1 00:00:00,760 --> 00:00:04,776 اکثر ما در طول زندگی سعی بر هرچه بهتر انجام دادن کارهامون داریم 2 00:00:04,800 --> 00:00:07,376 هر وظیفهای که به عهده داریم، خانواده، دانشگاه 3 00:00:07,400 --> 00:00:09,190 یا در هرکار دیگهای. 4 00:00:09,240 --> 00:00:11,830 من هم همین طورم، بیشترین تلاش خودم رو میکنم 5 00:00:11,920 --> 00:00:14,816 اما یه روزی، متوجه شدم 6 00:00:14,840 --> 00:00:18,616 که در مواردی که بیشتر بهش اهمیت میدم، بهتر نشدم، 7 00:00:18,640 --> 00:00:21,816 اینکه بهعنوان همسر یا یک دوست 8 00:00:21,840 --> 00:00:24,056 یا یک حرفهای یا همکار 9 00:00:24,080 --> 00:00:26,096 من در اون زمینهها پیشرفتی نکرده بودم 10 00:00:26,120 --> 00:00:28,656 با وجود اینکه زمان و 11 00:00:28,680 --> 00:00:30,510 سختکوشی زیادی براشون گذاشته بودم. 12 00:00:31,200 --> 00:00:34,576 تا زمانی که از گفتگوها و جستجوهایی که داشتم پی بردم که 13 00:00:34,600 --> 00:00:37,256 این ایستایی و رکود، با وجود تلاش سخت، 14 00:00:37,280 --> 00:00:39,016 خیلی رایج و متداول از آب در اومد. 15 00:00:39,040 --> 00:00:42,046 از این بابت، دوست دارم برخی از بینشهای درونی رو که چرا این رکود به وجود میآد 16 00:00:42,066 --> 00:00:44,204 و ما چیکار میتونیم در موردش انجام بدیم، باهاتون به اشتراک بگذارم. 17 00:00:44,204 --> 00:00:46,656 چیزی که من یاد گرفتم این بوده که اکثر مردم تاثیرگذار 18 00:00:46,680 --> 00:00:48,656 و تیمها در هر حوزهای 19 00:00:48,680 --> 00:00:50,910 کاری رو میکنن که ما همگی قادریم، ازشون تقلید کنیم. 20 00:00:51,000 --> 00:00:55,056 اونها به طور حساب شدهای در کنکاش با زندگی بین دو منطقه: 21 00:00:55,080 --> 00:00:57,900 منطقهی یادگیری و منطقه عملکرد همواره در حال ایجاد تغییرند. 22 00:00:58,160 --> 00:01:00,816 منطقه یادگیری برای زمانیست که هدفمون پیشرفته. 23 00:01:00,840 --> 00:01:03,936 سپس فعالیتهایی رو برای پیشرفت طراحی میکنیم، 24 00:01:03,960 --> 00:01:06,416 بر روی مواردی که هنوز بر اونها فائق نیومدیم تمرکز میکنیم، 25 00:01:06,440 --> 00:01:08,896 به این معنی که ما انتظار خطا رو میدیم، 26 00:01:08,920 --> 00:01:11,060 میدونیم که از اونها درس خواهیم گرفت. 27 00:01:11,160 --> 00:01:14,896 این خیلی متفاوت از کاری ست که ما در منطقهی عملکرد انجام میدیم، 28 00:01:14,920 --> 00:01:19,216 زمانی هست که هدف ما انجام کاری به بهترین وجه ممکن، برای اجراست. 29 00:01:19,240 --> 00:01:21,856 بعد از اون ما بر روی کارهایی که خبره هستیم تمرکز میکنیم 30 00:01:21,880 --> 00:01:24,600 و سعی داریم که اشتباهات رو به حداقل برسونیم. 31 00:01:24,840 --> 00:01:27,256 هر دوی این مناطق باید بخشی از زندگی ما باشند، 32 00:01:27,280 --> 00:01:30,536 اما زمانی که قراره در هر کدوم از این مناطق باشیم باید کاملا واضح و روشن باشه، 33 00:01:30,560 --> 00:01:32,856 اینکه هدف، مرکز توجه و انتظاراتمون چی هست، 34 00:01:32,880 --> 00:01:35,696 به ما در بهتر عمل کردن و پیشرفت بهتر کمک میکنه. 35 00:01:35,720 --> 00:01:38,656 منطقهی عملکرد، اجرای آنی ما رو به حداکثر میرسونه، 36 00:01:38,680 --> 00:01:40,776 در حالی که منطقه یادگیری، رشد و پیشرفت 37 00:01:40,800 --> 00:01:43,046 و اجرای آیندهی ما رو به حداکثر میرسونه. 38 00:01:43,320 --> 00:01:45,376 علت اینکه بسیاری از ما خیلی پیشرفت نمیکنیم 39 00:01:45,400 --> 00:01:47,136 با وجود سخت کوشیهامون 40 00:01:47,160 --> 00:01:51,790 اینه که، ما به صرف کردن بیشتر زمانمون در منطقهی عملکرد تمایل داریم. 41 00:01:51,880 --> 00:01:53,256 این پیشرفت ما رو به تاخیر میندازه، 42 00:01:53,280 --> 00:01:57,510 و از قضا، در طی زمان طولانی، اجرای ما رو هم همینطور. 43 00:01:58,040 --> 00:02:00,390 پس منطقهی یادگیری به چی شبیه هست؟ 44 00:02:00,760 --> 00:02:02,776 نگاهی به "دماستنیز" رهبر سیاسی بندازیم 45 00:02:02,800 --> 00:02:06,030 بهترین سخنور و وکیل در دوران یونان باستان. 46 00:02:06,240 --> 00:02:09,895 برای عالی بودن او همهی زمانش رو برای 47 00:02:09,919 --> 00:02:12,336 فقط یک سخنران یا وکیل بودن صرف نکرد. 48 00:02:12,360 --> 00:02:14,536 که اینها منطقه عملکردش بودند. 49 00:02:14,560 --> 00:02:17,510 اما بهجاش، او فعالیتهای طرحریزی شدهای رو برای بهبود انجام داد. 50 00:02:17,600 --> 00:02:18,976 البته، مطالعات بسیاری کرد. 51 00:02:19,000 --> 00:02:21,816 او قانون و فلسفه رو با راهنمایی مربیانی فراگرفت، 52 00:02:21,840 --> 00:02:26,376 اما متوجه شد که بهعنوان یک وکیل باید مردم رو متقاعد کنه، 53 00:02:26,400 --> 00:02:28,776 پس به مهارت سخنرانی هم پرداخت 54 00:02:28,800 --> 00:02:30,250 و بازیگری، 55 00:02:30,640 --> 00:02:34,936 تا از شر یک عادت عجیب که بالابردن غیر ارادی شونهاش بود خلاص بشه، 56 00:02:34,960 --> 00:02:37,376 سخنرانیهاش رو روبروی آینه تمرین میکرد، 57 00:02:37,400 --> 00:02:40,376 درحالی که یک شمشیر رو از سقف آویزان کرده بود 58 00:02:40,400 --> 00:02:42,136 که زمانی اگر شونهاش رو بالا ببره، 59 00:02:42,160 --> 00:02:43,376 صدمه ببینه، 60 00:02:43,400 --> 00:02:45,016 (خنده) 61 00:02:45,040 --> 00:02:47,176 تا بجای شل حرف زدن، واضحتر صحبت کنه، 62 00:02:47,200 --> 00:02:50,680 او سخنرانیاش رو با سنگهایی در دهانش انجام میداد. 63 00:02:50,840 --> 00:02:52,216 همچنین یک اتاق زیرزمینی درست کرده بود 64 00:02:52,240 --> 00:02:54,376 جایی که او میتونست بدون وقفه 65 00:02:54,400 --> 00:02:55,816 و ایجاد مزاحمت برای اطرافیانش تمرین کنه. 66 00:02:55,840 --> 00:02:57,976 و از اونجایی که دادگاهها در اون زمان خیلی پر سرو صدا بودن، 67 00:02:58,000 --> 00:02:59,856 او دربرابر اقیانوس تمرین میکرد، 68 00:02:59,880 --> 00:03:03,160 تا تن صداش رو بالاتر از غرش امواج تقویت کنه. 69 00:03:03,400 --> 00:03:05,096 فعالیتهاش در منطقه یادگیری 70 00:03:05,120 --> 00:03:07,616 بسیار متفاوت با فعالیتهاش در دادگاه 71 00:03:07,640 --> 00:03:09,640 که منطقهی عملکردش محسوب میشد، بود. 72 00:03:09,760 --> 00:03:10,976 در منطقهی یادگیری 73 00:03:11,000 --> 00:03:13,776 اون کاری رو کرده بود که دکتر اندرس اریکسون بهش میگه: «تمرین حساب شده» 74 00:03:13,800 --> 00:03:17,336 که شامل تجزیه تواناییها در مهارتهای جزء میشه، 75 00:03:17,360 --> 00:03:20,256 واضح بودن اینکه ما برای بهبود چه زیر مهارتی در حال کار هستیم، 76 00:03:20,280 --> 00:03:22,256 مثل پایین نگه داشتن شونههامون، 77 00:03:22,280 --> 00:03:25,136 تمرکز کاملی رو به یک سطح بالایی از چالش 78 00:03:25,160 --> 00:03:26,576 که خارج از محدوده آسایشمون هست، بدیم، 79 00:03:26,600 --> 00:03:28,936 کاملا فراتر از کاری که می تونیم درحال حاضر انجام بدیم، 80 00:03:28,960 --> 00:03:32,176 از بازخوردهای متناوب با تکرار و اصلاحات استفاده کنیم، 81 00:03:32,200 --> 00:03:35,176 و به طور ایدهآلی راهنمایی یک مربی ماهر را بهکار بگیریم، 82 00:03:35,200 --> 00:03:37,256 چون فعالیتهایی که برای پیشرفت طراحی شدن 83 00:03:37,280 --> 00:03:38,536 در دامنهی خاصی قرار دارند، 84 00:03:38,560 --> 00:03:41,456 و معلمان و مربیان معتبر، اون فعالیتها رو میشناسند 85 00:03:41,480 --> 00:03:43,830 و همچنین توانایی انتقال بازخوردهای تخصصی به ما را دارند. 86 00:03:43,960 --> 00:03:46,656 در منطقه یادگیری، این نوع تمرین 87 00:03:46,680 --> 00:03:48,576 به سمت پیشرفت قابل توجهی، 88 00:03:48,600 --> 00:03:51,720 نه تنها برای زمان اجرا هدایت میشه. 89 00:03:51,960 --> 00:03:55,136 به طور مثال، تحقیقات نشون میده که بعد از اولین دو سال 90 00:03:55,160 --> 00:03:56,416 کار روی یک حرفه، 91 00:03:56,440 --> 00:03:58,776 معمولا اجرا در یک سطح بدون تغییر میمونه. 92 00:03:58,800 --> 00:04:01,856 درستی این تحقیق در تدریس، پزشکی عمومی، 93 00:04:01,880 --> 00:04:03,576 پرستاری و رشتههای دیگر نشان داده شده، 94 00:04:03,600 --> 00:04:07,336 و این زمانیست که ما تصور میکنیم که به اندازه کافی (درکارمون) خوب 95 00:04:07,360 --> 00:04:08,576 و لایق هستیم. 96 00:04:08,600 --> 00:04:10,856 اینجاست که ما وقت گذاشتن برای محدودهی یادگیری رو متوقف میکنیم. 97 00:04:10,880 --> 00:04:13,056 و تمام زمان خودمون رو روی انجام کارمون، 98 00:04:13,080 --> 00:04:14,296 اجرا، 99 00:04:14,320 --> 00:04:17,100 که مشخص شد راه مناسبی برای توسعه نیست، متمرکز میکنیم. 100 00:04:17,160 --> 00:04:20,096 اما افرادی که زمانی رو برای سپری کردن در منطقه یادگیری اختصاص میدهند 101 00:04:20,120 --> 00:04:22,256 همواره به بهبود و پیشرفت ادامه میدهند. 102 00:04:22,280 --> 00:04:24,696 بهترین فروشندگان حداقل یکبار در هفته 103 00:04:24,720 --> 00:04:27,336 فعالیتهایی رو در هدف توسعه انجام میدهند. 104 00:04:27,360 --> 00:04:29,136 اونها برای توسعه دانششون مطالعه میکنند، 105 00:04:29,160 --> 00:04:31,576 با همکاران و متخصصان حوزه خودشون مشورت میکنند، 106 00:04:31,600 --> 00:04:35,270 راهکارهای جدید، درخواست بازخورد و بازتاب را امتحان میکنند. 107 00:04:35,360 --> 00:04:36,976 بهترین بازیکنان شطرنج 108 00:04:37,000 --> 00:04:40,536 بیشترین زمان خودشون رو نه برای بازی شطرنج، 109 00:04:40,560 --> 00:04:42,496 که منطقه عملکرد آنها هست، 110 00:04:42,520 --> 00:04:46,810 که سعی بر پیشبینی حرکات اساتید بزرگ و تحلیل اون حرکات دارند. 111 00:04:46,920 --> 00:04:51,016 هر کدوم از ما ساعتهای خیلی خیلی زیادی رو 112 00:04:51,040 --> 00:04:52,576 به تایپ با کامپیوتر مشغول هستیم 113 00:04:52,600 --> 00:04:54,176 بدون اینکه سرعتمون در تایپ بالاتر بره، 114 00:04:54,200 --> 00:04:57,616 اما اگر ما ۱۰ تا ۲۰ دقیقه هر روز وقت صرف کنیم 115 00:04:57,640 --> 00:05:00,816 با تمرکز کامل روی ۱۰ تا ۲۰ درصد 116 00:05:00,840 --> 00:05:02,416 سرعت بیشتر از سرعت تایپ کنونی خودمون، 117 00:05:02,440 --> 00:05:03,696 تایپمون سریعتر خواهد شد، 118 00:05:03,720 --> 00:05:06,736 مخصوصا اگر ما اشتباهی که در حین تایپ انجام میدهیم رو متوجه بشیم 119 00:05:06,760 --> 00:05:09,190 و روی اون کلمات تمرین کنیم. 120 00:05:09,400 --> 00:05:12,120 این تمرین حساب شده است. 121 00:05:12,280 --> 00:05:14,016 در کدوم قسمتهای زندگی مون، 122 00:05:14,040 --> 00:05:15,736 که احتمالا بیشتر بهشون اهمیت میدیم، 123 00:05:15,760 --> 00:05:18,296 تلاش زیادی انجام میدهیم ولی پیشرفت زیادی نمیکنیم؟ 124 00:05:18,320 --> 00:05:22,350 به این علت که همیشه در محدوده اجرایی قرار داریم؟ 125 00:05:22,560 --> 00:05:25,536 این به این معنی نیست که منطقهی عملکرد ارزشی نداره 126 00:05:25,560 --> 00:05:26,776 خیلی هم ارزش داره. 127 00:05:26,800 --> 00:05:29,486 وقتی من به عمل زانو نیاز داشتم، به جراح نگفتم که: 128 00:05:29,486 --> 00:05:32,166 «اطرافش رو نگاه کن و روی چیزی که نمیدونی تمرکز کن.» 129 00:05:32,166 --> 00:05:33,176 (خنده) 130 00:05:33,200 --> 00:05:35,660 «ما از اشتباهاتمون درس می گیریم!» 131 00:05:35,680 --> 00:05:38,896 من به دنبال جراحی گشتم که احساس کنم که کارش رو خوب انجام خواهد داد، 132 00:05:38,896 --> 00:05:41,140 و ازش خواستم که تلاشاش رو بکنه، 133 00:05:41,160 --> 00:05:42,576 بودن در منطقهی عملکرد 134 00:05:42,600 --> 00:05:45,740 به ما اجازه انجام کارهایی رو در بهترین حالتی که میتونیم، میده 135 00:05:45,800 --> 00:05:47,176 همچنین این میتونه محرک باشه، 136 00:05:47,200 --> 00:05:50,776 و اطلاعاتی رو در اختیار ما قرار میده که در مرحلهی بعدی 137 00:05:50,800 --> 00:05:53,096 در زمانی که ما به حوزه یادگیری برمیگردیم، باید بر روی چه مواردی تمرکز کنیم. 138 00:05:53,120 --> 00:05:54,816 پس راه رسیدن به عملکرد بالا این هست که 139 00:05:54,840 --> 00:05:58,536 محدودهی یادگیری و محدوده اجرا به طور متناوب و یک در میان تکرار بشه، 140 00:05:58,560 --> 00:06:01,096 و به صورت هدفمندی مهارتهامون رو در محدودهی یادگیری شکل بدیم، 141 00:06:01,120 --> 00:06:04,470 و سپس اونها رو در محدودهی اجرا بکار ببریم. 142 00:06:04,560 --> 00:06:06,576 زمانی که Beyonce در تور هست، 143 00:06:06,600 --> 00:06:09,776 در طول کنسرت، او در محدودهی اجرا قرار داره، 144 00:06:09,800 --> 00:06:12,296 اما هر شب وقتی او به اتاق هتلاش برمیگرده، 145 00:06:12,320 --> 00:06:14,536 او مستقیم به سراغ محدوده یادگیریاش میره. 146 00:06:14,560 --> 00:06:17,336 او ویدئوی کارش که اخیرا به اتمام رسیده رو نگاه میکنه. 147 00:06:17,360 --> 00:06:19,196 فرصتهای بهبود و پیشرفت رو، 148 00:06:19,210 --> 00:06:22,136 برای خودش، رقصندههاش و دستاندرکاران دوربیناش تشخیص می ده. 149 00:06:22,160 --> 00:06:23,416 و در صبح روز بعد 150 00:06:23,440 --> 00:06:26,496 هر کس صفحاتی از یادداشتهایی که نشون میده چه چیزهایی باید تغییر کنه رو دریافت میکنه، 151 00:06:26,520 --> 00:06:30,496 که آنها در طول روز تا اجرای بعدی روش کار میکنند. 152 00:06:30,520 --> 00:06:31,736 این یک فرایند چرخشی 153 00:06:31,760 --> 00:06:33,336 برای هر توانایی که جای پیشرفت داره، هست 154 00:06:33,360 --> 00:06:36,976 اما ما نیاز داریم که بدونیم چه زمانی به دنبال یادگیری هستیم و چه زمانی به دنبال اجرا، 155 00:06:37,000 --> 00:06:39,056 و چه موقع قرارهست تا زمانی رو برای هر دو صرف کنیم، 156 00:06:39,080 --> 00:06:41,176 هر چه بیشترین زمان رو برای محدوده یادگیری صرف کنیم، 157 00:06:41,200 --> 00:06:43,280 بیشترین پیشرفت رو خواهیم داشت. 158 00:06:43,360 --> 00:06:46,940 حالا ما چطور میتونیم زمان بیشتری رو در محدودهی یادگیری صرف کنیم؟ 159 00:06:47,040 --> 00:06:50,216 اول از همه، باید باور کنیم و بفهمیم 160 00:06:50,240 --> 00:06:51,576 که میتونیم پیشرفت کنیم، 161 00:06:51,600 --> 00:06:53,770 چیزی که بهش طرز فکر رشد یافته میگیم. 162 00:06:53,840 --> 00:06:57,096 دوم، باید بخواهیم در یک مهارت خاص پیشرفت کنیم. 163 00:06:57,120 --> 00:06:59,056 باید هدفی که بهش اهمیت میدیم وجود داشته باشه، 164 00:06:59,080 --> 00:07:01,350 به این خاطر که این زمان و انرژی میگیره. 165 00:07:01,360 --> 00:07:04,386 سوم اینکه، ما باید یک ایده برای چطور پیشرفت کردن داشته باشیم، 166 00:07:04,386 --> 00:07:06,096 چه کاری در جهت پیشرفت میتونیم انجام بدیم، 167 00:07:06,120 --> 00:07:08,696 نه به طریقی که من به عنوان یک نوجوان عادت به تمرین گیتار داشتم، 168 00:07:08,720 --> 00:07:10,816 اجرای آهنگها بارها و بارها، 169 00:07:10,840 --> 00:07:12,950 اما تمرین حساب شده، راه کار پیشرفت هست. 170 00:07:12,960 --> 00:07:17,130 و چهارم، باید درشرایط کم ریسک قرار بگیریم، 171 00:07:17,160 --> 00:07:19,376 به این خاطر که اگر خطاها قابل انتظار باشند، 172 00:07:19,400 --> 00:07:22,416 نتایج ارتکاب آنها نباید فاجعه، 173 00:07:22,440 --> 00:07:24,180 یا حتی خیلی قابل توجه باشند. 174 00:07:24,240 --> 00:07:27,936 یک بندباز، حقههای جدیدش رو بدون یک تور پهن شده در پایین پاش تمرین نمیکنه، 175 00:07:27,960 --> 00:07:30,576 و یک ورزشکار حرکت جدیدی رو در یک مسابقه قهرمانی 176 00:07:30,600 --> 00:07:33,044 برای بار اول شروع نمیکنه. 177 00:07:33,120 --> 00:07:34,776 یکی از دلایلی که ما در زندگیمون 178 00:07:34,800 --> 00:07:37,256 زمان زیادی رو به منطقهی عملکرد اختصاص میدیم 179 00:07:37,280 --> 00:07:42,200 اینه که محیطهای پیرامونمون در اغلب موارد، بدون لزوم، با ریسکهای بالایی محصور شده. 180 00:07:42,200 --> 00:07:44,416 ما ریسکهای اجتماعیای رو برای یکدیگر ایجاد میکنیم، 181 00:07:44,440 --> 00:07:47,296 حتی در مدارس، که تمامی هدف یادگیری هست، 182 00:07:47,320 --> 00:07:49,456 و در مورد استاندارسازی امتحانات صحبت نمیکنم، 183 00:07:49,480 --> 00:07:51,696 منظورم این هست که هر دقیقه در هر روز، 184 00:07:51,720 --> 00:07:54,416 خیلی از دانشآموزان در مقاطع ابتدایی تا کالج 185 00:07:54,440 --> 00:07:57,856 این احساس رو دارن که اگر خطایی بکنند، دیگران اونها رو پایینتر از خودشون میبینند. 186 00:07:57,880 --> 00:07:59,816 و شکی نیست که به اونها همیشه استرس وارد میشه 187 00:07:59,840 --> 00:08:02,720 و به دنبال ریسکهای ضروری برای یادگیری نمیروند. 188 00:08:02,760 --> 00:08:05,016 اما آنها یاد میگیرند که اشتباهات، ناخواسته و 189 00:08:05,040 --> 00:08:06,296 سهوی هستند، 190 00:08:06,320 --> 00:08:09,816 زمانی که معلمان و والدین مشتاق هستند تا فقط جوابهای صحیح بشنوند 191 00:08:09,840 --> 00:08:12,496 و اشتباهات رو بجای پذیرفتن و بررسی 192 00:08:12,520 --> 00:08:13,776 که در جهت یادگیری از اونهاست رو نادیده بگیرند، 193 00:08:13,800 --> 00:08:15,536 یا موقعی که ما به پاسخهای محدودی توجه داریم 194 00:08:15,560 --> 00:08:17,776 بهجای اینکه گرایشی به سمت گسترش بیشتر تفکرات ، 195 00:08:17,800 --> 00:08:19,136 در راستای اینکه همگی ما بتونیم ازش چیزهایی یاد بگیریم، پیدا کنیم. 196 00:08:19,160 --> 00:08:22,256 زمانی که همهی تکالیف یا کارهای دانشآموزی با عدد یا حرفی ارزشگذاری شوند، 197 00:08:22,280 --> 00:08:24,016 و با یک نمرهی نهایی قابل قیاس شوند، 198 00:08:24,040 --> 00:08:27,616 بهجای اینکه از اونها برای تمرین، درک خطاها، بازخورد و اصلاح استفاده بشه، 199 00:08:27,640 --> 00:08:32,170 این پیغام رو میرسونیم که مدارس یک منطقه عملکرد هستند. 200 00:08:32,240 --> 00:08:34,296 مشابه همین در محل کارهای ما مصداق پیدا میکنه. 201 00:08:34,320 --> 00:08:38,336 در شرکتهایی که من باهاشون ارتباط دارم، اغلب، فرهنگ اجرایی بینقصی رو میبینم 202 00:08:38,360 --> 00:08:40,936 که رهبران، گرایش به انجام کار بهتر را پرورش میدهند، 203 00:08:40,960 --> 00:08:43,496 اما این کارمندان رو به موندن در دانشی که دارند، 204 00:08:43,520 --> 00:08:44,776 بهجای تجربهی چیزهای جدید، رهبری میکنه، 205 00:08:44,800 --> 00:08:47,136 لذا شرکت ها در زمینهی نوآوری و توسعه 206 00:08:47,160 --> 00:08:49,910 عقب میافتند و به مشکل برمیخورند، 207 00:08:49,960 --> 00:08:52,256 ما قادریم با شروع گفتگوهایی با یکدیگر 208 00:08:52,280 --> 00:08:54,336 فضاهای بیشتری رو برای توسعه بسازیم 209 00:08:54,360 --> 00:08:57,200 گفتگو در مورد اینکه چه موقع میخواهیم در هر کدوم از دو محدوده قرار بگیریم. 210 00:08:57,240 --> 00:08:59,936 در چه چیزهایی نیاز به بهتر شدن داریم و چگونه؟ 211 00:08:59,960 --> 00:09:03,640 و چه زمانی ما قصد اجرا و به حداقل رسوندن مشکلات را داریم؟ 212 00:09:03,680 --> 00:09:06,696 این راهی هست که ما تعریف موفقیت رو به طور روشنی تعیین میکنیم، 213 00:09:06,720 --> 00:09:09,970 چه زمانی، و چطور از همدیگر به بهترین نحو پشتیبانی کنیم. 214 00:09:10,000 --> 00:09:13,096 اما چی میشه اگه خودمون رو در شرایط پر ریسک حادی ببینیم 215 00:09:13,120 --> 00:09:16,690 و حس کنیم که هنوز نمیتونیم این مکالمات رو شروع کنیم؟ 216 00:09:16,720 --> 00:09:19,816 در این حالت سه عملکرد که هر کدوم از ما به طور انفرادی میتونیم انجام بدیم، وجود داره 217 00:09:19,840 --> 00:09:24,640 اول از همه، میتونیم جزیرههایی در دریای پرریسک بنا کنیم. 218 00:09:24,650 --> 00:09:27,376 این فضایی بهوجود میاره که اشتباهات نتایج کمتری رو در بردارند. 219 00:09:27,400 --> 00:09:30,856 برای مثال، ما میتونیم یک مربی یا همکار قابل اعتماد پیدا کنیم 220 00:09:30,880 --> 00:09:34,056 کسی که بتونیم نظرات و مکالمات حساسای رو باهاشون رد و بدل کنیم 221 00:09:34,080 --> 00:09:35,456 یا حتی کسی که بتونه نقش مقابل ما رو بازی کنه. 222 00:09:35,480 --> 00:09:39,096 یا میتونیم در طول پروسهی پروژهها، برای برگزاری جلسات بازخوردگرا درخواست بدیم. 223 00:09:39,120 --> 00:09:43,256 یا زمانی رو برای مطالعه، تماشای ویدیو و یا شرکت در کلاسهای آنلاین، کنار بگذاریم. 224 00:09:43,280 --> 00:09:45,320 اونها فقط مثالهایی هستند. 225 00:09:45,360 --> 00:09:49,536 دوم، میتونیم اونطور که انتظار میره اجرا و عمل کنیم، 226 00:09:49,560 --> 00:09:52,136 اما درصورتی که بر روی اجرای بهتر در مرحله بعدی منعکس بشه، 227 00:09:52,160 --> 00:09:53,416 شبیه کاری که Beyonce انجام میده، 228 00:09:53,440 --> 00:09:55,576 و میتونیم نحوهی کار افراد خبره رو مشاهده و تقلید کنیم. 229 00:09:55,600 --> 00:09:59,850 مشاهده، انعکاس و اصلاح، محدوده یادگیری محسوب میشوند. 230 00:09:59,880 --> 00:10:02,740 و در نهایت، میتونیم هدایت کنیم 231 00:10:02,760 --> 00:10:06,336 و ریسکها رو برای دیگران، با به اشتراک گذاشتن آنچه ما برای بهتر شدن کار ازشون میخواهیم، پایین بیاریم، 232 00:10:06,360 --> 00:10:08,856 با پرسیدن سوالهایی از چیزهایی که در موردش نمیدونیم، 233 00:10:08,880 --> 00:10:11,376 با درخواست گرفتن بازخورد و با به اشتراکگذاری خطاهامون 234 00:10:11,400 --> 00:10:13,016 و اینکه چه درسی از اونها گرفتهایم، 235 00:10:13,040 --> 00:10:15,750 پس دیگران میتونن برای انجام رفتار مشابه احساس امنیت پیدا کنند. 236 00:10:15,760 --> 00:10:20,880 اعتماد به نفس حقیقی، مدلسازی مداوم در راستای یادگیری هست. 237 00:10:20,880 --> 00:10:25,336 چه اتفاقی میافته اگر، به جای اینکه زندگیمون رو صرف انجام دادن، انجام دادن، انجام دادن 238 00:10:25,360 --> 00:10:27,456 اجرا کردن، اجرا کردن، اجرا کردن کنیم، 239 00:10:27,480 --> 00:10:30,620 بیشتر وقتمون رو صرف کاوش کنیم، 240 00:10:30,640 --> 00:10:32,056 بپرسیم، 241 00:10:32,080 --> 00:10:33,376 گوش بدیم، 242 00:10:33,400 --> 00:10:36,496 تجربه کنیم، منعکس کنیم، 243 00:10:36,520 --> 00:10:40,290 تلاش کنیم و بشیم اونی که میخوایم؟ 244 00:10:40,320 --> 00:10:43,136 چی میشد، که هر کدوم از ما همیشه کارهایی برای انجام دادن داشتیم 245 00:10:43,160 --> 00:10:45,730 که باعث پیشرفتمون میشد؟ 246 00:10:45,760 --> 00:10:48,176 چی میشد اگر، بیشتر جزیرهها 247 00:10:48,200 --> 00:10:49,770 و آبهایی با ریسک پایین بسازیم؟ 248 00:10:49,840 --> 00:10:52,296 و چی میشد اگر با 249 00:10:52,320 --> 00:10:54,696 خودمون و با همکارانمون واضح و روشن عمل میکردیم، 250 00:10:54,720 --> 00:10:58,256 در این مورد که چه موقع به دنبال یادگیری و چه موقع به دنبال اجرا هستیم، 251 00:10:58,280 --> 00:11:01,336 بنابراین تلاشهای ما میتونست نتیجه بخشتر بشه، 252 00:11:01,360 --> 00:11:04,016 و پیشرفتمون هرگز به پایان نمیرسید 253 00:11:04,040 --> 00:11:06,750 و بهترینهامون حتی بهتر میشد؟ 254 00:11:07,000 --> 00:11:08,200 ممنونم.