1
00:00:15,584 --> 00:00:17,074
ภาพ เดอะวิทรูเวียนแมน (the Vitruvian Man)

2
00:00:17,074 --> 00:00:18,326
ที่นำมาจากภาพร่างของ เลโอนาโด (Leonardo)

3
00:00:18,326 --> 00:00:20,037
ได้กลายมาเป็นภาพที่ถูกจดจำได้มากที่สุด

4
00:00:20,037 --> 00:00:21,649
ในฐานะสัญลักษณ์ของยุคฟื้นฟูศิลปะ (Renaissance)

5
00:00:21,649 --> 00:00:22,743
แต่ทำไมล่ะ ?

6
00:00:22,743 --> 00:00:24,680
มันเป็นแค่ภาพวาดจากปากกาและหมึกใช่ไหม ?

7
00:00:24,680 --> 00:00:26,003
ผิด !

8
00:00:26,003 --> 00:00:27,397
ลองเริ่มตอบคำถามนี้

9
00:00:27,397 --> 00:00:28,634
จากปัญหาทางคณิตศาสตร์

10
00:00:28,634 --> 00:00:30,720
ผมรู้ว่าจะคำนวณพื้นที่ของวงกลมได้อย่างไร

11
00:00:30,720 --> 00:00:32,098
ผมนำค่าไพน์

12
00:00:32,098 --> 00:00:34,347
และคูณมันด้วยรัศมียกกำลังสอง

13
00:00:34,347 --> 00:00:36,565
ผมยังรู้อีกว่า หาพื้นที่สี่เหลี่ยมได้อย่างไร

14
00:00:36,565 --> 00:00:39,364
ผมคูณความยาวฐานด้วยตัวของมันเอง

15
00:00:39,364 --> 00:00:41,408
แต่ผมจะหาพื้นที่วงกลม

16
00:00:41,408 --> 00:00:43,799
และสร้างสี่เหลี่ยมที่มีพื้นที่เท่ากันได้อย่างไร ?

17
00:00:43,799 --> 00:00:45,739
นี่เป็นปริศนาที่ถูกขนานนามบ่อยๆว่า 
"สร้างสี่เหลี่ยมจากวงกลม" (squaring a circle)

18
00:00:45,739 --> 00:00:48,047
มันถูกเสนอขึ้นมาครั้งแรกในยุคโบราณ

19
00:00:48,047 --> 00:00:49,658
และเหมือนกับความคิดอื่นๆจากยุคโบราณ

20
00:00:49,658 --> 00:00:51,894
มันถูกชุบชีวิตขึ้นใหม่ในยุคฟื้นฟูศิลปะและวิทยาการ

21
00:00:51,894 --> 00:00:53,078
ดั่งที่มันได้ปรากฎ

22
00:00:53,078 --> 00:00:54,466
ปริศนานี้ไม่สามารถที่จะแก้ไขได้

23
00:00:54,466 --> 00:00:56,090
เพราะว่าธรรมชาติของค่าไพน์

24
00:00:56,090 --> 00:00:57,912
แต่นั่นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

25
00:00:57,912 --> 00:00:58,626
ภาพร่างของ เลโอนาโด

26
00:00:58,626 --> 00:00:59,880
ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจมาจากงานเขียน

27
00:00:59,880 --> 00:01:01,905
ของสถาปนิกชาวโรมัน นาม วิทรูเวียน

28
00:01:01,905 --> 00:01:03,510
ได้ว่างภาพมนุษย์ไว้ตรงกลาง

29
00:01:03,510 --> 00:01:05,507
ของวงกลมและสี่เหลี่ยม

30
00:01:05,507 --> 00:01:06,842
วิทรูเวียนอ้างว่า สะดือ

31
00:01:06,842 --> 00:01:08,103
เป็นจุดศูนย์กลางของร่างกายมนุษย์

32
00:01:08,103 --> 00:01:09,629
และถ้านำเอาวงเวียน

33
00:01:09,629 --> 00:01:11,375
มาปักที่จุดคงที่ ณ ตำแหน่งสะดือ

34
00:01:11,375 --> 00:01:14,015
ก็จะสามารถวาดวงกลมได้อย่างสมบูรณ์รอบตัวมนุษย์

35
00:01:14,015 --> 00:01:16,004
ยิ่งไปกว่านั้น วิทรูเวียนยังแสดงให้เห็นว่า

36
00:01:16,004 --> 00:01:17,106
ช่วงแขนและและความสูง

37
00:01:17,106 --> 00:01:19,692
แทบจะมีความสอดคล้องอย่างสมบูรณ์กับลำตัว

38
00:01:19,692 --> 00:01:22,857
ฉะนั้น ลำตัวของมนุษย์ก็ถูกจัดวางอยู่ในสี่เหลี่ยม
อย่างลงตัวสมบูรณ์เช่นกัน

39
00:01:22,857 --> 00:01:24,231
เลโอนาโดใช้แนวคิดของวิทรูเวียน

40
00:01:24,231 --> 00:01:27,027
เพื่อที่จะแก้ปริศนา "สร้างสี่เหลี่ยมจากวงกลม"
ในเชิงอุปมา

41
00:01:27,027 --> 00:01:29,735
โดยการใช้ตัวมนุษย์เป็นดั่งพื้นที่ของทั้งสองรูปร่าง

42
00:01:29,735 --> 00:01:32,611
เลโอนาโดไม่ได้คิดถึงเพียงแค่วิทรูเวียนหรอก อันที่จริง

43
00:01:32,611 --> 00:01:33,815
มันเกิดแนวปรัชญาความคิดขึ้น

44
00:01:33,815 --> 00:01:34,913
ที่อิตาลี ในขณะนั้น

45
00:01:34,913 --> 00:01:36,321
เรียกว่า นีโอพลาโตอิซึม (Neoplatonism)

46
00:01:36,321 --> 00:01:37,741
แนวความคิดดังกล่าวนำเอาแนวคิดเดิม

47
00:01:37,741 --> 00:01:40,445
จากยุคศตวรรษที่ 4 ที่พัฒนาขึ้นมาโดยพลาโตและอริสโตเติล

48
00:01:40,445 --> 00:01:42,278
เรียกว่า "สายโซ่แห่งชีวิต" (The Great Chain of Being)

49
00:01:42,278 --> 00:01:44,447
ความเชื่อนี้กล่าวว่าเอกภพนั้นมีลำดับขั้น

50
00:01:44,447 --> 00:01:45,614
เหมือนกับสายโช่

51
00:01:45,614 --> 00:01:47,779
และสายโช่นั้นเริ่มจากส่วนบนสุดคือพระเจ้า

52
00:01:47,779 --> 00:01:49,736
จากนั้นลดหลั่นลงมาผ่านเทพเทวดา

53
00:01:49,736 --> 00:01:50,313
ดาวเคราะห์

54
00:01:50,313 --> 00:01:50,902
ดวงดาว

55
00:01:50,902 --> 00:01:51,982
และสิ่งมีชีวิตทุกรูปกาย

56
00:01:51,982 --> 00:01:54,066
ก่อนที่จะจบลงที่อสูรและปิศาจ

57
00:01:54,066 --> 00:01:55,813
ในช่วงแรกของแนวคิดทางปรัชญานี้

58
00:01:55,813 --> 00:01:58,015
เป็นที่คิดกันว่า ตำแหน่งของมนุษย์ในสายโซ่นี้

59
00:01:58,015 --> 00:01:59,527
อยู่ตรงกลางอย่างพอดิบพอดี

60
00:01:59,527 --> 00:02:01,226
เพราะว่ามนุษย์มีร่างกายที่ไม่จีรัง

61
00:02:01,226 --> 00:02:03,158
อยู่ร่วมกันกับจิตวิญญาณที่เป็นอมตะ

62
00:02:03,158 --> 00:02:05,308
พวกเราแบ่งครึ่งเอกภพได้อย่างสวยงาม

63
00:02:05,308 --> 00:02:07,067
อย่างไรก็ดี ในช่วงราวๆที่เลโอนาโด

64
00:02:07,067 --> 00:02:08,686
ได้ร่างภาพวิทรูเวียนแมน

65
00:02:08,686 --> 00:02:10,871
นักปรัชญายุคนีโอพลาโต นามว่า พิโก เดลล่า มิแรนโดล่า
(Pico della Mirandola)

66
00:02:10,871 --> 00:02:12,236
มีแนวคิดที่ต่างไป

67
00:02:12,236 --> 00:02:13,814
เขางัดมนุษย์ออกมาจากสายโซ่นั่น

68
00:02:13,814 --> 00:02:15,779
และอ้างว่า มนุษย์มีคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์

69
00:02:15,779 --> 00:02:17,645
ที่สามารถจะอยู่ในท่าทางใดก็ได้ที่ต้องการ

70
00:02:17,645 --> 00:02:19,228
พิโกอ้างว่า พระเจ้ามีพระประสงค์

71
00:02:19,228 --> 00:02:20,700
สร้างสิ่งมีชีวิตที่สามารถที่จะเข้าใจ

72
00:02:20,700 --> 00:02:23,569
เอกภพที่สวยงามและซับซ้อน ที่ถูกสร้างโดยน้ำมือพระเจ้า

73
00:02:23,569 --> 00:02:25,488
สิ่งนี้นั่นเองที่นำไปสู่การสร้างมนุษย์

74
00:02:25,488 --> 00:02:27,236
ซึ่งพระเจ้าได้วางลง ณ ศูนย์กลางของเอกภพ

75
00:02:27,236 --> 00:02:30,042
ด้วยความสามารถที่จะอยู่ในรูปใดก็ได้ที่ต้องการ

76
00:02:30,042 --> 00:02:32,141
มนุษย์ ตามแนวคิดของพิโก

77
00:02:32,141 --> 00:02:34,702
สามารถที่จะไต่ลงไปตามสายโช่ 
และมีพฤติกรรมเยี่ยงเดรัจฉาน

78
00:02:34,702 --> 00:02:36,923
หรือจะคลานขึ้นไปตามสายโช่ 
และมีพฤติกรรมเสมอเหมือนพระเจ้า

79
00:02:36,923 --> 00:02:38,228
มันเป็นทางเลือกของเรา

80
00:02:38,228 --> 00:02:39,481
มองกลับไปยังภาพร่างนั้น

81
00:02:39,481 --> 00:02:41,591
เราสามารถเห็นได้ว่า เมื่อเปลี่ยนแปลงท่าทางของมนุษย์

82
00:02:41,591 --> 00:02:43,147
มนุษย์นั้นก็จะสามารถอยู่ในพื้นที่ของวงกลมและสี่เหลี่ยม

83
00:02:43,147 --> 00:02:45,010
ที่ไม่ลงรอยกัน

84
00:02:45,010 --> 00:02:47,313
ถ้าเรขาคณิตเป็นภาษาที่ใช้สร้างสรรค์เอกภพแล้วไซร้

85
00:02:47,313 --> 00:02:48,680
ภาพร่างนี้เหมือนจะบอกเป็นนัย

86
00:02:48,680 --> 00:02:50,517
ว่าเราปรากฎอยู่ในทุกธาตุพื้นฐานของมัน

87
00:02:50,517 --> 00:02:52,058
มนุษย์สามารถที่จะอยู่ในรูปร่างใดก็ได้ที่เขาต้องการ

88
00:02:52,058 --> 00:02:53,353
ในเชิงเรขาคณิต

89
00:02:53,353 --> 00:02:55,272
และในเชิงปรัชญาเช่นกัน

90
00:02:55,272 --> 00:02:56,352
ในภาพร่างนี้

91
00:02:56,352 --> 00:02:57,642
เลโอนาโดสามารถที่จะรวบรวม

92
00:02:57,642 --> 00:02:58,448
คณิตศาสตร์

93
00:02:58,448 --> 00:02:59,130
ศาสนา

94
00:02:59,130 --> 00:02:59,944
ปรัชญา

95
00:02:59,944 --> 00:03:00,804
สถาปัตยกรรม

96
00:03:00,804 --> 00:03:02,527
และความสามารถทางศิลปะในช่วงสมัยของเขา

97
00:03:02,527 --> 00:03:03,729
มันได้กลายมาเป็นสัญลักษณ์

98
00:03:03,729 --> 00:03:05,741
ตลอดช่วงยุคนั้นอย่างไร้ข้อกังขา