(nhạc)
Cám ơn Skillshare đã tài trợ cho video này.
Chào mọi người, mình là Amanda đây.
Mình đang chuẩn bị cho bullet journal
của tháng 4 này.
Video mà các bạn sắp xem sẽ hơi khác
với những video thường ngày của mình
Mình sẽ nói chuyện giống như là podcast vậy
về suy nghĩ và trải nghiệm của bản thân
với tư cách là một người sáng tạo gốc Châu Á,
nhất là vào thời điểm của nạn bạo lực
và phân biệt chủng tộc với người Châu Á.
Đây là những điều mà các bạn sẽ được nghe.
Dĩ nhiên là các bạn sẽ vẫn thấy mình làm
bullet journal
nhưng mà nó sẽ không giống như những video khác
như khi mình tường thuật lại từng nét vẽ
thật ra mà nói mình nghĩ sẽ ổn thôi
vì các bạn đã thấy mình làm bullet journal
rất nhiều lần rồi.
Nên mình khá chắc là các bạn đã biết
mình sẽ làm những gì rồi.
Mình biết hầu hết các bạn sẽ rất
ủng hộ video này.
Nên mình xin cám ơn trước nhé.
Nói vậy được rồi,
chúng ta bắt đầu thôi.
(nhạc nhẹ nhàng)
Nào.
Chủ đề mà mình chọn cho bullet journal của tháng 4 này
là hoá thạch đen và trắng của cây tre này
mà mình lấy cảm hứng từ tranh vẽ truyền thống của Trung Quốc.
Và lí do mà mình chọn chủ đề này là vì
nó liên quan đến những điều mà mình muốn nói
trong video hôm nay, về danh tính và
trải nghiệm của mình với tư cách là người Châu Á
cũng như sự tăng lên trong nạn bạo lực nhằm vào người Châu Á.
Nên mình muốn nhắc nhở các bạn rằng,
nếu như các bạn không muốn nghe về điều này,
thì các bạn có thể tắt âm thanh đi.
Tát nhiên rằng
mình sẽ nói về một vài chủ đề khá là nghiêm trọng.
Nếu như các bạn không biết chuyện gì
đang xảy ra trên tin tức gần đây,
nạn bạo lực nhằm vào người Châu Á
ngày càng tăng lên ở cả Mĩ và Canada.
Số liệu thống kê cho rằng,
ừ, mình mang cả số liệu vào đây,
từ năm 2019 đến năm 2020, trong khi tỉ lệ
nạn bạo lực nói chung giảm đi 7%,
thì nạn bạo lực nhằm vào người Châu Á
tăng lên gần 150% ở Mĩ.
Và ở Canada, nó đăng lên 6 hoặc 700 lần
ở những thành phố lớn.
Nạn bạo lực bao gồm người ta bị khạc nhổ lên người,
bị xúc phạm cả về thể xác và thông qua lời nói
và tất nhiên, như chúng ta đã thấy trên tin tức
gần đây ở Atlanta, người ta còn bị giết.
Vậy nên
phần lớn của sự việc này là hậu quả của
những phát ngôn phân biệt chủng tộc về đại dịch trong nằm vừa qua,
chắc các bạn đã biết rồi, một ai đó đã gọi nó là dịch cúm Trung Quốc.
Nhưng mà mình nghĩ nó rất là quan trọng để chỉ ra rằng,
những sự kiện này chỉ đang phơi bày ra lịch sử lâu đời
của sự phân biện chủng tộc đối với người Châu Á
mà đã tồn tại rất lâu ở các nước Phương Tây trong hàng thế kỉ qua.
Cái cách mà các nước phương Tây nói về Trung Quốc,
ngay cả trước đại dịch này, vốn đã thấm đẫm
sự căm ghét hoặc nỗi sợ hãi rồi.
Và lúc nào các bạn cũng nghe về sự tồn tại
của cộng sản Trung Quốc, giống như là họ đang sắp xâm chiếm vậy,
điều này đã tạo nên một hình ảnh đáng sợ và kì bí
của Trung Quốc trong đầu mọi người.
Và nó đã ảnh hưởng tới cộng đồng người Châu Á hôm nay.
Xuyên suốt lịch sử, các bạn có thể thấy
những hành vi tách biệt người Trung Quốc
xảy ra ở cả Canada và Mĩ,
ở trại giam của Nhật,
ở chi cục thuế Trung Quốc ở Canada,
khi mà bất cứ ai di cư từ Trung Quốc
phải trả phí để được đặt chân vào đất nước này.
Mình chỉ muốn nhắc rằng, không một nhóm người nào khác
ở Canada bị bắt buộc phải trả phí
dựa trên nơi mà họ xuất thân.
Mình không muốn dành cả video này
chỉ để nói về số liệu và lịch sử,
vì tất nhiên các bạn bấm vào video này
không hẳn chỉ để nghe về những điều đó.
Tuy nhiên, các bạn xem video của mình là vì mình
và những gì mình sáng tạo,
tác phẩm và danh tính với tư cách là người Châu Á của mình là một phần rất lớn trong đó.
Cho những ai không biết về xuất thân của mình
có vẻ như là rất nhiều người không biết
vì khi mình Google tên của mình, điều đầu tiên
thật sự là một trong những tìm kiếm đầu tiên hiện ra
là chủng tộc của Amanda.
Nói tóm lại mình là thế hệ thứ 3 của người Canada gốc Trung Quốc.
Ông bà mình sinh ra ở Trung Quốc
sau đó di cư đến Canada.