Americanların sağlığına karşı
en hızlı büyüyen tehdit nedir?
Kanser? Kalp krizi? Şeker hastalıkları?
Aslında cevap bunların hiçbiri;
cevap, Alzheimer hastalığı.
Birleşik Devletler'de her 67 saniyede
bir kişiye Alzheimer teşhisi konuluyor.
Alzheirmer hastalarının sayısı 2050'ye
kadar üç katına çıkıyorken,
yaşlanan nüfusun geri kalanı kadar
hastaya yapılacak olan bakım
toplumsal bir sorun haline gelecek.
Ailem bir Alzheimer hastasına
bakım uğraşını doğrudan tecrübe edindi.
Üç kuşaklı bir ailenin
içinde büyüyerek,
her zaman büyük
babama çok yakın oldum.
Ben dört yaşındayken,
büyük babamla Japonya'da
bir parkta yürüyorken,
o aniden kayboldu.
Hayatımdaki en korkunç
anlardan birisiydi
ve aynı zamanda büyük babamın bir
Alzheimer hastası olduğunu
gösteren ilk durum buydu.
12 yıl boyunca büyük babamın
durumu gittikçe kötüleşti
ve onun özellikle başı boş gezinmeleri
ailemi büyük bir strese sürükledi.
Onun en yakın bakıcısı halam,
ona göz kulak olmak için geceleri
ayakta kalarak cidden çok çabaladı
ama yine de çoğu zaman onu yatağından
ayrılırken yakalayamıyordu.
Büyük babamın güvenliliği kadar
halamın durumundan da
ciddi anlamda endişeleniyordum.
Yoğun bir şekilde ailemin bu problemine
yardım edebilecek bir çözüm için
araştırma yaptım fakat bulamadım.
İki yıl önce bir gece,
büyükbabama bakıyordum ve onun
yataktan dışarı adım attığını gördüm.
Ayağını yere bastığı an,
ayak topuğuna neden bir baskı
algılayıcısı koymuyoruz diye düşündüm.
Yataktan çıkıp yere adım atar atmaz,
baskı algılayıcısı vücut ağırlığından
gelen baskıda bir artış belirleyecekti
sonra da kablosuz bir şekilde bakıcının
telefonuna sesli bir uyarı gönderecekti.
Böylece halam, geceleri, büyükbabamın
gezinmesini endişe etmeden
daha rahat uyuyacaktı.
Şimdi bu çorabın tanıtımını
yapmak istiyorum.
Çorap modelimi sahneye
alabilir miyim lütfen?
Güzel.
Hasta yere adım atar atmaz,
(Uyarı çalıyor)
bakıcının telefonuna
bir uyarı gönderiliyor.
Teşekkürler. (Alkış)
Teşekkürler, çorap model.
Bu da çizilen bir hazırlık tasarımı.
Benim algılayıcı destekli teknoloji
oluşturma isteğim
muhtemelen hayatım boyunca süren teknoloji
ve algılayıcı sevgimden gelmişti.
Ben altı yaşındayken,
yaşlı bir aile dostumuz banyoda düşmüştü
ve ciddi yaralar almıştı.
Ben de büyükbabam-annem
için endişe ettim ve
akıllı bir banyo sistemi
icat etmeye karar verdim.
Hareket algılayıcıları, yaşlı hastaların
banyodaki her düşüşünü
belirlemek için banyonun zemin
kiremitlerine yüklenecekti.
Sadece altı yaşımda olduğum
ve henüz anaokulunda mezun olmadığım için
fikrimi gerçeğe dönüştürmek için yeterli
kaynağa ve malzemeye sahip olamadım
ama yine de, araştırma
deneyimim, algılayıcıları
yaşlı insanlara yardım amacıyla kullanma
konusunda sıkı bir istek aklıma soktu.
Ben, algılayıcıların, yaşlıların
hayatlarının kalitesini
yükseltebileceğine gerçekten inanıyorum.
Planımı tasarlarken üç zorlukla
karşılaştığımı farkettim:
ilki, bir algılayıcı oluşturmak;
ikincisi, bir devre tasarlamak;
ve üçüncüsü, bir telefon
uygulaması kodlamak.
Bununla farkettim ki projemin
gerçekleşmesi
başlangıçta düşündüğümden çok daha zordu.
İlk olarak, hastanın ayak topuğuna
rahatça giydirelebilinecek kadar
esnek, ince ve giyilebilir bir
algılayıcı oluşturmam gerekti.
Ayak topuğuna rahatça giymek
için fazla kalın
olduğunu farkettiğim kauçuk gibi
farklı materyallerin yoğun deney ve
araştırmasından sonra,
elektronik olarak geçirgen, baskıya
duyarlı mürekkep parçacıklı
bir algılayıcı tabaka
bastırmaya karar verdim.
Baskı uygulanır uygulanmaz, parçacıklar
arasındaki bağlantı artıyor.
Böylece, elektronik direnci
ayarlayarak baskıyı ölçen
bir devre tasarlayabildim.
Sonra, giyilebilir kablosuz bir devre
tasarlamam gerekti
ancak kablosuz sinyal aktarımı
çok fazla güç tüketir
bu yüzden ağır ve büyük pil gerektirir.
Çok şükür, çok az güç yakan ve bozuk
para büyüklüğünde pil ile
çalışabilen Bluetooth düşük enerji
teknolojisini akıl edebildim.
Bu, gecenin ortasında sistemin
şarjının bitmesini engelledi.
Son olarak, esasen bakıcının telefonunu
uzaktan kontrol cihazına
dönüştüren bir telefon uygulaması
kodlamam gerekti.
Bunun için, Java ve XCode ile kodlama
bilgimi genişletmem ve aynı zamanda
YouTube derslerini izleyerek ve çeşitli
kitaplar okuyarak Bluetooth düşük enerji
cihazları için kodlamanın nasıl
yapıldığını öğrenmem gerekti.
Bu parçaları birleştirdikten sonra,
başarıyla iki örnek oluşturdum,
bir tanesi, içinde algılayıcı
saklı olan çorap,
ve diğeri ise hastanın ayak topuğu ile
temas eden herhangi
bir yere yapışabilen,
takılabilir bir algılayıcı takımı.
Cihazı yaklaşık bir yıl boyunca
büyükbabamın üzerinde test ettim
ve 900'ün üstünde gezinme
durumu belirleyerek
yüzde yüz başarı oranı elde etti.
Geçen yaz, cihazımı Kalifornya'da
bir kaç bakım tesisinde test ettim
ve şuanda geri dönümleri,
pazarlanabilir bir cihaz üretimi
için kullanıyorum.
Bir takım hasta üzerinde cihazı
test ederken farkettim ki
bütün gece çorapla
uyumak istemeyenler için bir
çözüm bulmam gerekiyordu.
Geniş bir hasta kitlesinden
toplanan algılayıcı bilgileri
gelişen hasta bakımı için
kullanışlı olabilir
ve üstelik mümkün olduğunca
hastalığa bakım için öncü olabilir.
Örneğin, şuanda bir hastanın
gece gezinme sıklığı ile
onun günlük diyet ve aktiviteleri
arasındaki ilişkiyi inceliyorum.
Cihazımın, gece vakti, büyükbabamın
ayakta gezindiğini ilk yakalayışı
asla unutamayacağım bir şey.
O an gerçekten, daha iyisi için
hayatları değiştiren
teknolojinin gücü tarafından
şaşkına dönmüştüm.
Mutlu ve sağlıklı bir şekilde
yaşayan insanlar--
bu benim hayal ettiğim dünya.
Çok teşekkür ederim.
(Alkış)