1
00:00:06,965 --> 00:00:10,455
ในถนนที่มีเงาแดดพาดผ่าน
ในเมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง

2
00:00:10,455 --> 00:00:14,400
แม่คนหนึ่งได้อวดลูกชายคนแรกของเธอ
อย่างภาคภูมิใจ

3
00:00:14,400 --> 00:00:16,588
เมื่อสังเกตเห็นปานนำโชคที่ตัวของทารก

4
00:00:16,588 --> 00:00:20,380
ชาวบ้านต่างพากันทำนายว่า
เขาจะได้แต่งงานกับเจ้าหญิง

5
00:00:20,380 --> 00:00:24,600
แต่ไม่นาน ข่าวลือเหล่านี้ก็ไปถึงหู
ของพระราชาผู้ชั่วร้าย

6
00:00:24,600 --> 00:00:30,121
ด้วยความโกรธแค้น พระราชาได้ขโมยทารกไป
และปล่อยให้เขาลอยไปตามแม่น้ำ

7
00:00:30,121 --> 00:00:35,194
แต่ทารกก็ยังมีโชคที่มากกว่าแผนของพระราชา

8
00:00:35,194 --> 00:00:38,394
หลายปีต่อมา ขณะที่พระราชา
กำลังเดินทางอยู่ในอาณาจักรของเขา

9
00:00:38,394 --> 00:00:43,386
เขาสังเกตเห็นเด็กหนุ่มที่ดูสง่าพร้อมกับ
ปานรูปร่างแปลกๆ

10
00:00:43,386 --> 00:00:46,076
หลังจากถามไถ่และยืนยันที่มา
ของเด็กหนุ่มแล้ว

11
00:00:46,076 --> 00:00:50,687
ราชาเจ้าเล่ห์ได้แกล้งว่าไว้ใจเด็กหนุ่ม
คนนี้ด้วยการให้เขาส่งจดหมายไปหาราชินี

12
00:00:50,687 --> 00:00:54,617
เด็กหนุ่มกระตือรือร้นอย่างมากที่จะ
ส่งข้อความนี้

13
00:00:54,617 --> 00:00:59,921
หารู้ไม่ว่าเขากำลังส่งข้อความ
เกี่ยวกับการประหารตัวของเขาเอง

14
00:00:59,921 --> 00:01:03,881
ในคืนนั้น โจรได้ย่องเข้ามา
ในบริเวณที่เด็กหนุ่มได้ตั้งแคมป์อยู่

15
00:01:03,881 --> 00:01:08,058
และเมื่อพวกโจรได้อ่านจดหมายที่โหดร้ายนั้น
เหล่าโจรก็ได้เกิดความสงสาร

16
00:01:08,058 --> 00:01:13,247
และตัดสินใจที่จะสร้างปัญหาให้กับพระราชา
แทน โดยการเปลี่ยนข้อความใหม่

17
00:01:13,247 --> 00:01:15,847
และในทันทีที่เด็กหนุ่ม
เดินทางมาถึงวัง

18
00:01:15,847 --> 00:01:18,518
สายตาของเขาก็ได้มองเห็นเจ้าหญิง

19
00:01:18,518 --> 00:01:21,608
ทั้งคู่ต่างรู้สึกถูกชะตาซึ่งกันและกัน

20
00:01:21,608 --> 00:01:24,838
และเมื่อพระราชินีได้อ่าน
ว่าพระราชารับรองความสัมพันธ์นี้

21
00:01:24,838 --> 00:01:28,418
ราชินีจึงได้จัดงานอภิเษกสมรส
แบบสายฟ้าแลปนี้อย่างมีความสุข

22
00:01:28,418 --> 00:01:31,966
เมื่อพระราชาเดินทางกลับมา
เขาโกรธเป็นอย่างมาก

23
00:01:31,966 --> 00:01:36,138
แต่เขาก็ไม่สามารถประหาร
คนที่ลูกสาวของเขารักได้โดยไม่มีเหตุผล

24
00:01:36,138 --> 00:01:39,588
ดังนั้นเขาจึงวางแผนการที่โหดร้าย

25
00:01:39,588 --> 00:01:43,628
โดยการสั่งให้เด็กหนุ่ม
เดินทางเพื่อไปสู่นรก

26
00:01:43,628 --> 00:01:50,284
แล้วกลับมาพร้อมกับผมสีทองสามเส้นที่
ดึงออกมาใหม่จากหัวของปีศาจ

27
00:01:50,284 --> 00:01:54,444
เมื่อเขาทำภารกิจสำเร็จเท่านั้น เด็กหนุ่ม
จึงจะสามารถกลับมาหาเจ้าสาวของเขาได้

28
00:01:54,444 --> 00:01:58,784
เด็กหนุ่มจึงต้องออกเดินทางไปทั่วแผ่นดิน
เพื่อหาทางเข้าสู่นรก

29
00:01:58,784 --> 00:02:02,315
จนกระทั่งในที่สุดเขาก็มาถึง
หมู่บ้านแห่งหนึ่งที่ดูน่าขนลุก

30
00:02:02,315 --> 00:02:05,968
ที่นี่ เด็กหนุ่มมองเห็นชาวบ้านหลายคน
มารวมตัวกันรอบ ๆ บ่อน้ำ

31
00:02:05,968 --> 00:02:09,595
พวกเขาปิดทางและไม่ยอม
ให้เด็กหนุ่มได้ผ่านไป

32
00:02:09,595 --> 00:02:15,066
จนกว่าเขาจะตอบคำถามของพวกเขาได้ว่า
ทำไมบ่อน้ำแห่งนี้ถึงแห้ง

33
00:02:15,066 --> 00:02:20,294
เด็กหนุ่มตอบกลับไปว่า
“ข้าจะตอบหลังจากข้ากลับมา”

34
00:02:20,294 --> 00:02:23,104
เหล่าชาวบ้านจึงบอกทางให้เขาได้เข้า
ไปในเมืองต่อไป

35
00:02:23,104 --> 00:02:28,255
ในเมือง เขาได้เจอกับชาวบ้านอีกกลุ่มหนึ่ง
ที่กำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับต้นไม้เก่าแก่

36
00:02:28,255 --> 00:02:32,585
พวกเขาปฏิเสธที่จะให้เด็กหนุ่มผ่านไป
จนกว่าเขาจะตอบคำถามได้ว่า

37
00:02:32,585 --> 00:02:34,850
ทำไมต้นไม้ต้นนี้จึงเหี่ยวเฉา

38
00:02:34,850 --> 00:02:40,744
เด็กหนุ่มได้ไปตอบอีกครั้งว่า
“ข้าจะตอบคำถามหลังจากข้ากลับมา”

39
00:02:40,744 --> 00:02:46,092
ชาวบ้านเหล่านี้จึงพาเขาไปที่ท่าเรือ
ที่ซึ่งชายพายเรือข้ามฝากสูงอายุได้รออยู่

40
00:02:46,092 --> 00:02:52,016
ขณะที่ชายพายเรือผ่านแม่น้ำสีดำนี้
ชายพายเรือได้ถามคำถามที่สามแก่เด็กหนุ่มว่า

41
00:02:52,016 --> 00:02:56,326
ข้าจะหนีจากภารกิจที่ไม่มีวันสิ้นสุดนี้
ได้อย่างไร

42
00:02:56,326 --> 00:03:02,697
อีกครั้งที่เด็กหนุ่มได้ให้สัญญาว่า
“ข้าจะตอบหลังจากข้ากลับมา”

43
00:03:02,697 --> 00:03:08,884
ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงกระท่อมที่อยู่
ริมฝังอันเปียกแฉะของแม่น้ำแห่งนรก

44
00:03:08,884 --> 00:03:12,964
เด็กหนุ่มได้เคาะที่ประตูที่ดูผุพังนั้น
อย่างฝืนใจ

45
00:03:12,964 --> 00:03:15,880
คุณยายของปิศาจก็ได้ตอบรับ
การเรียกของเด็กหนุ่ม

46
00:03:15,880 --> 00:03:20,554
หล่อนเป็นที่รู้จักที่ในการช่วยเหลือวิญญาณ
บางตน และอาจเป็นภัยต่อวิญญาณอื่นๆ

47
00:03:20,554 --> 00:03:25,149
ทันทีที่เด็กหนุ่มเล่าเรื่องของเขาจบ
พวกเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของปิศาจ

48
00:03:25,149 --> 00:03:29,239
โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า
โลกของเด็กหนุ่มก็ได้หดเล็กลง

49
00:03:29,239 --> 00:03:33,431
ยายของปีศาจยกเขาขึ้น
และแอบเขาไว้ในรอบพับของแขนเสื้อของเธอ

50
00:03:33,431 --> 00:03:36,499
และต้อนรับหลานชายของเธอ

51
00:03:36,499 --> 00:03:41,846
จากนั้นคุณยายก็ต้อนรับหลานปีศาจของเธอ
ด้วยอาหารและเครื่องดื่มอย่างเต็มที่

52
00:03:41,846 --> 00:03:48,634
และเมื่อปิศาจผล็อยหลับไป เธอก็ดึงเส้นผมอัน
แวววาวสามเส้นจากหัวของเขา

53
00:03:48,634 --> 00:03:54,195
ขณะที่ถอนผมออกมาในแต่ละครั้ง ปีศาจก็
เผลอตื่นขึ้นมาและบ่นเกี่ยวกับความฝันของเขา

54
00:03:54,195 --> 00:03:57,055
ซึ่งเกี่ยวข้องกับชาวบ้านใกล้เคียง
และปัญหาของพวกเขา

55
00:03:58,975 --> 00:04:01,727
ในเช้าวันรุ่งขึ้น เด็กหนุ่มก็เดินทางกลับ

56
00:04:01,727 --> 00:04:07,550
ไปพร้อมกับเส้นผมสีทองสามเส้น
และข้อมูลสามชุด

57
00:04:07,550 --> 00:04:11,510
เขาแบ่งปันความฝันแรกของปีศาจ
ให้กับคนพายเรือข้ามฟาก

58
00:04:11,510 --> 00:04:15,482
เมื่อคนพายเรือสามารถยื่นไม้พายให้กับ
ผู้โดยสารที่ต้องการไม้พายอย่างเต็มใจได้

59
00:04:15,482 --> 00:04:18,542
เขาจะเป็นอิสระจากงานของเขา

60
00:04:18,542 --> 00:04:22,132
เมื่อกลับถึงหมู่บ้าน เด็กหนุ่มก็ประกาศ
ว่ามีเหล่าหนู

61
00:04:22,132 --> 00:04:28,363
แทะที่รากของต้นไม้
และคางคกขนาดใหญ่ปิดกั้นบ่อน้ำ

62
00:04:28,363 --> 00:04:32,473
ชาวบ้านให้รางวัลเขาอย่างงาม
สำหรับความช่วยเหลือของเขา

63
00:04:32,473 --> 00:04:37,462
และเมื่อกลับจากการเดินทาง เด็กหนุ่มก็
ได้ส่งเส้นผมของปีศาจไปให้กับพระราชา

64
00:04:37,462 --> 00:04:42,087
แต่พ่อตาจอมโลภของเขา
กลับจ้องมองไปที่ทองคำเท่านั้น

65
00:04:42,087 --> 00:04:46,327
เด็กหนุ่มจึงบอกพระราชาอย่างเจ้าเลห์ไปว่า 
ยังคงมีความมีทองอีกมากกำลังรอพระราชาอยู่

66
00:04:46,327 --> 00:04:48,069
เมื่อเขาข้ามแม่น้ำไป

67
00:04:48,069 --> 00:04:51,698
ในทันทีนั้น พระราชาได้
รีบเดินทางไปที่ริมตลิ่ง

68
00:04:51,698 --> 00:04:53,888
อย่างกระตือรือร้นที่จะไปหาทรัพย์สมบัติ
ของเขา

69
00:04:53,888 --> 00:04:58,158
เขายื่นมือของเขาอย่างร้อนรน
ไปที่คนพายเรือข้ามฟากที่กำลังแอบยิ้ม

70
00:04:58,158 --> 00:05:01,037
และดีใจที่จะได้มอบไม้พายให้พระราชา
อย่างมีความสุข