0:00:05.316,0:00:08.422
ฉันขอกล่าวก่อนนะคะ[br]ว่าฉันอยากจะอุทิศการบรรยายครั้งนี้

0:00:08.422,0:00:14.382
ให้กับทุกคนที่เผชิญกับความความไม่รู้[br]และแบ่งปันเรื่องราวของพวกเขา

0:00:14.382,0:00:17.319
ฉันอยากมอบการบรรยายครั้งนี้[br]ให้กับภรรยาของฉัน เอมี่

0:00:17.319,0:00:20.659
(เสียงปรบมือ)

0:00:23.719,0:00:28.839
ฉันอยากเริ่มด้วย[br]การเล่าเรื่องราวส่วนหนึ่งของฉัน

0:00:28.839,0:00:31.314
มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันจะพูดถึงบ่อย ๆ

0:00:32.407,0:00:36.505
ตอนฉันอายุ 17 ฉันถูกวินิจฉัยว่า[br]เป็นโรคอารมณ์สองขั้ว

0:00:36.505,0:00:37.684
ฉันอยากจะหยุดที่ตรงนั้น

0:00:37.684,0:00:42.984
เพราะแค่การเอ่ยถึง[br]คำสั้น ๆ สองคำนั้น "อารมณ์สองขั้ว"

0:00:42.986,0:00:48.206
ฉันก็ได้สร้างคลื่นผลกระทบทางลบ[br]ที่รุนแรงขึ้นในห้องนี้แล้ว

0:00:49.858,0:00:52.650
บางทีคุณอาจมองร่างกายของฉัน[br]ต่างออกไปจากที่คุณเคยเห็น

0:00:52.650,0:00:54.326
เมื่อคุณได้ฟังบทนำของฉัน

0:00:54.326,0:00:58.476
บางทีคุณอาจจะกำหนดภาพพจน์ให้ฉัน [br]ทั้งที่จริง ๆ ฉันไม่ใช่เป็นแบบนั้น

0:00:59.228,0:01:02.793
ฉันคิดว่ามันสำคัญที่คุณทุกคนต้องรู้[br]ว่า ณ จุดนี้ ฉันอยากจะบอกว่า

0:01:02.793,0:01:05.678
"ขอบคุณที่รับฟัง"[br]และฉันอยากจะลงจากเวทีแล้ว

0:01:05.678,0:01:07.538
แต่ฉันจะอยู่ตรงนี้ค่ะ

0:01:07.538,0:01:10.798
(เสียงปรบมือ)

0:01:12.128,0:01:13.560
ปรบมือกันเยอะจังเลย

0:01:13.560,0:01:15.050
(เสียงหัวเราะ)

0:01:17.017,0:01:20.560
เราอาจจะคุ้นเคยกับคำว่า [br]"Depression" (ความหดหู่)

0:01:20.560,0:01:23.377
เราอาจจะคุ้นเคยกับคำว่า[br]"Mania" (ความคลุ้มคลั่ง)

0:01:23.377,0:01:26.575
คุณอาจจะเคยใช้คำเหล่านี้ในบทสนทนา

0:01:26.575,0:01:30.785
"วันนี้ฉันหดหู่จังเลย"[br]"เขาดูคลั่งมากเลย"

0:01:31.458,0:01:33.841
สำหรับฉัน ความคลุ้มคลั่งและความหดหู่นั้น

0:01:33.841,0:01:38.141
ดูจะเป็นเรื่องที่กวนใจ[br]มากกว่าจะเป็นเรื่องปกติประจำวัน

0:01:38.720,0:01:41.213
มันรุกล้ำเข้ามา[br]ในชีวิตประจำวันของฉันจริง ๆ

0:01:41.213,0:01:44.010
และแม้ว่านี่จะเป็นแค่ประสบการณ์ของฉัน

0:01:44.010,0:01:45.953
ฉันคิดว่ามันสำคัญที่จะรู้เช่นกัน

0:01:45.953,0:01:48.323
ว่าประสบการณ์ของทุกคนนั้น[br]ต่างกันอย่างสิ้นเชิง

0:01:49.540,0:01:52.196
ตอนฉันอายุ 17 ปี ฉันเรียนจบมัธยมปลาย

0:01:52.196,0:01:56.496
ฉันกำลังเริ่มเรียนในคณะวารสารท้องถิ่น

0:01:56.496,0:02:01.175
และสำหรับฉัน ความหดหู่[br]มันเหมือนเป็นความลำบากอย่างมาก

0:02:01.175,0:02:03.975
ฉันรู้สึกเหมือนอยู่ในห้องที่ไม่มีลูกบิด

0:02:03.975,0:02:06.071
การลุกออกจากเตียงและการเริ่มวันใหม่ได้นั้น

0:02:06.071,0:02:08.421
ก็นับเป็นความสำเร็จแล้ว

0:02:09.336,0:02:11.536
ฉันอยากฆ่าตัวตายมากจนไม่สามารถขับรถได้

0:02:11.536,0:02:15.191
แม่ฉันก็เลยต้องขับรถมาส่งฉันที่มหาวิทยาลัย

0:02:15.191,0:02:19.101
รอฉันสามชั่วโมงที่ลานจอดรถ[br]เพื่อรับฉันและขับรถพาฉันกลับบ้าน

0:02:19.750,0:02:23.158
แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อยนัก[br]หรือไม่ได้ยาวนานเท่าไหร่

0:02:23.158,0:02:27.798
สำหรับฉัน ภาวะคลุ้มคลั่ง คือ[br]ความรู้สึกที่เต็มไปด้วยสมาธิและพลังงาน

0:02:27.798,0:02:30.303
และฉันรู้สึกแข็งแกร่งมากจริง ๆ

0:02:31.366,0:02:34.720
เมื่อตอนที่ฉันจบปริญญาเอก

0:02:34.720,0:02:37.040
ฉันต้องเข้าบำบัดในโรงพยาบาลสี่ครั้ง

0:02:37.976,0:02:42.936
เอาล่ะค่ะ นี่ไม่ใช่การเริ่ม TED Talk ของฉัน[br]อย่างที่ฉันคิดไว้เลย

0:02:42.936,0:02:44.252
ไม่ใกล้เคียงเลยสักนิด

0:02:44.252,0:02:47.290
ฉันเคยอยากจะพูดกับคุณทุกคน

0:02:47.290,0:02:49.797
เกี่ยวกับสถิติที่เกี่ยวข้องกับความวิกลจริต

0:02:49.797,0:02:52.159
ฉันเคยอยากจะพูดกับคุณเกี่ยวกับ[br]การศึกษาเกี่ยวกับความหมายของคำ

0:02:52.159,0:02:54.597
ฉันเคยอยากจะบอกคุณเกี่ยวกับประวัติศาสตร์

0:02:54.597,0:02:58.166
ว่าเราทำความเข้าใจและให้ความหมาย[br]คำว่าวิกลจริตอย่างไร

0:02:58.166,0:03:01.757
และไม่จนกระทั่งตอนมาถึงร่างที่สี่[br]ของการพูดนี้ ฉันจึงตระหนักได้ว่า

0:03:01.757,0:03:05.592
ฉันได้เขียนเรื่องที่ไม่เกี่ยวอย่างสิ้นเชิง[br]กับตัวฉันในบทสนทนานี้

0:03:05.592,0:03:08.975
และฉันต้องหยุดและถามกับตัวเองว่าทำไม

0:03:08.975,0:03:13.285
ทำไมในการพูดที่ฉันอยากจะมาค้นหา[br]ปฏิกิริยาเชิงลบ

0:03:13.285,0:03:16.895
ต้องเกิดจากวิธีที่เราทำความเข้าใจ[br]คำว่าวิกลจริต

0:03:16.895,0:03:19.576
ฉันได้เขียนเรื่องเล่าของฉันเองออกมาหรือยัง

0:03:19.576,0:03:22.767
เรื่องเล่าที่เหมาะสมกับการสนทนานี้จริง ๆ

0:03:22.767,0:03:25.329
และคำตอบนั้นก็เรียบง่าย

0:03:25.329,0:03:28.604
และฉันคิดว่ามันเป็นปัญหาอย่างแน่นอน[br]ในความเรียบง่ายของมัน

0:03:28.604,0:03:31.429
และมันคือคำเพียงคำเดียว

0:03:31.429,0:03:35.017
นั่นคือ "ความน่าอับอาย" และ "มลทิน" ของมัน

0:03:35.017,0:03:38.211
แม้ว่าฉันยืนอยู่ตรงนี้ต่อหน้าพวกคุณ

0:03:38.211,0:03:43.181
ฉันรู้สึกเกรงกลัวกับการที่ฉันจะถูกมอง

0:03:43.181,0:03:44.970
ร่างกายฉันจะถูกมองว่าอย่างไร

0:03:44.970,0:03:49.230
จากสายตาของนักเรียนเก่า นักเรียนปัจจุบัน[br]และนักเรียนในอนาคตของฉัน

0:03:49.687,0:03:54.197
เพื่อนร่วมงานของฉันจะมองร่างกายของฉัน[br]และตัวตนของฉันอย่างไร

0:03:54.197,0:04:00.343
ฉันจะถูกมองว่าด้อยกว่าไหม[br]หรือไร้ความสามารถ หรือไม่น่าไว้ใจไหม

0:04:01.754,0:04:06.884
พวกคุณบางคนอาจจะกำลัง[br]นั่งคิดอยู่เงียบ ๆ กับตัวคุณเอง

0:04:06.884,0:04:09.638
"แต่เธอดูไม่เหมือนคนบ้าเลยหนิ"

0:04:09.638,0:04:15.438
และสำหรับคำถามเหล่านั้น ฉันขอถามคุณ[br]แล้วพวกคนบ้าต้องมีลักษณะอย่างไร

0:04:15.438,0:04:18.919
และที่จริง เราไม่ได้ถูกสอนมา[br]ว่าคนบ้าต้องเป็นอย่างไร ใช่ไหม

0:04:18.919,0:04:22.951
หลายสถาบันในสังคมของเราได้สอนเรา

0:04:22.951,0:04:28.521
และช่วยปลูกฝังความเข้าใจ[br]อย่างตายตัวเกี่ยวกับความวิกลจริตให้กับเรา

0:04:28.521,0:04:31.401
และเพื่อแสดงให้เห็นถึงความเร็ว[br]ที่สิ่งเหล่านี้ได้เกิดขึ้น

0:04:31.401,0:04:34.274
และมันได้เกิดขึ้นกับเราทุกคน[br]ตั้งแต่เรายังเด็กมาก ๆ

0:04:34.274,0:04:37.504
ฉันอยากจะให้ทุกคนหยุดพร้อมกับฉันและคิดดู

0:04:37.504,0:04:41.394
คุณคิดถึงอะไร[br]รูปร่างอะไร ความหมายอะไร

0:04:41.394,0:04:45.065
คุณคิดถึงอะไรเมื่อได้ยินคำว่า "ประสาท"

0:04:45.065,0:04:48.692
คุณคิดถึงอะไรเมื่อได้ยินคำว่า "บ้า"

0:04:48.692,0:04:54.352
ความหมายและรูปร่างอะไรที่เข้ามาในความคิด[br]เมื่อคุณได้ยินคำว่า "ป่วยทางจิต"

0:04:55.837,0:04:58.439
บางทีความคิดและภาพในหัวของคุณ

0:04:58.439,0:05:03.559
มาจากวิธีการที่สื่อข่าวที่ฝังความพิการ

0:05:03.559,0:05:06.509
ความพิการทางจิต และความบ้า

0:05:06.509,0:05:10.314
บางทีความคิดของคุณอาจมากจากวรรณกรรม

0:05:10.314,0:05:12.864
จากนวนิยาย หรือจากภาพยนตร์

0:05:12.864,0:05:14.814
ฉันจะขอพูดถึงภาพยนตร์

0:05:16.393,0:05:19.343
บางทีคุณอาจนึกถึง "Girl Interrupted",

0:05:20.670,0:05:23.000
"One Flew Over the Cuckoo's Nest",

0:05:24.188,0:05:25.368
"Psycho",

0:05:26.403,0:05:27.823
"Mommy Dearest",

0:05:28.938,0:05:30.458
หรือ "A Beautiful Mind".

0:05:31.816,0:05:36.466
โดยไม่คำนึงถึงว่า[br]คุณจะได้ให้ภาพเหล่านั้นกับที่ไหนบ้าง

0:05:36.466,0:05:39.007
หรือคุณจะได้ภาพเหล่านั้นมาจากที่ไหน

0:05:39.007,0:05:43.977
ฉันคิดว่ารายการที่เป็นแบบแผน[br]ของการเหมาร่วมได้เกิดขึ้นแล้ว

0:05:43.977,0:05:48.293
แม้ว่าเราอาจทำมันมาด้วยกัน[br]และกำลังเพิ่มเติมรายการเหล่านี้ต่อไปเรื่อย ๆ

0:05:48.293,0:05:51.108
รายการย่อ ๆ เป็นดังต่อไปนี้

0:05:51.108,0:05:57.314
คนที่มีความพิการทางจิต[br]มักถูกมองว่าเป็นอันตราย

0:05:57.314,0:06:00.913
คาดเดาไม่ได้ ไร้ความสามารถ

0:06:00.913,0:06:05.593
แปรปรวน ไม่มีเหตุผล และขาดความรับผิดชอบ

0:06:06.486,0:06:10.128
ทีนี้ ภาพลักษณ์หรือความเข้าใจ

0:06:10.128,0:06:12.768
ที่เข้ามาในหัวของคุณอย่างรวดเร็ว

0:06:12.768,0:06:15.819
ตอนที่ฉันให้คุณหยุด[br]และตั้งสมาธิไปที่คำซึ่งก็คือ

0:06:15.819,0:06:19.781
"ประสาท", "บ้า" และ "ป่วยทางจิต"

0:06:19.781,0:06:23.360
ภาพลักษณ์ที่ฉันดึงขึ้นมานั้น[br]เป็นสิ่งที่จิตใจฉันเคยมอง

0:06:23.360,0:06:25.961
และรายการความเชื่อเหมารวมนี้

0:06:25.961,0:06:31.402
นี่คือเหตุผลที่[br]ฉันต้องร่างการพูดในครั้งนี้ถึงสี่ฉบับ

0:06:31.402,0:06:36.922
ความเป็นสากลอย่างชัดเจนของคำ[br]และภาพลักษณ์เหล่านี้ และภาระที่มากับมัน

0:06:36.922,0:06:40.004
ได้กำหนดชีวิตผู้ป่วยทางจิตเวช

0:06:40.004,0:06:41.434
กำหนดชีวิตของฉัน

0:06:42.809,0:06:47.739
ฉันคิดว่ามันสำคัญที่จะรู้ว่า[br]โรคจิตเวชต่าจากโรคทางจิตประเภทอื่น

0:06:47.739,0:06:52.607
จิตเวชนำมาซึ่งบางอย่าง[br]ที่แตกต่างและเป็นเอกลักษณ์

0:06:52.607,0:06:55.937
มันนำมาซึ่งการตัดสินทางศีลธรรมต่อคนคนหนึ่ง

0:06:57.829,0:07:01.521
ดังนั้น เราทำอะไรกับสิ่งเหล่านี้ได้บ้าง

0:07:01.521,0:07:03.557
ก่อนที่ฉันจะบอกคุณเรื่องนั้น[br]ฉันอยากบอกคุณ

0:07:03.557,0:07:05.941
ถึงสิ่งที่ไม่ใช่จุดประสงค์ของการพูดครั้งนี้

0:07:05.941,0:07:08.833
ฉันคิดบ่อย ๆ ว่า[br]เมื่อคนพิการไม่ว่าด้านใดก็ตาม

0:07:08.833,0:07:11.380
ได้แบ่งปันเรื่องราวของเขา[br]หรือกล่าวสุนทรพจน์

0:07:11.380,0:07:14.857
พวกเขาจะถูกมองว่าเป็นแรงบันดาลใจ

0:07:14.857,0:07:18.571
เรื่องของพวกเขามีความหมายที่จะฟัง[br]และสร้างแรงบันดาลใจให้กับคุณ

0:07:18.571,0:07:21.012
ที่จะทำให้ชีวิตคุณดีขึ้น[br]ในฐานะที่คุณสมประกอบ

0:07:21.012,0:07:24.027
หรือแม้กระทั่ง ในฐานะคนพิการเหมือนกัน

0:07:24.027,0:07:28.277
ฉันมาที่นี่เพื่อจะบอกคุณว่า[br]ฉันไม่ใช่แรงบันดาลใจของคุณ

0:07:28.277,0:07:29.924
นั่นไม่ใช่จุดประสงค์ของฉัน

0:07:29.924,0:07:32.715
จุดประสงค์ของการพูดครั้งนี้[br]คือเพื่อที่จะร้องขอ

0:07:32.715,0:07:36.931
ให้เราค่อย ๆ ปลูกฝังให้ชุมชนและสังคม

0:07:36.931,0:07:40.251
แก้ความเข้าใจผิดเกี่ยวกับการเหมารวม[br]และมลทินต่าง ๆ

0:07:40.251,0:07:42.651
ที่ถูกฝังลึกในค่าคำทางจิตเวช

0:07:43.812,0:07:46.088
ฉันอยากจะอยู่ในที่

0:07:46.088,0:07:49.084
ที่ใครก็ตามที่บอกว่า[br]เขาเป็นโรคอารมณ์สองขั้วนั้น

0:07:49.084,0:07:54.184
ไร้พิษภัยเหมือนกับที่คนอื่นพูดว่า[br]"ฉันเป็นเบาหวาน"

0:07:55.520,0:07:58.488
ฉันอยากจะอยู่ในที่ที่การตัดสินทางศีลธรรม

0:07:58.488,0:08:03.038
ที่ผู้ป่วยจิตเวชถูกตีตราอยู่นั้นหายไป

0:08:04.310,0:08:09.497
ฉันอยากจะอยู่ในที่ที่ฉันสามารถ[br]อยู่ต่อหน้าฝูงชน

0:08:09.497,0:08:11.587
หรือใครซักคน

0:08:11.587,0:08:12.894
แบบนี้

0:08:12.894,0:08:16.346
ยืนขึ้นและพูดว่า[br]"ฉันชื่อเชย์ดา คาไฟ

0:08:16.346,0:08:19.480
ฉันเป็นศาสตราจารย์จากภาควิชา[br]ชาติพันธุ์และสตรีศึกษา

0:08:19.480,0:08:23.565
ที่ Cal Poly Pomona[br]และฉันเป็นโรคอารมณ์สองขั้ว

0:08:23.565,0:08:24.649
ขอบคุณค่ะ

0:08:24.649,0:08:26.999
(เสียงปรบมือ)