Bacaklar
Bir gece bacaklarımı ödünç aldın.
Anımsıyorum;
Evin kapısına dayandığında
nefesin kesilmişti.
Gömleğinin omuzu yırtıktı.
Yaralanmış gibi.
Meraklandım.
Bana aceleyle dedin ki: "Bacakların,
bana bir geceliğine bacaklarını ver."
Onları üzümleri ezmek için
istediğini söyledin.
Yalnız olduğunu söyledin.
Sadece bir günlüğüne, dedin.
Beni dokuz gün dokuz gece boyunca
bacaksız bıraktın.
Yarı uyanık yarım bedenler gördüm.
Yatak, çarşaf
Biçimsiz halimi sardı saatler boyunca.
Dokuzuncu gün
Sessizce, geri getirdin onları.
Dizlerinde mor zambaklar filizlenmişti.
Yıllar sonra
acılar içinde olduğunu öğrendim.
Dokuz gün, dokuz gece
Bacaklarımda
Yokluk.