Iedereen die nog niet Vegan is, denkt misschien
dat het een niet haalbare levensstijl is.
We zijn opgevoed met het eten van dieren en de
meesten van ons zijn verslaafd geraakt aan die smaak.
Als je iets al jaren doet voelt dat heel normaal
en kan het lastig zijn om dat te veranderen.
Maar Vegan zijn op zich vind ik makkelijk.
Vegan zijn gaat gewoon over het niet uitbuiten
en niet consumeren van dieren.
Na een paar weken van experimenteren
met nieuwe producten en ingrediënten,
ontstaat er een nieuwe manier van koken en eten.
Je ontdekt nieuwe smaken en producten
en je vindt zelfs Vegan versies
van je lievelings eten.
Vaak ontstaat er meer waardering voor ons eten
en worden we ons meer bewust
van de voedingswaarde er van.
De echte moeilijkheid in Vegan zijn
gaat niet over eten.
Het moeilijkste aan Vegan zijn
is het omgaan met de omgeving,
met je niet Vegan vrienden en familie.
En toch hoopvol blijven.
Het proberen te begrijpen waarom
anderen, liefdevolle mensen,
er voor kiezen om maar mee te blijven doen
aan het onnodig gebruiken van dieren,
alleen maar omdat het lekker is.
Toen je voor het eerst over Veganisme hoorde,
kwam je er achter dat je je hele leven
bent voor gelogen.
Je moest accepteren dat de mensen
die je dacht te kunnen vertrouwen
en die jou geleerd hadden wat compassie was,
je ook hadden geleerd dat het okay was
om anderen pijn te doen.
Je werd geïndoctrineerd zonder
het te realiseren
en ze gaven je een goede reden om er verder
maar niet over na te denken.
De commercials die je vroeger leuk vond,
daarvan weet je nu dat ze bedoeld waren om
jou geld uit te laten geven aan producten
die je ziek maken en de planeet verwoesten.
Je moet dealen met happy cartoons en
liefdevolle slogans,
die ze gebruiken om onschuldige dieren te doden,
in stukken te hakken en aan jou te verkopen.
En je trapte er in.
En als je je dan realiseert dat je een geheim
hebt ontdekt wat de hele wereld moet weten,
doe je er alles aan om deze
nieuwe waarheid te delen.
Je vertelt iedereen alles wat je weet
over veganisme,
hopend dat ze het begrijpen en zullen veranderen
zoals jij deed toen je de connectie maakte.
Maar dat doen ze niet.
Ze verzinnen excuses die nergens op slaan
en ze weigeren echt te luisteren.
Je vrienden en familie vinden dat je zeurt en
voelen zich aangevallen
en zij gaan niet veranderen.
Je weet niet hoe je moet reageren
op hun onverschilligheid.
Je probeert hen én de onschuldige dieren te helpen
maar ze beschuldigen jou er van dat je hén aanvalt
en als het woord veganisme valt ontstaan er
soms nare discussies
en je begint respect te verliezen voor hen
waar je het meest van houdt.
Je voelt je eenzaam.
Je blijft maar denken aan de beelden van de arme dieren
die volledig zinloos gebruikt en gedood worden.
Je voelt je zo machteloos en je wilt
alleen maar dat mensen je begrijpen.
Tegelijkertijd gaan de mensen om je heen
grapjes over je maken
en je plagen omdat je anders bent.
Ze maken akelige grappen over vlees eten
en je doet je best er de lol van in te zien,
maar achteraf realiseer je je dat er
grappen worden gemaakt
over het doden van dieren alsof het
de normaalste zaak van de wereld is.
Er wordt gezegd dat het maken van
de connectie bitterzoet is;
aan de ene kant is het prachtig om
de waarheid te weten,
er naar te leven en te delen.
Aan de andere kant is het ook
vreselijk om te weten
hoe wreed en onwetend de mens kan zijn.
Maar dat mag geen reden zijn om te zwijgen.
In het verleden hebben de mensen die aan
de juiste kant van rechtvaardigheid stonden
altijd te maken gehad met weerstand.
Maar dat is het altijd waard geweest.
Ook al is het niet altijd makkelijk
om Vegan te zijn,
dat wat je er voor terug krijgt
is zo bevrijdend.
Hoe langer je Vegan bent
hoe beter je er in wordt
om het aan anderen uit te leggen en
er zullen mensen zijn die luisteren.
Meer en meer mensen zullen hun hart openen
en zelfs mensen waarvan jij dacht dat ze
nooit de connectie zouden maken
bedanken je omdat je hun
ogen geopend hebt.
Het zaadje dat je in het begin
geplant hebt gaat groeien
en je weet dat geduld en volharding
hun werk doen.
Je ontmoet andere Vegans en krijgt
weer meer vertrouwen in de mensheid.
En in het proces van het loslaten ontmoet
je zoveel leuke nieuwe mensen
die je wél begrijpen en waarbij
je je echt prettig voelt.
En hoe moeilijk het soms is om
het verleden los te laten,
je wordt uiteindelijk alleen maar weer
een blijer mens.
En het geeft je een reden om op te staan
elke ochtend.
Het gaat niet alleen om jou!
Veganisme leert je om verder te kijken
dan je neus lang is
en aan anderen te denken.
En door je activisme leer je om je nooit te
verontschuldigen als je voor de dieren opkomt.
Want als je gelijk hebt, en dat weet je,
dan moet dat gehoord worden.
Zelfs al ben jij slechts 1 persoon
tegen de hele wereld,
de waarheid is nog steeds de waarheid.
Het ontmaskeren van de leugens
en het onrecht worden je missie
en je wordt zo’n prachtige versie van jezelf
dat je anderen om je heen inspireert,
vaak volledig onbewust.
Je inspireert met compassie omdat je
niet bang bent om met onvermoeibare inzet
de wereld minder egoïstisch te maken.
En het mooiste wat je zult leren is dat
het er niet alleen om draait
om je steeds geweldig te voelen.
Het gaat om het accepteren van de pijn en
angst en er toch iets aan willen doen.
Niet omdat je het per se wilt, maar meer
omdat je gewoon niet anders kunt.
Er is helaas zoveel wreedheid op de Aarde,
maar dat zou ons niet verdrietig moeten maken.
Het moet ervoor zorgen dat we strijdlustig worden
om te helpen.
Dit is niet zomaar een hippe dieet keuze.
Dit is het verschil tussen uitbuiting
en vrijheid,
Tussen mishandeling en vrede,
Tussen dood en leven.
Dit is serieus en jij
bent deel van deze revolutie!
Als je denkt dat veganisme moeilijk is,
dan denk je aan jezelf.
Als je denkt dat het makkelijk is,
dan denk je aan de dieren.
Als jij denkt dat het lastig is
om geen vlees te eten,
denk er dan aan hoe moeilijk het is
voor vegans dat jij wel vlees eet.