Iedereen die nog niet Vegan is, denkt misschien dat het een niet haalbare levensstijl is. We zijn opgevoed met het eten van dieren en de meesten van ons zijn verslaafd geraakt aan die smaak. Als je iets al jaren doet voelt dat heel normaal en kan het lastig zijn om dat te veranderen. Maar Vegan zijn op zich vind ik makkelijk. Vegan zijn gaat gewoon over het niet uitbuiten en niet consumeren van dieren. Na een paar weken van experimenteren met nieuwe producten en ingrediënten, ontstaat er een nieuwe manier van koken en eten. Je ontdekt nieuwe smaken en producten en je vindt zelfs Vegan versies van je lievelings eten. Vaak ontstaat er meer waardering voor ons eten en worden we ons meer bewust van de voedingswaarde er van. De echte moeilijkheid in Vegan zijn gaat niet over eten. Het moeilijkste aan Vegan zijn is het omgaan met de omgeving, met je niet Vegan vrienden en familie. En toch hoopvol blijven. Het proberen te begrijpen waarom anderen, liefdevolle mensen, er voor kiezen om maar mee te blijven doen aan het onnodig gebruiken van dieren, alleen maar omdat het lekker is. Toen je voor het eerst over Veganisme hoorde, kwam je er achter dat je je hele leven bent voor gelogen. Je moest accepteren dat de mensen die je dacht te kunnen vertrouwen en die jou geleerd hadden wat compassie was, je ook hadden geleerd dat het okay was om anderen pijn te doen. Je werd geïndoctrineerd zonder het te realiseren en ze gaven je een goede reden om er verder maar niet over na te denken. De commercials die je vroeger leuk vond, daarvan weet je nu dat ze bedoeld waren om jou geld uit te laten geven aan producten die je ziek maken en de planeet verwoesten. Je moet dealen met happy cartoons en liefdevolle slogans, die ze gebruiken om onschuldige dieren te doden, in stukken te hakken en aan jou te verkopen. En je trapte er in. En als je je dan realiseert dat je een geheim hebt ontdekt wat de hele wereld moet weten, doe je er alles aan om deze nieuwe waarheid te delen. Je vertelt iedereen alles wat je weet over veganisme, hopend dat ze het begrijpen en zullen veranderen zoals jij deed toen je de connectie maakte. Maar dat doen ze niet. Ze verzinnen excuses die nergens op slaan en ze weigeren echt te luisteren. Je vrienden en familie vinden dat je zeurt en voelen zich aangevallen en zij gaan niet veranderen. Je weet niet hoe je moet reageren op hun onverschilligheid. Je probeert hen én de onschuldige dieren te helpen maar ze beschuldigen jou er van dat je hén aanvalt en als het woord veganisme valt ontstaan er soms nare discussies en je begint respect te verliezen voor hen waar je het meest van houdt. Je voelt je eenzaam. Je blijft maar denken aan de beelden van de arme dieren die volledig zinloos gebruikt en gedood worden. Je voelt je zo machteloos en je wilt alleen maar dat mensen je begrijpen. Tegelijkertijd gaan de mensen om je heen grapjes over je maken en je plagen omdat je anders bent. Ze maken akelige grappen over vlees eten en je doet je best er de lol van in te zien, maar achteraf realiseer je je dat er grappen worden gemaakt over het doden van dieren alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Er wordt gezegd dat het maken van de connectie bitterzoet is; aan de ene kant is het prachtig om de waarheid te weten, er naar te leven en te delen. Aan de andere kant is het ook vreselijk om te weten hoe wreed en onwetend de mens kan zijn. Maar dat mag geen reden zijn om te zwijgen. In het verleden hebben de mensen die aan de juiste kant van rechtvaardigheid stonden altijd te maken gehad met weerstand. Maar dat is het altijd waard geweest. Ook al is het niet altijd makkelijk om Vegan te zijn, dat wat je er voor terug krijgt is zo bevrijdend. Hoe langer je Vegan bent hoe beter je er in wordt om het aan anderen uit te leggen en er zullen mensen zijn die luisteren. Meer en meer mensen zullen hun hart openen en zelfs mensen waarvan jij dacht dat ze nooit de connectie zouden maken bedanken je omdat je hun ogen geopend hebt. Het zaadje dat je in het begin geplant hebt gaat groeien en je weet dat geduld en volharding hun werk doen. Je ontmoet andere Vegans en krijgt weer meer vertrouwen in de mensheid. En in het proces van het loslaten ontmoet je zoveel leuke nieuwe mensen die je wél begrijpen en waarbij je je echt prettig voelt. En hoe moeilijk het soms is om het verleden los te laten, je wordt uiteindelijk alleen maar weer een blijer mens. En het geeft je een reden om op te staan elke ochtend. Het gaat niet alleen om jou! Veganisme leert je om verder te kijken dan je neus lang is en aan anderen te denken. En door je activisme leer je om je nooit te verontschuldigen als je voor de dieren opkomt. Want als je gelijk hebt, en dat weet je, dan moet dat gehoord worden. Zelfs al ben jij slechts 1 persoon tegen de hele wereld, de waarheid is nog steeds de waarheid. Het ontmaskeren van de leugens en het onrecht worden je missie en je wordt zo’n prachtige versie van jezelf dat je anderen om je heen inspireert, vaak volledig onbewust. Je inspireert met compassie omdat je niet bang bent om met onvermoeibare inzet de wereld minder egoïstisch te maken. En het mooiste wat je zult leren is dat het er niet alleen om draait om je steeds geweldig te voelen. Het gaat om het accepteren van de pijn en angst en er toch iets aan willen doen. Niet omdat je het per se wilt, maar meer omdat je gewoon niet anders kunt. Er is helaas zoveel wreedheid op de Aarde, maar dat zou ons niet verdrietig moeten maken. Het moet ervoor zorgen dat we strijdlustig worden om te helpen. Dit is niet zomaar een hippe dieet keuze. Dit is het verschil tussen uitbuiting en vrijheid, Tussen mishandeling en vrede, Tussen dood en leven. Dit is serieus en jij bent deel van deze revolutie! Als je denkt dat veganisme moeilijk is, dan denk je aan jezelf. Als je denkt dat het makkelijk is, dan denk je aan de dieren. Als jij denkt dat het lastig is om geen vlees te eten, denk er dan aan hoe moeilijk het is voor vegans dat jij wel vlees eet.