Çocukken çimlere yatıp,

[GÜLÜŞ]

gökyüzüne bakardım,

ve bulutları görürdüm.

Hatırlıyorum birgün dedim ki,

"Aslında biliyor musun?"

Arkadaşlarıma dedim ki;

"Biz yapacağız..." "Ben yapacağım."

"Benim bir filmim olacak."

"Ben bir film yapacağım."

"Ben yapacağım..."

"Hepimiz bir film izleyeceğiz ve film bedava olacak."

Ve ben o filmi bulutların üzerine yansıtacaktım.

Böylece...

[GÜLÜŞ]

bütün arkadaşlarım

Tina, Terry, Tanya, Lauren, ben--

gruptaki herkes.

Biz hepimiz...

onlar gitti...

Çünkü bana inandılar!

Sadece biliyorlardı...

"Doğru diyorsun Mark!"

Çünkü ben grubun sihirbazıydım.

Ve havanın kararmasını bekledik ama

çok değil çünkü bulutları görebiliyorduk.

Evdeki tüm uzatma kablolarını aldık.

Ve projeksiyonu açtım.

Ve filmi bulutun üstüne yansıttım.

Ve hiçbir şey olmadı.

Ve komikti

Çünkü bana dedilerdi "Ha..."

"Demekki çalışmadı."

Ama söyleyiş şekilleri,

"Sen çalıştırabilirdin."

Ve biliyor musun, hala öyleler

Hala öyleler.

"Bu senin suçun değildi Mark."

"Yukarda bir sorun vardı,"

"Çünkü çalışması gerekiyordu!"