Americanların sağlığına karşı
en hızlı büyüyen tehdit nedir?

Kanser? Kalp krizi? Şeker hastalıkları?

Aslında cevap bunların hiçbiri;

cevap, Alzheimer hastalığı.

Birleşik Devletler'de her 67 saniyede

bir kişiye Alzheimer teşhisi konuluyor.

Alzheirmer hastalarının sayısı 2050'ye
kadar üç katına çıkıyorken,

yaşlanan nüfusun geri kalanı kadar 
hastaya yapılacak olan bakım

toplumsal bir sorun haline gelecek.

Ailem bir Alzheimer hastasına

bakım uğraşını doğrudan tecrübe edindi.

Üç kuşaklı bir ailenin
içinde büyüyerek,

her zaman büyük 
babama çok yakın oldum.

Ben dört yaşındayken,

büyük babamla Japonya'da 
bir parkta yürüyorken,

o aniden kayboldu.

Hayatımdaki en korkunç 
anlardan birisiydi

ve aynı zamanda büyük babamın bir

Alzheimer hastası olduğunu
gösteren ilk durum buydu.

12 yıl boyunca büyük babamın 
durumu gittikçe kötüleşti

ve onun özellikle başı boş gezinmeleri 
ailemi büyük bir strese sürükledi.

Onun en yakın bakıcısı halam,

ona göz kulak olmak için geceleri
ayakta kalarak cidden çok çabaladı

ama yine de çoğu zaman onu yatağından 
ayrılırken yakalayamıyordu.

Büyük babamın güvenliliği kadar 
halamın durumundan da

ciddi anlamda endişeleniyordum.

Yoğun bir şekilde ailemin bu problemine
yardım edebilecek bir çözüm için

araştırma yaptım fakat bulamadım.

İki yıl önce bir gece,

büyükbabama bakıyordum ve onun

yataktan dışarı adım attığını gördüm.

Ayağını yere bastığı an,

ayak topuğuna neden bir baskı 
algılayıcısı koymuyoruz diye düşündüm.

Yataktan çıkıp yere adım atar atmaz,

baskı algılayıcısı vücut ağırlığından 
gelen baskıda bir artış belirleyecekti

sonra da kablosuz bir şekilde bakıcının
telefonuna sesli bir uyarı gönderecekti.

Böylece halam, geceleri, büyükbabamın

gezinmesini endişe etmeden 
daha rahat uyuyacaktı.

Şimdi bu çorabın tanıtımını 
yapmak istiyorum.

Çorap modelimi sahneye 
alabilir miyim lütfen?

Güzel.

Hasta yere adım atar atmaz,

(Uyarı çalıyor)

bakıcının telefonuna 
bir uyarı gönderiliyor.

Teşekkürler. (Alkış)

Teşekkürler, çorap model.

Bu da çizilen bir hazırlık tasarımı.

Benim algılayıcı destekli teknoloji 
oluşturma isteğim

muhtemelen hayatım boyunca süren teknoloji
ve algılayıcı sevgimden gelmişti.

Ben altı yaşındayken,

yaşlı bir aile dostumuz banyoda düşmüştü

ve ciddi yaralar almıştı.

Ben de büyükbabam-annem
için endişe ettim ve

akıllı bir banyo sistemi 
icat etmeye karar verdim.

Hareket algılayıcıları, yaşlı hastaların
banyodaki her düşüşünü

belirlemek için banyonun zemin
kiremitlerine yüklenecekti.

Sadece altı yaşımda olduğum

ve henüz anaokulunda mezun olmadığım için

fikrimi gerçeğe dönüştürmek için yeterli 
kaynağa ve malzemeye sahip olamadım

ama yine de, araştırma 
deneyimim, algılayıcıları

yaşlı insanlara yardım amacıyla kullanma
konusunda sıkı bir istek aklıma soktu.

Ben, algılayıcıların, yaşlıların 
hayatlarının kalitesini

yükseltebileceğine gerçekten inanıyorum.

Planımı tasarlarken üç zorlukla
karşılaştığımı farkettim:

ilki, bir algılayıcı oluşturmak;

ikincisi, bir devre tasarlamak;

ve üçüncüsü, bir telefon 
uygulaması kodlamak.

Bununla farkettim ki projemin 
gerçekleşmesi

başlangıçta düşündüğümden çok daha zordu.

İlk olarak, hastanın ayak topuğuna 
rahatça giydirelebilinecek kadar

esnek, ince ve giyilebilir bir 
algılayıcı oluşturmam gerekti.

Ayak topuğuna rahatça giymek
için fazla kalın

olduğunu farkettiğim kauçuk gibi

farklı materyallerin yoğun deney ve 
araştırmasından sonra,

elektronik olarak geçirgen, baskıya 
duyarlı mürekkep parçacıklı

bir algılayıcı tabaka 
bastırmaya karar verdim.

Baskı uygulanır uygulanmaz, parçacıklar 
arasındaki bağlantı artıyor.

Böylece, elektronik direnci 
ayarlayarak baskıyı ölçen

bir devre tasarlayabildim.

Sonra, giyilebilir kablosuz bir devre 
tasarlamam gerekti

ancak kablosuz sinyal aktarımı 
çok fazla güç tüketir

bu yüzden ağır ve büyük pil gerektirir.

Çok şükür, çok az güç yakan ve bozuk 
para büyüklüğünde pil ile

çalışabilen Bluetooth düşük enerji 
teknolojisini akıl edebildim.

Bu, gecenin ortasında sistemin 
şarjının bitmesini engelledi.

Son olarak, esasen bakıcının telefonunu
uzaktan kontrol cihazına

dönüştüren bir telefon uygulaması
kodlamam gerekti.

Bunun için, Java ve XCode ile kodlama
bilgimi genişletmem ve aynı zamanda

YouTube derslerini izleyerek ve çeşitli
kitaplar okuyarak Bluetooth düşük enerji

cihazları için kodlamanın nasıl 
yapıldığını öğrenmem gerekti.

Bu parçaları birleştirdikten sonra, 
başarıyla iki örnek oluşturdum,

bir tanesi, içinde algılayıcı
saklı olan çorap,

ve diğeri ise hastanın ayak topuğu ile

temas eden herhangi 
bir yere yapışabilen,

takılabilir bir algılayıcı takımı.

Cihazı yaklaşık bir yıl boyunca
büyükbabamın üzerinde test ettim

ve 900'ün üstünde gezinme 
durumu belirleyerek

yüzde yüz başarı oranı elde etti.

Geçen yaz, cihazımı Kalifornya'da

bir kaç bakım tesisinde test ettim

ve şuanda geri dönümleri,

pazarlanabilir bir cihaz üretimi
için kullanıyorum.

Bir takım hasta üzerinde cihazı

test ederken farkettim ki 
bütün gece çorapla

uyumak istemeyenler için bir 
çözüm bulmam gerekiyordu.

Geniş bir hasta kitlesinden 
toplanan algılayıcı bilgileri

gelişen hasta bakımı için 
kullanışlı olabilir

ve üstelik mümkün olduğunca 
hastalığa bakım için öncü olabilir.

Örneğin, şuanda bir hastanın

gece gezinme sıklığı ile

onun günlük diyet ve aktiviteleri 
arasındaki ilişkiyi inceliyorum.

Cihazımın, gece vakti, büyükbabamın

ayakta gezindiğini ilk yakalayışı 
asla unutamayacağım bir şey.

O an gerçekten, daha iyisi için
hayatları değiştiren

teknolojinin gücü tarafından
şaşkına dönmüştüm.

Mutlu ve sağlıklı bir şekilde 
yaşayan insanlar--

bu benim hayal ettiğim dünya.

Çok teşekkür ederim.

(Alkış)