0:00:00.920,0:00:02.420 تنها کمی بیش از یک سال پیش 0:00:02.610,0:00:05.216 برای سومین بار در عمرم،[br]زندگی برای من متوقف شد. 0:00:05.240,0:00:09.520 یک جراحی کوچک داشتم،[br]و مغز من داشت از مواد بیهوشی پر می‌شد. 0:00:10.520,0:00:13.856 من احساسی از رها شدگی،[br]از هم پاشیدگی و سردی را 0:00:13.880,0:00:15.080 به یاد می آورم. 0:00:15.880,0:00:18.296 و بعد از آن برگشتم،[br]گیج و گم گشته، 0:00:18.320,0:00:19.760 اما قطعا حضور داشتم. 0:00:20.100,0:00:22.096 حالا، زمانی که از خوابی عمیق بیدار میشوید، 0:00:22.120,0:00:25.376 ممکن است احساس گیجی درباره زمان کنید[br]و یا زیاد خوابی ناراحت باشید، 0:00:25.400,0:00:28.136 اما همیشه حسی حاکی از گذر زمان [br]وجود دارد، 0:00:28.160,0:00:30.376 از پیوستگی زمانی میان قبل و اکنون. 0:00:30.400,0:00:32.616 برگشتن از بیهوشی بسیار متفاوت است. 0:00:32.640,0:00:35.136 نمیشه فهمید برای ۵ دقیقه بیهوش بودم یا [br]پنج ساعت، 0:00:35.160,0:00:36.576 یا پنج سال یا حتی ۵۰ سال. 0:00:36.600,0:00:38.056 حقیقت این است [br]که آنجا نبودم. 0:00:38.080,0:00:39.690 این فراموشی محض بود. 0:00:40.240,0:00:42.296 داروی بیهوشی--[br]جادوی دوران مدرن است. 0:00:42.320,0:00:45.496 مردم را تبدیل به اشیا می کند، 0:00:45.520,0:00:47.520 با این امید که دوباره به آدم تبدیل شویم. 0:00:47.544,0:00:48.776 و در این فرآیند 0:00:48.800,0:00:52.040 یکی از بزرگترین حقایق ناشناخته علم و [br]فلسفه نهفته است. 0:00:52.400,0:00:54.016 اینکه، هوشیاری چگونه رخ می دهد؟ 0:00:54.040,0:00:56.256 به نحوی، در مغز هریک از ما، 0:00:56.280,0:00:59.176 مجموعه فعالیت میلیاردها نورون، 0:00:59.200,0:01:02.216 که هریک ماشین زیستی کوچکی است، 0:01:02.240,0:01:04.056 در حال تولید تجربه هشیارانه است. 0:01:04.080,0:01:06.016 و نه هر تجربه هشیارانه ای -- 0:01:06.040,0:01:08.421 بلکه تجربه هشیارانه شما در[br]این لحظه و این مکان. 0:01:08.445,0:01:09.645 اما این چطور رخ می دهد؟ 0:01:10.560,0:01:12.616 پاسخ دادن به این سوال بسیار مهم است 0:01:12.640,0:01:15.496 زیرا هشیاری برای هریک از ما[br]مهم ترین داشته مان است. 0:01:15.520,0:01:17.520 بدون آن، هیچ دنیایی وجود ندارد، 0:01:18.400,0:01:19.776 هیچ خودی معنا ندارد، 0:01:19.800,0:01:21.336 هیچ چیز نیست. 0:01:21.360,0:01:23.313 و وقتی رنج میکشیم، این رنج هشیارانه است 0:01:23.337,0:01:25.417 خواه بدلیل مشکلات ذهنی [br]یا که ناشی از درد 0:01:26.400,0:01:29.336 و اگر میتوانیم لذت و رنج را تجربه کنیم، 0:01:29.360,0:01:30.800 حیوانات دیگر چطور؟ 0:01:31.320,0:01:32.736 آنها هم ممکن است هشیار باشند؟ 0:01:32.760,0:01:34.416 آیا آنها هم احساسی اول شخص دارند؟ 0:01:34.440,0:01:37.576 و همانطور که کامپیوترها در حال سریعتر و[br]هوشمندتر شدن هستند، 0:01:37.600,0:01:40.176 شاید در آینده ای نه چندان دور،[br]به نقطه ای برسیم 0:01:40.200,0:01:42.936 که آیفون من احساسی از تجربه[br]شخصی پیدا کند. 0:01:42.960,0:01:47.440 البته فکر می کنم که این دیدگاه ‌درباره هوش[br]مصنوعی هشیار خیلی دور از ذهن است. 0:01:47.960,0:01:50.336 و دلیلش این است که تحقیقات من به من[br]می گوید 0:01:50.360,0:01:53.016 که آگاهی صرفا به هوش وابسته[br]نیست 0:01:53.040,0:01:57.616 و بیشتر به طبیعت ما به عنوان ارگانیزم هایی[br]زنده و در حال تنفس مربوط است. 0:01:57.640,0:02:00.336 هشیاری و هوشمندی موضوعات[br]بسیار متفاوتی هستند. 0:02:00.360,0:02:04.680 شما برای رنج بردن لازم ندارید هوشمند باشید[br]اما احتمالا لازم است زنده باشید. 0:02:05.200,0:02:06.896 در داستانی که می خواهم برایتان بگویم 0:02:06.920,0:02:09.256 تجربه هشیارانه ما از دنیای اطرافمان 0:02:09.280,0:02:10.616 و از خودمان در این دنیا، 0:02:10.639,0:02:13.176 شکلی از توهمات کنترل شده هستند 0:02:13.200,0:02:17.040 که به همراه، از طریق و به علت[br]جسم زنده ما اتفاق می افتند. 0:02:17.840,0:02:21.176 حال، شاید شنیده باشید که ما هیچ چیز[br]درباره اینکه چطور 0:02:21.200,0:02:23.936 مغز و جسم به هشیاری رسیدند نمی دانیم. 0:02:23.960,0:02:27.096 بعضی افراد حتی معتقدند که این موضوع[br]کاملا ورای محدوده های علم است. 0:02:27.120,0:02:28.336 اما در واقع، 0:02:28.360,0:02:32.496 ۲۵ سال اخیر شاهد انبوهی از تحقیقات علمی[br]در این حوزه بوده است. 0:02:32.520,0:02:35.296 اگر شما به آزمایشگاه من در دانشگاه[br]ساسکس بیایید، 0:02:35.320,0:02:38.480 می توانید دانشمندانی از انواع رشته ها[br]و حتی 0:02:39.200,0:02:41.120 فلاسفه را ببینید. 0:02:41.800,0:02:45.776 همه ما در کنار هم سعی داریم بفهمیم[br]هشیاری چطور رخ داده است 0:02:45.800,0:02:47.520 و وقتی از کار می افتد چه پیش می آید. 0:02:47.880,0:02:50.016 و استراتژی ما بسیار ساده است. 0:02:50.040,0:02:52.016 من مایلم درباره هشیاری به همان شیوه ای[br]فکر 0:02:52.040,0:02:54.256 کنم که ما یاد گرفتیم درباره زندگی[br]فکر کنیم. 0:02:54.280,0:02:56.896 در دوره ای، مردم فکر می کردند که ویژگی[br]اصلی زنده بودن 0:02:56.920,0:02:59.536 توسط فیزیک و شیمی قابل توضیح نیست -- 0:02:59.560,0:03:01.720 یعنی تعریف زندگی فراتر از مکانیزم ها است. 0:03:02.480,0:03:04.376 اما این اعتقاد دیگر رایج نیست. 0:03:04.400,0:03:06.016 زمانی که زیست شناسان شروع به توضیح 0:03:06.040,0:03:08.616 ویژگی های سیستم های زنده 0:03:08.640,0:03:10.456 به کمک فیزیک و شیمی کردند -- 0:03:10.480,0:03:13.536 چیزهایی مثل متابولیسم، تولید مثل،[br]بقا -- 0:03:13.560,0:03:17.376 رمزآلود بودن چیستی زندگی به تدریج[br]شروع به محو شدن کرد، 0:03:17.400,0:03:20.456 و مردم دیگر پاسخ های جادویی به این سوال[br]نمی دادند، 0:03:20.480,0:03:22.480 مثل نیروی زندگی. 0:03:23.080,0:03:25.736 درست مثل زندگی، هشیاری هم تعریف شد. 0:03:25.760,0:03:28.056 به محض اینکه شروع به توضیح ویژگیهایش کنیم 0:03:28.080,0:03:31.776 به واسطه اتفاقاتی که در درون مغز و بدن[br]رخ می دهد، 0:03:31.800,0:03:35.216 معمای به ظاهر غیر قابل حل مربوط به [br]چیستی هشیاری 0:03:35.240,0:03:36.976 شروع به محو شدن می کند. 0:03:37.000,0:03:38.720 حداقل این برنامه ما است. 0:03:39.280,0:03:40.536 پس بیایید شروع کنیم. 0:03:40.560,0:03:42.536 ویژگی های هشیاری کدام ها هستند؟ 0:03:42.560,0:03:45.084 دانش آگاهی چه مواردی را باید[br]توضیح بدهد؟ 0:03:45.960,0:03:49.656 خب برای امروز، دوست دارم هشیاری را به[br]دو شکل متفاوت در نظر بگیرم. 0:03:49.680,0:03:52.056 تجربیاتی از دنیای اطراف ما وجود دارد، 0:03:52.080,0:03:54.296 که مملو است از تصاویر، صداها و بوها، 0:03:54.320,0:03:58.240 یک فیلم درونی چند حسی، پانوراما، سه بعدی[br]و کاملا غرق کننده وجود دارد. 0:03:59.000,0:04:00.560 و از طرفی خود هشیار ما قرار دارد 0:04:01.080,0:04:03.536 آن تجربه خاص "تو" بودن یا "من" بودن. 0:04:03.560,0:04:05.576 کاراکتر اصلی در این فیلم درونی، 0:04:05.600,0:04:08.960 و احتمالا آن جنبه هشیاری که همه[br]ما بیش از هرچیز به آن توجه داریم. 0:04:09.840,0:04:12.296 بیایید با تجربیات جهان پیرامون شروع کنیم، 0:04:12.320,0:04:16.055 و با این ایده مهم که مغز یک موتور[br]پیش بینی کننده است. 0:04:16.079,0:04:17.839 تصور کنید که یک مغز هستید. 0:04:18.600,0:04:20.255 شما در جمجمه استخوانی تان[br]محبوسید، 0:04:20.279,0:04:22.496 و سعی میکنید بفهمید دردنیای[br]بیرون چه وجود دارد. 0:04:22.520,0:04:25.536 هیچ نوری در جمجمه نیست،[br]هیچ صدایی هم نیست. 0:04:25.560,0:04:28.336 تنها سر نخ شما مجموعه ای از[br]جریان های الکتریکی است 0:04:28.360,0:04:31.536 که تنها به شکلی غیرمستقیم به[br]آنچه در جهان بیرون است ربط دارد، 0:04:31.560,0:04:32.760 هر آنچه که ممکن است باشد. 0:04:33.520,0:04:35.656 پس ادراک -فهمیدن [br]اینکه چه چیزی آن بیرون هست- 0:04:35.680,0:04:38.536 باید یک فرآیند حدس زدن آگاهانه باشد 0:04:38.560,0:04:41.696 که در آن مغز سیگنالهای حسی را با[br]انتظارات یا باورهای 0:04:41.720,0:04:45.776 قبلی اش درباره دنیای بیرون ترکیب می کند 0:04:45.800,0:04:48.936 تا بهترین حدسش را درباره منشا آن سیگنال[br]ها بزند. 0:04:48.960,0:04:51.656 مغز نه صدایی می شنود و نه نوری می بیند. 0:04:51.680,0:04:56.040 چیزی که ما درک می کنیم بهترین [br]حدس مغز است درباره آنچه در جهان وجود دارد. 0:04:57.040,0:04:59.960 بگذارید چند مثال درباره این موضوع بزنم. 0:05:00.400,0:05:02.376 شاید قبلا این خطای بصری را دیده باشید، 0:05:02.400,0:05:04.656 اما اینبار میخواهم به شکل تازه ای[br]به آن فکر کنید 0:05:04.680,0:05:06.736 اگر به دو مربع A و B نگاه کنید، 0:05:06.760,0:05:10.080 آنها باید برای شما به دو رنگ خاکستری[br]متفاوت دیده شوند، همینطوره؟ 0:05:11.040,0:05:14.016 اما آنها در حقیقت کاملا همرنگ هستند. 0:05:14.040,0:05:15.376 و من میتوانم این را نشان دهم 0:05:15.400,0:05:17.616 اگر نسخه دیگری از این تصویر[br]را اینجا قرار دهم 0:05:17.640,0:05:20.656 و این دو مربع را با مستطیلی[br]خاکستری به هم وصل کنم 0:05:20.680,0:05:22.336 میتوانید ببینید که مربع ها همرنگند 0:05:22.360,0:05:24.136 هر دو یک درجه یکسان از توسی هستند. 0:05:24.160,0:05:25.816 و اگر هنوز هم حرف مرا باور ندارید، 0:05:25.840,0:05:28.080 من از طریق مستطیل همرنگ[br]آنها را به هم وصل میکنم. 0:05:28.680,0:05:32.040 این یک شکل واحد خاکستری رنگ است،[br]و هیچ تفاوتی در آن نیست. 0:05:32.760,0:05:34.456 این کار یک شعبده بازی نیست. 0:05:34.480,0:05:35.896 هر دوی آنها یک رنگ بودند، 0:05:35.920,0:05:38.120 اما وقتی آن را بر میداریم[br]متفاوت به نظر میرسند 0:05:39.240,0:05:40.496 آنچه اینجا اتفاق می افتد 0:05:40.520,0:05:43.336 این است که مغز از توقعات پیشینی که عمیقا[br]در مدارهای 0:05:43.360,0:05:46.456 بخش بینایی اش تعبیه شده استفاده می‌‌کند 0:05:46.480,0:05:49.176 که بواسطه آن سایه ای موجب تیره شدن[br]ظاهر یک سطح می شود 0:05:49.200,0:05:52.840 که باعث می شود ما B را روشنتر از [br]آنچه واقعا هست می بینیم. 0:05:53.920,0:05:55.176 یک مثال دیگر هم می زنم، 0:05:55.200,0:05:58.376 که نشان می دهد مغز چقدر سریع می تواند[br]از پیش بینی جدیدی استفاده کند 0:05:58.400,0:06:00.696 تا آنچه ما هوشیارانه تجربه می کنیم را[br]تغییر دهد. 0:06:00.720,0:06:01.920 به این گوش بدهید. 0:06:03.440,0:06:06.480 (صدای غیرقابل فهم) 0:06:07.320,0:06:08.896 به نظر عجیب می رسد، نه؟ 0:06:08.920,0:06:11.349 دوباره گوش بدهید و سعی کنید[br]آن را متوجه شوید. 0:06:11.760,0:06:14.720 (صدای غیرقابل فهم) 0:06:15.880,0:06:17.136 هنوز عجیب است. 0:06:17.160,0:06:18.360 حالا به این گوش دهید. 0:06:18.920,0:06:21.976 (صدای ضبط شده) آنیل ست: فکر می کنم برگزیت[br]ایده واقعا بدی بود. 0:06:22.000,0:06:23.336 (خنده) 0:06:23.360,0:06:24.576 که من همینطور فکر می کنم. 0:06:24.600,0:06:26.416 خب شما چند کلمه شنیدید، درسته؟ 0:06:26.440,0:06:29.536 حالا به صدای اولیه دوباره گوش دهید.[br]دوباره پخشش می کنم. 0:06:29.560,0:06:32.616 (صدای غیرقابل فهم) 0:06:32.640,0:06:35.136 آره؟ حالا می توانید کلماتش را تشخیص بدهید؟ 0:06:35.160,0:06:36.360 یکباره دیگر محض شانس. 0:06:37.040,0:06:40.040 (صدای غیرقابل فهم) 0:06:41.000,0:06:43.256 اوکی، چه اتفاقی دارد می افتد؟ 0:06:43.280,0:06:46.856 نقطه قابل توجه این هست که اطلاعات[br]حسی که به مغز می رسند 0:06:46.880,0:06:48.080 هیچ تغییری نکرده اند. 0:06:48.680,0:06:51.216 تنها چیزی که عوض شده بهترین[br]حدس مغز شماست 0:06:51.240,0:06:53.296 از منشا و اصل اون اطلاعات حسی. 0:06:53.320,0:06:55.680 و آن چیزی که شما هشیارانه میشنوید را[br]تغییر میدهد. 0:06:56.560,0:06:59.696 حال، همه اینها، مبنای ادراک مغز را برای ما 0:06:59.720,0:07:01.176 کمی متفاوت تر می سازند. 0:07:01.200,0:07:05.216 به جای اینکه ادراک ما عمدتا وابسته به[br]سیگنال های ورودی به مغز 0:07:05.240,0:07:06.776 از دنیای بیرون باشد، 0:07:06.800,0:07:09.296 اگر بیشتر نه، به همان اندازه به 0:07:09.320,0:07:13.240 پیش بینی های ادراکی که در جهت مخالف تولید[br]می شود وابسته است. 0:07:14.160,0:07:16.216 ما به شکلی منفعلانه دنیا را ادراک نمی کنیم 0:07:16.240,0:07:17.936 بلکه به شکلی فعالانه آن را میسازیم. 0:07:17.960,0:07:20.576 دنیایی که ما تجربه می کنیم، به همان اندازه 0:07:20.600,0:07:21.936 که از بیرون ناشی می شود، 0:07:21.960,0:07:23.280 از درون ما هم نشات می گیرد. 0:07:23.640,0:07:25.816 بگذارید برای شما یک مثال دیگر از ادراک 0:07:25.840,0:07:28.720 به عنوان فرآیندی فعال و تولیدی بزنم. 0:07:29.400,0:07:34.536 در اینجا ما واقعیت مجازی را به شکل عمیقی[br]با پردازش تصویر ترکیب کرده ایم 0:07:34.560,0:07:37.536 تا اثراتی را از پیش بینی های [br]به شدت قوی درباره تجربه 0:07:37.560,0:07:38.896 شبیه سازی کنیم. 0:07:38.920,0:07:41.816 در این ویدیوی پانوراما،[br]ما دنیا -که در اینجا خوابگاه ساسکس 0:07:41.840,0:07:43.736 است - را تبدیل به یک 0:07:43.760,0:07:45.320 زمین بازی ساکدلیک کردیم. 0:07:45.760,0:07:49.616 ما فیلمی را با استفاده از الگوریتمی بر[br]مبنای خواب عمیق گوگل تولید کردیم 0:07:49.640,0:07:53.736 تا اثرات پیش بینی های ادراکی به شدت قوی‌ای[br]را شبیه سازی کنیم. 0:07:53.760,0:07:55.376 در این مورد، منظور دیدن سگ ها است. 0:07:55.400,0:07:57.536 و خواهید دید که این چیز بسیار عجیبی است. 0:07:57.560,0:07:59.656 زمانی که پیش بینی های ادراکی بسیار شدیداند 0:07:59.680,0:08:01.056 مثل همین مورد، 0:08:01.080,0:08:03.976 نتیجه بسیار شبیه به توهمی می شود[br]که مردم 0:08:04.000,0:08:06.016 در حالت های ذهنی دستکاری شده[br]گزارش می کنند 0:08:06.040,0:08:08.120 یا حتی در حالت روان پریشی. 0:08:09.120,0:08:10.787 حال، یک لحظه به آن فکر کنید. 0:08:11.160,0:08:16.256 اگر توهم شکلی از ادراک کنترل نشده باشد، 0:08:16.280,0:08:20.736 پس ادراک همین جا و همین لحظه هم[br]شکلی از توهم است، 0:08:20.760,0:08:22.776 اما شکل کنترل شده توهم 0:08:22.800,0:08:25.696 که در آن پیش بینی های مغز [br]تحت تسلط اطلاعات حسی 0:08:25.720,0:08:27.600 از جهان بیرون هستند. 0:08:28.200,0:08:31.176 در واقع، همه ما در همه لحظات در حال[br]توهم هستیم، 0:08:31.200,0:08:32.576 مثل همین حالا. 0:08:32.600,0:08:35.416 مسئله اینجاست که وقتی ما درباره [br]توهم هایمان توافق داریم، 0:08:35.440,0:08:36.640 آن را «واقعیت» می نامیم. 0:08:37.280,0:08:41.216 (خنده) 0:08:41.240,0:08:44.576 حالا می خواهم به شما بگویم که تجربه[br]شما از «خود»تان، 0:08:44.600,0:08:46.416 آن تجربه خاص «شما بودن» 0:08:46.440,0:08:49.730 یک توهم کنترل شده است که توسط[br]مغزتان تولید شده است. 0:08:49.730,0:08:51.976 حالا ممکن است این خیلی عجیب به نظر برسد، [br]درست است؟ 0:08:52.000,0:08:54.136 بله، خطاهای بصری می تواند چشم ما را[br]فریب دهد، 0:08:54.160,0:08:57.680 اما چطور ممکن است من درباره معنای[br]«من بودن»ام فریب خورده باشم؟ 0:08:58.200,0:08:59.416 برای بیشتر ما، 0:08:59.440,0:09:01.016 تجربه فردی ما 0:09:01.040,0:09:03.136 آنقدر آشنا، یکپارچه و پیوسته است 0:09:03.160,0:09:05.376 که به سختی می توان[br]آن را مسلم و بدیهی نشمرد. 0:09:05.400,0:09:07.216 اما ما نباید آن را بدیهی بشماریم. 0:09:07.240,0:09:10.456 در واقع روشهای متفاوت بسیاری وجود دارد[br]که ما خودمان را تجربه میکنیم 0:09:10.480,0:09:12.576 یکی تجربه جسم داشتن مان است 0:09:12.600,0:09:14.056 و دیگری جسم بودن مان. 0:09:14.080,0:09:16.216 تجربه ادراک جهان از نقطه نظر 0:09:16.240,0:09:17.880 اول شخص وجود دارد. 0:09:18.240,0:09:20.456 تجربه نیت کردن به انجام کارهایی، 0:09:20.480,0:09:23.200 و بودن علت رویدادهایی که در جهان[br]اتفاق می افتند نیز هست. 0:09:23.640,0:09:24.896 و تجربیاتی دیگر هستند از 0:09:24.920,0:09:28.816 بودن یک شخصیت پیوسته ولی متمایز[br]در طول زمان، 0:09:28.840,0:09:31.680 که از مجموعه غنی ای از خاطرات و تعاملات[br]اجتماعی شکل گرفته. 0:09:32.200,0:09:33.496 تحقیقات بسیاری نشان میدهند 0:09:33.520,0:09:35.856 و روانپزشکان[br]و متخصصین اعصاب به خوبی می دانند که 0:09:35.880,0:09:38.776 این روشهای مختلف ما برای تجربه «خود»مان 0:09:38.800,0:09:40.496 همه می توانند از همه جدا شوند. 0:09:40.520,0:09:43.416 معنایش این است که آن تجربه اولیه[br]و پیش زمینه ‌ی یک خود واحد، 0:09:43.440,0:09:48.016 یک ساختار شکننده و تولید شده توسط [br]مغز است. 0:09:48.040,0:09:50.696 یک تجربه دیگر که درست مثل بقیه تجربه هاست 0:09:50.720,0:09:51.920 نیاز به توضیح دارد. 0:09:52.720,0:09:54.496 پس بیایید به خود جسمانی مان برگردیم. 0:09:54.520,0:09:57.256 مغز چطور تجربه جسم بودن و جسم داشتن[br]را برای ما 0:09:57.280,0:09:58.536 تولید می کند؟ 0:09:58.560,0:10:00.416 در اینجا هم همان قواعد حاکم است. 0:10:00.440,0:10:01.896 مغز بهترین حدسش را درباره 0:10:01.920,0:10:04.120 آنچه بخشی از بدن هست و آنچه نیست می زند. 0:10:04.880,0:10:08.616 و یک تحقیق زیبا در عصب شناسی در همین مورد[br]انجام شده است. 0:10:08.640,0:10:10.616 و علی رغم اکثر تحقیقات عصب شناختی، 0:10:10.640,0:10:12.136 این را میتوانید [br]در خانه انجام دهید 0:10:12.160,0:10:14.056 تنها چیزی که لازم دارید یکی از اینهاست. 0:10:14.080,0:10:15.336 (خنده) 0:10:15.360,0:10:16.800 و چند تا قلم موی رنگ. 0:10:18.880,0:10:20.256 در خطای بصری دست پلاستیکی، 0:10:20.280,0:10:22.256 دست واقعی فرد از دیدرس او خارج است، 0:10:22.280,0:10:24.896 و یک دست پلاستیکی مقابل او قرار داده میشود 0:10:24.920,0:10:28.176 سپس هر دوی این دست ها هم زمان[br]توسط قلم مو نوازش می شوند 0:10:28.200,0:10:30.880 در حالی که فرد به دست مصنوعی نگاه می کند. 0:10:31.320,0:10:33.296 حالا، برای بیشتر افراد، بعد از مدتی، 0:10:33.320,0:10:35.416 این منجر به احساس غیرقابل تشخیصی می شود 0:10:35.440,0:10:38.040 حاکی از اینکه دست مصنوعی بخشی از بدن[br]آنها است. 0:10:39.640,0:10:43.816 و این فرض وجود دارد که هماهنگی میان [br]دیدن تجربه لمسی و احساس کردنش بر روی 0:10:43.840,0:10:48.216 جسمی که شبیه به دست است و تقریبا در جایی[br]قرار گرفته که دست باید باشد، 0:10:48.240,0:10:51.016 شواهد کافی برای مغز است که بهترین حدسش[br]را بزند 0:10:51.040,0:10:54.256 مبنی بر اینکه دست مصنوعی در واقع بخشی از[br]بدن او است. 0:10:54.280,0:10:56.880 (خنده) 0:11:02.880,0:11:05.496 پس شما می توانید انواع چیزهای[br]هوشمندانه ای را بسنجید. 0:11:05.520,0:11:08.816 می توانید رسانایی پوست و پاسخ های شوکی را[br]اندازه بگیرید، 0:11:08.840,0:11:10.096 اما نیازی نیست. 0:11:10.120,0:11:13.056 بدیهی است که مرد لباس آبی دست مصنوعی را[br]به عنوان دستش پذیرفته. 0:11:13.080,0:11:16.496 این یعنی حتی تجربیات ما از[br]چیستی جسم مان هم 0:11:16.520,0:11:18.056 به نوعی با حدس و گمان است -- 0:11:18.080,0:11:20.560 که حاصل توهم کنترل شده مغز ماست. 0:11:21.480,0:11:22.680 یک چیز دیگر هم هست. 0:11:24.120,0:11:27.776 ما بدنهایمان را صرفا به عنوان اشیایی در[br]جهان و از بیرون تجربه نمی کنیم، 0:11:27.800,0:11:29.536 ما از درون هم آنها را تجربه می کنیم. 0:11:29.560,0:11:33.800 همه ما تجربه احساس کردن جسم مان[br]از درونش را داریم. 0:11:35.000,0:11:37.576 و سیگنال های حسی که از درون بدن ما[br]می آیند 0:11:37.600,0:11:41.656 به طور پیوسته به مغز درباره وضعیت اعضای[br]درونی بدن اطلاعات می دهند، 0:11:41.680,0:11:44.336 اینکه قلب چطور عمل می کند، فشار خون[br]چقدر است، 0:11:44.360,0:11:45.576 و بسیاری از موارد دیگر. 0:11:45.600,0:11:48.080 چنین ادراکی که ما آن را درون نگری[br]می نامیم، 0:11:48.840,0:11:50.096 کمی نادیده گرفته شده است. 0:11:50.120,0:11:51.536 اما به طور جدی حائز اهمیت است 0:11:51.560,0:11:54.896 زیرا ادراک و تنظیم وضعیت درونی جسم --[br]آن چیزی است 0:11:54.920,0:11:56.520 که ما را زنده نگه داشته است. 0:11:56.980,0:11:59.360 این هم شکل دیگری از خطای بصری دست [br]پلاستیکی است. 0:11:59.360,0:12:01.336 این حاصل کار آزمایشگاه ما در ساسکس است. 0:12:01.360,0:12:04.500 و در اینجا، مردم ورژن واقعیت مجازی دست شان[br]را می بینند، 0:12:04.500,0:12:06.176 که به رنگ سیاه و قرمز فلش میزند 0:12:06.200,0:12:09.456 که یا هم ریتم با ضربان قلب آنهاست یا[br]غیر هم ریتم. 0:12:09.480,0:12:11.936 و وقتی که با ضربان قلب او[br]هم ریتم است، 0:12:11.960,0:12:15.080 افراد بیشتر حس می کنند که این[br]بخشی از بدن شان است. 0:12:15.720,0:12:19.216 بنابراین تجربه‌ي داشتن جسم عمیقا[br]ریشه در 0:12:19.240,0:12:21.640 ادراک درونی ما از جسم مان دارد. 0:12:23.680,0:12:26.336 یک مورد آخر هست که می خواهم توجه تان[br]را به آن جلب کنم، 0:12:26.360,0:12:30.016 اینکه تجربه بدن از درون خیلی متفاوت است 0:12:30.040,0:12:32.096 از تجربه جهان بیرون و اطراف ما. 0:12:32.120,0:12:34.816 زمانی که به اطراف نگاه میکنم[br]جهان پر از اشیا به نظر میرسد 0:12:34.840,0:12:37.016 میزها، صندلی‌ها، دست های لاستیکی، 0:12:37.040,0:12:38.776 مردم، تماشاگران بسیار، 0:12:38.800,0:12:40.776 حتی بدن خودم در جهان، 0:12:40.800,0:12:43.056 میتوانم اینها را مثل[br]اشیایی از بیرون درک کنم 0:12:43.080,0:12:45.136 اما تجربه من از بدنم از [br]درون، 0:12:45.160,0:12:46.576 اینها اصلا شبیه هم نیستند. 0:12:46.600,0:12:48.656 من کلیه هایم را اینجا حس نمی کنم، 0:12:48.680,0:12:50.256 کبدم را اینجا، 0:12:50.280,0:12:51.536 طحالم ... 0:12:51.560,0:12:53.456 من نمی دانم طحالم کجاست، 0:12:53.480,0:12:54.856 اما یک جایی هست. 0:12:54.880,0:12:56.776 من درونم را به صورت اشیایی درک نمی کنم. 0:12:56.800,0:13:00.440 در حقیقت، من تجربه زیادی از درونم ندارم[br]مگر اینکه چیزی خراب شود. 0:13:01.400,0:13:02.880 و فکر کنم این مهم باشد. 0:13:03.600,0:13:05.696 داشتن ادراک از وضعیت درونی جسم ربطی به 0:13:05.720,0:13:07.576 فهمیدن اینکه چه چیزهایی آنجاست ندارد 0:13:07.600,0:13:09.736 بلکه مربوط است به کنترل و تنظیم -- 0:13:09.760,0:13:13.656 به نگه داشتن عوامل فیزیولوژیک[br]در اندازه های مشخصی 0:13:13.680,0:13:15.520 که با بقای ما سازگاری دارند. 0:13:16.640,0:13:19.496 زمانی که مغز از پیش بینی ها جهت شناخت[br]آنچه هست استفاده میکند، 0:13:19.520,0:13:22.616 ما اشیا را علت احساسات مان تشخیص می دهیم. 0:13:22.640,0:13:26.256 زمانی که مغز از پیش بینی ها برای کنترل و[br]تنظیم آنها استفاده می کند، 0:13:26.280,0:13:29.440 ما اینکه چقدر خوب یا بد این کنترل انجام[br]می شود را تجربه می کنیم. 0:13:29.880,0:13:32.696 پس ابتدایی ترین تجربه ما از خودمان، 0:13:32.720,0:13:34.776 به عنوان یک ارگانیسم مجسم شده، 0:13:34.800,0:13:38.760 عمیقا ریشه در مکانیزم های زیستی دارد که[br]ما را زنده نگه داشته اند. 0:13:40.600,0:13:43.096 و زمانی که ما این ایده را به طور[br]کامل دنبال می کنیم، 0:13:43.120,0:13:46.816 شروع می کنیم به دیدن اینکه همه تجربیات [br]هشیارانه ما، 0:13:46.840,0:13:51.576 از آنجایی که همه به مکانیزمهای ادراکی[br]پیش بینی کننده مشابهی وابسته اند، 0:13:51.600,0:13:55.016 همه از این میل ابتدایی به زنده ماندن [br]نشات می گیرند. 0:13:55.040,0:13:57.656 ما جهان و خود را با، از طریق و به دلیل 0:13:57.680,0:14:00.760 جسم های زنده مان تجربه می کنیم. 0:14:01.560,0:14:03.960 بگذارید من قدم به قدم این موضوع را[br]جمع بندی کنم. 0:14:04.560,0:14:06.136 آنچه هشیارانه میبینیم وابسته است 0:14:06.160,0:14:08.456 به بهترین حدس ما از آنچه در بیرون[br]وجود دارد. 0:14:08.480,0:14:10.856 دنیایی که ما تجربه می کنیم از درون به[br]بیرون می آید، 0:14:10.880,0:14:12.120 نه فقط از بیرون به درون. 0:14:12.600,0:14:15.856 خطای دست پلاستیکی نشان می دهد که[br]این درباره تجربه ما از چیزی که 0:14:15.880,0:14:17.720 جسم ما هست یا نیست هم صادق است. 0:14:18.560,0:14:22.136 و این پیش بینی های مربوط به خود به شدت[br]به سیگنال های حسی وابسته اند 0:14:22.160,0:14:23.920 که از اعماق جسم ما می آیند. 0:14:24.400,0:14:25.616 و بالاخره، 0:14:25.640,0:14:30.016 تجربیات ناشی از یک خود مجسم شده[br]بیشتر مربوط است به کنترل و تنظیم تا 0:14:30.040,0:14:31.720 فهمیدن اینکه چه چیزی آن بیرون هست. 0:14:32.840,0:14:36.056 پس تجربه ما از جهان پیرامون مان و[br]خودمان در آن -- 0:14:36.080,0:14:38.336 خوب، اینها به نوعی توهم هایی [br]کنترل شده هستند-- 0:14:38.360,0:14:41.256 که در طی میلیون ها سال فرگشت شکل گرفته اند 0:14:41.280,0:14:44.040 تا ما را در این جهان پر از خطر و فرصت[br]زنده نگه دارند. 0:14:44.480,0:14:47.160 ما وجود خود را پیش بینی می کنیم. 0:14:48.290,0:14:50.810 میخواهم شما را با سه برداشت از[br]همه این موارد ترک کنم 0:14:50.810,0:14:53.636 اول،همانطور که شاید ما[br]از این دنیا درک اشتباهی داشته باشیم، 0:14:53.636,0:14:55.816 از خودمان هم ممکن است درک اشتباهی[br]داشته باشیم 0:14:55.816,0:14:57.816 زمانی که مکانیزک پیش بینی ما[br]به خطا می رود. 0:14:57.840,0:15:02.056 درک این، فرصتهای بیشماری را در روانپزشکی[br]و عصب شناسی برایمان فراهم می آورد، 0:15:02.080,0:15:04.696 زیرا بالاخره میتوانیم به مکانیزمها برسیم 0:15:04.720,0:15:06.616 به جای اینکه به درمان علائم بپردازیم 0:15:06.640,0:15:09.160 در مواردی مثل افسردگی و اسکیزوفرنی. 0:15:09.720,0:15:10.936 دوم: 0:15:10.960,0:15:14.776 آنچه من هستم را نمی توان تقلیل داد به یا[br]بارگذاری کرد در 0:15:14.800,0:15:17.176 یک نرم افزار کامپیوتری که روی یک روبات[br]اجرا میشود، 0:15:17.200,0:15:19.416 هرچقدر هم باهوش یا پیچیده باشد. 0:15:19.440,0:15:22.056 ما موجوداتی بیولوژیک و با گوشت و خون هستیم 0:15:22.080,0:15:25.336 که تجربه هشیارانه مان در همه سطوح توسط 0:15:25.360,0:15:28.336 مکانیزمهای بیولوژیکی شکل گرفته [br]که ما را زنده نگه می دارد. 0:15:28.360,0:15:32.000 تنها با باهوشتر کردن کامپیوترها نمی توان[br]آنها را زنده کرد. 0:15:33.000,0:15:34.296 بالاخره، 0:15:34.320,0:15:36.296 دنیای درونی فردی ما، 0:15:36.320,0:15:37.976 نحوه هشیار بودن مان 0:15:38.000,0:15:40.760 تنها یک شکل از هشیار بودن است. 0:15:41.840,0:15:43.816 و حتی هشیاری انسانی به طور کلی -- 0:15:43.840,0:15:47.816 تنها بخش کوچکی از فضای بیکران هشیاری[br]ممکن است. 0:15:47.840,0:15:51.496 جهان و خود فردی ما برای هریک از ما[br]منحصر به فرد است، 0:15:51.520,0:15:54.736 اما همه اینها ریشه در مکانیزم های [br]بیولوژیکی دارد 0:15:54.760,0:15:57.360 که ما با موجودات بسیاری در اشتراک داریم. 0:15:57.920,0:16:00.880 حال، اینها تغییرات اساسی هستند در 0:16:01.760,0:16:04.016 نحوه شناخت ما از خودمان است، 0:16:04.040,0:16:05.896 اما فکر میکنم این تغییرات خوب هستند، 0:16:05.920,0:16:08.296 زیرا همانطور که در علم[br]مشاهده می شود 0:16:08.320,0:16:10.320 از زمان کپرنیک - ما مرکز جهان نیستیم - 0:16:10.344,0:16:11.576 تا زمان داروین - 0:16:11.600,0:16:13.816 که ما با همه موجودات مرتبطیم - 0:16:13.840,0:16:15.040 تا امروز. 0:16:16.320,0:16:19.056 با درکی عمیق تر 0:16:19.080,0:16:21.496 حس عمیق تری از شگفتی ایجاد میشود، 0:16:21.520,0:16:23.376 و شناخت بهتری پیدا می کنیم از 0:16:23.400,0:16:28.000 اینکه ما بخشی از مابقی طبیعتیم و نه[br]مجزا از آن. 0:16:28.920,0:16:30.120 و ... 0:16:30.720,0:16:33.096 زمانی که هشیاری ما به انتها می رسد، 0:16:33.120,0:16:35.920 چیزی برای ترسیدن وجود ندارد. 0:16:36.560,0:16:37.760 هیچ چیز. 0:16:38.480,0:16:39.696 متشکرم. 0:16:39.720,0:16:47.746 (تشویق)