WEBVTT 00:00:00.370 --> 00:00:03.130 Myślę, że jesteśmy już gotowi, żeby poznać lepiej 00:00:03.130 --> 00:00:04.570 reakcje fazy ciemnej fotosyntezy. 00:00:04.570 --> 00:00:07.300 Przypomnę tylko, żebyśmy wiedzieli, w którym punkcie fotosyntezy jesteśmy, 00:00:07.300 --> 00:00:12.750 że fotony światła wzbudziły elektrony 00:00:12.750 --> 00:00:14.520 w cząsteczkach chlorofilu podczas reakcji fazy jasnej. 00:00:14.520 --> 00:00:17.500 Kiedy elektrony przechodziły w coraz niższe stany energetyczne 00:00:17.500 --> 00:00:20.250 -- widzieliśmy to w poprzednim filmiku -- 00:00:20.250 --> 00:00:22.860 kiedy przechodziły w coraz niższe stany energetyczne, 00:00:22.860 --> 00:00:26.130 co dzieje się w błonie tylakoidu w chloroplaście. 00:00:26.130 --> 00:00:27.920 Możecie sobie wyobrazić -- zaznaczę to innym kolorem. 00:00:27.920 --> 00:00:29.980 Wyobraźcie sobie, że zachodzi to właśnie tutaj. 00:00:29.980 --> 00:00:32.619 Kiedy elektrony przechodzą w niższe stany energetyczne, 00:00:32.619 --> 00:00:33.360 towarzyszą temu dwie rzeczy. 00:00:33.360 --> 00:00:37.470 Pierwsza - uwalniana energia umożliwia przepompowywanie jonów wodoru 00:00:37.470 --> 00:00:38.640 przez błonę do wnętrza tylakoidu. 00:00:38.640 --> 00:00:40.800 Kiedy mamy już wysokie stężenie jonów wodoru wewnątrz tylakoidu, 00:00:40.800 --> 00:00:44.380 jony zaczynają wypływać na zewnątrz, wykorzystując do tego syntazę ATP 00:00:44.380 --> 00:00:47.350 jako pompę błonową, która przy transporcie w te stronę będzie produkowała ATP. 00:00:47.350 --> 00:00:50.440 Ostatecznym akceptorem elektronu, czy wodoru, 00:00:50.440 --> 00:00:51.840 w zależności od tego, jak na to spojrzymy, 00:00:51.840 --> 00:00:55.540 akceptorem całego atomu wodoru jest NAD+. 00:00:55.540 --> 00:00:59.575 Czyli dwa produkty, które będą wykorzystywane w dalszych 00:00:59.575 --> 00:01:03.550 etapach fotosyntezy, powstałe podczas 00:01:03.550 --> 00:01:06.540 fazy jasnej, której zresztą 00:01:06.540 --> 00:01:09.780 nie powinienem tak nazywać -- te dwa produkty zapisałem 00:01:09.780 --> 00:01:13.290 tutaj -- ATP i NADPH. 00:01:13.290 --> 00:01:16.040 efektem fazy jasnej był również ubytek pierwszego 00:01:16.040 --> 00:01:17.950 wzbudzonego elektronu w cząsteczce chlorofilu. 00:01:17.950 --> 00:01:19.730 Ten ubytek załataliśmy wykorzystując elektron z cząsteczki wody. 00:01:19.730 --> 00:01:22.740 Wobec tego, podczas rozpadu wody, dostaniemy też tlen, 00:01:22.740 --> 00:01:24.420 który jest bardzo wartościowym produktem fotosyntezy. 00:01:24.420 --> 00:01:28.960 Po zakończeniu fazy jasnej mamy zsyntetyzowane ATP i NADPH 00:01:28.960 --> 00:01:31.690 i jesteśmy gotowi do rozpoczęcia reakcji fazy ciemnej. 00:01:31.690 --> 00:01:34.190 Chciałbym jeszcze raz podkreślić, że chociaż nazywamy je 00:01:34.190 --> 00:01:37.280 reakcjami fazy ciemnej, to nie oznacza to, że te reakcje zachodzą w nocy. 00:01:37.280 --> 00:01:40.510 Reakcje fazy ciemnej zachodzą w tym samym czasie, co reakcje fazy jasnej. 00:01:40.510 --> 00:01:42.970 Zachodzą wtedy, gdy świeci słońce. 00:01:42.970 --> 00:01:45.470 A nazywamy je reakcjami fazy ciemnej dlatego, 00:01:45.470 --> 00:01:46.860 że są niezależne od światła. 00:01:46.860 --> 00:01:48.640 Nie potrzebują fotonów. 00:01:48.640 --> 00:01:53.920 Potrzebują a to ATP, NADPH oraz CO2. 00:01:53.920 --> 00:01:55.660 Spróbujmy zrozumieć trochę lepiej, 00:01:55.660 --> 00:01:56.350 o co w tym właściwie chodzi. 00:01:56.350 --> 00:01:58.910 Poszukam trochę wolnego miejsca 00:01:58.910 --> 00:02:01.290 na tablicy. 00:02:01.290 --> 00:02:03.735 Mamy reakcje fazy jasnej, 00:02:08.639 --> 00:02:13.190 podczas których powstaje -- przed chwilą to powtarzaliśmy -- 00:02:13.190 --> 00:02:19.870 powstaje ATP i NADPH. 00:02:19.870 --> 00:02:22.880 Teraz musimy tylko pobrać trochę dwutlenku węgla 00:02:22.880 --> 00:02:24.130 z atmosfery. 00:02:27.160 --> 00:02:30.080 Te wszystkie składniki wezmą udział 00:02:30.080 --> 00:02:31.170 w reakcjach niezależnych od światła. 00:02:31.170 --> 00:02:33.710 Nazwa reakcje fazy ciemnej może być myląca. 00:02:33.710 --> 00:02:45.010 Reakcje niezależne od światła zachodzą cyklicznie, 00:02:45.010 --> 00:02:47.270 a ten cykl nazywamy cyklem Calvina. 00:02:47.270 --> 00:02:50.110 I to o nim właśnie jest ten filmik. 00:02:50.110 --> 00:02:57.380 ATP, NADPH i CO2 wchodzą do cyklu Calvina i powstaje 00:02:57.380 --> 00:03:00.180 PGAL -- mówiliśmy o nim w pierwszym filmiku -- 00:03:00.180 --> 00:03:03.440 po angielsku drugi skrót nazwy tego związku to G3P. 00:03:03.440 --> 00:03:06.350 Pełna nazwa to aldehyd 3-fosfoglicerynowy. 00:03:06.350 --> 00:03:09.890 To jest aldehyd 3-fosfoglicerynowy. Ta sama cząsteczka 00:03:09.890 --> 00:03:12.420 może mieć kilka różnych skrótów swojej nazwy. 00:03:12.420 --> 00:03:15.970 A jest to po prostu trójwęglowy łańcuch 00:03:15.970 --> 00:03:19.260 z przyłączoną grupą fosforanową. 00:03:19.260 --> 00:03:23.160 Ten związek zostanie później wykorzystany do syntezy innych węglowodanów. 00:03:23.160 --> 00:03:25.640 Dwie cząsteczki PGAL dadzą jedną cząsteczkę glukozy. 00:03:25.640 --> 00:03:28.950 Pamiętacie może, że w pierwszym etapie glikolizy, 00:03:28.950 --> 00:03:31.730 kiedy rozpadała się cząsteczka glukozy, 00:03:31.730 --> 00:03:34.490 dostawaliśmy dwie cząsteczki aldehydu 3-fosfoglicerynowego. 00:03:34.490 --> 00:03:35.970 W skład cząsteczki glukozy wchodzi 6 atomów węgla. 00:03:35.970 --> 00:03:36.990 A ta cząsteczka ma 3 atomy węgla. 00:03:36.990 --> 00:03:40.350 Przyjrzyjmy się cyklowi Calvina 00:03:40.350 --> 00:03:42.120 nieco dokładniej. 00:03:42.120 --> 00:03:51.420 Na zakończenie reakcji fazy jasnej dostajemy -- 00:03:51.420 --> 00:03:54.000 Zacznijmy może od 6 cząsteczek CO2. 00:03:54.000 --> 00:03:56.780 Te cząsteczki są niezależne od reakcji fazy jasnej. 00:03:56.780 --> 00:03:58.560 Za chwilę pokażę Wam, dlaczego wybrałem akurat tę liczbę cząsteczek. 00:03:58.560 --> 00:04:00.570 Nie muszę przecież używać akurat takiej liczby. 00:04:00.570 --> 00:04:03.450 Zacznijmy od 6 cząsteczek CO2. 00:04:03.450 --> 00:04:05.760 Mogę zapisać CO2, bo interesuje nas to, 00:04:05.760 --> 00:04:06.760 co będzie się działo z węglem. 00:04:06.760 --> 00:04:09.320 Mógłbym narysować ten związek jako pojedynczy atom węgla 00:04:09.320 --> 00:04:11.000 z przyłączonymi dwoma atomami tlenu. 00:04:11.000 --> 00:04:12.150 Ale teraz tego nie zrobię, 00:04:12.150 --> 00:04:13.600 bo chciałbym Wam pokazać, 00:04:13.600 --> 00:04:15.090 co naprawdę dzieje się z atomami węgla. 00:04:15.090 --> 00:04:17.490 Może narysuje to na żółto. 00:04:17.490 --> 00:04:18.920 Żeby wyróżnić tylko atomy węgla. 00:04:18.920 --> 00:04:21.370 Nie będę tu zaznaczał atomów tlenu. 00:04:21.370 --> 00:04:30.170 Dwutlenek węgla, 6 cząsteczek CO2 00:04:30.170 --> 00:04:33.240 reaguje z -- za chwilę opowiem więcej o tej reakcji -- 00:04:33.240 --> 00:04:39.850 reagują z 6 cząsteczkami -- 00:04:39.850 --> 00:04:41.640 to może wyglądać trochę dziwnie -- 00:04:41.640 --> 00:04:45.100 z 6 cząsteczkami RuBP, 00:04:45.100 --> 00:04:48.630 czyli rybulozobisfosforanu, 00:04:48.630 --> 00:04:52.000 a dokładniej rybulozo-1,5-bisfosforanu. 00:04:52.000 --> 00:04:54.430 Taka nazwa pochodzi stąd, że ten związek 00:04:54.430 --> 00:04:57.630 to 5-węglowa cząsteczka. 00:04:57.630 --> 00:04:59.710 Trzy, cztery, pięć. 00:04:59.710 --> 00:05:02.840 Cząsteczka, która ma przyłączone dwie reszty fosforanowe do 1 i 5 atomu węgla w łańcuchu. 00:05:02.840 --> 00:05:05.830 Czyli mamy tu rybulozobisfosforan. 00:05:05.830 --> 00:05:12.400 Rybulozo-1-- zapiszę to -- 00:05:12.400 --> 00:05:14.906 to jest pierwszy atom węgla. 00:05:14.906 --> 00:05:16.460 Rybulozo-1,5-bisfosforan. 00:05:16.460 --> 00:05:17.850 Mamy dwie reszty fosforanowe. 00:05:17.850 --> 00:05:20.710 To jest rybulozo-1,5-bisfosforan. 00:05:20.710 --> 00:05:23.760 Skomplikowana nazwa, ale to tylko 5-węglowy łańcuch 00:05:23.760 --> 00:05:24.950 z dwiema resztami fosforanowymi. 00:05:24.950 --> 00:05:27.570 RuBP i CO2 reagują ze sobą. 00:05:27.570 --> 00:05:31.500 To pewne uproszczenie. 00:05:31.500 --> 00:05:32.800 Te związki reagują ze sobą. 00:05:32.800 --> 00:05:34.780 To dosyć złożona sprawa, ale chciałbym nakreślić Wam 00:05:34.780 --> 00:05:35.960 ogólny obraz. 00:05:35.960 --> 00:05:45.430 6 cząsteczek RuBP i 6 cząsteczek CO2 reagują ze sobą i powstaje 12 cząsteczek 00:05:45.430 --> 00:05:53.340 aldehydu 3-fosfoglicerynowego, czyli PGAL. 00:05:53.340 --> 00:06:01.000 PGAL to po prostu trójwęglowe łańcuchy z jedną resztą fosforanową. 00:06:01.000 --> 00:06:03.300 Żeby upewnić się, czy dobrze policzyłem atomy węgla, 00:06:03.300 --> 00:06:06.560 zastanówmy się, co się z nimi dzieje. 00:06:06.560 --> 00:06:08.780 Mamy 12 cząsteczek PGAL. 00:06:08.780 --> 00:06:10.520 Każda po 3 atomy węgla, czyli w sumie mamy 00:06:10.520 --> 00:06:12.510 3 x 12 = 36 atomów węgla. 00:06:12.510 --> 00:06:14.510 czy zaczęliśmy tez od 36 atomów węgla? 00:06:14.510 --> 00:06:16.440 Mamy 6 razy po 5 atomów węgla w RuBP. 00:06:16.440 --> 00:06:17.260 Razem 30. 00:06:17.260 --> 00:06:18.640 Plus 6 atomów węgla z CO2. 00:06:18.640 --> 00:06:19.060 Wszystko się zgadza. 00:06:19.060 --> 00:06:20.580 Mamy 36 atomów węgla. 00:06:20.580 --> 00:06:25.260 Te atomy reagują ze sobą i powstaje PGAL. 00:06:25.260 --> 00:06:28.690 Wiązania czy elektrony w tej cząsteczce są na wyższym 00:06:28.690 --> 00:06:32.020 poziomie energetycznym niż elektrony w tej cząsteczce. 00:06:32.020 --> 00:06:33.900 Wobec tego, aby zaszła ta reakcja, 00:06:33.900 --> 00:06:35.420 potrzebujemy dodatkowej energii. 00:06:35.420 --> 00:06:37.480 Ta reakcja nie zajdzie spontanicznie. 00:06:37.480 --> 00:06:40.620 Energia, dzięki której może zajść ta reakcja, 00:06:40.620 --> 00:06:44.160 jeśli mamy tu 6 i tu 6 cząsteczek, ta energia 00:06:44.160 --> 00:06:51.890 będzie pochodziła z 12 cząsteczek ATP. Wyobraźcie sobie 00:06:51.890 --> 00:06:54.040 po 2 cząsteczki ATP na każdy węgiel i RuBP. 00:06:54.040 --> 00:07:02.990 Do tego jeszcze 12 cząsteczek NADPH. 00:07:02.990 --> 00:07:04.900 Nie chciałbym, żebyście się tu zgubili -- 00:07:04.900 --> 00:07:07.220 NADPH jest podobne do NADH, ale nie mylcie tego z reakcjami 00:07:07.220 --> 00:07:08.560 zachodzącymi podczas oddychania komórkowego. 00:07:08.560 --> 00:07:17.100 W takim razie zostajemy z 12 cząsteczkami ADP i 12 grupami fosforanowymi. 00:07:17.100 --> 00:07:25.460 Mamy też 12 cząsteczek NADP+. 00:07:25.460 --> 00:07:27.970 Skąd się bierze energia? Jej źródłem są elektrony 00:07:27.970 --> 00:07:30.420 w NADPH, czy, można powiedzieć, atomy wodoru z elektronami 00:07:30.420 --> 00:07:33.320 w NADPH, które są na wyższym poziomie energetycznym. 00:07:33.320 --> 00:07:35.290 Kiedy przechodzą na niższy poziom, uwalnia się energia, 00:07:35.290 --> 00:07:36.680 która umożliwia zajście reakcji. 00:07:36.680 --> 00:07:40.360 Podobnie cząsteczki ATP - kiedy tracą grupy fosforanowe, 00:07:40.360 --> 00:07:42.372 elektrony z wysokiego poziomu energetycznego przechodzą na niższy, 00:07:42.372 --> 00:07:45.550 co zapewnia wystarczająca ilość energii, żeby reakcja zaszła. 00:07:45.550 --> 00:07:47.010 Ta energia napędza reakcję. 00:07:47.010 --> 00:07:50.630 Mamy więc 12 cząsteczek PGAL. 00:07:50.630 --> 00:07:54.150 Powodem, dla którego nazywamy te reakcje cyklem Calvina -- 00:07:54.150 --> 00:07:55.680 możecie się domyślić, bo uczyliśmy się o cyklu Krebsa -- 00:07:55.680 --> 00:07:58.140 -- cykle są zamknięte, wykorzystują własne produkty. 00:07:58.140 --> 00:08:00.960 Reakcje Calvina są cykliczne, bo wykorzystują ponownie 00:08:00.960 --> 00:08:04.570 większość wyprodukowanego PGAL. 00:08:04.570 --> 00:08:12.660 Z 12 cząsteczek PGAL, 10 trafi z powrotem do cyklu. 00:08:12.660 --> 00:08:15.400 Zrobię to w ten sposób. 00:08:15.400 --> 00:08:17.780 Mamy 10 cząsteczek PGAL, 10 cząsteczek 00:08:17.780 --> 00:08:23.320 aldehydu 3-fosfoglicerynowego. 10 cząsteczek PGAL 00:08:23.320 --> 00:08:26.150 zostanie wykorzystanych do odtworzenia rybulozo-1,5-bisfosforanu. 00:08:26.150 --> 00:08:27.440 Liczby się zgadzają. 00:08:27.440 --> 00:08:29.530 Mamy 10 trójwęglowych cząsteczek, 00:08:29.530 --> 00:08:30.910 czyli 30 atomów węgla. 00:08:30.910 --> 00:08:33.200 Potem dostaniemy z nich 6 pięciowęglowych cząsteczek, 00:08:33.200 --> 00:08:34.309 czyli też 30 atomów węgla. 00:08:34.309 --> 00:08:36.580 Ale, żeby ta reakcja zaszła, znowu potrzebujemy energii. 00:08:36.580 --> 00:08:41.520 Do tego wykorzystamy 6 cząsteczek ATP. 00:08:41.520 --> 00:08:45.590 6 cząsteczek ATP straci po jednej 00:08:45.590 --> 00:08:46.260 reszcie fosforanowej. 00:08:46.260 --> 00:08:47.740 Elektrony przejdą na niższy poziom energetyczny, 00:08:47.740 --> 00:08:49.482 uwolni się energia, która umożliwi zajście reakcji. 00:08:49.482 --> 00:08:54.660 Dostaniemy też 6 cząsteczek ADP i 6 grup fosforanowych. 00:08:56.000 --> 00:08:57.590 W ten sposób zamknęliśmy cykl. 00:08:57.590 --> 00:09:00.050 Pojawia się pytanie -- zużyłem większość PGAL, 00:09:00.050 --> 00:09:01.250 jaki właściwie mam zysk z cyklu? 00:09:01.250 --> 00:09:03.410 Zużyliśmy 10 z 12 cząsteczek PGAL, 00:09:03.410 --> 00:09:05.895 czyli ciągle mamy 2 cząsteczki PGAL. 00:09:09.280 --> 00:09:12.700 Te 2 cząsteczki mogą zostać wykorzystane -- z tego powodu 00:09:12.700 --> 00:09:14.920 zapisałem tu 6 i tu 6, żeby mieć potem 12. 00:09:14.920 --> 00:09:16.150 I dostałem tutaj 2 cząsteczki. 00:09:16.150 --> 00:09:18.790 Akurat tyle cząsteczek PGAL jest mi potrzebnych dlatego, że 00:09:18.790 --> 00:09:22.900 z 2 cząsteczek PGAL powstaje 1 cząsteczka glukozy, 00:09:22.900 --> 00:09:25.860 która składa się z 6 atomów węgla. 00:09:25.860 --> 00:09:31.010 Wzór glukozy, już go widzieliśmy, to C6H12O6. 00:09:31.010 --> 00:09:34.140 Pamiętajcie, że to nie musi być zawsze 00:09:34.140 --> 00:09:34.660 glukoza. 00:09:34.660 --> 00:09:36.770 Z PGAL może powstać także długołańcuchowe 00:09:36.770 --> 00:09:39.400 węglowodany, na przykład skrobia, wszystko, co 00:09:39.400 --> 00:09:41.140 ma węglowy szkielet. 00:09:41.140 --> 00:09:42.180 I o to w tym chodzi. 00:09:42.180 --> 00:09:43.350 To są właśnie reakcje fazy ciemnej. 00:09:43.350 --> 00:09:47.310 Mogliśmy wykorzystać produkty fazy jasnej - 00:09:47.310 --> 00:09:51.130 ATP i NADPH -- tu jest jeszcze trochę ATP -- 00:09:51.130 --> 00:09:54.670 wykorzystać je do związania węgla. 00:09:54.670 --> 00:09:56.700 Te reakcje to wiązanie, wbudowywanie węgla w związki organiczne. 00:09:56.700 --> 00:10:00.060 Kiedy bierzemy węgiel ze związku nieorganicznego, gazu CO2, 00:10:00.060 --> 00:10:03.890 i wbudowujemy go w struktury organiczne, to mówimy o wiązaniu węgla. 00:10:03.890 --> 00:10:08.170 Dzięki temu podczas cyklu Calvina mogło dojść do związania CO2 00:10:08.170 --> 00:10:11.200 z wykorzystaniem energii ATP i NADPH, pochodzących 00:10:11.200 --> 00:10:12.280 z fazy jasnej fotosyntezy. 00:10:12.280 --> 00:10:14.720 Te reakcje nazywamy cyklem, ponieważ powstaje 00:10:14.720 --> 00:10:18.160 PGAL, który jest częściowo zużywany do syntezy 00:10:18.160 --> 00:10:21.580 glukozy i innych węglowodanów, ale większość PGAL 00:10:21.580 --> 00:10:26.250 trafia z powrotem do cyklu i jest wykorzystywana do odtwarzania RuBP, 00:10:26.250 --> 00:10:27.920 który będzie mógł reagować z CO2. 00:10:27.920 --> 00:10:30.970 Ten cykl "kręci się" cały czas. 00:10:30.970 --> 00:10:33.060 Mówiliśmy, że nie zachodzi on w próżni. 00:10:33.060 --> 00:10:35.040 Jeśli chcielibyście wiedzieć, cykl Calvina 00:10:35.040 --> 00:10:39.510 zachodzi w stromie (wnętrzu) chloroplastów. 00:10:39.510 --> 00:10:42.770 W płynnym wnętrzu chloroplastów, poza 00:10:42.770 --> 00:10:43.950 tylakoidami. 00:10:43.950 --> 00:10:47.130 Wnętrze (stroma) chloroplastów to miejsce, w którym zachodzą reakcje 00:10:47.130 --> 00:10:49.850 niezależne od światła. 00:10:49.850 --> 00:10:54.640 Do reakcji nie wystarczy tylko ATP i NADPH, 00:10:54.640 --> 00:10:59.600 potrzebne jest też pewne całkiem duże białko 00:10:59.600 --> 00:11:00.560 enzymatyczne, które katalizuje reakcje. 00:11:00.560 --> 00:11:02.790 Do enzymu, w określonych miejscach, przyłącza się CO2, 00:11:02.790 --> 00:11:05.900 a w innych miejscach rybulozo-1,5-bisfosforan i ATP. 00:11:05.900 --> 00:11:08.440 Dzięki działaniu enzymu może dojść do połączenia 00:11:08.440 --> 00:11:10.380 CO2 i RuBP. 00:11:10.380 --> 00:11:15.560 Ten enzym nazywa się RuBisCo, 00:11:15.560 --> 00:11:16.870 zaraz Wam powiem, dlaczego. 00:11:16.870 --> 00:11:19.000 To jest RuBisCo. 00:11:19.000 --> 00:11:23.690 Musze dobrze wstawić wielkie litery -- 00:11:23.690 --> 00:11:29.950 -- rybulozobisfosforanu - RuBis- Co - karboksylaza. 00:11:29.950 --> 00:11:31.040 Tak wygląda RuBisCo. 00:11:31.040 --> 00:11:34.490 To duże białko enzymatyczne. 00:11:34.490 --> 00:11:37.710 Możecie sobie wyobrazić, że w jednym miejscu przyłącza się 00:11:37.710 --> 00:11:39.070 rybulozobisfosforan. 00:11:39.070 --> 00:11:41.690 A CO2 przyłącza się w innym miejscu. 00:11:41.690 --> 00:11:43.120 Nie wiem dokładnie, gdzie są te miejsca. 00:11:43.120 --> 00:11:45.550 A ATP przyłącza się w jeszcze inne miejsce. 00:11:45.550 --> 00:11:46.640 Teraz może zajść reakcja. 00:11:46.640 --> 00:11:50.400 Enzym zmienia swój kształt 00:11:50.400 --> 00:11:55.590 i zmusza rybulozobisfosforan do przereagowania z CO2. 00:11:55.590 --> 00:11:57.460 NADPH może reagować w innym miejscu białka. 00:11:57.460 --> 00:12:01.040 To właśnie ten enzym umożliwia funkcjonowanie cyklu Calvina. 00:12:01.040 --> 00:12:06.600 Mówiłem Wam, że RuBP 00:12:06.600 --> 00:12:11.410 to skrót od rybulozo-1,5-bisfosforanu. 00:12:11.410 --> 00:12:16.800 RuBisCo to skrót nazwy karboksylaza 00:12:16.800 --> 00:12:18.290 rybulozo-1,5-bisfosforanowa. 00:12:18.290 --> 00:12:19.880 Nie będę tego zapisywał, możecie sobie to sprawdzić. 00:12:19.880 --> 00:12:23.260 To jest enzym, który katalizuje 00:12:23.260 --> 00:12:28.040 reakcję CO2 z rybulozo-1,5-bisfosforanem. 00:12:28.040 --> 00:12:28.900 W ten sposób skończyliśmy. 00:12:28.900 --> 00:12:30.750 Skończyliśmy omawianie fotosyntezy. 00:12:30.750 --> 00:12:36.070 Zaczęliśmy od fotonów i wody, żeby wytworzyć 00:12:36.070 --> 00:12:40.100 ATP i NADPH, dzięki wzbudzonym elektronom, 00:12:40.100 --> 00:12:45.610 jony wodoru mogły przemieszczać się przez błony w komórce (chemiosmoza), 00:12:45.610 --> 00:12:47.840 a dzięki temu syntaza ATP mogła produkować ATP. 00:12:47.840 --> 00:12:50.660 NADPH to ostatni w łańcuchu akceptorów elektronów w oddychaniu komórkowym. 00:12:50.660 --> 00:12:54.020 Później jest wykorzystywany jako paliwo w cyklu Calvina, 00:12:54.020 --> 00:12:54.990 podczas reakcji fazy ciemnej. 00:12:54.990 --> 00:12:56.820 Swoją droga to myląca nazwa, powinniśmy mówić 00:12:56.820 --> 00:12:57.650 o reakcjach niezależnych od światła. 00:12:57.650 --> 00:12:59.270 Ponieważ te reakcje zachodzą wtedy, gdy jest światło. 00:12:59.270 --> 00:13:02.070 W reakcjach fazy jasnej powstaje paliwo, które 00:13:02.070 --> 00:13:05.840 możemy wykorzystać, do wiązania CO2 00:13:05.840 --> 00:13:08.090 z wykorzystaniem enzymu RuBisCo w cyklu Calvina. 00:13:08.090 --> 00:13:11.210 Na zakończenie dostaniemy aldehyd 3-fosfoglicerynowy, 00:13:11.210 --> 00:13:14.000 PGAL, który możemy wykorzystać 00:13:14.000 --> 00:13:17.860 do syntezy glukozy, będącej 00:13:17.860 --> 00:13:21.400 naszym pożywieniem i paliwem. 00:13:21.400 --> 00:13:23.780 Podczas oddychania komórkowego, dzięki 00:13:23.780 --> 00:13:27.550 glukozie może powstawać ATP, gdy jest potrzebne.