند یک جنگجو،

282
00:14:50,390 --> 00:14:54,700
با خوشحالی میتوانم به شما بگویم
که امروز خواهرم راه میرود

283
00:14:55,150 --> 00:14:58,140
و فراتر از تصور دیگران
بهبود پیدا کرده است.

284
00:14:58,380 --> 00:14:59,760
(تشویق)

285
00:14:59,810 --> 00:15:00,940
متشکرم.

286
00:15:02,840 --> 00:15:05,150
اما در طول آن امتحان سخت دردآور،

287
00:15:05,150 --> 00:15:07,930
یاد گرفتم تفاوتهایی وجود دارند
که ناراحت کننده هستند

288
00:15:08,750 --> 00:15:11,329
و پیداکردن نقاط مثبت در آنها
کار مشکلی است.

289
00:15:11,549 --> 00:15:14,309
خواهرم بهخاطر اتفاقی که افتاد
خوشحال نیست.

290
00:15:15,859 --> 00:15:21,020
اما به من یاد داد: نباید اجازه دهی
تفاوتهایت تو را معنی کنند.

291
00:15:22,510 --> 00:15:27,380
اینکه بتوانی خودت را
فراتر از نظر دیگران تصور کنی،

292
00:15:28,240 --> 00:15:30,289
سختترین کار است،

293
00:15:30,889 --> 00:15:32,979
اما زیباترین هم است.

294
00:15:34,109 --> 00:15:37,049
ما همه در یک بدن به این دنیا پا میگذاریم.

295
00:15:37,559 --> 00:15:40,900
انسانهایی با تفاوتهای ظاهری یا شخصیتی،

296
00:15:41,250 --> 00:15:46,490
جوامع، مهاجران، پسرها
و دخترهای تحت تاثیر محیط

297
00:15:47,049 --> 00:15:50,110
پسرهایی که میخواهند مانند دخترها
لباس بپوشند، دخترهای باحجاب،

298
00:15:50,790 --> 00:15:52,840
زنهایی که از آنها
سوءاستفاده جنسی شده است،

299
00:15:52,840 --> 00:15:55,500
ورزشکارانی که
به نشانه اعتراض تسلیم میشوند

300
00:15:55,930 --> 00:16:01,530
سیاه، سفید، آسیایی، بومیهای آمریکا،
خواهرم، شما یا من.

301
00:16:02,140 --> 00:16:06,570
همه، چیزی را میخواهیم که همه میخواهند:
رویاپردازی و رسیدن به آن رویا.

302
00:16:07,730 --> 00:16:11,319
اما گاهی جامعه به ما میگوید
و ما هم به خودمان میگوییم

303
00:16:11,369 --> 00:16:13,109
ما وصله ناجورهستیم.

304
00:16:15,029 --> 00:16:16,860
خب، اگر به داستان من نگاه کنید،

305
00:16:17,130 --> 00:16:21,199
از بدنیا آمدن در یک جای متفاوت،
تا رقص باله در دبیرستان،

306
00:16:21,209 --> 00:16:24,259
تا بازگویی داستانهایی
که معمولاً در تلویزیون نمیبینید،

307
00:16:25,269 --> 00:16:26,830
چیزی که مرا متمایز میکند

308
00:16:26,830 --> 00:16:30,650
باعث شدهاست ایستادگی کنم و موفق شوم.

309
00:16:32,110 --> 00:16:33,700
من به سراسر جهان سفر کردهام

310
00:16:33,790 --> 00:16:36,249
و با افرادی از هرنوع
طبقه اجتماعی صحبت کردهام.

311
00:16:36,559 --> 00:16:38,599
میدانید چهچیز آموختم؟

312
00:16:39,129 --> 00:16:44,940
تنها چیزی که همه ما در آن
مشترک هستیم، انسان بودن است.

313
00:16:46,160 --> 00:16:50,680
برای دفاع از نژادتان
تلاش کنید، نژاد انسان.

314
00:16:51,350 --> 00:16:52,770
بیایید به آن چنگ بزنیم.

315
00:16:53,140 --> 00:16:57,170
بیایید پیش از هر چیز انسان دوست باشیم.

316
00:16:58,079 --> 00:17:01,330
در پایان، از شما میخواهم
آن برچسب را بردارید،

317
00:17:01,330 --> 00:17:03,910
آن تکه کاغذی که روی آن
وجه تمایزتان با دیگران را نوشتید

318
00:17:03,920 --> 00:17:06,719
و ازشما میخواهم امروز
و هر روز، آن را جشن بگیرید،

319
00:17:07,129 --> 00:17:09,079
آن را فریاد بزنید.

320
00:17:09,420 --> 00:17:12,270
همچنین شما را تشویق میکنم
تا کنجکاو شوید و بپرسید:

321
00:17:12,380 --> 00:17:14,530
«روی تکه کاغذ دیگران چه نوشته شده است؟»

322
00:17:14,950 --> 00:17:16,750
«چه چیز دیگران را متفاوت میکند؟»

323
00:17:17,260 --> 00:17:21,429
بیایید آن نقصهایی را
که ما را متمایز میکنند جشن بگیریم.

324
00:17:22,379 --> 00:17:27,560
امیدوارم این به شما بیاموزد
که هیچکس ادعایی بر «معمولی بودن» ندارد.

325
00:17:28,100 --> 00:17:29,700
همه ما متفاوت هستیم.

326
00:17:29,950 --> 00:17:32,110
همه ما عجیب و منحصربفرد هستیم

327
00:17:32,710 --> 00:17:36,420
و این چیزی است که ما را
به طرز شگفتانگیزی انسان میسازد.

328
00:17:36,730 --> 00:17:38,030
از شما بسیار سپاسگزارم.

329
00:17:38,040 --> 00:17:40,669
(تشویق)