Swizz Beatz: Anladım.

Yani ben konuştuğumda susacak mısınız,

hiçbir şey sözümü kesmesin diye?

Ses: Ah evet.

SB: Çünkü bir kez akışa girince
akışta kalmayı seviyorum.

Bir çeşit desteğe sahip olmak

yaratıcı olduğunuzda çok gerekli.

Bu yaratıcılığı körükleyen bir şey olmalı,

içinde sahip olduğun ateşi
körükleyen bir şey.

Müziğe ve yaratıcılığa olan sevgim 
çok önceden başlar.

Büyüdüğüm Güney Bronx,

bina 700, daire 2E.

Dışarı çıkardım ve tek duyduğum müzikti.

Parkın arka tarafına girersiniz,
Dj'ler çalıyorlar,

devam eden bir basketbol maçı var

ama sonra hentbol sahasına bakarsınız,

ve hentbol sahası
muhteşem bir grafiti resmine sahip,

Keith Haring mi yoksa
Fab 5 Freddy mi bilmiyorum.

Anında yaratıcılığa ilgi duydum.

Müzik ilk günden beri benim terapim oldu.

Ne zaman strese girsem

sanata gidiyorum
yaratıcılığa, müziğe gidiyorum.

Müzik insanları kucaklıyor,
onları seviliyor hissettiriyor.

Ve amcamın bir sözünü hatırlıyorum,

"Prodüksiyon yapmalısın,"
Benim gibi, "Prodüksiyon nedir?"

Bir aile işi olarak başladı,

çünkü Ruff Ryders
ailem tarafından yaratıldı.

Size DMX'i, EVE'yi verdi.

size Drag-On'u, LOX'u verdi.

Müzikte birinin alabileceği 
tüm övgüleri aldım.

Hatta artık şu noktaya geldim:
"Karar verdim,

geri veremediğim sürece 
artık bununla eğlenmeyeceğim. "

Dean Koleksiyonu aileme
bir müze yaratmam için başladı

ve ismimiz.

Çocuklarımın nesiller boyu aktarması için

sorumlu olması gerekecek bir şey.

"Bir dakika bekle,

Dean Koleksiyonu 
sadece Dean Koleksiyonu için değil,

Dean Koleksiyonu herkes için.

Şu anda girdiğiniz
bazı galeriler ve mekanlar var,

50.000'iniz yoksa,
konuşacak bir şey de yok.

Ve birçok insanın bunu 
bir bahane olarak kullandığını hissettim,

sanattan ayrılmak için.

Sanatın sadece 
zenginler için olduğunu düşünüyorlar.

Vay canına.

Bunu durdurmalıyız,
bunu düzeltmeliyiz.

benim yaptığım ve karımın söylediği buydu.

genç nesillere 
bir giriş noktası yaratmalıyız;

sanat dünyasından anlamayan,

masada yeri olmayan gençlere,

ve sonra "Komisyon Yok"a başladık.

Büyük bir etkinlikti,

bir gecede 30 bini aşkın LCV vardı.

İçecekler, yemekler ücretsiz,

konserler ücretsiz.

Eğitim ücretsiz,

ve eğitimin ücretsiz olması
gerektiğini hissediyorum.

Şanghay'a gittik, Londra'ya gittik,

Berlin'e gittik,

Güney Bronx'taki arka bahçemde yaptık.

"Komisyon Yok"a katılabilir

ve birkaç kuruş karşılığında 
bir şeyler alabilirsiniz

veya birkaç yüz bin.

Sanat sevgisi olan her insan için
bir aşama vardır.

Yaptığımız şey galeriden
tamamen farklı bir şey.

Sanatçılar
satışların yüzde 100'ünü elinde tutuyor.

Peki ya "Komisyon Yok"tan sonra

nasıl devam edebilirsiniz,
nasıl ilerleyebilirsiniz,

ruhunuzu satmak için 
hapsolmanıza gerek kalmadan?

Kardeşim Sean "Diddy" Combs ile 
satışın bir parçasıydım,

21 milyon dolarlık satın alımın,

Kerry Jame Marshall'ı

bugüne kadar en çok satan yaşayan
Afro-Amerikan sanatçısı yapan satışın.

Ben "Adamım, rekoru kırdın" diyordum

ve sanatçı şöyleydi,

"Evet, mutlu mu yoksa 
üzgün mü olmalıyım bilmiyorum."

İlk önce o eseri sattı, 
100.000'in altındaydı.

100.000'in altında
yaptığınız bir eseri hayal edin,

şu anda 21 milyona satılıyor,

ve evde oturup bunu izlemek zorundaydınız.

Ve yüzde beş'in bile parçası olamadınız.

Ona baktığınızda

ben yapımcıyım, şarkı sözü yazarıyım.

Şarkım radyoda her çaldığında

bana para ödenir.

Bir filmde her çaldığında

bana para ödenir.

Kısaca her çalışında

bana para ödenir.

Görsel sanatçılar, 
sadece bir kez ödeme alırlar.

Nasıl tablolar birden fazla kez
satılıp takas edilir?

İşte bu sanatçının yaşam boyu çalışması,

diğer insanlar onu yaratan sanatçıdan

10, 15, bazen 100 kat daha fazla kazanır.

Dean'ın Seçimi diye bir şey yarattım,

eğer bir satıcıysanız

veya bir koleksiyoncu

ve para kazanmaya zorlarsanız,
mesela Sotheby's'te,

orada bir kağıt var diyor ki,
"Hey, çocuklar, biliyorsunuz,

bu sanatçı hâlâ yaşıyor.

Bu sanatçı ile çalışarak

yatırımınıza yüzde 300 kazandınız.

Satıştan ne kadar pay isterseniz
sanatçıya o kadar vermeyi seçebilirsiniz."

Bence, beş kişi yapsa bile,

sanattaki her şeyi 
değiştirmeye başlayacaktır.

Ve bu zaten Avrupa'da oluyor.

Müzik endüstrisinde oluyor,

buna yayıncılık denir.

Ve sanatçılar hayatta kalabilirler,

müzisyenler hayatta kalabilir,

yıllar sonra,

yayınlarının 
kalan gelirinden kurtulabilirler.

Peki, yaratıcıları bir araya getiren şeyi
nasıl elde ederiz?

ve birbirimizi nasıl kutlarız?

Ben ve Timbaland yaklaşık üç yıldır

Verzuz adlı bu fikir üzerinde çalışıyoruz.

Sonra deneme zamanı geldi

ve herkes sosyal medyaya
katılmaya başladı,

kendilerini ifade etmek için.

Yaptığımız şey,
en iyi şarkılarımı çalmaktı,

o en iyi şarkılarını çaldı,

ve Instagram Live'a geçtik.

(Video) (Kahkaha)

Timbaland: Eğleniyor musunuz?

Bu kültür için çok iyi.

SB: Birçok insan "savaş" demeyi sever,

"savaş" kelimesini geri çektik,

çünkü bugün dünyada
yeterince savaş var.

Buna eğitim kutlaması diyoruz.

Sanırım dokuzuncu ya da onuncu sıradayız.

Ben ve Timbaland 20.000 kişiyle başladık.

Dün itibariyle tek salonda
750.000 kişi vardı.

Yani "Verzuz Etkisi" 
diye adlandırılan bu şeye sahibiz

Ve "Verzuz Etkisi," 
Verzuz'a katkıda bulunduktan sonra

sanatçıya olan şey.

Babyface ve Teddy Riley'ye gidebiliriz.

İkisi de milyonlarca görüntülemeye çıktı.

Her iki şarkı da listelere tekrar girdi.

Sonra Verzuz'un
first leydilerine bakıyoruz

ve hem Erykah Badu hem de Jill Scott

top 20 listesinde yedi pozisyona sahipler.

Bu Verzuz Etkisi.

Milyarlarca, milyarlarca
ve milyarlarca etkiler.

Bu daha önce hiç görmediğim bir şey.

Bu sanatçıların 
bugün çiçeklerini aldıklarını hissettim,

onlar çiçekleri kokluyorken 
bu harika bir şey.

Bu benim için kişiseldi

çünkü birçok kez dikkate alınmadım,

100 kez sıcak ve soğuktum.

Hâlâ bir sanatçı olarak olmayı 
hak ettiğiniz seviyeye yükseltmek için

işten anlamak zorundasınız.

Çünkü biz yaratıcıların 
çoğu çok duygusalız.

"Başkasının idare etmesine izin ver, 
buna ısrar ediyorum" diyenlerdeniz.

Ancak sadece yaratıcılık değil, 
eğitim de çok önemli,

okula geri gitmemin sebebi de

30'ların ortalarında 
kalemimi keskinleştirmek için.

İşimizi bilmek zorundayız.

Ama bu bizi biraz daha 
derine kazmaya götürecek

ve kendimizi hazırlamak için 
ihtiyacımız olan bilgiyi ortaya çıkaracak,

yaratıcılardan faydalanmayı
bekleyen bu dünya için.

Sonra daha iyi seçimler yapabiliriz,

o zaman yoksul ölen sanatçıların
muhabbetine son verebiliriz.

Eğer sanatları korumazsak

geleceğimizi koruyamayız,

bu dünyayı koruyamayız.

Yaratıcılık bizi iyileştirir.

Bu perdeler ne için kapanıyor?

Zaman doldu.

(Puff)

Ses: Ben beğendim.
Çok iyiydi.

SB: (Gülüyor)