9:59:59.000,9:59:59.000
Misliš da mi je stalo do ove haljine?!

9:59:59.000,9:59:59.000
Nekada vas neki ljudi toliko povrijede...

9:59:59.000,9:59:59.000
Ne razumiješ ti ništa!

9:59:59.000,9:59:59.000
...da čak u potpunosti prestanete osjećati bol.

9:59:59.000,9:59:59.000
Dok se ponovno dogodi nešto što vas 'vrati na staro'...

9:59:59.000,9:59:59.000
...i opet sve proživite ispočetka.

9:59:59.000,9:59:59.000
Svaku riječ.

9:59:59.000,9:59:59.000
Svaku uvredu.

9:59:59.000,9:59:59.000
Svaki trenutak.

9:59:59.000,9:59:59.000
Kako da uopće objasnim kroz što prolazim?

9:59:59.000,9:59:59.000
Možete me ispitivati, slušati moju ispovijest...

9:59:59.000,9:59:59.000
...ali, ne možete shvatiti, osjetiti, biti u potpunosti na mom mjestu.

9:59:59.000,9:59:59.000
Nećete se sjećati moje priče.

9:59:59.000,9:59:59.000
Niste proživjeli ono što sam ja doživjela.

9:59:59.000,9:59:59.000
Niste vidjeli ono što sam ja vidjela.

9:59:59.000,9:59:59.000
Prošlost je ostavila trag, oblikovala i definirala me kakva sam sada.

9:59:59.000,9:59:59.000
Neshvaćena,

9:59:59.000,9:59:59.000
nikada duboko saslušana,

9:59:59.000,9:59:59.000
nepoželjna.

9:59:59.000,9:59:59.000
To sam ja.

9:59:59.000,9:59:59.000
Ako se to uopće i računa. Više nitko, nego netko.

9:59:59.000,9:59:59.000
Uhićeni ste!

9:59:59.000,9:59:59.000
Policija!

9:59:59.000,9:59:59.000
Lezi na pod!

9:59:59.000,9:59:59.000
Čini mi se...

9:59:59.000,9:59:59.000
da je ono što me držalo živom zapravo ubilo.

9:59:59.000,9:59:59.000
Ne.

9:59:59.000,9:59:59.000
Svijet se okrenuo naopačke

9:59:59.000,9:59:59.000
i sve je nestalo.

9:59:59.000,9:59:59.000
Ništa više nije onako kako bi trebalo biti.

9:59:59.000,9:59:59.000
Ispunila me tama.

9:59:59.000,9:59:59.000
Sve se više zatvaram u sebe.

9:59:59.000,9:59:59.000
Gubi se svaki smisao.

9:59:59.000,9:59:59.000
U mojoj glavi ne postoji izlaz.

9:59:59.000,9:59:59.000
Zatočena u svojoj patnji.

9:59:59.000,9:59:59.000
Izgubljena i ožalošćena.

9:59:59.000,9:59:59.000
Ne osjećam da mogu vidjeti svjetlo,

9:59:59.000,9:59:59.000
svitanje zore.

9:59:59.000,9:59:59.000
Napustili su me osjećaji,

9:59:59.000,9:59:59.000
nada.

9:59:59.000,9:59:59.000
Kako se usuđuješ brati moje voće?!

9:59:59.000,9:59:59.000
Napuštena od svojih snova.

9:59:59.000,9:59:59.000
Ono čega me najviše strah: tek slutim najcrnje dane.

9:59:59.000,9:59:59.000
Kao da nema kraja ovom užasu.

9:59:59.000,9:59:59.000
Ne, ne.

9:59:59.000,9:59:59.000
Da.

9:59:59.000,9:59:59.000
Sve mi se više čini

9:59:59.000,9:59:59.000
kao da je moj cijeli život satkan od noćnih mora...

9:59:59.000,9:59:59.000
...nikada veselog i lijepog jutra.

9:59:59.000,9:59:59.000
Ponekad se pitaš 'kako, zašto?',

9:59:59.000,9:59:59.000
ali opet nastojite sve zaboraviti,

9:59:59.000,9:59:59.000
proživjeti,

9:59:59.000,9:59:59.000
preživjeti.