1 00:00:04,400 --> 00:00:10,459 Όταν ήμουν παιδί επίστευα ότι τα πορκ τσοπς και τα καράτε τσοπς ήταν το ίδιο πράγμα 2 00:00:10,459 --> 00:00:13,159 Νόμιζα ότι ήταν και τα δύο είδη χοιρινής μπριζόλας 3 00:00:13,159 --> 00:00:16,997 και επειδή η γιαγιά μου σκέφτηκε ότι ήταν χαριτωμένο και επειδή ήταν το αγαπημένο μου φαγητό 4 00:00:16,997 --> 00:00:19,244 μου επέτρεψε να το λέω 5 00:00:19,244 --> 00:00:21,370 πράγμα ασήμαντο 6 00:00:21,370 --> 00:00:25,952 και μια μέρα συνειδητοποίησα ότι τα χοντρά παιδία δεν σχεδιάστηκαν για να σκαρφαλώνουν δέντρα 7 00:00:25,952 --> 00:00:29,944 Έπεσα κάτω από ένα δέντρο και μελανίαστικε η δεξιά πλευρά του σώματός μου 8 00:00:29,944 --> 00:00:35,411 Δεν ήθελα να το πω της γιαγιάς μου, επειδή φοβόμουν ότι θα μου θύμωνε που έπαιζα σε μέρος που δεν έπρεπε να είμουν 9 00:00:35,411 --> 00:00:39,786 Λίγες μέρες αργότερα ο δάσκαλος της γυμναστικής παρατήρησε τη μελανιά και με έστειλε στο γραφείο του διευθυντή 10 00:00:39,786 --> 00:00:47,424 από εκεί είχα σταλεί σε ένα άλλο μικρό δωμάτιο με μια πραγματικά συμπαθητική κυρία που με ρώτησε ένα σωρό ερωτήσεις για τη ζωή μου στο σπίτι 11 00:00:47,424 --> 00:00:50,701 Δεν υπήρχε λόγος να πω ψέματα 12 00:00:50,701 --> 00:00:52,620 ζωή μου ήταν αρκετά καλή 13 00:00:52,620 --> 00:00:56,628 Της είπα οτι όποτε είμαι λυπημένος γιαγιά μου μου δίνει καράτε τσοπς 14 00:00:56,628 --> 00:00:59,620 Αυτό οδήγησε σε μια έρευνα 15 00:00:59,620 --> 00:01:06,793 και με είχαν πάρει από το σπίτι για τρεις ημέρες, μέχρι που αποφάσισαν να ρωτήσουν πώς απέκτησα τη μελανιά 16 00:01:06,793 --> 00:01:11,742 η ανόητη μικρή ιστορία γρήγορα εξαπλώθηκε στο σχολείο και κέρδισα το πρώτο μου ψευδώνυμο 17 00:01:11,742 --> 00:01:13,870 Χοιρινή μπριζόλα 18 00:01:13,870 --> 00:01:15,952 Μέχρι και σήμερα 19 00:01:15,952 --> 00:01:20,252 Μισώ τις χοιρινές μπριζόλες 20 00:01:20,252 --> 00:01:23,620 Δεν είμαι το μόνο παιδί που μεγάλωσε έτσι 21 00:01:23,620 --> 00:01:26,203 που περιβάλλοταν από ανθρώπους που ψάλανε των ρυθμό τους 22 00:01:26,203 --> 00:01:33,326 λες και τα ραβδιά και οι πέτρες που τσακίζουν κόκαλα πονάνε περισσότερο από τα ονόματα που μας φώναζαν 23 00:01:33,326 --> 00:01:36,369 μας φωνάζανε τα πάντα 24 00:01:36,369 --> 00:01:40,495 Έτσι μεγαλώσαμε πιστεύοντας ότι κανείς δεν θα μας ερωτευόταν 25 00:01:40,495 --> 00:01:43,828 ότι για πάντα θα είμασταν μονάχοι μας 26 00:01:43,828 --> 00:01:49,438 ότι ποτέ δεν θα συναντούσαμε κάποιον που θα μας έκανε να νιώθουμε ότι έφτιαξε τον ήλιο για εμάς 27 00:01:49,438 --> 00:01:55,120 Έτσι οι ραγισμένες χορδές της καρδιάς αιμοραγούσαν τα μπλους καθώς προσπαθούσαμε να μην νιώθουμε τίποτα 28 00:01:55,120 --> 00:01:59,701 μην πείτε μου ότι αυτό πονάει λιγότερο από ένα σπασμένο κόκαλο 29 00:01:59,701 --> 00:02:03,355 ότι η ψυχή μέσα μας μπορεί να αφαιρεθεί από χειρούργο 30 00:02:03,355 --> 00:02:07,689 ότι δεν γίνεται να κάνει μετάσταση 31 00:02:07,689 --> 00:02:10,038 ήταν 8 χρονών 32 00:02:10,038 --> 00:02:13,708 στην πρώτη μας ημέρα στην 6η τάξη την αποκάλεσαν άσχημη 33 00:02:13,708 --> 00:02:19,335 και οι δύο μας μετακινηθήκαμε στο πίσω μέρος της τάξη για να αποφύγουμαι το φτύσιμο 34 00:02:19,335 --> 00:02:24,168 αλλά οι διάδρομοι του σχολείου ήταν πεδία μάχης 35 00:02:24,168 --> 00:02:28,586 Συνηθίζαμε να μένουμε μέσα τα διαλείμματα, επειδή η αυλή ήταν χειρότερα 36 00:02:28,586 --> 00:02:32,786 έξω, θα πρέπει να κάνουμε πρόβα πως τρέχουμε μακριά ή να μάθουμε να μένουμε ακίνητοι σαν αγάλματα 37 00:02:32,786 --> 00:02:34,702 χωρις να δίνουμε ενδείξεις ότι ήμασταν εκεί 38 00:02:34,702 --> 00:02:38,202 και στην 5η τάξη κολλήσαν μια πινακίδα πάνω στο θρανίο της 39 00:02:38,202 --> 00:02:41,536 έλεγε "προσοχή σκύλος" 40 00:02:41,536 --> 00:02:44,691 μέχρι και σήμερα, παρά τον στοργικό της άντρα 41 00:02:44,691 --> 00:02:47,702 δεν σκέφτεται ότι είναι όμορφη 42 00:02:47,702 --> 00:02:51,664 λόγω ενός σήμαδιού, το οποίο καταλαμβάνει λίγο λιγότερο από το μισό πρόσωπό της 43 00:02:51,664 --> 00:02:53,878 τα παιδιά που συνήθιζαν να λένει, ότι φαίνεται σαν μια λανθασμένη απάντηση 44 00:02:53,878 --> 00:02:57,446 ότι κάποιος προσπάθησε να τη διαγράψει αλλά δεν τα κατάφερε 45 00:02:57,446 --> 00:03:04,536 και ποτέ δεν θα καταλάβουν ότι μεγαλώνει δύο παιδιά που ο ορισμός της ομορφιάς αρχίζει με τη λέξη μαμά 46 00:03:04,536 --> 00:03:07,754 επειδή βλέπουν την καρδιά της πριν από το δέρμα της 47 00:03:07,754 --> 00:03:09,835 επειδή πάντα ήταν υπέροχη 48 00:03:09,835 --> 00:03:11,870 Αυτός 49 00:03:11,870 --> 00:03:15,952 ήταν σπασμένο παρακλάδη ένος διαφορετικού οικογενειακού δέντρου 50 00:03:15,952 --> 00:03:17,786 υοθετημένος 51 00:03:17,786 --> 00:03:21,244 όχι επειδή οι γονείς του είχαν επιλέξει μια διαφορετική μοίρα 52 00:03:21,244 --> 00:03:24,117 ήταν τριων όταν έμεινε μόνος 53 00:03:24,117 --> 00:03:26,370 ήταν τα δύο μέρη μιας τραγωδίας 54 00:03:26,370 --> 00:03:28,660 ξεκίνησε θεραπεία στην 8η τάξη 55 00:03:28,660 --> 00:03:30,952 είχε μια προσωπικότητα που αποτελείτουν από εξετάσεις και χάπια 56 00:03:30,952 --> 00:03:33,242 ζώντας ανωδικά σαν βουνό 57 00:03:33,242 --> 00:03:35,287 και η κάθοδος σαν γκρεμοί 58 00:03:35,287 --> 00:03:36,795 κατάλληλα για τάσεις αυτοκτονίας 59 00:03:36,795 --> 00:03:38,669 ένα παλιρροιακό κύμα από αντικαταθλιπτικά 60 00:03:38,669 --> 00:03:41,452 και μια εφηβεία να ονομάζεται "ναρκωμανής" 61 00:03:41,452 --> 00:03:43,786 αφενός λόγω των χαπιων 62 00:03:43,786 --> 00:03:46,411 99% λόγω της σκληρότητας 63 00:03:46,595 --> 00:03:48,958 προσπάθησε να σκοτώσει τον εαυτό στη 10η τάξη 64 00:03:48,958 --> 00:03:50,868 Που όταν ένα παιδί, που θα μπορούσε να πάει σπίτι στη μαμά και τον μπαμπά 65 00:03:50,868 --> 00:03:53,828 είχε το θράσος να του πει "να το ξεπεράσει" 66 00:03:54,843 --> 00:04:00,786 λες και η κατάθλιψη είναι κάτι που μπορεί να διορθωθεί με κάποια από τα περιεχόμενα που βρήσκοωται σε ένα κουτί πρώτων βοηθειών 67 00:04:00,786 --> 00:04:04,505 μέχρι και σήμερα είναι σαν έωα ραβδί TNT που είναι αναμένο και από τα δύο άκρα 68 00:04:04,505 --> 00:04:09,453 θα μπορούσε να σας περιγράψει λεπτομερώς το πώς ο ουρανός φαίνεται όταν πέφτεις 69 00:04:09,453 --> 00:04:12,909 και παρά έναν στρατό από φίλους που τον φώναζαν "έμπνευση" 70 00:04:12,909 --> 00:04:16,286 παραμένει ένα θέμα συνομιλίας μεταξύ των ανθρώπων που δεν μπορούν να καταλάβουν 71 00:04:16,286 --> 00:04:24,493 ότι μερικές φορές το να παραμείνεις καθαρός έχει λιγότερο να κάνει με τον εθισμό και άλλα περισσότερο να κάνει με τα σώας τας φρένας 72 00:04:24,493 --> 00:04:27,786 δεν ήταν τα μόνα παιδιά που μεγάλωσαν με τον τρόπο αυτό 73 00:04:27,786 --> 00:04:32,253 μέχρι σήμερα παιδιά αποκαλούνται ονόματα 74 00:04:32,253 --> 00:04:34,453 τα κλασικά ήταν "είσαι ηλίθιος" 75 00:04:34,453 --> 00:04:36,910 είσαι σπαστικός 76 00:04:36,910 --> 00:04:40,286 φαίνεται ότι κάθε σχολείο έχει ένα οπλοστάσιο από ονόματα που αναβαθμίζεται 77 00:04:40,286 --> 00:04:41,952 κάθε χρόνο 78 00:04:41,952 --> 00:04:44,918 λες και ένα παιδί καταρρέει σε ένα σχολείο μένει απρόσχετο 79 00:04:44,918 --> 00:04:46,952 βγάζει κανένα ήχο; 80 00:04:46,952 --> 00:04:50,194 Ή είναι το παρασιτικός θόρυβος από ηχογράφηση κολλήσει σε επανάληψη 81 00:04:50,194 --> 00:04:52,953 και οι άνθρωποι λένε τα πράγματα όπως τα παιδιά μπορεί να είναι σκληρά 82 00:04:52,953 --> 00:04:55,857 κάθε σχολείο ήταν μια σκηνή τσίρκου 83 00:04:55,857 --> 00:04:58,452 και η ιεραρχία είναι από ακροβάτες σε θυριοδαμαστές 84 00:04:58,452 --> 00:05:00,452 από παλίατσους σε παλαιστές 85 00:05:00,452 --> 00:05:02,444 όλα αυτά τα μίλια μπροστά από ποιοί είμαστε 86 00:05:02,444 --> 00:05:04,536 ήμασταν όλοι φρικιά 87 00:05:04,536 --> 00:05:06,493 Αστακοειδές μπράτσα αγόριων και γενειοφόρεις κυρίες 88 00:05:06,493 --> 00:05:08,793 παραδοξότητες παίζοντας με την κατάθλιψης και την μοναξιά 89 00:05:08,793 --> 00:05:10,578 παίζοντας ρωσσική ρουλέτα 90 00:05:10,578 --> 00:05:12,492 προσπαθώντας να φιλήσουμε τα πληγωμένο κομμάτια του εαυτού μας για να τα θεραπεύσουμε 91 00:05:12,492 --> 00:05:15,085 αλλά τις νύχτες ενώ οι υπόλοιποι κοιμούνταν 92 00:05:15,085 --> 00:05:16,991 Εμείς περπάτούσαμε πάνω σε τεντωμένο σχοινί 93 00:05:16,991 --> 00:05:20,370 ως πρακτική και ναι, κάποιοι από εμάς πέσαμε 94 00:05:20,370 --> 00:05:23,286 αλλά θα ήθελα να τους πω ότι όλα αυτά 95 00:05:23,286 --> 00:05:25,749 είναι απλά τα συντρίμμια 96 00:05:25,749 --> 00:05:29,786 που έχουν απομείνει όταν αποφασίσουμε τελικά να συνθλίψουμε όλα τα πράγματα που νομίζαμε ότι είμαστε 97 00:05:29,786 --> 00:05:32,575 και αν δεν μπορείς να δείς κάτι όμορφο στον εαυτό σου 98 00:05:32,575 --> 00:05:34,503 πάρε καλύτερο καθρέφτη 99 00:05:34,503 --> 00:05:36,043 Κοιτάξτε λίγο πιο κοντά 100 00:05:36,043 --> 00:05:37,953 κοιτάξε λιγο περισσότερο 101 00:05:37,953 --> 00:05:42,367 διότι υπάρχει κάτι μέσα σου που σε έκανε να συνεχίσεις να προσπαθείς παρά το ότι σου έλεγαν να εγκαταλείψεις τον αγώνα 102 00:05:42,367 --> 00:05:44,867 έχτισες ένα τοίχο γύρω από την σπασμένη σου καρδιά σας και υπόγραψες εσύ 103 00:05:44,867 --> 00:05:47,576 υπόγράψες ότι "κάνανε λάθος" 104 00:05:47,576 --> 00:05:50,119 επειδή ίσως δεν άνηκες σε μια ομάδα ή μια κλίκα 105 00:05:50,119 --> 00:05:53,536 παρόλα που σε διάλέγαν τελευταίο για την ομάδα του μπάσκετ ή για τα πάντα 106 00:05:53,536 --> 00:05:55,495 Ίσως κουβαλούσες τους μώλωπες και τα σπασμένα δόντια 107 00:05:55,495 --> 00:05:57,408 για να δείξεις και να πείς αυτά που δεν έχουν υποθεί ποτέ 108 00:05:57,408 --> 00:05:58,909 Γιατί εσύ μπορείς να στηριχτείς στα πόδια σου 109 00:05:58,909 --> 00:06:00,992 Αν όλοι γύρω σου θέλουν να θάφτουν από κάτω 110 00:06:00,992 --> 00:06:05,357 πρέπει να πιστέψεις ότι κάνουν λάθος 111 00:06:05,357 --> 00:06:08,575 πρέπει να είναι λάθος 112 00:06:08,575 --> 00:06:12,120 πως αλλιώς θα είμασταν ακόμα εδώ 113 00:06:12,120 --> 00:06:14,620 μεγαλώσαμε μαθαίνοντας να υποστηρίζουμε τον ασθενέστερο 114 00:06:14,620 --> 00:06:17,952 επειδή βλέπουμε τους εαυτούς μας σε αυτούς 115 00:06:17,952 --> 00:06:22,863 Εμείς προερχόμαστε από τη ρίζα που φυτεύτηκε με την πεποίθηση ότι δεν είμαστε αυτό που μας αποκαλούν 116 00:06:22,863 --> 00:06:26,702 δεν είμαστε εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα που είναι στάσιμα σε μια εθνική οδό 117 00:06:26,702 --> 00:06:29,744 και αν με κάποιο τρόπο είμαστε, μην ανησυχείτε 118 00:06:29,744 --> 00:06:32,328 βγήκαμε έξω για να πάρουμε βενζίνη 119 00:06:32,328 --> 00:06:37,536 αποφοιτούμε ως μέλοι μιας τάξης του "τα καταφέραμε" 120 00:06:37,536 --> 00:06:44,191 οχι ως ξεθωριασμένες ηχώς από φωνές που φώναζαν ονόματα που δεν μας βλάπσανε ποτέ 121 00:06:44,191 --> 00:06:47,378 και βέβαια το έκαναν 122 00:06:47,378 --> 00:06:52,036 αλλά οι ζωές μας θα συνεχίζουν να είναι εξισορροπημένες πράξεις 123 00:06:52,036 --> 00:06:54,993 που έχει λιγότερο να κάνουν με πόνο 124 00:06:54,993 --> 00:06:58,993 και περισσότερο να κάνουν με την ομορφιά