1 00:00:00,262 --> 00:00:01,712 Htela bih da na trenutak 2 00:00:01,736 --> 00:00:04,736 razmislite o odeći koju imate na sebi. 3 00:00:05,675 --> 00:00:08,277 Imam duboko filozofsko pitanje za vas. 4 00:00:09,079 --> 00:00:11,761 Zašto svi sada ne nosimo udobne pidžame? 5 00:00:11,785 --> 00:00:12,785 (Smeh) 6 00:00:12,809 --> 00:00:15,347 Pa, ja sam psiholog, a ne neko ko čita misli, 7 00:00:15,371 --> 00:00:18,033 mada mnogi misle da je to isto. 8 00:00:18,069 --> 00:00:21,736 Mogu da se kladim da je vaš odgovor nešto u smislu: 9 00:00:21,760 --> 00:00:24,434 „Od mene se očekuje da ne nosim pidžamu u javnosti“ 10 00:00:24,458 --> 00:00:27,006 ili „Neću da ljudi misle da sam aljkav.“ 11 00:00:27,665 --> 00:00:31,716 Bilo kako bilo, činjenica da smo svi odabrali opušteniju poslovnu odeću 12 00:00:31,740 --> 00:00:33,555 umesto omiljene trenerke 13 00:00:33,585 --> 00:00:35,715 nije šašava slučajnost. 14 00:00:36,311 --> 00:00:40,208 To u stvari otkriva dve osobine koje definišu ljude. 15 00:00:40,704 --> 00:00:44,299 Prva je da smo svesni onoga što drugi vrednuju, 16 00:00:44,323 --> 00:00:46,950 na primer, šta odobravaju ili ne odobravaju, 17 00:00:46,974 --> 00:00:49,790 kao što je nenošenje pidžame na ovakvim dešavanjima. 18 00:00:50,490 --> 00:00:54,204 Druga je da spremno koristimo te podatke u upravljanju svojim ponašanjem. 19 00:00:55,149 --> 00:00:56,848 Za razliku od mnogih drugih vrsta, 20 00:00:56,872 --> 00:01:00,912 ljudi su skloni da svoje ponašanje prilagode u prisustvu drugih 21 00:01:00,936 --> 00:01:02,715 kako bi dobili odobravanje. 22 00:01:02,736 --> 00:01:05,084 Trošimo dragoceno vreme na šminkanje, 23 00:01:05,108 --> 00:01:08,012 biranje odgovarajuće slike i filtera za Instagram, 24 00:01:08,036 --> 00:01:10,592 i sastavljanje ideja koje će nesumnjivo promeniti svet 25 00:01:10,622 --> 00:01:12,555 u 140 ili manje znakova. 26 00:01:13,561 --> 00:01:16,585 Očigledno je naša briga oko toga kako će nas drugi oceniti 27 00:01:16,609 --> 00:01:18,542 veliki deo ljudske prirode. 28 00:01:19,530 --> 00:01:22,220 No, iako je ovo izražena ljudska osobina, 29 00:01:22,244 --> 00:01:25,014 znamo relativno malo o tome kada i kako 30 00:01:25,038 --> 00:01:27,528 nam postane bitno mišljenje drugih ljudi. 31 00:01:27,559 --> 00:01:30,849 To je veliko pitanje koje iziskuje više istraživanja. 32 00:01:31,269 --> 00:01:33,570 Ali prvi korak ka odgonetanju ovog pitanja 33 00:01:33,594 --> 00:01:35,769 je ispitivanje u kom trenutku u razvoju 34 00:01:35,793 --> 00:01:38,310 postajemo osetljivi na procene drugih. 35 00:01:39,245 --> 00:01:42,125 Provela sam protekle četiri godine na Univerzitetu Emori 36 00:01:42,149 --> 00:01:44,236 istražujući kako se beba, 37 00:01:44,260 --> 00:01:48,546 koja nema problem sa šetkanjem po prodavnici u bodiću, 38 00:01:48,570 --> 00:01:51,421 razvije u odraslu osobu koja se boji javnog govora 39 00:01:51,445 --> 00:01:53,796 iz straha da će neko o njoj negativno prosuđivati. 40 00:01:54,472 --> 00:01:56,109 (Smeh) 41 00:01:56,133 --> 00:01:58,474 Ovde me obično ljudi pitaju: 42 00:01:58,498 --> 00:02:01,077 „Kako to tačno ispituješ? 43 00:02:01,101 --> 00:02:02,901 Bebe ne mogu da govore, zar ne?“ 44 00:02:03,530 --> 00:02:05,680 Pa, da je moj muž sada ovde, 45 00:02:05,704 --> 00:02:08,371 rekao bih vam da ja intervjuišem bebe, 46 00:02:08,395 --> 00:02:12,827 jer ne voli da kaže da njegova žena vrši eksperimente na deci. 47 00:02:12,851 --> 00:02:15,403 (Smeh) 48 00:02:15,427 --> 00:02:18,658 U stvari, ja osmišljavam eksperimente za decu, 49 00:02:18,682 --> 00:02:20,616 obično u vidu igara. 50 00:02:21,269 --> 00:02:24,014 Razvojni psiholog dr Filip Rošat i ja 51 00:02:24,038 --> 00:02:27,149 osmislili smo „igru“ pod imenom „robotski zadatak“ 52 00:02:27,173 --> 00:02:29,816 da bismo istražili kada će deca postati osetljiva 53 00:02:29,840 --> 00:02:31,707 na procene drugih. 54 00:02:32,442 --> 00:02:36,934 Konkretno, zadatak robota registruje kada deca, poput odraslih, 55 00:02:36,958 --> 00:02:40,093 strateški menjaju ponašanje dok ih drugi gledaju. 56 00:02:41,030 --> 00:02:44,244 Da bismo to uradili, pokazali smo deci uzrasta od 14 do 24 meseca 57 00:02:44,268 --> 00:02:46,347 kako da aktiviraju igračku robota, 58 00:02:46,357 --> 00:02:48,950 i, što je važno, dodelili bismo ili pozitivnu vrednost, 59 00:02:48,974 --> 00:02:51,220 rekavši: „Vau, zar to nije divno!“ 60 00:02:51,244 --> 00:02:53,918 ili negativnu vrednost, rekavši: „O, o. Ups, o, ne,“ 61 00:02:53,942 --> 00:02:56,196 nakon što bismo ga uključili pomoću daljinskog. 62 00:02:56,220 --> 00:02:57,797 Nakon prikazivanja igračke, 63 00:02:57,821 --> 00:03:00,369 nudili bismo deci da se igraju sa daljinskim, 64 00:03:00,393 --> 00:03:01,815 a zatim ih ili posmatrali 65 00:03:01,839 --> 00:03:04,426 ili se okrenuli i pretvarali se da čitamo časopis. 66 00:03:05,212 --> 00:03:07,641 Ideja je bila da, ako su sa 24 meseca 67 00:03:07,665 --> 00:03:10,942 deca zaista osetljiva na procene drugih, 68 00:03:10,966 --> 00:03:12,785 onda bi na njihovo pritiskanje dugmeta 69 00:03:12,815 --> 00:03:16,046 trebalo da utiče ne samo to da li ih neko posmatra ili ne, 70 00:03:16,070 --> 00:03:18,760 već i vrednosti koje je izrazio eksperimentator 71 00:03:18,784 --> 00:03:20,409 prema pritiskanju daljinskog. 72 00:03:21,173 --> 00:03:22,379 Tako bismo, na primer, 73 00:03:22,403 --> 00:03:25,545 očekivali da će se deca znatno više igrati sa pozitivnim daljinskim 74 00:03:25,585 --> 00:03:27,420 ako ih neko posmatra, 75 00:03:27,444 --> 00:03:31,247 ali da će odabrati da istražuju negativni daljinski kada ih niko ne gleda. 76 00:03:31,952 --> 00:03:35,842 Da bismo zaista obuhvatili ovu pojavu, sproveli smo tri varijacije studije. 77 00:03:35,871 --> 00:03:39,194 Prva studija je izučavala kako bi se bebe bavile novom igračkom 78 00:03:39,214 --> 00:03:41,781 kada se ne izraze nikakve vrednosti niti daju uputstva. 79 00:03:41,801 --> 00:03:44,425 Jednostavno smo pokazali deci kako da aktiviraju robota, 80 00:03:44,445 --> 00:03:46,212 ali nismo pridavali nikakvu vrednost, 81 00:03:46,236 --> 00:03:48,811 a nismo im ni rekli da mogu da se igraju sa daljinskim, 82 00:03:48,851 --> 00:03:51,934 tako da smo obezbedili vrlo neodređenu situaciju. 83 00:03:51,958 --> 00:03:53,141 U drugoj studiji 84 00:03:53,165 --> 00:03:57,760 smo uveli dve vrednosti, pozitivnu i negativnu. 85 00:03:58,609 --> 00:04:02,168 A u poslednjoj studiji smo imali dva eksperimentatora i jedan daljinski. 86 00:04:02,196 --> 00:04:05,389 Jedan eksperimentator je ispoljavao negativan stav prema daljinskom, 87 00:04:05,419 --> 00:04:07,236 rekavši: „Bljak, igračka se pomerila,“ 88 00:04:07,266 --> 00:04:09,801 dok je drugi eksperimentator pokazivao pozitivan stav, 89 00:04:09,821 --> 00:04:11,551 rekavši: „Jej, igračka se pomerila,“ 90 00:04:11,927 --> 00:04:15,458 A deca su ovako reagovala na ova tri različita scenarija. 91 00:04:15,482 --> 00:04:18,322 U prvoj studiji, u neodređenoj situaciji, 92 00:04:18,346 --> 00:04:20,757 trenutno posmatram dete. 93 00:04:20,781 --> 00:04:23,780 Ona ne deluje mnogo zainteresovano da pritisne daljinski. 94 00:04:24,622 --> 00:04:26,291 Kada se okrenem - 95 00:04:27,061 --> 00:04:28,672 sada je spremna da se igra. 96 00:04:28,696 --> 00:04:29,846 (Smeh) 97 00:04:31,903 --> 00:04:33,257 Trenutno ne gledam dete. 98 00:04:33,287 --> 00:04:34,988 Vrlo je fokusirana. 99 00:04:35,012 --> 00:04:36,162 Okrenem se. 100 00:04:37,588 --> 00:04:38,620 (Smeh) 101 00:04:38,644 --> 00:04:40,844 Ništa nije radila, zar ne? 102 00:04:43,596 --> 00:04:45,347 U drugoj studiji imamo dva daljinca, 103 00:04:45,371 --> 00:04:47,452 jedan pozitivno, drugi negativno ocenjen. 104 00:04:47,482 --> 00:04:49,609 Trenutno posmatram dete. 105 00:04:49,633 --> 00:04:52,139 Narandžasti daljinski je negativan. 106 00:04:53,259 --> 00:04:56,462 Ona samo gleda okolo, gleda u mene, vrzma se. 107 00:04:56,494 --> 00:04:57,761 Kada se okrenem... 108 00:05:00,081 --> 00:05:01,231 (Smeh) 109 00:05:03,072 --> 00:05:04,939 Kreće da ga uzme. 110 00:05:07,875 --> 00:05:09,412 Ja ne gledam dete. 111 00:05:09,436 --> 00:05:11,680 On hoće da se mama igra sa njim, je l' da? 112 00:05:11,704 --> 00:05:13,151 Odlučuje se za sigurniji put. 113 00:05:13,736 --> 00:05:14,886 Okrenem se... 114 00:05:16,093 --> 00:05:17,760 (Smeh) 115 00:05:17,784 --> 00:05:19,744 Ni on ništa nije radio. 116 00:05:24,371 --> 00:05:25,903 Da, neprijatno mu je. 117 00:05:25,927 --> 00:05:26,934 (Smeh) 118 00:05:26,958 --> 00:05:29,077 Svima je poznat taj pogled sa strane, zar ne? 119 00:05:29,787 --> 00:05:32,268 Treća studija, dva eksperimentatora, jedan daljinski. 120 00:05:32,292 --> 00:05:35,553 Eksperimentator koji je negativno reagovao na pritiskanje daljinskog 121 00:05:35,577 --> 00:05:37,204 upravo posmatra dete. 122 00:05:37,228 --> 00:05:41,402 Malo joj je neprijatno, ne zna šta da radi, oslanja se na mamu. 123 00:05:44,307 --> 00:05:46,728 Zatim se okreće 124 00:05:46,752 --> 00:05:50,219 tako da posmatra eksperimentator koji je ispoljio pozitivnu reakciju. 125 00:05:52,109 --> 00:05:54,339 Opasnost je prošla, sada je spremna za igru. 126 00:05:54,363 --> 00:05:55,426 (Smeh) 127 00:05:55,450 --> 00:05:57,129 Dakle, kako podaci ukazuju, 128 00:05:57,149 --> 00:06:00,062 otkrili smo da na ponašanje dece vezano za pritiskanje dugmeta 129 00:06:00,092 --> 00:06:04,845 zaista utiču vrednosti i uputstva eksperimentatora. 130 00:06:04,874 --> 00:06:07,475 Jer, u prvoj studiji, gde deca nisu znala 131 00:06:07,499 --> 00:06:10,231 da će nešto biti pozitivno ili negativno procenjeno, 132 00:06:10,261 --> 00:06:12,355 bila su sklona da odaberu najsigurniju opciju 133 00:06:12,379 --> 00:06:15,059 i čekaju da okrenem leđa da bi pritisnula dugme. 134 00:06:15,083 --> 00:06:16,471 Deca u drugoj studiji 135 00:06:16,495 --> 00:06:20,297 birala su da pritisnu pozitivan daljinski znatno češće kada sam gledala, 136 00:06:20,321 --> 00:06:21,892 ali čim bih okrenula leđa, 137 00:06:21,916 --> 00:06:25,339 odmah bi uzela negativni daljinski i počela da se igraju njim. 138 00:06:25,363 --> 00:06:27,033 Važno je da, u kontrolnoj studiji, 139 00:06:27,073 --> 00:06:29,702 kada smo uklonili različite vrednosti daljinskog - 140 00:06:29,722 --> 00:06:33,340 tako da smo prosto govorili: „O, vau“ nakon pritiskanja bilo kog daljinskog - 141 00:06:33,370 --> 00:06:37,105 pritiskanje dugmeta se kod dece više nije razlikovalo u različitim situacijama, 142 00:06:37,125 --> 00:06:40,410 što ukazuje da vrednosti koje smo pridavali daljinskim upravljačima 143 00:06:40,434 --> 00:06:43,038 zaista jesu upravljale ponašanjem u prethodnoj studiji. 144 00:06:43,058 --> 00:06:44,666 Poslednje, ali ne najmanje bitno, 145 00:06:44,686 --> 00:06:48,180 deca u trećoj studiji birala su da pritisnu daljinski znatno češće 146 00:06:48,204 --> 00:06:51,514 kada bi ih gledao eksperimentator koji je ispoljio pozitivnu vrednost, 147 00:06:51,538 --> 00:06:54,805 u odnosu na eksperimentatora koji je ispoljio negativnu vrednost. 148 00:06:55,553 --> 00:06:56,831 Nije slučajno 149 00:06:56,855 --> 00:07:00,498 da približno u ovom uzrastu deca počinju da pokazuju da ih je sramota 150 00:07:00,522 --> 00:07:03,515 u situacijama koje mogu izazvati negativnu procenu, 151 00:07:03,539 --> 00:07:05,090 kao kada se ogledaju 152 00:07:05,120 --> 00:07:06,985 i primete mrlju na nosu. 153 00:07:07,015 --> 00:07:10,055 Isto kao kad odrasli pronađu spanać u zubima. 154 00:07:10,079 --> 00:07:11,253 (Smeh) 155 00:07:11,277 --> 00:07:14,325 Dakle, šta možemo zaključiti na osnovu ovih nalaza? 156 00:07:14,349 --> 00:07:17,801 Pored činjenice da su bebe vrlo lukave. 157 00:07:17,825 --> 00:07:18,881 (Smeh) 158 00:07:18,905 --> 00:07:22,198 Deca su, kao i odrasli, od vrlo ranog uzrasta 159 00:07:22,222 --> 00:07:26,199 osetljiva na vrednosti koje pripisujemo predmetima i aktivnostima. 160 00:07:26,234 --> 00:07:29,631 I bitna stvar je da koriste te vrednosti u usmeravanju ponašanja. 161 00:07:30,425 --> 00:07:32,132 Bilo da smo svesni toga ili ne, 162 00:07:32,156 --> 00:07:35,496 neprestano prenosimo vrednosti u komunikaciji sa ljudima oko nas. 163 00:07:35,522 --> 00:07:39,006 Ne mislim na vrednosti tipa „budi ljubazan“ ili „ne kradi“, 164 00:07:39,030 --> 00:07:41,411 mada to svakako jesu vrednosti. 165 00:07:41,450 --> 00:07:45,053 Mislim na to da stalno pokazujemo drugima, a naročito svojoj deci, 166 00:07:45,077 --> 00:07:48,759 šta je dopadljivo, korisno i pohvalno, a šta nije. 167 00:07:49,307 --> 00:07:52,443 Često to radimo a da i ne primetimo. 168 00:07:53,601 --> 00:07:57,449 Psiholozi proučavaju ponašanje kako bi istražili sadržaje uma, 169 00:07:57,473 --> 00:08:00,403 jer naše ponašanje često odražava naša uverenja, 170 00:08:00,427 --> 00:08:02,812 naše vrednosti i želje. 171 00:08:03,471 --> 00:08:06,129 Ovde u Atlanti, svi verujemo u istu stvar. 172 00:08:06,963 --> 00:08:08,701 Da je koka-kola bolja od pepsija. 173 00:08:08,725 --> 00:08:10,519 (Aplauz) 174 00:08:10,543 --> 00:08:15,283 To možda ima veze sa činjenicom da je koka-kola nastala u Atlanti. 175 00:08:15,307 --> 00:08:16,481 No, kako god, 176 00:08:16,505 --> 00:08:20,792 to uverenje odražava činjenica da većina ljudi bira da pije koka-kolu. 177 00:08:21,323 --> 00:08:22,695 Isto tako, 178 00:08:22,719 --> 00:08:24,587 prenosimo vrednost 179 00:08:24,611 --> 00:08:26,634 kada devojčicama većinom dajemo komplimente 180 00:08:26,664 --> 00:08:28,664 zbog lepe kose ili haljine, 181 00:08:28,688 --> 00:08:31,077 a dečacima zbog inteligencije. 182 00:08:31,101 --> 00:08:34,844 Ili kada ponudimo slatkiš, umesto zdrave hrane, 183 00:08:34,868 --> 00:08:36,898 kao nagradu za dobro ponašanje. 184 00:08:37,466 --> 00:08:40,208 Odrasli i deca neverovatno efikasno 185 00:08:40,232 --> 00:08:42,947 pokupe vrednosti iz tih suptilnih aktivnosti. 186 00:08:42,971 --> 00:08:46,566 I to potom oblikuje njihovo ponašanje. 187 00:08:47,196 --> 00:08:49,434 Istraživanje koje sam danas podelila sa vama 188 00:08:49,458 --> 00:08:52,772 ukazuje da se ova sposobnost javlja vrlo rano u razvoju, 189 00:08:52,792 --> 00:08:55,077 pre nego što naučimo da izgovorimo celu rečenicu, 190 00:08:55,101 --> 00:08:57,112 čak i pre nego što se odviknemo od pelena. 191 00:08:57,142 --> 00:09:00,299 I to postaje sastavni deo osobe u koju odrastamo. 192 00:09:00,942 --> 00:09:02,498 Pre nego što odem, 193 00:09:02,522 --> 00:09:05,395 pozvala bih vas da razmislite o vrednostima 194 00:09:05,419 --> 00:09:08,049 koje emitujemo u svakodnevnim interakcijama 195 00:09:08,075 --> 00:09:11,753 i o tome kako te vrednosti možda oblikuju ponašanje ljudi oko vas. 196 00:09:12,222 --> 00:09:15,297 Na primer, kakva se vrednost odašilje 197 00:09:15,321 --> 00:09:18,064 kada više vremena provodimo smejući se uz telefon 198 00:09:18,088 --> 00:09:19,744 nego smejući se sa drugim ljudima? 199 00:09:20,683 --> 00:09:24,638 Isto tako, razmotrite kako ljudi oko vas oblikuju vaše ponašanje, 200 00:09:24,662 --> 00:09:26,870 na načine o kojima možda pre niste razmišljali. 201 00:09:27,423 --> 00:09:29,630 Da se vratimo našoj jednostavnoj ilustraciji, 202 00:09:29,654 --> 00:09:32,026 da li zaista više volite koka-kolu nego pepsi? 203 00:09:32,050 --> 00:09:35,516 Ili je tu sklonost jednostavno podstaklo ono što cene ljudi oko vas? 204 00:09:36,461 --> 00:09:39,215 Roditelji i nastavnici svakako imaju privilegiju 205 00:09:39,239 --> 00:09:41,173 da oblikuju ponašanje dece. 206 00:09:41,977 --> 00:09:44,168 Ali važno je upamtiti 207 00:09:44,192 --> 00:09:48,451 da kroz vrednosti koje saopštavamo u jednostavnim svakodnevnim interakcijama, 208 00:09:48,475 --> 00:09:51,879 svi mi imamo moć da oblikujemo ponašanje ljudi oko nas. 209 00:09:52,451 --> 00:09:53,602 Hvala. 210 00:09:53,626 --> 00:09:57,841 (Aplauz)