1
00:00:06,140 --> 00:00:08,780
สวัสดีครับ พบกับผม โทนี่ และรายการ Every Frame A Painting

2
00:00:08,980 --> 00:00:11,389
รายการนี้ออกอากาศมาสักพักหนึ่งแล้ว ดังนั้นคงถึงเวลาแล้วที่จะ...

3
00:00:11,389 --> 00:00:13,340
[เสียงจากภาพยนตร์ต้นฉบับ : เวลาที่จะสารภาพบาป? ]

4
00:00:13,440 --> 00:00:15,000
ครับ เวลาสำหรับการสารภาพบาป

5
00:00:15,000 --> 00:00:17,500
ผมขโมยความคิดมาจากหนังเรื่องนี้เยอะที่สุด ในบรรดาหนังที่ผมขโมยมา

6
00:00:17,779 --> 00:00:20,779
[เสียงจากภาพยนตร์ต้นฉบับ : F for Fake ]
[เสียงจากภาพยนตร์ต้นฉบับ : F for Fake ]
[เสียงจากภาพยนตร์ต้นฉบับ : F for Fake ]

7
00:00:21,779 --> 00:00:24,170
[เสียงจากภาพยนตร์ต้นฉบับ : ท่านสุภาพพบุรุษและสุภาพสตรี กระผมขอแนะนำ]

8
00:00:24,370 --> 00:00:26,580
[ว่าหนังเรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับเกี่ยวกับ กลลวง]

9
00:00:27,870 --> 00:00:29,000
[การฉ้อฉล]

10
00:00:29,880 --> 00:00:31,240
[และ คำโกหก]

11
00:00:32,439 --> 00:00:35,010
เอ่อ ขออภัย ผมกำลังทำผิด เริ่มใหม่นะครับ

12
00:00:38,410 --> 00:00:41,710
F for Fake คือหนังความเรียงโดย Orson Welles

13
00:00:41,710 --> 00:00:43,739
ผมยึดถือหนังเรื่องนี้เป็นหนึ่งในคัมภีร์ของผม

14
00:00:44,200 --> 00:00:46,300
ทุกอย่างที่ผมรู้เกี่ยวกับการตัดต่อ มาจากหนังเรื่องนี้ทั้งหมด

15
00:00:47,000 --> 00:00:49,300
แต่วันนี้ ผมจะพูดถึงสิ่งหนึ่งที่เป็นเรื่องพื้นฐาน

16
00:00:50,420 --> 00:00:54,900
(STRUCTURE : โครงสร้าง)
[Trey Parker ผู้สร้าง 'South Park' : เราค้นพบกฎง่ายๆ ที่ทุกคนอาจจะรู้กันหมดแล้วอ่ะนะ]

17
00:00:54,900 --> 00:00:57,000
[แต่มันก็นานทีเดียวละกว่าพวกผมจะรู้เกี่ยวกับมัน]

18
00:00:57,500 --> 00:00:59,040
เมื่อคุณวางโครงเรื่องของหนังความเรียง

19
00:00:59,040 --> 00:01:01,000
มีสิ่งหนึ่งที่คุณควรจะหลีกเลี่ยง

20
00:01:01,500 --> 00:01:03,400
(วัยรุ่น) : ผมว่าเราสั่งครบแล้วครับ 
(เครื่องตอบรับจากพนักงาน) : แล้ว?

21
00:01:03,750 --> 00:01:06,200
(วัยรุ่น) : ครบแล้วครับ 
(เครื่องตอบรับจากพนักงาน) : แล้ว?

22
00:01:06,700 --> 00:01:10,300
(วัยรุ่น) : ไม่มีอะไรแล้ว ผมสั่งครบแล้ว
(เครื่องตอบรับจากพนักงาน) : แล้ว?

23
00:01:10,500 --> 00:01:11,500
[เสียงจากภาพยนตร์ต้นฉบับ(F for Fake) : ถ้าคุณเล่าเรื่อง]

24
00:01:11,500 --> 00:01:12,500
[โดยใช้คำว่า "แล้ว" ]

25
00:01:12,500 --> 00:01:13,400
[ "แล้ว" ]

26
00:01:13,400 --> 00:01:14,300
[และ "แล้ว" ]

27
00:01:14,300 --> 00:01:15,200
[คุณมีปัญหาใหญ่แล้วละ]

28
00:01:15,420 --> 00:01:19,000
นี้เป็นข้อผิดพลาดที่ผมทำบ่อยที่สุด

29
00:01:19,000 --> 00:01:21,400
ตัวอย่างเช่น ลองดูนะครับว่ามันซ้ำซากแค่ไหน

30
00:01:22,000 --> 00:01:23,500
เลือกที่จะเอาเงิน

31
00:01:23,500 --> 00:01:25,000
เลือกที่จะไม่สู้กลับ

32
00:01:25,000 --> 00:01:26,500
เลือกที่จะซ้อนความรู้สึก

33
00:01:26,500 --> 00:01:28,000
เลือกที่จะไม่เชื่อในคนบางคน

34
00:01:28,000 --> 00:01:29,500
เลือกที่จะหลบสิ่งกวนใจ

35
00:01:29,500 --> 00:01:30,300
เลือกที่จะ...

36
00:01:31,700 --> 00:01:35,450
เหล่านี้เป็นรายการที่คุณจะเรียงลำดับอย่างไรก็ได้ มันก็เลยดูน่าเบื่อ

37
00:01:35,750 --> 00:01:39,170
[Trey Parker : สิ่งที่ควรจะเกิดระหว่างเหตุการณ์]

38
00:01:39,170 --> 00:01:42,080
[คือ "จึง" หรือ "แต่"]

39
00:01:42,080 --> 00:01:46,500
[ที่ผมจะบอกคือประมาณว่า นี้เกิดขึ้น]

40
00:01:46,800 --> 00:01:49,500
(ตัวละครที่หนึ่ง : นั้นอะไรนะ )
(Cartman : ขนหมอยนะ ฉันซื้อมาจากเจ้า Scott Tenorman)

41
00:01:49,600 --> 00:01:51,300
[ "จึง"เกิดนี้]

42
00:01:51,400 --> 00:01:54,000
(เสียงการ์ตูนตัวละครที่หนึ่ง : Cartman แกไม่ต้องซื้อขนหมอยหรอก มันขึ้นเองนะ)

43
00:01:54,000 --> 00:01:56,300
(Cartman : นี้กำลังบอกว่าไอ้นี้ไม่มีค่าเลยงั้นหรอ)
(ตัวละครที่หนึ่ง : ช่าย)

44
00:01:56,400 --> 00:01:58,000
[ "แต่" นี้เกิดขึ้น ]

45
00:01:58,200 --> 00:01:59,800
(Scott Tenorman : อะ เอาขนหมอยไป)
(Cartman : เยี่ยม!!!)

46
00:01:59,800 --> 00:02:01,300
[ "จึง" เกิดนี้ ]

47
00:02:01,330 --> 00:02:02,700
(Cartman : ห่าเอ้ย!!!)

48
00:02:03,700 --> 00:02:05,900
ตลอดหนังเรื่องนี้ Orson Welles ทำอย่างนี้

49
00:02:05,990 --> 00:02:09,110
แต่เขาไม่ได้เชื่อม"ฉาก" เขาเชื่อม"ความคิด"

50
00:02:09,110 --> 00:02:12,150
[เสียงจากภาพยนตร์ต้นฉบับ : คุณเป็นนักวาดรูปนี้ ทำไมคุณอยากให้ผู้อื่นทำแต่ของปลอมๆล่ะ? ]

51
00:02:12,850 --> 00:02:17,500
[เสียงจากภาพยนตร์ต้นฉบับ : เพราะของปลอมก็ดีพอๆกับของจริงนั่นแหละ แล้วตลาดก็มีความต้องการด้วย ]

52
00:02:18,100 --> 00:02:21,860
[เสียงจากภาพยนตร์ต้นฉบับ : ก็ถ้าเราไม่มีตลาดศิลปะเเล้วคนทำสิ่งปลอมๆนี้ก็ไม่มีที่อยู่นะสิ ]

53
00:02:22,100 --> 00:02:23,500
ถึงภาพยนตร์เรื่องนี้จะเป็นหนังความเรียง

54
00:02:23,700 --> 00:02:26,620
แต่ทุกๆวินาทีของหนังเรื่องนี้ก็ใช้หลักเดียวกันกับการ์ตูน South Park

55
00:02:27,200 --> 00:02:30,410
กฎที่สองก็คือต้องมีเรื่องราวมากกว่าหนึ่งดำเนินควบคู่กันไป

56
00:02:30,900 --> 00:02:33,630
[ผมจะขอใช้คำพูดของ HItchcock อีกครั้ง เขาบอกว่า ]

57
00:02:33,630 --> 00:02:37,320
[ "การทำหนังนะก็คือ ในขณะเดียวกัน กลับไปที่" ]

58
00:02:37,320 --> 00:02:39,400
[เขาพูดได้ตรงเผง]

59
00:02:39,400 --> 00:02:41,140
[คุณต้องให้สองเรื่องดำเนินไป]

60
00:02:41,140 --> 00:02:44,060
[ถ้าอันหนึ่งถึงจุดที่สุดแล้ว คุณก็ไปเล่นอีกอันหนึ่ง]

61
00:02:44,060 --> 00:02:45,879
(เจ้าหญิง Leia : หวังว่าคุณจะรู้นะว่าคุณทำอะไรอยู่)

62
00:02:48,879 --> 00:02:52,970
[คุณเอามาใช้ตอนที่คุณต้องการ ถ้ามันไม่น่าสนใจแล้วก็ปล่อยมัน]

63
00:02:52,970 --> 00:02:55,970
[ "ในขณะเดียวกัน กลับไปที่" ]

64
00:02:56,500 --> 00:02:58,100
แล้วในหนังเรียงความวิธีนี้มันทำงานอย่างไร?

65
00:02:58,200 --> 00:03:01,500
ลองคิดว่าคุณมีเรื่องอยู่สองเรื่อง ก็ให้เรื่องหนึ่งเดินเรื่องมา

66
00:03:01,500 --> 00:03:06,019
พอมันถึงจุดที่สุด ก็เปลี่ยนไปเล่นอีกเรื่องหนึ่ง ให้เดินเรื่องขึ้นมา

67
00:03:06,019 --> 00:03:09,470
แล้วพอมันไปถึงจุดที่สุดก็กลับไปเรื่องแรก ง่ายมากใช่มั้ยล่ะ

68
00:03:11,000 --> 00:03:13,190
แต่ F for Fake ไม่ได้มีแค่สองเรื่อง

69
00:03:13,190 --> 00:03:16,340
ในหนังมีเรื่องเกี่ยวกับ Orson Welles, Howard Hughes

70
00:03:16,340 --> 00:03:19,160
ผู้หญิงที่ชื่อ Oja แล้วยังมีขั้นตอนการทำหนังเรื่องนี้อีกน่ะ

71
00:03:19,700 --> 00:03:23,540
และโดยการสร้างเรื่องแต่ละเรื่องอย่างระวังแล้ว Welles ก็สามารถโดดไปโดดมาระหว่างเรื่องหกเรื่องนี้ได้

72
00:03:23,540 --> 00:03:25,500
โดยคนดูไม่เบื่อซะก่อน

73
00:03:25,700 --> 00:03:28,600
เพราะฉะนั้นเวลาผมทำวิดิโอเรียงความ นี้ก็เป็นสิ่งที่อยู่ในหัวผมตลอดเวลา

74
00:03:29,800 --> 00:03:33,300
(เครื่องตอบรับจากพนักงาน) : แล้ว?
(วัยรุ่น) : ไม่มีแล้ว!

75
00:03:33,370 --> 00:03:35,470
และเรื่องทั้งหมดนี้ผมก็ได้มาจากาารดูหนังเรื่องนี้เรื่องเดียว

76
00:03:35,470 --> 00:03:38,870
ซึ่งมากกว่าที่ผมเคยเรียนมาซะอีก : มันไม่เกี่ยวกับว่าคุณได้อะไรมา

77
00:03:38,870 --> 00:03:42,300
มันขึ้นอยู่กับว่าคุณจะตัดยังไงและผลลัพธ์มันเป็นยังไง

78
00:03:45,170 --> 00:03:49,170
จำไว้ วิดิโอเรียงความไม่ใช่เรียงความ มันคือหนัง

79
00:03:49,170 --> 00:03:52,870
เพราะฉะนั้นคุณก็ต้องวางโครงสร้างและวางจังหวะให้เหมือนกับคนทำหนัง

80
00:03:52,870 --> 00:03:53,860
'จึง' และ 'เเต่'


81
00:03:53,860 --> 00:03:55,910
'ในขณะเดียวกัน กลับไปที่'

82
00:03:55,930 --> 00:03:58,500
แต่ถ้าเกิดคุณไม่เชื่อผม อย่างน้อยคุณก็น่าจะเชื่อ Orson Welles

83
00:03:58,800 --> 00:04:01,090
ที่คิดเรื่องนี้ออกมาตั้งแต่สี่สิบปีก่อนได้ไงก็ไม่รู้

84
00:04:01,400 --> 00:04:04,190
[ ทำไมจะไม่ล่ะ? ผมมันพวกสิบแปดมงกุฎนี่ ]

85
00:04:04,190 --> 00:04:06,400
อย่างไรก็ตาม ผมต้องรวบความเรียงชิ้นนี้แล้วล่ะ

86
00:04:06,900 --> 00:04:08,300
[ตอนนี้ก็ได้เวลาสำหรับการแนะนำตัวแล้ว]

87
00:04:09,000 --> 00:04:13,600
สวัสดีครับ พบกับผม โทนี่ และนี้ก็เป็นการลงเอยของหนึ่งปีกับรายการ Every Frame A Painting

88
00:04:14,700 --> 00:04:15,910
ผมอยากขอบคุณทุกท่านที่มารับชม

89
00:04:15,910 --> 00:04:19,110
และขอให้ทุกท่านมีความสุข

90
00:04:19,110 --> 00:04:20,870
สวัสดีครับ