WEBVTT

00:00:06.794 --> 00:00:09.803
นี่คือเรื่องราวของขวดพลาสติก 3 ใบ

00:00:09.803 --> 00:00:11.740
ที่ว่างเปล่า และ ถูกทิ้ง

00:00:11.740 --> 00:00:13.949
เส้นทางพวกมันกำลังจะถูกแยกจากกัน

00:00:13.949 --> 00:00:18.546
กับผลลัพธ์ที่ส่งผลกระทบยิ่งใหญ่
ถึงชะตากรรมของโลก

00:00:18.546 --> 00:00:20.731
แต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเสมอไป

00:00:20.731 --> 00:00:25.938
เพื่อจะเข้าใจว่าขวดพวกนี้จบลงที่ไหน
เราต้องไปดูที่มาของพวกมันก่อน

00:00:25.938 --> 00:00:29.688
ฮีโร่ของเรื่องนี้
กำเนิดขึ้นในโรงกลั่นน้ำมัน

00:00:29.688 --> 00:00:31.358
เนื้อแท้ของพลาสติก

00:00:31.358 --> 00:00:35.692
ถูกสร้างโดยพันธะทางเคมีร่วมกัน
ระหว่างโมเลกุลนำ้มัน และ ก๊าซ

00:00:35.692 --> 00:00:37.495
เพื่อสร้างเป็นโมโนเมอร์ (monomers)

00:00:37.495 --> 00:00:43.112
และเช่นกัน เหล่าโมโนเมอร์ก็ถูกนำมาต่อกัน
เป็นห่วงโซ่โพลีเมอร์ยาวเพื่อสร้างพลาสติก

00:00:43.112 --> 00:00:46.610
ออกมาในรูปแบบเม็ดกลมเล็กๆ
หลายล้านเม็ด

00:00:46.610 --> 00:00:50.692
พวกมันถูกหลอมที่โรงงานผลิต
และถูกขึ้นรูปในแม่พิมพ์

00:00:50.692 --> 00:00:55.228
เพื่อทำเป็นวัสดุแข็งและเหนียวแล้วกลายเป็น
ขวด 3 ใบของเรา

00:00:55.228 --> 00:00:58.205
เครื่องจักรเติมของเหลว รสหวาน
มีฟอง ลงไปในขวด

00:00:58.205 --> 00:01:02.288
จากนั้นพวกมันก็ถูกหีบห่อ ถูกจัดส่ง
ถูกซื้อ ถูกเปิด และ ถูกบริโภค

00:01:02.288 --> 00:01:05.501
และแล้วก็ถูกทิ้งไปอย่างง่ายๆ

00:01:05.501 --> 00:01:06.970
และนี่คือที่มันถูกทิ้งอยู่

00:01:06.970 --> 00:01:10.283
โดยไม่รู้ว่าชะตากรรมของพวกมัน
จะเป็นอย่างไร

00:01:10.283 --> 00:01:14.550
ขวดใบที่ 1 เหมือนพี่น้องพลาสติก
หลายร้อยล้านตัน

00:01:14.550 --> 00:01:16.761
จบลงในบ่อขยะ

00:01:16.761 --> 00:01:19.235
ขยะมากมายพวกนี้มีเพิ่มมากขึ้นในแต่ละวัน

00:01:19.235 --> 00:01:23.633
เมื่อมีขยะเข้ามาเพิ่มมากขึ้น
พื้นที่ว่างๆ ก็ถูกใช้ไปอย่างต่อเนื่อง

00:01:23.633 --> 00:01:27.931
เมื่อพลาสติกลงไปอยู่ในนั้นก็จะถูกกดทับ
ท่ามกลางขยะอื่นๆหลายต่อหลายชั้น

00:01:27.931 --> 00:01:30.081
น้ำฝนไหลผ่านขยะพวกนี้

00:01:30.081 --> 00:01:34.074
ดูดซับสารที่ละลายน้ำได้ไป

00:01:34.074 --> 00:01:36.926
สารพวกนั้นบางชนิดเป็นพิษมาก

00:01:36.926 --> 00:01:41.006
เมื่อผสมกันเป็นซุปข้นๆ ที่อันตราย
ถูกเรียกว่า น้ำชะขยะ (Leachate)

00:01:41.006 --> 00:01:44.471
ซึ่งสามารถไหลลงไปสู่แหล่งน้ำบาดาล 
ดินและไปสู่สายน้ำต่างๆ

00:01:44.471 --> 00:01:48.102
ทำให้ระบบนิเวศเป็นพิษและอันตรายต่อสัตว์ป่า

00:01:48.102 --> 00:01:54.014
สำหรับขวดใบที่ 1 มันอาจใช้เวลา
ถึงพันปี กว่าจะย่อยสลายไปได้

00:01:54.014 --> 00:01:58.509
ขวดใบที่ 2 การเดินทางของมัน
ดูแปลก แต่ก็ไม่ได้มีความสุขไปกว่ากัน

00:01:58.509 --> 00:02:01.560
มันล่องลอยไปตามกระแสน้ำไหลเอื่อยๆ
จนถึงลำธาร

00:02:01.560 --> 00:02:03.558
ซึ่งไหลไปยังแม่น้ำ

00:02:03.558 --> 00:02:06.674
ไปถึงมหาสมุทร


00:02:06.674 --> 00:02:08.465
หลังจากหลายเดือนผ่านไปในท้องทะเล

00:02:08.465 --> 00:02:13.417
มันก็ถูกดูดเข้าสู่วังน้ำวนที่ใหญ่โต
ที่มีขยะสะสมอยู่

00:02:13.417 --> 00:02:17.722
ที่นี้ถูกรู้จักกันในชื่อว่า ดินแดนขยะ
ขนาดมหึมาของแปซิฟิค

00:02:17.722 --> 00:02:22.304
ที่นี่กระแสน้ำในมหาสมุทรได้ดักจับ
เศษซากพลาสติกเป็นล้านๆ ชิ้นไว้

00:02:22.304 --> 00:02:27.342
นี่คือ 1 ใน 5 วังน้ำวนพลาสติค
ที่อยู่ในมหาสมุทรต่างๆ ของโลก

00:02:27.342 --> 00:02:32.168
สถานที่รวมของเสียเปลี่ยนมหาสมุทร
ให้กลายเป็น ซุปพลาสติกที่หนาแน่น

00:02:32.168 --> 00:02:35.984
สัตว์บางชนิด เช่น นกทะเล
หลงเข้าไปติดในกองขยะนี้

00:02:35.984 --> 00:02:41.321
พวกมันหลงคิดว่าพลาสติคสีสดใส
เป็นอาหาร

00:02:41.321 --> 00:02:44.660
พลาสติกทำให้พวกมันรู้สึกอิ่ม
แต่มันไม่ใช่

00:02:44.660 --> 00:02:46.581
ดังนั้นพวกมันก็อดอาหารจนตาย

00:02:46.581 --> 00:02:50.343
และส่งต่อสารพิษจากพลาสติคไปยัง
ห่วงโซ่อาหารอีก

00:02:50.343 --> 00:02:52.938
ยกตัวอย่าง มันถูกกินโดยปลาโคมไฟ

00:02:52.938 --> 00:02:55.126
แล้ว ปลาโคมไฟถูกกินโดยปลาหมึก

00:02:55.126 --> 00:02:57.114
ปลาหมึกถูกกินโดยปลาทูน่า

00:02:57.114 --> 00:03:00.133
และท้ายสุดปลาทูน่าถูกมนุษย์กิน

00:03:00.133 --> 00:03:02.504
พลาสติกส่วนใหญ่ไม่ย่อยสลายเองตามธรรมชาติ

00:03:02.504 --> 00:03:06.521
ซึ่งหมายถึง มันจะแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
ลงไปได้อีก

00:03:06.521 --> 00:03:08.610
ถูกเรียกว่าไมโครพลาสติก

00:03:08.610 --> 00:03:12.750
วนเวียนอยู่ในมหาสมุทรตลอดไป

00:03:12.750 --> 00:03:17.379
แต่ขวดใบที่ 3 รอดพ้นจากวังวนอันโหดร้าย
ต่างกับพี่น้องของมัน

00:03:17.379 --> 00:03:19.177
รถบรรทุกขนมันไปที่โรงงาน

00:03:19.177 --> 00:03:22.068
ที่ที่มันกับเพื่อนๆจะถูกบีบให้แบน

00:03:22.068 --> 00:03:24.704
และถูกอัดให้เป็นก้อนใหญ่ๆ

00:03:24.704 --> 00:03:27.944
แน่นอน ฟังดูค่อนข้างเลวร้ายทีเดียว
แต่เดี๋ยวก่อน

00:03:27.944 --> 00:03:29.395
เรื่องจะค่อยๆ ดีขึ้น

00:03:29.395 --> 00:03:32.183
ก้อนใหญ่ๆ ถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กๆ

00:03:32.183 --> 00:03:33.859
ที่ซึ่งถูกทำความสะอาดและถูกหลอม

00:03:33.859 --> 00:03:37.896
พวกมันกลายเป็นวัตถุดิบ
ที่นำกลับมาใช้ได้อีก

00:03:37.896 --> 00:03:42.038
ราวกับใช้เวทย์มนตร์ ขวดใบที่ 3 
พร้อมจะเกิดใหม่

00:03:42.038 --> 00:03:44.486
กลายไปเป็นข้าวของใหม่

00:03:44.486 --> 00:03:47.908
สำหรับพลากสติกชิ้นเล็กๆ
กับที่มาแสนจะเรียบง่าย

00:03:47.908 --> 00:03:50.902
ถึงตอนนี้ อะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้น