1
00:00:15,640 --> 00:00:18,976
Վիտրուվյան մարդու տվյալ պատկերը,
որը վերցվել է Լեոնարդոյի գծագրերից,

2
00:00:18,976 --> 00:00:21,856
դարձել է Վերածննդի ամենատարածված
խորհրդանիշերից մեկը:

3
00:00:21,880 --> 00:00:23,096
Իսկ ինչու՞:

4
00:00:23,120 --> 00:00:25,666
Սա գրիչով և թանաքով արված 
հասարակ նկար է, այնպես չէ՞:

5
00:00:25,666 --> 00:00:26,446
Իհարկե ոչ:

6
00:00:26,446 --> 00:00:29,016
Փորձենք այս խնդիրը 
լուծելու համար դիմել մաթեմատիկային:

7
00:00:29,040 --> 00:00:31,586
Մենք գիտենք՝ ինչպես հաշվել
շրջանագծի մակերեսը:

8
00:00:31,586 --> 00:00:34,596
ՎԵրցնում ենք π-ի արժեքը և բազմապատկում 
շառավղի քառակուսու հետ:

9
00:00:34,596 --> 00:00:36,856
Գիտենք նաև ինչպես հաշվել 
քառակուսու մակերեսը:

10
00:00:36,880 --> 00:00:38,656
Այն հավասար է հիմքի քառակուսուն:

11
00:00:39,640 --> 00:00:43,856
Իսկ ինչպե՞ս շրջանագծի մակերեսից 
ստանալ նույն մակերեսով քառակուսի:

12
00:00:43,880 --> 00:00:46,256
Սա շրջանագծին քառակուսի
արտագծելու խնդիրն է,

13
00:00:46,280 --> 00:00:48,826
որի մասին առաջին անգամ խոսվել է
է հնագույն աշխարհում:

14
00:00:48,826 --> 00:00:50,636
Անտիկ աշխարհի մի շարք գաղափարների նման

15
00:00:50,636 --> 00:00:52,716
այն վերստին քննարկվել է Վերածննդի ժամանակ:

16
00:00:52,716 --> 00:00:55,056
Պարզվում է, որ այս խնդիրը լուծում չունի

17
00:00:55,080 --> 00:00:56,456
π-ի էության պատճառով,

18
00:00:56,480 --> 00:00:58,036
բայց սա ընդհանրապես 
այլ խնդիր է:

19
00:00:58,036 --> 00:00:59,096
Լեոնարդոյի ուրվանկարը,

20
00:00:59,120 --> 00:01:02,626
որը հռոմեացի ճարտարապետ Վիտրուվիուսի 
գաղափարների հիման վրա են կառուցված,

21
00:01:02,626 --> 00:01:05,586
տեղադրում են մարդուն և՛ շրջանագծի, 
և՛ քառակուսու կենտրոնում:

22
00:01:05,586 --> 00:01:08,716
Վիտրուվիուսը ենթադրում էր, 
որ մարդու պորտը նրա մարմնի կենտրոնն է,

23
00:01:08,716 --> 00:01:11,896
և եթե կարկինը դնենք մարդու փորին,

24
00:01:11,920 --> 00:01:14,256
նրա մարմնի շուրջ կարելի է 
գծել կատարյալ շրջան:

25
00:01:14,280 --> 00:01:17,706
Ավելին, Վիտրուվիուսը նշում էր, 
որ ձեռքերի երկարությունը և մարդու հասակը

26
00:01:17,706 --> 00:01:19,936
մարդկային մարմինը դարձնում են հավասարչափ,

27
00:01:19,960 --> 00:01:22,776
այսպիսով, նրա շուրջ ճշգրիտ
արտագծելով քառակուսի:

28
00:01:22,800 --> 00:01:24,996
Լեոնարդոն օգտագործեց 
Վիտրուվիուսի գաղափարները

29
00:01:24,996 --> 00:01:27,976
անուղղակիորեն լուծելով շրջանագծին
քառակուսի արտագծելու խնդիրը՝

30
00:01:27,976 --> 00:01:30,320
մարդուն որպես երկու պատկերների
մակերես դարձնելով:

31
00:01:30,320 --> 00:01:33,016
Լեոնարդոն ոչ միայն Վիտրուվիուսի
գաղափարներն է հաշվի առել:

32
00:01:33,016 --> 00:01:36,656
Իտալիայում առաջ էր եկել մտավորական 
ուղղություն, որը կոչվում էր նեոպլատոնիզմ:

33
00:01:36,656 --> 00:01:39,996
Այս գաղափարախոսությունը վերցրել էր 
4րդ դարում կիրառվող հասկացությունը,

34
00:01:39,996 --> 00:01:41,856
որը զարգացրել էին 
Պլատոնը և Արիստոտելը,

35
00:01:41,856 --> 00:01:43,516
որը կոչվում էր «Էության մեծ շղթա»:

36
00:01:43,516 --> 00:01:46,166
Ըստ այս սկզբունքի, տիեզերքը
ստորակարգ շղթայի է նմանվում,

37
00:01:46,166 --> 00:01:48,296
որը սկսվում է Աստծուց,

38
00:01:48,320 --> 00:01:52,016
հետո գալիս են հրեշտակները, մոլորակները,
աստղերը, կյանքի բոլոր ձևերը,

39
00:01:52,040 --> 00:01:54,256
և ավարտվում է չար հոգիներով և սատանայով:

40
00:01:54,280 --> 00:01:56,096
Զարգացման իր վաղ շրջանում,

41
00:01:56,120 --> 00:01:59,696
այս գաղափարախոսությունը մարդկային
ցեղը տեղադրում էր այս շղթայի մեջտեղում:

42
00:01:59,720 --> 00:02:03,296
Քանի որ մարդիկ ունեին մահկանացու մարմին 
և անմահ հոգի,

43
00:02:03,320 --> 00:02:05,656
տիեզերքը բաժանվում էր 2 հավասար մասի:

44
00:02:05,680 --> 00:02:08,735
Երբ Լեոնարդոն ստեղծեց Վիտրուվյան 
մարդուն, այնուամենայնիվ,

45
00:02:08,759 --> 00:02:12,416
նեոպլատոնիստ Պիքո Դելլա Միրանդոլան
այլ պատկերացումներ ուներ:

46
00:02:12,440 --> 00:02:14,516
Նա մարդկությանը անջատել էր
վերոնշյալ շղթայից

47
00:02:14,516 --> 00:02:17,106
և հայտնել, որ մարդկությունը
ունի եզակի հնարավորություն

48
00:02:17,106 --> 00:02:18,656
ընտրելու յուրաքանչյուր
աստիճանը:

49
00:02:18,656 --> 00:02:21,346
Պիքոն նշում էր, որ Աստված ցանկացել
է ստեղծել մի էություն,

50
00:02:21,346 --> 00:02:24,116
ով կհասկանար այն գեղեցիկ և 
խրթին աշխարհը, որ նա արարել էր:

51
00:02:24,116 --> 00:02:25,696
Այսպես ծագել էր մարդկային ցեղը,

52
00:02:25,720 --> 00:02:27,856
որը նա տեղադրել է տիեզերքի կենտրոնում

53
00:02:27,870 --> 00:02:30,676
և որը հնարավորություն ուներ 
ընդունել այն ձևը, որը կկամենար:

54
00:02:30,676 --> 00:02:32,200
Մարդիկ, ըստ Պիքոյի,

55
00:02:32,200 --> 00:02:35,086
կարող էին հայտնվել շղթայի վերջում,
հավասարվելով կենդանիներին,

56
00:02:35,086 --> 00:02:37,136
կամ հայտնվել դրա սկզբում, դառնալով արարիչ.

57
00:02:37,160 --> 00:02:38,496
ամեն ինչ մեր ձեռքում է:

58
00:02:38,520 --> 00:02:39,856
Ուսումնասիրելով ուրվանկարը՝

59
00:02:39,880 --> 00:02:42,336
կարեղ ենք տեսնել, որ մարդու դիրքը փոխելով,

60
00:02:42,360 --> 00:02:45,296
նա կարող է ծածկել շրջանագծի
ու քառակուսու ազատ մասերը:

61
00:02:45,320 --> 00:02:47,936
Եթե այս աշխարհը հիմնված է 
երկրաչափության վրա,

62
00:02:47,960 --> 00:02:49,470
ապա այս ուրվանկարը ենթադրում է,

63
00:02:49,470 --> 00:02:52,420
որ մենք կարող ենք դրա բաղադրիչներից
դուրս գոյություն ունենալ:

64
00:02:52,420 --> 00:02:55,070
Մարդը կարող է ընդունել յուրաքանչյուր 
երկրաչափական դիրք,

65
00:02:55,070 --> 00:02:56,836
նույնը կարելի ասել նաև փիլիսոփայորեն:


66
00:02:56,836 --> 00:03:00,096
Միևնույն պատկերում, Լեոնարդոն
կարողացավ միավորել մաթեմատիկան, կրոնը,

67
00:03:00,096 --> 00:03:04,060
փիլիսոփայությունը, ճարտարագիտությունը և իր
ժամանակի ստեղծագործական հմտությունները:

68
00:03:04,060 --> 00:03:07,720
Զարմանալի չէ, որ այն դարձավ իր
ժամանակաշրջանի ականավոր խորհրդանիշերից: