#ΗμέραΕλευθερίαςΔιαδικτύου #MLKΗμέρα (Ημέρα Martin Luther King) Fight For The Future (->Πάλεψε Για Το Μέλλον) Σήμερα, 18 Ιανουαρίου, είναι η πρώτη επέτειος νίκης κατά του SOPA, του νομοσχεδίου λογοκρισίας του διαδικτύου. Και αυτό το Σαββατοκύριακο, γιορτάζουμε την κληρονομιά του Dr. Martin Luther King Jr. Ο λόγος του Dr. King << I Have A Dream (->Έχω Ένα Όνειρο)>> είναι φανερός σήμερα όπως ήταν το 1963. Για να τιμήσουμε το κληροδότημά του ως μαχητής της ελευθερίας, ζητάμε από όλους να μοιραστούν το πλήρες βίντεο της ιστορικής ομιλίας του. Αλλά το <<Έχω Ένα Όνειρο>> υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα. Οπότε η κοινή χρήση του είναι παράνομη. Αν το SOPA είχε περάσει, μπορεί να πήγαινες φυλακή για αυτό. Και ολόκληροι ιστότοποι μπορεί να έκλειναν απλά επειδή ανέφεραν το σύνδεσμό του (link). Είναι πολύ σημαντικό ο λόγος του King για φυλετική ισότητα να μη λογοκρίνεται από πνευματικά δικαιώματα. Γιόρτασε την ελευθερία σου. Μοιράσου αυτό το βίντεο τώρα. [<<Ο καθένας έχει την ηθική υποχρέωση να μην υπακούει άδικους νόμους>>.-Dr. Martin Luther King, Jr.] Α. PHILLIP RANDOLPH: Αυτή την στιγμή έχω την τιμή να σας παρουσιάσω τον ηθικό ηγέτη του έθνους μας, έχω την ευχαρίστηση να σας παρουσιάσω: τον Dr. Martin Luther King Jr. ! [κραυγές πλήθους] DR. MARTIN LUTHER KING, JR: Χαίρομαι που είμαι μαζί σας σήμερα σε ότι μείνει στη ιστορία ως η μεγαλύτερη διαδήλωση ελευθερίας στην ιστορία του έθνους μας [χειροκρότημα] 5 εικοσαετίες πριν, ένας θαυμάσιος Αμερικανός, που σήμερα στεκόμαστε στη συμβολική σκιά του, υπέγραψε τη Διακύρηξη Χειραφέτησης. Αυτή η ιστορική απόφαση ήρθε σαν τεράστιος φάρος φωτός ελπίδας στα εκατομμύρια των Νέγρων σκλάβων που είχαν καεί στις φλόγες της ακμάζουσας αδικίας. Ήρθε σα μια χαρούμενη μέρα διαλείμματος για να σταματήσει τη μεγάλη νύχτα της αιμαλωσίας τους. Αλλά 100 χρόνια μετά, οι Νέγροι δεν είναι ακόμα ελεύθεροι. 100 χρόνια μετά, η ζ-ζωή των Νέγρων δυστυχώς ακόμα υπονομεύεται από τις χειροπέδες του διαχωρισμού και τις αλυσίδες των διακρίσεων. 100 χρόνια μετά, οι Νέγροι ζουν σε ένα μοναχικό νησί φτώχιας στη μέση ενός απέραντου ωκεανού υλικής ευημερίας. 100 χρόνια μετά, [χειροκρότημα] ο Ν- ο Νέγρος ακόμα μαραζώνει στις γωνίες της Αμερικανικής κοινωνίας και βρίσκει τον εαυτό του έναν εξόριστο στη δική του γη. Και έτσι ήρθαμε εδώ σήμερα για να δραματοποιήσουμε μία εξευτελιστική κατάσταση. Κατά μία έννοια, ήρθαμε στην πρωτεύουσα του έθνους μας για να εξαργυρώσουμε μία επιταγή. Όταν οι αρχιτέκτονες της δημοκρατίας μας έγραψαν τις υπέροχες λέξεις του Συντάγματος και της Διακύρηξης της Ανεξαρτησίας, υπέγραψαν μία υποσχετική σημείωση στην οπόια κάθε Αμερικανός ήταν να γίνει διάδοχος. Αυτή η σημείωση ήταν υπόσχεση ότι όλοι οι άνθρωποι ' ναι, τόσο οι μαύροι άνθρωποι όσο και οι λευκοί' θα είχαν εγγυημένα τα απαράγραπτα διακαιώματα της ζωής, της ελευθερίας και της καταδίωξης της ευτυχίας. Είναι προφανές σήμερα ότι η Αμερική έχει αθετήσει αυτή την υποσχετική σημείωση εφόσον οι έγχρωμοι πολίτες της είναι ανήσυχοι. Αντί να τιμήσει αυτή την ιερή υποχρέωση, η Αμερική έχει δώσει στους Νέγρους μία κακή σημείωση. Μία σημείωση που έχει επαναφέρει το μαρκάρισμα <<ανεπαρκή κεφάλαια>>. [κραυγές πλήθους] Αλλά αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι η τράπεζα της δικαιοσύνης πτώχευσε. [γέλια πλήθους] Αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι υπάρχουν ανεπαρκή κεφάλαια στα μεγάλα θησαυροφυλάκια των ευκαιριών τους έθνους μας. Έτσι έχουμε έρθει να εξαργυρώσουμε μία επιταγή, μία επιταγή που θα μας δώσει κατόπιν απαίτησης, τα πλούτη της ελευθερίας και τη σιγουριά της δικαιοσύνης. [κραυγές] Έχουμε επίσης έρθει σε αυτόν τον καθεγιασμένο τόπο για να θυμίσουμε την Αμερική της άγριας ανάγκης του τώρα. Αυτή δεν είναι ώρα για να συμμετάσχουμε στην πολυτέλεια της δροσιάς ή να πάρουμε το καθησυχαστικό ναρκωτικό της αργής και σταδιακής εξέλιξης. [χειροκρότημα] Τώρα είναι η ώρα να κάνουμε πραγματικές τις υποσχέσεις της δημοκρατίας. Τώρα είναι η ώρα να σηκωθούμε από τη σκοτεινή και απομονωμένη κοιλάδα του διαχωρισμού στο ηλιόλουστο μονοπάτι της φυλετικής δικαιοσύνης. Τώρα είναι η ώρα [χειροκρότημα] να σηκώσουμε το έθνος μας από το βούρκο της φυλετικής αδικίας στο στέρεο βράχο της αδελφοσύνης. Τώρα είναι η ώρα [χειροκρότημα] να κάνουμε τη διακιοσύνη πραγματικότητα για όλα τα παιδιά του Θεού. Θα ήταν θανατηφόρο για το έθνος να παραβλέψουμε την επιτακτικότητα της στιγμής. Αυτό το καυτό καλοκαίρι της δικαιολογημένης δυσαρέσκειας των Νέγρων δε θα περάσει μέχρι να υπάρξει ένα αναζωογωνητικό φθηνόπωρο ελευθερίας και ισότητας Το 1963 δεν είναι ένα τέλος, αλλά ένα ξεκίνημα. Αυτοί που ελπίζουν ότι οι Νέγροι χρειάζονταν να ξεθυμάνουν και θα είναι τώρα ευχαριστημένοι θα έχουν ένα απότομο ξύπνημα αν το έθνος επιστρέψει στη δουλειά ως συνήθως. [χειροκρότημα] Δε θα υπάρξει ξεκούραση ούτε ηρεμία στην Αμερική μέχρι οι Νέγροι να έχουν εγγυημένα τα πολιτικά τους δικαιώματα. Οι ανεμοστρόβιλοι της εξέγερσης θα συνεχίσουν να κουνούν τα θεμέλια του έθνους μας μέχρι να έρθει μία λαμπρή μέρα που η δικαιοσύνη θα αναδυθεί. Αλλά υπάρχει κάτι που πρέπει να πω στους ανθρώπους μου που στέκονται στο κατώφλι που οδηγεί στο παλάτι της δικαιοσύνης. Κατά τη διαδικασία απόκτησης της νόμιμης θέσης μας, πρέπει να μην είμαστε ένοχοι άδικων πράξεων. Αφήστε μας να μη ψάχνουμε για να ικανοποιήσουμε τη δίψα μας για ελευθερία πίνοντας από την κούπα της πίκρας και του μίσους. [φωνές: <<Άρχοντά μου !>>, επιδοκιμασίες] Πρέπει για πάντα να διεξάγουμε τον αγώνα στο υψηλό επίπεδο αξιοπρέπειας και πειθαρχείας. Πρέπει να μην επιτρέψουμε τη δημιουργική διαμαρτυρία μας να εκφυλιστεί σε σωματική βία. Ξανά και ξανά, πρέπει να ανυψωθούμε στα μαγευτικά ύψη αντιμετώπισης της σωματικής δύναμης με τη δύναμη της ψυχής. Η θαυμάσια νέα μαχητικότητα, που έχει καταπιεί τη κοινότητα των Νέγρων, πρέπει να μας οδηγήσει σε μία δυσπιστία απέναντι σε όλους τους λευκούς ανθρώπους. Για πολλούς από τους λευκούς αδερφούς μας, όπως αποδείχθηκε από την παρουσία τους εδώ σήμερα, έφτασαν στο να συνηδητοποιήσουν ότι η μοίρα τους είναι δεμένη με τη δική μας μοίρα. {επιδοκιμασίες] Και έφτασαν στο να συνηδητοποιήσουν ότι η ελευθερία τους είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη δική μας ελευθερία. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε μόνοι. Και καθώς προχωράμε, πρέπει να κάνουμε τη δέσμευση πάνω στην οποία θα πρέπει να προχωράμε πάντα. Δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω. Υπάρχουν αυτοί που ρωτούν τους πιστούς των ανθρώπινων διακιωμάτων, <<Πότε θα ικανοποιηθείτε ;>> Δεν μπορούμε ποτέ να ικανοποιηθούμε όσο ο Νέγρος είναι το θύ- θύμα των ανείπωτων τρόμων της αστυνομικής βιαιότητας. Δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε ικανοποιημένοι, όσο τα σώματά μας, βαριά από την κούραση του ταξιδιού, δεν μπορούν να αποκτήσουν κατάλυμα στα μοτέλ των εθνικών οδών και στα ξενοδοχεία των πόλεων. [επιδοκιμασίες] Δεν μπορούμε να ικανοποιηθούμε όσο η βασική κινητικότητα του Νέγρου κυμαίνετια από ένα μικρότερο γκέτο σε ένα μεγαλύτερο. Δεν μπορούμε ποτέ να ικανοποιηθούμε όσο τα παιδιά μας ξεγυμνώνονται από τον εγωισμό τους και ληστεύονται από την αξιοπρέπειά τους από πινακίδες που δηλώνουν: <<Μόνο Για Λευκούς>>. [επιδοκιμασίες] Δεν μπορούμε να είμαστε ποτέ ικανοποιημένοι όσο ο Νέγρος στο Μισσισσιπή δεν μπορεί να ψηφίσει και ο Νέγρος στη Νέα Υόρκη πιστεύει ότι δεν έχει τίποτα για να ψηφίσει. [επιδοκιμασίες] Όχι, όχι, δεν είμαστε ικανοποιημένοι και δε θα είμαστε ικανοποιημένοι μέχρι η δικαιοσύνη να κυλήσει σα νερό και η νομιμότητα σαν ισχυρή πηγή. [επιδοκιμασίες] Δεν είμαι πρ- απρόσεκτος για το ότι μερικοί από εσάς έχετε έρθει εδώ μετά από μεγάλες δοκιμαίες και ταλαιπωρίες. Μερικοί από εσάς έχετε έρθει φρέσκοι από στενά κελιά φυλακής. Μερικοί από εσάς έχετε έρθει από περιοχές όπου η αναζήτηση σας, η αναζήτηση της ελευθερίας σας άφησε χτυπημένους από τις θύελλες των διωγμών και θρυμματισμένους από τους ανέμους της αστυνομικής βαρβαρότητας. Ήσασταν οι βετεράνοι δημιουργικής συμφοράς. Συνεχίστε να δουλεύετε με πίστη ότι οι συμφορές που δεν υποφέρατε είναι λυτρωτικές. Πηγαίνετε πίσω στο Μισσισιπή. Πηγαίνετε πίσω στην Αλαμπάπα, πηγαίνετε πίσω στη Νότια Καρολίνα, πηγαίνετε πίσω στη Γεωργία, πηγαίνετε πίσω στη Λου'ι'ζιάνα, πηγαίνετε πίσω στις φτωχογειτονιές και τα γκέτο των βόρειων πόλεων, ξέροντας ότι κάπως αυτή η κατάσταση μπορεί και θα αλλάξει. Μην μας αφήσετε να βυθιστούμε στην κοιλάδα της λύπης. Σας λέω σήμερα, φίλοι μου, [επιδοκιμασίες] ότι ακόμα και αν αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες του σήμερα και του αύριο, έχω ακόμα ένα όνειρο. Είναι ένα όνειρο βαθειά ριζωμένο στο Αμερικάνικο Όνειρο. Έχω ένα όνειρο ότι μία μέρα αυτό το έθνος θα ανυψωθεί και θα ζήσει το πραγματικό νόημα του δόγματός του: <<Κρατούμε αυτές τις αλήθειες για να είναι αυτονόητες: ότι όλοι οι άνθρωποι είναι δημιουργημένοι ίσοι.>> [χειροκρότημα] Έχω ένα όνειρο ότι μία μέρα στους κόκκινους λόφους της Τζόρτζια, οι γιοι των προηγούμενων σκλάβων και οι π- γιοι των προηγούμενων ιδιοκτήτων σκλάβων, θα εν- είναι ικανοί να καθίσουν μαζί στο τραπέζι της αδελφότητας. Έχω ένα όνειρο ότι μία μέρα, ακόμα και η πολιτεία του Μισσισσιππί, μία πολιτεία πνιγμένη από ... τη ζέστη της... αδικίας, πνιγμένη από τη ζέστη της καταπίεσης, θα μεταμορφωθεί σε μία όαση ελευθερίας και δικαιοσύνης. Έχω ένα όνειρο ότι τα τέσσερα μικρά παιδιά μου θα ζουν μια μέρα σε ένα έθνος όπου δε θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματός τους αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους. Έχω ένα όνειρο σήμερα. [χειροκρότημα] Έχω ένα όνειρο ότι μία μέρα, κάτω στην Αλαμπάμα με τους μοχθηρούς της ρατσιστές, με τον κυβερνήτη της που από τα χείλη του στάζουν οι λέξεις της παρεμβολής και της ακύρωσης ' μία μέρα ακριβώς εκεί στην Αλαμπάμα, μικρά μαύρα αγόρια και μαύρα κορίτσια θα μπορούν να ενώσουν τα χέρια με μικρά λευκά αγόρια και λευκά κορίτσια ως αδερφές και αδερφοί Έχω ένα όνειρο σήμερα. [χειροκρότημα] Έχω ένα όνειρο ότι μία μέρα κάθε κοιλάδα θα ανυψωθεί, και κάθε λόφος και βουνό θα γίνουν χαμηλά, τα άγρια μέρη θα γίνουν πεδιάδες και τα στραβά μέρη θα γίνουν ίσια, και η δόξα του Κυρίου θα φανερωθεί και όλη η σάρκα θα την δει μαζί, Αυτή είναι η ελπίδα μας. Αυτή είναι η πίστη με την οποία θα επιστρέψω στο Νότο. Με αυτή την πίστη, θα έχουμε τη δυνατότητα να λαξεύσουμε από το βουνό της απελπισίας μία πέτρα ελπίδας. Με αυτή την πίστη, θα έχουμε τη δυνατότητα να μεταμορφώσουμε τις κακόφωνες διαφωνίες του έθνους μας σε μία όμορφη συμφωνία αδελφοσύνης. Με αυτή την πίστη, θα έχουμε τη δυνατότητα να δουλέψουμε μαζί, να προσευχηθούμε μαζί, να αγωνιστούμε μαζί, να πάμε στη φυλακή μαζί, να υποστηρίξουμε την ελευθερία μαζί, ξέροντας ότι θα είμαστε ελεύθεροι κάποια μέρα. Αυτή θα είναι η μέρα. [χειροκρότημα] Αυτή θα είναι η μέρα όταν όλα τα παιδιά του Θεού θα μπορούν να τραγουδούν με ένα νέο νόημα, <<Χώρα μου, είσαι εσύ, γλυκιά γη της ελευθερίας, για εσένα τραγουδώ. Γη όπου οι πατέράδες μου πέθαναν, γη της περηφάνειας των προσκυνητών, από κάθε βουνοπλαγιά, άσε την ελευθερία να ηχήσει.>> Και αν η Αμερική είναι να γίνει τρανό έθνος, αυτό πρέπει να γίνει αληθινό. Οπότε αφήστε την ελευθερία να ηχήσει από τις καταπληκτικές κορυφές του Νιού Χάμπσάιρ. Αφήστε την ελευθερία να ηχήσει από τα ισχυρά όρη της Νέας Υόρκης. Αφήστε την ελευθερία να ηχήσει από τα υψωμένα Άλεγκε'ι'νις της Πεννσυλβάνια. Αφήστε την ελευθερία να ηχήσει από τα χιονισμένα Βραχώδη Όρη του Κολοράντο. Αφήστε την ελευθερία να ηχήσει από τις κυρτές πλαγιές της Καλιφόρνια ! Αλλά όχι μόνο αυτό. Αφήστε την ελευθερία να ηχήσει από το Όρος Στόουν της Τζώρτζια ! Αφήστε την ελευθερία να ηχήσει από το Όρος Λουκάουτ του Τένεσι ! Αφήστε την ελευθερία να ηχήσει από κάθε λόφο και λοφίσκο του Μισσισιπή ! [επιδοκιμασίες] Από κάθε βουνοπλαγιά, αφήστε την ελευθερία να ηχήσει ! Και όταν αυτό συμβεί, [συνέχεια επιδοκιμασιών] όταν επιτρέψουμε στην ελευθερία να ηχήσει, όταν όλοι μας την αφήσουμε να ηχήσει από κάθε χωριό και κάθε οικισμό, από κάθε πολιτεία και κάθε πόλη, θα μπορούμε να επιταχύνουμε (τον ερχομό) αυτής της μέρας όταν όλα τα παιδιά του Θεού, μαύροι άνθρωποι και λευκοί άνθρωποι, Εβραίοι και Εθνικοί, Προτεστάντες και Καθολικοί, θα μπορούμε να ενώσουμε τα χέρια και να τραγουδήσουμε, στα λόγια των παλιών Νέγρων πνευματικών, << Ελεύθεροι επιτέλους ! Ελεύθεροι επιτέλους ! Δόξα τω Θεώ ! Είμαστε ελεύθεροι επιτέλους ! >> [επιδοκιμασίες]