1 00:00:13,974 --> 00:00:16,411 ด้วยความเป็นมนุษย์ 2 00:00:16,411 --> 00:00:21,076 เราแต่ละคนมักมองตนเอง ว่ามีเอกลักษณ์ เป็นตัวของตัวเอง แตกต่างจากผู้อื่น 3 00:00:21,076 --> 00:00:23,064 แต่เราไม่เคยอยู่คนเดียวเลย 4 00:00:23,064 --> 00:00:26,956 ยังมีสิ่งมีชีวิตเล็กๆ อืกนับล้านชีวิต อาศัยอยู่ในร่างกายของเรา 5 00:00:26,956 --> 00:00:29,462 และไม่มีร่างกายของใครเหมือนกันเลย 6 00:00:29,462 --> 00:00:33,080 แต่ละคน ก็มีกลุ่มสิ่งมีชีวิตขนาดเล็ก อาศัยอยู่แตกต่างกันไป 7 00:00:33,080 --> 00:00:35,319 ตั้งแต่เซลล์ผิวหนังที่เหมือนทะเลทรายแตกระแหงของเรา 8 00:00:35,319 --> 00:00:38,106 ไปจนถึงหมู่บ้านจุลินทรีย์บนริมฝีปาก 9 00:00:38,106 --> 00:00:39,978 และเมืองของจุลชีพในปากของเรา 10 00:00:39,978 --> 00:00:44,696 แม้แต่ฟันแต่ละซี่ก็มีย่านเล็กๆเป็นของตัวเอง 11 00:00:44,696 --> 00:00:50,326 และในช่องท้องของเราก็เป็นมหานคร ที่มีจุลชีพมากมายทำงานร่วมกัน 12 00:00:50,326 --> 00:00:52,866 และบนถนนที่วุ่นวายภายในช่องท้องของเรานี้เอง 13 00:00:52,866 --> 00:00:56,306 เราได้เห็นกระแสการไหลทะลักเข้ามาของอาหาร 14 00:00:56,306 --> 00:00:59,111 จุลชีพแต่ละชนิดก็มีงานเป็นของตนเอง 15 00:00:59,111 --> 00:01:01,947 ตัวอย่างเช่น เจ้าตัวนี้ เซลลูลิติก แบคทีเรีย 16 00:01:01,947 --> 00:01:04,837 หน้าที่อย่างเดียวของมันคือการย่อยเซลลูโลส 17 00:01:04,837 --> 00:01:08,567 ซึ่งเป็นส่วนประกอบหลักของผักและน้ำตาล 18 00:01:08,567 --> 00:01:11,690 น้ำตาลธรรมดาๆเหล่านี้เมื่อถูกย่อยแล้ว ก็จะเดินทางต่อไปยังพวกใช้ออกซิเจน (เรสไพเรเตอร์) 19 00:01:11,690 --> 00:01:13,955 ซึ่งเป็นจุลชีพอีกกลุ่มหนึ่งที่ทำหน้าที่จับเอา 20 00:01:13,955 --> 00:01:17,347 น้ำตาลธรรมดาเหล่านี้ และมาเผาผลาญมันเป็นพลังงาน 21 00:01:17,347 --> 00:01:19,813 หลังจากที่อาหารเดินทางผ่านระบบการย่อยอาหารของเรา 22 00:01:19,813 --> 00:01:23,716 มันก็จะเดินทางไปถึงพวกบ่มหมัก (เฟอร์เมนเตอร์) ซึ่งทำหน้าที่ดึงเอาพลังงานออกจากน้ำตาลเหล่านี้ 23 00:01:23,716 --> 00:01:25,247 ด้วยการเปลี่ยนมันให้อยู่ในรูปสารเคมี 24 00:01:25,247 --> 00:01:27,446 เช่น แอลกอฮอลล์ และก๊าซไฮโดรเจน 25 00:01:27,446 --> 00:01:30,512 ซึ่งพวกมันพ่นออกมาเป็นของเสีย 26 00:01:30,512 --> 00:01:33,165 ลึกลงไปในเมืองด้านในท้องของเรา 27 00:01:33,165 --> 00:01:37,518 พวกซินโทรป อาศัยอยู่ได้ด้วยขยะจากเฟอรเมนเตอร์ 28 00:01:37,518 --> 00:01:39,589 ในแต่ละขั้นตอนของกระบวนการนี้ 29 00:01:39,589 --> 00:01:41,251 พลังงานก็ถูกปลดปล่อยออกมา 30 00:01:41,251 --> 00:01:42,776 และพลังงานนั้นก็ถูกดูดซึม 31 00:01:42,776 --> 00:01:44,492 โดยเซลล์ภายในทางเดินอาหาร 32 00:01:44,492 --> 00:01:48,169 เมืองที่เราพึ่งเห็นนี้ แตกต่างออกไปในตัวของเราทุกคน 33 00:01:48,169 --> 00:01:52,130 แต่ละคนมีชุมชนจุลชีพที่มีลักษณะเฉพาะ และหลากหลายแตกต่างกันออกไป 34 00:01:52,130 --> 00:01:55,032 ซึ่งแต่ละคนก็สามารถจัดการกับอาหารได้แตกต่างกันไป 35 00:01:55,032 --> 00:01:57,642 จุลชีพของคนหนึ่งอาจจะสามารถ 36 00:01:57,642 --> 00:01:59,907 ปล่อยแคลอรี่ออกมาได้เพียงส่วนน้อยนิด 37 00:01:59,907 --> 00:02:03,113 ในขณะที่จุลชีวะในช่องท้องของอีกคนสามารถทำได้มากกว่า 38 00:02:03,113 --> 00:02:07,663 แล้วอะไรกัน ที่เป็นตัวกำหนด จำนวนและประเภทของสมาชิกจุลชีพในท้องเรา 39 00:02:07,663 --> 00:02:10,661 ลักษณะเช่น พันธุกรรมของเรา 40 00:02:10,661 --> 00:02:13,073 และจุลชีพต่างๆที่เราพบเจอตลอดชีวิตของเรา 41 00:02:13,073 --> 00:02:16,829 สามารถส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศน์จุลชีพของเรา 42 00:02:16,829 --> 00:02:19,073 อาหารที่เราทานก็ส่งผล 43 00:02:19,073 --> 00:02:21,275 ว่าจุลชีพประเภทไหนจะอาศัยอยู่ในท้องเรา 44 00:02:21,275 --> 00:02:24,354 ตัวอย่างเช่น อาหารที่ประกอบด้วยโมเลกุลที่ซับซ้อน 45 00:02:24,354 --> 00:02:25,213 เช่น แอปเปิ้ล 46 00:02:25,213 --> 00:02:28,751 ต้องใช้ผู้ร่วมงานชาวจุลชีพจำนวนมากหลายชนิด ในการย่อยมัน 47 00:02:28,751 --> 00:02:30,858 แต่ถ้าอาหารประกอบด้วยโมเลกุลเชิงเดี่ยว 48 00:02:30,858 --> 00:02:31,951 เช่น อมยิ้ม 49 00:02:31,951 --> 00:02:34,989 พนักงานบางส่วนก็ตกงาน 50 00:02:34,989 --> 00:02:38,005 แล้วก็ออกจากเมืองไป โดยไม่กลับมาอีก 51 00:02:38,005 --> 00:02:40,623 สิ่งที่ทำงานได้ไม่ดีก็คือ ชุมชมจุลชีพที่ไม่ดีในท้องของเรา 52 00:02:40,623 --> 00:02:43,718 ที่ความหลากหลายของประเภทคนงานมีน้อย 53 00:02:43,718 --> 00:02:46,406 ตัวอย่างเช่น ที่เราป่วยด้วยโรคเช่น 54 00:02:46,406 --> 00:02:49,016 โรคอ้วน หรือ โรคปวดท้องเรื้อรัง 55 00:02:49,016 --> 00:02:52,550 มักจะมีความหลากหลายของจุลชีพในท้องของเขาต่ำ 56 00:02:52,550 --> 00:02:54,886 เรายังไม่ทราบอย่างแน่ชัดถึงวิธีที่ดีที่สุด 57 00:02:54,886 --> 00:02:58,100 ที่จะจัดการกับระบบจุลชีพของเราแต่ละคน 58 00:02:58,100 --> 00:03:00,269 แต่สิ่งที่น่าจะมีผล คือการเปลี่ยนลักษณะการดำเนินชีวิต 59 00:03:00,269 --> 00:03:04,704 เช่น การรับประทานอาหารหลากหลายชนิดที่มาจากพืช 60 00:03:04,704 --> 00:03:07,874 ก็จะช่วยฟื้นฟู ระบบนิเวศน์ทางจุลชีพในท้องของเรา 61 00:03:07,874 --> 00:03:10,813 และในส่วนอื่นๆทั่วร่างกายของเราได้ 62 00:03:10,813 --> 00:03:13,291 เราไม่ได้อยู่คนเดียวในร่างกายของเราเลย 63 00:03:13,291 --> 00:03:17,126 ร่างกายของเรายังเป็นที่อยู่อาศัย ของจุลชีพหลายล้านตัว หลากหลายประเภท 64 00:03:17,126 --> 00:03:20,957 และเราก็ต้องการพวกมัน พอๆกับที่พวกมันต้องการเรา 65 00:03:20,957 --> 00:03:23,048 แล้วยิ่งเราเรียนรู้ว่าจุลชีพ 66 00:03:23,048 --> 00:03:25,319 มีสัมพันธ์ต่อกันอย่างไรภายในร่างกายของเรา 67 00:03:25,319 --> 00:03:27,546 เราก็จะได้ทราบวิธีการดูแล 68 00:03:27,546 --> 00:03:29,294 โลกซับซ้อนที่มองไม่เห็นนี้ 69 00:03:29,294 --> 00:03:31,176 ที่มีส่วนสร้างตัวตนของเรา 70 00:03:31,176 --> 00:03:32,184 สุขภาพของเรา 71 00:03:32,184 --> 00:03:33,945 และความเป็นอยู่ของเรา