WEBVTT

00:00:14.071 --> 00:00:16.251
หนูมีน้องสาวที่เป็นมะเร็ง

00:00:16.577 --> 00:00:19.080
การเป็นมะเร็ง บางครั้งก็หมายความว่า

00:00:19.080 --> 00:00:22.189
คุณต้องนอนอยู่ที่โรงพยาบาลนาน ๆ

00:00:22.709 --> 00:00:25.065
อยู่ในห้องที่หน้าตาแบบนี้

00:00:25.809 --> 00:00:29.929
ก่อนที่น้องหนูจะป่วย 
หนูไม่เคยเห็นห้องของโรงพยาบาลมาก่อนเลย

00:00:30.138 --> 00:00:32.638
หนูก็เลยไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง

00:00:32.638 --> 00:00:36.574
รู้แค่ว่ามันไม่ได้เป็นที่ที่น่าอยู่ที่สุดแน่นอน

00:00:36.588 --> 00:00:38.508
โดยเฉพาะสำหรับเด็ก

00:00:39.419 --> 00:00:41.709
ไม่นานหรอกค่ะกว่าหนูจะรู้

00:00:41.709 --> 00:00:45.407
ว่าจริง ๆ แล้ว ห้องผู้ป่วยในโรงพยาบาล
ไม่ได้สร้างรอยยิ้มให้ใครเลย

00:00:45.686 --> 00:00:47.926
ดูได้จากน้องสาวหนูนี่แหละค่ะ
ว่าเซ็งแค่ไหน

00:00:47.926 --> 00:00:50.466
แค่เห็นห้องโรงพยาบาล

00:00:52.926 --> 00:00:56.226
ครูสมัยป.3 ของหนูเคยบอกว่า
เราต้องช่วยกันหาวิธี

00:00:56.226 --> 00:00:58.531
ทำให้โลกน่าอยู่ขึ้น

00:00:58.721 --> 00:01:03.283
หนูเลยนึกได้ว่านี่คือโอกาส
ที่จะได้เสนอไอเดีย

00:01:04.212 --> 00:01:08.496
หนูรู้สึกว่าห้องโรงพยาบาล
ควรทำให้เด็กรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน

00:01:08.846 --> 00:01:11.557
หนูเลยเริ่มมานั่งคิดว่าเด็ก ๆ ชอบอะไร

00:01:11.657 --> 00:01:15.377
หลายคนชอบมินเนียน ชอบเกมไมน์คราฟต์

00:01:15.377 --> 00:01:17.387
ชอบหนังของดิสนีย์หลายเรื่อง

00:01:17.387 --> 00:01:20.257
หนูเลยอยากให้เอามาเป็นธีม

00:01:20.257 --> 00:01:22.457
อีกเรื่องที่หนูคิดไว้

00:01:22.457 --> 00:01:24.507
คือถ้าจะทำเป็นธีม

00:01:24.607 --> 00:01:27.034
หนูก็จะทาสีผนังห้อง
ให้เป็นวิวตามธีมด้วย

00:01:27.554 --> 00:01:29.868
พอเด็ก ๆ มานอนที่ห้อง

00:01:29.929 --> 00:01:34.066
จะได้รู้สึกเหมือนว่าตัวเอง
อยู่ในเกมหรือในหนังแทน

00:01:34.549 --> 00:01:39.349
แล้วก็หนูรู้สึกว่าอยากให้เตียง
เป็นแบบมีเตียงเล็กเลื่อนออกมาได้ด้วย

00:01:39.718 --> 00:01:41.670
ถ้าได้เตียงแบบนี้คงดี

00:01:41.670 --> 00:01:46.230
เพราะทั้งพ่อแม่แล้วก็ตัวเด็กเอง
ต้องอยากนอนด้วยกัน

00:01:46.480 --> 00:01:48.659
ซึ่งถ้ามีเตียงเล็กเลื่อนได้ 
ก็จะนอนด้วยกันได้

00:01:49.249 --> 00:01:55.140
แล้วเตียงแบบนี้ก็เหมาะ
เพราะหนูจำได้ว่าน้องสาวหนู

00:01:55.240 --> 00:01:57.737
บางครั้งก็อยากสลับไปนอนเตียงอื่นบ้าง

00:02:00.673 --> 00:02:03.876
หนูรู้สึกว่าแต่ละห้อง
ควรมีระเบียงส่วนตัวด้วย

00:02:03.876 --> 00:02:06.296
ระเบียงส่วนตัวน่าจะมีประโยชน์

00:02:06.296 --> 00:02:08.919
เพราะเด็กส่วนใหญ่
ไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปข้างนอก

00:02:08.979 --> 00:02:11.336
ถ้าเคยเจออุบัติเหตุร้ายแรงหรือป่วยหนัก

00:02:11.746 --> 00:02:13.468
แต่ถ้ามีระเบียงส่วนตัว

00:02:13.468 --> 00:02:15.737
เด็ก ๆ ก็ยังสามารถออกไปข้างนอกห้องได้

00:02:15.737 --> 00:02:18.104
โดยที่ไม่ต้องเจอเชื้อโรคเยอะ ๆ

00:02:19.064 --> 00:02:22.375
ถ้าจะออกไปตรงระเบียง
ก็ต้องมีประตูกระจกเลื่อนกว้าง ๆ

00:02:22.425 --> 00:02:26.088
คนป่วยที่นั่งรถเข็น
จะได้ออกไปตรงระเบียงได้ด้วย

00:02:27.003 --> 00:02:30.693
อุปกรณ์เครื่องมือต่าง ๆ 
ก็ควรเพิ่มสีสันเข้าไปด้วย

00:02:31.243 --> 00:02:34.603
หนูจำได้ว่าเมื่อก่อน
หนูกลัวเครื่องมือพวกนั้นมาก

00:02:35.832 --> 00:02:39.075
จำได้ด้วยว่าหนูไม่ชอบเลย

00:02:39.075 --> 00:02:41.408
แต่ถ้ามันมีสีสันบ้าง

00:02:41.408 --> 00:02:44.056
หนูก็คงรู้สึกสบายใจขึ้น

00:02:44.056 --> 00:02:46.806
แล้วมันก็น่าจะเข้ากับธีมห้องมากกว่าด้วย

00:02:47.899 --> 00:02:50.919
หนูรู้สึกว่าเวลาป่วย 
เราก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ในห้องน่าเบื่อเสมอไป

00:02:50.919 --> 00:02:53.619
ในเมื่อเราก็เจออะไรมาเยอะแล้ว

00:02:53.619 --> 00:02:55.249
ขอบคุณค่ะ

00:02:55.249 --> 00:02:58.709
(เสียงปรบมือ)