1
00:00:00,920 --> 00:00:02,420
تنها کمی بیش از یک سال پیش

2
00:00:02,610 --> 00:00:05,216
برای سومین بار در عمرم،
زندگی برای من متوقف شد.

3
00:00:05,240 --> 00:00:09,520
یک جراحی کوچک داشتم،
و مغز من داشت از مواد بیهوشی پر می‌شد.

4
00:00:10,520 --> 00:00:13,856
من احساسی از رها شدگی،
از هم پاشیدگی و سردی را

5
00:00:13,880 --> 00:00:15,080
به یاد می آورم.

6
00:00:15,880 --> 00:00:18,296
و بعد از آن برگشتم،
گیج و گم گشته،

7
00:00:18,320 --> 00:00:19,760
اما قطعا حضور داشتم.

8
00:00:20,100 --> 00:00:22,096
حالا، زمانی که از خوابی عمیق بیدار میشوید،

9
00:00:22,120 --> 00:00:25,376
ممکن است احساس گیجی درباره زمان کنید
و یا زیاد خوابی ناراحت باشید،

10
00:00:25,400 --> 00:00:28,136
اما همیشه حسی حاکی از گذر زمان 
وجود دارد،

11
00:00:28,160 --> 00:00:30,376
از پیوستگی زمانی میان قبل و اکنون.

12
00:00:30,400 --> 00:00:32,616
برگشتن از بیهوشی بسیار متفاوت است.

13
00:00:32,640 --> 00:00:35,136
نمیشه فهمید برای ۵ دقیقه بیهوش بودم یا 
پنج ساعت،

14
00:00:35,160 --> 00:00:36,576
یا پنج سال یا حتی ۵۰ سال.

15
00:00:36,600 --> 00:00:38,056
حقیقت این است 
که آنجا نبودم.

16
00:00:38,080 --> 00:00:39,690
این فراموشی محض بود.

17
00:00:40,240 --> 00:00:42,296
داروی بیهوشی--
جادوی دوران مدرن است.

18
00:00:42,320 --> 00:00:45,496
مردم را تبدیل به اشیا می کند،

19
00:00:45,520 --> 00:00:47,520
با این امید که دوباره به آدم تبدیل شویم.

20
00:00:47,544 --> 00:00:48,776
و در این فرآیند

21
00:00:48,800 --> 00:00:52,040
یکی از بزرگترین حقایق ناشناخته علم و 
فلسفه نهفته است.

22
00:00:52,400 --> 00:00:54,016
اینکه، هوشیاری چگونه رخ می دهد؟

23
00:00:54,040 --> 00:00:56,256
به نحوی، در مغز هریک از ما،

24
00:00:56,280 --> 00:00:59,176
مجموعه فعالیت میلیاردها نورون،

25
00:00:59,200 --> 00:01:02,216
که هریک ماشین زیستی کوچکی است،

26
00:01:02,240 --> 00:01:04,056
در حال تولید تجربه هشیارانه است.

27
00:01:04,080 --> 00:01:06,016
و نه هر تجربه هشیارانه ای --

28
00:01:06,040 --> 00:01:08,421
بلکه تجربه هشیارانه شما در
این لحظه و این مکان.

29
00:01:08,445 --> 00:01:09,645
اما این چطور رخ می دهد؟

30
00:01:10,560 --> 00:01:12,616
پاسخ دادن به این سوال بسیار مهم است

31
00:01:12,640 --> 00:01:15,496
زیرا هشیاری برای هریک از ما
مهم ترین داشته مان است.

32
00:01:15,520 --> 00:01:17,520
بدون آن، هیچ دنیایی وجود ندارد،

33
00:01:18,400 --> 00:01:19,776
هیچ خودی معنا ندارد،

34
00:01:19,800 --> 00:01:21,336
هیچ چیز نیست.

35
00:01:21,360 --> 00:01:23,313
و وقتی رنج میکشیم، این رنج هشیارانه است

36
00:01:23,337 --> 00:01:25,417
خواه بدلیل مشکلات ذهنی 
یا که ناشی از درد

37
00:01:26,400 --> 00:01:29,336
و اگر میتوانیم لذت و رنج را تجربه کنیم،

38
00:01:29,360 --> 00:01:30,800
حیوانات دیگر چطور؟

39
00:01:31,320 --> 00:01:32,736
آنها هم ممکن است هشیار باشند؟

40
00:01:32,760 --> 00:01:34,416
آیا آنها هم احساسی اول شخص دارند؟

41
00:01:34,440 --> 00:01:37,576
و همانطور که کامپیوترها در حال سریعتر و
هوشمندتر شدن هستند،

42
00:01:37,600 --> 00:01:40,176
شاید در آینده ای نه چندان دور،
به نقطه ای برسیم

43
00:01:40,200 --> 00:01:42,936
که آیفون من احساسی از تجربه
شخصی پیدا کند.

44
00:01:42,960 --> 00:01:47,440
البته فکر می کنم که این دیدگاه ‌درباره هوش
مصنوعی هشیار خیلی دور از ذهن است.

45
00:01:47,960 --> 00:01:50,336
و دلیلش این است که تحقیقات من به من
می گوید

46
00:01:50,360 --> 00:01:53,016
که آگاهی صرفا به هوش وابسته
نیست

47
00:01:53,040 --> 00:01:57,616
و بیشتر به طبیعت ما به عنوان ارگانیزم هایی
زنده و در حال تنفس مربوط است.

48
00:01:57,640 --> 00:02:00,336
هشیاری و هوشمندی موضوعات
بسیار متفاوتی هستند.

49
00:02:00,360 --> 00:02:04,680
شما برای رنج بردن لازم ندارید هوشمند باشید
اما احتمالا لازم است زنده باشید.

50
00:02:05,200 --> 00:02:06,896
در داستانی که می خواهم برایتان بگویم

51
00:02:06,920 --> 00:02:09,256
تجربه هشیارانه ما از دنیای اطرافمان

52
00:02:09,280 --> 00:02:10,616
و از خودمان در این دنیا،

53
00:02:10,639 --> 00:02:13,176
شکلی از توهمات کنترل شده هستند

54
00:02:13,200 --> 00:02:17,040
که به همراه، از طریق و به علت
جسم زنده ما اتفاق می افتند.

55
00:02:17,840 --> 00:02:21,176
حال، شاید شنیده باشید که ما هیچ چیز
درباره اینکه چطور

56
00:02:21,200 --> 00:02:23,936
مغز و جسم به هشیاری رسیدند نمی دانیم.

57
00:02:23,960 --> 00:02:27,096
بعضی افراد حتی معتقدند که این موضوع
کاملا ورای محدوده های علم است.

58
00:02:27,120 --> 00:02:28,336
اما در واقع،

59
00:02:28,360 --> 00:02:32,496
۲۵ سال اخیر شاهد انبوهی از تحقیقات علمی
در این حوزه بوده است.

60
00:02:32,520 --> 00:02:35,296
اگر شما به آزمایشگاه من در دانشگاه
ساسکس بیایید،

61
00:02:35,320 --> 00:02:38,480
می توانید دانشمندانی از انواع رشته ها
و حتی

62
00:02:39,200 --> 00:02:41,120
فلاسفه را ببینید.

63
00:02:41,800 --> 00:02:45,776
همه ما در کنار هم سعی داریم بفهمیم
هشیاری چطور رخ داده است

64
00:02:45,800 --> 00:02:47,520
و وقتی از کار می افتد چه پیش می آید.

65
00:02:47,880 --> 00:02:50,016
و استراتژی ما بسیار ساده است.

66
00:02:50,040 --> 00:02:52,016
من مایلم درباره هشیاری به همان شیوه ای
فکر

67
00:02:52,040 --> 00:02:54,256
کنم که ما یاد گرفتیم درباره زندگی
فکر کنیم.

68
00:02:54,280 --> 00:02:56,896
در دوره ای، مردم فکر می کردند که ویژگی
اصلی زنده بودن

69
00:02:56,920 --> 00:02:59,536
توسط فیزیک و شیمی قابل توضیح نیست --

70
00:02:59,560 --> 00:03:01,720
یعنی تعریف زندگی فراتر از مکانیزم ها است.

71
00:03:02,480 --> 00:03:04,376
اما این اعتقاد دیگر رایج نیست.

72
00:03:04,400 --> 00:03:06,016
زمانی که زیست شناسان شروع به توضیح

73
00:03:06,040 --> 00:03:08,616
ویژگی های سیستم های زنده

74
00:03:08,640 --> 00:03:10,456
به کمک فیزیک و شیمی کردند --

75
00:03:10,480 --> 00:03:13,536
چیزهایی مثل متابولیسم، تولید مثل،
بقا --

76
00:03:13,560 --> 00:03:17,376
رمزآلود بودن چیستی زندگی به تدریج
شروع به محو شدن کرد،

77
00:03:17,400 --> 00:03:20,456
و مردم دیگر پاسخ های جادویی به این سوال
نمی دادند،

78
00:03:20,480 --> 00:03:22,480
مثل نیروی زندگی.

79
00:03:23,080 --> 00:03:25,736
درست مثل زندگی، هشیاری هم تعریف شد.

80
00:03:25,760 --> 00:03:28,056
به محض اینکه شروع به توضیح ویژگیهایش کنیم

81
00:03:28,080 --> 00:03:31,776
به واسطه اتفاقاتی که در درون مغز و بدن
رخ می دهد،

82
00:03:31,800 --> 00:03:35,216
معمای به ظاهر غیر قابل حل مربوط به 
چیستی هشیاری

83
00:03:35,240 --> 00:03:36,976
شروع به محو شدن می کند.

84
00:03:37,000 --> 00:03:38,720
حداقل این برنامه ما است.

85
00:03:39,280 --> 00:03:40,536
پس بیایید شروع کنیم.

86
00:03:40,560 --> 00:03:42,536
ویژگی های هشیاری کدام ها هستند؟

87
00:03:42,560 --> 00:03:45,084
دانش آگاهی چه مواردی را باید
توضیح بدهد؟

88
00:03:45,960 --> 00:03:49,656
خب برای امروز، دوست دارم هشیاری را به
دو شکل متفاوت در نظر بگیرم.

89
00:03:49,680 --> 00:03:52,056
تجربیاتی از دنیای اطراف ما وجود دارد،

90
00:03:52,080 --> 00:03:54,296
که مملو است از تصاویر، صداها و بوها،

91
00:03:54,320 --> 00:03:58,240
یک فیلم درونی چند حسی، پانوراما، سه بعدی
و کاملا غرق کننده وجود دارد.

92
00:03:59,000 --> 00:04:00,560
و از طرفی خود هشیار ما قرار دارد

93
00:04:01,080 --> 00:04:03,536
آن تجربه خاص "تو" بودن یا "من" بودن.

94
00:04:03,560 --> 00:04:05,576
کاراکتر اصلی در این فیلم درونی،

95
00:04:05,600 --> 00:04:08,960
و احتمالا آن جنبه هشیاری که همه
ما بیش از هرچیز به آن توجه داریم.

96
00:04:09,840 --> 00:04:12,296
بیایید با تجربیات جهان پیرامون شروع کنیم،

97
00:04:12,320 --> 00:04:16,055
و با این ایده مهم که مغز یک موتور
پیش بینی کننده است.

98
00:04:16,079 --> 00:04:17,839
تصور کنید که یک مغز هستید.

99
00:04:18,600 --> 00:04:20,255
شما در جمجمه استخوانی تان
محبوسید،

100
00:04:20,279 --> 00:04:22,496
و سعی میکنید بفهمید دردنیای
بیرون چه وجود دارد.

101
00:04:22,520 --> 00:04:25,536
هیچ نوری در جمجمه نیست،
هیچ صدایی هم نیست.

102
00:04:25,560 --> 00:04:28,336
تنها سر نخ شما مجموعه ای از
جریان های الکتریکی است

103
00:04:28,360 --> 00:04:31,536
که تنها به شکلی غیرمستقیم به
آنچه در جهان بیرون است ربط دارد،

104
00:04:31,560 --> 00:04:32,760
هر آنچه که ممکن است باشد.

105
00:04:33,520 --> 00:04:35,656
پس ادراک -فهمیدن 
اینکه چه چیزی آن بیرون هست-

106
00:04:35,680 --> 00:04:38,536
باید یک فرآیند حدس زدن آگاهانه باشد

107
00:04:38,560 --> 00:04:41,696
که در آن مغز سیگنالهای حسی را با
انتظارات یا باورهای

108
00:04:41,720 --> 00:04:45,776
قبلی اش درباره دنیای بیرون ترکیب می کند

109
00:04:45,800 --> 00:04:48,936
تا بهترین حدسش را درباره منشا آن سیگنال
ها بزند.

110
00:04:48,960 --> 00:04:51,656
مغز نه صدایی می شنود و نه نوری می بیند.

111
00:04:51,680 --> 00:04:56,040
چیزی که ما درک می کنیم بهترین 
حدس مغز است درباره آنچه در جهان وجود دارد.

112
00:04:57,040 --> 00:04:59,960
بگذارید چند مثال درباره این موضوع بزنم.

113
00:05:00,400 --> 00:05:02,376
شاید قبلا این خطای بصری را دیده باشید،

114
00:05:02,400 --> 00:05:04,656
اما اینبار میخواهم به شکل تازه ای
به آن فکر کنید

115
00:05:04,680 --> 00:05:06,736
اگر به دو مربع A و B نگاه کنید،

116
00:05:06,760 --> 00:05:10,080
آنها باید برای شما به دو رنگ خاکستری
متفاوت دیده شوند، همینطوره؟

117
00:05:11,040 --> 00:05:14,016
اما آنها در حقیقت کاملا همرنگ هستند.

118
00:05:14,040 --> 00:05:15,376
و من میتوانم این را نشان دهم

119
00:05:15,400 --> 00:05:17,616
اگر نسخه دیگری از این تصویر
را اینجا قرار دهم

120
00:05:17,640 --> 00:05:20,656
و این دو مربع را با مستطیلی
خاکستری به هم وصل کنم

121
00:05:20,680 --> 00:05:22,336
میتوانید ببینید که مربع ها همرنگند

122
00:05:22,360 --> 00:05:24,136
هر دو یک درجه یکسان از توسی هستند.

123
00:05:24,160 --> 00:05:25,816
و اگر هنوز هم حرف مرا باور ندارید،

124
00:05:25,840 --> 00:05:28,080
من از طریق مستطیل همرنگ
آنها را به هم وصل میکنم.

125
00:05:28,680 --> 00:05:32,040
این یک شکل واحد خاکستری رنگ است،
و هیچ تفاوتی در آن نیست.

126
00:05:32,760 --> 00:05:34,456
این کار یک شعبده بازی نیست.

127
00:05:34,480 --> 00:05:35,896
هر دوی آنها یک رنگ بودند،

128
00:05:35,920 --> 00:05:38,120
اما وقتی آن را بر میداریم
متفاوت به نظر میرسند

129
00:05:39,240 --> 00:05:40,496
آنچه اینجا اتفاق می افتد

130
00:05:40,520 --> 00:05:43,336
این است که مغز از توقعات پیشینی که عمیقا
در مدارهای

131
00:05:43,360 --> 00:05:46,456
بخش بینایی اش تعبیه شده استفاده می‌‌کند

132
00:05:46,480 --> 00:05:49,176
که بواسطه آن سایه ای موجب تیره شدن
ظاهر یک سطح می شود

133
00:05:49,200 --> 00:05:52,840
که باعث می شود ما B را روشنتر از 
آنچه واقعا هست می بینیم.

134
00:05:53,920 --> 00:05:55,176
یک مثال دیگر هم می زنم،

135
00:05:55,200 --> 00:05:58,376
که نشان می دهد مغز چقدر سریع می تواند
از پیش بینی جدیدی استفاده کند

136
00:05:58,400 --> 00:06:00,696
تا آنچه ما هوشیارانه تجربه می کنیم را
تغییر دهد.

137
00:06:00,720 --> 00:06:01,920
به این گوش بدهید.

138
00:06:03,440 --> 00:06:06,480
(صدای غیرقابل فهم)

139
00:06:07,320 --> 00:06:08,896
به نظر عجیب می رسد، نه؟

140
00:06:08,920 --> 00:06:11,349
دوباره گوش بدهید و سعی کنید
آن را متوجه شوید.

141
00:06:11,760 --> 00:06:14,720
(صدای غیرقابل فهم)

142
00:06:15,880 --> 00:06:17,136
هنوز عجیب است.

143
00:06:17,160 --> 00:06:18,360
حالا به این گوش دهید.

144
00:06:18,920 --> 00:06:21,976
(صدای ضبط شده) آنیل ست: فکر می کنم برگزیت
ایده واقعا بدی بود.

145
00:06:22,000 --> 00:06:23,336
(خنده)

146
00:06:23,360 --> 00:06:24,576
که من همینطور فکر می کنم.

147
00:06:24,600 --> 00:06:26,416
خب شما چند کلمه شنیدید، درسته؟

148
00:06:26,440 --> 00:06:29,536
حالا به صدای اولیه دوباره گوش دهید.
دوباره پخشش می کنم.

149
00:06:29,560 --> 00:06:32,616
(صدای غیرقابل فهم)

150
00:06:32,640 --> 00:06:35,136
آره؟ حالا می توانید کلماتش را تشخیص بدهید؟

151
00:06:35,160 --> 00:06:36,360
یکباره دیگر محض شانس.

152
00:06:37,040 --> 00:06:40,040
(صدای غیرقابل فهم)

153
00:06:41,000 --> 00:06:43,256
اوکی، چه اتفاقی دارد می افتد؟

154
00:06:43,280 --> 00:06:46,856
نقطه قابل توجه این هست که اطلاعات
حسی که به مغز می رسند

155
00:06:46,880 --> 00:06:48,080
هیچ تغییری نکرده اند.

156
00:06:48,680 --> 00:06:51,216
تنها چیزی که عوض شده بهترین
حدس مغز شماست

157
00:06:51,240 --> 00:06:53,296
از منشا و اصل اون اطلاعات حسی.

158
00:06:53,320 --> 00:06:55,680
و آن چیزی که شما هشیارانه میشنوید را
تغییر میدهد.

159
00:06:56,560 --> 00:06:59,696
حال، همه اینها، مبنای ادراک مغز را برای ما

160
00:06:59,720 --> 00:07:01,176
کمی متفاوت تر می سازند.

161
00:07:01,200 --> 00:07:05,216
به جای اینکه ادراک ما عمدتا وابسته به
سیگنال های ورودی به مغز

162
00:07:05,240 --> 00:07:06,776
از دنیای بیرون باشد،

163
00:07:06,800 --> 00:07:09,296
اگر بیشتر نه، به همان اندازه به

164
00:07:09,320 --> 00:07:13,240
پیش بینی های ادراکی که در جهت مخالف تولید
می شود وابسته است.

165
00:07:14,160 --> 00:07:16,216
ما به شکلی منفعلانه دنیا را ادراک نمی کنیم

166
00:07:16,240 --> 00:07:17,936
بلکه به شکلی فعالانه آن را میسازیم.

167
00:07:17,960 --> 00:07:20,576
دنیایی که ما تجربه می کنیم، به همان اندازه

168
00:07:20,600 --> 00:07:21,936
که از بیرون ناشی می شود،

169
00:07:21,960 --> 00:07:23,280
از درون ما هم نشات می گیرد.

170
00:07:23,640 --> 00:07:25,816
بگذارید برای شما یک مثال دیگر از ادراک

171
00:07:25,840 --> 00:07:28,720
به عنوان فرآیندی فعال و تولیدی بزنم.

172
00:07:29,400 --> 00:07:34,536
در اینجا ما واقعیت مجازی را به شکل عمیقی
با پردازش تصویر ترکیب کرده ایم

173
00:07:34,560 --> 00:07:37,536
تا اثراتی را از پیش بینی های 
به شدت قوی درباره تجربه

174
00:07:37,560 --> 00:07:38,896
شبیه سازی کنیم.

175
00:07:38,920 --> 00:07:41,816
در این ویدیوی پانوراما،
ما دنیا -که در اینجا خوابگاه ساسکس

176
00:07:41,840 --> 00:07:43,736
است - را تبدیل به یک

177
00:07:43,760 --> 00:07:45,320
زمین بازی ساکدلیک کردیم.

178
00:07:45,760 --> 00:07:49,616
ما فیلمی را با استفاده از الگوریتمی بر
مبنای خواب عمیق گوگل تولید کردیم

179
00:07:49,640 --> 00:07:53,736
تا اثرات پیش بینی های ادراکی به شدت قوی‌ای
را شبیه سازی کنیم.

180
00:07:53,760 --> 00:07:55,376
در این مورد، منظور دیدن سگ ها است.

181
00:07:55,400 --> 00:07:57,536
و خواهید دید که این چیز بسیار عجیبی است.

182
00:07:57,560 --> 00:07:59,656
زمانی که پیش بینی های ادراکی بسیار شدیداند

183
00:07:59,680 --> 00:08:01,056
مثل همین مورد،

184
00:08:01,080 --> 00:08:03,976
نتیجه بسیار شبیه به توهمی می شود
که مردم

185
00:08:04,000 --> 00:08:06,016
در حالت های ذهنی دستکاری شده
گزارش می کنند

186
00:08:06,040 --> 00:08:08,120
یا حتی در حالت روان پریشی.

187
00:08:09,120 --> 00:08:10,787
حال، یک لحظه به آن فکر کنید.

188
00:08:11,160 --> 00:08:16,256
اگر توهم شکلی از ادراک کنترل نشده باشد،

189
00:08:16,280 --> 00:08:20,736
پس ادراک همین جا و همین لحظه هم
شکلی از توهم است،

190
00:08:20,760 --> 00:08:22,776
اما شکل کنترل شده توهم

191
00:08:22,800 --> 00:08:25,696
که در آن پیش بینی های مغز 
تحت تسلط اطلاعات حسی

192
00:08:25,720 --> 00:08:27,600
از جهان بیرون هستند.

193
00:08:28,200 --> 00:08:31,176
در واقع، همه ما در همه لحظات در حال
توهم هستیم،

194
00:08:31,200 --> 00:08:32,576
مثل همین حالا.

195
00:08:32,600 --> 00:08:35,416
مسئله اینجاست که وقتی ما درباره 
توهم هایمان توافق داریم،

196
00:08:35,440 --> 00:08:36,640
آن را «واقعیت» می نامیم.

197
00:08:37,280 --> 00:08:41,216
(خنده)

198
00:08:41,240 --> 00:08:44,576
حالا می خواهم به شما بگویم که تجربه
شما از «خود»تان،

199
00:08:44,600 --> 00:08:46,416
آن تجربه خاص «شما بودن»

200
00:08:46,440 --> 00:08:49,730
یک توهم کنترل شده است که توسط
مغزتان تولید شده است.

201
00:08:49,730 --> 00:08:51,976
حالا ممکن است این خیلی عجیب به نظر برسد، 
درست است؟

202
00:08:52,000 --> 00:08:54,136
بله، خطاهای بصری می تواند چشم ما را
فریب دهد،

203
00:08:54,160 --> 00:08:57,680
اما چطور ممکن است من درباره معنای
«من بودن»ام فریب خورده باشم؟

204
00:08:58,200 --> 00:08:59,416
برای بیشتر ما،

205
00:08:59,440 --> 00:09:01,016
تجربه فردی ما

206
00:09:01,040 --> 00:09:03,136
آنقدر آشنا، یکپارچه و پیوسته است

207
00:09:03,160 --> 00:09:05,376
که به سختی می توان
آن را مسلم و بدیهی نشمرد.

208
00:09:05,400 --> 00:09:07,216
اما ما نباید آن را بدیهی بشماریم.

209
00:09:07,240 --> 00:09:10,456
در واقع روشهای متفاوت بسیاری وجود دارد
که ما خودمان را تجربه میکنیم

210
00:09:10,480 --> 00:09:12,576
یکی تجربه جسم داشتن مان است

211
00:09:12,600 --> 00:09:14,056
و دیگری جسم بودن مان.

212
00:09:14,080 --> 00:09:16,216
تجربه ادراک جهان از نقطه نظر

213
00:09:16,240 --> 00:09:17,880
اول شخص وجود دارد.

214
00:09:18,240 --> 00:09:20,456
تجربه نیت کردن به انجام کارهایی،

215
00:09:20,480 --> 00:09:23,200
و بودن علت رویدادهایی که در جهان
اتفاق می افتند نیز هست.

216
00:09:23,640 --> 00:09:24,896
و تجربیاتی دیگر هستند از

217
00:09:24,920 --> 00:09:28,816
بودن یک شخصیت پیوسته ولی متمایز
در طول زمان،

218
00:09:28,840 --> 00:09:31,680
که از مجموعه غنی ای از خاطرات و تعاملات
اجتماعی شکل گرفته.

219
00:09:32,200 --> 00:09:33,496
تحقیقات بسیاری نشان میدهند

220
00:09:33,520 --> 00:09:35,856
و روانپزشکان
و متخصصین اعصاب به خوبی می دانند که

221
00:09:35,880 --> 00:09:38,776
این روشهای مختلف ما برای تجربه «خود»مان

222
00:09:38,800 --> 00:09:40,496
همه می توانند از همه جدا شوند.

223
00:09:40,520 --> 00:09:43,416
معنایش این است که آن تجربه اولیه
و پیش زمینه ‌ی یک خود واحد،

224
00:09:43,440 --> 00:09:48,016
یک ساختار شکننده و تولید شده توسط 
مغز است.

225
00:09:48,040 --> 00:09:50,696
یک تجربه دیگر که درست مثل بقیه تجربه هاست

226
00:09:50,720 --> 00:09:51,920
نیاز به توضیح دارد.

227
00:09:52,720 --> 00:09:54,496
پس بیایید به خود جسمانی مان برگردیم.

228
00:09:54,520 --> 00:09:57,256
مغز چطور تجربه جسم بودن و جسم داشتن
را برای ما

229
00:09:57,280 --> 00:09:58,536
تولید می کند؟

230
00:09:58,560 --> 00:10:00,416
در اینجا هم همان قواعد حاکم است.

231
00:10:00,440 --> 00:10:01,896
مغز بهترین حدسش را درباره

232
00:10:01,920 --> 00:10:04,120
آنچه بخشی از بدن هست و آنچه نیست می زند.

233
00:10:04,880 --> 00:10:08,616
و یک تحقیق زیبا در عصب شناسی در همین مورد
انجام شده است.

234
00:10:08,640 --> 00:10:10,616
و علی رغم اکثر تحقیقات عصب شناختی،

235
00:10:10,640 --> 00:10:12,136
این را میتوانید 
در خانه انجام دهید

236
00:10:12,160 --> 00:10:14,056
تنها چیزی که لازم دارید یکی از اینهاست.

237
00:10:14,080 --> 00:10:15,336
(خنده)

238
00:10:15,360 --> 00:10:16,800
و چند تا قلم موی رنگ.

239
00:10:18,880 --> 00:10:20,256
در خطای بصری دست پلاستیکی،

240
00:10:20,280 --> 00:10:22,256
دست واقعی فرد از دیدرس او خارج است،

241
00:10:22,280 --> 00:10:24,896
و یک دست پلاستیکی مقابل او قرار داده میشود

242
00:10:24,920 --> 00:10:28,176
سپس هر دوی این دست ها هم زمان
توسط قلم مو نوازش می شوند

243
00:10:28,200 --> 00:10:30,880
در حالی که فرد به دست مصنوعی نگاه می کند.

244
00:10:31,320 --> 00:10:33,296
حالا، برای بیشتر افراد، بعد از مدتی،

245
00:10:33,320 --> 00:10:35,416
این منجر به احساس غیرقابل تشخیصی می شود

246
00:10:35,440 --> 00:10:38,040
حاکی از اینکه دست مصنوعی بخشی از بدن
آنها است.

247
00:10:39,640 --> 00:10:43,816
و این فرض وجود دارد که هماهنگی میان 
دیدن تجربه لمسی و احساس کردنش بر روی

248
00:10:43,840 --> 00:10:48,216
جسمی که شبیه به دست است و تقریبا در جایی
قرار گرفته که دست باید باشد،

249
00:10:48,240 --> 00:10:51,016
شواهد کافی برای مغز است که بهترین حدسش
را بزند

250
00:10:51,040 --> 00:10:54,256
مبنی بر اینکه دست مصنوعی در واقع بخشی از
بدن او است.

251
00:10:54,280 --> 00:10:56,880
(خنده)

252
00:11:02,880 --> 00:11:05,496
پس شما می توانید انواع چیزهای
هوشمندانه ای را بسنجید.

253
00:11:05,520 --> 00:11:08,816
می توانید رسانایی پوست و پاسخ های شوکی را
اندازه بگیرید،

254
00:11:08,840 --> 00:11:10,096
اما نیازی نیست.

255
00:11:10,120 --> 00:11:13,056
بدیهی است که مرد لباس آبی دست مصنوعی را
به عنوان دستش پذیرفته.

256
00:11:13,080 --> 00:11:16,496
این یعنی حتی تجربیات ما از
چیستی جسم مان هم

257
00:11:16,520 --> 00:11:18,056
به نوعی با حدس و گمان است --

258
00:11:18,080 --> 00:11:20,560
که حاصل توهم کنترل شده مغز ماست.

259
00:11:21,480 --> 00:11:22,680
یک چیز دیگر هم هست.

260
00:11:24,120 --> 00:11:27,776
ما بدنهایمان را صرفا به عنوان اشیایی در
جهان و از بیرون تجربه نمی کنیم،

261
00:11:27,800 --> 00:11:29,536
ما از درون هم آنها را تجربه می کنیم.

262
00:11:29,560 --> 00:11:33,800
همه ما تجربه احساس کردن جسم مان
از درونش را داریم.

263
00:11:35,000 --> 00:11:37,576
و سیگنال های حسی که از درون بدن ما
می آیند

264
00:11:37,600 --> 00:11:41,656
به طور پیوسته به مغز درباره وضعیت اعضای
درونی بدن اطلاعات می دهند،

265
00:11:41,680 --> 00:11:44,336
اینکه قلب چطور عمل می کند، فشار خون
چقدر است،

266
00:11:44,360 --> 00:11:45,576
و بسیاری از موارد دیگر.

267
00:11:45,600 --> 00:11:48,080
چنین ادراکی که ما آن را درون نگری
می نامیم،

268
00:11:48,840 --> 00:11:50,096
کمی نادیده گرفته شده است.

269
00:11:50,120 --> 00:11:51,536
اما به طور جدی حائز اهمیت است

270
00:11:51,560 --> 00:11:54,896
زیرا ادراک و تنظیم وضعیت درونی جسم --
آن چیزی است

271
00:11:54,920 --> 00:11:56,520
که ما را زنده نگه داشته است.

272
00:11:56,980 --> 00:11:59,360
این هم شکل دیگری از خطای بصری دست 
پلاستیکی است.

273
00:11:59,360 --> 00:12:01,336
این حاصل کار آزمایشگاه ما در ساسکس است.

274
00:12:01,360 --> 00:12:04,500
و در اینجا، مردم ورژن واقعیت مجازی دست شان
را می بینند،

275
00:12:04,500 --> 00:12:06,176
که به رنگ سیاه و قرمز فلش میزند

276
00:12:06,200 --> 00:12:09,456
که یا هم ریتم با ضربان قلب آنهاست یا
غیر هم ریتم.

277
00:12:09,480 --> 00:12:11,936
و وقتی که با ضربان قلب او
هم ریتم است،

278
00:12:11,960 --> 00:12:15,080
افراد بیشتر حس می کنند که این
بخشی از بدن شان است.

279
00:12:15,720 --> 00:12:19,216
بنابراین تجربه‌ي داشتن جسم عمیقا
ریشه در

280
00:12:19,240 --> 00:12:21,640
ادراک درونی ما از جسم مان دارد.

281
00:12:23,680 --> 00:12:26,336
یک مورد آخر هست که می خواهم توجه تان
را به آن جلب کنم،

282
00:12:26,360 --> 00:12:30,016
اینکه تجربه بدن از درون خیلی متفاوت است

283
00:12:30,040 --> 00:12:32,096
از تجربه جهان بیرون و اطراف ما.

284
00:12:32,120 --> 00:12:34,816
زمانی که به اطراف نگاه میکنم
جهان پر از اشیا به نظر میرسد

285
00:12:34,840 --> 00:12:37,016
میزها، صندلی‌ها، دست های لاستیکی،

286
00:12:37,040 --> 00:12:38,776
مردم، تماشاگران بسیار،

287
00:12:38,800 --> 00:12:40,776
حتی بدن خودم در جهان،

288
00:12:40,800 --> 00:12:43,056
میتوانم اینها را مثل
اشیایی از بیرون درک کنم

289
00:12:43,080 --> 00:12:45,136
اما تجربه من از بدنم از 
درون،

290
00:12:45,160 --> 00:12:46,576
اینها اصلا شبیه هم نیستند.

291
00:12:46,600 --> 00:12:48,656
من کلیه هایم را اینجا حس نمی کنم،

292
00:12:48,680 --> 00:12:50,256
کبدم را اینجا،

293
00:12:50,280 --> 00:12:51,536
طحالم ...

294
00:12:51,560 --> 00:12:53,456
من نمی دانم طحالم کجاست،

295
00:12:53,480 --> 00:12:54,856
اما یک جایی هست.

296
00:12:54,880 --> 00:12:56,776
من درونم را به صورت اشیایی درک نمی کنم.

297
00:12:56,800 --> 00:13:00,440
در حقیقت، من تجربه زیادی از درونم ندارم
مگر اینکه چیزی خراب شود.

298
00:13:01,400 --> 00:13:02,880
و فکر کنم این مهم باشد.

299
00:13:03,600 --> 00:13:05,696
داشتن ادراک از وضعیت درونی جسم ربطی به

300
00:13:05,720 --> 00:13:07,576
فهمیدن اینکه چه چیزهایی آنجاست ندارد

301
00:13:07,600 --> 00:13:09,736
بلکه مربوط است به کنترل و تنظیم --

302
00:13:09,760 --> 00:13:13,656
به نگه داشتن عوامل فیزیولوژیک
در اندازه های مشخصی

303
00:13:13,680 --> 00:13:15,520
که با بقای ما سازگاری دارند.

304
00:13:16,640 --> 00:13:19,496
زمانی که مغز از پیش بینی ها جهت شناخت
آنچه هست استفاده میکند،

305
00:13:19,520 --> 00:13:22,616
ما اشیا را علت احساسات مان تشخیص می دهیم.

306
00:13:22,640 --> 00:13:26,256
زمانی که مغز از پیش بینی ها برای کنترل و
تنظیم آنها استفاده می کند،

307
00:13:26,280 --> 00:13:29,440
ما اینکه چقدر خوب یا بد این کنترل انجام
می شود را تجربه می کنیم.

308
00:13:29,880 --> 00:13:32,696
پس ابتدایی ترین تجربه ما از خودمان،

309
00:13:32,720 --> 00:13:34,776
به عنوان یک ارگانیسم مجسم شده،

310
00:13:34,800 --> 00:13:38,760
عمیقا ریشه در مکانیزم های زیستی دارد که
ما را زنده نگه داشته اند.

311
00:13:40,600 --> 00:13:43,096
و زمانی که ما این ایده را به طور
کامل دنبال می کنیم،

312
00:13:43,120 --> 00:13:46,816
شروع می کنیم به دیدن اینکه همه تجربیات 
هشیارانه ما،

313
00:13:46,840 --> 00:13:51,576
از آنجایی که همه به مکانیزمهای ادراکی
پیش بینی کننده مشابهی وابسته اند،

314
00:13:51,600 --> 00:13:55,016
همه از این میل ابتدایی به زنده ماندن 
نشات می گیرند.

315
00:13:55,040 --> 00:13:57,656
ما جهان و خود را با، از طریق و به دلیل

316
00:13:57,680 --> 00:14:00,760
جسم های زنده مان تجربه می کنیم.

317
00:14:01,560 --> 00:14:03,960
بگذارید من قدم به قدم این موضوع را
جمع بندی کنم.

318
00:14:04,560 --> 00:14:06,136
آنچه هشیارانه میبینیم وابسته است

319
00:14:06,160 --> 00:14:08,456
به بهترین حدس ما از آنچه در بیرون
وجود دارد.

320
00:14:08,480 --> 00:14:10,856
دنیایی که ما تجربه می کنیم از درون به
بیرون می آید،

321
00:14:10,880 --> 00:14:12,120
نه فقط از بیرون به درون.

322
00:14:12,600 --> 00:14:15,856
خطای دست پلاستیکی نشان می دهد که
این درباره تجربه ما از چیزی که

323
00:14:15,880 --> 00:14:17,720
جسم ما هست یا نیست هم صادق است.

324
00:14:18,560 --> 00:14:22,136
و این پیش بینی های مربوط به خود به شدت
به سیگنال های حسی وابسته اند

325
00:14:22,160 --> 00:14:23,920
که از اعماق جسم ما می آیند.

326
00:14:24,400 --> 00:14:25,616
و بالاخره،

327
00:14:25,640 --> 00:14:30,016
تجربیات ناشی از یک خود مجسم شده
بیشتر مربوط است به کنترل و تنظیم تا

328
00:14:30,040 --> 00:14:31,720
فهمیدن اینکه چه چیزی آن بیرون هست.

329
00:14:32,840 --> 00:14:36,056
پس تجربه ما از جهان پیرامون مان و
خودمان در آن --

330
00:14:36,080 --> 00:14:38,336
خوب، اینها به نوعی توهم هایی 
کنترل شده هستند--

331
00:14:38,360 --> 00:14:41,256
که در طی میلیون ها سال فرگشت شکل گرفته اند

332
00:14:41,280 --> 00:14:44,040
تا ما را در این جهان پر از خطر و فرصت
زنده نگه دارند.

333
00:14:44,480 --> 00:14:47,160
ما وجود خود را پیش بینی می کنیم.

334
00:14:48,290 --> 00:14:50,810
میخواهم شما را با سه برداشت از
همه این موارد ترک کنم

335
00:14:50,810 --> 00:14:53,636
اول،همانطور که شاید ما
از این دنیا درک اشتباهی داشته باشیم،

336
00:14:53,636 --> 00:14:55,816
از خودمان هم ممکن است درک اشتباهی
داشته باشیم

337
00:14:55,816 --> 00:14:57,816
زمانی که مکانیزک پیش بینی ما
به خطا می رود.

338
00:14:57,840 --> 00:15:02,056
درک این، فرصتهای بیشماری را در روانپزشکی
و عصب شناسی برایمان فراهم می آورد،

339
00:15:02,080 --> 00:15:04,696
زیرا بالاخره میتوانیم به مکانیزمها برسیم

340
00:15:04,720 --> 00:15:06,616
به جای اینکه به درمان علائم بپردازیم

341
00:15:06,640 --> 00:15:09,160
در مواردی مثل افسردگی و اسکیزوفرنی.

342
00:15:09,720 --> 00:15:10,936
دوم:

343
00:15:10,960 --> 00:15:14,776
آنچه من هستم را نمی توان تقلیل داد به یا
بارگذاری کرد در

344
00:15:14,800 --> 00:15:17,176
یک نرم افزار کامپیوتری که روی یک روبات
اجرا میشود،

345
00:15:17,200 --> 00:15:19,416
هرچقدر هم باهوش یا پیچیده باشد.

346
00:15:19,440 --> 00:15:22,056
ما موجوداتی بیولوژیک و با گوشت و خون هستیم

347
00:15:22,080 --> 00:15:25,336
که تجربه هشیارانه مان در همه سطوح توسط

348
00:15:25,360 --> 00:15:28,336
مکانیزمهای بیولوژیکی شکل گرفته 
که ما را زنده نگه می دارد.

349
00:15:28,360 --> 00:15:32,000
تنها با باهوشتر کردن کامپیوترها نمی توان
آنها را زنده کرد.

350
00:15:33,000 --> 00:15:34,296
بالاخره،

351
00:15:34,320 --> 00:15:36,296
دنیای درونی فردی ما،

352
00:15:36,320 --> 00:15:37,976
نحوه هشیار بودن مان

353
00:15:38,000 --> 00:15:40,760
تنها یک شکل از هشیار بودن است.

354
00:15:41,840 --> 00:15:43,816
و حتی هشیاری انسانی به طور کلی --

355
00:15:43,840 --> 00:15:47,816
تنها بخش کوچکی از فضای بیکران هشیاری
ممکن است.

356
00:15:47,840 --> 00:15:51,496
جهان و خود فردی ما برای هریک از ما
منحصر به فرد است،

357
00:15:51,520 --> 00:15:54,736
اما همه اینها ریشه در مکانیزم های 
بیولوژیکی دارد

358
00:15:54,760 --> 00:15:57,360
که ما با موجودات بسیاری در اشتراک داریم.

359
00:15:57,920 --> 00:16:00,880
حال، اینها تغییرات اساسی هستند در

360
00:16:01,760 --> 00:16:04,016
نحوه شناخت ما از خودمان است،

361
00:16:04,040 --> 00:16:05,896
اما فکر میکنم این تغییرات خوب هستند،

362
00:16:05,920 --> 00:16:08,296
زیرا همانطور که در علم
مشاهده می شود

363
00:16:08,320 --> 00:16:10,320
از زمان کپرنیک - ما مرکز جهان نیستیم -

364
00:16:10,344 --> 00:16:11,576
تا زمان داروین -

365
00:16:11,600 --> 00:16:13,816
که ما با همه موجودات مرتبطیم -

366
00:16:13,840 --> 00:16:15,040
تا امروز.

367
00:16:16,320 --> 00:16:19,056
با درکی عمیق تر

368
00:16:19,080 --> 00:16:21,496
حس عمیق تری از شگفتی ایجاد میشود،

369
00:16:21,520 --> 00:16:23,376
و شناخت بهتری پیدا می کنیم از

370
00:16:23,400 --> 00:16:28,000
اینکه ما بخشی از مابقی طبیعتیم و نه
مجزا از آن.

371
00:16:28,920 --> 00:16:30,120
و ...

372
00:16:30,720 --> 00:16:33,096
زمانی که هشیاری ما به انتها می رسد،

373
00:16:33,120 --> 00:16:35,920
چیزی برای ترسیدن وجود ندارد.

374
00:16:36,560 --> 00:16:37,760
هیچ چیز.

375
00:16:38,480 --> 00:16:39,696
متشکرم.

376
00:16:39,720 --> 00:16:47,746
(تشویق)