1
00:00:03,093 --> 00:00:08,211
ฝึกตัวเองให้เคยชินให้เป็นนิสัยไว้

2
00:00:08,211 --> 00:00:14,217
มีเวลาว่าง 5 นาที 10 นาที อย่าทิ้ง

3
00:00:14,217 --> 00:00:24,058
ภาวนาไปเลย

4
00:00:24,058 --> 00:00:30,458
เอาให้เคยชิน เก็บเล็กเก็บน้อยไปเรื่อยๆ

5
00:00:30,458 --> 00:00:36,527
พอจิตมันคุ้นเคยที่จะปฏิบัติ

6
00:00:36,527 --> 00:00:40,396
มันจะขยันภาวนา

7
00:00:40,396 --> 00:00:44,296
จิตใจที่ไม่อยากภาวนา ทำบ้างไม่ทำบ้าง

8
00:00:44,296 --> 00:00:49,479
จิตมันติดโลก ติดกาม

9
00:00:49,479 --> 00:00:54,644
เมื่อเช้ามีทิดเก่าคนหนึ่งมาส่งการบ้าน

10
00:00:54,644 --> 00:00:59,779
บอกว่าสังเกตดูว่าเวลาถือศีล 8

11
00:00:59,779 --> 00:01:03,662
สติเกิดน้อยกว่าตอนถือศีล 5

12
00:01:03,662 --> 00:01:10,596
ฉะนั้นศีล 5 ดีกว่า เขาว่าอย่างนี้

13
00:01:10,596 --> 00:01:15,547
บอกไปสังเกตให้ดี จิตมันติดกาม

14
00:01:15,547 --> 00:01:18,745
ติดความสุขความสบาย

15
00:01:18,745 --> 00:01:22,929
พอไปบังคับตัวเองถือศีล 8 มันก็เครียด

16
00:01:22,929 --> 00:01:26,062
พอเครียดสติก็ไม่เกิด

17
00:01:26,062 --> 00:01:29,046
ไม่ใช่ว่าศีลไม่ดี

18
00:01:29,046 --> 00:01:33,085
แต่ใจตัวเองมันไม่ถึง

19
00:01:33,085 --> 00:01:39,465
ใจยังอ่อนแออยู่

20
00:01:39,465 --> 00:01:42,047
ถ้าเรารู้จุดอ่อนของตัวเอง

21
00:01:42,047 --> 00:01:45,106
ใจมันอ่อนแอมันติดโลก

22
00:01:45,106 --> 00:01:48,905
ก็ต้องเข้มแข็งสู้มัน

23
00:01:48,905 --> 00:01:51,568
ไม่หาข้ออ้าง

24
00:01:51,568 --> 00:01:55,418
ที่จะทำให้การปฏิบัติย่อหย่อนลง

25
00:01:55,418 --> 00:01:57,772
อย่างบอกว่า

26
00:01:57,772 --> 00:02:01,547
ศีล 5 ดีกว่าศีล 8 อะไรอย่างนี้

27
00:02:01,547 --> 00:02:11,146
สำหรับคนนี้ บางคนศีล 5 ดีกว่าจริงๆ

28
00:02:11,146 --> 00:02:18,014
ถ้าเอามาเป็นข้ออ้างสนองกิเลสตัวเอง

29
00:02:18,014 --> 00:02:23,681
โอกาสพัฒนามันก็ยาก

30
00:02:23,681 --> 00:02:28,563
อยากจะพ้นทุกข์อยากข้ามวัฏฏะต้องเข้มแข็ง

31
00:02:28,563 --> 00:02:32,813
อ่อนแอไปไม่รอดหรอก

32
00:02:32,813 --> 00:02:36,863
ต้องอดทน

33
00:02:36,863 --> 00:02:44,397
คนรุ่นหลังๆ นี่ความอดทนน้อยลงไปเยอะเลย

34
00:02:44,397 --> 00:02:50,380
เมื่อเช้ายังเล่าให้พวกทิดมาส่งการบ้าน

35
00:02:50,380 --> 00:02:53,878
บอกคนรุ่นนี้อ่อนแอลงไปเรื่อยๆ

36
00:02:53,878 --> 00:02:57,911
รักสุขรักสบายเหลือเกิน

37
00:02:57,911 --> 00:03:03,161
คนรุ่นหลวงพ่อเรียกรุ่นเบบี้บูม

38
00:03:03,161 --> 00:03:06,390
บ้านเมืองเพิ่งผ่านสงครามโลกมาใหม่ๆ

39
00:03:06,390 --> 00:03:09,658
บอบช้ำ

40
00:03:09,658 --> 00:03:12,128
ตอนที่หลวงพ่อเกิด

41
00:03:12,128 --> 00:03:17,241
สงครามโลกเพิ่งจบไปไม่ถึง 10 ปี

42
00:03:17,241 --> 00:03:19,041
บ้านเมืองทรุดโทรม

43
00:03:19,041 --> 00:03:23,225
เศรษฐกิจย่ำแย่ ผู้คนลำบาก

44
00:03:23,225 --> 00:03:25,700
เราเกิดในยุคนั้น เราก็ต้องรู้สึก

45
00:03:25,700 --> 00:03:31,915
ว่าเราต้องสู้ต้องอดทน

46
00:03:31,915 --> 00:03:34,710
ฉะนั้นคนรุ่นนั้นจะอดทน

47
00:03:34,710 --> 00:03:37,698
แต่คนรุ่นนั้นเทียบกับรุ่นครูบาอาจารย์

48
00:03:37,698 --> 00:03:40,848
ยังเทียบไม่ติด

49
00:03:40,848 --> 00:03:45,729
รุ่นครูบาอาจารย์ลำบากมากๆ เลย

50
00:03:45,729 --> 00:03:50,780
อย่างไปปฏิบัติอยู่ในป่า

51
00:03:50,780 --> 00:03:53,396
เป็นไข้ป่าก็ตายแล้ว

52
00:03:53,396 --> 00:03:56,012
รอดบ้างตายบ้าง

53
00:03:56,012 --> 00:04:02,532
บางองค์อดอาหารเป็นประจำ

54
00:04:02,532 --> 00:04:05,907
อาหารไม่พออะไรอย่างนี้

55
00:04:05,907 --> 00:04:11,541
อยู่มาพอพ้นยุคยากลำบาก

56
00:04:11,541 --> 00:04:13,490
หลัง 2500 อะไรอย่างนี้

57
00:04:13,490 --> 00:04:16,559
ร่างกายท่านทรุดโทรมมาก

58
00:04:16,559 --> 00:04:20,156
เพราะช่วงก่อนหน้านั้นสู้หนักมาก

59
00:04:20,156 --> 00:04:25,057
ก็สิ้นไปอย่างรวดเร็วก็มี

60
00:04:25,057 --> 00:04:31,223
สังเกตดูคนที่เคยผ่านความยากลำบาก

61
00:04:31,223 --> 00:04:36,306
ใจมันต่อสู้มากกว่าคนที่เกิดมาก็สบาย

62
00:04:36,306 --> 00:04:38,736
รุ่นหลังๆ นี่พ่อแม่เคยลำบากมา

63
00:04:38,736 --> 00:04:41,739
ไม่อยากให้ลูกลำบาก

64
00:04:41,739 --> 00:04:45,758
เลี้ยงลูกประคบประหงมเอาอกเอาใจ

65
00:04:45,758 --> 00:04:49,463
จนกระทั่งอ่อนแอมาก ดูแล้ว

66
00:04:49,463 --> 00:04:52,409
หลวงพ่อไม่ได้ดูอื่นดูไกล

67
00:04:52,409 --> 00:04:55,696
ดูจากพระนี่ล่ะ

68
00:04:55,696 --> 00:05:00,080
พระรุ่นก่อนๆ เข้มแข็ง สู้

69
00:05:00,080 --> 00:05:04,206
คนไหนไม่แข็งแรงไม่เข้มแข็งก็ออกไป

70
00:05:04,206 --> 00:05:09,177
พวกที่เหลืออยู่นี่แกร่งจริงๆ

71
00:05:09,177 --> 00:05:17,559
หลังๆ นี่ดูป้อแป้ๆ กลัวลำบาก

72
00:05:17,559 --> 00:05:22,425
จะไปอยู่กับโลกก็กลัวลำบากกลัวเหนื่อย

73
00:05:22,425 --> 00:05:28,009
มาบวชจะภาวนาก็กลัวลำบากอีก

74
00:05:28,009 --> 00:05:35,926
คนชนิดนี้อยู่ที่ไหนไม่เจริญหรอก ไม่สู้

75
00:05:35,926 --> 00:05:39,107
พวกเราอยากได้ดี

76
00:05:39,107 --> 00:05:44,374
จิตใจต้องกล้าหาญต้องเข็มแข็งต้องต่อสู้

77
00:05:44,374 --> 00:05:47,709
เหยาะแหยะไม่ได้เรื่องหรอก

78
00:05:47,709 --> 00:05:52,375
หาข้ออ้างเพื่อปกป้องกิเลส

79
00:05:52,375 --> 00:05:55,524
ฉลาดในการหาข้ออ้าง

80
00:05:55,524 --> 00:05:58,691
แต่ไม่ฉลาดในจิตของตนเอง

81
00:05:58,691 --> 00:06:01,508
ต้องเข็มแข็งจริงๆ

82
00:06:01,508 --> 00:06:04,750
เส้นทางนี้ไม่ใช่เส้นทาง

83
00:06:04,750 --> 00:06:06,697
ที่โรยด้วยกลีบกุหลาบหรอก

84
00:06:06,697 --> 00:06:15,880
เส้นทางแห่งความพ้นทุกข์นี่ต้องสู้จริงๆ

85
00:06:15,880 --> 00:06:22,748
ประเภทนั่งสมาธิก็กลัวปวดหลัง กลัวเมื่อย

86
00:06:22,748 --> 00:06:27,783
ก็อ้างนั่งสมาธิมากๆ เนิ่นช้า

87
00:06:27,783 --> 00:06:31,729
เอาคำหลวงปู่มั่นมาพูดอีก

88
00:06:31,729 --> 00:06:33,379
นั่งสมาธิมากเนิ่นช้า

89
00:06:33,379 --> 00:06:37,780
ไม่ได้แปลว่านั่งหลายชั่วโมง
แล้วทำให้เนิ่นช้า

90
00:06:37,780 --> 00:06:40,819
หมายถึงเอาแต่นั่งสมาธิไม่ยอมเดินปัญญา

91
00:06:40,819 --> 00:06:43,702
มันก็เลยเนิ่นช้า

92
00:06:43,702 --> 00:06:48,737
ทำสมาธิแล้วก็สงบสบายเพลินๆ ไป

93
00:06:48,737 --> 00:06:55,187
ผ่านวันผ่านเวลาไปมากมาย

94
00:06:55,187 --> 00:06:58,049
บางทีเอาธรรมะมาอ้าง

95
00:06:58,049 --> 00:07:04,381
เพื่อปกป้องความขี้เกียจ

96
00:07:04,381 --> 00:07:11,953
วันนี้เจอพวกอ่อนแอหลายคนทั้งพระทั้งโยม

97
00:07:11,953 --> 00:07:14,287
ธรรมะก็เลยดุนิดหนึ่ง

98
00:07:14,287 --> 00:07:16,621
นี่นิดเดียว

99
00:07:16,621 --> 00:07:21,923
ถ้าเจอรุ่นครูบาอาจารย์หนักกว่านี้เยอะเลย

100
00:07:21,923 --> 00:07:25,256
ครูบาอาจารย์ของหลวงพ่อยังเหลืออีกองค์

101
00:07:25,256 --> 00:07:28,436
หลวงปู่ทองท่านเป็นกรรมวาจาจารย์

102
00:07:28,436 --> 00:07:32,802
อยู่ที่ลำปลายมาศ

103
00:07:32,802 --> 00:07:36,878
ใครไปถามกรรมฐานท่าน
บอกอยากได้มรรคผลนิพพาน

104
00:07:36,878 --> 00:07:40,779
ท่านบอกแค่ศีลเอ็งก็รักษาไม่ได้แล้ว

105
00:07:40,779 --> 00:07:44,804
อย่ามาคุยอวดเลยจะไปเอานิพพาน

106
00:07:44,804 --> 00:07:47,219
หรือเสียสละอะไรเล็กๆ น้อยๆ

107
00:07:47,219 --> 00:07:50,384
ยังทำไม่ได้เลย

108
00:07:50,384 --> 00:07:52,373
แล้วจะไปนิพพานได้อย่างไร

109
00:07:52,373 --> 00:07:57,533
นิพพานต้องสละโลกได้

110
00:07:57,533 --> 00:08:00,232
ท่านใช้วิธีด่าเอา

111
00:08:00,232 --> 00:08:05,297
ครูบาอาจารย์บางองค์สมัยก่อนดุจริงๆ

112
00:08:05,297 --> 00:08:08,741
แต่ไม่มีประเภทเอากระโถนขว้างอะไร ไม่มี

113
00:08:08,741 --> 00:08:11,482
มีแต่นิยายปรัมปราว่า

114
00:08:11,482 --> 00:08:15,930
ครูบาอาจารย์โมโหแล้วเอากระโถนขว้าง

115
00:08:15,930 --> 00:08:18,514
เมื่อก่อนหลวงพ่อก็เชื่ออย่างนั้น

116
00:08:18,514 --> 00:08:22,129
ว่าครูบาอาจารย์กรรมฐานนี่ดุ

117
00:08:22,129 --> 00:08:26,847
ถ้าเราไม่ถูกใจเอากระโถนขว้าง

118
00:08:26,847 --> 00:08:32,829
ตอนไปหาหลวงปู่ดูลย์ครั้งแรกยังกลัวเลย

119
00:08:32,829 --> 00:08:35,078
ไม่รู้จักท่าน

120
00:08:35,078 --> 00:08:37,328
ไปถึงก็ไปจดๆ จ้องๆ

121
00:08:37,328 --> 00:08:39,711
ไม่กล้าเข้าไปในกุฏิ

122
00:08:39,711 --> 00:08:41,977
ไปรอดูหลวงปู่จะออกมาไหม

123
00:08:41,977 --> 00:08:46,344
ออกมาเราจะเข้าไปถามกรรมฐาน

124
00:08:46,344 --> 00:08:49,069
ทั้งพระทั้งคนในวัดบอกเข้าไปเลย

125
00:08:49,069 --> 00:08:51,954
ตอนนี้ท่านกำลังฉันอาหารอยู่

126
00:08:51,954 --> 00:08:56,939
บอกท่านฉันให้ท่านฉันไปก่อนเถอะ

127
00:08:56,939 --> 00:09:00,954
ที่จริงไม่ใช่อะไร ที่จริงยังกลัวอยู่

128
00:09:00,954 --> 00:09:02,321
นั่นเป็นครั้งเดียว

129
00:09:02,321 --> 00:09:05,308
ที่หลวงพ่อกลัวครูบาอาจารย์

130
00:09:05,308 --> 00:09:08,443
เพราะเราไม่คุ้นกับครูบาอาจารย์กรรมฐาน

131
00:09:08,443 --> 00:09:10,858
เลยคิดว่าท่านดุ

132
00:09:10,858 --> 00:09:15,073
ได้ยินนิทานเล่าว่าถ้าทำไม่ดี
แล้วเอากระโถนขว้าง

133
00:09:15,073 --> 00:09:18,509
อย่างไรท่านก็ไม่ขว้าง ท่านเสียดายของ

134
00:09:18,509 --> 00:09:22,191
ขว้างเดี๋ยวกระโถนแตก

135
00:09:22,191 --> 00:09:26,159
จดๆ จ้องๆ อยู่ ในที่สุดหลวงปู่ทนไม่ไหว

136
00:09:26,159 --> 00:09:28,990
หลวงปู่เดินออกมาหน้ากุฏิเอง

137
00:09:28,990 --> 00:09:31,022
เลยเข้าไปกราบท่านได้

138
00:09:31,022 --> 00:09:34,122
หลวงปู่ครับผมอยากปฏิบัติ

139
00:09:34,122 --> 00:09:37,289
ท่านก็เงียบๆ ไม่พูด

140
00:09:37,289 --> 00:09:41,359
เราก็นึกหลวงปู่อายุ 90 กว่า

141
00:09:41,359 --> 00:09:44,874
ฉันข้าวเสร็จแล้วนั่งหลับไปแล้ว

142
00:09:44,874 --> 00:09:48,640
ตอนนั้นโง่มากนึกว่าท่านนั่งหลับ

143
00:09:48,640 --> 00:09:52,559
ที่จริงท่านกำลังสอบประวัติเราอยู่

144
00:09:52,559 --> 00:09:57,255
ว่าเราเคยภาวนามาแบบไหนอะไรอย่างไร

145
00:09:57,255 --> 00:10:01,242
ท่านหลับตาไปสัก 45 นาที 40 นาที

146
00:10:01,242 --> 00:10:05,390
ลืมตามาถึงสอน

147
00:10:05,390 --> 00:10:07,355
ไม่ใช่เจอหน้าก็สอน

148
00:10:07,355 --> 00:10:11,305
หลวงปู่ดูลย์ถ้าใครไปถามอะไรก็ตอบ

149
00:10:11,305 --> 00:10:16,275
แต่ถ้าจะเรียนจริงๆ ท่านจะเงียบๆ

150
00:10:16,275 --> 00:10:19,570
เราก็ต้องนั่งภาวนาของเราไป

151
00:10:19,570 --> 00:10:24,769
รอให้ท่านค่อยพูดเอง

152
00:10:24,769 --> 00:10:29,320
นี่กว่าจะได้ธรรมะมาก็ลำบากเหมือนกัน

153
00:10:29,320 --> 00:10:34,454
บางทีไปหาที่ภาวนาตามวัด

154
00:10:34,454 --> 00:10:38,635
แต่ละวัดก็มีเจ้าพ่อเจ้าแม่ทั้งนั้นล่ะ

155
00:10:38,635 --> 00:10:40,772
เรียกผีบ้าน ผีเรือน

156
00:10:40,772 --> 00:10:44,690
ผีป่า ผีเขา มีทั้งนั้น

157
00:10:44,690 --> 00:10:47,468
ผีนี่หมายถึงคน

158
00:10:47,468 --> 00:10:52,600
คนที่ไปตั้งตัวเป็นใหญ่ตามวัด

159
00:10:52,600 --> 00:10:56,415
เข้าไปเราไม่รู้จักใครเลย

160
00:10:56,415 --> 00:11:00,535
จะไปกินข้าวที่ไหนเราก็ไม่รู้

161
00:11:00,535 --> 00:11:03,386
เข้าไปทีแรก

162
00:11:03,386 --> 00:11:07,799
ครูบาอาจารย์ท่านตักอาหารเสร็จแล้ว
พระท่านก็ฉันข้าว

163
00:11:07,799 --> 00:11:12,431
โยมก็ทำวัตรเช้า สวดมนต์ทำวัตรเช้า

164
00:11:12,431 --> 00:11:14,799
เห็นเขาขนอาหารไปวางข้างล่าง

165
00:11:14,799 --> 00:11:19,262
มีโต๊ะยาวๆ อยู่ อาหารไปวางไว้เยอะเลย

166
00:11:19,262 --> 00:11:23,979
ก็นึกว่าเดี๋ยวสวดมนต์เสร็จคงได้ไปกินข้าว

167
00:11:23,979 --> 00:11:26,179
พอสวดมนต์เสร็จลงมา

168
00:11:26,179 --> 00:11:30,275
แต่ละคนเขาหายไปหมดเลย พวกที่นั่งสวดมนต์

169
00:11:30,275 --> 00:11:34,109
แล้วอาหารที่โต๊ะไม่มีเหลือเลย

170
00:11:34,109 --> 00:11:36,283
คือแต่ละคนจะมีพรรคพวก

171
00:11:36,283 --> 00:11:40,258
มีลูกน้องมีคนรับใช้

172
00:11:40,258 --> 00:11:44,123
ขนเกลี้ยงเลยไม่มีอะไรเหลือเลย

173
00:11:44,123 --> 00:11:47,141
เรา เอ เราอยู่วัด เราไม่มีอะไรกินเลย

174
00:11:47,141 --> 00:11:50,252
เราจะอยู่อย่างไร ก็ช่างมัน

175
00:11:50,252 --> 00:11:52,768
ไม่กินวันสองวันไม่เป็นไรหรอก

176
00:11:52,768 --> 00:11:56,285
หลวงพ่อก็เดินกลับขึ้นศาลามา

177
00:11:56,285 --> 00:11:59,142
ครูบาอาจารย์ท่านเห็น

178
00:11:59,142 --> 00:12:05,282
รู้ว่าเราไม่มีข้าวกิน ท่านกวักมือเรียก

179
00:12:05,282 --> 00:12:08,550
เอาบาตรให้ บาตรของท่าน

180
00:12:08,550 --> 00:12:13,721
ไม่ได้ให้บาตรอย่างเดียว
ในบาตรมีข้าวมีอะไร

181
00:12:13,721 --> 00:12:18,841
เรารู้เลยครูบาอาจารย์ความเมตตาสูงมาก

182
00:12:18,841 --> 00:12:23,974
สูง แต่ใจเราต้องเข้มแข็งพอ

183
00:12:23,974 --> 00:12:26,609
ประเภทห่วงกินห่วงนอน

184
00:12:26,609 --> 00:12:31,374
ไม่ได้กินไม่ได้ปฏิบัติจริง

185
00:12:31,374 --> 00:12:34,808
ไปวัดทีแรกบางทีไม่รู้จักใครเลย

186
00:12:34,808 --> 00:12:39,041
จะค้างที่วัดไปขอครูบาอาจารย์

187
00:12:39,041 --> 00:12:40,958
ขอค้างที่วัด ท่านอนุญาต

188
00:12:40,958 --> 00:12:43,908
เราก็ไม่รู้เขาพักกันที่ไหน

189
00:12:43,908 --> 00:12:47,973
หาที่พักไม่ได้ ไปอยู่โคนต้นไม้

190
00:12:47,973 --> 00:12:50,990
นั่งสมาธิเดินจงกรมไป

191
00:12:50,990 --> 00:12:55,523
ผ่านกลางคืนไปมีความสุขมหาศาลเลย

192
00:12:55,523 --> 00:13:00,395
ไม่ได้ห่วงเรื่องกินเรื่องนอนอะไรนักหนา

193
00:13:00,395 --> 00:13:03,606
อยู่ไปๆ ฝนตก

194
00:13:03,606 --> 00:13:08,786
ฝนตกอยู่กลางแจ้งไม่ไหว ฝนแรงแล้วหนาว

195
00:13:08,786 --> 00:13:10,953
ก็ไปหลบอยู่ใต้ถุนกุฏิ

196
00:13:10,953 --> 00:13:15,787
มีกุฏิของใครก็ไม่รู้เป็นส่วนโยม

197
00:13:15,787 --> 00:13:19,404
หลบอยู่ใต้ถุน

198
00:13:19,404 --> 00:13:24,319
ไม่บ่นสักคำ สู้เอา

199
00:13:24,319 --> 00:13:27,754
ถ้าเรื่องแค่นี้เราสู้ไม่ไหว

200
00:13:27,754 --> 00:13:34,470
เราจะสู้มารไหวหรือ สู้กิเลสไหวหรือ

201
00:13:34,470 --> 00:13:36,471
ฉะนั้นถ้าพวกเราสังเกตให้ดี

202
00:13:36,471 --> 00:13:41,669
มาเรียนกับหลวงพ่อ หลวงพ่อไม่โอ๋

203
00:13:41,669 --> 00:13:44,203
ไม่เคยประคบประหงมแบบโอ๋ๆ

204
00:13:44,203 --> 00:13:47,801
เอาอกเอาใจอะไร ไม่เคย

205
00:13:47,801 --> 00:13:51,478
เพราะหลวงพ่อไม่เคย
ให้ครูบาอาจารย์ต้องมาโอ๋หลวงพ่อ

206
00:13:51,478 --> 00:13:56,044
เราสู้เอา

207
00:13:56,044 --> 00:14:02,857
พวกชอบโอ๋ส่วนใหญ่ก็มีความต้องการแฝงเร้น

208
00:14:02,857 --> 00:14:08,889
โอ๋โยมนี่โอ๋คนรวยๆ เขาจะได้ให้เงินเยอะๆ

209
00:14:08,889 --> 00:14:11,139
ครูบาอาจารย์ที่หลวงพ่อเรียนด้วย

210
00:14:11,139 --> 00:14:14,283
ท่านไม่ได้ทำอย่างนั้น

211
00:14:14,283 --> 00:14:15,897
ตอนนั้นเรารับราชการ

212
00:14:15,897 --> 00:14:19,522
ไปอยู่วัดทีหนึ่งหลายวัน

213
00:14:19,522 --> 00:14:22,987
ช่วงวันหยุดนี่ ช่วงต้นธันวา

214
00:14:22,987 --> 00:14:26,371
มีวันหยุดเยอะ จะลางานบ้างอะไรบ้าง

215
00:14:26,371 --> 00:14:28,600
ไปอยู่วัดได้ 10 วัน 11 วัน

216
00:14:28,600 --> 00:14:34,860
9 วัน อะไรอย่างนี้ แต่ละปีไม่เท่ากัน

217
00:14:34,860 --> 00:14:39,221
ถวายปัจจัยท่านเล็กน้อยเท่านั้นเอง

218
00:14:39,221 --> 00:14:48,205
ท่านกลับดูแลเรามาก ดูแลละเอียด

219
00:14:48,205 --> 00:14:52,636
เข้าไปกราบ ท่านก็สั่งพระอุปัฏฐาก

220
00:14:52,636 --> 00:14:55,670
ให้ไปจัดกุฏิพระให้หลวงพ่ออยู่
ท่านสั่งอย่างนี้

221
00:14:55,670 --> 00:15:04,036
บอกคนนี้เขาภาวนาจริง ให้ไปอยู่โซนพระ

222
00:15:04,036 --> 00:15:10,076
คนร่ำคนรวยคนใหญ่คนโตไปกราบ ท่านก็ยิ้มๆ

223
00:15:10,076 --> 00:15:16,193
ถวายอะไรท่านก็ยิ้มๆ เฉยๆ

224
00:15:16,193 --> 00:15:18,593
ตอนเวลาไปเรียนกับครูบาอาจารย์

225
00:15:18,593 --> 00:15:24,608
บางทีคนใหญ่คนโตอะไรมากราบท่าน

226
00:15:24,608 --> 00:15:29,134
พระอุปัฏฐากก็ให้พวกนี้กราบๆ ไป
แล้วก็ออกไปเลย

227
00:15:29,134 --> 00:15:35,599
แล้วก็เปิดโอกาสให้หลวงพ่อส่งการบ้าน

228
00:15:35,599 --> 00:15:40,622
นี่เราอยู่ในบรรยากาศที่อบอุ่น

229
00:15:40,622 --> 00:15:46,307
แต่ไม่ใช่อบอุ่นแบบลูกแหง่

230
00:15:46,307 --> 00:15:50,606
ครูบาอาจารย์ไม่ได้มาประคบประหงมเรา

231
00:15:50,606 --> 00:15:56,439
แต่ดูแลให้เราภาวนา

232
00:15:56,439 --> 00:16:01,215
ตอนแรกหลวงพ่อก็เลยนึกว่า 
โอ้ พระกรรมฐานดีทุกองค์

233
00:16:01,215 --> 00:16:03,977
เพราะเราเข้าไปวัดไหนก็เจอครูบาอาจารย์

234
00:16:03,977 --> 00:16:06,879
ท่านก็ดีทั้งนั้นเลย

235
00:16:06,879 --> 00:16:10,807
เลยนึกว่าพระปฏิบัติจะต้องดีทุกองค์

236
00:16:10,807 --> 00:16:14,541
กว่าจะฉลาดก็โง่มาก่อนทั้งนั้นล่ะ

237
00:16:14,541 --> 00:16:17,775
ก็มีดีบ้างไม่ดีบ้าง

238
00:16:17,775 --> 00:16:20,007
ฉะนั้นอย่างบางทีพวกเรา

239
00:16:20,007 --> 00:16:23,609
ร่อนเร่ไปที่โน้นที่นี่

240
00:16:23,609 --> 00:16:26,486
มีบุญก็เจอที่ดีๆ

241
00:16:26,486 --> 00:16:35,286
อกุศลให้ผลก็เจอที่หลอกๆ ถมเถไป

242
00:16:35,286 --> 00:16:37,220
สิ่งที่จะช่วยเราได้มากที่สุด

243
00:16:37,220 --> 00:16:40,312
เราแยกแยะยาก

244
00:16:40,312 --> 00:16:42,647
ว่าครูบาอาจารย์องค์ไหนดีหรือไม่ดี

245
00:16:42,647 --> 00:16:45,812
อย่างจะมาเชื่อว่าหลวงพ่อดีนี่โง่

246
00:16:45,812 --> 00:16:48,835
รู้ได้อย่างไรว่าหลวงพ่อดี

247
00:16:48,835 --> 00:16:52,411
เป็นแค่ความเชื่อของเรา เชื่อตามๆ กัน

248
00:16:52,411 --> 00:16:55,469
นั่นเป็นความไม่ฉลาดเลย

249
00:16:55,469 --> 00:16:57,358
ฉะนั้นสิ่งที่จะช่วยเราได้มาก

250
00:16:57,358 --> 00:17:02,142
คือการอ่านตำรับตำราไว้บ้าง

251
00:17:02,142 --> 00:17:07,099
อ่านพระไตรปิฎกอะไรอย่างนี้
จับหลักการปฏิบัติให้แม่นๆ

252
00:17:07,099 --> 00:17:09,934
หรืออย่างฟังหลวงพ่อ

253
00:17:09,934 --> 00:17:14,019
จับหลักให้แม่นแล้วไปลงมือทำ

254
00:17:14,019 --> 00:17:19,902
ไม่ต้องเชื่อแต่ไม่ได้ปฏิเสธ

255
00:17:19,902 --> 00:17:22,810
เวลาเราฟังธรรมะ

256
00:17:22,810 --> 00:17:25,719
ถ้าเป็นหลวงพ่อฟัง

257
00:17:25,719 --> 00:17:28,728
เราก็จะดูว่าคำสอนนี้

258
00:17:28,728 --> 00:17:32,278
สอดคล้องกับพระไตรปิฎกไหม

259
00:17:32,278 --> 00:17:36,495
ถ้าไม่สอดคล้อง เราสังเกตต่อ

260
00:17:36,495 --> 00:17:40,360
ไม่สอดคล้องที่ Wording ที่คำพูด

261
00:17:40,360 --> 00:17:43,784
อย่างครูบาอาจารย์บางองค์
ท่านไม่ได้เรียนปริยัติเลย

262
00:17:43,784 --> 00:17:46,918
ท่านก็ใช้ภาษาตามสะดวกของท่าน

263
00:17:46,918 --> 00:17:49,680
เราก็ต้องฟังดู

264
00:17:49,680 --> 00:17:55,828
ว่าเนื้อหาสาระที่ท่านเทศน์นี่ถูกต้องไหม

265
00:17:55,828 --> 00:18:01,713
บางทีโดยพยัญชนะโดยภาษา
โดยตัวหนังสือไม่ถูก

266
00:18:01,713 --> 00:18:05,382
แต่โดยเนื้อหาแล้วถูก อย่างนี้ก็มี

267
00:18:05,382 --> 00:18:08,196
ฉะนั้นถ้าเราได้ปฏิบัติด้วย

268
00:18:08,196 --> 00:18:10,400
ได้อ่านตำราด้วย

269
00:18:10,400 --> 00:18:13,845
จะช่วยให้เราคัดกรอง

270
00:18:13,845 --> 00:18:22,790
ก็จะได้ไม่หลงตกเป็นเหยื่อ

271
00:18:22,790 --> 00:18:25,044
ถ้าเราภาวนาไปถึงช่วงหนึ่ง

272
00:18:25,044 --> 00:18:30,726
เราจะเข้าใจอันไหนจริงอันไหนไม่จริง

273
00:18:30,726 --> 00:18:35,276
มันรู้ด้วยตัวเองได้

274
00:18:35,276 --> 00:18:40,212
บางทีรู้แล้วแต่มันไม่สนองกิเลส

275
00:18:40,212 --> 00:18:42,690
บางคนอ่อนแอ

276
00:18:42,690 --> 00:18:47,955
อยากได้ครูบาอาจารย์ที่คอยโอ๋อย่างนี้ก็มี

277
00:18:47,955 --> 00:18:50,037
อยากได้ครูบาอาจารย์ที่คอยโอ๋

278
00:18:50,037 --> 00:18:54,936
อยู่กับหลวงพ่อไม่ได้ เพราะหลวงพ่อไม่โอ๋

279
00:18:54,936 --> 00:18:59,765
แบบนี้พอเขาทนไม่ไหว
เขาก็ต้องไปหาที่เรียนที่อื่น

280
00:18:59,765 --> 00:19:03,690
ที่มีครูบาอาจารย์คอยโอ๋อยู่

281
00:19:03,690 --> 00:19:07,831
สิ่งที่หลวงพ่อพยายามสอนพวกเรา

282
00:19:07,831 --> 00:19:11,097
คือเรียนให้รู้เรื่องฟังให้รู้เรื่องก่อน

283
00:19:11,097 --> 00:19:14,197
รู้แนวแล้วเอาไปลงมือทำ

284
00:19:14,197 --> 00:19:18,479
ลงมือทำแล้วก็วัดผลด้วยตัวเอง

285
00:19:18,479 --> 00:19:20,775
ที่เราปฏิบัตินี่

286
00:19:20,775 --> 00:19:24,142
เกิดความเปลี่ยนแปลงในตัวเองไหม

287
00:19:24,142 --> 00:19:26,391
มักน้อยสันโดษบ้างไหม

288
00:19:26,391 --> 00:19:28,651
คลุกคลีน้อยลงไหม

289
00:19:28,651 --> 00:19:31,391
สังเกตตัวเองไป

290
00:19:31,391 --> 00:19:34,291
ใฝ่หาความสงบวิเวกบ้างไหม

291
00:19:34,291 --> 00:19:38,353
หรือกระดี๊กระด๊าอยู่ตลอดเวลา

292
00:19:38,353 --> 00:19:42,723
วัดใจตัวเองวัดความเปลี่ยนแปลงของตัวเองไป

293
00:19:42,723 --> 00:19:47,974
ละเอียดขึ้นมาก็ใจคิดถึงการปฏิบัติบ่อยไหม

294
00:19:47,974 --> 00:19:52,241
นานๆ คิดทีอะไรอย่างนี้ไม่ได้กินหรอก

295
00:19:52,241 --> 00:19:54,257
ถ้าเราภาวนา

296
00:19:54,257 --> 00:19:58,138
อย่างฟังหลวงพ่อไปแล้วเจริญสติรู้กายรู้ใจ

297
00:19:58,138 --> 00:19:59,923
ตามความเป็นจริง

298
00:19:59,923 --> 00:20:03,189
ด้วยจิตตั้งมั่นและเป็นกลาง

299
00:20:03,189 --> 00:20:08,041
ในเวลาไม่นาน
เราจะเห็นความเปลี่ยนแปลงของตัวเอง

300
00:20:08,041 --> 00:20:10,377
เคยโกหกหน้าตาย

301
00:20:10,377 --> 00:20:14,243
เวลาจะโกหกแล้วคราวนี้ชักละอายใจแล้ว

302
00:20:14,243 --> 00:20:16,967
อย่างนี้ถือว่ามีพัฒนาการ

303
00:20:16,967 --> 00:20:19,611
เลวแล้วรู้ว่าเลว

304
00:20:19,611 --> 00:20:21,639
มุสาวาทไม่ดีหรอก

305
00:20:21,639 --> 00:20:23,927
แล้วเรารู้ว่ามันไม่ดี

306
00:20:23,927 --> 00:20:27,344
มันเคยชินที่จะพูดไม่ดี

307
00:20:27,344 --> 00:20:32,581
ฉะนั้นเวลาพูดไปแล้ว 
บางทีมันหลุดปากออกไป มันละอายใจ

308
00:20:32,581 --> 00:20:34,899
อย่างนี้ถือว่าก้าวหน้า

309
00:20:34,899 --> 00:20:40,287
ชั่วแล้วรู้ว่าชั่ว ก้าวหน้า

310
00:20:40,287 --> 00:20:43,470
ก็สังเกตได้ด้วยตัวเอง

311
00:20:43,470 --> 00:20:48,426
หรือบางคนบอกทำสมาธิจิตไม่เคยมีสมาธิเลย

312
00:20:48,426 --> 00:20:53,721
แต่มามีสติรู้กายรู้ใจ
ตามความเป็นจริงไปเรื่อยๆ

313
00:20:53,721 --> 00:20:57,904
อยู่ๆ มันมีความสุขผุดขึ้นมาเอง

314
00:20:57,904 --> 00:21:01,803
ความสุขผุดขึ้นมาโดยที่เราไม่ได้ทำอะไร

315
00:21:01,803 --> 00:21:04,787
นั่นล่ะจิตมันมีสมาธิ

316
00:21:04,787 --> 00:21:07,921
มีสมาธิตามธรรมชาติแล้ว

317
00:21:07,921 --> 00:21:12,770
มีความสุขผุดขึ้นมาเป็นระยะๆ

318
00:21:12,770 --> 00:21:15,274
คล้ายๆ เป็นรางวัลปลอบใจ

319
00:21:15,274 --> 00:21:20,589
ให้เราเข้มแข็งในการปฏิบัติต่อไป

320
00:21:20,589 --> 00:21:22,657
อย่างช่วงแรกๆ ที่เราภาวนา

321
00:21:22,657 --> 00:21:26,945
เรายังไม่เห็นผลที่สำคัญ

322
00:21:26,945 --> 00:21:30,411
อย่างเรายังไม่ถึงมรรคถึงผลอะไรอย่างนี้

323
00:21:30,411 --> 00:21:35,910
ยังไม่เห็นความเปลี่ยนแปลง
แบบพลิกฟ้าคว่ำดิน

324
00:21:35,910 --> 00:21:38,050
ยังไม่เห็น

325
00:21:38,050 --> 00:21:42,033
มันมีความสุขผุดขึ้นมาเป็นระยะๆ

326
00:21:42,033 --> 00:21:44,639
บางที 3 วันผุดขึ้นมาทีหนึ่ง

327
00:21:44,639 --> 00:21:46,863
อาทิตย์หนึ่งผุดขึ้นมาทีหนึ่ง

328
00:21:46,863 --> 00:21:49,497
มันก็มีกำลังใจ

329
00:21:49,497 --> 00:21:53,216
มีกำลังใจ ธรรมะนี้ดี

330
00:21:53,216 --> 00:21:58,711
ปฏิบัติแล้วอยู่ๆ มีความสุขผุดขึ้นมาได้

331
00:21:58,711 --> 00:22:01,937
ก็จะขยันภาวนา

332
00:22:01,937 --> 00:22:06,169
เวลาหลวงพ่อภาวนาแต่ก่อน

333
00:22:06,169 --> 00:22:11,256
ความสุขมันมีอยู่แล้วล่ะ
เพราะนั่งสมาธิมานาน

334
00:22:11,256 --> 00:22:14,422
แต่บางครั้งมันเกิดปัญญา

335
00:22:14,422 --> 00:22:16,409
เกิดความรู้ความเข้าใจ

336
00:22:16,409 --> 00:22:19,616
บางสิ่งบางอย่างขึ้นมา

337
00:22:19,616 --> 00:22:22,531
พอมีความรู้ความเข้าใจผุดขึ้นมาทีหนึ่ง

338
00:22:22,531 --> 00:22:25,182
เราก็มีความสุขหลายวัน

339
00:22:25,182 --> 00:22:27,797
แต่ก็ไม่เกิน 7 วัน

340
00:22:27,797 --> 00:22:31,031
แล้วพอมีความรู้อย่างนี้ผุดขึ้นมา

341
00:22:31,031 --> 00:22:34,314
เราก็มีการบ้านไปส่งครูบาอาจารย์แล้ว

342
00:22:34,314 --> 00:22:36,593
ก็จะไปเล่าถวายท่าน

343
00:22:36,593 --> 00:22:40,043
ว่าผมภาวนาแล้วมันมีอาการอย่างนี้

344
00:22:40,043 --> 00:22:44,693
ผมจัดการมันอย่างนี้ๆ ทำอย่างนี้

345
00:22:44,693 --> 00:22:48,660
ที่กระผมทำอยู่นี่ถูกหรือไม่ถูก

346
00:22:48,660 --> 00:22:50,977
ถ้าไม่ถูกครูบาอาจารย์ช่วยบอกด้วย

347
00:22:50,977 --> 00:22:56,036
ถ้าถูกแล้วครูบาอาจารย์ช่วยแนะนำ

348
00:22:56,036 --> 00:22:58,724
วิธีปฏิบัติที่ยิ่งๆ กว่านี้

349
00:22:58,724 --> 00:23:02,552
ที่ดีกว่านี้อีก

350
00:23:02,552 --> 00:23:07,231
ส่วนใหญ่ท่านก็จะบอกว่าที่ทำน่ะถูกแล้ว 
ให้ทำต่อไป

351
00:23:07,231 --> 00:23:10,444
อันนี้เป็นการวัด

352
00:23:10,444 --> 00:23:12,024
ฉะนั้นการวัดมี 2 อัน

353
00:23:12,024 --> 00:23:14,624
อันหนึ่งวัดใจตัวเอง

354
00:23:14,624 --> 00:23:17,074
สติเกิดบ่อยขึ้นไหม

355
00:23:17,074 --> 00:23:19,267
ทำผิดศีลได้หน้าตาเฉย

356
00:23:19,267 --> 00:23:21,921
หรือว่าละอายใจบ้างหรือยัง

357
00:23:21,921 --> 00:23:24,985
สมาธิเกิดขึ้นบ้างไหม

358
00:23:24,985 --> 00:23:27,785
นี้เราวัดใจตัวเอง

359
00:23:27,785 --> 00:23:32,218
มีโอกาสเจอครูบาอาจารย์บางทีเราก็ต้องถาม

360
00:23:32,218 --> 00:23:37,084
ที่ผมทำอยู่นี่ มันถูกไหม

361
00:23:37,084 --> 00:23:41,068
ถ้าถูกแล้วทำอย่างไรมันจะดีกว่านี้อีก

362
00:23:41,068 --> 00:23:44,284
ท่านก็จะบอกว่าทำต่อไป

363
00:23:44,284 --> 00:23:47,985
ถ้าบอกว่าทำต่อไปแสดงว่าทำถูกแล้ว

364
00:23:47,985 --> 00:23:53,001
ถ้าทำไม่ถูกเดี๋ยวท่านก็บอกเองล่ะ

365
00:23:53,001 --> 00:23:56,201
เห็นไหมไม่มีไปอ้อนเลย

366
00:23:56,201 --> 00:23:58,919
“หลวงปู่ครับหลวงปู่” ต้องทำเสียงอ้อนๆ

367
00:23:58,919 --> 00:24:02,299
“หลวงปู่ครับอย่างโน้นอย่างนี้

368
00:24:02,299 --> 00:24:04,357
ผมอย่างโน้นผมอย่างนี้

369
00:24:04,357 --> 00:24:07,907
ผมอยากปฏิบัติ แต่ๆๆๆๆ”

370
00:24:07,907 --> 00:24:10,809
เต็มไปด้วยคำว่าแต่

371
00:24:10,809 --> 00:24:14,156
เจอหลวงปู่ปราโมทย์โดนเบิ๊ดกะโหลกเลย

372
00:24:14,156 --> 00:24:16,469
เงื่อนไขเยอะ

373
00:24:16,469 --> 00:24:21,951
ตั้งใจภาวนา สู้เอา แล้วสังเกตตัวเอง

374
00:24:21,951 --> 00:24:24,068
การปฏิบัติมันก็ไม่ได้ยากอะไร

375
00:24:24,068 --> 00:24:27,313
ขั้นแรกถือศีล 5 ข้อไว้ก่อน

376
00:24:27,313 --> 00:24:30,183
ศีล 8 ถือเป็นครั้งคราว

377
00:24:30,183 --> 00:24:34,152
เป็นฆราวาสทำงานหนักๆ

378
00:24:34,152 --> 00:24:38,500
อดข้าวเย็นทุกวันเดี๋ยวก็เป็นโรคกระเพาะ

379
00:24:38,500 --> 00:24:42,019
ก็ดูสภาวะของตัวเอง

380
00:24:42,019 --> 00:24:48,800
ผู้หญิงบางคนมีสามีแล้วก็ปฏิญาณตนถือศีล 8

381
00:24:48,800 --> 00:24:50,681
ไม่ให้สามีถูกตัว

382
00:24:50,681 --> 00:24:53,998
บอกไม่เอาแล้วฉันจะไปนิพพานแล้ว

383
00:24:53,998 --> 00:24:57,221
ลูกผัวฉันไม่เอาแล้ว

384
00:24:57,221 --> 00:24:58,955
พอสามีไปมีผู้หญิงอื่น

385
00:24:58,955 --> 00:25:01,844
คราวนี้นิพพานไม่เอาแล้ว

386
00:25:01,844 --> 00:25:06,325
อาละวาดแล้ว ร้องห่มร้องไห้

387
00:25:06,325 --> 00:25:08,725
คุณแม่จะได้ยินเรื่องพวกนี้บ่อย

388
00:25:08,725 --> 00:25:13,174
คนชอบมาร้องห่มร้องไห้

389
00:25:13,174 --> 00:25:16,408
นี่ถือศีลเกินฐานะ

390
00:25:16,408 --> 00:25:21,376
เป็นฆราวาส แหม อยากถือศีล 8 อะไรอย่างนี้

391
00:25:21,376 --> 00:25:25,557
พอสามีไม่ยอมด้วย ทนไม่ได้

392
00:25:25,557 --> 00:25:28,607
กรรมฐานที่ฝึกไว้ล่มเลย

393
00:25:28,607 --> 00:25:32,074
ฉะนั้นถือศีลให้พอดีกับตัว ให้พอดี

394
00:25:32,074 --> 00:25:36,941
ถือศีลนี่เอาแบบลำบากนิดๆ

395
00:25:36,941 --> 00:25:40,727
ข่มใจนิดๆ ไม่ต้องข่มใจแบบหักดิบ

396
00:25:40,727 --> 00:25:43,159
มันจะไม่ไหว

397
00:25:43,159 --> 00:25:47,392
พอไม่ไหวนี่ต่อไปใจมันฝ่อ

398
00:25:47,392 --> 00:25:50,692
อย่างตั้งใจว่าจะประพฤติพรหมจรรย์

399
00:25:50,692 --> 00:25:53,359
แล้วทำไม่ได้ใจมันฝ่อ

400
00:25:53,359 --> 00:25:54,317
แต่ตั้งใจว่า

401
00:25:54,317 --> 00:25:57,485
ไม่ไปผิดลูกผิดเมียใครเขาอย่างนี้

402
00:25:57,485 --> 00:26:01,854
เห็นเมียคนอื่นสวย ข่มใจตัวเองนิดหน่อย

403
00:26:01,854 --> 00:26:07,925
อย่างนี้ดี ใจมันจะค่อยๆ เข้มแข็งขึ้น

404
00:26:07,925 --> 00:26:10,314
ศีลต้องรักษา

405
00:26:10,314 --> 00:26:13,824
สมาธิต้องทำ

406
00:26:13,824 --> 00:26:15,582
หลวงพ่อเคยพลาด

407
00:26:15,582 --> 00:26:20,085
พลาดหลายครั้งเรื่องไม่อยากทำสมาธิ

408
00:26:20,085 --> 00:26:21,514
เพราะทำมาแต่เด็ก

409
00:26:21,514 --> 00:26:24,423
ทำแล้วก็รู้สึกมันไม่ได้อะไร

410
00:26:24,423 --> 00:26:26,723
ได้แต่ความสงบ ก็ขี้เกียจทำแล้ว

411
00:26:26,723 --> 00:26:30,989
มาเจริญปัญญารู้สึก แหม ดีๆ

412
00:26:30,989 --> 00:26:33,323
พอสมาธิเรากำลังไม่พอเมื่อไร

413
00:26:33,323 --> 00:26:36,439
การเจริญปัญญาจะผิดทันทีเลย

414
00:26:36,439 --> 00:26:39,590
วิปัสสนูปกิเลสจะเกิด

415
00:26:39,590 --> 00:26:43,103
เคยเกิดวิปัสสนูหลายแบบ

416
00:26:43,103 --> 00:26:47,000
ประเภทว่างอย่างนี้ พวกเราจะเจอบ่อย

417
00:26:47,000 --> 00:26:48,879
ดูจิตๆ แล้วมันว่างไป

418
00:26:48,879 --> 00:26:51,459
แล้วก็ยินดีพอใจในความว่าง

419
00:26:51,459 --> 00:26:54,476
แล้วติดอยู่ในความว่าง

420
00:26:54,476 --> 00:26:58,442
ตัวนี้ก็ไปไม่รอดก็อยู่แค่นั้น

421
00:26:58,442 --> 00:27:01,742
หลวงพ่อเคยเจออีก 2 - 3 แบบ

422
00:27:01,742 --> 00:27:05,076
แบบหนึ่งสติเข้มแข็งมากเลย

423
00:27:05,076 --> 00:27:08,459
เข้มแข็งถึงขนาดมันแยกสภาวะ

424
00:27:08,459 --> 00:27:12,642
แยกรูปธรรมนามธรรมได้ละเอียดยิบเลย

425
00:27:12,642 --> 00:27:16,042
มองอากาศข้างหน้าสติมันแข็งแรงมาก

426
00:27:16,042 --> 00:27:19,318
เห็นอากาศนี่จริงๆ แล้วเป็นเม็ดๆ

427
00:27:19,318 --> 00:27:22,115
เห็นอย่างนั้น

428
00:27:22,115 --> 00:27:24,983
หรือบางทีเกิดปัญญามาก

429
00:27:24,983 --> 00:27:29,568
ภาวนาแล้วก็เกิดความรู้
ความเข้าใจอะไรขึ้นมา

430
00:27:29,568 --> 00:27:33,772
แล้วก็พยายามจำไว้ โอ้ ธรรมะอันนี้ดี

431
00:27:33,772 --> 00:27:36,875
พอภาวนาไปอีก อ้าว เกิดความรู้อีกแล้ว

432
00:27:36,875 --> 00:27:38,890
ก็จำเอาไว้อีก

433
00:27:38,890 --> 00:27:43,292
แค่อาทิตย์เดียวมีสภาวะเหมือนคนบ้า

434
00:27:43,292 --> 00:27:46,474
ไม่ได้บ้าจริงหมายถึงเทียบให้ฟัง

435
00:27:46,474 --> 00:27:48,068
เหมือนคนบ้าชนิดที่ว่า

436
00:27:48,068 --> 00:27:52,611
ไปไหนก็เดินแบกตู้พระไตรปิฎกไป

437
00:27:52,611 --> 00:27:55,211
คนดีที่ไหนจะไปทำอย่างนั้น

438
00:27:55,211 --> 00:27:59,278
เรา เอ๊ เราต้องผิดที่ไหนสักที่หนึ่ง

439
00:27:59,278 --> 00:28:02,929
ทำไมภาวนาแล้วแทนที่ใจจะโปร่งโล่งเบา

440
00:28:02,929 --> 00:28:05,112
คลายความยึดถือ

441
00:28:05,112 --> 00:28:08,880
นี่เรากลับไปยึดถือปัญญามากมาย

442
00:28:08,880 --> 00:28:11,579
เห็นเกิดความรู้ถูกเข้าใจถูก

443
00:28:11,579 --> 00:28:13,479
มีปัญญาขึ้นมาแล้วเสียดาย

444
00:28:13,479 --> 00:28:17,363
เก็บๆๆ ใส่สมองไว้เต็มไปหมดเลย

445
00:28:17,363 --> 00:28:20,716
อันนั้นก็รู้อันนี้ก็รู้

446
00:28:20,716 --> 00:28:26,148
นี่ก็เป็นวิปัสนูอย่างหนึ่ง รู้เยอะไป

447
00:28:26,148 --> 00:28:31,046
เหมือนปัญญามากมาย ก็ใช้ไม่ได้

448
00:28:31,046 --> 00:28:33,844
ภาวนาแล้วก็ยิ่งหนักขึ้นๆ

449
00:28:33,844 --> 00:28:35,744
แสดงว่าผิดแล้วล่ะ

450
00:28:35,744 --> 00:28:38,810
ภาวนาแล้วมันต้องปล่อยวางได้

451
00:28:38,810 --> 00:28:43,609
ไม่ใช่ภาวนาแล้วยิ่งยึดถือ

452
00:28:43,609 --> 00:28:44,911
แล้วปล่อยวาง

453
00:28:44,911 --> 00:28:48,372
ต้องให้จิตมันปล่อยวางด้วยปัญญา

454
00:28:48,372 --> 00:28:51,072
ไม่ใช่แกล้งปล่อย

455
00:28:51,072 --> 00:28:54,705
หลวงพ่อเคยอ่านหนังสือของเซน

456
00:28:54,705 --> 00:28:57,373
อ่านแล้วใจเราโล่งๆ ว่างๆ

457
00:28:57,373 --> 00:28:59,654
รู้สึกอย่างนี้ดี

458
00:28:59,654 --> 00:29:03,004
ก็น้อมจิตไปอยู่กับใจที่ว่างๆ โล่ง

459
00:29:03,004 --> 00:29:04,729
เห็นโลกนี้ว่างไปหมด

460
00:29:04,729 --> 00:29:08,664
อะไรๆ ก็ว่าง คิดว่าดี

461
00:29:08,664 --> 00:29:11,470
เสร็จแล้วก็พบว่าไม่ใช่หรอก

462
00:29:11,470 --> 00:29:14,570
นี่เราปรุงแต่งขึ้นมา

463
00:29:14,570 --> 00:29:19,720
ฉะนั้นเวลาเราภาวนาก็ต้องค่อยสังเกตไป

464
00:29:19,720 --> 00:29:22,693
อะไรที่ภาวนาไปแล้ว

465
00:29:22,693 --> 00:29:25,345
มันขัดกับคำสอนของพระพุทธเจ้า

466
00:29:25,345 --> 00:29:27,443
สภาวะอะไรเกิดขึ้นนี่

467
00:29:27,443 --> 00:29:31,284
เป็นไปเพื่อความปล่อยวาง
หรือเพื่อความยึดถือ

468
00:29:31,284 --> 00:29:35,250
สภาวะทั้งหลายตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ไหม

469
00:29:35,250 --> 00:29:37,632
ถ้าภาวนาแล้วไม่เข้าหลักไตรลักษณ์

470
00:29:37,632 --> 00:29:39,685
ผิดแน่นอน

471
00:29:39,685 --> 00:29:41,617
หรือที่เราปฏิบัติอยู่นี่

472
00:29:41,617 --> 00:29:45,820
เป็นสมถะหรือเป็นวิปัสสนาต้องแยกให้ออก

473
00:29:45,820 --> 00:29:49,297
ถ้าแยกไม่ออกเราก็หลงทำสมถะอยู่

474
00:29:49,297 --> 00:29:51,213
แล้วเราก็คิดฟุ้งซ่านไป

475
00:29:51,213 --> 00:29:53,571
แล้วบอกเราเกิดปัญญา

476
00:29:53,571 --> 00:29:55,929
อันนี้ก็ใช้ไม่ได้

477
00:29:55,929 --> 00:29:59,973
หรือบางทีเดินปัญญามากสมาธิไม่พอ

478
00:29:59,973 --> 00:30:01,325
อันนี้ก็ใช้ไม่ได้

479
00:30:01,325 --> 00:30:03,911
ต้องสังเกตตัวเอง

480
00:30:03,911 --> 00:30:05,826
ไม่ต้องรอถามครูบาอาจารย์

481
00:30:05,826 --> 00:30:10,092
นานๆ จะมีโอกาสถามครูบาอาจารย์
สักครั้งหนึ่ง

482
00:30:10,092 --> 00:30:13,656
แต่สติปัญญามันอยู่กับตัวเราทุกวัน

483
00:30:13,656 --> 00:30:18,040
อาศัยสิ่งที่อยู่กับตัวเรานี่ล่ะ

484
00:30:18,040 --> 00:30:23,006
คอยสังเกตสิ่งที่เราทำอยู่นี่

485
00:30:23,006 --> 00:30:26,253
ทำให้อกุศลลดลงไหม

486
00:30:26,253 --> 00:30:28,760
ทำให้อกุศลเกิดยากขึ้นไหม

487
00:30:28,760 --> 00:30:31,406
ทำให้กุศลเกิดบ่อยไหม

488
00:30:31,406 --> 00:30:35,891
เกิดแล้วถี่ขึ้นๆ ไหม หรือนานๆ เกิดที

489
00:30:35,891 --> 00:30:42,838
นี่วัดใจตัวเอง สังเกตไป ดูไปเรื่อยๆ

490
00:30:42,838 --> 00:30:46,373
การสังเกตกิเลสเป็นเรื่องสำคัญ

491
00:30:46,373 --> 00:30:50,872
ภาวนาแล้วสังเกตกิเลสออกนี่ดีมากๆ เลย

492
00:30:50,872 --> 00:30:54,972
ในเบื้องต้นจิตใจเรามีกิเลสอะไร เราคอยรู้

493
00:30:54,972 --> 00:30:58,405
ก็จะเห็นทุกสิ่งทุกอย่างเกิดแล้วดับ

494
00:30:58,405 --> 00:31:01,539
ต่อไปพอเราเข้าใจธรรมะ

495
00:31:01,539 --> 00:31:05,107
ตรงที่เราคิดว่าเราบรรลุมรรคผล

496
00:31:05,107 --> 00:31:08,372
เราก็จะวัดว่าบรรลุจริงหรือไม่จริง

497
00:31:08,372 --> 00:31:11,582
วัดที่ไหน วัดที่กิเลส

498
00:31:11,582 --> 00:31:14,172
อย่างเราภาวนาแล้วจิตเรารวมวูบลงไป

499
00:31:14,172 --> 00:31:16,402
ถอยออกมา

500
00:31:16,402 --> 00:31:20,668
หลายคนรีบสรุปเลย ได้โสดาบัน

501
00:31:20,668 --> 00:31:24,350
จะได้หรือไม่ได้ วิญญูชนต้องสังเกตเอา

502
00:31:24,350 --> 00:31:26,105
ไม่มีใครเขาบอกกันหรอก

503
00:31:26,105 --> 00:31:28,455
เพราะบอกแล้วมันอันตราย

504
00:31:28,455 --> 00:31:30,588
บางทีเขาก็หลอกเอา

505
00:31:30,588 --> 00:31:34,121
ไปภาวนา เฮ้ย ได้โสดาบันแล้ว

506
00:31:34,121 --> 00:31:37,382
เขาให้ตำแหน่งก็ดีใจ

507
00:31:37,382 --> 00:31:40,782
มีเงินมีทองก็ยกให้เขาอะไรอย่างนี้

508
00:31:40,782 --> 00:31:44,233
หรือเลื่อมใสศรัทธางมงายไปเลย

509
00:31:44,233 --> 00:31:48,373
เพราะฉะนั้นถ้าเราภาวนาแล้วเราคิดว่า
เราได้โสดาบัน

510
00:31:48,373 --> 00:31:53,041
หรือภาวนาแล้วมีใครมารับรองเรา
ว่าได้โสดาบัน

511
00:31:53,041 --> 00:31:55,560
ทั้ง 2 นัยยะ คิดเอง

512
00:31:55,560 --> 00:31:58,978
หรือมีใครมาบอกก็ตาม

513
00:31:58,978 --> 00:32:02,329
ให้สังเกตที่กิเลส

514
00:32:02,329 --> 00:32:07,895
พระโสดาบันละกิเลสบางอย่างได้เด็ดขาดแล้ว

515
00:32:07,895 --> 00:32:10,665
ละสักกายทิฏฐิ

516
00:32:10,665 --> 00:32:15,312
คือละความเห็นว่าตัวเรามีอยู่จริง

517
00:32:15,312 --> 00:32:17,529
มีตัวมีตน

518
00:32:17,529 --> 00:32:21,029
แล้วสังเกตลงไปว่ามีไหม

519
00:32:21,029 --> 00:32:24,628
อย่างบางทีภาวนาจิตมันว่างๆ ไป

520
00:32:24,628 --> 00:32:27,278
แล้วบอกว่าตัวเราไม่มีแล้ว

521
00:32:27,278 --> 00:32:30,944
บอกใจเย็นๆ ดูไปหลายๆ วัน

522
00:32:30,944 --> 00:32:34,397
ตอนที่สมาธิเสื่อมลง

523
00:32:34,397 --> 00:32:37,112
จิตใจเป็นคนธรรมดานั่นล่ะ

524
00:32:37,112 --> 00:32:41,211
ดูสิมันจะมีตัวเราอีกไหม

525
00:32:41,211 --> 00:32:45,810
บางทีพอจิตมันทรงสมาธิอยู่

526
00:32:45,810 --> 00:32:52,312
ก็มองตัวเราไม่เห็น มันสบาย มันว่างๆ

527
00:32:52,312 --> 00:32:57,077
พอสมาธิเสื่อมก็ไม่มีตัวเรา มีแต่ตัวกู

528
00:32:57,077 --> 00:32:59,562
หนักกว่าตัวเราอีก

529
00:32:59,562 --> 00:33:03,977
นี่สังเกตเอามันละได้จริงหรือเปล่า

530
00:33:03,977 --> 00:33:08,049
บางคนก็ภาวนาเขานึกว่าได้โสดาบัน

531
00:33:08,049 --> 00:33:11,920
หรือมีคนรับรองว่าได้โสดาบัน

532
00:33:11,920 --> 00:33:16,190
ก็ดูลงไปที่ตัวเอง

533
00:33:16,190 --> 00:33:19,523
ละสักกายทิฏฐิได้ไหม

534
00:33:19,523 --> 00:33:22,726
ศีล 5 ของเราดีไหม

535
00:33:22,726 --> 00:33:27,259
ถ้าศีล 5 ยังด่างพร้อยอยู่ ยังไม่ใช่หรอก

536
00:33:27,259 --> 00:33:28,777
เพราะฉะนั้นวัดตรงนี้

537
00:33:28,777 --> 00:33:30,556
วัดที่กิเลสของเรานี่

538
00:33:30,556 --> 00:33:33,369
ถ้ากิเลสยังหยาบๆ จนทำผิดศีลได้

539
00:33:33,369 --> 00:33:37,131
ไม่ใช่หรอก

540
00:33:37,131 --> 00:33:40,179
ค่อยๆ สังเกตเอา

541
00:33:40,179 --> 00:33:42,527
พวกที่ชอบพยายามมาถามหลวงพ่อ

542
00:33:42,527 --> 00:33:45,063
ว่าได้โสดาบันหรือยัง

543
00:33:45,063 --> 00:33:48,974
บางคนหนักกว่านั้น มาบอกว่าได้โสดาบันแล้ว

544
00:33:48,974 --> 00:33:52,878
เคยเจอหนักที่สุดเป็นพระ

545
00:33:52,878 --> 00:33:56,002
บอกได้พระอรหันต์แล้ว

546
00:33:56,002 --> 00:33:58,871
หลวงพ่อบอกยังไม่ได้หรอก

547
00:33:58,871 --> 00:34:01,289
จิตใจเศร้าหมองเลย

548
00:34:01,289 --> 00:34:04,309
มัว ขุ่นมัว เศร้าหมองไปหมด

549
00:34:04,309 --> 00:34:07,849
บอกเห็นไหมจิตมีโทสะแล้ว

550
00:34:07,849 --> 00:34:10,734
เห็น ไม่ใช่พระอนาคามีหรอก

551
00:34:10,734 --> 00:34:13,045
วัดกันด้วยกิเลสอย่างนี้

552
00:34:13,045 --> 00:34:17,353
ไล่ๆๆๆ ต้อนลงไปเรื่อยๆ

553
00:34:17,353 --> 00:34:20,955
เพราะฉะนั้นใครบอกเราได้โน้นได้นี่

554
00:34:20,955 --> 00:34:23,721
อย่าเพิ่งเชื่อ

555
00:34:23,721 --> 00:34:26,820
หรือเราภาวนาแล้วเราเชื่อของเราเอง

556
00:34:26,820 --> 00:34:28,953
ก็อย่าเชื่อ 100 เปอร์เซ็นต์

557
00:34:28,953 --> 00:34:31,868
สังเกตกิเลสไปนานๆ

558
00:34:31,868 --> 00:34:35,493
เมื่อก่อนมีครูบาอาจารย์องค์หนึ่ง
ชื่อหลวงพ่อกิม

559
00:34:35,493 --> 00:34:40,022
หลวงพ่อกิมนี่ภาษาเขมรไม่ใช่ภาษาจีน

560
00:34:40,022 --> 00:34:43,252
เป็นคนสุรินทร์

561
00:34:43,252 --> 00:34:45,936
หลวงพ่อกิมบอกว่าไปภาวนานี่

562
00:34:45,936 --> 00:34:49,024
ถ้าไม่มีครูบาอาจารย์

563
00:34:49,024 --> 00:34:52,949
แล้วคิดว่าบรรลุอะไรแล้วนี่

564
00:34:52,949 --> 00:34:56,271
ให้ดู 3 เดือน

565
00:34:56,271 --> 00:35:01,083
ดูไปเรื่อยๆ 3 เดือนนี้กิเลสจะกลับมาไหม

566
00:35:01,083 --> 00:35:03,051
กระทั่งคิดว่าเป็นพระอรหันต์

567
00:35:03,051 --> 00:35:06,647
ดูไป 3 เดือนเดี๋ยวก็เจอ

568
00:35:06,647 --> 00:35:09,974
แต่ถ้าตั้งใจว่า

569
00:35:09,974 --> 00:35:12,022
เราเป็นไปแล้ว เชื่อไปแล้ว

570
00:35:12,022 --> 00:35:15,213
คราวนี้ไม่ยอมดูแล้ว ไม่กล้าดู

571
00:35:15,213 --> 00:35:18,712
หลายคนภาวนาได้ใบเซอร์ฯมาจากที่อื่น

572
00:35:18,712 --> 00:35:21,320
บอกไม่กล้าดูแล้ว

573
00:35:21,320 --> 00:35:26,644
เพราะว่ากลัวจะไม่ได้เป็นโสดาบัน

574
00:35:26,644 --> 00:35:29,995
ไปเรียนสะเปะสะปะ อันตราย

575
00:35:29,995 --> 00:35:32,504
รู้ปริยัติไว้บ้างก็ดี

576
00:35:32,504 --> 00:35:36,856
เอาไว้ตรวจสอบตัวเอง

577
00:35:36,856 --> 00:35:41,137
เคยได้ยินคำว่าโยนิโสมนสิการไหม

578
00:35:41,137 --> 00:35:46,100
โยนิโสมนสิการ การพิจารณาโดยแยบคาย

579
00:35:46,100 --> 00:35:50,154
คำว่าแยบคายไม่ใช่เจ้าเล่ห์แสนกล

580
00:35:50,154 --> 00:35:52,135
แยบคายนี่ก็คือดูว่า

581
00:35:52,135 --> 00:35:56,713
อันนี้สอดคล้องกับคำสอนของพระพุทธเจ้า

582
00:35:56,713 --> 00:35:59,882
และพระอรหันตสาวกทั้งหลายไหม

583
00:35:59,882 --> 00:36:08,480
แยบคายตรงนี้คือดูว่ามันสอดคล้องไหม

584
00:36:08,480 --> 00:36:13,166
วันนี้สอนวิธีตรวจสอบตัวเอง

585
00:36:13,166 --> 00:36:19,510
เราจะได้ไม่งมงาย ไม่ต้องฟังใคร

586
00:36:19,510 --> 00:36:23,831
หลวงพ่อภาวนาหลวงพ่อไม่เคยสงสัยตัวเองเลย

587
00:36:23,831 --> 00:36:26,481
ภาวนาอย่างไร

588
00:36:26,481 --> 00:36:30,192
เพราะเราตรวจสอบตัวเองเสมอ

589
00:36:30,192 --> 00:36:33,321
บางทีเข้าไปหาครูบาอาจารย์

590
00:36:33,321 --> 00:36:39,233
ก็ไปเล่าให้ท่านฟัง ท่านก็ชมว่าฉลาดๆ

591
00:36:39,233 --> 00:36:44,850
คอยรู้ทันจิตใจตัวเอง

592
00:36:44,850 --> 00:36:47,753
ถ้าได้โสดาบัน สกทาคามี

593
00:36:47,753 --> 00:36:51,757
ศีลของเราต้องบริบูรณ์

594
00:36:51,757 --> 00:36:54,185
สมาธิยังเล็กน้อย

595
00:36:54,185 --> 00:36:58,201
แต่ว่าละกิเลสไปอีกกลุ่มหนึ่ง

596
00:36:58,201 --> 00:37:00,428
ละความเห็นผิด

597
00:37:00,428 --> 00:37:04,495
ว่าในขันธ์ 5 นี่มีตัวเราอยู่

598
00:37:04,495 --> 00:37:08,243
หรือมีตัวเรานอกเหนือจากขันธ์ 5

599
00:37:08,243 --> 00:37:10,269
เป็นอย่างไร ตัวเรานอกขันธ์ 5

600
00:37:10,269 --> 00:37:13,610
บางคนนั่งสมาธิ ถอดจิตออกไปอยู่ข้างบน

601
00:37:13,610 --> 00:37:16,759
ย้อนมาดู ขันธ์ 5 มันอยู่ข้างล่าง

602
00:37:16,759 --> 00:37:20,045
นี่มีตัวเราอยู่นอกขันธ์ 5 อีก

603
00:37:20,045 --> 00:37:23,183
มีตัวเรา ขันธ์ 5 เป็นตัวเรา

604
00:37:23,183 --> 00:37:27,189
ตัวเราเป็นขันธ์ 5 อะไรอย่างนี้

605
00:37:27,189 --> 00:37:30,185
ถ้าได้จริงจะไม่มี

606
00:37:30,185 --> 00:37:32,828
มันจะรู้เลยขันธ์ 5 ไม่ใช่ตัวเรา

607
00:37:32,828 --> 00:37:37,268
ไม่มีตัวเรานอกเหนือจากขันธ์ 5 ก็ไม่มี

608
00:37:37,268 --> 00:37:42,844
ความลังเลสงสัยในพระรัตนตรัยจะไม่มี

609
00:37:42,844 --> 00:37:45,206
ถ้าเราได้โสดาบัน

610
00:37:45,206 --> 00:37:49,009
เราจะไม่สงสัยว่าพระพุทธเจ้ามีจริงไหม

611
00:37:49,009 --> 00:37:51,883
พระพุทธเจ้าตรัสรู้จริงไหม

612
00:37:51,883 --> 00:37:54,119
สิ่งที่พระพุทธเจ้าสอนนี่

613
00:37:54,119 --> 00:37:56,475
นำเราพ้นทุกข์ได้จริงไหม

614
00:37:56,475 --> 00:38:01,050
จะไม่สงสัยในตัวพระพุทธเจ้าเลย

615
00:38:01,050 --> 00:38:04,504
เด็กยุคนี้บอกพระพุทธเจ้าไม่มีหรอก

616
00:38:04,504 --> 00:38:06,555
คิดอย่างนั้นเลย

617
00:38:06,555 --> 00:38:09,768
พูดไปทั้งๆ ที่ไม่ได้พิสูจน์

618
00:38:09,768 --> 00:38:11,736
พูดด้วยความเห็น

619
00:38:11,736 --> 00:38:14,359
แล้วความเห็นตัวนั้นเป็นความเห็นผิด

620
00:38:14,359 --> 00:38:17,881
ความเห็นที่ไม่ทนต่อการพิสูจน์

621
00:38:17,881 --> 00:38:20,915
แต่พอถ้าภาวนาได้ธรรมะแล้ว

622
00:38:20,915 --> 00:38:23,487
จะรู้พระพุทธเจ้ามีจริง

623
00:38:23,487 --> 00:38:28,455
คำสอนของท่านมีจริง พาพ้นทุกข์ได้จริง

624
00:38:28,455 --> 00:38:32,253
พระธรรมมีจริงไหม มี

625
00:38:32,253 --> 00:38:35,549
พระธรรมนำทางเราไปสู่ความพ้นทุกข์ได้

626
00:38:35,549 --> 00:38:38,126
มีจริงๆ

627
00:38:38,126 --> 00:38:41,306
พระสงฆ์มีไหม มี

628
00:38:41,306 --> 00:38:43,752
เราอาจจะไม่รู้ว่าองค์ไหนเป็นพระสงฆ์

629
00:38:43,752 --> 00:38:46,736
แต่ตัวเองเป็นพระสงฆ์ไปเรียบร้อยแล้ว

630
00:38:46,736 --> 00:38:50,743
ทั้งๆ ที่ยังนุ่งกางเกง

631
00:38:50,743 --> 00:38:53,904
ใส่ผ้านุ่งผ้าถุงอะไรอย่างนี้

632
00:38:53,904 --> 00:38:57,109
ก็เป็นพระสงฆ์ไปเรียบร้อยแล้ว

633
00:38:57,109 --> 00:38:59,794
มันจะรู้พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ มีจริง

634
00:38:59,794 --> 00:39:01,952
ไม่สงสัย

635
00:39:01,952 --> 00:39:05,972
รู้ว่าการปฏิบัติที่ถูกเป็นอย่างไร

636
00:39:05,972 --> 00:39:08,334
ละสีลัพพตปรามาส

637
00:39:08,334 --> 00:39:12,620
การถือศีลบำเพ็ญพรตอย่างงมงาย

638
00:39:12,620 --> 00:39:15,730
อย่างบางคนบำเพ็ญพรตงมงาย เช่น

639
00:39:15,730 --> 00:39:20,668
คิดว่ากินเจแล้วบรรลุได้เร็วกว่า

640
00:39:20,668 --> 00:39:23,868
ถ้ากินเจถึงจะบรรลุได้

641
00:39:23,868 --> 00:39:28,750
วัวควายกินหญ้ามาตลอดคงบรรลุหมดแล้วล่ะ

642
00:39:28,750 --> 00:39:33,184
หรือบางคนคิดว่าต้องอาบน้ำในแม่น้ำคงคา

643
00:39:33,184 --> 00:39:35,586
แล้วจะบรรลุเร็ว

644
00:39:35,586 --> 00:39:37,614
ถ้าอย่างนั้นปลาในแม่น้ำคงคา

645
00:39:37,614 --> 00:39:39,573
ก็บรรลุหมดแล้วล่ะ

646
00:39:39,573 --> 00:39:44,006
อย่างนี้ที่เรียกว่าสีลัพพตปรามาส งมงาย

647
00:39:44,006 --> 00:39:47,478
เราจะละความงมงาย เราจะรู้เลย

648
00:39:47,478 --> 00:39:52,455
สิ่งที่ทำให้เราบรรลุพระโสดาบัน

649
00:39:52,455 --> 00:39:54,582
คือไตรสิกขา ศีลสิกขา

650
00:39:54,582 --> 00:39:59,110
จิตตสิกขา ปัญญาสิกขา

651
00:39:59,110 --> 00:40:02,564
เดินอยู่ในหลักของสติปัฏฐาน

652
00:40:02,564 --> 00:40:04,883
ลงมือทำสติปัฏฐาน

653
00:40:04,883 --> 00:40:07,501
ในเบื้องต้นทำให้เกิดสติ

654
00:40:07,501 --> 00:40:09,776
พอมีสติแล้วศีล สมาธิ ปัญญา

655
00:40:09,776 --> 00:40:16,331
ก็จะค่อยๆ แก่รอบขึ้น

656
00:40:16,331 --> 00:40:19,360
เราจะรู้ว่าเส้นทาง

657
00:40:19,360 --> 00:40:21,906
ที่ไปสู่ความบริสุทธิ์หลุดพ้น

658
00:40:21,906 --> 00:40:26,080
สุดท้ายหนีไม่พ้นเรื่องสติปัฏฐานหรอก

659
00:40:26,080 --> 00:40:28,064
สติปัฏฐานเป็นทางสายเอก

660
00:40:28,064 --> 00:40:33,389
เป็นทางสายเดียวเพื่อความบริสุทธิ์หลุดพ้น

661
00:40:33,389 --> 00:40:35,380
ฉะนั้นวัดที่ตัวเอง

662
00:40:35,380 --> 00:40:38,456
หลายคนบางทีเขียนจดหมายมา

663
00:40:38,456 --> 00:40:42,869
มาเล่าหลวงพ่อบอกว่าได้โสดาบันแล้ว

664
00:40:42,869 --> 00:40:44,370
บางคนบอกว่า

665
00:40:44,370 --> 00:40:47,402
เห็นจิตกับสภาพธรรมที่แวดล้อมอยู่

666
00:40:47,402 --> 00:40:50,319
เป็นสิ่งเดียวกันแล้ว

667
00:40:50,319 --> 00:40:54,067
มันเห็นด้วยกำลังสมาธิเป็นครั้งคราวหรอก

668
00:40:54,067 --> 00:40:55,965
เดี๋ยวก็ไม่เห็น

669
00:40:55,965 --> 00:41:00,353
มันยังไม่ใช่ของแท้

670
00:41:00,353 --> 00:41:03,315
ฉะนั้นต้องค่อยๆ สังเกตตัวเองให้ดี

671
00:41:03,315 --> 00:41:06,445
อย่าเข้าข้างตัวเอง

672
00:41:06,445 --> 00:41:11,465
แล้วเคล็ดลับสำคัญในการสังเกตจิตตนเอง

673
00:41:11,465 --> 00:41:16,545
ต้องดูจิตตนเองในภาวะปกติ

674
00:41:16,545 --> 00:41:20,148
อย่าไปทรงสมาธิอยู่

675
00:41:20,148 --> 00:41:23,070
อย่างถ้าเราไปทรงฌานอยู่

676
00:41:23,070 --> 00:41:27,098
แล้วเราบอกว่า
เราไม่มีราคะแล้ว ไม่มีโทสะแล้ว

677
00:41:27,098 --> 00:41:29,035
ไม่มีกามราคะ ไม่มีโทสะ

678
00:41:29,035 --> 00:41:30,942
เป็นพระอนาคามีแล้ว

679
00:41:30,942 --> 00:41:32,449
ออกจากสมาธิมา

680
00:41:32,449 --> 00:41:34,217
อ้าว กิเลสกลับมาอีกแล้ว

681
00:41:34,217 --> 00:41:36,163
ราคะก็แรงยิ่งกว่าเก่า

682
00:41:36,163 --> 00:41:38,882
โทสะก็ยิ่งแรงยิ่งกว่าเก่าอีก

683
00:41:38,882 --> 00:41:40,774
พวกนั่งสมาธิ

684
00:41:40,774 --> 00:41:44,557
หลุดออกมาจากสมาธิแล้วกิเลสแรง

685
00:41:44,557 --> 00:41:46,695
กิเลสมันคิดดอกเบี้ย

686
00:41:46,695 --> 00:41:49,183
มันถูกเก็บกดอยู่ช่วงหนึ่ง

687
00:41:49,183 --> 00:41:54,109
มีโอกาสมันซัดเราหงายท้องเลย

688
00:41:54,109 --> 00:41:57,226
ภาวนาเวลาเราจะสังเกตกิเลสตัวเอง

689
00:41:57,226 --> 00:42:01,947
สังเกตในภาวะปกติในใจที่เป็นปกติอย่างนี้

690
00:42:01,947 --> 00:42:06,131
ไม่ใช่ใจที่ทรงสมาธิอยู่

691
00:42:06,131 --> 00:42:13,181
บางคนเพ่งเอาไว้อย่างนี้

692
00:42:13,181 --> 00:42:16,427
แล้วบอกว่าไม่มีกิเลสแล้ว

693
00:42:16,427 --> 00:42:18,936
หลวงพ่อพยายามทำหน้าให้ดู

694
00:42:18,936 --> 00:42:22,609
จิตก็เป็น ทำทั้งหน้าทั้งใจ

695
00:42:22,609 --> 00:42:26,357
เพ่งอยู่อย่างนี้ แล้วบอกไม่มีกิเลส

696
00:42:26,357 --> 00:42:28,855
ใครด่าก็ไม่โกรธ

697
00:42:28,855 --> 00:42:31,353
ใครชมก็เฉยๆ

698
00:42:31,353 --> 00:42:36,041
เห็นผู้หญิงสวยๆ เดินโป๊ๆ ก็เฉยๆ

699
00:42:36,041 --> 00:42:41,408
ทำไมมันเฉย จิตมันติดสมาธิอยู่

700
00:42:41,408 --> 00:42:44,628
มันก็ข่มกามราคะได้

701
00:42:44,628 --> 00:42:47,138
มันข่ม มันไม่ได้ละ

702
00:42:47,138 --> 00:42:49,649
มันข่มไว้ชั่วคราว

703
00:42:49,649 --> 00:42:51,922
เพราะฉะนั้นเวลาที่เราภาวนา

704
00:42:51,922 --> 00:42:54,196
แล้วเรานึกว่าเราได้โน้นได้นี้

705
00:42:54,196 --> 00:42:56,521
เราวัดกิเลสตัวเอง

706
00:42:56,521 --> 00:43:00,487
วัดในภาวะที่จิตใจเป็นปกติ

707
00:43:00,487 --> 00:43:02,870
อย่าไปน้อมจิตให้นิ่งๆ ทื่อๆ อยู่

708
00:43:02,870 --> 00:43:06,141
แล้วก็มาวัดตอนที่มันนิ่งๆ ทื่อๆ

709
00:43:06,141 --> 00:43:08,966
อันนั้นจะวัดไม่ออก

710
00:43:08,966 --> 00:43:11,349
ถ้าเป็นคนปกติอย่างเวลานั่งสมาธิ

711
00:43:11,349 --> 00:43:15,360
จิตรวมอยู่อย่างนี้ คนมาด่าก็เฉย

712
00:43:15,360 --> 00:43:17,982
เวลาออกจากสมาธิคนยังไม่ทันด่า

713
00:43:17,982 --> 00:43:20,795
มันมองหน้าโดดถีบมันแล้ว

714
00:43:20,795 --> 00:43:22,765
นี่มันจะต่างกัน

715
00:43:22,765 --> 00:43:24,785
เพราะฉะนั้นต้องวัดตัวจริง

716
00:43:24,785 --> 00:43:29,578
ไม่ถูกฌานสมาบัติอะไรมาห่อหุ้มเอาไว้

717
00:43:29,578 --> 00:43:31,137
ฉะนั้นเวลาวัดกิเลส

718
00:43:31,137 --> 00:43:37,057
วัดตอนที่ใจเราเป็นปกตินี่ล่ะถึงจะเห็นชัด

719
00:43:37,057 --> 00:43:38,704
พอได้หลักไหม

720
00:43:38,704 --> 00:43:45,271
ในการที่จะไปตรวจสอบการปฏิบัติของตัวเอง

721
00:43:45,271 --> 00:43:49,583
เราตรวจสอบการปฏิบัติของตัวเอง

722
00:43:49,583 --> 00:43:53,181
ใช้โยนิโสมนสิการเป็นสำคัญ

723
00:43:53,181 --> 00:43:55,544
จะรู้โยนิโสมนสิการได้

724
00:43:55,544 --> 00:43:59,479
ต้องมีสุตตะ มีการเรียนรู้

725
00:43:59,479 --> 00:44:02,667
สุตตะไม่ใช่พระสูตรเฉยๆ

726
00:44:02,667 --> 00:44:08,635
สุตตะ การฟังๆ

727
00:44:08,635 --> 00:44:11,301
การอ่านก็ใช้ได้

728
00:44:11,301 --> 00:44:13,381
อ่านพระไตรปิฎกอะไรอย่างนี้

729
00:44:13,381 --> 00:44:15,486
อ่านให้รอบคอบ

730
00:44:15,486 --> 00:44:18,460
อ่านแล้วก็จับประเด็นผิดๆ ถูกๆ 
อะไรอย่างนี้

731
00:44:18,460 --> 00:44:21,757
อันตรายเหมือนกัน

732
00:44:21,757 --> 00:44:24,264
อ่านต้องรอบคอบ

733
00:44:24,264 --> 00:44:30,280
อย่างบอกว่าถ้าพระไปรักษาโรคให้คน

734
00:44:30,280 --> 00:44:39,189
พระหมอนี่ทำผิดศีล

735
00:44:39,189 --> 00:44:43,305
เป็นเดรัจฉานวิชา วิชาแพทย์

736
00:44:43,305 --> 00:44:49,174
พระไปทำเดรัจฉานวิชา อาบัติ นี่พูดเอาเอง

737
00:44:49,174 --> 00:44:55,076
ที่จริงพระหากินด้วยเดรัจฉานวิชา อาบัติ

738
00:44:55,076 --> 00:44:56,758
แต่พระใช้เดรัจฉานวิชา

739
00:44:56,758 --> 00:44:59,161
ช่วยเหลือสงเคราะห์โลกอะไรอย่างนี้

740
00:44:59,161 --> 00:45:02,398
เป็นความเมตตากรุณาต่างหาก

741
00:45:02,398 --> 00:45:05,457
พอตีความผิดก็ใส่ร้ายพระไปทั่ว

742
00:45:05,457 --> 00:45:07,124
องค์โน้นผิดองค์นี้ผิด

743
00:45:07,124 --> 00:45:10,601
ผิดอะไรนักหนา

744
00:45:10,601 --> 00:45:13,688
ต้องเรียนต้องอ่านบ้าง

745
00:45:13,688 --> 00:45:18,014
แต่อ่านแล้วก็เอาแขวนขึ้นหิ้งไว้ก่อน

746
00:45:18,014 --> 00:45:21,148
ตอนที่ลงมือภาวนา ลืมไปก่อน

747
00:45:21,148 --> 00:45:25,684
แล้วภาวนาเสร็จแล้วลองมาเทียบดูกับตำรา

748
00:45:25,684 --> 00:45:34,292
ถ้าภาวนาถูกต้องตรงกัน ต้องตรงกัน

749
00:45:34,292 --> 00:45:37,673
ฉะนั้นโยนิโสมนสิการไม่ใช่คิดเรื่อยเปื่อย

750
00:45:37,673 --> 00:45:40,355
ไม่ใช่คิดตามใจกิเลส

751
00:45:40,355 --> 00:45:43,629
แต่คิดโดยดูหลักเกณฑ์

752
00:45:43,629 --> 00:45:45,380
พระพุทธเจ้าสอนอย่างไร

753
00:45:45,380 --> 00:45:51,161
พระอรหันตสาวกท่านสอนไว้อย่างไร ดูตรงนั้น

754
00:45:51,161 --> 00:45:55,105
แล้วก็จุดสำคัญ หัดสังเกตตัวเอง

755
00:45:55,105 --> 00:45:58,006
สังเกตใจไว้

756
00:45:58,006 --> 00:46:02,024
แล้วก็มีโอกาสถามครูบาอาจารย์

757
00:46:02,024 --> 00:46:04,441
ตรงนี้เสี่ยงมากเลย

758
00:46:04,441 --> 00:46:07,868
บางทีเราภาวนาดี เราไปเจอครูบาอาจารย์เก๊

759
00:46:07,868 --> 00:46:11,905
ไปถามเขาแก้ของเรา

760
00:46:11,905 --> 00:46:18,467
เมื่อก่อนมีเรียนกับที่อื่นมา

761
00:46:18,467 --> 00:46:22,556
แล้วมาฟังกับหลวงพ่อ เราก็แก้ให้

762
00:46:22,556 --> 00:46:23,958
กลับไปหาอาจารย์

763
00:46:23,958 --> 00:46:26,340
อาจารย์แก้กลับไปอย่างเดิมอีก

764
00:46:26,340 --> 00:46:28,612
อย่างกับตีปิงปอง ตีกลับไปกลับมา

765
00:46:28,612 --> 00:46:30,971
สุดท้ายหลวงพ่อตบทีเดียว

766
00:46:30,971 --> 00:46:35,405
กระเด็นออกนอกโต๊ะไปเลย ไม่เอาด้วยแล้ว

767
00:46:35,405 --> 00:46:39,446
ฉะนั้นวัดใจตัวเองให้ได้ดีที่สุด

768
00:46:39,446 --> 00:46:42,454
แล้วเครื่องมือในการวัด โยนิโสมนสิการ

769
00:46:42,454 --> 00:46:45,126
วัดด้วยตัวนี้

770
00:46:45,126 --> 00:46:48,016
ฉะนั้นอย่าได้โง่งมงาย

771
00:46:48,016 --> 00:46:51,978
ทุกวันนี้คนออกมาสอนมากมายเหลือเกิน

772
00:46:51,978 --> 00:46:54,516
เราภาวนาชำนิชำนาญ

773
00:46:54,516 --> 00:46:58,993
เราฟังปุ๊บเราก็รู้แล้วนี่ธรรมะระดับไหน

774
00:46:58,993 --> 00:47:04,055
ธรรมะระดับคิดเอาหรือว่ามีประสบการณ์ตรง

775
00:47:04,055 --> 00:47:06,596
ประสบการณ์นั้นตรงถูกหรือไม่ถูก

776
00:47:06,596 --> 00:47:11,053
ไปอีกหลายระดับ ค่อยๆ ดูเอา

777
00:47:11,053 --> 00:47:14,495
วันนี้เทศน์ให้ฟังเท่านี้

778
00:47:14,495 --> 00:47:17,205
ทำไมไม่สอนวิธีปฏิบัติ สอนไปเยอะแล้ว

779
00:47:17,205 --> 00:47:21,110
วันนี้สอนการตรวจการบ้านตัวเอง

780
00:47:21,110 --> 00:47:25,954
จะได้ไม่ต้องมาถามหลวงพ่อบ่อย

781
00:47:25,954 --> 00:47:28,812
เบอร์ 1

782
00:47:28,812 --> 00:47:30,416
เบอร์ 1 ต้องตกใจด้วย

783
00:47:30,416 --> 00:47:33,256
เรียกเบอร์ 1 ทีเดียว

784
00:47:33,256 --> 00:47:36,128
เบอร์ 1: ในรูปแบบ

785
00:47:36,128 --> 00:47:39,001
นั่งสมาธิอยู่กับลมหายใจ

786
00:47:39,001 --> 00:47:41,382
อยู่กับอารมณ์อันเดียวบ้าง

787
00:47:41,382 --> 00:47:43,064
ดูจิตทำงานบ้าง

788
00:47:43,064 --> 00:47:45,720
รู้ทันบ้างไม่ทันบ้าง

789
00:47:45,720 --> 00:47:48,043
ยังจงใจมากไป

790
00:47:48,043 --> 00:47:50,164
เพราะมันยังไม่ยอมรับความจริง

791
00:47:50,164 --> 00:47:52,286
และความอยากดี

792
00:47:52,286 --> 00:47:56,651
ชีวิตประจำวันคอยมีสติรู้ทันจิตคิด

793
00:47:56,651 --> 00:48:01,499
แต่รวมๆ แล้วสติยังช้าและอ่อนอยู่

794
00:48:01,499 --> 00:48:04,268
รู้จักกิเลสตัวเองมากขึ้น

795
00:48:04,268 --> 00:48:07,954
ทั้งมานะ โทสะ ความอยาก

796
00:48:07,954 --> 00:48:10,210
มันวนเวียนกลับมาเรื่อยๆ

797
00:48:10,210 --> 00:48:12,786
ขอคำสั่งสอนครับ

798
00:48:12,786 --> 00:48:17,342
ที่รู้ที่เห็นถูกแล้ว ดี

799
00:48:17,342 --> 00:48:20,764
จุดที่ยังผิดอยู่คือจิต

800
00:48:20,764 --> 00:48:22,896
จิตของเราปกติเป็นแบบนี้ไหม

801
00:48:22,896 --> 00:48:25,777
พยักหน้าเอาหรือส่ายหน้า

802
00:48:25,777 --> 00:48:27,926
ไม่เป็นอย่างนี้

803
00:48:27,926 --> 00:48:31,495
ถ้าจิตเป็นอย่างนี้ใช้ไม่ได้

804
00:48:31,495 --> 00:48:33,420
ไปล็อกนิ่งๆ เฉยๆ

805
00:48:33,420 --> 00:48:38,694
จิตเฉยๆ อย่างนี้ ใครด่าก็เฉย

806
00:48:38,694 --> 00:48:42,847
จิตตรงนี้ก็ยังไม่ปกติ ดูออกไหม

807
00:48:42,847 --> 00:48:48,718
เออ รู้ทันแล้ว ใช้ได้ ดีที่ทำอยู่

808
00:48:48,718 --> 00:48:50,861
หลวงพ่อถึงบอกอย่างไรเวลาวัด

809
00:48:50,861 --> 00:48:53,585
ต้องวัดด้วยใจที่ปกติ

810
00:48:53,585 --> 00:48:55,836
ถ้าใจไปทรงไว้อย่างนี้

811
00:48:55,836 --> 00:48:58,299
มันวัดอะไรไม่ได้หรอก

812
00:48:58,299 --> 00:49:02,570
มันเห็นกิเลสก็เห็นไม่จริง

813
00:49:02,570 --> 00:49:06,894
เบอร์ 2: ในรูปแบบนั่งสมาธิ

814
00:49:06,894 --> 00:49:09,659
หายใจเข้าพุทออกโธ

815
00:49:09,659 --> 00:49:11,624
ในชีวิตประจำวัน

816
00:49:11,624 --> 00:49:15,630
บริกรรม พุทโธ ธัมโม สังโฆ ในใจ

817
00:49:15,630 --> 00:49:17,277
มีเผลอบ้าง

818
00:49:17,277 --> 00:49:21,058
ไม่ทราบว่าควรดูกายหรือจิตครับ

819
00:49:21,058 --> 00:49:25,465
บริกรรมไปเรื่อยๆ เอาสติ

820
00:49:25,465 --> 00:49:27,589
พอเราได้สติ

821
00:49:27,589 --> 00:49:29,433
อย่างเราพุทโธๆ ไป

822
00:49:29,433 --> 00:49:32,431
เผลอแล้วเรารู้ เผลอแล้วรู้

823
00:49:32,431 --> 00:49:35,746
เราได้สติได้สมาธิขึ้นมา

824
00:49:35,746 --> 00:49:38,394
แล้วคราวนี้สติระลึกรู้ลงในกาย

825
00:49:38,394 --> 00:49:40,621
เราก็ดูเห็นไตรลักษณ์

826
00:49:40,621 --> 00:49:43,143
สติไปรู้การทำงานของจิต

827
00:49:43,143 --> 00:49:47,946
เราก็เห็นจิตใจแสดงไตรลักษณ์

828
00:49:47,946 --> 00:49:51,857
ดูไป สติรู้อะไรก็รู้อันนั้นล่ะ

829
00:49:51,857 --> 00:49:55,752
ไม่ต้องบังคับว่าจงรู้เฉพาะร่างกาย

830
00:49:55,752 --> 00:49:58,593
หรือจงรู้เฉพาะจิต

831
00:49:58,593 --> 00:50:01,674
อย่าไปบังคับมัน จะตึงไป

832
00:50:01,674 --> 00:50:07,241
สังเกตไหมใจเราตึงๆ ไปนิดหนึ่ง

833
00:50:07,241 --> 00:50:11,439
สบายๆ รู้ไปธรรมดาๆ

834
00:50:11,439 --> 00:50:16,719
ใจธรรมดาดีที่สุดเลย

835
00:50:16,719 --> 00:50:20,226
ตรงนี้ไม่ธรรมดาแล้วรู้สึกไหม
เมื่อกี้ธรรมดา

836
00:50:20,226 --> 00:50:28,577
ตอนนี้ไม่ธรรมดา เพราะเราไปรวบเข้ามา

837
00:50:28,577 --> 00:50:33,420
ตัวนี้โมหะแทรกแล้วรู้สึกไหม มันซึมลงไป

838
00:50:33,420 --> 00:50:35,479
เพราะฉะนั้นทำสมาธิก็ทำไป

839
00:50:35,479 --> 00:50:37,118
จะบริกรรมก็บริกรรมไป

840
00:50:37,118 --> 00:50:41,684
แต่ว่าอะไรเกิดขึ้นกับจิตใจ ให้คอยรู้ทัน

841
00:50:41,684 --> 00:50:43,550
บริกรรมแล้วโมหะแทรก

842
00:50:43,550 --> 00:50:47,076
ชักเคลิ้มชักลืมตัวรู้ทัน

843
00:50:47,076 --> 00:50:48,538
ถ้ารู้ทันแล้วก็

844
00:50:48,538 --> 00:50:50,661
หายใจให้แรงขึ้นนิดหนึ่งก็ได้

845
00:50:50,661 --> 00:50:52,121
กระตุ้นความรู้สึกตัว

846
00:50:52,121 --> 00:50:55,949
ไม่ให้มันหย่อนเคลิ้มลงไป

847
00:50:55,949 --> 00:50:58,574
รู้สึกตัวไปแต่อย่าไปกระตุ้นมาก

848
00:50:58,574 --> 00:51:00,770
มันจะแข็งไป

849
00:51:00,770 --> 00:51:04,569
เอาแค่ไม่หลงไม่เคลิ้มไม่ถูกโมหะครอบ

850
00:51:04,569 --> 00:51:08,483
รู้เนื้อรู้ตัวด้วยใจปกติ

851
00:51:08,483 --> 00:51:11,034
โมหะแทรกตรงนี้

852
00:51:11,034 --> 00:51:13,586
เราน้อมใจให้เคลิ้ม

853
00:51:13,586 --> 00:51:17,079
อย่าน้อมใจให้เคลิ้ม

854
00:51:17,079 --> 00:51:22,231
รู้ตัวไว้ หายใจออกรู้สึก หายใจเข้ารู้สึก

855
00:51:22,231 --> 00:51:25,003
หรือจะพุทโธด้วยก็ได้ รู้สึก

856
00:51:25,003 --> 00:51:27,063
อย่าไปดัดแปลงจิต

857
00:51:27,063 --> 00:51:29,828
เบอร์ 2 ยังชินที่จะดัดแปลงจิต

858
00:51:29,828 --> 00:51:32,593
ให้มันนิ่งๆ

859
00:51:32,593 --> 00:51:35,807
รู้สึก ความรู้สึก

860
00:51:35,807 --> 00:51:42,762
สำคัญยิ่งกว่าการบังคับให้นิ่ง

861
00:51:42,762 --> 00:51:45,935
เออ ตรงนี้ถูก

862
00:51:45,935 --> 00:51:49,100
เวลาถูกมันถูกแวบเดียวล่ะ

863
00:51:49,100 --> 00:51:53,595
แล้วจิตมันก็ไปปรุงต่อ

864
00:51:53,595 --> 00:51:59,562
หายใจไป พุทโธไปเรื่อยๆ ใจเคลิ้มให้รู้

865
00:51:59,562 --> 00:52:02,490
หายใจไป พุทโธไป

866
00:52:02,490 --> 00:52:05,663
ใจหนีไปคิดเรื่องอื่นให้รู้

867
00:52:05,663 --> 00:52:08,859
เพราะฉะนั้นหายใจไปพุทโธไปแล้วรู้ทันใจไว้

868
00:52:08,859 --> 00:52:12,213
เคลิ้มก็รู้ หลงไปก็รู้

869
00:52:12,213 --> 00:52:19,214
ฝึกบ่อยๆ แล้วสติจะแข็งแรง สมาธิจะดีขึ้น

870
00:52:19,214 --> 00:52:22,912
เบอร์ 3: ฟังธรรมตอนขับรถ

871
00:52:22,912 --> 00:52:25,297
อ่านหนังสือธรรมะบ้าง

872
00:52:25,297 --> 00:52:28,517
ในรูปแบบนั่งสมาธิเช้าเย็น

873
00:52:28,517 --> 00:52:30,938
ครั้งละ 30 นาที

874
00:52:30,938 --> 00:52:33,797
หายใจเข้าพุทออกโธ

875
00:52:33,797 --> 00:52:36,160
ดูร่างกายหายใจ

876
00:52:36,160 --> 00:52:39,263
มักฟุ้งซ่าน ยังติดเพ่ง

877
00:52:39,263 --> 00:52:44,686
บางครั้งรู้สึกสว่างขึ้นคล้ายเปิดสวิตช์ไฟ

878
00:52:44,686 --> 00:52:49,474
รู้สึกชอบ แต่ไม่นานก็เผลอไปคิดเรื่องอื่น

879
00:52:49,474 --> 00:52:53,916
ระหว่างวันดูร่างกายหายใจพร้อมพุทโธ

880
00:52:53,916 --> 00:52:57,464
คอยรู้ทันโทสะและเผลอคิด

881
00:52:57,464 --> 00:53:01,569
ดูร่างกายเคลื่อนไหวบ้าง ขอคำสั่งสอนค่ะ

882
00:53:01,569 --> 00:53:03,435
ดูอย่างนั้นล่ะ

883
00:53:03,435 --> 00:53:05,988
หายใจไปหรือเคลื่อนไหวไป

884
00:53:05,988 --> 00:53:08,682
ก็ไม่ได้ไปบังคับจิตให้นิ่ง

885
00:53:08,682 --> 00:53:12,233
หายใจไปเคลื่อนไหวจิตหลงไปก็รู้

886
00:53:12,233 --> 00:53:15,218
พยายามไปดึงจิตคืนมาก็รู้

887
00:53:15,218 --> 00:53:18,426
รู้ทันจิตตัวเองบ่อยๆ

888
00:53:18,426 --> 00:53:24,146
ใช้กรรมฐานจะหายใจก็ได้เคลื่อนไหวก็ได้

889
00:53:24,146 --> 00:53:30,015
แนะนำอันหนึ่งก็คือดูกายให้เยอะขึ้น

890
00:53:30,015 --> 00:53:34,729
ใช้สติใช้ปัญญาสอดส่องเข้าไปในร่างกาย

891
00:53:34,729 --> 00:53:38,546
ร่างกายนี้มันสวยอยู่ที่เปลือกนอก

892
00:53:38,546 --> 00:53:42,812
สวยอยู่ที่ขนผมเล็บฟันหนังเท่านั้นเอง

893
00:53:42,812 --> 00:53:46,713
เรากำหนดจิตมองเข้าไปภายใน

894
00:53:46,713 --> 00:53:52,508
เห็นของไม่สวยไม่งามอยู่ภายในเยอะแยะ

895
00:53:52,508 --> 00:53:57,356
ฝึกตัวนี้บ้าง มันถูกกับจริต

896
00:53:57,356 --> 00:54:02,031
เพราะเราเป็นพวกรักสุขรักสบายรักสวยรักงาม

897
00:54:02,031 --> 00:54:06,533
น้อมกลับเข้ามาดูตัวนี้จะดี

898
00:54:06,533 --> 00:54:11,058
เบอร์ 1 ติดสมาธิ

899
00:54:11,058 --> 00:54:15,260
จิตคงที่อยู่ตรงนี้ทั้งๆ ที่เผลอ

900
00:54:15,260 --> 00:54:18,009
ตัวนี้ต้องไปดูให้ดี

901
00:54:18,009 --> 00:54:20,196
ถ้ามันค้างกลางอากาศอยู่อย่างนี้

902
00:54:20,196 --> 00:54:25,178
มันไม่เดินปัญญาจริง

903
00:54:25,178 --> 00:54:29,062
เบอร์ 4: ปฏิบัติในรูปแบบทุกวัน

904
00:54:29,062 --> 00:54:32,790
มีอาการตึงๆ หน่วงๆ ตรงกลางศีรษะ

905
00:54:32,790 --> 00:54:34,996
จนถึงปลายจมูก

906
00:54:34,996 --> 00:54:39,370
มีความรู้สึกคล้ายการเข้าไปในสมาธิที่ลึก

907
00:54:39,370 --> 00:54:43,397
เวลาทำงานจะทำความรู้สึกตัวทุกครั้ง

908
00:54:43,397 --> 00:54:45,200
เมื่อมีทุกข์เข้ามา

909
00:54:45,200 --> 00:54:48,594
จะรู้สึกไม่ทุกข์มากเหมือนแต่ก่อน

910
00:54:48,594 --> 00:54:51,022
รู้สึกอยู่เหนือทุกข์

911
00:54:51,022 --> 00:54:54,229
มองทุกอย่างเป็นสมมุติมากขึ้น

912
00:54:54,229 --> 00:54:56,628
ขอการบ้านค่ะ

913
00:54:56,628 --> 00:54:59,541
เวลาที่ใจเราทรงสมาธิอยู่มัน

914
00:54:59,541 --> 00:55:03,506
จะรู้สึกอย่างที่เล่า

915
00:55:03,506 --> 00:55:06,180
ถ้าอยากเห็นของจริง

916
00:55:06,180 --> 00:55:10,146
อย่าค้างอยู่กลางอากาศแบบนี้

917
00:55:10,146 --> 00:55:13,419
ถ้าเราน้อมจิตให้ทรงสมาธิอยู่อย่างนี้

918
00:55:13,419 --> 00:55:17,159
อะไรๆ ก็เฉยๆ หมดล่ะ

919
00:55:17,159 --> 00:55:22,996
ถ้าหลุดจากตรงนี้เมื่อไรมันร้ายเลย

920
00:55:22,996 --> 00:55:26,852
ถอยออกมาสิ อย่าค้างอยู่อย่างนั้น

921
00:55:26,852 --> 00:55:29,882
ถอยออกมา เออ อยู่ข้างนอกอย่างนี้

922
00:55:29,882 --> 00:55:40,166
กิเลสไม่ได้อยู่ข้างในอย่างนั้น

923
00:55:40,166 --> 00:55:44,728
อย่าหลุดเข้าไปค้างกลางอากาศอยู่

924
00:55:44,728 --> 00:55:48,311
ถ้าอย่างนั้นจะไม่เดินปัญญาจริง

925
00:55:48,311 --> 00:55:51,475
เพราะจะไม่เห็นกิเลสหรอก

926
00:55:51,475 --> 00:55:55,328
จะรู้สึกเฉยๆ อะไรเกิดขึ้นก็เฉยๆ

927
00:55:55,328 --> 00:55:59,324
จะรู้สึกไปทางนั้น

928
00:55:59,324 --> 00:56:01,589
แต่ถ้าใจเราไม่ไปทรงค้างอยู่

929
00:56:01,589 --> 00:56:04,154
กับสมาธิข้างในอย่างนั้น

930
00:56:04,154 --> 00:56:06,984
คราวนี้กระทบอารมณ์มันจะเกิดปฏิกิริยา

931
00:56:06,984 --> 00:56:10,407
ตามธรรมชาติธรรมดาล่ะ

932
00:56:10,407 --> 00:56:12,912
เราก็จะเห็นปฏิกิริยาทั้งหลาย

933
00:56:12,912 --> 00:56:14,425
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

934
00:56:14,425 --> 00:56:16,468
ควบคุมไม่ได้ บังคับไม่ได้

935
00:56:16,468 --> 00:56:23,517
ปัญญามันอยู่ตรงนี้ไม่ได้อยู่ตรงเฉย

936
00:56:23,517 --> 00:56:28,961
เบอร์ 5: ทำกรรมฐานใช้คำบริกรรมพุทโธ

937
00:56:28,961 --> 00:56:33,643
ระหว่างวันพยายามคิดพุทโธแล้วสังเกตว่า

938
00:56:33,643 --> 00:56:37,739
ยังคิดพุทโธอยู่หรือไม่มีพุทโธ

939
00:56:37,739 --> 00:56:39,469
ทำในรูปแบบ

940
00:56:39,469 --> 00:56:42,371
ด้วยการนั่งบริกรรมพุทโธก่อนนอน

941
00:56:42,371 --> 00:56:44,547
และหลังตื่นนอน

942
00:56:44,547 --> 00:56:46,915
ใช้การตั้งใจหายใจ

943
00:56:46,915 --> 00:56:50,336
เพื่อช่วยในเวลาที่ง่วง เคลิ้ม

944
00:56:50,336 --> 00:56:52,960
หรือคิดพุทโธไม่ค่อยได้

945
00:56:52,960 --> 00:56:55,999
ขอคำชี้แนะการปฏิบัติต่อไปครับ

946
00:56:55,999 --> 00:56:58,668
ถูกแล้วไปพุทโธต่อ

947
00:56:58,668 --> 00:57:03,892
ทำได้ ทำวิธีนี้ก็ทำได้ ทำอีก

948
00:57:11,742 --> 00:57:17,502
เบอร์ 5 ตรงนี้เราน้อมจิตเข้าไปรู้สึกไหม

949
00:57:17,502 --> 00:57:21,268
น้อมเข้าไปรู้ว่าน้อม รู้ทันจิตตัวเอง

950
00:57:21,268 --> 00:57:26,090
จิตตรงนี้ดี ตรงนี้จิตธรรมดา

951
00:57:26,090 --> 00:57:30,369
รู้สึกไหม มันรู้ มันตื่น มันเบิกบาน

952
00:57:30,369 --> 00:57:34,842
ส่วนที่น้อมเข้าไป มันก็ได้ซึมๆ

953
00:57:34,842 --> 00:57:36,649
ตรงนี้ดี

954
00:57:36,649 --> 00:57:38,369
จิตที่จะเดินปัญญา

955
00:57:38,369 --> 00:57:41,809
หรือเจริญสติในชีวิตประจำวัน

956
00:57:41,809 --> 00:57:45,033
ใช้จิตอย่างตรงนี้

957
00:57:45,033 --> 00:57:48,465
ส่วนต้องการพักผ่อนก็เข้าสมาธิลึกลงไป

958
00:57:48,465 --> 00:57:50,370
ไม่เป็นไร

959
00:57:50,370 --> 00:57:53,545
แต่พอออกจากสมาธิมาอยู่ข้างนอกนี้

960
00:57:53,545 --> 00:57:57,683
แล้วกระทบอารมณ์แล้ว
เห็นความเปลี่ยนแปลงของจิตได้

961
00:57:57,683 --> 00:58:01,275
จะเดินปัญญาได้คล่องตัว

962
00:58:01,275 --> 00:58:09,096
ถ้านิ่งไปตลอดมันไม่เดินปัญญาจริงหรอก ดี

963
00:58:09,096 --> 00:58:15,756
เบอร์ 6: ในรูปแบบดูลมหายใจ มีพุทโธกำกับ

964
00:58:15,756 --> 00:58:20,361
ในชีวิตประจำวันดูอารมณ์ที่มากระทบบ้าง

965
00:58:20,361 --> 00:58:22,826
อยู่กับลมหายใจบ้าง

966
00:58:22,826 --> 00:58:24,471
เห็นโทสะเล็กๆ

967
00:58:24,471 --> 00:58:27,248
และเบื้องหลังการกระทำบ่อยขึ้น

968
00:58:27,248 --> 00:58:30,437
หลวงพ่อเคยให้ไปดูตัวนิ่งๆ

969
00:58:30,437 --> 00:58:32,850
ที่เป็นโมหะสมาธิ

970
00:58:32,850 --> 00:58:38,009
เห็นว่ามีการคุมและมีความหนักกลางอก

971
00:58:38,009 --> 00:58:42,656
เวลาทำในรูปแบบรู้สึกว่ายังติดการคุม

972
00:58:42,656 --> 00:58:47,087
และมีความหนัก
เมื่อมารู้ตัวในชีวิตประจำวัน

973
00:58:47,087 --> 00:58:49,001
ขอคำชี้แนะค่ะ

974
00:58:49,001 --> 00:58:51,259
เวลาเราจะทำสมาธิ

975
00:58:51,259 --> 00:58:53,561
เบื้องต้นก็ต้องจงใจไว้ก่อน

976
00:58:53,561 --> 00:58:56,109
มันก็คุมนิดหน่อย

977
00:58:56,109 --> 00:59:00,655
ถ้าคุมมากสมาธิไม่ดีหรอก แน่นๆ อึดอัด

978
00:59:00,655 --> 00:59:03,685
แต่ถ้าเราทำสมาธิแล้วเราออกมาอยู่ข้างนอก

979
00:59:03,685 --> 00:59:06,341
เรายังรู้สึกว่ามีการคุมอยู่

980
00:59:06,341 --> 00:59:08,548
แสดงว่าเราติด

981
00:59:08,548 --> 00:59:12,593
เรายังไม่ได้ออกจากสมาธิอย่างแท้จริง

982
00:59:12,593 --> 00:59:18,198
จิตติดซึมออกมาด้วย ตัวนี้ไม่ดี

983
00:59:18,198 --> 00:59:23,442
เพราะฉะนั้นเวลาเรานั่งสมาธิ 
อย่าให้ขาดสติ อย่าให้สติอ่อนเกินไป

984
00:59:23,442 --> 00:59:28,779
ถ้าสติอ่อนเกินไปแล้วโมหะมันครอบ

985
00:59:28,779 --> 00:59:31,557
แล้วพอเราถอยออกมาอยู่กับโลกข้างนอกนี่

986
00:59:31,557 --> 00:59:33,978
โมหะมันติดออกมาด้วย

987
00:59:33,978 --> 00:59:36,183
เพิ่มความรู้สึกตัวขึ้นนิดหนึ่ง

988
00:59:36,183 --> 00:59:39,608
เวลานั่งสมาธิ อย่าให้เคลิ้มลงไป

989
00:59:39,608 --> 00:59:43,276
แล้วเวลาอยู่ข้างนอก
สติจะทำงานได้คล่องแคล่ว

990
00:59:43,276 --> 00:59:49,309
จิตไม่ติดโมหะ

991
00:59:49,309 --> 00:59:52,029
นี่ตรงนี้น้อมแล้ว รู้สึกไหม

992
00:59:52,029 --> 00:59:55,181
ใจเริ่มน้อมเข้าไปจะให้มันซึม

993
00:59:55,181 --> 00:59:58,148
สมาธิไม่ได้แปลว่าสงบ

994
00:59:58,148 --> 01:00:01,779
สมาธิคือความตั้งมั่นของจิต

995
01:00:01,779 --> 01:00:04,122
ฉะนั้นไม่ได้ไปฝึกน้อมให้ซึมลงไป

996
01:00:04,122 --> 01:00:05,725
เพื่อจะได้สงบ

997
01:00:05,725 --> 01:00:09,090
อันนั้นเป็นมิจฉาสมาธิ

998
01:00:09,090 --> 01:00:10,640
ฉะนั้นต้องมีสติกำกับ

999
01:00:10,640 --> 01:00:17,511
ถ้าขาดสติเมื่อไรก็เกิดมิจฉาสมาธิทันทีเลย

1000
01:00:17,511 --> 01:00:24,332
รู้สึกๆๆ มันจะเคลิ้มอยู่เรื่อย มันเคยชิน

1001
01:00:24,332 --> 01:00:26,554
ตอนนี้นั่งน้อยๆ ก็ได้

1002
01:00:26,554 --> 01:00:28,536
ออกมาทำงาน

1003
01:00:28,536 --> 01:00:33,806
เคลื่อนไหวทำงานบ้านแล้วรู้สึกตัวไป

1004
01:00:33,806 --> 01:00:38,353
ไปทำงานแล้วรู้สึกตัวที่มันทำงานไป

1005
01:00:38,353 --> 01:00:43,433
ดีกว่าไปนั่งสมาธิ มันติด มันติดโมหะ

1006
01:00:43,433 --> 01:00:49,336
เอาอยู่ข้างนอกนี่ล่ะ แล้วรู้สึกเอา

1007
01:00:49,336 --> 01:00:55,081
เบอร์ 7: ในรูปแบบ สวดมนต์ เดินจงกรม

1008
01:00:55,081 --> 01:00:56,915
ดูร่างกายหายใจ

1009
01:00:56,915 --> 01:01:00,839
วันละ 30 นาที - 2 ชั่วโมง

1010
01:01:00,839 --> 01:01:04,224
เวลาฟุ้งมาก จะฟังเทศน์หลวงพ่อ

1011
01:01:04,224 --> 01:01:09,208
สวดมนต์จนมีแรง แล้วกลับมาดูกายใจทำงาน

1012
01:01:09,208 --> 01:01:13,538
ระหว่างวันรู้กายเคลื่อนไหว ใจเปลี่ยน

1013
01:01:13,538 --> 01:01:15,662
เห็นโทสะ มานะ

1014
01:01:15,662 --> 01:01:17,426
ขอการบ้านค่ะ

1015
01:01:17,426 --> 01:01:19,685
ดี ไปทำอีก

1016
01:01:19,685 --> 01:01:22,714
ฝึกไปเรื่อยๆ

1017
01:01:34,684 --> 01:01:39,501
เบอร์ 7 อันนี้เราส่งจิตไปดู

1018
01:01:39,501 --> 01:01:43,521
สังเกตไหมจิตมันเคลื่อนออกไปดู

1019
01:01:43,521 --> 01:01:45,257
มันไปดูอะไรไม่สำคัญ

1020
01:01:45,257 --> 01:01:49,425
ที่สำคัญคือรู้จิตมันเคลื่อนไปดู

1021
01:01:49,425 --> 01:01:51,743
รู้ทันจิตที่เคลื่อน

1022
01:01:51,743 --> 01:01:54,711
แล้วก็ไม่ได้รักษาว่าห้ามเคลื่อน

1023
01:01:54,711 --> 01:02:00,309
เคลื่อนแล้วรู้ เคลื่อนแล้วรู้

1024
01:02:00,309 --> 01:02:03,865
เบอร์ 8: ภาวนาในรูปแบบทุกวัน

1025
01:02:03,865 --> 01:02:07,035
โดยการสวดมนต์ นั่งสมาธิ

1026
01:02:07,035 --> 01:02:09,287
ดูลมหายใจเข้าออก

1027
01:02:09,287 --> 01:02:11,723
ทำอานาปานสติ

1028
01:02:11,723 --> 01:02:16,074
และเดินจงกรมประมาณ 30 นาที - 1 ชั่วโมง

1029
01:02:16,074 --> 01:02:17,708
ชีวิตประจำวัน

1030
01:02:17,708 --> 01:02:21,465
ดูกาย เห็นกายที่ขยับเคลื่อนไหว

1031
01:02:21,465 --> 01:02:26,157
ดูจิตเปลี่ยนไปเมื่อเจอผัสสะกระทบอารมณ์

1032
01:02:26,157 --> 01:02:29,943
มีลมหายใจและกายเป็นเครื่องอยู่

1033
01:02:29,943 --> 01:02:34,443
ช่วงหลังเห็นกิเลสบ่อยขึ้น ขอคำชี้แนะค่ะ

1034
01:02:34,443 --> 01:02:38,631
ดีขึ้นเยอะเลย ใช้ได้

1035
01:02:38,631 --> 01:02:43,613
ระวังอันเดียวอย่าน้อมจิตไปให้มันไปนิ่งๆ

1036
01:02:43,613 --> 01:02:46,712
มันยังเคยชินที่จะทำจิต รู้สึกไหม

1037
01:02:46,712 --> 01:02:49,263
ไปแต่งจิตให้มันนิ่งๆ อยู่นิดหนึ่ง

1038
01:02:49,263 --> 01:02:52,669
ไม่มากหรอกแต่ว่ามี

1039
01:02:52,669 --> 01:02:54,932
อย่าไปปรุงแต่งจิต

1040
01:02:54,932 --> 01:02:57,547
แต่ถ้าจิตจะปรุงแต่งอะไร เราคอยรู้ทัน

1041
01:02:57,547 --> 01:02:59,300
ไม่ห้าม

1042
01:02:59,300 --> 01:03:01,034
แต่เราอย่าไปปรุงแต่งจิต

1043
01:03:01,034 --> 01:03:04,130
ให้มันนิ่งๆ เฉยๆ เสียเอง

1044
01:03:04,130 --> 01:03:09,695
ให้จิตทำงานตามธรรมชาติธรรมดา

1045
01:03:09,695 --> 01:03:15,046
วันนี้ 8 คนเป็นเรื่องของสมาธิเสียเยอะเลย

1046
01:03:15,046 --> 01:03:20,315
เบอร์ 4 ใจฟุ้งซ่าน

1047
01:03:20,315 --> 01:03:22,965
วันนี้เท่านี้

1048
01:03:22,965 --> 01:03:27,402
ต้องอดทน หลวงพ่อแถมนิดหนึ่ง

1049
01:03:27,402 --> 01:03:33,126
มีผู้หญิงอยู่คนเป็นคนฟุ้งซ่านมากๆๆๆ

1050
01:03:33,126 --> 01:03:37,197
ไม่ใช่มากอย่างเดียว มากๆๆ หลายตัว

1051
01:03:37,197 --> 01:03:41,887
แล้วชอบวุ่นวาย ชอบกิจกรรม

1052
01:03:41,887 --> 01:03:45,137
แต่ว่าอยากดี

1053
01:03:45,137 --> 01:03:49,060
งานอดิเรกคือเล่นตุ๊กตา

1054
01:03:49,060 --> 01:03:52,192
ทีนี้หลวงพ่อก็นวดหนักๆ เลย

1055
01:03:52,192 --> 01:03:54,823
บังคับให้ภาวนา

1056
01:03:54,823 --> 01:03:56,948
ภาวนาทีแรกจะร้องห่มร้องไห้

1057
01:03:56,948 --> 01:03:59,113
โอ้ย มันทุกข์ทรมาน

1058
01:03:59,113 --> 01:04:02,149
นั่งแล้วทรมานมากเลย

1059
01:04:02,149 --> 01:04:05,870
แล้วเผลอเมื่อไรก็จะออกไปซนแล้วโดนดุทุกที

1060
01:04:05,870 --> 01:04:09,332
อดทน ถูกดุก็ทน

1061
01:04:09,332 --> 01:04:14,495
ภาวนาจนกระทั่งเมื่อวันศุกร์มาส่งการบ้าน

1062
01:04:14,495 --> 01:04:17,165
ภาวนาแล้วจิตมันรวมลง

1063
01:04:17,165 --> 01:04:18,931
ร่างกายหายไป

1064
01:04:18,931 --> 01:04:22,378
โลกทั้งโลกก็หายไป

1065
01:04:22,378 --> 01:04:25,087
เหลือแต่จิตดวงเดียวมีสติกำกับอยู่

1066
01:04:25,087 --> 01:04:28,475
เห็นการทำงานภายในอยู่

1067
01:04:28,475 --> 01:04:31,513
แล้วก็มาบอกหลวงพ่อว่า

1068
01:04:31,513 --> 01:04:36,009
นี่เขาจะมีคอร์ส จะไปเข้าคอร์สดีไหม

1069
01:04:36,009 --> 01:04:37,775
บอกไปเข้าทำไมล่ะ

1070
01:04:37,775 --> 01:04:40,627
เราภาวนาของเราก็ดีๆ อยู่แล้ว

1071
01:04:40,627 --> 01:04:44,012
การปฏิบัติมันเรื่องเฉพาะตัว

1072
01:04:44,012 --> 01:04:45,511
ไปรวมกลุ่ม

1073
01:04:45,511 --> 01:04:49,053
ถ้าเราเจอคนซึ่งภาวนาดีกว่าเรา

1074
01:04:49,053 --> 01:04:53,200
หรือเสมอเรา เราก็ได้ดี

1075
01:04:53,200 --> 01:04:55,284
ถ้าเจอคนฟุ้งซ่าน

1076
01:04:55,284 --> 01:05:00,206
ธาตุสันดานเดิมพื้นฐานเดิมของเราฟุ้งซ่าน

1077
01:05:00,206 --> 01:05:01,890
มันก็จะดึงดูดเราฟุ้งซ่าน

1078
01:05:01,890 --> 01:05:04,633
กรรมฐานที่อุตส่าห์ฝึกมาอย่างยากลำบาก

1079
01:05:04,633 --> 01:05:06,816
เสียหมด

1080
01:05:06,816 --> 01:05:10,396
เพราะฉะนั้นทางที่ดีไม่คลุกคลี

1081
01:05:10,396 --> 01:05:12,179
เล่าให้พวกเราฟังว่า

1082
01:05:12,179 --> 01:05:15,176
กระทั่งคนที่ฟุ้งสุดยอด

1083
01:05:15,176 --> 01:05:17,760
แต่อดทนมันก็ยังทำได้

1084
01:05:17,760 --> 01:05:19,557
ขอให้อดทนเถอะ

1085
01:05:19,557 --> 01:05:22,111
ทนต้องทนจริงๆ ทนเจ็บ ทนปวด

1086
01:05:22,111 --> 01:05:26,765
นั่งแล้วจะตายเอา เจ็บไปทั้งตัวเลย

1087
01:05:26,765 --> 01:05:32,026
ต้องอดทน ทนได้ก็ได้แก่นสารสาระ

1088
01:05:32,026 --> 01:05:34,384
อย่างน้อยชาตินี้ก็รู้แล้วว่า

1089
01:05:34,384 --> 01:05:37,422
จิตจริงๆ เป็นอย่างไร

1090
01:05:37,422 --> 01:05:41,406
มันเพิกโลกออกไป เพิกถอนโลก

1091
01:05:41,406 --> 01:05:43,931
เพิกถอนร่างกายออกไป

1092
01:05:43,931 --> 01:05:46,709
เหลือแต่จิตดวงเดียว

1093
01:05:46,709 --> 01:05:49,998
การปฏิบัติทีนี้ก็สามารถ

1094
01:05:49,998 --> 01:05:53,287
เจริญปัญญาอยู่ตรงนี้ได้เลย

1095
01:05:53,287 --> 01:05:57,377
แต่ถ้าย่อหย่อนเมื่อไรก็ฟุ้งซ่าน

1096
01:05:57,377 --> 01:05:59,322
ความเพียรที่ทำมาก็ล้มเหลว

1097
01:05:59,322 --> 01:06:00,998
ต้องเริ่มต้นไหม

1098
01:06:00,998 --> 01:06:06,519
เริ่มหลายๆ ทีก็ไม่มีแรงจะเริ่ม

1099
01:06:06,519 --> 01:06:10,787
คนนี้พื้นฐานแย่กว่าพวกเรา

1100
01:06:10,787 --> 01:06:15,416
ฉะนั้นพวกเราพื้นฐานยังดีกว่าเขาส่วนใหญ่

1101
01:06:15,416 --> 01:06:18,592
เขาฟุ้งมาก โมหะเยอะ

1102
01:06:18,592 --> 01:06:23,269
ราคะ หมายถึงชอบของสวยของงามเยอะ

1103
01:06:23,269 --> 01:06:25,322
เขายังสู้ได้เลย

1104
01:06:25,322 --> 01:06:29,815
เราก็ต้องสู้ ทำให้ได้

1105
01:06:29,815 --> 01:06:33,596
มักน้อย สันโดษ ฝักใฝ่ในความสงบ

1106
01:06:33,596 --> 01:06:38,901
ไม่คลุกคลี ปรารภความเพียร

1107
01:06:38,901 --> 01:06:41,968
นานๆ เพียรทีไม่ได้กินหรอก

1108
01:06:41,968 --> 01:06:44,034
5 ข้อนี้พื้นฐานจะต้องมี

1109
01:06:44,034 --> 01:06:46,100
แล้วเราถึงจะเจริญ

1110
01:06:46,100 --> 01:06:48,745
ถัดจากนั้นก็รักษาศีล

1111
01:06:48,745 --> 01:06:51,568
ฝึกจิตให้ตั้งมั่น

1112
01:06:51,568 --> 01:06:53,632
เจริญปัญญา แยกธาตุแยกขันธ์

1113
01:06:53,632 --> 01:06:58,723
เห็นธาตุขันธ์แต่ละตัวแสดงไตรลักษณ์ไป

1114
01:06:58,723 --> 01:07:02,440
ถัดจากนั้นเป็นของที่เกิดเอง

1115
01:07:02,440 --> 01:07:05,864
เกิดมรรคผล เกิดวิมุตติ

1116
01:07:05,864 --> 01:07:07,855
แล้วก็เกิดวิมุตติญาณทัสสนะ

1117
01:07:07,855 --> 01:07:12,582
รู้ว่ากิเลสอะไรละแล้ว กิเลสอะไรยังไม่ละ

1118
01:07:12,582 --> 01:07:16,480
เดินแนวนี้ถึงจะเอาตัวรอด

1119
01:07:16,480 --> 01:07:20,371
ถ้าเริ่มต้นก็มักมาก อยากไปหมด

1120
01:07:20,371 --> 01:07:23,458
เห็นใครเขามีอะไรก็อยากไปหมด

1121
01:07:23,458 --> 01:07:26,579
ไม่เคยคิดจะทำความสงบเลย

1122
01:07:26,579 --> 01:07:28,920
ชอบคลุกคลี

1123
01:07:28,920 --> 01:07:31,808
นานๆ คิดถึงการปฏิบัติทีหนึ่ง

1124
01:07:31,808 --> 01:07:34,852
มันก็ได้เท่าที่ควรจะได้นั่นล่ะ

1125
01:07:34,852 --> 01:07:37,695
ก็ได้นิดๆ หน่อยๆ

1126
01:07:37,695 --> 99:59:59,999
วันนี้สอนเท่านี้ อดทน