1
00:00:03,363 --> 00:00:08,481
ฝึกตัวเองให้เคยชินให้เป็นนิสัยไว้

2
00:00:08,481 --> 00:00:14,487
มีเวลาว่าง 5 นาที 10 นาที อย่าทิ้ง

3
00:00:14,487 --> 00:00:24,328
ภาวนาไปเลย

4
00:00:24,328 --> 00:00:30,728
เอาให้เคยชิน เก็บเล็กเก็บน้อยไปเรื่อยๆ

5
00:00:30,728 --> 00:00:36,797
พอจิตมันคุ้นเคยที่จะปฏิบัติ

6
00:00:36,797 --> 00:00:40,666
มันจะขยันภาวนา

7
00:00:40,666 --> 00:00:44,566
จิตใจที่ไม่อยากภาวนา ทำบ้างไม่ทำบ้าง

8
00:00:44,566 --> 00:00:49,749
จิตมันติดโลก ติดกาม

9
00:00:49,749 --> 00:00:54,914
เมื่อเช้ามีทิดเก่าคนหนึ่งมาส่งการบ้าน

10
00:00:54,914 --> 00:01:00,049
บอกว่าสังเกตดูว่าเวลาถือศีล 8

11
00:01:00,049 --> 00:01:03,932
สติเกิดน้อยกว่าตอนถือศีล 5

12
00:01:03,932 --> 00:01:10,866
ฉะนั้นศีล 5 ดีกว่า เขาว่าอย่างนี้

13
00:01:10,866 --> 00:01:15,817
บอกไปสังเกตให้ดี จิตมันติดกาม

14
00:01:15,817 --> 00:01:19,015
ติดความสุขความสบาย

15
00:01:19,015 --> 00:01:23,199
พอไปบังคับตัวเองถือศีล 8 มันก็เครียด

16
00:01:23,199 --> 00:01:26,332
พอเครียดสติก็ไม่เกิด

17
00:01:26,332 --> 00:01:29,316
ไม่ใช่ว่าศีลไม่ดี

18
00:01:29,316 --> 00:01:39,735
แต่ใจตัวเองมันไม่ถึง ใจยังอ่อนแออยู่

19
00:01:39,735 --> 00:01:42,317
ถ้าเรารู้จุดอ่อนของตัวเอง

20
00:01:42,317 --> 00:01:45,376
ใจมันอ่อนแอมันติดโลก

21
00:01:45,376 --> 00:01:49,175
ก็ต้องเข้มแข็งสู้มัน

22
00:01:49,175 --> 00:01:51,838
ไม่หาข้ออ้าง

23
00:01:51,838 --> 00:01:55,688
ที่จะทำให้การปฏิบัติย่อหย่อนลง

24
00:01:55,688 --> 00:02:01,817
อย่างบอกว่าศีล 5 ดีกว่าศีล 8 
อะไรอย่างนี้

25
00:02:01,817 --> 00:02:11,416
สำหรับคนนี้ บางคนศีล 5 ดีกว่าจริงๆ

26
00:02:11,416 --> 00:02:18,284
ถ้าเอามาเป็นข้ออ้างสนองกิเลสตัวเอง

27
00:02:18,284 --> 00:02:23,951
โอกาสพัฒนามันก็ยาก

28
00:02:23,951 --> 00:02:28,833
อยากจะพ้นทุกข์อยากข้ามวัฏฏะต้องเข้มแข็ง

29
00:02:28,833 --> 00:02:37,133
อ่อนแอไปไม่รอดหรอก ต้องอดทน

30
00:02:37,133 --> 00:02:44,667
คนรุ่นหลังๆ นี่ความอดทนน้อยลงไปเยอะเลย

31
00:02:44,667 --> 00:02:50,650
เมื่อเช้ายังเล่าให้พวกทิดมาส่งการบ้าน

32
00:02:50,650 --> 00:02:54,148
บอกคนรุ่นนี้อ่อนแอลงไปเรื่อยๆ

33
00:02:54,148 --> 00:02:58,181
รักสุขรักสบายเหลือเกิน

34
00:02:58,181 --> 00:03:03,431
คนรุ่นหลวงพ่อเรียกรุ่นเบบี้บูม

35
00:03:03,431 --> 00:03:06,660
บ้านเมืองเพิ่งผ่านสงครามโลกมาใหม่ๆ

36
00:03:06,660 --> 00:03:09,928
บอบช้ำ

37
00:03:09,928 --> 00:03:12,398
ตอนที่หลวงพ่อเกิด

38
00:03:12,398 --> 00:03:17,511
สงครามโลกเพิ่งจบไปไม่ถึง 10 ปี

39
00:03:17,511 --> 00:03:19,311
บ้านเมืองทรุดโทรม

40
00:03:19,311 --> 00:03:23,495
เศรษฐกิจย่ำแย่ ผู้คนลำบาก

41
00:03:23,495 --> 00:03:32,065
เราเกิดในยุคนั้น เราก็ต้องรู้สึก
ว่าเราต้องสู้ต้องอดทน

42
00:03:32,065 --> 00:03:34,980
ฉะนั้นคนรุ่นนั้นจะอดทน

43
00:03:34,980 --> 00:03:37,968
แต่คนรุ่นนั้นเทียบกับรุ่นครูบาอาจารย์

44
00:03:37,968 --> 00:03:41,118
ยังเทียบไม่ติด

45
00:03:41,118 --> 00:03:45,999
รุ่นครูบาอาจารย์ลำบากมากๆ เลย

46
00:03:45,999 --> 00:03:51,050
อย่างไปปฏิบัติอยู่ในป่า

47
00:03:51,050 --> 00:03:53,666
เป็นไข้ป่าก็ตายแล้ว

48
00:03:53,666 --> 00:03:56,282
รอดบ้างตายบ้าง

49
00:03:56,282 --> 00:04:02,802
บางองค์อดอาหารเป็นประจำ

50
00:04:02,802 --> 00:04:06,177
อาหารไม่พออะไรอย่างนี้

51
00:04:06,177 --> 00:04:11,811
อยู่มาพอพ้นยุคยากลำบาก

52
00:04:11,811 --> 00:04:13,760
หลัง 2500 อะไรอย่างนี้

53
00:04:13,760 --> 00:04:16,829
ร่างกายท่านทรุดโทรมมาก

54
00:04:16,829 --> 00:04:20,426
เพราะช่วงก่อนหน้านั้นสู้หนักมาก

55
00:04:20,426 --> 00:04:25,327
ก็สิ้นไปอย่างรวดเร็วก็มี

56
00:04:25,327 --> 00:04:31,493
สังเกตดูคนที่เคยผ่านความยากลำบาก

57
00:04:31,493 --> 00:04:36,576
ใจมันต่อสู้มากกว่าคนที่เกิดมาก็สบาย

58
00:04:36,576 --> 00:04:37,476
รุ่นหลังๆ

59
00:04:37,476 --> 00:04:42,009
นี่พ่อแม่เคยลำบากมา ไม่อยากให้ลูกลำบาก

60
00:04:42,009 --> 00:04:46,028
เลี้ยงลูกประคบประหงมเอาอกเอาใจ

61
00:04:46,028 --> 00:04:49,733
จนกระทั่งอ่อนแอมาก ดูแล้ว

62
00:04:49,733 --> 00:04:55,966
หลวงพ่อไม่ได้ดูอื่นดูไกล ดูจากพระนี่ล่ะ

63
00:04:55,966 --> 00:05:00,350
พระรุ่นก่อนๆ เข้มแข็ง สู้

64
00:05:00,350 --> 00:05:04,666
คนไหนไม่แข็งแรงไม่เข้มแข็งก็ออกไป

65
00:05:04,666 --> 00:05:09,517
พวกที่เหลืออยู่นี่แกร่งจริงๆ

66
00:05:09,517 --> 00:05:17,899
หลังๆ นี่ดูป้อแป้ๆ กลัวลำบาก

67
00:05:17,899 --> 00:05:22,765
จะไปอยู่กับโลกก็กลัวลำบากกลัวเหนื่อย

68
00:05:22,765 --> 00:05:28,349
มาบวชจะภาวนาก็กลัวลำบากอีก

69
00:05:28,349 --> 00:05:36,516
คนชนิดนี้อยู่ที่ไหนไม่เจริญหรอก ไม่สู้

70
00:05:36,516 --> 00:05:39,447
พวกเราอยากได้ดี

71
00:05:39,447 --> 00:05:44,714
จิตใจต้องกล้าหาญต้องเข็มแข็งต้องต่อสู้

72
00:05:44,714 --> 00:05:48,049
เหยาะแหยะไม่ได้เรื่องหรอก

73
00:05:48,049 --> 00:05:52,715
หาข้ออ้างเพื่อปกป้องกิเลส

74
00:05:52,715 --> 00:05:55,864
ฉลาดในการหาข้ออ้าง

75
00:05:55,864 --> 00:05:59,031
แต่ไม่ฉลาดในจิตของตนเอง

76
00:05:59,031 --> 00:06:01,848
ต้องเข็มแข็งจริงๆ

77
00:06:01,848 --> 00:06:05,154
เส้นทางนี้ไม่ใช่เส้นทาง

78
00:06:05,154 --> 00:06:06,987
ที่โรยด้วยกลีบกุหลาบหรอก

79
00:06:06,987 --> 00:06:16,220
เส้นทางแห่งความพ้นทุกข์นี่ต้องสู้จริงๆ

80
00:06:16,220 --> 00:06:23,088
ประเภทนั่งสมาธิก็กลัวปวดหลัง กลัวเมื่อย

81
00:06:23,088 --> 00:06:28,003
ก็อ้างนั่งสมาธิมากๆ เนิ่นช้า

82
00:06:28,003 --> 00:06:32,069
เอาคำหลวงปู่มั่นมาพูดอีก

83
00:06:32,069 --> 00:06:33,719
นั่งสมาธิมากเนิ่นช้า

84
00:06:33,719 --> 00:06:38,120
ไม่ได้แปลว่านั่งหลายชั่วโมง
แล้วทำให้เนิ่นช้า

85
00:06:38,120 --> 00:06:41,159
หมายถึงเอาแต่นั่งสมาธิไม่ยอมเดินปัญญา

86
00:06:41,159 --> 00:06:44,042
มันก็เลยเนิ่นช้า

87
00:06:44,042 --> 00:06:49,077
ทำสมาธิแล้วก็สงบสบายเพลินๆ ไป

88
00:06:49,077 --> 00:06:54,677
ผ่านวันผ่านเวลาไปมากมาย

89
00:06:54,677 --> 00:06:58,389
บางทีเอาธรรมะมาอ้าง

90
00:06:58,389 --> 00:07:04,721
เพื่อปกป้องความขี้เกียจ

91
00:07:04,721 --> 00:07:12,293
วันนี้เจอพวกอ่อนแอหลายคนทั้งพระทั้งโยม

92
00:07:12,293 --> 00:07:16,961
ธรรมะก็เลยดุนิดหนึ่ง นี่นิดเดียว

93
00:07:16,961 --> 00:07:22,013
ถ้าเจอรุ่นครูบาอาจารย์หนักกว่านี้เยอะเลย

94
00:07:22,013 --> 00:07:25,596
ครูบาอาจารย์ของหลวงพ่อยังเหลืออีกองค์

95
00:07:25,596 --> 00:07:28,776
หลวงปู่ทองท่านเป็นกรรมวาจาจารย์

96
00:07:28,776 --> 00:07:33,142
อยู่ที่ลำปลายมาศ

97
00:07:33,142 --> 00:07:37,218
ใครไปถามกรรมฐานท่าน
บอกอยากได้มรรคผลนิพพาน

98
00:07:37,218 --> 00:07:41,119
ท่านบอกแค่ศีลเอ็งก็รักษาไม่ได้แล้ว

99
00:07:41,119 --> 00:07:44,834
อย่ามาคุยอวดเลยจะไปเอานิพพาน

100
00:07:44,834 --> 00:07:50,874
หรือเสียสละอะไรเล็กๆ น้อยๆ 
ยังทำไม่ได้เลย

101
00:07:50,874 --> 00:07:57,873
แล้วจะไปนิพพานได้อย่างไร
นิพพานต้องสละโลกได้

102
00:07:57,873 --> 00:08:00,572
ท่านใช้วิธีด่าเอา

103
00:08:00,572 --> 00:08:05,637
ครูบาอาจารย์บางองค์สมัยก่อนดุจริงๆ

104
00:08:05,637 --> 00:08:09,081
แต่ไม่มีประเภทเอากระโถนขว้างอะไร ไม่มี

105
00:08:09,081 --> 00:08:11,822
มีแต่นิยายปรัมปราว่า

106
00:08:11,822 --> 00:08:16,270
ครูบาอาจารย์โมโหแล้วเอากระโถนขว้าง

107
00:08:16,270 --> 00:08:18,854
เมื่อก่อนหลวงพ่อก็เชื่ออย่างนั้น

108
00:08:18,854 --> 00:08:22,469
ว่าครูบาอาจารย์กรรมฐานนี่ดุ

109
00:08:22,469 --> 00:08:27,187
ถ้าเราไม่ถูกใจเอากระโถนขว้าง

110
00:08:27,187 --> 00:08:33,169
ตอนไปหาหลวงปู่ดูลย์ครั้งแรกยังกลัวเลย

111
00:08:33,169 --> 00:08:37,668
ไม่รู้จักท่าน ไปถึงก็ไปจดๆ จ้องๆ

112
00:08:37,668 --> 00:08:40,051
ไม่กล้าเข้าไปในกุฏิ

113
00:08:40,051 --> 00:08:42,317
ไปรอดูหลวงปู่จะออกมาไหม

114
00:08:42,317 --> 00:08:46,684
ออกมาเราจะเข้าไปถามกรรมฐาน

115
00:08:46,684 --> 00:08:52,294
ทั้งพระทั้งคนในวัดบอกเข้าไปเลย
ตอนนี้ท่านกำลังฉันอาหารอยู่

116
00:08:52,294 --> 00:08:57,279
บอกท่านฉันให้ท่านฉันไปก่อนเถอะ

117
00:08:57,279 --> 00:09:01,294
ที่จริงไม่ใช่อะไร ที่จริงยังกลัวอยู่

118
00:09:01,294 --> 00:09:05,648
นั่นเป็นครั้งเดียว
ที่หลวงพ่อกลัวครูบาอาจารย์

119
00:09:05,648 --> 00:09:08,783
เพราะเราไม่คุ้นกับครูบาอาจารย์กรรมฐาน

120
00:09:08,783 --> 00:09:11,198
เลยคิดว่าท่านดุ

121
00:09:11,198 --> 00:09:15,413
ได้ยินนิทานเล่าว่าถ้าทำไม่ดี
แล้วเอากระโถนขว้าง

122
00:09:15,413 --> 00:09:18,849
อย่างไรท่านก็ไม่ขว้าง ท่านเสียดายของ

123
00:09:18,849 --> 00:09:22,531
ขว้างเดี๋ยวกระโถนแตก

124
00:09:22,531 --> 00:09:26,499
จดๆ จ้องๆ อยู่ ในที่สุดหลวงปู่ทนไม่ไหว

125
00:09:26,499 --> 00:09:29,330
หลวงปู่เดินออกมาหน้ากุฏิเอง

126
00:09:29,330 --> 00:09:31,362
เลยเข้าไปกราบท่านได้

127
00:09:31,362 --> 00:09:34,462
หลวงปู่ครับผมอยากปฏิบัติ

128
00:09:34,462 --> 00:09:37,629
ท่านก็เงียบๆ ไม่พูด

129
00:09:37,629 --> 00:09:41,699
เราก็นึกหลวงปู่อายุ 90 กว่า

130
00:09:41,699 --> 00:09:45,214
ฉันข้าวเสร็จแล้วนั่งหลับไปแล้ว

131
00:09:45,214 --> 00:09:48,980
ตอนนั้นโง่มากนึกว่าท่านนั่งหลับ

132
00:09:48,980 --> 00:09:52,899
ที่จริงท่านกำลังสอบประวัติเราอยู่

133
00:09:52,899 --> 00:09:57,465
ว่าเราเคยภาวนามาแบบไหนอะไรอย่างไร

134
00:09:57,465 --> 00:10:01,582
ท่านหลับตาไปสัก 45 นาที 40 นาที

135
00:10:01,582 --> 00:10:04,638
ลืมตามาถึงสอน

136
00:10:04,638 --> 00:10:07,695
ไม่ใช่เจอหน้าก็สอน

137
00:10:07,695 --> 00:10:10,694
หลวงปู่ดูลย์ถ้าใครไปถามอะไรก็ตอบ

138
00:10:10,694 --> 00:10:16,615
แต่ถ้าจะเรียนจริงๆ ท่านจะเงียบๆ

139
00:10:16,615 --> 00:10:19,910
เราก็ต้องนั่งภาวนาของเราไป

140
00:10:19,910 --> 00:10:25,109
รอให้ท่านค่อยพูดเอง

141
00:10:25,109 --> 00:10:29,660
นี่กว่าจะได้ธรรมะมาก็ลำบากเหมือนกัน

142
00:10:29,660 --> 00:10:34,794
บางทีไปหาที่ภาวนาตามวัด

143
00:10:34,794 --> 00:10:38,975
แต่ละวัดก็มีเจ้าพ่อเจ้าแม่ทั้งนั้นล่ะ

144
00:10:38,975 --> 00:10:41,112
เรียกผีบ้าน ผีเรือน

145
00:10:41,112 --> 00:10:47,808
ผีป่า ผีเขา มีทั้งนั้น ผีนี่หมายถึงคน

146
00:10:47,808 --> 00:10:52,940
คนที่ไปตั้งตัวเป็นใหญ่ตามวัด

147
00:10:52,940 --> 00:10:56,755
เข้าไปเราไม่รู้จักใครเลย

148
00:10:56,755 --> 00:11:00,875
จะไปกินข้าวที่ไหนเราก็ไม่รู้

149
00:11:00,875 --> 00:11:03,726
เข้าไปทีแรก

150
00:11:03,726 --> 00:11:08,139
ครูบาอาจารย์ท่านตักอาหารเสร็จแล้ว
พระท่านก็ฉันข้าว

151
00:11:08,139 --> 00:11:12,771
โยมก็ทำวัตรเช้า สวดมนต์ทำวัตรเช้า

152
00:11:12,771 --> 00:11:15,139
เห็นเขาขนอาหารไปวางข้างล่าง

153
00:11:15,139 --> 00:11:19,602
มีโต๊ะยาวๆ อยู่ อาหารไปวางไว้เยอะเลย

154
00:11:19,602 --> 00:11:24,319
ก็นึกว่าเดี๋ยวสวดมนต์เสร็จคงได้ไปกินข้าว

155
00:11:24,319 --> 00:11:26,519
พอสวดมนต์เสร็จลงมา

156
00:11:26,519 --> 00:11:30,615
แต่ละคนเขาหายไปหมดเลย พวกที่นั่งสวดมนต์

157
00:11:30,615 --> 00:11:34,449
แล้วอาหารที่โต๊ะไม่มีเหลือเลย

158
00:11:34,449 --> 00:11:40,598
คือแต่ละคนจะมีพรรคพวกมีลูกน้องมีคนรับใช้

159
00:11:40,598 --> 00:11:44,463
ขนเกลี้ยงเลยไม่มีอะไรเหลือเลย

160
00:11:44,463 --> 00:11:46,101
เรา เอ เราอยู่วัด

161
00:11:46,101 --> 00:11:48,542
เราไม่มีอะไรกินเลย เราจะอยู่อย่างไร

162
00:11:48,542 --> 00:11:53,108
ก็ช่างมัน ไม่กินวันสองวันไม่เป็นไรหรอก

163
00:11:53,108 --> 00:11:56,625
หลวงพ่อก็เดินกลับขึ้นศาลามา

164
00:11:56,625 --> 00:11:59,482
ครูบาอาจารย์ท่านเห็น

165
00:11:59,482 --> 00:12:05,622
รู้ว่าเราไม่มีข้าวกิน ท่านกวักมือเรียก

166
00:12:05,622 --> 00:12:08,890
เอาบาตรให้ บาตรของท่าน

167
00:12:08,890 --> 00:12:14,061
ไม่ได้ให้บาตรอย่างเดียว
ในบาตรมีข้าวมีอะไร

168
00:12:14,061 --> 00:12:19,181
เรารู้เลยครูบาอาจารย์ความเมตตาสูงมาก

169
00:12:19,181 --> 00:12:24,314
สูง แต่ใจเราต้องเข้มแข็งพอ

170
00:12:24,314 --> 00:12:26,949
ประเภทห่วงกินห่วงนอน

171
00:12:26,949 --> 00:12:31,714
ไม่ได้กินไม่ได้ปฏิบัติจริง

172
00:12:31,714 --> 00:12:35,148
ไปวัดทีแรกบางทีไม่รู้จักใครเลย

173
00:12:35,148 --> 00:12:39,381
จะค้างที่วัดไปขอครูบาอาจารย์

174
00:12:39,381 --> 00:12:41,298
ขอค้างที่วัด ท่านอนุญาต

175
00:12:41,298 --> 00:12:44,248
เราก็ไม่รู้เขาพักกันที่ไหน

176
00:12:44,248 --> 00:12:48,313
หาที่พักไม่ได้ ไปอยู่โคนต้นไม้

177
00:12:48,313 --> 00:12:51,330
นั่งสมาธิเดินจงกรมไป

178
00:12:51,330 --> 00:12:55,863
ผ่านกลางคืนไปมีความสุขมหาศาลเลย

179
00:12:55,863 --> 00:13:00,735
ไม่ได้ห่วงเรื่องกินเรื่องนอนอะไรนักหนา

180
00:13:00,735 --> 00:13:03,946
อยู่ไปๆ ฝนตก

181
00:13:03,946 --> 00:13:09,126
ฝนตกอยู่กลางแจ้งไม่ไหว ฝนแรงแล้วหนาว

182
00:13:09,126 --> 00:13:11,293
ก็ไปหลบอยู่ใต้ถุนกุฏิ

183
00:13:11,293 --> 00:13:16,127
มีกุฏิของใครก็ไม่รู้เป็นส่วนโยม

184
00:13:16,127 --> 00:13:19,744
หลบอยู่ใต้ถุน

185
00:13:19,744 --> 00:13:24,659
ไม่บ่นสักคำ สู้เอา

186
00:13:24,659 --> 00:13:28,094
ถ้าเรื่องแค่นี้เราสู้ไม่ไหว

187
00:13:28,094 --> 00:13:34,810
เราจะสู้มารไหวหรือ สู้กิเลสไหวหรือ

188
00:13:34,810 --> 00:13:36,811
ฉะนั้นถ้าพวกเราสังเกตให้ดี

189
00:13:36,811 --> 00:13:42,009
มาเรียนกับหลวงพ่อ หลวงพ่อไม่โอ๋

190
00:13:42,009 --> 00:13:44,543
ไม่เคยประคบประหงมแบบโอ๋ๆ

191
00:13:44,543 --> 00:13:48,141
เอาอกเอาใจอะไร ไม่เคย

192
00:13:48,141 --> 00:13:51,818
เพราะหลวงพ่อไม่เคย
ให้ครูบาอาจารย์ต้องมาโอ๋หลวงพ่อ

193
00:13:51,818 --> 00:13:56,384
เราสู้เอา

194
00:13:56,384 --> 00:14:03,197
พวกชอบโอ๋ส่วนใหญ่ก็มีความต้องการแฝงเร้น

195
00:14:03,197 --> 00:14:09,229
โอ๋โยมนี่โอ๋คนรวยๆ เขาจะได้ให้เงินเยอะๆ

196
00:14:09,229 --> 00:14:11,479
ครูบาอาจารย์ที่หลวงพ่อเรียนด้วย

197
00:14:11,479 --> 00:14:14,713
ท่านไม่ได้ทำอย่างนั้น

198
00:14:14,713 --> 00:14:19,862
ตอนนั้นเรารับราชการ
ไปอยู่วัดทีหนึ่งหลายวัน

199
00:14:19,862 --> 00:14:23,327
ช่วงวันหยุดนี่ ช่วงต้นธันวา

200
00:14:23,327 --> 00:14:26,711
มีวันหยุดเยอะ จะลางานบ้างอะไรบ้าง

201
00:14:26,711 --> 00:14:29,970
ไปอยู่วัดได้ 10 วัน 11 วัน 
9 วัน อะไรอย่างนี้

202
00:14:29,970 --> 00:14:35,252
แต่ละปีไม่เท่ากัน

203
00:14:35,252 --> 00:14:39,603
ถวายปัจจัยท่านเล็กน้อยเท่านั้นเอง

204
00:14:39,603 --> 00:14:48,587
ท่านกลับดูแลเรามาก ดูแลละเอียด

205
00:14:48,587 --> 00:14:53,118
เข้าไปกราบ ท่านก็สั่งพระอุปัฏฐาก

206
00:14:53,118 --> 00:14:55,364
ให้ไปจัดกุฏิพระให้หลวงพ่ออยู่

207
00:14:55,364 --> 00:14:58,302
ท่านสั่งอย่างนี้ บอกคนนี้เขาภาวนาจริง

208
00:14:58,302 --> 00:15:04,418
ให้ไปอยู่โซนพระ

209
00:15:04,418 --> 00:15:10,458
คนร่ำคนรวยคนใหญ่คนโตไปกราบ ท่านก็ยิ้มๆ

210
00:15:10,458 --> 00:15:16,575
ถวายอะไรท่านก็ยิ้มๆ เฉยๆ

211
00:15:16,575 --> 00:15:18,975
ตอนเวลาไปเรียนกับครูบาอาจารย์

212
00:15:18,975 --> 00:15:24,990
บางทีคนใหญ่คนโตอะไรมากราบท่าน

213
00:15:24,990 --> 00:15:29,516
พระอุปัฏฐากก็ให้พวกนี้กราบๆ ไป
แล้วก็ออกไปเลย

214
00:15:29,516 --> 00:15:35,981
แล้วก็เปิดโอกาสให้หลวงพ่อส่งการบ้าน

215
00:15:35,981 --> 00:15:41,004
นี่เราอยู่ในบรรยากาศที่อบอุ่น

216
00:15:41,004 --> 00:15:46,689
แต่ไม่ใช่อบอุ่นแบบลูกแหง่

217
00:15:46,689 --> 00:15:50,988
ครูบาอาจารย์ไม่ได้มาประคบประหงมเรา

218
00:15:50,988 --> 00:15:56,821
แต่ดูแลให้เราภาวนา

219
00:15:56,821 --> 00:16:01,597
ตอนแรกหลวงพ่อก็เลยนึกว่า 
โอ้ พระกรรมฐานดีทุกองค์

220
00:16:01,597 --> 00:16:04,359
เพราะเราเข้าไปวัดไหนก็เจอครูบาอาจารย์

221
00:16:04,359 --> 00:16:07,261
ท่านก็ดีทั้งนั้นเลย

222
00:16:07,261 --> 00:16:11,189
เลยนึกว่าพระปฏิบัติจะต้องดีทุกองค์

223
00:16:11,189 --> 00:16:14,923
กว่าจะฉลาดก็โง่มาก่อนทั้งนั้นล่ะ

224
00:16:14,923 --> 00:16:18,157
ก็มีดีบ้างไม่ดีบ้าง

225
00:16:18,157 --> 00:16:23,881
ฉะนั้นอย่างบางทีพวกเราร่อนเร่
ไปที่โน้นที่นี่

226
00:16:23,881 --> 00:16:26,868
มีบุญก็เจอที่ดีๆ

227
00:16:26,868 --> 00:16:35,668
อกุศลให้ผลก็เจอที่หลอกๆ ถมเถไป

228
00:16:35,668 --> 00:16:37,602
สิ่งที่จะช่วยเราได้มากที่สุด

229
00:16:37,602 --> 00:16:40,694
เราแยกแยะยาก

230
00:16:40,694 --> 00:16:43,029
ว่าครูบาอาจารย์องค์ไหนดีหรือไม่ดี

231
00:16:43,029 --> 00:16:46,194
อย่างจะมาเชื่อว่าหลวงพ่อดีนี่โง่

232
00:16:46,194 --> 00:16:49,127
รู้ได้อย่างไรว่าหลวงพ่อดี

233
00:16:49,127 --> 00:16:52,793
เป็นแค่ความเชื่อของเรา เชื่อตามๆ กัน

234
00:16:52,793 --> 00:16:55,851
นั่นเป็นความไม่ฉลาดเลย

235
00:16:55,851 --> 00:16:57,740
ฉะนั้นสิ่งที่จะช่วยเราได้มาก

236
00:16:57,740 --> 00:17:02,604
คือการอ่านตำรับตำราไว้บ้าง

237
00:17:02,604 --> 00:17:04,021
อ่านพระไตรปิฎกอะไรอย่างนี้

238
00:17:04,021 --> 00:17:07,455
จับหลักการปฏิบัติให้แม่นๆ

239
00:17:07,455 --> 00:17:10,290
หรืออย่างฟังหลวงพ่อ

240
00:17:10,290 --> 00:17:14,375
จับหลักให้แม่นแล้วไปลงมือทำ

241
00:17:14,375 --> 00:17:20,258
ไม่ต้องเชื่อแต่ไม่ได้ปฏิเสธ

242
00:17:20,258 --> 00:17:23,166
เวลาเราฟังธรรมะ

243
00:17:23,166 --> 00:17:26,075
ถ้าเป็นหลวงพ่อฟัง

244
00:17:26,075 --> 00:17:29,084
เราก็จะดูว่าคำสอนนี้

245
00:17:29,084 --> 00:17:32,634
สอดคล้องกับพระไตรปิฎกไหม

246
00:17:32,634 --> 00:17:36,851
ถ้าไม่สอดคล้อง เราสังเกตต่อ

247
00:17:36,851 --> 00:17:40,716
ไม่สอดคล้องที่ Wording ที่คำพูด

248
00:17:40,716 --> 00:17:44,140
อย่างครูบาอาจารย์บางองค์
ท่านไม่ได้เรียนปริยัติเลย

249
00:17:44,140 --> 00:17:47,274
ท่านก็ใช้ภาษาตามสะดวกของท่าน

250
00:17:47,274 --> 00:17:50,036
เราก็ต้องฟังดู

251
00:17:50,036 --> 00:17:56,184
ว่าเนื้อหาสาระที่ท่านเทศน์นี่ถูกต้องไหม

252
00:17:56,184 --> 00:18:02,069
บางทีโดยพยัญชนะโดยภาษา
โดยตัวหนังสือไม่ถูก

253
00:18:02,069 --> 00:18:05,268
แต่โดยเนื้อหาแล้วถูก อย่างนี้ก็มี

254
00:18:05,268 --> 00:18:08,552
ฉะนั้นถ้าเราได้ปฏิบัติด้วย

255
00:18:08,552 --> 00:18:14,201
ได้อ่านตำราด้วย จะช่วยให้เราคัดกรอง

256
00:18:14,201 --> 00:18:22,916
ก็จะได้ไม่หลงตกเป็นเหยื่อ

257
00:18:22,916 --> 00:18:25,400
ถ้าเราภาวนาไปถึงช่วงหนึ่ง

258
00:18:25,400 --> 00:18:31,082
เราจะเข้าใจอันไหนจริงอันไหนไม่จริง

259
00:18:31,082 --> 00:18:35,632
มันรู้ด้วยตัวเองได้

260
00:18:35,632 --> 00:18:40,568
บางทีรู้แล้วแต่มันไม่สนองกิเลส

261
00:18:40,568 --> 00:18:43,046
บางคนอ่อนแอ

262
00:18:43,046 --> 00:18:48,311
อยากได้ครูบาอาจารย์ที่คอยโอ๋อย่างนี้ก็มี

263
00:18:48,311 --> 00:18:50,393
อยากได้ครูบาอาจารย์ที่คอยโอ๋

264
00:18:50,393 --> 00:18:55,292
อยู่กับหลวงพ่อไม่ได้ เพราะหลวงพ่อไม่โอ๋

265
00:18:55,292 --> 00:18:59,751
แบบนี้พอเขาทนไม่ไหว
เขาก็ต้องไปหาที่เรียนที่อื่น

266
00:18:59,751 --> 00:19:04,046
ที่มีครูบาอาจารย์คอยโอ๋อยู่

267
00:19:04,046 --> 00:19:08,667
สิ่งที่หลวงพ่อพยายามสอนพวกเรา

268
00:19:08,667 --> 00:19:11,453
คือเรียนให้รู้เรื่องฟังให้รู้เรื่องก่อน

269
00:19:11,453 --> 00:19:14,553
รู้แนวแล้วเอาไปลงมือทำ

270
00:19:14,553 --> 00:19:18,835
ลงมือทำแล้วก็วัดผลด้วยตัวเอง

271
00:19:18,835 --> 00:19:21,131
ที่เราปฏิบัตินี่

272
00:19:21,131 --> 00:19:24,498
เกิดความเปลี่ยนแปลงในตัวเองไหม

273
00:19:24,498 --> 00:19:26,747
มักน้อยสันโดษบ้างไหม

274
00:19:26,747 --> 00:19:31,747
คลุกคลีน้อยลงไหม สังเกตตัวเองไป

275
00:19:31,747 --> 00:19:34,647
ใฝ่หาความสงบวิเวกบ้างไหม

276
00:19:34,647 --> 00:19:37,929
หรือกระดี๊กระด๊าอยู่ตลอดเวลา

277
00:19:37,929 --> 00:19:43,079
วัดใจตัวเองวัดความเปลี่ยนแปลงของตัวเองไป

278
00:19:43,079 --> 00:19:48,330
ละเอียดขึ้นมาก็ใจคิดถึงการปฏิบัติบ่อยไหม

279
00:19:48,330 --> 00:19:52,597
นานๆ คิดทีอะไรอย่างนี้ไม่ได้กินหรอก

280
00:19:52,597 --> 00:19:54,613
ถ้าเราภาวนา

281
00:19:54,613 --> 00:19:58,494
อย่างฟังหลวงพ่อไปแล้วเจริญสติรู้กายรู้ใจ

282
00:19:58,494 --> 00:20:03,545
ตามความเป็นจริง
ด้วยจิตตั้งมั่นและเป็นกลาง

283
00:20:03,545 --> 00:20:08,397
ในเวลาไม่นาน
เราจะเห็นความเปลี่ยนแปลงของตัวเอง

284
00:20:08,397 --> 00:20:10,733
เคยโกหกหน้าตาย

285
00:20:10,733 --> 00:20:14,599
เวลาจะโกหกแล้วคราวนี้ชักละอายใจแล้ว

286
00:20:14,599 --> 00:20:17,323
อย่างนี้ถือว่ามีพัฒนาการ

287
00:20:17,323 --> 00:20:19,967
เลวแล้วรู้ว่าเลว

288
00:20:19,967 --> 00:20:24,283
มุสาวาทไม่ดีหรอก แล้วเรารู้ว่ามันไม่ดี

289
00:20:24,283 --> 00:20:27,700
มันเคยชินที่จะพูดไม่ดี

290
00:20:27,700 --> 00:20:30,987
ฉะนั้นเวลาพูดไปแล้ว บางทีมันหลุดปากออกไป

291
00:20:30,987 --> 00:20:35,255
มันละอายใจ อย่างนี้ถือว่าก้าวหน้า

292
00:20:35,255 --> 00:20:40,643
ชั่วแล้วรู้ว่าชั่ว ก้าวหน้า

293
00:20:40,643 --> 00:20:43,826
ก็สังเกตได้ด้วยตัวเอง

294
00:20:43,826 --> 00:20:48,782
หรือบางคนบอกทำสมาธิจิตไม่เคยมีสมาธิเลย

295
00:20:48,782 --> 00:20:54,077
แต่มามีสติรู้กายรู้ใจ
ตามความเป็นจริงไปเรื่อยๆ

296
00:20:54,077 --> 00:20:58,260
อยู่ๆ มันมีความสุขผุดขึ้นมาเอง

297
00:20:58,260 --> 00:21:02,159
ความสุขผุดขึ้นมาโดยที่เราไม่ได้ทำอะไร

298
00:21:02,159 --> 00:21:05,143
นั่นล่ะจิตมันมีสมาธิ

299
00:21:05,143 --> 00:21:08,277
มีสมาธิตามธรรมชาติแล้ว

300
00:21:08,277 --> 00:21:13,126
มีความสุขผุดขึ้นมาเป็นระยะๆ

301
00:21:13,126 --> 00:21:15,630
คล้ายๆ เป็นรางวัลปลอบใจ

302
00:21:15,630 --> 00:21:20,945
ให้เราเข้มแข็งในการปฏิบัติต่อไป

303
00:21:20,945 --> 00:21:27,301
อย่างช่วงแรกๆ ที่เราภาวนา 
เรายังไม่เห็นผลที่สำคัญ

304
00:21:27,301 --> 00:21:30,767
อย่างเรายังไม่ถึงมรรคถึงผลอะไรอย่างนี้

305
00:21:30,767 --> 00:21:38,406
ยังไม่เห็นความเปลี่ยนแปลง
แบบพลิกฟ้าคว่ำดิน ยังไม่เห็น

306
00:21:38,406 --> 00:21:42,389
มันมีความสุขผุดขึ้นมาเป็นระยะๆ

307
00:21:42,389 --> 00:21:44,995
บางที 3 วันผุดขึ้นมาทีหนึ่ง

308
00:21:44,995 --> 00:21:47,219
อาทิตย์หนึ่งผุดขึ้นมาทีหนึ่ง

309
00:21:47,219 --> 00:21:49,853
มันก็มีกำลังใจ

310
00:21:49,853 --> 00:21:53,572
มีกำลังใจ ธรรมะนี้ดี

311
00:21:53,572 --> 00:21:58,577
ปฏิบัติแล้วอยู่ๆ มีความสุขผุดขึ้นมาได้

312
00:21:58,577 --> 00:22:02,293
ก็จะขยันภาวนา

313
00:22:02,293 --> 00:22:05,695
เวลาหลวงพ่อภาวนาแต่ก่อน

314
00:22:05,695 --> 00:22:11,612
ความสุขมันมีอยู่แล้วล่ะ
เพราะนั่งสมาธิมานาน

315
00:22:11,612 --> 00:22:14,678
แต่บางครั้งมันเกิดปัญญา

316
00:22:14,678 --> 00:22:19,972
เกิดความรู้ความเข้าใจ
บางสิ่งบางอย่างขึ้นมา

317
00:22:19,972 --> 00:22:22,887
พอมีความรู้ความเข้าใจผุดขึ้นมาทีหนึ่ง

318
00:22:22,887 --> 00:22:25,538
เราก็มีความสุขหลายวัน

319
00:22:25,538 --> 00:22:28,153
แต่ก็ไม่เกิน 7 วัน

320
00:22:28,153 --> 00:22:31,387
แล้วพอมีความรู้อย่างนี้ผุดขึ้นมา

321
00:22:31,387 --> 00:22:34,670
เราก็มีการบ้านไปส่งครูบาอาจารย์แล้ว

322
00:22:34,670 --> 00:22:36,949
ก็จะไปเล่าถวายท่าน

323
00:22:36,949 --> 00:22:40,399
ว่าผมภาวนาแล้วมันมีอาการอย่างนี้

324
00:22:40,399 --> 00:22:45,049
ผมจัดการมันอย่างนี้ๆ ทำอย่างนี้

325
00:22:45,049 --> 00:22:49,016
ที่กระผมทำอยู่นี่ถูกหรือไม่ถูก

326
00:22:49,016 --> 00:22:51,333
ถ้าไม่ถูกครูบาอาจารย์ช่วยบอกด้วย

327
00:22:51,333 --> 00:22:56,392
ถ้าถูกแล้วครูบาอาจารย์ช่วยแนะนำ

328
00:22:56,392 --> 00:23:02,908
วิธีปฏิบัติที่ยิ่งๆ กว่านี้ที่ดีกว่านี้อีก

329
00:23:02,908 --> 00:23:07,401
ส่วนใหญ่ท่านก็จะบอกว่าที่ทำน่ะถูกแล้ว 
ให้ทำต่อไป

330
00:23:07,401 --> 00:23:10,914
อันนี้เป็นการวัด

331
00:23:10,914 --> 00:23:15,024
ฉะนั้นการวัดมี 2 อัน อันหนึ่งวัดใจตัวเอง

332
00:23:15,024 --> 00:23:17,474
สติเกิดบ่อยขึ้นไหม

333
00:23:17,474 --> 00:23:22,321
ทำผิดศีลได้หน้าตาเฉย
หรือว่าละอายใจบ้างหรือยัง

334
00:23:22,321 --> 00:23:25,385
สมาธิเกิดขึ้นบ้างไหม

335
00:23:25,385 --> 00:23:28,185
นี้เราวัดใจตัวเอง

336
00:23:28,185 --> 00:23:32,618
มีโอกาสเจอครูบาอาจารย์บางทีเราก็ต้องถาม

337
00:23:32,618 --> 00:23:37,484
ที่ผมทำอยู่นี่ มันถูกไหม

338
00:23:37,484 --> 00:23:41,468
ถ้าถูกแล้วทำอย่างไรมันจะดีกว่านี้อีก

339
00:23:41,468 --> 00:23:44,684
ท่านก็จะบอกว่าทำต่อไป

340
00:23:44,684 --> 00:23:48,385
ถ้าบอกว่าทำต่อไปแสดงว่าทำถูกแล้ว

341
00:23:48,385 --> 00:23:53,401
ถ้าทำไม่ถูกเดี๋ยวท่านก็บอกเองล่ะ

342
00:23:53,401 --> 00:23:56,601
เห็นไหมไม่มีไปอ้อนเลย

343
00:23:56,601 --> 00:23:59,319
“หลวงปู่ครับหลวงปู่” ต้องทำเสียงอ้อนๆ

344
00:23:59,319 --> 00:24:02,539
“หลวงปู่ครับอย่างโน้นอย่างนี้

345
00:24:02,539 --> 00:24:04,657
ผมอย่างโน้นผมอย่างนี้

346
00:24:04,657 --> 00:24:08,307
ผมอยากปฏิบัติ แต่ๆๆๆๆ”

347
00:24:08,307 --> 00:24:11,209
เต็มไปด้วยคำว่าแต่

348
00:24:11,209 --> 00:24:14,556
เจอหลวงปู่ปราโมทย์โดนเบิ๊ดกะโหลกเลย

349
00:24:14,556 --> 00:24:16,789
เงื่อนไขเยอะ

350
00:24:16,789 --> 00:24:22,351
ตั้งใจภาวนา สู้เอา แล้วสังเกตตัวเอง

351
00:24:22,351 --> 00:24:24,468
การปฏิบัติมันก็ไม่ได้ยากอะไร

352
00:24:24,468 --> 00:24:27,553
ขั้นแรกถือศีล 5 ข้อไว้ก่อน

353
00:24:27,553 --> 00:24:30,583
ศีล 8 ถือเป็นครั้งคราว

354
00:24:30,583 --> 00:24:34,552
เป็นฆราวาสทำงานหนักๆ

355
00:24:34,552 --> 00:24:38,900
อดข้าวเย็นทุกวันเดี๋ยวก็เป็นโรคกระเพาะ

356
00:24:38,900 --> 00:24:42,419
ก็ดูสภาวะของตัวเอง

357
00:24:42,419 --> 00:24:49,200
ผู้หญิงบางคนมีสามีแล้วก็ปฏิญาณตนถือศีล 8

358
00:24:49,200 --> 00:24:51,081
ไม่ให้สามีถูกตัว

359
00:24:51,081 --> 00:24:54,398
บอกไม่เอาแล้วฉันจะไปนิพพานแล้ว

360
00:24:54,398 --> 00:24:56,931
ลูกผัวฉันไม่เอาแล้ว

361
00:24:56,931 --> 00:24:59,315
พอสามีไปมีผู้หญิงอื่น

362
00:24:59,315 --> 00:25:02,014
คราวนี้นิพพานไม่เอาแล้ว

363
00:25:02,014 --> 00:25:06,715
อาละวาดแล้ว ร้องห่มร้องไห้

364
00:25:06,715 --> 00:25:09,115
คุณแม่จะได้ยินเรื่องพวกนี้บ่อย

365
00:25:09,115 --> 00:25:13,564
คนชอบมาร้องห่มร้องไห้

366
00:25:13,564 --> 00:25:16,798
นี่ถือศีลเกินฐานะ

367
00:25:16,798 --> 00:25:21,596
เป็นฆราวาส แหม อยากถือศีล 8 อะไรอย่างนี้

368
00:25:21,596 --> 00:25:25,947
พอสามีไม่ยอมด้วย ทนไม่ได้

369
00:25:25,947 --> 00:25:28,997
กรรมฐานที่ฝึกไว้ล่มเลย

370
00:25:28,997 --> 00:25:32,464
ฉะนั้นถือศีลให้พอดีกับตัว ให้พอดี

371
00:25:32,464 --> 00:25:37,331
ถือศีลนี่เอาแบบลำบากนิดๆ

372
00:25:37,331 --> 00:25:41,117
ข่มใจนิดๆ ไม่ต้องข่มใจแบบหักดิบ

373
00:25:41,117 --> 00:25:43,549
มันจะไม่ไหว

374
00:25:43,549 --> 00:25:47,782
พอไม่ไหวนี่ต่อไปใจมันฝ่อ

375
00:25:47,782 --> 00:25:51,082
อย่างตั้งใจว่าจะประพฤติพรหมจรรย์

376
00:25:51,082 --> 00:25:53,799
แล้วทำไม่ได้ใจมันฝ่อ

377
00:25:53,799 --> 00:25:57,815
แต่ตั้งใจว่า
ไม่ไปผิดลูกผิดเมียใครเขาอย่างนี้

378
00:25:57,815 --> 00:25:59,434
เห็นเมียคนอื่นสวย

379
00:25:59,434 --> 00:26:04,135
ข่มใจตัวเองนิดหน่อย อย่างนี้ดี

380
00:26:04,135 --> 00:26:08,175
ใจมันจะค่อยๆ เข้มแข็งขึ้น

381
00:26:08,175 --> 00:26:14,174
ศีลต้องรักษา สมาธิต้องทำ

382
00:26:14,174 --> 00:26:15,892
หลวงพ่อเคยพลาด

383
00:26:15,892 --> 00:26:20,325
พลาดหลายครั้งเรื่องไม่อยากทำสมาธิ

384
00:26:20,325 --> 00:26:21,874
เพราะทำมาแต่เด็ก

385
00:26:21,874 --> 00:26:24,783
ทำแล้วก็รู้สึกมันไม่ได้อะไร

386
00:26:24,783 --> 00:26:27,083
ได้แต่ความสงบ ก็ขี้เกียจทำแล้ว

387
00:26:27,083 --> 00:26:31,349
มาเจริญปัญญารู้สึก แหม ดีๆ

388
00:26:31,349 --> 00:26:33,683
พอสมาธิเรากำลังไม่พอเมื่อไร

389
00:26:33,683 --> 00:26:36,799
การเจริญปัญญาจะผิดทันทีเลย

390
00:26:36,799 --> 00:26:39,950
วิปัสสนูปกิเลสจะเกิด

391
00:26:39,950 --> 00:26:43,463
เคยเกิดวิปัสสนูหลายแบบ

392
00:26:43,463 --> 00:26:47,360
ประเภทว่างอย่างนี้ พวกเราจะเจอบ่อย

393
00:26:47,360 --> 00:26:49,239
ดูจิตๆ แล้วมันว่างไป

394
00:26:49,239 --> 00:26:51,819
แล้วก็ยินดีพอใจในความว่าง

395
00:26:51,819 --> 00:26:54,836
แล้วติดอยู่ในความว่าง

396
00:26:54,836 --> 00:26:58,802
ตัวนี้ก็ไปไม่รอดก็อยู่แค่นั้น

397
00:26:58,802 --> 00:27:02,102
หลวงพ่อเคยเจออีก 2 - 3 แบบ

398
00:27:02,102 --> 00:27:05,436
แบบหนึ่งสติเข้มแข็งมากเลย

399
00:27:05,436 --> 00:27:08,819
เข้มแข็งถึงขนาดมันแยกสภาวะ

400
00:27:08,819 --> 00:27:13,002
แยกรูปธรรมนามธรรมได้ละเอียดยิบเลย

401
00:27:13,002 --> 00:27:16,402
มองอากาศข้างหน้าสติมันแข็งแรงมาก

402
00:27:16,402 --> 00:27:19,678
เห็นอากาศนี่จริงๆ แล้วเป็นเม็ดๆ

403
00:27:19,678 --> 00:27:22,475
เห็นอย่างนั้น

404
00:27:22,475 --> 00:27:25,343
หรือบางทีเกิดปัญญามาก

405
00:27:25,343 --> 00:27:29,928
ภาวนาแล้ว
ก็เกิดความรู้ความเข้าใจอะไรขึ้นมา

406
00:27:29,928 --> 00:27:34,132
แล้วก็พยายามจำไว้ โอ้ ธรรมะอันนี้ดี

407
00:27:34,132 --> 00:27:37,235
พอภาวนาไปอีก อ้าว เกิดความรู้อีกแล้ว

408
00:27:37,235 --> 00:27:39,250
ก็จำเอาไว้อีก

409
00:27:39,250 --> 00:27:43,652
แค่อาทิตย์เดียวมีสภาวะเหมือนคนบ้า

410
00:27:43,652 --> 00:27:46,834
ไม่ได้บ้าจริงหมายถึงเทียบให้ฟัง

411
00:27:46,834 --> 00:27:48,428
เหมือนคนบ้าชนิดที่ว่า

412
00:27:48,428 --> 00:27:52,971
ไปไหนก็เดินแบกตู้พระไตรปิฎกไป

413
00:27:52,971 --> 00:27:55,571
คนดีที่ไหนจะไปทำอย่างนั้น

414
00:27:55,571 --> 00:27:59,638
เรา เอ๊ เราต้องผิดที่ไหนสักที่หนึ่ง

415
00:27:59,638 --> 00:28:03,289
ทำไมภาวนาแล้วแทนที่ใจจะโปร่งโล่งเบา

416
00:28:03,289 --> 00:28:05,472
คลายความยึดถือ

417
00:28:05,472 --> 00:28:09,240
นี่เรากลับไปยึดถือปัญญามากมาย

418
00:28:09,240 --> 00:28:11,939
เห็นเกิดความรู้ถูกเข้าใจถูก

419
00:28:11,939 --> 00:28:13,839
มีปัญญาขึ้นมาแล้วเสียดาย

420
00:28:13,839 --> 00:28:17,723
เก็บๆๆ ใส่สมองไว้เต็มไปหมดเลย

421
00:28:17,723 --> 00:28:21,076
อันนั้นก็รู้อันนี้ก็รู้

422
00:28:21,076 --> 00:28:25,908
นี่ก็เป็นวิปัสนูอย่างหนึ่ง รู้เยอะไป

423
00:28:25,908 --> 00:28:31,406
เหมือนปัญญามากมาย ก็ใช้ไม่ได้

424
00:28:31,406 --> 00:28:34,204
ภาวนาแล้วก็ยิ่งหนักขึ้นๆ

425
00:28:34,204 --> 00:28:36,104
แสดงว่าผิดแล้วล่ะ

426
00:28:36,104 --> 00:28:39,170
ภาวนาแล้วมันต้องปล่อยวางได้

427
00:28:39,170 --> 00:28:43,969
ไม่ใช่ภาวนาแล้วยิ่งยึดถือ

428
00:28:43,969 --> 00:28:48,732
แล้วปล่อยวาง
ต้องให้จิตมันปล่อยวางด้วยปัญญา

429
00:28:48,732 --> 00:28:51,432
ไม่ใช่แกล้งปล่อย

430
00:28:51,432 --> 00:28:55,065
หลวงพ่อเคยอ่านหนังสือของเซน

431
00:28:55,065 --> 00:28:57,733
อ่านแล้วใจเราโล่งๆ ว่างๆ

432
00:28:57,733 --> 00:29:00,014
รู้สึกอย่างนี้ดี

433
00:29:00,014 --> 00:29:03,364
ก็น้อมจิตไปอยู่กับใจที่ว่างๆ โล่ง

434
00:29:03,364 --> 00:29:07,134
เห็นโลกนี้ว่างไปหมด อะไรๆ ก็ว่าง

435
00:29:07,134 --> 00:29:11,830
คิดว่าดี เสร็จแล้วก็พบว่าไม่ใช่หรอก

436
00:29:11,830 --> 00:29:14,930
นี่เราปรุงแต่งขึ้นมา

437
00:29:14,930 --> 00:29:20,080
ฉะนั้นเวลาเราภาวนาก็ต้องค่อยสังเกตไป

438
00:29:20,080 --> 00:29:23,053
อะไรที่ภาวนาไปแล้ว

439
00:29:23,053 --> 00:29:25,705
มันขัดกับคำสอนของพระพุทธเจ้า

440
00:29:25,705 --> 00:29:27,803
สภาวะอะไรเกิดขึ้นนี่

441
00:29:27,803 --> 00:29:31,644
เป็นไปเพื่อความปล่อยวาง
หรือเพื่อความยึดถือ

442
00:29:31,644 --> 00:29:35,680
สภาวะทั้งหลายตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ไหม

443
00:29:35,680 --> 00:29:40,045
ถ้าภาวนาแล้วไม่เข้าหลักไตรลักษณ์
ผิดแน่นอน

444
00:29:40,045 --> 00:29:41,977
หรือที่เราปฏิบัติอยู่นี่

445
00:29:41,977 --> 00:29:46,090
เป็นสมถะหรือเป็นวิปัสสนาต้องแยกให้ออก

446
00:29:46,090 --> 00:29:49,657
ถ้าแยกไม่ออกเราก็หลงทำสมถะอยู่

447
00:29:49,657 --> 00:29:51,573
แล้วเราก็คิดฟุ้งซ่านไป

448
00:29:51,573 --> 00:29:53,931
แล้วบอกเราเกิดปัญญา

449
00:29:53,931 --> 00:29:56,289
อันนี้ก็ใช้ไม่ได้

450
00:29:56,289 --> 00:30:00,333
หรือบางทีเดินปัญญามากสมาธิไม่พอ

451
00:30:00,333 --> 00:30:01,685
อันนี้ก็ใช้ไม่ได้

452
00:30:01,685 --> 00:30:04,271
ต้องสังเกตตัวเอง

453
00:30:04,271 --> 00:30:06,186
ไม่ต้องรอถามครูบาอาจารย์

454
00:30:06,186 --> 00:30:10,452
นานๆ จะมีโอกาสถามครูบาอาจารย์
สักครั้งหนึ่ง

455
00:30:10,452 --> 00:30:14,016
แต่สติปัญญามันอยู่กับตัวเราทุกวัน

456
00:30:14,016 --> 00:30:18,400
อาศัยสิ่งที่อยู่กับตัวเรานี่ล่ะ

457
00:30:18,400 --> 00:30:23,366
คอยสังเกตสิ่งที่เราทำอยู่นี่

458
00:30:23,366 --> 00:30:26,433
ทำให้อกุศลลดลงไหม

459
00:30:26,433 --> 00:30:29,120
ทำให้อกุศลเกิดยากขึ้นไหม

460
00:30:29,120 --> 00:30:31,766
ทำให้กุศลเกิดบ่อยไหม

461
00:30:31,766 --> 00:30:36,251
เกิดแล้วถี่ขึ้นๆ ไหม หรือนานๆ เกิดที

462
00:30:36,251 --> 00:30:43,198
นี่วัดใจตัวเอง สังเกตไป ดูไปเรื่อยๆ

463
00:30:43,198 --> 00:30:46,733
การสังเกตกิเลสเป็นเรื่องสำคัญ

464
00:30:46,733 --> 00:30:51,232
ภาวนาแล้วสังเกตกิเลสออกนี่ดีมากๆ เลย

465
00:30:51,232 --> 00:30:55,332
ในเบื้องต้นจิตใจเรามีกิเลสอะไร เราคอยรู้

466
00:30:55,332 --> 00:30:58,765
ก็จะเห็นทุกสิ่งทุกอย่างเกิดแล้วดับ

467
00:30:58,765 --> 00:31:01,899
ต่อไปพอเราเข้าใจธรรมะ

468
00:31:01,899 --> 00:31:05,467
ตรงที่เราคิดว่าเราบรรลุมรรคผล

469
00:31:05,467 --> 00:31:08,732
เราก็จะวัดว่าบรรลุจริงหรือไม่จริง

470
00:31:08,732 --> 00:31:11,942
วัดที่ไหน วัดที่กิเลส

471
00:31:11,942 --> 00:31:14,422
อย่างเราภาวนาแล้วจิตเรารวมวูบลงไป

472
00:31:14,422 --> 00:31:16,762
ถอยออกมา

473
00:31:16,762 --> 00:31:21,028
หลายคนรีบสรุปเลย ได้โสดาบัน

474
00:31:21,028 --> 00:31:24,710
จะได้หรือไม่ได้ วิญญูชนต้องสังเกตเอา

475
00:31:24,710 --> 00:31:26,465
ไม่มีใครเขาบอกกันหรอก

476
00:31:26,465 --> 00:31:28,815
เพราะบอกแล้วมันอันตราย

477
00:31:28,815 --> 00:31:30,948
บางทีเขาก็หลอกเอา

478
00:31:30,948 --> 00:31:34,481
ไปภาวนา เฮ้ย ได้โสดาบันแล้ว

479
00:31:34,481 --> 00:31:37,742
เขาให้ตำแหน่งก็ดีใจ

480
00:31:37,742 --> 00:31:41,142
มีเงินมีทองก็ยกให้เขาอะไรอย่างนี้

481
00:31:41,142 --> 00:31:44,593
หรือเลื่อมใสศรัทธางมงายไปเลย

482
00:31:44,593 --> 00:31:48,733
เพราะฉะนั้นถ้าเราภาวนาแล้วเราคิดว่า
เราได้โสดาบัน

483
00:31:48,733 --> 00:31:53,401
หรือภาวนาแล้วมีใครมารับรองเรา
ว่าได้โสดาบัน

484
00:31:53,401 --> 00:31:55,920
ทั้ง 2 นัยยะ คิดเอง

485
00:31:55,920 --> 00:31:59,338
หรือมีใครมาบอกก็ตาม

486
00:31:59,338 --> 00:32:02,689
ให้สังเกตที่กิเลส

487
00:32:02,689 --> 00:32:08,255
พระโสดาบันละกิเลสบางอย่างได้เด็ดขาดแล้ว

488
00:32:08,255 --> 00:32:11,025
ละสักกายทิฏฐิ

489
00:32:11,025 --> 00:32:15,672
คือละความเห็นว่าตัวเรามีอยู่จริง

490
00:32:15,672 --> 00:32:17,889
มีตัวมีตน

491
00:32:17,889 --> 00:32:21,389
แล้วสังเกตลงไปว่ามีไหม

492
00:32:21,389 --> 00:32:24,988
อย่างบางทีภาวนาจิตมันว่างๆ ไป

493
00:32:24,988 --> 00:32:27,638
แล้วบอกว่าตัวเราไม่มีแล้ว

494
00:32:27,638 --> 00:32:31,304
บอกใจเย็นๆ ดูไปหลายๆ วัน

495
00:32:31,304 --> 00:32:34,757
ตอนที่สมาธิเสื่อมลง

496
00:32:34,757 --> 00:32:37,472
จิตใจเป็นคนธรรมดานั่นล่ะ

497
00:32:37,472 --> 00:32:41,571
ดูสิมันจะมีตัวเราอีกไหม

498
00:32:41,571 --> 00:32:46,170
บางทีพอจิตมันทรงสมาธิอยู่

499
00:32:46,170 --> 00:32:52,672
ก็มองตัวเราไม่เห็น มันสบาย มันว่างๆ

500
00:32:52,672 --> 00:32:57,437
พอสมาธิเสื่อมก็ไม่มีตัวเรา มีแต่ตัวกู

501
00:32:57,437 --> 00:32:59,922
หนักกว่าตัวเราอีก

502
00:32:59,922 --> 00:33:04,337
นี่สังเกตเอามันละได้จริงหรือเปล่า

503
00:33:04,337 --> 00:33:08,409
บางคนก็ภาวนาเขานึกว่าได้โสดาบัน

504
00:33:08,409 --> 00:33:12,280
หรือมีคนรับรองว่าได้โสดาบัน

505
00:33:12,280 --> 00:33:16,550
ก็ดูลงไปที่ตัวเอง

506
00:33:16,550 --> 00:33:19,883
ละสักกายทิฏฐิได้ไหม

507
00:33:19,883 --> 00:33:23,086
ศีล 5 ของเราดีไหม

508
00:33:23,086 --> 00:33:27,619
ถ้าศีล 5 ยังด่างพร้อยอยู่ ยังไม่ใช่หรอก

509
00:33:27,619 --> 00:33:30,916
เพราะฉะนั้นวัดตรงนี้ วัดที่กิเลสของเรานี่

510
00:33:30,916 --> 00:33:33,729
ถ้ากิเลสยังหยาบๆ จนทำผิดศีลได้

511
00:33:33,729 --> 00:33:37,491
ไม่ใช่หรอก

512
00:33:37,491 --> 00:33:40,539
ค่อยๆ สังเกตเอา

513
00:33:40,539 --> 00:33:45,423
พวกที่ชอบพยายามมาถามหลวงพ่อ
ว่าได้โสดาบันหรือยัง

514
00:33:45,423 --> 00:33:49,334
บางคนหนักกว่านั้น มาบอกว่าได้โสดาบันแล้ว

515
00:33:49,334 --> 00:33:53,238
เคยเจอหนักที่สุดเป็นพระ

516
00:33:53,238 --> 00:33:56,362
บอกได้พระอรหันต์แล้ว

517
00:33:56,362 --> 00:33:59,231
หลวงพ่อบอกยังไม่ได้หรอก

518
00:33:59,231 --> 00:34:01,649
จิตใจเศร้าหมองเลย

519
00:34:01,649 --> 00:34:04,669
มัว ขุ่นมัว เศร้าหมองไปหมด

520
00:34:04,669 --> 00:34:08,209
บอกเห็นไหมจิตมีโทสะแล้ว

521
00:34:08,209 --> 00:34:11,094
เห็น ไม่ใช่พระอนาคามีหรอก

522
00:34:11,094 --> 00:34:13,405
วัดกันด้วยกิเลสอย่างนี้

523
00:34:13,405 --> 00:34:17,713
ไล่ๆๆๆ ต้อนลงไปเรื่อยๆ

524
00:34:17,713 --> 00:34:21,315
เพราะฉะนั้นใครบอกเราได้โน้นได้นี่

525
00:34:21,315 --> 00:34:24,081
อย่าเพิ่งเชื่อ

526
00:34:24,081 --> 00:34:27,180
หรือเราภาวนาแล้วเราเชื่อของเราเอง

527
00:34:27,180 --> 00:34:29,313
ก็อย่าเชื่อ 100 เปอร์เซ็นต์

528
00:34:29,313 --> 00:34:32,228
สังเกตกิเลสไปนานๆ

529
00:34:32,228 --> 00:34:35,853
เมื่อก่อนมีครูบาอาจารย์องค์หนึ่ง
ชื่อหลวงพ่อกิม

530
00:34:35,853 --> 00:34:40,382
หลวงพ่อกิมนี่ภาษาเขมรไม่ใช่ภาษาจีน

531
00:34:40,382 --> 00:34:43,612
เป็นคนสุรินทร์

532
00:34:43,612 --> 00:34:46,296
หลวงพ่อกิมบอกว่าไปภาวนานี่

533
00:34:46,296 --> 00:34:49,384
ถ้าไม่มีครูบาอาจารย์

534
00:34:49,384 --> 00:34:53,309
แล้วคิดว่าบรรลุอะไรแล้วนี่

535
00:34:53,309 --> 00:34:56,631
ให้ดู 3 เดือน

536
00:34:56,631 --> 00:35:01,443
ดูไปเรื่อยๆ 3 เดือนนี้กิเลสจะกลับมาไหม

537
00:35:01,443 --> 00:35:07,007
กระทั่งคิดว่าเป็นพระอรหันต์ 
ดูไป 3 เดือนเดี๋ยวก็เจอ

538
00:35:07,007 --> 00:35:12,382
แต่ถ้าตั้งใจว่าเราเป็นไปแล้ว เชื่อไปแล้ว

539
00:35:12,382 --> 00:35:15,573
คราวนี้ไม่ยอมดูแล้ว ไม่กล้าดู

540
00:35:15,573 --> 00:35:19,072
หลายคนภาวนาได้ใบเซอร์ฯมาจากที่อื่น

541
00:35:19,072 --> 00:35:21,680
บอกไม่กล้าดูแล้ว

542
00:35:21,680 --> 00:35:27,004
เพราะว่ากลัวจะไม่ได้เป็นโสดาบัน

543
00:35:27,004 --> 00:35:30,355
ไปเรียนสะเปะสะปะ อันตราย

544
00:35:30,355 --> 00:35:32,864
รู้ปริยัติไว้บ้างก็ดี

545
00:35:32,864 --> 00:35:36,346
เอาไว้ตรวจสอบตัวเอง

546
00:35:36,346 --> 00:35:41,497
เคยได้ยินคำว่าโยนิโสมนสิการไหม

547
00:35:41,497 --> 00:35:46,460
โยนิโสมนสิการ การพิจารณาโดยแยบคาย

548
00:35:46,460 --> 00:35:50,514
คำว่าแยบคายไม่ใช่เจ้าเล่ห์แสนกล

549
00:35:50,514 --> 00:35:52,495
แยบคายนี่ก็คือดูว่า

550
00:35:52,495 --> 00:35:57,073
อันนี้สอดคล้องกับคำสอนของพระพุทธเจ้า

551
00:35:57,073 --> 00:36:00,242
และพระอรหันตสาวกทั้งหลายไหม

552
00:36:00,242 --> 00:36:08,840
แยบคายตรงนี้คือดูว่ามันสอดคล้องไหม

553
00:36:08,840 --> 00:36:13,526
วันนี้สอนวิธีตรวจสอบตัวเอง

554
00:36:13,526 --> 00:36:19,870
เราจะได้ไม่งมงาย ไม่ต้องฟังใคร

555
00:36:19,870 --> 00:36:24,191
หลวงพ่อภาวนาหลวงพ่อไม่เคยสงสัยตัวเองเลย

556
00:36:24,191 --> 00:36:30,552
ภาวนาอย่างไร เพราะเราตรวจสอบตัวเองเสมอ

557
00:36:30,552 --> 00:36:33,681
บางทีเข้าไปหาครูบาอาจารย์

558
00:36:33,681 --> 00:36:35,683
ก็ไปเล่าให้ท่านฟัง

559
00:36:35,683 --> 00:36:45,210
ท่านก็ชมว่าฉลาดๆ คอยรู้ทันจิตใจตัวเอง

560
00:36:45,210 --> 00:36:48,113
ถ้าได้โสดาบัน สกทาคามี

561
00:36:48,113 --> 00:36:52,117
ศีลของเราต้องบริบูรณ์

562
00:36:52,117 --> 00:36:54,545
สมาธิยังเล็กน้อย

563
00:36:54,545 --> 00:36:58,561
แต่ว่าละกิเลสไปอีกกลุ่มหนึ่ง

564
00:36:58,561 --> 00:37:04,855
ละความเห็นผิด
ว่าในขันธ์ 5 นี่มีตัวเราอยู่

565
00:37:04,855 --> 00:37:08,603
หรือมีตัวเรานอกเหนือจากขันธ์ 5

566
00:37:08,603 --> 00:37:10,629
เป็นอย่างไร ตัวเรานอกขันธ์ 5

567
00:37:10,629 --> 00:37:13,970
บางคนนั่งสมาธิ ถอดจิตออกไปอยู่ข้างบน

568
00:37:13,970 --> 00:37:17,119
ย้อนมาดู ขันธ์ 5 มันอยู่ข้างล่าง

569
00:37:17,119 --> 00:37:20,405
นี่มีตัวเราอยู่นอกขันธ์ 5 อีก

570
00:37:20,405 --> 00:37:23,543
มีตัวเรา ขันธ์ 5 เป็นตัวเรา

571
00:37:23,543 --> 00:37:27,549
ตัวเราเป็นขันธ์ 5 อะไรอย่างนี้

572
00:37:27,549 --> 00:37:30,545
ถ้าได้จริงจะไม่มี

573
00:37:30,545 --> 00:37:33,188
มันจะรู้เลยขันธ์ 5 ไม่ใช่ตัวเรา

574
00:37:33,188 --> 00:37:37,628
ไม่มีตัวเรานอกเหนือจากขันธ์ 5 ก็ไม่มี

575
00:37:37,628 --> 00:37:43,204
ความลังเลสงสัยในพระรัตนตรัยจะไม่มี

576
00:37:43,204 --> 00:37:45,566
ถ้าเราได้โสดาบัน

577
00:37:45,566 --> 00:37:49,369
เราจะไม่สงสัยว่าพระพุทธเจ้ามีจริงไหม

578
00:37:49,369 --> 00:37:52,243
พระพุทธเจ้าตรัสรู้จริงไหม

579
00:37:52,243 --> 00:37:56,835
สิ่งที่พระพุทธเจ้าสอนนี่
นำเราพ้นทุกข์ได้จริงไหม

580
00:37:56,835 --> 00:38:01,410
จะไม่สงสัยในตัวพระพุทธเจ้าเลย

581
00:38:01,410 --> 00:38:04,864
เด็กยุคนี้บอกพระพุทธเจ้าไม่มีหรอก

582
00:38:04,864 --> 00:38:06,915
คิดอย่างนั้นเลย

583
00:38:06,915 --> 00:38:10,128
พูดไปทั้งๆ ที่ไม่ได้พิสูจน์

584
00:38:10,128 --> 00:38:12,096
พูดด้วยความเห็น

585
00:38:12,096 --> 00:38:14,719
แล้วความเห็นตัวนั้นเป็นความเห็นผิด

586
00:38:14,719 --> 00:38:18,241
ความเห็นที่ไม่ทนต่อการพิสูจน์

587
00:38:18,241 --> 00:38:21,275
แต่พอถ้าภาวนาได้ธรรมะแล้ว

588
00:38:21,275 --> 00:38:23,847
จะรู้พระพุทธเจ้ามีจริง

589
00:38:23,847 --> 00:38:28,815
คำสอนของท่านมีจริง พาพ้นทุกข์ได้จริง

590
00:38:28,815 --> 00:38:32,613
พระธรรมมีจริงไหม มี

591
00:38:32,613 --> 00:38:38,486
พระธรรมนำทางเราไปสู่ความพ้นทุกข์ได้ 
มีจริงๆ

592
00:38:38,486 --> 00:38:41,456
พระสงฆ์มีไหม มี

593
00:38:41,456 --> 00:38:43,912
เราอาจจะไม่รู้ว่าองค์ไหนเป็นพระสงฆ์

594
00:38:43,912 --> 00:38:47,096
แต่ตัวเองเป็นพระสงฆ์ไปเรียบร้อยแล้ว

595
00:38:47,096 --> 00:38:51,103
ทั้งๆ ที่ยังนุ่งกางเกง

596
00:38:51,103 --> 00:38:54,264
ใส่ผ้านุ่งผ้าถุงอะไรอย่างนี้

597
00:38:54,264 --> 00:38:57,469
ก็เป็นพระสงฆ์ไปเรียบร้อยแล้ว

598
00:38:57,469 --> 00:39:00,154
มันจะรู้พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ มีจริง

599
00:39:00,154 --> 00:39:02,312
ไม่สงสัย

600
00:39:02,312 --> 00:39:06,332
รู้ว่าการปฏิบัติที่ถูกเป็นอย่างไร

601
00:39:06,332 --> 00:39:08,694
ละสีลัพพตปรามาส

602
00:39:08,694 --> 00:39:12,980
การถือศีลบำเพ็ญพรตอย่างงมงาย

603
00:39:12,980 --> 00:39:16,090
อย่างบางคนบำเพ็ญพรตงมงาย เช่น

604
00:39:16,090 --> 00:39:21,028
คิดว่ากินเจแล้วบรรลุได้เร็วกว่า

605
00:39:21,028 --> 00:39:24,228
ถ้ากินเจถึงจะบรรลุได้

606
00:39:24,228 --> 00:39:29,110
วัวควายกินหญ้ามาตลอดคงบรรลุหมดแล้วล่ะ

607
00:39:29,110 --> 00:39:33,544
หรือบางคนคิดว่าต้องอาบน้ำในแม่น้ำคงคา

608
00:39:33,544 --> 00:39:36,016
แล้วจะบรรลุเร็ว

609
00:39:36,016 --> 00:39:39,933
ถ้าอย่างนั้นปลาในแม่น้ำคงคา
ก็บรรลุหมดแล้วล่ะ

610
00:39:39,933 --> 00:39:44,366
อย่างนี้ที่เรียกว่าสีลัพพตปรามาส งมงาย

611
00:39:44,366 --> 00:39:52,815
เราจะละความงมงาย
เราจะรู้เลยสิ่งที่ทำให้เราบรรลุพระโสดาบัน

612
00:39:52,815 --> 00:39:59,470
คือไตรสิกขา ศีลสิกขา จิตตสิกขา 
ปัญญาสิกขา

613
00:39:59,470 --> 00:40:02,924
เดินอยู่ในหลักของสติปัฏฐาน

614
00:40:02,924 --> 00:40:05,243
ลงมือทำสติปัฏฐาน

615
00:40:05,243 --> 00:40:07,861
ในเบื้องต้นทำให้เกิดสติ

616
00:40:07,861 --> 00:40:16,691
พอมีสติแล้วศีล สมาธิ ปัญญา
ก็จะค่อยๆ แก่รอบขึ้น

617
00:40:16,691 --> 00:40:19,720
เราจะรู้ว่าเส้นทาง

618
00:40:19,720 --> 00:40:22,266
ที่ไปสู่ความบริสุทธิ์หลุดพ้น

619
00:40:22,266 --> 00:40:26,600
สุดท้ายหนีไม่พ้นเรื่องสติปัฏฐานหรอก

620
00:40:26,600 --> 00:40:33,749
สติปัฏฐานเป็นทางสายเอกเป็นทางสายเดียว
เพื่อความบริสุทธิ์หลุดพ้น

621
00:40:33,749 --> 00:40:35,740
ฉะนั้นวัดที่ตัวเอง

622
00:40:35,740 --> 00:40:38,816
หลายคนบางทีเขียนจดหมายมา

623
00:40:38,816 --> 00:40:43,229
มาเล่าหลวงพ่อบอกว่าได้โสดาบันแล้ว

624
00:40:43,229 --> 00:40:47,612
บางคนบอกว่าเห็นจิตกับ
สภาพธรรมที่แวดล้อมอยู่

625
00:40:47,612 --> 00:40:50,679
เป็นสิ่งเดียวกันแล้ว

626
00:40:50,679 --> 00:40:54,427
มันเห็นด้วยกำลังสมาธิเป็นครั้งคราวหรอก

627
00:40:54,427 --> 00:41:00,963
เดี๋ยวก็ไม่เห็น มันยังไม่ใช่ของแท้

628
00:41:00,963 --> 00:41:03,775
ฉะนั้นต้องค่อยๆ สังเกตตัวเองให้ดี

629
00:41:03,775 --> 00:41:06,905
อย่าเข้าข้างตัวเอง

630
00:41:06,905 --> 00:41:11,925
แล้วเคล็ดลับสำคัญในการสังเกตจิตตนเอง

631
00:41:11,925 --> 00:41:17,005
ต้องดูจิตตนเองในภาวะปกติ

632
00:41:17,005 --> 00:41:20,608
อย่าไปทรงสมาธิอยู่

633
00:41:20,608 --> 00:41:23,440
อย่างถ้าเราไปทรงฌานอยู่

634
00:41:23,440 --> 00:41:25,762
แล้วเราบอกว่า เราไม่มีราคะแล้ว

635
00:41:25,762 --> 00:41:27,540
ไม่มีโทสะแล้ว

636
00:41:27,540 --> 00:41:29,477
ไม่มีกามราคะ ไม่มีโทสะ

637
00:41:29,477 --> 00:41:31,384
เป็นพระอนาคามีแล้ว

638
00:41:31,384 --> 00:41:34,499
ออกจากสมาธิมา อ้าว กิเลสกลับมาอีกแล้ว

639
00:41:34,499 --> 00:41:36,415
ราคะก็แรงยิ่งกว่าเก่า

640
00:41:36,415 --> 00:41:39,264
โทสะก็ยิ่งแรงยิ่งกว่าเก่าอีก

641
00:41:39,264 --> 00:41:43,049
พวกนั่งสมาธิหลุดออกมาจากสมาธิแล้ว

642
00:41:43,049 --> 00:41:47,077
กิเลสแรง กิเลสมันคิดดอกเบี้ย

643
00:41:47,077 --> 00:41:49,565
มันถูกเก็บกดอยู่ช่วงหนึ่ง

644
00:41:49,565 --> 00:41:54,491
มีโอกาสมันซัดเราหงายท้องเลย

645
00:41:54,491 --> 00:41:57,608
ภาวนาเวลาเราจะสังเกตกิเลสตัวเอง

646
00:41:57,608 --> 00:42:02,329
สังเกตในภาวะปกติในใจที่เป็นปกติอย่างนี้

647
00:42:02,329 --> 00:42:06,513
ไม่ใช่ใจที่ทรงสมาธิอยู่

648
00:42:06,513 --> 00:42:13,283
บางคนเพ่งเอาไว้อย่างนี้

649
00:42:13,283 --> 00:42:16,809
แล้วบอกว่าไม่มีกิเลสแล้ว

650
00:42:16,809 --> 00:42:19,318
หลวงพ่อพยายามทำหน้าให้ดู

651
00:42:19,318 --> 00:42:22,991
จิตก็เป็น ทำทั้งหน้าทั้งใจ

652
00:42:22,991 --> 00:42:26,229
เพ่งอยู่อย่างนี้ แล้วบอกไม่มีกิเลส

653
00:42:26,229 --> 00:42:28,865
ใครด่าก็ไม่โกรธ ใครชมก็เฉยๆ

654
00:42:31,701 --> 00:42:36,479
เห็นผู้หญิงสวยๆ เดินโป๊ๆ ก็เฉยๆ

655
00:42:36,479 --> 00:42:41,846
ทำไมมันเฉย จิตมันติดสมาธิอยู่

656
00:42:41,846 --> 00:42:45,066
มันก็ข่มกามราคะได้

657
00:42:45,066 --> 00:42:47,576
มันข่ม มันไม่ได้ละ

658
00:42:47,576 --> 00:42:50,087
มันข่มไว้ชั่วคราว

659
00:42:50,087 --> 00:42:54,634
เพราะฉะนั้นเวลาที่เราภาวนา
แล้วเรานึกว่าเราได้โน้นได้นี้

660
00:42:54,634 --> 00:42:56,959
เราวัดกิเลสตัวเอง

661
00:42:56,959 --> 00:43:00,925
วัดในภาวะที่จิตใจเป็นปกติ

662
00:43:00,925 --> 00:43:03,308
อย่าไปน้อมจิตให้นิ่งๆ ทื่อๆ อยู่

663
00:43:03,308 --> 00:43:06,579
แล้วก็มาวัดตอนที่มันนิ่งๆ ทื่อๆ

664
00:43:06,579 --> 00:43:09,404
อันนั้นจะวัดไม่ออก

665
00:43:09,404 --> 00:43:11,787
ถ้าเป็นคนปกติอย่างเวลานั่งสมาธิ

666
00:43:11,787 --> 00:43:15,798
จิตรวมอยู่อย่างนี้ คนมาด่าก็เฉย

667
00:43:15,798 --> 00:43:18,420
เวลาออกจากสมาธิคนยังไม่ทันด่า

668
00:43:18,420 --> 00:43:21,153
มันมองหน้าโดดถีบมันแล้ว

669
00:43:21,153 --> 00:43:23,123
นี่มันจะต่างกัน

670
00:43:23,123 --> 00:43:25,143
เพราะฉะนั้นต้องวัดตัวจริง

671
00:43:25,143 --> 00:43:29,936
ไม่ถูกฌานสมาบัติอะไรมาห่อหุ้มเอาไว้

672
00:43:29,936 --> 00:43:37,415
ฉะนั้นเวลาวัดกิเลส 
วัดตอนที่ใจเราเป็นปกตินี่ล่ะถึงจะเห็นชัด

673
00:43:37,415 --> 00:43:39,062
พอได้หลักไหม

674
00:43:39,062 --> 00:43:45,629
ในการที่จะไปตรวจสอบการปฏิบัติของตัวเอง

675
00:43:45,629 --> 00:43:49,941
เราตรวจสอบการปฏิบัติของตัวเอง

676
00:43:49,941 --> 00:43:53,539
ใช้โยนิโสมนสิการเป็นสำคัญ

677
00:43:53,539 --> 00:43:55,902
จะรู้โยนิโสมนสิการได้

678
00:43:55,902 --> 00:43:59,837
ต้องมีสุตตะ มีการเรียนรู้

679
00:43:59,837 --> 00:44:08,993
สุตตะไม่ใช่พระสูตรเฉยๆ สุตตะ การฟังๆ

680
00:44:08,993 --> 00:44:11,659
การอ่านก็ใช้ได้

681
00:44:11,659 --> 00:44:13,739
อ่านพระไตรปิฎกอะไรอย่างนี้

682
00:44:13,739 --> 00:44:15,844
อ่านให้รอบคอบ

683
00:44:15,844 --> 00:44:18,818
อ่านแล้วก็จับประเด็นผิดๆ ถูกๆ 
อะไรอย่างนี้

684
00:44:18,818 --> 00:44:22,115
อันตรายเหมือนกัน

685
00:44:22,115 --> 00:44:25,152
อ่านต้องรอบคอบ

686
00:44:25,152 --> 00:44:30,638
อย่างบอกว่าถ้าพระไปรักษาโรคให้คน

687
00:44:30,638 --> 00:44:39,547
พระหมอนี่ทำผิดศีล

688
00:44:39,547 --> 00:44:43,663
เป็นเดรัจฉานวิชา วิชาแพทย์

689
00:44:43,663 --> 00:44:49,532
พระไปทำเดรัจฉานวิชา อาบัติ นี่พูดเอาเอง

690
00:44:49,532 --> 00:44:55,434
ที่จริงพระหากินด้วยเดรัจฉานวิชา อาบัติ

691
00:44:55,434 --> 00:44:59,439
แต่พระใช้เดรัจฉานวิชา
ช่วยเหลือสงเคราะห์โลกอะไรอย่างนี้

692
00:44:59,439 --> 00:45:02,676
เป็นความเมตตากรุณาต่างหาก

693
00:45:02,676 --> 00:45:05,735
พอตีความผิดก็ใส่ร้ายพระไปทั่ว

694
00:45:05,735 --> 00:45:10,809
องค์โน้นผิดองค์นี้ผิด ผิดอะไรนักหนา

695
00:45:10,809 --> 00:45:14,056
ต้องเรียนต้องอ่านบ้าง

696
00:45:14,056 --> 00:45:18,382
แต่อ่านแล้วก็เอาแขวนขึ้นหิ้งไว้ก่อน

697
00:45:18,382 --> 00:45:21,516
ตอนที่ลงมือภาวนา ลืมไปก่อน

698
00:45:21,516 --> 00:45:26,052
แล้วภาวนาเสร็จแล้วลองมาเทียบดูกับตำรา

699
00:45:26,052 --> 00:45:34,660
ถ้าภาวนาถูกต้องตรงกัน ต้องตรงกัน

700
00:45:34,660 --> 00:45:38,041
ฉะนั้นโยนิโสมนสิการไม่ใช่คิดเรื่อยเปื่อย

701
00:45:38,041 --> 00:45:40,723
ไม่ใช่คิดตามใจกิเลส

702
00:45:40,723 --> 00:45:44,157
แต่คิดโดยดูหลักเกณฑ์

703
00:45:44,157 --> 00:45:47,999
พระพุทธเจ้าสอนอย่างไร
พระอรหันตสาวกท่านสอนไว้อย่างไร

704
00:45:47,999 --> 00:45:51,549
ดูตรงนั้น

705
00:45:51,549 --> 00:45:55,493
แล้วก็จุดสำคัญ หัดสังเกตตัวเอง

706
00:45:55,493 --> 00:45:58,394
สังเกตใจไว้

707
00:45:58,394 --> 00:46:02,412
แล้วก็มีโอกาสถามครูบาอาจารย์

708
00:46:02,412 --> 00:46:04,829
ตรงนี้เสี่ยงมากเลย

709
00:46:04,829 --> 00:46:08,256
บางทีเราภาวนาดี เราไปเจอครูบาอาจารย์เก๊

710
00:46:08,256 --> 00:46:12,293
ไปถามเขาแก้ของเรา

711
00:46:12,293 --> 00:46:18,855
เมื่อก่อนมีเรียนกับที่อื่นมา

712
00:46:18,855 --> 00:46:22,944
แล้วมาฟังกับหลวงพ่อ เราก็แก้ให้

713
00:46:22,944 --> 00:46:24,346
กลับไปหาอาจารย์

714
00:46:24,346 --> 00:46:26,728
อาจารย์แก้กลับไปอย่างเดิมอีก

715
00:46:26,728 --> 00:46:29,000
อย่างกับตีปิงปอง ตีกลับไปกลับมา

716
00:46:29,000 --> 00:46:31,359
สุดท้ายหลวงพ่อตบทีเดียว

717
00:46:31,359 --> 00:46:35,793
กระเด็นออกนอกโต๊ะไปเลย ไม่เอาด้วยแล้ว

718
00:46:35,793 --> 00:46:39,834
ฉะนั้นวัดใจตัวเองให้ได้ดีที่สุด

719
00:46:39,834 --> 00:46:42,842
แล้วเครื่องมือในการวัด โยนิโสมนสิการ

720
00:46:42,842 --> 00:46:45,514
วัดด้วยตัวนี้

721
00:46:45,514 --> 00:46:48,404
ฉะนั้นอย่าได้โง่งมงาย

722
00:46:48,404 --> 00:46:52,366
ทุกวันนี้คนออกมาสอนมากมายเหลือเกิน

723
00:46:52,366 --> 00:46:54,904
เราภาวนาชำนิชำนาญ

724
00:46:54,904 --> 00:46:59,381
เราฟังปุ๊บเราก็รู้แล้วนี่ธรรมะระดับไหน

725
00:46:59,381 --> 00:47:04,443
ธรรมะระดับคิดเอาหรือว่ามีประสบการณ์ตรง

726
00:47:04,443 --> 00:47:06,984
ประสบการณ์นั้นตรงถูกหรือไม่ถูก

727
00:47:06,984 --> 00:47:11,441
ไปอีกหลายระดับ ค่อยๆ ดูเอา

728
00:47:11,441 --> 00:47:14,883
วันนี้เทศน์ให้ฟังเท่านี้

729
00:47:14,883 --> 00:47:17,593
ทำไมไม่สอนวิธีปฏิบัติ สอนไปเยอะแล้ว

730
00:47:17,593 --> 00:47:21,498
วันนี้สอนการตรวจการบ้านตัวเอง

731
00:47:21,498 --> 00:47:26,342
จะได้ไม่ต้องมาถามหลวงพ่อบ่อย

732
00:47:26,342 --> 00:47:30,676
เบอร์ 1 เบอร์ 1 ต้องตกใจด้วย

733
00:47:30,676 --> 00:47:33,516
เรียกเบอร์ 1 ทีเดียว

734
00:47:33,516 --> 00:47:39,261
เบอร์ 1: ในรูปแบบนั่งสมาธิอยู่กับลมหายใจ

735
00:47:39,261 --> 00:47:41,642
อยู่กับอารมณ์อันเดียวบ้าง

736
00:47:41,642 --> 00:47:45,980
ดูจิตทำงานบ้าง รู้ทันบ้างไม่ทันบ้าง

737
00:47:45,980 --> 00:47:48,303
ยังจงใจมากไป

738
00:47:48,303 --> 00:47:52,546
เพราะมันยังไม่ยอมรับความจริง
และความอยากดี

739
00:47:52,546 --> 00:47:56,911
ชีวิตประจำวันคอยมีสติรู้ทันจิตคิด

740
00:47:56,911 --> 00:48:01,759
แต่รวมๆ แล้วสติยังช้าและอ่อนอยู่

741
00:48:01,759 --> 00:48:04,528
รู้จักกิเลสตัวเองมากขึ้น

742
00:48:04,528 --> 00:48:08,214
ทั้งมานะ โทสะ ความอยาก

743
00:48:08,214 --> 00:48:13,046
มันวนเวียนกลับมาเรื่อยๆ ขอคำสั่งสอนครับ

744
00:48:13,046 --> 00:48:17,602
ที่รู้ที่เห็นถูกแล้ว ดี

745
00:48:17,602 --> 00:48:21,024
จุดที่ยังผิดอยู่คือจิต

746
00:48:21,024 --> 00:48:23,156
จิตของเราปกติเป็นแบบนี้ไหม

747
00:48:23,156 --> 00:48:26,037
พยักหน้าเอาหรือส่ายหน้า

748
00:48:26,037 --> 00:48:28,186
ไม่เป็นอย่างนี้

749
00:48:28,186 --> 00:48:31,755
ถ้าจิตเป็นอย่างนี้ใช้ไม่ได้

750
00:48:31,755 --> 00:48:33,680
ไปล็อกนิ่งๆ เฉยๆ

751
00:48:33,680 --> 00:48:38,484
จิตเฉยๆ อย่างนี้ ใครด่าก็เฉย

752
00:48:38,484 --> 00:48:40,597
จิตตรงนี้ก็ยังไม่ปกติ ดูออกไหม

753
00:48:43,287 --> 00:48:49,098
เออ รู้ทันแล้ว ใช้ได้ ดีที่ทำอยู่

754
00:48:49,098 --> 00:48:53,755
หลวงพ่อถึงบอกอย่างไรเวลาวัด
ต้องวัดด้วยใจที่ปกติ

755
00:48:53,755 --> 00:48:56,186
ถ้าใจไปทรงไว้อย่างนี้

756
00:48:56,186 --> 00:48:58,649
มันวัดอะไรไม่ได้หรอก

757
00:48:58,649 --> 00:49:02,920
มันเห็นกิเลสก็เห็นไม่จริง

758
00:49:02,920 --> 00:49:07,244
เบอร์ 2: ในรูปแบบนั่งสมาธิ

759
00:49:07,244 --> 00:49:10,009
หายใจเข้าพุทออกโธ

760
00:49:10,009 --> 00:49:15,980
ในชีวิตประจำวันบริกรรม
พุทโธ ธัมโม สังโฆ ในใจ

761
00:49:15,980 --> 00:49:17,627
มีเผลอบ้าง

762
00:49:17,627 --> 00:49:21,408
ไม่ทราบว่าควรดูกายหรือจิตครับ

763
00:49:21,408 --> 00:49:25,815
บริกรรมไปเรื่อยๆ เอาสติ

764
00:49:25,815 --> 00:49:29,783
พอเราได้สติ อย่างเราพุทโธๆ ไป

765
00:49:29,783 --> 00:49:32,781
เผลอแล้วเรารู้ เผลอแล้วรู้

766
00:49:32,781 --> 00:49:36,096
เราได้สติได้สมาธิขึ้นมา

767
00:49:36,096 --> 00:49:38,744
แล้วคราวนี้สติระลึกรู้ลงในกาย

768
00:49:38,744 --> 00:49:40,497
เราก็ดูเห็นไตรลักษณ์

769
00:49:40,971 --> 00:49:43,493
สติไปรู้การทำงานของจิต

770
00:49:43,493 --> 99:59:59,999
เราก็เห็นจิตใจแสดงไตรลักษณ์

771
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ดูไป สติรู้อะไรก็รู้อันนั้นล่ะ

772
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ไม่ต้องบังคับว่าจงรู้เฉพาะร่างกายหรือจงรู้เฉพาะจิต

773
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อย่าไปบังคับมัน จะตึงไป สังเกตไหมใจเราตึงๆ ไปนิดหนึ่ง

774
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
สบายๆ รู้ไปธรรมดาๆ ใจธรรมดาดีที่สุดเลย

775
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ตรงนี้ไม่ธรรมดาแล้วรู้สึกไหม

776
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เมื่อกี้ธรรมดา ตอนนี้ไม่ธรรมดา
เพราะเราไปรวบเข้ามา

777
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ตัวนี้โมหะแทรกแล้วรู้สึกไหม มันซึมลงไป

778
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เพราะฉะนั้นทำสมาธิก็ทำไป

779
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จะบริกรรมก็บริกรรมไป

780
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ว่าอะไรเกิดขึ้นกับจิตใจ ให้คอยรู้ทัน

781
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
บริกรรมแล้วโมหะแทรก ชักเคลิ้มชักลืมตัวรู้ทัน

782
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้ารู้ทันแล้วก็หายใจให้แรงขึ้นนิดหนึ่งก็ได้

783
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
กระตุ้นความรู้สึกตัวไม่ให้มันหย่อนเคลิ้มลงไป

784
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
รู้สึกตัวไปแต่อย่าไปกระตุ้นมาก มันจะแข็งไป

785
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เอาแค่ไม่หลงไม่เคลิ้มไม่ถูกโมหะครอบ

786
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
รู้เนื้อรู้ตัวด้วยใจปกติ

787
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
โมหะแทรกตรงนี้ เราน้อมใจให้เคลิ้ม

788
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อย่าน้อมใจให้เคลิ้ม รู้ตัวไว้

789
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
หายใจออกรู้สึก หายใจเข้ารู้สึก

790
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
หรือจะพุทโธด้วยก็ได้ รู้สึก อย่าไปดัดแปลงจิต

791
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เบอร์ 2 ยังชินที่จะดัดแปลงจิตให้มันนิ่งๆ

792
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
รู้สึก ความรู้สึกสำคัญยิ่งกว่าการบังคับให้นิ่ง

793
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เออ ตรงนี้ถูก

794
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เวลาถูกมันถูกแวบเดียวล่ะ

795
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วจิตมันก็ไปปรุงต่อ

796
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
หายใจไป พุทโธไปเรื่อยๆ ใจเคลิ้มให้รู้

797
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
หายใจไป พุทโธไป ใจหนีไปคิดเรื่องอื่นให้รู้

798
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เพราะฉะนั้นหายใจไปพุทโธไปแล้วรู้ทันใจไว้

799
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เคลิ้มก็รู้ หลงไปก็รู้

800
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ฝึกบ่อยๆ แล้วสติจะแข็งแรง สมาธิจะดีขึ้น

801
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เบอร์ 3: ฟังธรรมตอนขับรถ

802
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อ่านหนังสือธรรมะบ้าง

803
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ในรูปแบบนั่งสมาธิเช้าเย็นครั้งละ 30 นาที

804
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
หายใจเข้าพุทออกโธ

805
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ดูร่างกายหายใจ มักฟุ้งซ่าน ยังติดเพ่ง

806
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
บางครั้งรู้สึกสว่างขึ้นคล้ายเปิดสวิตช์ไฟ รู้สึกชอบ

807
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ไม่นานก็เผลอไปคิดเรื่องอื่น

808
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ระหว่างวันดูร่างกายหายใจพร้อมพุทโธ

809
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
คอยรู้ทันโทสะและเผลอคิด

810
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ดูร่างกายเคลื่อนไหวบ้าง ขอคำสั่งสอนค่ะ

811
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ดูอย่างนั้นล่ะ

812
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
หายใจไปหรือเคลื่อนไหวไปก็ไม่ได้ไปบังคับจิตให้นิ่ง

813
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
หายใจไปเคลื่อนไหวจิตหลงไปก็รู้

814
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
พยายามไปดึงจิตคืนมาก็รู้

815
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
รู้ทันจิตตัวเองบ่อยๆ

816
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ใช้กรรมฐานจะหายใจก็ได้เคลื่อนไหวก็ได้

817
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แนะนำอันหนึ่งก็คือดูกายให้เยอะขึ้น

818
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ใช้สติใช้ปัญญาสอดส่องเข้าไปในร่างกาย

819
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ร่างกายนี้มันสวยอยู่ที่เปลือกนอก

820
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
สวยอยู่ที่ขนผมเล็บฟันหนังเท่านั้นเอง

821
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เรากำหนดจิตมองเข้าไปภายใน

822
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เห็นของไม่สวยไม่งามอยู่ภายในเยอะแยะ

823
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ฝึกตัวนี้บ้าง มันถูกกับจริต

824
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เพราะเราเป็นพวกรักสุขรักสบายรักสวยรักงาม

825
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
น้อมกลับเข้ามาดูตัวนี้จะดี

826
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เบอร์ 1 ติดสมาธิ

827
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จิตคงที่อยู่ตรงนี้ทั้งๆ ที่เผลอ

828
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ตัวนี้ต้องไปดูให้ดี

829
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้ามันค้างกลางอากาศอยู่อย่างนี้

830
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มันไม่เดินปัญญาจริง

831
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เบอร์ 4: ปฏิบัติในรูปแบบทุกวัน

832
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มีอาการตึงๆ หน่วงๆ ตรงกลางศีรษะ

833
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จนถึงปลายจมูก

834
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มีความรู้สึกคล้ายการเข้าไปในสมาธิที่ลึก

835
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เวลาทำงานจะทำความรู้สึกตัวทุกครั้ง

836
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เมื่อมีทุกข์เข้ามาจะรู้สึกไม่ทุกข์มากเหมือนแต่ก่อน

837
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
รู้สึกอยู่เหนือทุกข์

838
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มองทุกอย่างเป็นสมมุติมากขึ้น

839
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ขอการบ้านค่ะ

840
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เวลาที่ใจเราทรงสมาธิอยู่มันจะรู้สึกอย่างที่เล่า

841
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าอยากเห็นของจริงอย่าค้างอยู่กลางอากาศแบบนี้

842
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเราน้อมจิตให้ทรงสมาธิอยู่อย่างนี้ อะไรๆ ก็เฉยๆ หมดล่ะ

843
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าหลุดจากตรงนี้เมื่อไรมันร้ายเลย

844
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถอยออกมาสิ อย่าค้างอยู่อย่างนั้น

845
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถอยออกมา เออ อยู่ข้างนอกอย่างนี้

846
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
กิเลสไม่ได้อยู่ข้างในอย่างนั้น

847
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อย่าหลุดเข้าไปค้างกลางอากาศอยู่

848
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าอย่างนั้นจะไม่เดินปัญญาจริง

849
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เพราะจะไม่เห็นกิเลสหรอก

850
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จะรู้สึกเฉยๆ อะไรเกิดขึ้นก็เฉยๆ จะรู้สึกไปทางนั้น

851
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ถ้าใจเราไม่ไปทรงค้างอยู่กับสมาธิข้างในอย่างนั้น

852
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
คราวนี้กระทบอารมณ์มันจะเกิดปฏิกิริยาตามธรรมชาติธรรมดาล่ะ

853
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เราก็จะเห็นปฏิกิริยาทั้งหลาย

854
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

855
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ควบคุมไม่ได้ บังคับไม่ได้

856
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ปัญญามันอยู่ตรงนี้ไม่ได้อยู่ตรงเฉย

857
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เบอร์ 5: ทำกรรมฐานใช้คำบริกรรมพุทโธ

858
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ระหว่างวันพยายามคิดพุทโธแล้วสังเกตว่า

859
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ยังคิดพุทโธอยู่หรือไม่มีพุทโธ

860
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ทำในรูปแบบด้วยการนั่งบริกรรมพุทโธก่อนนอนและหลังตื่นนอน

861
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ใช้การตั้งใจหายใจ เพื่อช่วยในเวลาที่ง่วง เคลิ้ม

862
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
หรือคิดพุทโธไม่ค่อยได้

863
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ขอคำชี้แนะการปฏิบัติต่อไปครับ

864
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถูกแล้วไปพุทโธต่อ ทำได้ ทำวิธีนี้ก็ทำได้ ทำอีก

865
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เบอร์ 5 ตรงนี้เราน้อมจิตเข้าไปรู้สึกไหม

866
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
น้อมเข้าไปรู้ว่าน้อม รู้ทันจิตตัวเอง

867
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จิตตรงนี้ดี ตรงนี้จิตธรรมดา

868
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
รู้สึกไหม มันรู้ มันตื่น มันเบิกบาน

869
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ส่วนที่น้อมเข้าไป มันก็ได้ซึมๆ ตรงนี้ดี

870
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จิตที่จะเดินปัญญาหรือเจริญสติในชีวิตประจำวัน

871
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ใช้จิตอย่างตรงนี้

872
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ส่วนต้องการพักผ่อนก็เข้าสมาธิลึกลงไป ไม่เป็นไร

873
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่พอออกจากสมาธิมาอยู่ข้างนอกนี้

874
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วกระทบอารมณ์แล้วเห็นความเปลี่ยนแปลงของจิตได้

875
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จะเดินปัญญาได้คล่องตัว

876
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้านิ่งไปตลอดมันไม่เดินปัญญาจริงหรอก ดี

877
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เบอร์ 6: ในรูปแบบดูลมหายใจ มีพุทโธกำกับ

878
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ในชีวิตประจำวันดูอารมณ์ที่มากระทบบ้าง

879
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อยู่กับลมหายใจบ้าง

880
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เห็นโทสะเล็กๆ และเบื้องหลังการกระทำบ่อยขึ้น

881
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
หลวงพ่อเคยให้ไปดูตัวนิ่งๆ ที่เป็นโมหะสมาธิ

882
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เห็นว่ามีการคุมและมีความหนักกลางอก

883
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เวลาทำในรูปแบบรู้สึกว่ายังติดการคุม

884
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
และมีความหนักเมื่อมารู้ตัวในชีวิตประจำวัน

885
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ขอคำชี้แนะค่ะ

886
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เวลาเราจะทำสมาธิ

887
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เบื้องต้นก็ต้องจงใจไว้ก่อน

888
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มันก็คุมนิดหน่อย ถ้าคุมมากสมาธิไม่ดีหรอก

889
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แน่นๆ อึดอัด

890
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ถ้าเราทำสมาธิแล้วเราออกมาอยู่ข้างนอก

891
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เรายังรู้สึกว่ามีการคุมอยู่ แสดงว่าเราติด

892
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เรายังไม่ได้ออกจากสมาธิอย่างแท้จริง

893
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จิตติดซึมออกมาด้วย ตัวนี้ไม่ดี

894
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เพราะฉะนั้นเวลาเรานั่งสมาธิ

895
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อย่าให้ขาดสติ อย่าให้สติอ่อนเกินไป

896
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าสติอ่อนเกินไปแล้วโมหะมันครอบ

897
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วพอเราถอยออกมาอยู่กับโลกข้างนอกนี่

898
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
โมหะมันติดออกมาด้วย

899
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เพิ่มความรู้สึกตัวขึ้นนิดหนึ่งเวลานั่งสมาธิ

900
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อย่าให้เคลิ้มลงไป

901
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วเวลาอยู่ข้างนอกสติจะทำงานได้คล่องแคล่ว

902
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จิตไม่ติดโมหะ

903
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
นี่ตรงนี้น้อมแล้ว รู้สึกไหม ใจเริ่มน้อมเข้าไปจะให้มันซึม

904
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
สมาธิไม่ได้แปลว่าสงบ สมาธิคือความตั้งมั่นของจิต ฉะนั้นไม่ได้ไปฝึกน้อมให้ซึมลงไปเพื่อจะได้สงบ อันนั้นเป็นมิจฉาสมาธิ

905
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ฉะนั้นต้องมีสติกำกับ

906
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าขาดสติเมื่อไรก็เกิดมิจฉาสมาธิทันทีเลย

907
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
รู้สึกๆๆ มันจะเคลิ้มอยู่เรื่อย มันเคยชิน

908
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ตอนนี้นั่งน้อยๆ ก็ได้

909
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ออกมาทำงาน เคลื่อนไหวทำงานบ้านแล้วรู้สึกตัวไป

910
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ไปทำงานแล้วรู้สึกตัวที่มันทำงานไป

911
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ดีกว่าไปนั่งสมาธิ

912
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มันติด มันติดโมหะ เอาอยู่ข้างนอกนี่ล่ะ

913
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วรู้สึกเอา

914
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เบอร์ 7: ในรูปแบบ สวดมนต์ เดินจงกรม

915
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ดูร่างกายหายใจ วันละ 30 นาที - 2 ชั่วโมง

916
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เวลาฟุ้งมาก จะฟังเทศน์หลวงพ่อ

917
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
สวดมนต์จนมีแรง แล้วกลับมาดูกายใจทำงาน

918
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ระหว่างวันรู้กายเคลื่อนไหว ใจเปลี่ยน

919
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เห็นโทสะ มานะ ขอการบ้านค่ะ

920
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ดี ไปทำอีก ฝึกไปเรื่อยๆ

921
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เบอร์ 7 อันนี้เราส่งจิตไปดู

922
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
สังเกตไหมจิตมันเคลื่อนออกไปดู

923
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มันไปดูอะไรไม่สำคัญ

924
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ที่สำคัญคือรู้จิตมันเคลื่อนไปดู

925
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
รู้ทันจิตที่เคลื่อน

926
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วก็ไม่ได้รักษาว่าห้ามเคลื่อน

927
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เคลื่อนแล้วรู้ เคลื่อนแล้วรู้

928
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เบอร์ 8: ภาวนาในรูปแบบทุกวัน

929
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
โดยการสวดมนต์ นั่งสมาธิ

930
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ดูลมหายใจเข้าออก ทำอานาปานสติ

931
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
และเดินจงกรมประมาณ 30 นาที - 1 ชั่วโมง

932
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ชีวิตประจำวัน ดูกาย

933
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เห็นกายที่ขยับเคลื่อนไหว

934
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ดูจิตเปลี่ยนไปเมื่อเจอผัสสะกระทบอารมณ์

935
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มีลมหายใจและกายเป็นเครื่องอยู่

936
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ช่วงหลังเห็นกิเลสบ่อยขึ้น ขอคำชี้แนะค่ะ

937
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ดีขึ้นเยอะเลย ใช้ได้

938
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ระวังอันเดียวอย่าน้อมจิตไปให้มันไปนิ่งๆ

939
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มันยังเคยชินที่จะทำจิต รู้สึกไหม ไปแต่งจิตให้มันนิ่งๆ อยู่นิดหนึ่ง

940
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ไม่มากหรอกแต่ว่ามี

941
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อย่าไปปรุงแต่งจิต

942
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ถ้าจิตจะปรุงแต่งอะไร เราคอยรู้ทัน ไม่ห้าม

943
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่เราอย่าไปปรุงแต่งจิตให้มันนิ่งๆ เฉยๆ เสียเอง

944
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ให้จิตทำงานตามธรรมชาติธรรมดา

945
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
วันนี้ 8 คนเป็นเรื่องของสมาธิเสียเยอะเลย

946
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เบอร์ 4 ใจฟุ้งซ่าน วันนี้เท่านี้

947
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ต้องอดทน หลวงพ่อแถมนิดหนึ่ง

948
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มีผู้หญิงอยู่คนเป็นคนฟุ้งซ่านมากๆๆๆ

949
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ไม่ใช่มากอย่างเดียว มากๆๆ หลายตัว

950
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วชอบวุ่นวาย ชอบกิจกรรม แต่ว่าอยากดี

951
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
งานอดิเรกคือเล่นตุ๊กตา

952
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ทีนี้หลวงพ่อก็นวดหนักๆ เลย บังคับให้ภาวนา

953
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ภาวนาทีแรกจะร้องห่มร้องไห้

954
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
โอ้ย มันทุกข์ทรมาน นั่งแล้วทรมานมากเลย

955
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วเผลอเมื่อไรก็จะออกไปซนแล้วโดนดุทุกที

956
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อดทน ถูกดุก็ทน

957
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ภาวนาจนกระทั่งเมื่อวันศุกร์มาส่งการบ้าน

958
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ภาวนาแล้วจิตมันรวมลง

959
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ร่างกายหายไป โลกทั้งโลกก็หายไป

960
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เหลือแต่จิตดวงเดียวมีสติกำกับอยู่

961
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เห็นการทำงานภายในอยู่

962
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วก็มาบอกหลวงพ่อว่า

963
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
นี่เขาจะมีคอร์ส จะไปเข้าคอร์สดีไหม

964
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
บอกไปเข้าทำไมล่ะ

965
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เราภาวนาของเราก็ดีๆ อยู่แล้ว

966
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
การปฏิบัติมันเรื่องเฉพาะตัว ไปรวมกลุ่ม

967
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเราเจอคนซึ่งภาวนาดีกว่าเราหรือเสมอเรา เราก็ได้ดี

968
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเจอคนฟุ้งซ่าน

969
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ธาตุสันดานเดิมพื้นฐานเดิมของเราฟุ้งซ่าน

970
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มันก็จะดึงดูดเราฟุ้งซ่าน

971
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
กรรมฐานที่อุตส่าห์ฝึกมาอย่างยากลำบากเสียหมด

972
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เพราะฉะนั้นทางที่ดีไม่คลุกคลี

973
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เล่าให้พวกเราฟังว่า

974
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
กระทั่งคนที่ฟุ้งสุดยอดแต่อดทนมันก็ยังทำได้

975
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ขอให้อดทนเถอะ

976
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ทนต้องทนจริงๆ ทนเจ็บ ทนปวด

977
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
นั่งแล้วจะตายเอา เจ็บไปทั้งตัวเลย

978
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ต้องอดทน ทนได้ก็ได้แก่นสารสาระ

979
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อย่างน้อยชาตินี้ก็รู้แล้วว่าจิตจริงๆ เป็นอย่างไร

980
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มันเพิกโลกออกไป เพิกถอนโลก

981
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เพิกถอนร่างกายออกไป เหลือแต่จิตดวงเดียว

982
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
การปฏิบัติทีนี้ก็สามารถเจริญปัญญาอยู่ตรงนี้ได้เลย

983
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ถ้าย่อหย่อนเมื่อไรก็ฟุ้งซ่าน

984
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ความเพียรที่ทำมาก็ล้มเหลว ต้องเริ่มต้นไหม

985
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เริ่มหลายๆ ทีก็ไม่มีแรงจะเริ่ม

986
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
คนนี้พื้นฐานแย่กว่าพวกเรา

987
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ฉะนั้นพวกเราพื้นฐานยังดีกว่าเขาส่วนใหญ่

988
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เขาฟุ้งมาก โมหะเยอะ ราคะ หมายถึงชอบของสวยของงามเยอะ เขายังสู้ได้เลย

989
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เราก็ต้องสู้ ทำให้ได้

990
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มักน้อย สันโดษ ฝักใฝ่ในความสงบ

991
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ไม่คลุกคลี ปรารภความเพียร

992
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
นานๆ เพียรทีไม่ได้กินหรอก

993
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
5 ข้อนี้พื้นฐานจะต้องมี แล้วเราถึงจะเจริญ

994
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถัดจากนั้นก็รักษาศีล

995
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ฝึกจิตให้ตั้งมั่น

996
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เจริญปัญญา แยกธาตุแยกขันธ์

997
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เห็นธาตุขันธ์แต่ละตัวแสดงไตรลักษณ์ไป

998
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถัดจากนั้นเป็นของที่เกิดเอง

999
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เกิดมรรคผล เกิดวิมุตติ

1000
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วก็เกิดวิมุตติญาณทัสสนะ

1001
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
รู้ว่ากิเลสอะไรละแล้ว กิเลสอะไรยังไม่ละ

1002
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เดินแนวนี้ถึงจะเอาตัวรอด

1003
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเริ่มต้นก็มักมาก อยากไปหมด

1004
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เห็นใครเขามีอะไรก็อยากไปหมด

1005
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ไม่เคยคิดจะทำความสงบเลย ชอบคลุกคลี

1006
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
นานๆ คิดถึงการปฏิบัติทีหนึ่ง

1007
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มันก็ได้เท่าที่ควรจะได้นั่นล่ะ

1008
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ก็ได้นิดๆ หน่อยๆ

1009
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
วันนี้สอนเท่านี้ อดทน