WEBVTT

00:00:06.999 --> 00:00:09.490
Πολλά στοιχεία της παραδοσιακής 
ιαπωνικής κουλτούρας,

00:00:09.490 --> 00:00:10.490
όπως η κουζίνα

00:00:10.490 --> 00:00:11.550
και οι πολεμικές τέχνες,

00:00:11.550 --> 00:00:13.586
είναι γνωστές σε όλο τον κόσμο.

00:00:13.586 --> 00:00:16.412
Το Καμπούκι, μια μορφή κλασσικού θεάτρου,

00:00:16.412 --> 00:00:18.796
μπορεί να μην το καταλαβαίνουν 
τόσο καλά στη Δύση

00:00:18.796 --> 00:00:20.753
αλλά έχει εξελιχθεί εδώ και 400 χρόνια

00:00:20.753 --> 00:00:24.737
και εξακολουθεί να διατηρεί επιρροή 
και δημοτικότητα ακόμη και σήμερα.

00:00:24.737 --> 00:00:26.186
Η λέξη Καμπούκι προέρχεται

00:00:26.186 --> 00:00:28.357
από το ιαπωνικό ρήμα kabuku,

00:00:28.357 --> 00:00:30.958
που σημαίνει έξω από το συνηθισμένο ή παράξενο.

00:00:30.958 --> 00:00:34.339
Η ιστορία του ξεκινά στο Κυότο 
στις αρχές του 17ου αιώνα,

00:00:34.339 --> 00:00:37.235
όπου μία παρθένα του ιερού 
με το όνομα Ιζούμο νο Οκούνι

00:00:37.235 --> 00:00:40.537
χρησιμοποίησε ως σκηνή 
τον ξερό ποταμό Κάμο της πόλης

00:00:40.537 --> 00:00:43.468
για να εκτελέσει ασυνήθιστους χορούς 
για τους περαστικούς,

00:00:43.468 --> 00:00:45.870
που έβρισκαν τις τολμηρές παρωδίες 
των Βουδιστικών προσευχών της

00:00:45.870 --> 00:00:48.412
τόσο διασκεδαστικές όσο και μαγευτικές.

00:00:48.412 --> 00:00:50.217
Σύντομα άλλοι θιάσοι άρχισαν να εκτελούν

00:00:50.217 --> 00:00:51.545
στο ίδιο στυλ,

00:00:51.545 --> 00:00:53.086
και το Καμπούκι έγραψε ιστορία

00:00:53.086 --> 00:00:55.549
ως η πρώτη δραματική μορφή 
απόδοσης της Ιαπωνίας

00:00:55.549 --> 00:00:57.498
που απευθυνόταν στους κοινούς ανθρώπους.

00:00:57.498 --> 00:00:59.832
Στηριζόμενο στο μακιγιάζ, ή κέσου,

00:00:59.832 --> 00:01:02.296
και στις εκφράσεις του προσώπου αντί στις μάσκες

00:01:02.296 --> 00:01:04.380
και εστιάζοντας σε ιστορικά γεγονότα

00:01:04.380 --> 00:01:06.739
και στην καθημερινή ζωή 
παρά σε λαϊκά παραμύθια,

00:01:06.739 --> 00:01:08.213
το Καμπούκι διαχωρίστηκε

00:01:08.213 --> 00:01:10.270
από τη μορφή χοροθέατρου της ανώτερης τάξης

00:01:10.270 --> 00:01:11.552
γνωστό ως No

00:01:11.552 --> 00:01:14.131
και παρείχε ένα μοναδικό σχολιασμό στην κοινωνία

00:01:14.131 --> 00:01:16.113
κατά τη διάρκεια της περιόδου Έντο.

00:01:16.113 --> 00:01:18.964
Καταρχάς, ο χορός γινόταν μόνο από γυναίκες

00:01:18.964 --> 00:01:22.022
και αναφέρεται συνήθως ως Όνα-Καμπούκι.

00:01:22.022 --> 00:01:24.627
Αλλά σύντομα εξελίχθηκε 
σε μία εκτέλεση συγκροτήματος

00:01:24.627 --> 00:01:27.049
και έγινε μια τακτική ατραξιόν σε τσαγερί,

00:01:27.049 --> 00:01:29.735
αντλώντας κοινό από όλες τις κοινωνικές τάξεις.

00:01:29.735 --> 00:01:32.831
Σε αυτό το σημείο, το Όνα-Καμπούκι 
ήταν πολλές φορές τολμηρό

00:01:32.831 --> 00:01:35.293
καθώς οι γκέισες το εκτελούσαν 
όχι μόνο για να αναδείξουν

00:01:35.293 --> 00:01:36.955
τις ικανότητές τους στο χορό και το τραγούδι

00:01:36.955 --> 00:01:40.384
αλλά και για να διαφημίσουν τα σώματά τους 
στους πιθανούς πελάτες.

00:01:40.384 --> 00:01:43.462
Η απαγόρευση από το συντηρητικό 
σογκουνάτο Τοκουγκάουα

00:01:43.462 --> 00:01:44.885
το 1629

00:01:44.885 --> 00:01:47.660
οδήγησε στην εμφάνιση του Ουακάσου-Καμπούκι

00:01:47.660 --> 00:01:49.665
με μικρά αγόρια ως εκτελεστές.

00:01:49.665 --> 00:01:52.532
Αλλά όταν και αυτό απαγορεύτηκε 
για παρόμοιους λόγους,

00:01:52.532 --> 00:01:55.121
υπήρχε μια μετάβαση στο Γιάρο-Καμπούκι,

00:01:55.121 --> 00:01:56.129
το οποίο εκτελείται από άνδρες,

00:01:56.129 --> 00:01:58.577
κάτι που απαιτούσε 
περίτεχνα κοστούμια και μακιγιάζ

00:01:58.577 --> 00:02:00.548
για όσους παίζουν γυναικείους ρόλους,

00:02:00.548 --> 00:02:01.836
ή οναγκάτα.

00:02:01.836 --> 00:02:03.885
Οι προσπάθειες της κυβέρνησης 
να ελέγξουν το Καμπούκι

00:02:03.885 --> 00:02:05.754
δεν τελείωσε με απαγορεύσεις 
σχετικά με το φύλο

00:02:05.754 --> 00:02:07.599
ή την ηλικία των εκτελεστών.

00:02:07.599 --> 00:02:09.384
Η στρατιωτική ομάδα Τοκαγκάουα,

00:02:09.384 --> 00:02:10.595
ή Μπακούφου,

00:02:10.595 --> 00:02:12.553
τροφοδοτήθηκε από τα ιδεώδη του Κομφούκιου

00:02:12.553 --> 00:02:14.100
και συχνά θέσπιζε κυρώσεις

00:02:14.100 --> 00:02:15.440
στα υφάσματα των κοστουμιών,

00:02:15.440 --> 00:02:16.517
στον οπλισμό της σκηνής

00:02:16.517 --> 00:02:18.605
και στο θέμα της πλοκής.

00:02:18.605 --> 00:02:19.552
Την ίδια στιγμή,

00:02:19.552 --> 00:02:21.517
το Καμπούκι συνδέθηκε στενά

00:02:21.517 --> 00:02:23.546
και επηρεάζονται από Μπουνράκου,

00:02:23.546 --> 00:02:26.170
μια περίτεχνη μορφή κουκλοθεάτρου.

00:02:26.170 --> 00:02:27.712
Λόγω αυτών των επιρροών,

00:02:27.712 --> 00:02:29.964
ο κάποτε αυθόρμητος, μονόπρακτος χορός

00:02:29.964 --> 00:02:33.121
εξελίχθηκε σε ένα δομημένο 
θέατρο πέντε-πράξεων

00:02:33.121 --> 00:02:36.912
συχνά βασισμένο στις αρχές 
της Κομφουκιανής φιλοσοφία.

00:02:36.912 --> 00:02:40.652
Πριν από το 1868, όταν έπεσε 
το σογκουνάτο Τοκουγκάουα

00:02:40.652 --> 00:02:42.801
και ο αυτοκράτορας Μέιτζι 
αποκαταστάθηκε στην εξουσία,

00:02:42.801 --> 00:02:45.670
η Ιαπωνία έζησε απομονωμένη από άλλες χώρες,

00:02:45.670 --> 00:02:46.915
ή Σακόκου.

00:02:46.915 --> 00:02:48.513
Και έτσι, η ανάπτυξη του Καμπούκι

00:02:48.513 --> 00:02:51.497
είχε διαμορφωθεί ως επί το πλείστον 
από εγχώριες επιρροές.

00:02:51.497 --> 00:02:53.164
Αλλά ακόμη και πριν από αυτή την περίοδο,

00:02:53.164 --> 00:02:55.721
Ευρωπαίοι καλλιτέχνες, όπως ο Κλωντ Μονέ,

00:02:55.721 --> 00:02:57.149
άρχισαν να ενδιαφέρονται

00:02:57.149 --> 00:02:58.827
και να εμπνέονται από την ιαπωνική τέχνη,

00:02:58.827 --> 00:03:00.642
όπως η ξυλογραφία,

00:03:00.642 --> 00:03:02.376
καθώς και από τις ζωντανές παραστάσεις.

00:03:02.376 --> 00:03:05.497
Μετά το 1868, άλλοι όπως ο Βίνσεντ βαν Γκογκ

00:03:05.497 --> 00:03:07.571
και συνθέτης Κλωντ Ντεμπυσσύ

00:03:07.571 --> 00:03:10.509
άρχισαν να ενσωματώνουν τις επιρροές 
του Καμπούκι στο έργο τους,

00:03:10.509 --> 00:03:12.051
ενώ το ίδιο το Καμπούκι υποβλήθηκε

00:03:12.051 --> 00:03:13.940
σε πολλές αλλαγές και πειραματισμό

00:03:13.940 --> 00:03:16.163
για να προσαρμοστεί στη νέα, σύγχρονη εποχή.

00:03:16.163 --> 00:03:17.892
Όπως και άλλες παραδοσιακές μορφές τέχνης,

00:03:17.892 --> 00:03:19.618
το Καμπούκι έχασε την δημοτικότητα του

00:03:19.618 --> 00:03:21.411
στον απόηχο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

00:03:21.411 --> 00:03:22.823
Αλλά η καινοτομία από τους καλλιτέχνες

00:03:22.823 --> 00:03:25.075
όπως ο διευθυντής Τετσούτζι Τακέτσι

00:03:25.075 --> 00:03:27.867
οδηγήσε σε μια αναβίωση λίγο αργότερα.

00:03:27.867 --> 00:03:29.761
Πράγματι, το Καμπούκι θεωρήθηκε ως

00:03:29.761 --> 00:03:31.332
μια δημοφιλής μορφή διασκέδασης

00:03:31.332 --> 00:03:33.731
μεταξύ των αμερικανικών στρατευμάτων 
στην Ιαπωνία

00:03:33.731 --> 00:03:35.767
παρά την αρχική λογοκρισία από τις Η.Π.Α.

00:03:35.767 --> 00:03:37.555
για τις Ιαπωνικές παραδόσεις.

00:03:37.555 --> 00:03:39.076
Σήμερα, το Καμπούκι ζει ακόμα

00:03:39.076 --> 00:03:42.334
ως αναπόσπαστο μέρος της πλούσιας 
πολιτιστικής κληρονομιάς της Ιαπωνίας,

00:03:42.334 --> 00:03:44.495
επεκτείνοντας την επιρροή του 
πέρα από την σκηνή

00:03:44.495 --> 00:03:45.320
στην τηλεόραση,

00:03:45.320 --> 00:03:45.877
στον κινηματογράφο,

00:03:45.877 --> 00:03:46.957
και στα άνιμε.

00:03:46.957 --> 00:03:49.133
Η μορφή τέχνης που πρωτοστάτησε η Οκούνι

00:03:49.133 --> 00:03:50.841
συνεχίζει να ενθουσιάζει το κοινό

00:03:50.841 --> 00:03:52.590
με το επιμελημένο μακιγιάζ των ηθοποιών,

00:03:52.590 --> 00:03:55.596
τα πολυδάπανα και περίτεχνα κεντημένα κοστούμια,

00:03:55.596 --> 00:03:57.860
και το αλάνθαστο μελόδραμα

00:03:57.860 --> 00:03:59.311
των ιστοριών που αφηγούνται στη σκηνή.