1 00:00:06,686 --> 00:00:09,031 Co oznacza bycie "młodym opiekunem"? 2 00:00:10,080 --> 00:00:12,450 Gdy ktoś, kogo kochamy, zaczyna chorować, 3 00:00:13,222 --> 00:00:16,561 cała nasza uwaga poświęca się tej osobie, jego czy jej potrzebom. 4 00:00:17,193 --> 00:00:22,781 Ale co w przypadku, gdy tą osobą jest mama lub tata? 5 00:00:22,805 --> 00:00:29,702 Co dzieje się z tobą, gdy jesteś ciągle jeszcze dzieckiem lub nastolatkiem, 6 00:00:30,209 --> 00:00:32,856 i rodzic choruje? 7 00:00:32,880 --> 00:00:37,509 Będąc nastolatką, nie miałam pojęcia, że jestem "młodym opiekunem". 8 00:00:38,033 --> 00:00:41,386 Tak jak wszyscy, chodziłam do szkoły, bawiłam się z przyjaciółmi. 9 00:00:41,922 --> 00:00:45,467 Ale co kryje się za tymi wspomnieniami, coś, czego nikt nie widział? 10 00:00:46,651 --> 00:00:49,476 Zanim opowiem wam o ukrytej pod powierzchnią górze lodowej, 11 00:00:50,691 --> 00:00:55,012 chcę zrobić krok wstecz i zacząć od początku. 12 00:00:55,492 --> 00:00:59,065 Gdybym spytała was, co się zmieniło, a co pozostało takie samo, 13 00:00:59,984 --> 00:01:03,541 odpowiedzielibyście zapewne, że poza wiekiem, widać, że nadal kocham psy 14 00:01:03,565 --> 00:01:05,689 oraz zmieniłam fryzurę. 15 00:01:06,041 --> 00:01:08,939 Ale co pozostaje niewidzialne na tych zdjęciach? 16 00:01:08,963 --> 00:01:13,053 Jak wyglądała moja podróż od dziecka, które widzicie na środku 17 00:01:13,077 --> 00:01:14,867 do dorosłego, którym jestem teraz, 18 00:01:14,876 --> 00:01:17,876 poprzez nastoletnią mnie, którą widzicie po lewej? 19 00:01:18,968 --> 00:01:22,457 Niespodziewanie w moją rodzinę uderzyło tsunami. 20 00:01:22,481 --> 00:01:26,009 Tsunami, które stopniowo wzbierało, aż całkowicie nas zniszczyło. 21 00:01:26,655 --> 00:01:29,605 Tsunami, które nazywa się problemy zdrowotne. 22 00:01:29,629 --> 00:01:32,620 I kiedy uderza ono w jedno lub oboje rodziców, 23 00:01:32,620 --> 00:01:35,075 a wy nadal jesteście dzieckiem lub nastolatkami, 24 00:01:35,075 --> 00:01:36,950 którzy są od nich zależni. 25 00:01:36,950 --> 00:01:38,688 Sytuacja staje się bardzo ciężka. 26 00:01:40,566 --> 00:01:43,853 A co, jeśli powiem wam, że ten problem zdrowotny, 27 00:01:44,352 --> 00:01:46,232 to problem psychiczny? 28 00:01:48,078 --> 00:01:51,880 Natłok uczuć córki czy syna może stać się niesamowicie ciężki do zniesienia 29 00:01:51,904 --> 00:01:57,227 i składać się z poczucia winy, lęku, złości, smutku, 30 00:01:57,227 --> 00:02:00,204 kłębku zmiennych emocji: miłości i nienawiści, 31 00:02:00,204 --> 00:02:04,043 ciągłego uczucia stąpania po kruchym lodzie, 32 00:02:04,676 --> 00:02:10,162 nadmiaru obowiązków, trudności z koncentracją 33 00:02:11,017 --> 00:02:13,722 i również wykonywania obowiązków domowych, 34 00:02:13,746 --> 00:02:16,802 takich jak zakupy spożywcze, opieka nad młodszym rodzeństwem 35 00:02:16,802 --> 00:02:19,221 czy rozmowa z doktorami i organizowanie terapii. 36 00:02:20,477 --> 00:02:22,165 Albo bycie ofiarą przemocy, 37 00:02:22,165 --> 00:02:26,296 być może z powodu dziwnego zachowania rodzica. 38 00:02:27,269 --> 00:02:32,733 Ale dodatkowo pojawiają się groźne sytuacje, 39 00:02:32,733 --> 00:02:34,826 na które nikt nigdy was nie przygotował. 40 00:02:35,252 --> 00:02:38,974 Kiedy na przykład wasz rodzic 41 00:02:38,974 --> 00:02:42,015 widzi lub słyszy rzeczy, które nie istnieją - psychoza. 42 00:02:42,768 --> 00:02:47,706 Czy radzenie sobie z ekstremalnymi wahaniami nastroju, manią i depresją, 43 00:02:47,730 --> 00:02:50,047 bez nikogo, kto mógłby was na to przygotować. 44 00:02:50,465 --> 00:02:54,531 Czy nawet ujrzenie lub interweniowanie w próbie samobójstwa. 45 00:02:55,800 --> 00:03:00,702 Ponadto musicie kontynuować codziennie życie, 46 00:03:00,726 --> 00:03:03,162 chodzić do szkoły, uczyć się. 47 00:03:03,186 --> 00:03:06,792 Jestem tutaj, bo na nasze ramiona zrzuca się dodatkowy ciężar: 48 00:03:07,117 --> 00:03:10,430 to, że z nikim nie można o tym wszystkim pogadać. 49 00:03:12,277 --> 00:03:16,372 Jeśli powiesz, że twoja mama lub tata ma fizyczny problem zdrowotny, 50 00:03:16,372 --> 00:03:18,615 raka czy inną fizyczną chorobę, 51 00:03:18,639 --> 00:03:21,658 nikt nie będzie ich o to obwiniać, 52 00:03:21,658 --> 00:03:25,127 czy wierzyć, że są złymi rodzicami czy słabymi osobami. 53 00:03:25,775 --> 00:03:29,400 Nikt nie będzie uważać cię za osobę genetycznie skłonną 54 00:03:29,400 --> 00:03:32,406 i automatycznie narażoną na odziedziczenie tej samej choroby. 55 00:03:33,026 --> 00:03:37,520 Lecz jeżeli powiesz, że mama czy tata cierpi na depresję, 56 00:03:37,544 --> 00:03:40,085 zaburzenia dwubiegunowe czy schizofrenię, 57 00:03:40,109 --> 00:03:43,355 czy, gdy nie ma diagnozy, ale po prostu opisujesz ich zachowanie 58 00:03:43,379 --> 00:03:46,307 i powiesz, że coś jest z nimi nie tak, 59 00:03:46,331 --> 00:03:49,251 reakcja ludzi będzie zupełnie inna. 60 00:03:50,446 --> 00:03:52,162 W dzisiejszych czasach nadal 61 00:03:52,186 --> 00:03:56,347 choroby psychiczne i fizyczne nie są mierzone tą samą miarą. 62 00:03:57,436 --> 00:03:59,973 Choroby psychiczne wciąż nie są traktowane jako coś, 63 00:03:59,997 --> 00:04:01,657 co może przytrafić się każdemu. 64 00:04:01,657 --> 00:04:04,914 A to powoduje opóźnienie w zrozumieniu tego, co dzieje się 65 00:04:04,938 --> 00:04:07,034 z nami oraz osobami, które kochamy, 66 00:04:07,058 --> 00:04:09,737 zwlekanie z prośbą o pomoc i późniejsze do niej dotarcie, 67 00:04:09,761 --> 00:04:11,332 a często po prostu brak pomocy. 68 00:04:12,021 --> 00:04:16,613 Dla ciebie, jako dziecka, ciężar staje się jeszcze trudniejszy do uniesienia. 69 00:04:18,017 --> 00:04:20,168 Atmosfera, którą odczuwasz, 70 00:04:20,168 --> 00:04:23,421 problemy z komunikacją w rodzinie oraz poza nią, 71 00:04:23,421 --> 00:04:25,646 stygmatyzacja, uprzedzenia, wstyd, 72 00:04:25,670 --> 00:04:29,378 mogą sprawić, że będziesz trzymać wszystko w sobie i nikomu nic nie powiesz. 73 00:04:29,402 --> 00:04:34,031 Jednak samotność i milczenie są ogromnym ciężarem dla młodej osoby. 74 00:04:34,031 --> 00:04:36,510 Jak ja poradziłam sobie z sytuacją? 75 00:04:37,022 --> 00:04:39,324 Co kryje się za zdjęciami? 76 00:04:39,338 --> 00:04:40,678 Za tym uśmiechem? 77 00:04:41,585 --> 00:04:45,042 Automatycznie zaczęłam zakuwać się w zbroję, 78 00:04:45,042 --> 00:04:48,621 za którą mogłam się skryć - zbroję z lodu, 79 00:04:48,645 --> 00:04:52,245 która pozwoliła mi trzymać lęk, wściekłość i ból wewnątrz 80 00:04:52,268 --> 00:04:55,376 żeby nie przytłoczyły mnie samej i ludzi wokoło mnie. 81 00:04:55,376 --> 00:04:58,360 Zbroja pozwoliła mi robić to, co rówieśnicy, 82 00:04:58,360 --> 00:04:59,934 ale w tym samym czasie sprawiła, 83 00:04:59,934 --> 00:05:02,542 że czułam się od nich oddalona o całe lata świetlne. 84 00:05:02,542 --> 00:05:04,955 Sprawiła, że dorosłam szybciej niż inni. 85 00:05:05,947 --> 00:05:10,313 Był w tym też skrywane przeze mnie, nieme wołanie o pomoc. 86 00:05:10,313 --> 00:05:13,138 Krzyk, który nigdy nie mógł się zwerbalizować 87 00:05:13,138 --> 00:05:16,039 i o którego istnieniu nie wiedział nikt, nawet w szkole. 88 00:05:18,020 --> 00:05:21,906 Kiedy na zbroi pojawiły się pierwsze rysy i zaczęłam się otwierać? 89 00:05:21,930 --> 00:05:25,630 Kiedy, po raz pierwszy, dostrzegłam promyk światła? 90 00:05:26,373 --> 00:05:29,999 Wciąż dobrze wspominam psycholog z poradni rodzinnej, 91 00:05:30,023 --> 00:05:33,245 która stała się pierwszą zaufaną osobą poza moją rodziną, 92 00:05:33,269 --> 00:05:34,794 przed którą mogłam się otworzyć 93 00:05:34,818 --> 00:05:37,913 i która pomogła mi dostrzec, komu w swoim otoczeniu mogę zaufać 94 00:05:37,937 --> 00:05:41,177 i, dzięki swoim kontaktom, znalazła osoby, które mogły mnie wesprzeć. 95 00:05:41,201 --> 00:05:43,604 Ale prawdziwym przełomem było dla mnie 96 00:05:44,338 --> 00:05:49,829 czytanie na forach internetowych historii córek i synów z innych krajów, 97 00:05:49,853 --> 00:05:53,244 możliwe dzięki miłości do języków odziedziczonej po rodzicach. 98 00:05:54,359 --> 00:05:57,217 Nasze historie, historie dzieci chorych psychicznie rodziców, 99 00:05:57,241 --> 00:05:59,041 są zupełnie różne, wyjątkowe. 100 00:05:59,045 --> 00:06:02,111 Jednak zaskakuje mnie, że wszyscy mamy coś wspólnego. 101 00:06:02,111 --> 00:06:05,256 Wszyscy wierzymy, że jesteśmy sami. 102 00:06:06,153 --> 00:06:10,269 Statystycznie, jest to niemożliwe! Są nas miliony. 103 00:06:10,293 --> 00:06:12,776 Pomimo to przekonujemy samych siebie, 104 00:06:12,800 --> 00:06:16,588 że nikt inny nie boryka się z tym, czego doświadczamy my. 105 00:06:16,612 --> 00:06:18,203 Wiecie, dlaczego tak się dzieje? 106 00:06:18,227 --> 00:06:21,076 Ponieważ nie rozmawiamy o historiach z naszego dzieciństwa. 107 00:06:22,777 --> 00:06:26,545 Poprzez historie dzieci-aktywistów 108 00:06:26,569 --> 00:06:30,386 z Australii, USA i Kanady, 109 00:06:30,410 --> 00:06:34,362 nie tylko byłam w stanie nazwać emocje, które odczuwałam 110 00:06:34,386 --> 00:06:37,685 i zrozumieć, że były normalną reakcją na to, co przeżywam. 111 00:06:37,709 --> 00:06:40,930 Te historie pozwoliły mi też dostrzec pozytywne cechy, 112 00:06:40,954 --> 00:06:43,991 które rozwinęłam, by poradzić sobie z sytuacją. 113 00:06:45,017 --> 00:06:49,020 Po raz pierwszy poleciałam więc na inny kontynent, sama, 114 00:06:49,044 --> 00:06:53,027 i poleciałam do Vancouver, w Kanadzie, udzielić wykładu na konferencji 115 00:06:53,788 --> 00:06:56,796 i poznać te córki i synów, i z nimi porozmawiać. 116 00:06:57,224 --> 00:07:00,628 Był to potężny, optymistyczny moment refleksji, 117 00:07:00,652 --> 00:07:03,722 jako że mogłam zobaczyć w nich historię tego, co sama przeżyłam, 118 00:07:03,746 --> 00:07:05,421 ale także tę jeszcze niespisaną. 119 00:07:05,883 --> 00:07:09,406 Zobaczyłam w nich ból, lecz także szansę odkupienia, 120 00:07:09,430 --> 00:07:12,192 przemiany bólu w nadzieję. 121 00:07:12,216 --> 00:07:16,543 Zobaczyłam te pozytywne cechy: wytrzymałość, empatię, odwagę, 122 00:07:16,567 --> 00:07:18,536 chęć wprowadzania zmian. 123 00:07:18,560 --> 00:07:20,611 Nie dostrzegałam tego wszystkiego w sobie, 124 00:07:20,635 --> 00:07:24,210 do momentu, gdy zobaczyłam to w innych i w końcu poczułam, że to też moje. 125 00:07:24,234 --> 00:07:27,419 To spotkanie było darem, ogromnym darem, 126 00:07:27,443 --> 00:07:29,563 które dodaje mi energii nawet teraz. 127 00:07:29,587 --> 00:07:33,237 Był to dar, z którym chciałam wrócić do Włoch, do Europy, 128 00:07:33,261 --> 00:07:37,261 by pomóc innym "zapomnianym dzieciom" 129 00:07:37,285 --> 00:07:39,928 i zdjąć część ciężaru z ich ramion. 130 00:07:40,570 --> 00:07:44,499 Moim życzeniem jest, by żadne dziecko, nastolatek czy młody dorosły 131 00:07:44,523 --> 00:07:47,364 nie musiał czuć się samotnie, gdy jedno lub oboje rodziców 132 00:07:47,364 --> 00:07:49,626 zapada na chorobę psychiczną. 133 00:07:50,177 --> 00:07:53,369 Żeby to wielkie życzenie mogło się spełnić, potrzeba każdego z was, 134 00:07:53,393 --> 00:07:57,954 bo jak inaczej mogę nie wrócić 135 00:07:57,978 --> 00:08:00,648 do niesienia ciężaru całego świata na własnych ramionach? 136 00:08:01,563 --> 00:08:03,608 Przenieśmy się do dzisiejszych czasów. 137 00:08:03,632 --> 00:08:06,562 W roku 2017, razem z innymi włoskimi córkami i synami 138 00:08:06,586 --> 00:08:08,394 oraz synami, Gaią, Carlo oraz Marco, 139 00:08:08,418 --> 00:08:10,862 utworzyliśmy pierwszą włoską organizację nonprofit 140 00:08:10,886 --> 00:08:12,633 stworzoną przez córki i synów, 141 00:08:12,657 --> 00:08:15,903 by być głosem tych dzieci i nastolatków, którzy tego głosu nie mają. 142 00:08:15,927 --> 00:08:19,455 Chcemy chronić naszych praw również w obrębie instytucji. 143 00:08:19,479 --> 00:08:22,717 Stowarzyszenie nazywa się COMIP, "Children of Mentally Ill Parents", 144 00:08:22,741 --> 00:08:24,631 "Dzieci Rodziców Chorych Psychicznie". 145 00:08:24,963 --> 00:08:27,150 Rozpoczęliśmy projekt, 146 00:08:27,150 --> 00:08:30,080 który nazywa się tak, jak miniprzewodnik, który napisałam, 147 00:08:30,080 --> 00:08:33,469 i którego potrzebowałam, kiedy miałam piętnaście lat - 148 00:08:33,469 --> 00:08:36,569 "Gdy mama i tata nie czują się dobrze: 149 00:08:36,569 --> 00:08:40,049 Miniprzewodnik przetrwania dla dzieci chorych psychicznie rodziców". 150 00:08:40,786 --> 00:08:44,729 Jest to oddolna inicjatywa, rozpoczęta poprzez datki w internecie, 151 00:08:44,753 --> 00:08:48,303 z pomocą ludzi wokół mnie, z których część jest tutaj ze mną, 152 00:08:48,303 --> 00:08:50,629 którzy wierzą w to samo marzenie 153 00:08:50,653 --> 00:08:54,315 i dodają nam siły, by zacząć i mierzyć wysoko. 154 00:08:54,315 --> 00:08:58,565 Projekt ten ma za ambitny cel przekazać kopię tego miniprzewodnika 155 00:08:58,565 --> 00:09:03,178 do wszystkich bibliotek publicznych, szkół, poradni rodzinnych 156 00:09:03,178 --> 00:09:05,334 oraz ośrodków pomocy psychicznej we Włoszech, 157 00:09:05,334 --> 00:09:08,833 żeby żadne dziecko czy nastolatek nie czuło się pozostawiane samo sobie 158 00:09:08,833 --> 00:09:10,143 czy tylko swojej rodzinie. 159 00:09:10,143 --> 00:09:13,444 Zwłaszcza dzieci, których rodzice nie są świadomi choroby 160 00:09:13,468 --> 00:09:15,427 i nie korzystają z leczenia. 161 00:09:15,444 --> 00:09:17,593 Musimy myśleć również o tych dzieciach! 162 00:09:17,617 --> 00:09:19,665 Długo byłam jednym z nich. 163 00:09:20,870 --> 00:09:23,926 Kiedy zaczęłam planować ten projekt, 164 00:09:23,950 --> 00:09:27,430 pomyślałam sobie: "Nigdy mi się nie uda, jak ja sobie z tym poradzę?" 165 00:09:27,454 --> 00:09:30,350 Jednak pomału poprosiłam o pomoc ludzi wokół mnie. 166 00:09:30,374 --> 00:09:33,402 Na przykład przewodników wycieczek krajobrazowych. 167 00:09:33,707 --> 00:09:36,881 W dziesięć minut podczas wycieczki opowiadam swoją historię, 168 00:09:36,905 --> 00:09:39,145 aby znaleźć ludzi w społeczeństwie, 169 00:09:39,145 --> 00:09:41,424 którzy może nigdy tego nie doświadczyli, 170 00:09:41,424 --> 00:09:44,548 ale chcieliby zostać naszymi "listonoszami zmian" 171 00:09:44,548 --> 00:09:47,532 i dostarczyć kopię przewodnika, jako dar od COMIP, 172 00:09:47,556 --> 00:09:49,527 do biblioteki publicznej w swoim mieście. 173 00:09:49,925 --> 00:09:52,906 Udało nam się dotrzeć do wielu rejonów, 174 00:09:52,915 --> 00:09:55,209 od Doliny Aosty do Sycylii i Sardynii. 175 00:09:55,233 --> 00:09:58,118 Nie zamierzamy się zatrzymać, chcemy dotrzeć do wszystkich. 176 00:09:58,142 --> 00:10:01,263 Naszym kolejnym życzeniem jest wzbudzić świadomość w instytucjach 177 00:10:01,287 --> 00:10:04,804 i sprawić, by robiły więcej dla nas i społeczeństwa 178 00:10:04,828 --> 00:10:07,531 oraz zainwestowały w zdrowie psychiczne. 179 00:10:08,232 --> 00:10:10,994 Kolejnym ogromnym marzeniem, które już teraz realizujemy, 180 00:10:11,018 --> 00:10:15,089 jest odwiedzanie szkół, rozmowa z uczniami, młodymi ludźmi. 181 00:10:15,113 --> 00:10:17,819 Nie tylko "młodymi opiekunami", ale z wszystkimi. 182 00:10:17,843 --> 00:10:20,586 Chcemy, by mieli podstawy, 183 00:10:20,610 --> 00:10:24,382 by radzić sobie z emocjami, zarówno pozytywnymi jak i negatywnymi, 184 00:10:24,406 --> 00:10:27,016 mieć narzędzia do stawienia czoła życiowym wyzwaniom, 185 00:10:27,038 --> 00:10:29,178 zanim sytuacja stanie się za ciężka. 186 00:10:29,821 --> 00:10:31,294 By ratować życie. 187 00:10:32,584 --> 00:10:36,846 Przed nami długa i trudna droga, 188 00:10:36,870 --> 00:10:40,433 ale jeżeli istnieje jedna rzecz, której mogę być pewna, 189 00:10:41,727 --> 00:10:44,002 to to, że jedną z pozytywnych cech, 190 00:10:44,026 --> 00:10:47,239 którą mamy my, córki i synowie psychicznie chorych rodziców, 191 00:10:47,263 --> 00:10:49,656 jest chęć zmian. 192 00:10:49,680 --> 00:10:53,108 Dlatego właśnie wiem, że ta dziewczyna sprawi, 193 00:10:53,132 --> 00:10:56,251 że jej marzenia się ziszczą, również dzięki waszej pomocy. 194 00:10:56,275 --> 00:10:58,901 Jeżeli ta historia was uderzyła, poruszyła, 195 00:10:58,925 --> 00:11:02,289 porozmawiajcie o niej, opowiedzcie ją swoim przyjaciołom, znajomym. 196 00:11:02,616 --> 00:11:05,869 Otwórzmy im te niewielkie drzwi, które dla nas nie były otwarte. 197 00:11:05,893 --> 00:11:07,549 Wpuśćmy światło! 198 00:11:07,549 --> 00:11:08,700 Dziękuję. 199 00:11:08,724 --> 00:11:15,724 (OKLASKI)